| AFAR...................1 | |
| svo. Síðan leiðir hún hann upp afar háan stiga og inn í fagurt | Álfakóngurinn í Seley |
| AFBRAGÐS...............1 | |
| kvíga þessi þar við og varð afbragðs kýr. ÁLFARNIR Í SNARTARTUNGU Það var | Endurgoldin mjólk |
| AFGAMLAR...............1 | |
| ungbörn óskírð, en láta í staðinn afgamlar kallhrotur í ungbarnslíki er nefnast umskiptingar. | Hættir huldufólks |
| AFGJALD................2 | |
| fært svo prestinum á hverju hausti afgjald af jörðunni. Eitt haust, eftir vana, | Möðrudalspresturinn |
| eftir vana, kemur hann með þetta afgjald til bróður síns að Möðrudal; var | Möðrudalspresturinn |
| AFHUGA.................1 | |
| og hann var orðinn með öllu afhuga að vista nokkurn til sín í | Hildur álfadrottning |
| AFHÝÐIR................1 | |
| með vænan vönd, tekur umskiptinginn og afhýðir hann lengi og óvægilega. Æpir hann | 18 barna faðir í álfheimum |
| AFI....................1 | |
| Skógum var bóndi, er Ísleifur hét, afi Ólafs gullsmiðs í Reykjavík. Hann fór | Sagnir Eiríks frá Brúnum |
| AFKIMA.................1 | |
| í höllina. En vinnumaður stóð í afkima fyrir utan. Hjá höllinni stóð kirkja | Úlfhildur álfkona |
| AFL....................2 | |
| búinn að fá megn sitt og afl, en var þó nokkuð ringlaður; komst | Flutningur álfa og helgihald |
| róla í njólu gjólu; öflgir tefla afl við skeflurefla, sem að þeim voga | Huldukonuhefndin |
| AFLA...................1 | |
| fólki vestur á Snartartunguheiði til að afla sér fjallagrasa (er mjög hefur tíðkað | Álfarnir í Snartartungu |
| AFLANN.................1 | |
| þegar róið er, til að flytja aflann heim til bæja að kvöldi, sem | Sagnir frá Pétursey |
| AFLAR..................1 | |
| að konan verður bráðum léttari og aflar það þeim öllum hinnar mestu gleði. | Sýslumannskonan í Burstarfelli |
| AFLOKNU................1 | |
| so frá að hann að þessu afloknu hafi snúið sér frá húsdyrunum er | Ærnar frá Staðarhóli |
| AFRÁÐIÐ................1 | |
| um mál þetta, og var það afráðið, að flytja skyldi kirkjuna niður af | Tungustapi |
| AFSALAÐI...............1 | |
| í Seley í vor; en vinnumaðurinn afsalaði sér því. Prestur kvaðst þá vilja | Álfakóngurinn í Seley |
| AFTAKAVEÐUR............1 | |
| mesta flýti, og var þá komið aftakaveður. Þegar hún kom niður að sjónum, | Huldukonuhefndin |
| AFTAN..................1 | |
| sögukornum vil eg þó hnýta hér aftan við. Iðuglegastar gengu sögur um huldufólk | Hættir huldufólks |
| AFTAST.................1 | |
| sumrum, fara með líkfylgdir og ekkjupersónan aftast; syngja sálma og byrja á endir, | Hættir huldufólks |
| AFTUR..................54 | |
| hans. En er ég leit við aftur að sjá, hvað varð af kúnum, | Sagnir Eiríks frá Brúnum |
| til svefns. Ég vaknaði við það aftur, að skikkja lá hjá mér, búin | Kötludraumur |
| á. Um vorið kom fóstri hennar aftur að máli við hana og bað | Selmatseljan |
| kringum húsið og verður það þá aftur að steini. Fylgir hann konunni síðan | Sýslumannskonan í Burstarfelli |
| lítil stund þar til hann fór aftur að gæta eftir þessu og var | Álfar á Ásmundarnesi |
| hún er búin. Réttir hún könnuna aftur að stúlkunni og segir alvarleg og | Fjalgerður |
| þetta illt og fer á stað aftur að leita og leitar nú alstaðar | Kúasmalinn |
| í ljái. Síðan gekk hann út aftur á völlinn og stráði orfunum til | Kaupamaðurinn |
| en pilturinn kemur fram og gengur aftur á bak. Stúlkan verður þá mjög | Látraselið |
| Var þetta kveðið upp aftur og aftur. Bóndi hresstist nú mjög og gekk | Kirkjusmiðurinn á Reyni |
| af því, fyrr en konan kom aftur eftir drukklanga stund. Þegar hún yrðir | 18 barna faðir í álfheimum |
| komið huldufólki til að skipta um aftur er eina ráðið að flengja barnið | Hættir huldufólks |
| svo að kirkjufólkið var oft komið aftur frá tíðum, háttað og sofnað, áður | Hildur álfadrottning |
| ómak að engu sneri hún heim aftur full undrunar yfir þessari missýning. En | Álfkona reidd yfir á |
| móður minni. Þá seildist móður mín aftur fyrir sig eftir hnykli sem lá | Hver á hérna höndur? |
| svo heim að hlaðgarði og tæki aftur glófa sína úr sætinu. Sagði hún | Kötludraumur |
| í þrjár jólanætur. En Úlfhildur kvaðst aftur hafa lagt það á kerlingu að | Úlfhildur álfkona |
| að steini. Fylgir hann konunni síðan aftur heim að Burstarfelli og skilur þar | Sýslumannskonan í Burstarfelli |
| vingjarnlega: Og við sjáumst þá hérna aftur. Huldukonan snýr sér við mjög reiðilega | Sýslumannskonan í Burstarfelli |
| kaupstefna sem mest. Þar kennir hún aftur huldumanninn kunningja sinn og er hann | Huldufólk í Vökuhól |
| sínar sem hann var vanur, batt aftur hús og þrýsti að dyrunum snjó | Ærnar frá Staðarhóli |
| Að lítilli stundu liðinni spyr karl aftur, hvernig sjórinn líti út. Stúlkan segir, | Rauðhöfði |
| svo lítilli grýtu. Fer þá konan aftur inn í eldhúsið með vænan vönd, | 18 barna faðir í álfheimum |
| skeð gæti hann kæmi eigi lífs aftur. Kom hann að Tungu laugardag fyrir | Tungustapi |
| á því að sjá hann lifandi aftur kominn, og var hann spurður að | Álfakóngurinn í Seley |
| þar var, en stúlka þessi varð aftur kona hans. Oft sagðist hún sjá | Álfkona í barnsnauð |
| þess kostur, að ég taki þau aftur. Konungur hljóðnaði við og gekk harmþrunginn | Hildur álfadrottning |
| kom að klettunum, voru þá líka aftur luktir klettarnir, en kerrurnar, sem honum | Flutningur álfa og helgihald |
| fyrir í vatninu, staulaðist hann heim aftur með dóttur sinni, og þökkuðu honum | Rauðhöfði |
| stúlkan fer inn og kemur út aftur með mjólk í könnu og réttir | Fjalgerður |
| með það á burt, kom síðan aftur og þakkaði henni fyrir hjálpina, og | Álfkona í barnsnauð |
| hann snýr við og nær hestinum aftur; og er hann lítur við, sá | Sagnir Eiríks frá Brúnum |
| sig niður og sofnar; vaknar síðan aftur, og er þá kominn dagur. Hann | Flutningur álfa og helgihald |
| reyna að sæta góðu veðri heim aftur og fara ekki af stað seinna | Huldukonuhefndin |
| leið, fór Helga að ná vitinu aftur, og sagði hún frá því síðar | Huldukonuhefndin |
| litla leiksvein. Var þetta kveðið upp aftur og aftur. Bóndi hresstist nú mjög | Kirkjusmiðurinn á Reyni |
| yfir vatnið. Þá gnýr hún glófana aftur og brúin hverfur. Í þessum svifum | Úlfhildur álfkona |
| þetta verði þarna þegar þær koma aftur og setja nú vel á sig | Karlsstaðahvammur |
| forvitna mín, og stingur því inn aftur sem hún var að taka til | Fjalgerður |
| komin yfir vatnið gnýr hún glófana aftur svo brúin hverfur. Úlfhildur heldur áfram | Úlfhildur álfkona |
| álfkonunnar með barnsskírnina. En nú víkur aftur sögunni til Rauðhöfða. Hann tók sér | Rauðhöfði |
| Konungur hljóðnaði við og gekk harmþrunginn aftur til drottningar, lagði hendur um háls | Hildur álfadrottning |
| langt kominn, fer hann að líta aftur til hallarinnar, og sér hann þá | Álfakóngurinn í Seley |
| heitir því. Síðan fylgir hann henni aftur til lækjarins, og skilur þar með | Huldufólk í Vökuhól |
| þessarar konu og mælti: Tak nú aftur ummæli þín, móðir mín, og virð | Hildur álfadrottning |
| af ótal ljósaröðum; en þegar mönnum aftur var litið á prest, var hann | Tungustapi |
| sig steininn. En þegar þær koma aftur var hvorutveggja horfið. KÚASMALINN Einu sinni | Karlsstaðahvammur |
| mér skyldi verða bráðum fylgt heim aftur. Var ég svo þar tvær nætur | Kötludraumur |
| á nasir henni og snýr hún aftur við svo búið. Þegar konan kom | Fóðruð kýr fyrir huldufólk |
| af stúlkunni, en þegar hún leit aftur við var hún með öllu horfin | Álfkona reidd yfir á |
| ég, segir hún, fylgja þér heim aftur. Við komum þá til híbýla hennar | Kötludraumur |
| Eftir það, þegar til Möðrudals var aftur vitjað, var bærinn í eyði, og | Möðrudalspresturinn |
| þessum að mér fornspurðri, og nú aftur þar sem þú vilt þröngva mér | Selmatseljan |
| konunnar. Stígur svo konan á bak aftur, því hitt sat allt á hestbökum | Fjalgerður |
| AFTURFÓTUNUM...........1 | |
| knýja hann stendur hann upp á afturfótunum með frýsi og ólátum; en Skúli | Huldufólk í Steinahelli |
| AFTURGANGA.............1 | |
| hvort hann sé lifandi maður eða afturganga eða sá hinn sami, sem hafi | Álfakóngurinn í Seley |
| AFTURGENGINN...........1 | |
| og héldu þeir, að hann væri afturgenginn, því þeir gjörðu ráð fyrir, að | Álfakóngurinn í Seley |
| AGASÖM.................1 | |
| tvítugt, er saga þessi gerðist. Nokkuð agasöm hafði Ketilríður þótt við Sæmund í | Huldukonuhefndin |