|
ABRAHE....................2
|
á tré hangir, svo að blessan Abrahe kæmi meðal heiðinna þjóða í Kristo | Gal. 3 :403 |
þar við. Nú eru þó fyrirheitin Abrahe og hans sæði til sögð. Eigi | Gal. 3 :404 |
|
ACT.......................1
|
héldi ekki lögmálsins verkin svo sem (Act. xv) til Jerúsalem einninn nokkrir mætamenn | Gal. Formáli :399 |
|
ADAM......................18
|
verk, hvað er kallast hinn forna Adam að deyða og holdið að þjá. | Róm. Formáli :316 |
syndinni skeytt, heldur drottnaði dauðinn frá Adam allt til Moysen og einninn yfir | Róm. 5 :328 |
það hún sé þögul. Því að Adam er fyrri skapaður, eftir það Eva. | 1Tím. 2 :451 |
i) og deyðir svo hinn forna Adam, gjörandi oss algjörlegana að öðrum mönnum | Róm. Formáli :307 |
eilífu. En Enok, hinn sjöundi frá Adam, hefir einninn af þessum spáð og | Júd. :527 |
höfðu syndgast með þvílíkri yfirtroðslu sem Adam, hver að er ein fyrirmynd þess | Róm. 5 :328 |
í eðlilegt líferni og hinn síðari Adam í andlegt líferni. En hinn fyrsti | 1Kor 15 :376 |
með sama hætti sem hinn forni Adam leiddi yfir oss arftekju syndarinnar fyrir | Róm. Formáli :313 |
Og af því hlýtur hinn forni Adam með gjörvöllu fyrirfram dauður að vera | Róm. Formáli :317 |
enn sú bölvan sem féll yfir Adam og öll börn hans þá er | Formáli :6 |
augsýnilegra verka svo sem að þau Adam og Evu hentu í paradís (Genes. | Róm. Formáli :305 |
tvo allsæmilega hvorn í gegn öðrum, Adam og Kristum, viljandi svo segja að | Róm. Formáli :312 |
átti Kristur að koma, einn annar Adam, sá er oss hlaut að arfleiða | Róm. Formáli :312 |
skrifað er það hinn fyrsti maður, Adam, sé gjörður í eðlilegt líferni og | 1Kor 15 :376 |
svo sem þeir dóu allir fyrir Adam, svo verða þeir og allir lífgaðir | 1Kor 15 :375 |
heilgað vorn syndsamlegan kjötlegan burð af Adam til. Hann sé og að sönnu | Eftirmáli :567 |
í sundur að merja eftir því Adam var fyrirheitið. Náðin og gjöfin hafa | Róm. Formáli :306 |
fyrri skapaður, eftir það Eva. Og Adam varð eigi svikinn, en konan varð | 1Tím. 2 :451 |
|
ADAMS.....................1
|
sonur Set, sá eð var sonur Adams, sá var Guðs. Fjórði kapítuli En | Lúk. 3 :125 |
|
ADDÍ......................1
|
sonur Melkí, sá eð var sonur Addí, sá eð var sonur Kósam, sá | Lúk. 3 :124 |
|
ADRAMANTINOVIÐI...........1
|
stigum á það skip sem af Adramantinoviði var og skyldum sigla fyrir Asíam | Post. 27 :296 |
|
ADRÍAM....................1
|
komin, sigldu vér um miðnætti í Adríam. Skipmennina grunaði þá að sér mundi | Post. 27 :298 |
|
AÐ........................5776
|
það þér segið með sjálfum yður að Abraham höfu vær fyrir föður. Því | Matt. 3 :14 |
öngu neyt? Og lyktar það svo að Abraham sé án allra verka alleinasta | Róm. Formáli :311 |
réttir erfingjar vera með því þó að Abraham er áður fyrir trúarinnar skuld | Róm. Formáli :312 |
heldur það hún sé þögul. Því að Adam er fyrri skapaður, eftir það | 1Tím. 2 :451 |
þínu auga, og gef þá gætur að, að þú fáir út dregið ögnina | Matt. 7 :21 |
Moyses varð óttasleginn og þorði eigi að að hyggja. En Drottinn sagði til | Post. 7 :248 |
jarðar. Hann spurði þá enn aftur að: Að hverjum spyrji þér? En þeir | Jóh. 18 :225 |
minnsta á meðal höfðingjum Júda því að af þér mun koma hertogi sá | Matt. 2 :12 |
heiðingjar gjöra. Því að þeir meina að af sinni fjölmælgi munu þeir heyrðir | Matt. 6 :20 |
tré, og mun ávöxturinn vondur. Því að af ávextinum þekkist tréið. Þér nöðru | Matt. 12 :33 |
flytur vont. En eg segi yður að af hverju því fáfengu orði, það | Matt. 12 :33 |
reikningsskap af gjalda á dómsdegi. Því að af þínum orðum muntu réttlætast, og | Matt. 12 :33 |
er þessi hin nýja kenning? Því að af valdi skipar hann óhreinum öndum | Mark. 1 :75 |
af manninum, það saurgar manninn. Því að af innan úr hjartanu mannsins þá | Mark. 7 :90 |
sjóð síns hjarta fremur illt því að af gnægð hjartans mælir munnurinn. Til | Lúk. 6 :133 |
varð hann efa blandinn af því að af sumum sagðist það Jóhannes væri | Lúk. 9 :140 |
svo tryðuð þér og mér því að af mér skrifaði hann. Því ef | Jóh. 5 :195 |
sami mun og auglýsa mig því að af mínu mun hann það taka | Jóh. 16 :222 |
er mitt. Fyrir því sagða eg að af mínu mun hann það taka | Jóh. 16 :222 |
meðtaki annar. Fyrir því hæfir það að af þeim mönnum, sem alla tíma | Post. 1 :236 |
af þér hvað þú heldur því að af þeim flokk er oss það | Post. 28 :301 |
hefði að sönnu það fyrir séð að af Róm og fyrir hina rómversku | Róm. Formáli :319 |
maður er með honum krossfestur svo að af skæfist líkami syndarinnar að eftir | Róm. 6 :329 |
honum mætti það verða endurgoldið? Því að af honum og fyrir hann og | Róm. 11 :339 |
gjört oss lifandi meður Kristi (því að af náðinni eru þér hjálplegir vorðnir) | Ef. 2 :412 |
viður oss í Kristo Jesú. Því að af náðinni eru þér hjálplegir vorðnir | Ef. 2 :412 |
tekið. En þér, Filippenses, vitið það að af upphafi evangelii þann tíð eg | Fil. 4 :426 |
trúaðra í Makedónía og Akkaia. Því að af yður er orð Drottins víðfrægt | 1Þess. 1 :437 |
alls óhreins og óþakknæmilegs fugls. Því að af reiðinnar víni hennar hóranar hafa | Opinb. 18 :551 |
fram fyrir sig og spurðu þá að: Af hverjum krafti eða í hvers | Post. 4 :242 |
að lifa þénar meir til ávaxtar að afla, þá veit eg eigi hvort | Fil. 1 :422 |
því gjörið yfirbót og snúist svo að afmáist syndir yðrar. Svo að sá | Post. 3 :241 |
því hann kann ekki sér sjálfum að afneita. Þetta áminn þú og vitna | 2Tím. 2 :459 |
þegar í það sinni upphóf Kristum að afneita það hann hefði holdgan á | 1Jóh. Formáli :516 |
þá allir til hver eftir annan að afsaka sig. Hinn fyrsti sagði til | Lúk. 14 :157 |
því kanntu eigi, ó maður, þig að afsaka, hver helst þú ert sem | Róm. 2 :232 |
og mörkuðu steininn. xxviii. kapítuli En að aftni þvottdagsins, sá er hefst að | Matt. 28 :72 |
hún er Guðs þénari og hefningarmaður að aga þann sem illa gjörir, hvar | Róm. 13 :341 |
fæðir, hver að er Agar. Því að Agar heitir í Arabía fjallið Sína | Gal. 4 :406 |
eruð enn líkamlegir. Og á meðan að agg og þrætur eru yðar á | 1Kor 3 :354 |
eru þér hugsjúkir fyrir klæðnaðinum? Hyggið að akursins liljugrösum, hverninn þau vaxa. Þau | Matt. 6 :21 |
undruðust og heiðruðu Guð, svo segjandi, að aldrei höfu vær fyrr slíkt séð. | Mark. 2 :78 |
Og eg mun þá játa þeim að aldri þekkta eg yður. Farið frá | Matt. 7 :22 |
og þar varð mikill jarðskjálfti, hvílíkur að aldri varð upp frá því að | Opinb. 16 :550 |
hans hús. Sannlega segi eg yður að allar syndir fyrirgefast mannanna sonum og | Mark. 3 :81 |
andi meður honum. Flýið frillulifnaðinn. Því að allar syndir, hverjar maðurinn drýgir, eru | 1Kor 6 :359 |
hún af helvískum upptendruð er. Því að allar náttúrur dýra, fugla og orma | Jak. 3 :497 |
þá er hann hafði syndgast því að allir hljóta síðan syndum, dauða og | Formáli :6 |
gjöra, hrifsa það til sín. Því að allir spámenn og lögmálið spáðu til | Matt. 11 :30 |
þá megu vær óttast fólkið því að allir héldu Jóhannem fyrir spámann. Og | Matt. 21 :53 |
hún nú eignarkona í upprisunni? Því að allir þeir hafa hana haft. En | Matt. 22 :56 |
burt þaðan í allra augsýn svo að allir undruðust og heiðruðu Guð, svo | Mark. 2 :78 |
þar þeirra eldur slokknar eigi. Því að allir hljóta með eldi að saltast | Mark. 9 :97 |
af mönnum, hræðunst vær fólkið, því að allir héldu það Jóhannes væri sannur | Mark. 11 :102 |
sem inn létu í ölmusuörkina. Því að allir létu af því inn er | Mark. 12 :105 |
aftur að lýðurinn meðtók hann því að allir biðu hans. Og sjá, að | Lúk. 8 :139 |
verður hún nú í upprisunni? Því að allir (vii) hafa þeir haft hana | Lúk. 20 :171 |
að hann bæri vitnisburð af ljósinu að allir skyldu fyrir hann trúa. Eigi | Jóh. 1 :184 |
byrjar mannsins syni upp að festast að allir þeir, er á hann trúa, | Jóh. 3 :189 |
út sinn eingetinn son til þess að allir þeir á hann trúa fyrirfærust | Jóh. 3 :189 |
heldur gaf hann syninum allan dóm að allir heiðri soninn svo sem þeir | Jóh. 5 :194 |
að sú stund kemur, á hverri að allir þeir, sem í gröfunum eru, | Jóh. 5 :194 |
þá tala síns tungu svo það að allir tóku að óttast og undrast | Post. 2 :237 |
pínt fyrir fólksins sakir af því að allir lofuðu Guð yfir því sem | Post. 4 :243 |
öllum mönnum hvar helst þeir eru að allir gjöri yfirbót fyrir því hann | Post. 17 :275 |
að þeir raki sitt höfuð svo að allir viti að það, hvað þeir | Post. 21 :284 |
ályktar það hér í öðrum kapítula að allir Gyðingar sé syndabrotsmenn og segir | Róm. Formáli :303 |
í öllum hörmungum og mótkasti. Því að allir slíkir hlutir eftir fylgja einnri | Róm. Formáli :312 |
allra manna inn smoginn af því að allir hafa syndgast. Því að syndin | Róm. 5 :328 |
henni frá deyddir? Viti þér eigi að allir vér sem skírðir eru í | Róm. 6 :328 |
eigi eftir skipan. En eg vilda að allir menn væri svo sem að | 1Kor 7 :360 |
utan einn Guð föður, af hverjum að allir hlutir eru og vér í | 1Kor 8 :362 |
situr, þá þegi hinn fyrri. Því að allir megi þér spádóma fyrir segja, | 1Kor 14 :373 |
fyrir segja, hver eftir annan, svo að allir læri og allir verði áminntir. | 1Kor 14 :373 |
fyrir Kristum forþénað og útgengið svo að allir þeir, sem þar á trúa, | Ef. Formáli :410 |
munum þess meira dóm fá því að allir vér brjótum margfaldlega. En hver | Jak. 3 :497 |
það muni tilganga á dómadegi það að allir hlutir skulu með eldi verða | 2Pét. Formáli :510 |
endurlausnar, helgunar, réttlætis og lífgunar því að allir þeir sem Guðs orð heyra | Eftirmáli :569 |
þeim sem undir lögmálinu eru svo að allra munnur verði til byrgður og | Róm. 3 :324 |
af lögmálinu forganga og þar til að allt þetta skeður. Því hver hann | Matt. 5 :17 |
enn svo skilningslausir? Skynjið þér eigi að allt hvað í munninn gengur, það | Matt. 15 :40 |
og altarisins. Sannlega segi eg yður að allt þetta man koma yfir þessa | Matt. 23 :59 |
til að þér skelfist ekki. Því að allt þetta hlýtur að ske. Þó | Matt. 24 :59 |
kynslóð mun eigi forganga þar til að allt þetta sker. Himininn og jörð | Matt. 24 :61 |
svo skilningslausir? Og skilji þér eigi að allt það sem fyrir utan er | Mark. 7 :90 |
sem skrifað er í lögmáli Drottins að allt hvað karlkyns var, það er | Lúk. 2 :121 |
hann segði svo boðsmönnunum: Komið, því að allt er nú reiðubúið. En þeir | Lúk. 14 :157 |
hvað þeir skyldu honum gjöra því að allt fólkið var honum áhangandi. xx. | Lúk. 19 :169 |
Sá tími mun koma, á hverjum að allt þetta, hvað þér sjáið, mun | Lúk. 21 :172 |
kynslóð mun eigi fyrirfarast þar til að allt þetta sker. Himinn og jörð | Lúk. 21 :173 |
En yður segi eg vini því að allt hvað eg heyrða af mínum | Jóh. 15 :220 |
geymdu þín orð. Nú vita þeir að allt, hvað þú gaft mér, sé | Jóh. 17 :224 |
sér. Eftir það þá Jesús vissi að allt var nú fullkomnað og að | Jóh. 19 :229 |
skynsemd og öllu skilningarviti. Fyrir því að allt það, hvað með manninum traktérast, | Róm. Formáli :308 |
styrkvir, þér dýrðlegir, vér háðulegir. Því að allt til þessa dags þolum vér | 1Kor 4 :356 |
gefið. Og þá hann segir það að allt sé undirlagt, þá er það | 1Kor 15 :375 |
heldur eru þeirra hugskot forblinduð. Því að allt til þessa dags blífur það | 2Kor. 3 :383 |
skikka oss þar meður yður. Því að allt þetta sker yðar vegna svo | 2Kor. 4 :385 |
eigi vanvirtur, heldur líka svo sem að allt það er sannleiki hvað eg | 2Kor. 7 :389 |
það verður af ljósinu straffað. Því að allt hvað opinbert verður, það er | Ef. 5 :417 |
valdsstéttinni hlýðugur að vera, af því að allt vort réttlæti er einkisvert fyrir | Tít. Formáli :463 |
Guðs lifanda það ævinlegana blífur. Því að allt hold er sem gras og | 1Pét. 1 :504 |
eru inni, munu uppbrenna. Með því að allt þetta skal nú forganga, hvílíkum | 2Pét. 3 :515 |
að einn þinna lima tortýnist en að allur líkami þinn fari í helvískan | Matt. 5 :18 |
þeim djöfulóðum hafði veist. Og sjá, að allur borgarmúgur gekk út í mót | Matt. 8 :25 |
að þeir óttuðust hann af því að allur lýður dáðist að hans kenningu. | Mark. 11 :101 |
nú að vér afrekum ekkert. Sjáið, að allur heimur fer eftir honum. Þar | Jóh. 12 :214 |
kölluðu svo, en aðrir annað því að alþýðan var vill vorðin, og flestir | Post. 19 :280 |
burt ambáttina og son hennar því að ambáttarsonurinn skal ekki erfa með syni | Gal. 4 :406 |
sjálfur. Þreifi þér og skoðið því að andi hefir eigi hold og bein | Lúk. 24 :182 |
á hverjum eður hvílíkum tíma sem að andi Krists, sá með þeim var, | 1Pét. 1 :503 |
það opinberað fyrir sinn anda því að andinn rannsakar alla hluti, einninn djúpleik | 1Kor 2 :354 |
selja andskotanum til holdsins fordjörfunar svo að andinn sé hjálplegur á degi Drottins | 1Kor 5 :357 |
vanvirtir verðið yfir nafni Kristi því að andinn, sá sem að er andi | 1Pét. 4 :508 |
En Drottinn sagði: Símon, Símon, sjáðu að andskotinn hefir beiðst yðar að hann | Lúk. 22 :175 |
komið síðan aftur til samans svo að andskotinn freisti yðar ekki fyrir yðvars | 1Kor 7 :360 |
biskupa og predikara í kristninni, það að Angelus, það vér köllum engil, það | Opinb. Formáli :528 |
í hin æðstu sæti. Kann ske að annar eigi ærlegri en þú sé | Lúk. 14 :156 |
vinnur. Því sannast hér það orðtak að annar sé sá sem sár, en | Jóh. 4 :192 |
aukast á Egyptalandi allt þangað til að annar konungur kom, sá er eigi | Post. 7 :248 |
Enginn sá er þrífur sinni hendi að arðinum og lítur á bak sér | Lúk. 9 :144 |
annar Adam, sá er oss hlaut að arfleiða til síns réttlætis fyrir eina | Róm. Formáli :312 |
þrjátigi árum þar eftir. Því ef að arfleifðin yrði fyrir lögmálið afrekuð, þá | Gal. 3 :404 |
predikan, list eður skynsemd þar með að auðsýna. Í fimmtánda straffar hann þá | 1Kor Formáli :351 |
fráhverfingar þeim sem til heyra. Kostgæf að auðsýna þig Guði réttlegan og óstraffanlegan | 2Tím. 2 :459 |
til hugganar og heilsugjafar (hver heilsugjöf að auðsýnir sig ef þér á þann | 2Kor. 1 :380 |
í eilífan eld kastaður. Og ef að auga þitt hneykslar þig, þá slít | Matt. 18 :46 |
limirnir margir, en líkaminn einn. Því að augað má eigi segja hendinni: Eg | 1Kor 12 :370 |
spegilinn að ráðgátu, en þá auglit að augliti. Nú kenni eg af sjónhending, | 1Kor 13 :371 |
gegnum smjúga sjálfrar þinnar önd) svo að augljós verði hugskots hjörtu margra. Og | Lúk. 2 :122 |
gjörður, þurfi eigi annars við en að auglýsa slíka trú með nytsamlegum verkum. | Formáli :8 |
Þaðan í frá tók Jesús til að auglýsa fyrir sínum lærisveinum það honum | Matt. 16 :43 |
leiti friðarins og honum eftirfylgi. Því að augu Drottins eru yfir réttlátum og | 1Pét. 3 :506 |
af því inn er þeim var að auk, en þessi lét af volað | Mark. 12 :105 |
það hefir með yður verkað, þar að auk forsvar, heift, ótta, forlengtan, vandlætan, | 2Kor. 7 :388 |
en ekki til fordjörfunar gefið. Hvað að auk er, góðir bræður, gleðjið yður. | 2Kor. 13 :397 |
hjá honum er ekkert manngreinarálit. Hvað að auk er, mínir bræður: Styrkist í | Ef. 6 :418 |
lýðurinn. Þar tók og enn meir að aukast fjöld þeirra karla og kvenna | Post. 5 :244 |
Abraham, óx fólkið upp og tók að aukast á Egyptalandi allt þangað til | Post. 7 :248 |
mun bjóða sínum englum um þig, að á höndum bæri þeir þig svo | Matt. 4 :15 |
að þeir skilja það eigi. Svo að á þeim uppfylltist spádómur Esaia er | Matt. 13 :35 |
til hans: Sannlega segi eg þér að á þessari nótt, áður en haninn | Matt. 26 :66 |
yðar verði eigi um vetur. Því að á þeim dögum verða slíkar hörmungar, | Mark. 13 :106 |
þér. Því að eg segi yður að á meðal þeirra, sem af konu | Lúk. 7 :135 |
hana til lífs. Eg segi yður að á þeirri nótt munu tveir verða | Lúk. 17 :164 |
hans lifði. Þá spurði hann þá að á hverjum tíma honum hafði batnað, | Jóh. 4 :193 |
speki heims þessa að heimsku? Því að á meðan heimurinn fyrir sína visku | 1Kor 1 :352 |
rísa? Etu vær og drekkum því að á morgun deyju vér. Látið eigi | 1Kor 15 :375 |
og trúarinnar verk í kraftinum svo að á yður verði prísað nafn vors | 2Þess. 1 :444 |
Jesú Kristi það þeir sögðu yður að á síðustum tímum mundu spottarar koma, | Júd. :527 |
fáguð og gimsteinum og perlum. Því að á einni stundu er slíkur ríkidómur | Opinb. 18 :553 |
á sjónum með hennar vöru. Því að á einni stundu er hún í | Opinb. 18 :553 |
Pílatus og Heródes vinir aftur því að áður voru þeir óvinir sín á | Lúk. 23 :178 |
var yfir hann komið. Af því að áður til forna en það nokkrir | Gal. 2 :402 |
drekkja í fordjarf og fyrirdæming. Því að ágirnd er rót alls ills, þeirrar | 1Tím. 6 :455 |
fyrir lögmálið dæmdir verða. Af því að áheyrendur lögmálsins eru eigi réttlátir fyrir | Róm. 2 :232 |
við oss mun opinberuð verða. Því að áhyggjusamlegt eftirbið skepnunnar stundar eftir uppbirtingu | Róm. 8 :332 |
og leiddu hann fyrir Pílatus, tóku að áklaga hann og sögðu: Þennan finnu | Lúk. 23 :177 |
Páli fyrir kölluðum tók Tertúllus til að áklaga hann og sagði: Af því | Post. 24 :290 |
hér ættu að vera fyrir þér að áklaga mig ef þeir hefði eitthvað | Post. 24 :291 |
svo það eg hefða um nokkuð að áklaga mitt fólk með. En fyrir | Post. 28 :300 |
og af þvo svo þínar syndir að ákölluðu nafni Drottins. Það skeði og | Post. 22 :287 |
yðart bænahald verði eigi hindrað. En að ályktan þá verið allir einhugaðir, samþolugir, | 1Pét. 3 :506 |
breyta ef lögmálið væri eigi, hvaðan að ályktast það þú sért lögmálsins fjandmann | Róm. Formáli :303 |
ár nótt og dag eigi aflátið að áminna einn og sérhvern yðvarn meður | Post. 20 :282 |
Guðs vilja sakir það vér hlutum að áminna Títum eftir því hann hafði | 2Kor. 8 :389 |
eg hefi álitið það fyrir nauðsyn að áminna bræðurna það þeir færi fyrst | 2Kor. 9 :391 |
svo sem sumra er siður, heldur að áminna hver annan, og því miklu | Hebr. 10 :483 |
Fyrir því vil eg eigi afláta að áminna yður jafnlega um þetta þó | 2Pét. 1 :512 |
hjálpræði, virtist mér nauðsynlegt með skrifi að áminna það þér yfir þeirri trú | Júd. :526 |
hans kraft) hefir sundur marið. Því að án þessa sæðis fær enginn manna | Formáli :6 |
honum, sá færir mikinn ávöxt því að án mín fái þér einskis orkað. | Jóh. 15 :220 |
og hversu huggunarsamleg hún sé. Því að án pynktingar kross og dauðans hættu | Róm. Formáli :317 |
í allt hið gamla testamentum. Því að án efa, hver þennan pistil hefir | Róm. Formáli :319 |
upp í mér allsháttaðar girndir því að án lögmálsins var syndin dauð. En | Róm. 7 :330 |
það hann þókknaðist Guði af því að án trúarinnar er ómögulegt Guði að | Hebr. 11 :484 |
það hélt hann fyrir spámann. En að ártíðardegi Heródis dansaði dóttir Heródíadis mitt | Matt. 14 :38 |
gjörður er að höfði hyrningar og að ásteytingarsteini vorðinn og hneykslunarhellu þeim sem | 1Pét. 2 :504 |
hins fjórtánda höndlar hann hversu margháttaðar að ástgjafir Guðs eru, á meðal hverra | 1Kor Formáli :351 |
og meðalrennara, og fyrir þá skuld að ástgjafirnar eru við oss upp teknar. | Róm. Formáli :306 |
spyrji að gjöfinni, heldur spyr eg að ávextinum það hann sé gnóglegur í | Fil. 4 :426 |
er Jesús sá að fólkið hljóp að, ávítaði hann hinn óhreina anda og | Mark. 9 :95 |
hvern þú ofsækir. Hart er þér að bakspyrna í mót broddunum. En hann, | Post. 9 :254 |
ofsækir þú mig? Hart er þér að bakspyrna í mót broddinum. En eg | Post. 26 :295 |
En stríðsmennirnir lögðu það ráð til að bandingjarnir væri drepnir svo að enginn | Post. 27 :299 |
sem eitt testament er það, nær að banvænn maður tilgreinir sitt góss það | Formáli :5 |
þá er Elísabet heyrði heilsun Maríu að barnið spratt upp í hennar kviði, | Lúk. 1 :118 |
Þá átta dagar voru liðnir og að barnið skyldi umskerast, var hans nafn | Lúk. 2 :121 |
át. Þeim tók þá og öllum að batna í skapi og tóku sér | Post. 27 :298 |
höfðu þær vii básúnir, tilbjuggu sig að básúna. Og hinn fyrsti básúnaði, og | Opinb. 8 :539 |
gefu vér eigi upp fyrir yður að beiða og biðja það þér uppfyllist | Kol. 1 :429 |
hans dýrðar og ímynd hans staðfestu) að ber alla hluti með orði síns | Hebr. 1 :470 |
skóklæði að eg er eigi verðugur að bera. Hann mun skíra yður með | Matt. 3 :14 |
yfir óhreinum öndum og bauð þeim að bera ekkert með sér á veg | Mark. 6 :85 |
Það er þvottdagur. Eigi hæfir þér að bera sæng þína. Hann svaraði þeim: | Jóh. 5 :193 |
þeir komu að tröppunni, hlutu stríðsmennirnir að bera hann fyrir aðsúg fólksins því | Post. 21 :285 |
það sem hið innra kann við að bera, einkum það eg daglega verð | 2Kor. 11 :395 |
skikkaðir. Og orð Drottins tóku út að berast um öll héruð. En Gyðingar | Post. 13 :266 |
og sögðu: Vér höfum heitstrenging strengda að bergja einskis þar til vér hefðum | Post. 23 :289 |
dvöl á að koma og tekur að berja vinnumenn og ambáttir og að | Lúk. 12 :152 |
En Moyses býður oss í lögmálinu að berja þess háttar menn grjóti. Eða | Jóh. 8 :202 |
hershöfðingjann og stríðsfólkið, gáfu þeir upp að berja á Páli. En hershöfðinginn gekk | Post. 21 :285 |
að forðast og með andlegum vopnum að berjast í gegn djöflinum upp á | Ef. Formáli :410 |
höfum eigi við hold og blóð að berjast, heldur við höfðingja og volduga | Ef. 6 :418 |
drekinn reiddist konunni og gekk burt að berjast við þá sem yfir voru | Opinb. 12 :545 |
lærður í lögmálinu, reynir þú hvað að best sé að gjöra og formetur | Róm. 2 :323 |
eina grein af að taka hverjar að bestar eru, því einkanlega eru Jóhannis | Formáli :9 |
Þér vitið ekkert og hugleiðið ekkert að betra er fyrir oss að einn | Jóh. 11 :212 |
eigi haldið, giftist þær þá því að betra er að giftast en að | 1Kor 7 :360 |
síðara vorðið verra hinu fyrra. Því að betra væri þeim það þeir hefðu | 2Pét. 2 :514 |
sá er Gyðingum gaf það ráð að betur færi það einn maður dæi | Jóh. 18 :226 |
guðs sakir eður nokkurs konar annars að biðja. Það megu vær alls staðar | Formáli :8 |
meinar þú að eg kunni eigi að biðja föður minn að hann skikkaði | Matt. 26 :67 |
sté á skip, tók sá til að biðja hann sem af djöflunum hafði | Mark. 5 :84 |
fram, féll á jörð og tók að biðja ef það væri mögulegt að | Mark. 14 :109 |
þá fólkið gekk upp, tók það að biðja að hann veitti því sem | Mark. 15 :111 |
til hans: Lávarður, kenn þú oss að biðja líka sem Jóhannes kenndi sínum | Lúk. 11 :146 |
eg að grafa, en eg skömmunst að biðja. Eg veit hvað eg skal | Lúk. 16 :160 |
steinsnars, féll á kné og tók að biðja og sagði: Faðir, ef þú | Lúk. 22 :176 |
þrýtti við dauðann og tók ákafar að biðja, en hans sveiti varð svo | Lúk. 22 :176 |
sá staður þar vær eigum til að biðja. Jesús sagði henni: Kona, trú | Jóh. 4 :191 |
En hann sagði: Gyðingar hafa samblásið að biðja þig það þú hafir á | Post. 23 :289 |
en vér kynnum hann þar um að biðja og þó þá þegar vér | Róm. Formáli :312 |
á milli hvort það hæfir konunni að biðja fyrir Guði óskautuð. Eða kennir | 1Kor 11 :367 |
harmþrungnum samviskum. Í öðrum bífalar hann að biðja fyrir allsháttuðum stéttum og býður | 1Tím. Formáli :448 |
hann einn saman upp á fjallið að biðjast fyrir. Og um kveldið var | Matt. 14 :39 |
látið, fór hann upp á fjallið að biðjast fyrir. Og þá er kvelda | Mark. 6 :89 |
dögum að hann gekk í fjallið að biðjast fyrir, og hann var um | Lúk. 6 :131 |
Jóhannem og gekk upp á fjallið að biðjast fyrir. Og þá er hann | Lúk. 9 :142 |
eð hann var í nokkrum stað að biðjast fyrir og er hann gaf | Lúk. 11 :146 |
menn þá gengu upp í musterið að biðjast fyrir. Einn var faríseus, en | Lúk. 18 :164 |
um ix. stund sem vanalegt var að biðjast fyrir. Og þar var þess | Post. 3 :240 |
að því vatni, hvar þeir plöguðu að biðjast fyrir, settum oss og töluðum | Post. 16 :272 |
það eg kom upp til Jerúsalem að biðjast fyrir. Og eigi hafa þeir | Post. 24 :291 |
hann út af kennimannahöfðingjum vald til að binda þá alla sem þitt nafn | Post. 9 :255 |
tók hann að sér og bauð að binda hann tveimur járnhlekkjum og spurði | Post. 21 :285 |
hann vitjaði vor, upprunninn af hæðum, að birta þeim sem í myrkrum og | Lúk. 1 :120 |
þann óútspyrjanlegan ríkdóm Kristi og upp að birta hverjum manni hver þar sé | Ef. 3 :414 |
þeir sé ofeyðslumenn eður óhlýðugir. Því að biskupi byrjar að vera óstraffanlegum svo | Tít. 1 :464 |
koma mun eða eigu vér annars að bíða? Jesús svaraði og sagði til | Matt. 11 :30 |
koma mun, eða eigu vær annars að bíða? En er þeir menn komu | Lúk. 7 :134 |
koma mun, eða eigu vær annars að bíða? En á þeirri stundu læknaði | Lúk. 7 :134 |
lifanda og sannarlegum Guði og eftir að bíða hans sonar af himnum, hvern | 1Þess. 1 :437 |
hann var þetta að tala, sjá, að bjart ský umskyggði þá, og sjá, | Matt. 17 :44 |
Guðs söfnuður. En þetta hlýt eg að bjóða, ekki hrósandi því það þér | 1Kor 11 :367 |
eg hafi stórt vald til þér að bjóða í Kristo, hvað þér sæmir, | Fíl. :468 |
og gekk í burt. Og sjáðu, að blálenskur maður, geldingur og vildarmenni drottningarinnar, | Post. 8 :253 |
degi þar eftir sem sunnanvindur tók að blása, komu vér annars dags til | Post. 28 :300 |
dýrsins, segjandi: Kom skoða. Og sjá, að bleikur hestur og sá þar á | Opinb. 6 :536 |
hefir hann til yðar sent yður að blessa svo að hver yðar einn | Post. 3 :241 |
hver sem á tré hangir, svo að blessan Abrahe kæmi meðal heiðinna þjóða | Gal. 3 :403 |
því að í dag byrjar mér að blífa í þínu húsi. Og hann | Lúk. 19 :166 |
sakir það manninum sé gott svo að blífa. Ertu við konuna bundinn? Þá | 1Kor 7 :361 |
það er miklu nauðsynlegra í holdinu að blífa fyrir yðar sakir, þess treystandi | Fil. 1 :422 |
það að dauðinn leyfði þeim eigi að blífa. En þessi, fyrir því hann | Hebr. 7 :478 |
hann kemur, hlýtur hann stuttan tíma að blífa. Og það dýrið sem var | Opinb. 17 :551 |
sendur að tala við þig og að boða þér þetta. Og sjá, að | Lúk. 1 :117 |
því smurði hann mig og sendi að boða fögnuð voluðum og að græða | Lúk. 4 :126 |
Mér byrjar og í öðrum borgum að boða Guðs ríki því að til | Lúk. 4 :127 |
mig eigi til að skíra, heldur að boða Guðs evangelion, eigi meður orðasnilld | 1Kor 1 :352 |
orðahæð eður hárri visku til yðar að boða Guðs predikan. Því að eg | 1Kor 2 :353 |
testamenti, eigi bókstafsins, heldur andans. Því að bókstafurinn deyðir, en andinn lífgar. En | 2Kor. 3 :383 |
nýju klæði á gamalt fat því að bótin gliðnar frá fatinu aftur, og | Matt. 9 :26 |
seg steini þessum að hann verði að brauði. Jesús svaraði og sagði til | Lúk. 4 :125 |
Guðs, seg að steinar þessir verði að brauðum. Hann svaraði og sagði: Skrifað | Matt. 4 :15 |
að betra er að giftast en að brenna. En þeim sem giftir eru, | 1Kor 7 :360 |
sendu út tálsmenn, hverjir sér áttu að breyta sem væri þeir aldyggvir svo | Lúk. 20 :170 |
lærisveinarnir voru til samans komnir brauð að brjóta, talaði Páll við þá, því | Post. 20 :281 |
að lúka og hennar innsiglin upp að brjóta? Og enginn, hvorki á himnum | Opinb. 5 :535 |
verðugur að meðtaka bókina og upp að brjóta hennar innsiglin því að þú | Opinb. 5 :535 |
Heldur dæmið miklu framar um það að bróðurnum leggist eigi til nokkur hindran | Róm. 14 :343 |
Því að þeir tímar munu koma að brúðgumanum mun frá þeim kippt, og | Lúk. 5 :130 |
sér. En þeir dagar munu koma að brúðguminn verður frá þeim tekinn, og | Mark. 2 :79 |
glaðir og gefum honum dýrð því að brúðkaup lambsins er komið, og þess | Opinb. 19 :554 |
Og eg gætta að, og sjá, að brúnn hestur, og sá þar sat | Opinb. 6 :536 |
neyta. En á meðan þeir voru að búa til, leið yfir hann brjósthöfgi | Post. 10 :257 |
hlýtur nú annaðhvort fyrr í hjartanu að búa trúan eður vantrúa áður en | Róm. Formáli :306 |
hefir vantrúaða konu og henni hagar að búa við hann, þá skilji hann | 1Kor 7 :360 |
og það hagar honum hjá henni að búa, þá skilji hún eigi við | 1Kor 7 :360 |
hann og segja: Þessi maður tók að byggja og gat eigi við lokið. | Lúk. 14 :157 |
hans náðar, hver máttugur er upp að byggja og yður arftöku að gefa | Post. 20 :282 |
á hverjum vér hljótum munninn til að byrgja, hverjir nálega öllum húsum umvelta | Tít. 1 :464 |
sjálfbirgingar og ótíðugir vitringar eigu upp að byrja flokkadrátt og hindranir svo að | 1Kor Formáli :349 |
viðurkenna. En flokkadrátt og sundurþykki upp að byrja, þar er klókleg skynsemd og | 1Kor Formáli :350 |
bændum undirgefnar í Drottni svo sem að byrjar. Þér menn, elskið yðrar eiginkonur | Kol. 3 :433 |
Þér sem nú litla stund (hvað að byrjar) hryggvir eruð í margvíslegum freistingum | 1Pét. 1 :502 |
píslanna fyrir svívirðan og hrakningar og að býsnum gjörðir og í sumri deild | Hebr. 10 :484 |
fötum yðrum. Sannlega segi eg yður að bærilegra mun verða landinu Sódóme og | Matt. 10 :28 |
En þó segi eg yður það að bærilegra mun vera landi Sódómu á | Matt. 11 :31 |
með feður sínum Sebedeo net sín að bæta. Og hann kallaði þá, en | Matt. 4 :16 |
Jesús sagði til hennar: Leyf þú að börnin mettist áður, því að það | Mark. 7 :91 |
hefir mér gefið. Nú með því að börnin hafa til samans hold og | Hebr. 2 :472 |
vors erfiðis og vorrar mæðu. Því að dag og nótt erfiðuðum vér svo | 1Þess. 2 :438 |
verk, þess mig sendi, á meðan að dagur er. Nóttin kemur nær enginn | Jóh. 9 :206 |
bakskutnum fjórum akkerum, æsktu og þess að dagur kæmi. En er skipverjar leituðu | Post. 27 :298 |
svo sem af oss send, það að dagur Kristi sé þegar fyrir höndum. | 2Þess. 2 :445 |
eta og drekka og stóð upp að dansa. Drýgjum eigi hóranir svo sem | 1Kor 10 :365 |
tólf ára gamla, og hún var að dauða komin. Og er hann gekk | Lúk. 8 :139 |
svo að það boðorð varð mér að dauða sem mér var til lífs | Róm. 7 :331 |
þá það, sem gott er, mér að dauða vorðið? Fjarri er því, heldur | Róm. 7 :331 |
uppfyllist það mál sem skrifað er að dauði er forsvelgdur í sigran. Dauði, | 1Kor 15 :376 |
margir sem kennimenn urðu fyrir það að dauðinn leyfði þeim eigi að blífa. | Hebr. 7 :478 |
Kristur. Allir ættliðir frá Abraham allt að Davíð eru fjórtán liðir og frá | Matt. 1 :11 |
skyldi af honum haldinn verða því að Davíð segir svo af honum: Eg | Post. 2 :238 |
það þér sjáið og heyrið. Því að Davíð er eigi upp stiginn til | Post. 2 :239 |
eru upp runnir af einum (þótt að dáins líkama væri) líka sem stjörnur | Hebr. 11 :485 |
og allir þeir það sjá, taka að dára hann og segja: Þessi maður | Lúk. 14 :157 |
koma til mín sem skjótast. Því að Demas hefir mig yfirgefið, elskandi þennan | 2Tím. 4 :462 |
ofsóktu Gyðingar Jesúm og leituðust um að deyða hann af því að hann | Jóh. 5 :194 |
fyrir þetta sóktu Gyðingar meir til að deyða hann því að hann braut | Jóh. 5 :194 |
Abrahams synir. Þó sæki þér til að deyða mig því að mín ræða | Jóh. 8 :204 |
temjum vorn líkama til sínar girndir að deyða og sína limu að þvinga | Róm. Formáli :313 |
svo vér lærum það verk (syndina að deyða í sjálfum oss) réttlegana að | Róm. Formáli :315 |
og syndinni í mót stöndum hana að deyða. En með því að enginn | Róm. Formáli :316 |
hlutur er svo góður til holdið að deyða eður kefja sem krossburður og | Róm. Formáli :316 |
hvað er kallast hinn forna Adam að deyða og holdið að þjá. Í | Róm. Formáli :316 |
Og honum varð makt gefin til að deyða í fjórum áttum jarðar meður | Opinb. 6 :536 |
Einninn þó mér byrjaði með þér að deyja, skylda eg eigi neita þér. | Matt. 26 :66 |
enn framar: Þó að mér byrjaði að deyja jafnframt þér, skyldi eg þó | Mark. 14 :108 |
til með hverjum dauða hann ætti að deyja. Pílatus gekk þá inn aftur | Jóh. 18 :227 |
reiðubúinn að láta mig binda, heldur að deyja í Jerúsalem fyrir sakir nafns | Post. 21 :284 |
hann ætti þúsund sinnum þar fyrir að deyja. Og þvílík von og viðurkenning | Róm. Formáli :307 |
sé trautt sem fyrir góðan dirfist að deyja. Fyrir það prísaði Guð sinn | Róm. 5 :327 |
með sjálfum oss að vér ættum að deyja. En það skeði þar fyrir | 2Kor. 1 :380 |
eruð í voru hjarta samt til að deyja með og að lifa með. | 2Kor. 7 :388 |
mönnunum er til skikkað einu sinni að deyja og eftir það er dómurinn, | Hebr. 9 :482 |
hann brýtur Moyses lögmál, sá hlýtur að deyja utan nokkra miskunnsemd fyrir tveggja | Hebr. 10 :483 |
og eigi finna. Þeir munu girnast að deyja, og dauðinn mun frá þeim | Opinb. 9 :540 |
annarra manna sem klókir látast vera að dikta og dæma um trúna og | Róm. Formáli :308 |
í leiðslu míns hugskots sýn þá að diskur nokkur leið ofan stór sem | Post. 11 :260 |
gjörir, sá er af djöflinum því að djöfullinn syndgaðist af upphafi. Þar fyrir | 1Jóh. 3 :520 |
jörðu búa og á sjónum því að djöfullinn stígur ofan til yðar, hafandi | Opinb. 12 :544 |
hann honum til nokkurs orðs svo að dómarinn undraðist það næsta. En á | Matt. 27 :69 |
svo að þér fordæmist eigi. Sjáið, að dómarinn er fyrir dyrum. Takið, mínir | Jak. 5 :500 |
það sem Símonar var og bað að draga nokkuð frá landi. Hann sat | Lúk. 5 :128 |
börnin eiga öngvar nægtir foreldrunum saman að draga, heldur foreldrarnir börnunum. En eg | 2Kor. 12 :396 |
einum af þessum vesalingum kaldan vatsbikar að drekka í lærisveins nafni, sannlega segi | Matt. 10 :30 |
var eg, og þér gáfuð mér að drekka, gestur var eg, og þér | Matt. 25 :64 |
eða þyrstan svo vér gáfum þér að drekka? Eða hvenar sáu vær þig | Matt. 25 :64 |
eg, og þér gáfuð mér eigi að drekka, gestur var eg, og þér | Matt. 25 :64 |
þýðist aftökustaður, gáfu þeir honum edik að drekka galli blandað. Og er hann | Matt. 27 :70 |
ofan á reyrlegg og gaf honum að drekka. En aðrir sögðu: Vert kyrr, | Matt. 27 :71 |
oss. Því hver sem yður gefur að drekka einn bikar vats í mínu | Mark. 9 :96 |
eigi hvers þér biðjið. Kunni þér að drekka þann kaleik, hvern eg mun | Mark. 10 :99 |
Og þeir gáfu honum myrrat vín að drekka, og hann tók það eigi | Mark. 15 :112 |
á einn reyrlegg, gaf honum svo að drekka og sagði: Lát fara, sjáum | Mark. 15 :113 |
sagði til hennar: Gef þú mér að drekka, því hans lærisveinar voru inn | Jóh. 4 :190 |
væri, sá þér segði: Gef mér að drekka, má vera að þú beiddir | Jóh. 4 :190 |
honum fæðu, þyrstir hann, gef honum að drekka. En nær þú gjörir þetta, | Róm. 12 :341 |
og blóð hefir þú gefið þeim að drekka því þess eru þeir verðugir. | Opinb. 16 :549 |
er grannar hennar og náfrændur heyrðu að Drottinn hafði miklað miskunn sína við | Lúk. 1 :119 |
með þeim voru, hverjir eð sögðu að Drottinn væri sannarlega upprisinn og birst | Lúk. 24 :182 |
þó algjöra til réttlætis af því að Drottinn mun forstokkótt orð gjöra á | Róm. 9 :335 |
dæmið ekki fyrir tímann þangað til að Drottinn kemur, sá er auglýsa mun | 1Kor 4 :356 |
Hver og einn eftir því sem að Drottinn hefir hann kallað, þá gangi | 1Kor 7 :360 |
hefi eg yður fengið af því að Drottinn Jesús, á þeirri nótt er | 1Kor 11 :368 |
það fortjald í burt tekið. Því að Drottinn er andi, en hvar andi | 2Kor. 3 :384 |
nærir það og fóstrar svo sem að Drottinn söfnuðinn. Því að vér erum | Ef. 5 :417 |
sinn bróður í nokkri höndlan. Því að Drottinn er hann sem hefnir alls | 1Þess. 4 :440 |
fyrir þeim koma sem sofa. Því að Drottinn sjálfur mun með herópi og | 1Þess. 4 :441 |
mér til lögð kóróna réttlætisins sem að Drottinn, hinn réttláti dómari, mun mér | 2Tím. 4 :461 |
ending Drottins hafi þér séð. Því að Drottinn er miskunnsamur og miskunnari. En | Jak. 5 :500 |
sá þar ekkert mustéri inni því að Drottinn Guð almáttugur er hennar mustéri | Opinb. 21 :558 |
að hún skammast eigi eftir skurgoðasmán að drýgja hinar skammsamlegustu syndir með allri | Róm. Formáli :310 |
því sem skurgoðum offraðist og hóranir að drýgja. Líka svo einninn hefir þú | Opinb. 2 :531 |
læra og villa mína þjóna, hóranir að drýgja og skurgoðafórnir að eta. Og | Opinb. 2 :532 |
héðan í frá eigi meir syndir að drýgja, heldur honum einum að þjóna | Eftirmáli :567 |
hann og byrgja hans ásjánu og að dusta hann með hnefum og að | Mark. 14 :110 |
þeir eigi Moysen rétt undir augun að dúkurinn er þar enn fyrir hengdur | Róm. Formáli :315 |
Eftir það sá eg, og sjá, að dyr upplukust á himni, og hin | Opinb. 4 :534 |
höggva látið í hellusteini og velti að dyrum leiðisins stórum steini og gekk | Matt. 27 :72 |
dómstólinn og sögðu: Þessi ræður mönnum að dýrka Guð í móti lögmálinu. En | Post. 18 :277 |
Þér hræsnarar, himinsins ásján kunni þér að dæma, en að vita teikn þessara | Matt. 16 :42 |
gaf honum og vald til yfir að dæma af því að hann er | Jóh. 5 :194 |
því að eg kom eigi til að dæma heiminn, heldur að frelsa heiminn. | Jóh. 12 :215 |
yður, eru þér þá óverðugir til að dæma um það sem minni háttar | 1Kor 6 :358 |
svo vitur yðar á milli það að dæma kunni millum bróðurs síns og | 1Kor 6 :358 |
að vér kunnum þær fyrir fram að dæma. En sumra verða hér eftir | 1Tím. 5 :454 |
sá sem að koma skal til að dæma lifendur og dauða með sinni | 2Tím. 4 :461 |
skulu gjalda honum sem reiðubúinn er að dæma lifendur og dauða. Því að | 1Pét. 4 :507 |
muni koma á efsta degi til að dæma lifendur, það er þá sem | Eftirmáli :567 |
fyrir keisarans dómstól, þar byrjar mér að dæmast. Því Gyðingum hefi eg öngva | Post. 25 :293 |
dýrð um aldir alda, amen. Því að ef þér fyrirlátið mönnum sínar afgjörðir, | Matt. 6 :20 |
svo sem eitt af þeim. Því að ef Guð skrýðir svo grasið það | Matt. 6 :21 |
þér, Korasin. Vei þér, Betsaida. Því að ef í Týro og Sídon hefði | Matt. 11 :31 |
niður þrykkjast allt til helvítis. Því að ef í Sódóma hefði þau kraftaverk | Matt. 11 :31 |
hvað fortapað er. Hvað virðist yður að ef einn hver hefði hundrað sauða | Matt. 18 :46 |
og sögðu: Meistari Moyses hefir sagt að ef nokkur andaðist og hefði eigi | Matt. 22 :56 |
koma. En það skulu þér vita að ef húsfaðirinn vissi á hverri stundu | Matt. 24 :61 |
gengu og til hans, spurðu hann að ef manninum leyfðist að forláta sína | Mark. 10 :97 |
himnum, fyrirgefi yður yðar brot. Því að ef þér fyrirgefið eigi, þá fyrirgefur | Mark. 11 :101 |
og sögðu: Meistari, Móses skrifaði oss að ef nokkurs bróðir létist og hefði | Mark. 12 :103 |
kallaði hundraðshöfðingjann til sín, spurði hann að ef hann væri þegar andaður. Og | Mark. 15 :113 |
þér Korasin, vei þér Betsaida. Því að ef skeð hefði í Týro og | Lúk. 10 :144 |
þjónar. En það skulu þér vita að ef húsbóndinn vissi á hverri stundu | Lúk. 12 :152 |
til hennar: Sagði eg þér ekki að ef þú tryðir, þá mundir þú | Jóh. 11 :212 |
og faríseis gáfu út það boðorð að ef nokkur vissi hvar hann væri, | Jóh. 11 :213 |
yður að eg fari héðan því að ef eg fer eigi héðan, þá | Jóh. 16 :222 |
mönnum og látið þá kyrra. Því að ef þetta ráð eður verk er | Post. 5 :246 |
bréfa til samkundunnar í Damasko svo að ef hann fyndi þar nokkra þess | Post. 9 :254 |
lítil kraftaverk fyrir hendur Páls svo að ef einninn sveitadúkar eður nærklæði af | Post. 19 :278 |
löglegri samkomu. Því það er háskasamlegt að ef vér skulum sekir verða fyrir | Post. 19 :280 |
flestum ráðlegt að sigla burt þaðan að ef þeir mættu komast til Feniken | Post. 27 :297 |
vér erum breyskir og óstöðugir svo að ef undir oss væri komið yrði | Róm. Formáli :316 |
þín umskurn vorðin að yfirhúð. Því að ef yfirhúðin varðveitir réttlætingar lögmálsins, reiknast | Róm. 2 :323 |
þá eru og kvistirnir heilagir. Því að ef nokkrir af kvistunum eru af | Róm. 11 :338 |
öðrum segi eg, en ekki Drottinn, að ef einhver bróðir hefir vantrúaða konu | 1Kor 7 :360 |
hefi sagt út af yður svo að ef þeir úr Makedónía kæmu meður | 2Kor. 9 :391 |
hjá yður, boðuðum vér yður það að ef nokkur vill eigi erfiða, sá | 2Þess. 3 :446 |
börn hefir með allri virðing (svo að ef nokkur kann ekki í sínu | 1Tím. 3 :451 |
þá forherðið ekki yðar hjörtu. Því að ef Jósue hefði þá til hvíldar | Hebr. 4 :474 |
sem heyra orð spádómsins þessarar bókar að ef einhver setur þar nokkuð til, | Opinb. 22 :559 |
tók að vaxa orð Drottins og að eflast. Nú sem þetta var út | Post. 19 :279 |
Eða: Hverju munu vér klæðast? Því að eftir þessu öllu sækir heiðin þjóð, | Matt. 6 :21 |
þetta, gjörðu þér öngva yfirbót svo að eftir á hefði þér honum trúað. | Matt. 21 :54 |
hann til sinna lærisveina: Þér vitið að eftir tvo daga verða páskar og | Matt. 26 :64 |
og eigi hefja yður hátt. Því að eftir þessu öllu sækir heiðin þjóð | Lúk. 12 :151 |
blóði. Því að það veit eg að eftir mína burtför munu inn ganga | Post. 20 :282 |
svo að af skæfist líkami syndarinnar að eftir það þjónuðu vær eigi syndinni. | Róm. 6 :329 |
ríkulega gefið í öllum einfaldleik. Því að eftir öllu megni (það vitna eg) | 2Kor. 8 :389 |
hans, sá ef vér biðjum nokkurs að eftir sínum vilja heyrir hann oss. | 1Jóh. 5 :523 |
holdi gengnir eru og gjörðir eru að eftirdæmi og þola kvöl ævinlegs elds. | Júd. :526 |
stöðugir blífa í Guðs náð. En að eftirkomanda þvottdegi kom til samans næsta | Post. 13 :266 |
þú hefir áður heyrt. Því ef að eg skyldi annars hvors við missa, | Formáli :9 |
Abraham höfu vær fyrir föður. Því að eg segi yður að máttugur er | Matt. 3 :14 |
kemur, er mér sterkari, hvers skóklæði að eg er eigi verðugur að bera. | Matt. 3 :14 |
þess og sagði: Mér er þörf að eg skírist af þér, og þú | Matt. 3 :14 |
á himnum. Þér skuluð eigi meina að eg sé kominn lögmálið eður spámennina | Matt. 5 :17 |
leysa, heldur upp að fylla. Því að eg segi yður fyrir sann: Þangað | Matt. 5 :17 |
mun mikill kallast í himnaríki. Því að eg segi yður: Nema svo sé | Matt. 5 :17 |
að segja bróður þínum: Bróðir, leyf að eg dragi út ögnina af auga | Matt. 7 :21 |
mun minn þjón heilbrigður verða. Því að eg em maður höfðingjaskapnum undirgefinn, hafandi | Matt. 8 :23 |
Jesús sagði til þeirra: Trúi þér að eg kunni að gjöra yður þetta? | Matt. 9 :26 |
himnum er. Þér skuluð eigi meina að eg sé kominn frið að senda | Matt. 10 :29 |
frið að senda heldur sverð. Því að eg em kominn að ýfa manninn | Matt. 10 :29 |
ok og lærið af mér því að eg em hógvær og af hjarta | Matt. 11 :31 |
skilji til að leiðrétta sig svo að eg lækni þá. En sæl eru | Matt. 13 :35 |
upp? Hvar fyrir skilji þér eigi að eg sagða yður ekki af brauðinu, | Matt. 16 :42 |
ekki einn af þessum vesalingum. Því að eg segi yður að þeirra englar | Matt. 18 :46 |
hvað skal eg þess gott gjöra að eg hafi eilíft líf? Hverjum hann | Matt. 19 :48 |
Eða ertu um það rangeygður þó að eg sé góðgjarn? Svo verða nú | Matt. 20 :50 |
Geti þér þann kalek drukkið, hvern að eg mun drekka, og þeirri skírn | Matt. 20 :51 |
þá og sagði: Hvað vilji þið að eg skuli gjöra yður? Þeir sögðu | Matt. 20 :51 |
yður í eyði látið verða. Því að eg segi yður að þér munuð | Matt. 23 :59 |
til þeirra: Sannlega segi eg yður að eg þekki yður eigi. Fyrir því | Matt. 25 :62 |
vondur þjón og latur, vissir þú að eg sker upp hvar eg sáði | Matt. 25 :63 |
syndanna fyrirgefningar. En eg segi yður að eg mun eigi héðan í frá | Matt. 26 :66 |
fyrir sverði farast. Eður meinar þú að eg kunni eigi að biðja föður | Matt. 26 :67 |
Pílatus til þeirra: Hvorn vilji þér að eg láti yður lausan, Barrabam eða | Matt. 27 :69 |
Hvorn af þessum tveimur vilji þér að eg láti yður lausan? Þeir sögðu: | Matt. 27 :70 |
kvennanna: Eigi skulu þér óttast því að eg veit að þér spyrjið að | Matt. 28 :73 |
hvað eg bauð yður. Og sjáið, að eg em með yður alla daga | Matt. 28 :74 |
mig sem mér er styrkri, hvers að eg em eigi verðugur framfallandi upp | Mark. 1 :75 |
hinar næstu borgir og byggðarlög svo að eg prediki og þar því til | Mark. 1 :77 |
Þér hugsið og eigi þar eftir að eg braut fimm brauð í millum | Mark. 8 :92 |
meistari, hvað skal eg gjöra svo að eg eignist eilíft líf? En Jesús | Mark. 10 :98 |
sagði til þeirra: Hvað vilji þér að eg skuli gjöra yður? Þeir sögðu | Mark. 10 :99 |
og sagði til hans: Hvað viltu að eg skuli gjöra þér? En hinn | Mark. 10 :100 |
yður og eigi af hverju valdi að eg gjöri þetta. Tólfti kapítuli Hann | Mark. 11 :102 |
freisti þér mín? Færið mér peninginn að eg sjái hann. Þeir fengu honum | Mark. 12 :103 |
marga úthellist. Sannlega segi eg yður að eg mun ei héðan í frá | Mark. 14 :108 |
vínviðarávexti allt til þess dags þá að eg drekk það nýtt í Guðs | Mark. 14 :108 |
svaraði þeim og sagði: Vilji þér að eg láti yður Gyðingakonunginn lausan? Því | Mark. 15 :111 |
til þeirra: Hvað vilji þér þá að eg skuli gjöra honum, hvern þér | Mark. 15 :111 |
höfðu verið, sýnist mér, af því að eg hefi og sjálfur gjörvallt numið | Lúk. 1 :116 |
og sjálfur gjörvallt numið af upphafi, að eg skrifaði þér innilega og skikkanlega | Lúk. 1 :116 |
hverju skal eg það vita? Því að eg em gamall og húsfrú mín | Lúk. 1 :117 |
Eigi skulu þér hræðast, sjáið, því að eg boða yður mikinn fögnuð, þann | Lúk. 2 :120 |
Vær höfum Abraham fyrir föður. Því að eg segi yður að máttugur er | Lúk. 3 :123 |
máttu segja bróður þínum: Bróðir, leyf að eg dragi burt ögnina úr auga | Lúk. 6 :132 |
sagði: Herra, þjáið yður eigi því að eg em ei verður að þú | Lúk. 7 :133 |
verði minn sveinn svo heill. Því að eg em maður valdinu undirgefinn, hafandi | Lúk. 7 :134 |
fylgdi eftir: Sannlega segi eg yður að eg hefi eigi fundið þvílíka trú | Lúk. 7 :134 |
sá, af hverjum að skrifað er, að eg sendi minn engil fyrir þínu | Lúk. 7 :135 |
skal þinn veg fyrir þér. Því að eg segi yður að á meðal | Lúk. 7 :135 |
sagði: Einhver hefir snortið mig því að eg kenni kraft út af mér | Lúk. 8 :139 |
sem sjá hvað þér sjáið. Því að eg segi yður það margir spámenn | Lúk. 10 :145 |
Meistari, hvað skal eg gjöra svo að eg eignist eilíft líf? En hann | Lúk. 10 :145 |
þangað til hún fullkomnast. Meini þér að eg kæmi að senda frið á | Lúk. 12 :153 |
þér og segið þeim ref: Sjáið, að eg rek út djöfla og fullgjöri | Lúk. 13 :155 |
til þeirra: Samgleðjist með mér því að eg hefi minn sauð aftur fundið | Lúk. 15 :158 |
og grannkonur, segir: Samgleðjist mér því að eg hefi minn pening aftur fundið, | Lúk. 15 :158 |
hvað eg skal gjöra, því nær að eg verð af settur ráðsmennskunni, það | Lúk. 16 :160 |
vatn og kæli tungu mína því að eg kvelst í þessum loga. Og | Lúk. 16 :161 |
hann í míns föðurs hús því að eg hefi fimm bræður að hann | Lúk. 16 :161 |
upp og þjóna mér þar til að eg hefi etið og drukkið, og | Lúk. 17 :162 |
sjálfum sér: Guð, eg þakka þér að eg em eigi svo sem aðrir | Lúk. 18 :164 |
meistari, hvað skal eg gjöra svo að eg eignist eilíft líf? En Jesús | Lúk. 18 :165 |
sagði til þeirra: Sýslið þar til að eg kem aftur. En hans borgarmenn | Lúk. 19 :167 |
sjá, þar er þitt pund, hvert að eg hefi í sveitadúki fólgið. Eg | Lúk. 19 :167 |
hinn vondi þjón. Vissir þú það að eg er maður ógurlegur, takandi það, | Lúk. 19 :167 |
koma í mínu nafni og segja að eg sé það, og sá tími | Lúk. 21 :172 |
hverninn þér skuluð forsvara yður því að eg mun gefa yður munn og | Lúk. 21 :172 |
yður áður en eg líð. Því að eg segi yður að hér eftir | Lúk. 22 :174 |
skiptið honum á milli yðar. Því að eg segi yður það eg mun | Lúk. 22 :174 |
kyrtil sinn og kaupi sverð. Því að eg segi yður að það hlýtur | Lúk. 22 :175 |
til þeirra: Þér segið það því að eg em hann. En þeir sögðu: | Lúk. 22 :177 |
hann. Og ekki heldur Heródes því að eg sendi yður sjálfa til hans. | Lúk. 23 :178 |
Sjáið mínar hendur og mína fætur að eg em hann sjálfur. Þreifi þér | Lúk. 24 :182 |
eruð vottar þessara hluta. Og sjáið, að eg mun senda yfir yður fyrirheit | Lúk. 24 :183 |
var, hvers eg em ei verður að eg skal upp leysa hans skóþvengi. | Jóh. 1 :185 |
við hann: Þú trúir af því að eg sagða þér að eg hefða | Jóh. 1 :186 |
af því að eg sagða þér að eg hefða séð þig undir fíkitrénu. | Jóh. 1 :186 |
sjálfir mín vitni það eg sagða að eg væri eigi Kristur, heldur það | Jóh. 3 :189 |
eg væri eigi Kristur, heldur það að eg væra fyrir honum sendur. Því | Jóh. 3 :189 |
svo að mig þyrsti eigi og að eg komi eigi hingað til vatsaustrar. | Jóh. 4 :191 |
til þeirra: Minn matur er sá að eg gjöri hans vilja, þess mig | Jóh. 4 :192 |
hans vilja, þess mig hefur sent, að eg fullkomni svo hans verk. Segið | Jóh. 4 :192 |
og minn dómur er réttur því að eg leita eigi míns vilja, heldur | Jóh. 5 :195 |
þau verk sem faðirinn gaf mér að eg fullkomni þau, því þau verk | Jóh. 5 :195 |
eigi? Eigi skulu þér það meina að eg muni klaga yður fyrir föðurnum. | Jóh. 5 :195 |
mun eg eigi út reka. Því að eg sté ofan af himni eigi | Jóh. 6 :197 |
af himni eigi upp á það að eg gjöri minn vilja, heldur hans | Jóh. 6 :197 |
er föðursins vilji, þess mig senda að eg glati öngu af öllu því | Jóh. 6 :198 |
mun gefa, er mitt hold, hvert að eg mun út gefa heiminum til | Jóh. 6 :198 |
hatað, en mig hatar hann því að eg ber vitnisburð af honum það | Jóh. 7 :200 |
eigi. Eg þekki hann vel því að eg em af honum, hann sjálfur | Jóh. 7 :201 |
þá er minn vitnisburður sannur því að eg veit hvaðan eg kom og | Jóh. 8 :203 |
veit hvaðan eg kom og hvert að eg fer. En þér vitið eigi | Jóh. 8 :203 |
þá er minn dómur réttur því að eg er eigi einn saman, heldur | Jóh. 8 :203 |
sjálfan sig það hann segir: Hvert að eg fer, þangað fái þér eigi | Jóh. 8 :203 |
hann þeim: Þér eruð hér neðan að, eg em að ofan. Þér eruð | Jóh. 8 :203 |
hefjið mannsins son, þá skilji þér að eg sé hann, og af mér | Jóh. 8 :203 |
lét hann mig einn saman því að eg gjöri jafnan það honum er | Jóh. 8 :204 |
faðir, þá elskuðu þér mig því að eg em af Guði kominn og | Jóh. 8 :204 |
veit eg ekki. Eitt veit eg að eg var blindur og nú sé | Jóh. 9 :207 |
Sannlega, sannlega þá segi eg yður að eg em dyr sauðanna. Og allir | Jóh. 10 :208 |
Fyrir því elskar mig minn faðir að eg legg út önd mína, eg | Jóh. 10 :209 |
hann mun eg eigi dæma því að eg kom eigi til að dæma | Jóh. 12 :215 |
dæma hann á efsta degi. Því að eg talaði eigi af sjálfum mér, | Jóh. 12 :215 |
þér segið það og rétt því að eg er hann, og nú ef | Jóh. 13 :216 |
þér trúið þá það er skeð að eg em hann. Sannlega, sannlega þá | Jóh. 13 :217 |
eigi svo væri, þá segði eg að eg færa að tilbúa yður staði. | Jóh. 14 :218 |
Sýn oss föðurinn? Trúir þú eigi að eg em með föðurnum og faðirinn | Jóh. 14 :218 |
sjálfur gjörir þau verk. Trúið mér að eg sé með föðurnum og faðirinn | Jóh. 14 :218 |
mun og gjöra þessum meiri því að eg fer til míns föðurs. Og | Jóh. 14 :218 |
En þér skuluð sjá mig því að eg lifi og þér munuð og | Jóh. 14 :219 |
lifa. Á þeim degi kenni þér að eg em með föðurnum og faðirinn | Jóh. 14 :219 |
skulu þér minnast þar á því að eg sagða yður það. En þetta | Jóh. 16 :221 |
þó sannleikinn að það batar yður að eg fari héðan því að ef | Jóh. 16 :222 |
á mig, en fyrir réttlætið því að eg fer til föðursins, og þaðan | Jóh. 16 :222 |
þá munu þér sjá mig því að eg fer til föðursins. Þá sögðu | Jóh. 16 :222 |
skamms munu þér sjá mig því að eg fer til föðursins? Þá sögðu | Jóh. 16 :222 |
orðskviðum til yðar. Sá tími kemur að eg tala eigi lengur orðskviði til | Jóh. 16 :223 |
nafni. Og eigi segi eg yður að eg muni biðja föðurinn fyrir yður | Jóh. 16 :223 |
hörmung. En verið þó hughraustir því að eg yfirvann heiminn. Seytjándi kapítuli En | Jóh. 16 :223 |
eigi af heiminum, líka sem það að eg er eigi af heiminum. Eg | Jóh. 17 :224 |
eru eigi af heiminum svo sem að eg er eigi af heiminum. Helga | Jóh. 17 :224 |
mínir þénarar stríða í mót svo að eg seldist eigi Gyðingum. En nú | Jóh. 18 :227 |
þess em eg í heiminn kominn að eg beri vitni sannleiknum. Og allir | Jóh. 18 :227 |
honum. En það er yðar siðvenja að eg gefi yður einn lausan á | Jóh. 18 :227 |
einn lausan á páskum. Vilji þér að eg gefi yður nú lausan sjálfan | Jóh. 18 :227 |
Taki þér hann og krossfestið því að eg finn öngva sök með honum. | Jóh. 19 :228 |
eigi við mig? Veist þú eigi að eg hefi vald til að láta | Jóh. 19 :228 |
hennar: Snert þú mig eigi því að eg er eigi enn uppstiginn til | Jóh. 20 :231 |
bræðra minna og seg Antiokkia þeim að eg stígi upp til míns föðurs | Jóh. 20 :231 |
sagði honum: Já, herra, þú veist að eg elska þig. Hann sagði þá | Jóh. 21 :233 |
segir honum: Já, herra, þú veist að eg elska þig. Hann segir þá | Jóh. 21 :233 |
þú kennir alla hluti. Þú veist að eg elska þig. Jesús segir til | Jóh. 21 :233 |
vil að hann blífi til þess að eg kem, hvað kemur það við | Jóh. 21 :233 |
vil að hann blífi til þess að eg kem, hvað kemur það við | Jóh. 21 :234 |
ske á síðustu dögum, segir Drottinn, að eg skal út hella af mínum | Post. 2 :238 |
er mér til hægri handar svo að eg skelfunst eigi. Fyrir það er | Post. 2 :238 |
hægri handar Guði og sagði: Sjáið, að eg sé himnana opna og mannsins | Post. 7 :251 |
fyrirgefist þessi hugsan þíns hjarta því að eg sé þig vera í galli | Post. 8 :253 |
og felmsfullur, sagði: Drottinn, hvað viltu að eg gjöri? Drottinn sagði til hans: | Post. 9 :254 |
En Pétur sagði: Öngvaneginn, herra, því að eg hefi enn aldri nokkuð almennilegt | Post. 10 :257 |
með þeim og efa ekkert því að eg senda þá hingað. Þá sté | Post. 10 :258 |
útlendra manna. En Guð sýndi mér að eg segða öngvan mann almennan eður | Post. 10 :258 |
til mín. En andinn sagði mér að eg skyldi ganga með þeim og | Post. 11 :260 |
yður og verðið að öngu því að eg gjöri það verk á yðrum | Post. 13 :266 |
í öllum hlutum næsta hjátrúaðir því að eg hefi gengið hér um og | Post. 17 :275 |
tala þú og þeg ekki því að eg em með þér. Og enginn | Post. 18 :276 |
megi þér sjálfir til sjá því að eg vil eigi þeirra dómari vera, | Post. 18 :277 |
eigi sjálfs míns líf dýrmætt svo að eg fullkomni mitt hlaup með fagnaði | Post. 20 :282 |
em hreinn af allra blóði því að eg hefi ekkert undan fara látið | Post. 20 :282 |
vaki þér og minnist á það að eg hefi um þrjú ár nótt | Post. 20 :282 |
grátið og hrellið mitt hjarta? Því að eg em eigi alleinasta reiðubúinn að | Post. 21 :284 |
eg var á bæn í musterinu að eg varð numinn frá mér og | Post. 22 :287 |
sagði til mín: Far héðan því að eg vil senda þig langt í | Post. 22 :287 |
vor kjósum með allri þakkargjörð. En að eg dragi það eigi langsamlega fyrir | Post. 24 :291 |
honum að tala) svaraði: Með því að eg veit þig nú um mörg | Post. 24 :291 |
mig. En það játa eg þér að eg þjóna (eftir þeim vegi hvern | Post. 24 :291 |
kalla villudóm) svo Guði minna feðra að eg trúi öllu því hvað í | Post. 24 :291 |
mest fyrir yður, Agrippa konungur, svo að eg eftir umliðna forheyrslu mætti það | Post. 25 :294 |
Sæll þykjunst eg þess, Agrippa konungur, að eg nái í dag að forsvara | Post. 26 :294 |
vildu þar vitni um bera. Því að eg lifða eftir hinni hörðustu siðvenju | Post. 26 :295 |
hvað eg og gjörða til Jerúsalem að eg lukta margan heilagan í myrkvastofu | Post. 26 :295 |
menn, verið með kátri lund. Því að eg trúi Guði að það muni | Post. 27 :298 |
mig langar að sjá yður svo að eg býtta yður nokkurri andlegri gjöf | Róm. 1 :320 |
gjöf yður til styrktar. Það er að eg mætti taka líka huggan yðar | Róm. 1 :320 |
hafi bægt verið til þessa) svo að eg hefða fært nokkurn ávöxt yðar | Róm. 1 :320 |
í Róm að predika guðsspjöllin. Því að eg skammast mín eigi Krists evangelio | Róm. 1 :320 |
veit eigi hvað eg gjöri. Því að eg gjöri eigi hvað eg vil, | Róm. 7 :331 |
honum upp hafnir til dýrðarinnar. Því að eg held það þar fyrir að | Róm. 8 :332 |
vegna hans er oss elskaði. Því að eg em þess fullöruggur að hvorki | Róm. 8 :334 |
vitni mín samviska í heilögum anda að eg hefi stóran harm og iðulega | Róm. 9 :334 |
Til þess upp vakta eg þig að eg sýnda á þér minn kraft. | Róm. 9 :335 |
eftir því sem skrifað er: Sjáið, að eg set í Síon hindrunarstein og | Róm. 9 :336 |
sér rekið? Fjarri er því. Því að eg em og Íraelsmaður út af | Róm. 11 :337 |
yður heiðingja tala eg: Með því að eg em postuli heiðinna manna, vil | Róm. 11 :338 |
að kvistirnir eru því af brotnir að eg yrði inn plantaður. Það er | Róm. 11 :338 |
þægur og algjörður Guðs vilji. Því að eg segi fyrir þá náð sem | Róm. 12 :340 |
í því sem Guði tilheyrir. Því að eg dirfðist eigi nokkuð að tala | Róm. 15 :344 |
og fyrir mátt Guðs anda. Svo að eg hefi í frá Jerúsalem og | Róm. 15 :345 |
nafn Krists var eigi kunnigt svo að eg byggja eigi upp á annarlegan | Róm. 15 :345 |
mun eg koma til yðar. Því að eg vænti að eg muni þar | Róm. 15 :345 |
til yðar. Því að eg vænti að eg muni þar um fara og | Róm. 15 :345 |
á veg leiddur verða þó svo að eg taki áður hvíld hjá yður | Róm. 15 :345 |
bænum fyrir mér til Guðs svo að eg frelsist frá þeim vantrúuðum sem | Róm. 15 :345 |
Jerúsalem, verði þeim heilögum þakknæm svo að eg mætta fyrir Guðs vilja til | Róm. 15 :345 |
vilja til yðar koma í fagnaði að eg endurnærða mig með yður. En | Róm. 15 :345 |
yðar að boða Guðs predikan. Því að eg hélt mig ekkið vita yðvar | 1Kor 2 :353 |
er mér það fyrir minnsta kosti að eg skuli af yður dæmast eður | 1Kor 4 :356 |
koma til yðar ef Drottinn vill að eg reyni, eigi orð þeirra sem | 1Kor 4 :357 |
að allir menn væri svo sem að eg em, hver einn hefir sína | 1Kor 7 :360 |
eg hefi miskunnsemi öðlast af Drottni að eg sé trúr. Því meina eg | 1Kor 7 :361 |
er til. En eg held það að eg muni og hafa Guðs anda. | 1Kor 7 :362 |
skylda eg aldri kjöt eta svo að eg gjörða öngva hindran mínum bróður. | 1Kor 8 :363 |
mína vegsemd ónýta gjöra. Því þó að eg prediki Guðs evangelion, þá má | 1Kor 9 :364 |
það sama viljanlega fyrir ekkið svo að eg misbrúki ekki mitt veldi á | 1Kor 9 :364 |
mig að hvers manns þjón svo að eg yfirvinni þá marga. Og Gyðingum | 1Kor 9 :364 |
vorðinn svo sem undir lögmáli svo að eg yfirvinni þá sem undir lögmálinu | 1Kor 9 :364 |
em eg í Krists lögmáli svo að eg yfirvinni þá hinu sömu sem | 1Kor 9 :364 |
vorðinn sem væra eg breyskur svo að eg yfirvinni hina breyskvu. Hverjum manni | 1Kor 9 :364 |
eg vorðinn að öllu deili svo að eg gjörða alls staðar einhverja hjálplega. | 1Kor 9 :364 |
gjöri eg vegna Guðs evangelii svo að eg verði þess hluttakari. Eða viti | 1Kor 9 :364 |
minn líkama og tem hann svo að eg prediki það eigi öðrum og | 1Kor 9 :365 |
veg þessum æðra. Þrettándi kapítuli Þó að eg talaði tungur mannanna og englanna, | 1Kor 13 :370 |
málmur eður hvellandi bjalla. Og þó að eg hefða spádóm og vissi alla | 1Kor 13 :370 |
skynsemi og hefði alla trú svo að eg fjöllin úr stað færði, en | 1Kor 13 :370 |
þá væri eg ekkert. Og þó að eg gæfa allar mínar eigur fátækum | 1Kor 13 :370 |
og eg yfirgæfi minn líkama svo að eg brynni og hefða ekki kærleikann, | 1Kor 13 :370 |
í söfnuðum með mínu sinni svo að eg lærði aðra, heldur en tíu | 1Kor 14 :372 |
þér hafið til ónýts trúað. Því að eg gaf yður í fyrstu hvað | 1Kor 15 :374 |
er hann séður af mér. Því að eg em síðstur postulanna, því að | 1Kor 15 :374 |
að eg em síðstur postulanna, því að eg em eigi verðugur það eg | 1Kor 15 :374 |
mun eigi eignast hið óforgengilega. Sjáið, að eg segi yður leyndan dóm það | 1Kor 15 :376 |
skal við hina heilögu, svo sem að eg hefi boðið söfnuðunum í Galatia, | 1Kor 16 :377 |
Jerúsalem. Og ef þess gjörist þörf að eg ferðist þangað, þá skulu þeir | 1Kor 16 :377 |
mun eg ferðast. En má vera að eg blífi hjá yður og sé | 1Kor 16 :377 |
sjá yður í þessari yfirferð því að eg vona það eg muni um | 1Kor 16 :377 |
hann rekur Drottins eyrindi svo sem að eg. Fyrir því forsmái hann enginn, | 1Kor 16 :377 |
að hann komi til mín. Því að eg bíð hans með bræðrunum. En | 1Kor 16 :377 |
það eg þyrmda yður í því að eg em ekki kominn aftur til | 2Kor. 2 :381 |
meður hryggð. Því ef svo er að eg hryggi yður hver er hann | 2Kor. 2 :382 |
hið sama skrifaði eg yður svo að eg þyrfti eigi hryggur að vera | 2Kor. 2 :382 |
þó glaður að vera með því að eg treysti þess til yðar allra | 2Kor. 2 :382 |
fögnuður sé allra yðar fögnuður. Því að eg skrifaði yður til í mikilli | 2Kor. 2 :382 |
í nokkurn máta upp á það að eg þyngda yður eigi alla. En | 2Kor. 2 :382 |
í of miklan hryggleik. Hvar fyrir að eg beiði yður það þér auðsýnið | 2Kor. 2 :382 |
eg ekki yður til fordæmingar. Því að eg hefi áður sagt það þér | 2Kor. 7 :388 |
ekka, yðra kostgæfni um mig svo að eg gleð mig enn meir. Því | 2Kor. 7 :388 |
mig iðraði það, kann vera fyrst að eg sé að það bréf hefir | 2Kor. 7 :388 |
skírir þess verks. Fyrir því þó að eg skrifaði yður, þá er það | 2Kor. 7 :388 |
að skrifa yður til um því að eg veit yðvarn góðan vilja, hvar | 2Kor. 9 :391 |
þér séuð reiðubúnir líka svo sem að eg hefi sagt út af yður | 2Kor. 9 :391 |
vér einninn Kristi til. Og þó að eg hrósaði mér nokkuð framar út | 2Kor. 10 :392 |
við yður með guðlegu vandlæti því að eg hefi fastnað yður einum manni | 2Kor. 11 :393 |
hefi fastnað yður einum manni svo að eg í hendur selda Kristi skírlífa | 2Kor. 11 :393 |
þá umliðu þér þá réttlega. Því að eg held það eg sé eigi | 2Kor. 11 :393 |
mig svo að þér upphefðust því að eg hefi kunngjört yður þetta evangelium | 2Kor. 11 :393 |
ekki tilstífld verða. Hverninn þá það? Að eg skylda eigi elska yður? Guð | 2Kor. 11 :394 |
gjöra, það gjöri eg fyrir það að eg afkvisti þeim það tilefni, sem | 2Kor. 11 :394 |
öllum söfnuðum. Hver er veikur og að eg verði eigi veikur? Hver verður | 2Kor. 11 :395 |
eigi veikur? Hver verður svo hneykslaður að eg stikna ekki? Ef eg skal | 2Kor. 11 :395 |
nema einasta míns breyskleika. Og þótt að eg vilda mér hrósa, gjörða eg | 2Kor. 12 :395 |
eg ekki fyrir það fíflslegana því að eg vil segja sannleikinn. En eg | 2Kor. 12 :395 |
eða af mér heyrir. Og svo að eg stæri mig ekki af mikilleik | 2Kor. 12 :395 |
hafi þér þvingað mig til. Því að eg skylda lofast af yður af | 2Kor. 12 :396 |
skylda lofast af yður af því að eg em öngvan mun minni en | 2Kor. 12 :396 |
en hinir æðstu postular hverninn þó að eg sé ekkert af því þar | 2Kor. 12 :396 |
til betranar. Því eg óttunst, ef að eg kem, það eg finni yður | 2Kor. 12 :396 |
eg finni yður ekki svo sem að eg vil og þér finnið mig | 2Kor. 12 :396 |
fyrir eg skrifa slíkt fráverandi svo að eg þurfi ekki, þá eg em | 2Kor. 13 :397 |
predikað, er ekki af mönnum. Því að eg hefi það af öngum manni | Gal. 1 :400 |
opinberaði í mér sinn son svo að eg skylda kunngjöra hann meðal heiðinna | Gal. 1 :401 |
við þá sem álitið höfðu svo að eg hlypa ekki forgefins eða hlaupið | Gal. 2 :401 |
em fyrir lögmálið lögmálinu dáinn svo að eg lifi Guði. Eg em með | Gal. 2 :402 |
erfiðað hjá yður. Verið svo sem að eg em því að eg em | Gal. 4 :405 |
svo sem að eg em því að eg em svo sem þér. Kærir | Gal. 4 :405 |
og gæti minni raust umskipt því að eg em sorgbitinn yfir yður. Segið | Gal. 4 :406 |
gjöri mér enginn meiri mæðu því að eg ber jafnan benjar Drottins á | Gal. 6 :409 |
Hvar fyrir eg einninn, eftir því að eg hefi heyrt hjá yður út | Ef. 1 :411 |
með dristugri opnan míns munns svo að eg mætta kunngjöra leyndan dóm evangelions, | Ef. 6 :419 |
sendiboði eg em í festinni, svo að eg megi djarflega þar inni höndla | Ef. 6 :419 |
Drottni, kunngjöra yður allt saman. Því að eg hefi sent hann til yðar | Ef. 6 :419 |
yður öllum í þeim máta. Því að eg hefi yður í mínu hjarta | Fil. 1 :421 |
og vil mig einninn gleðja. Því að eg veit að það sama mun | Fil. 1 :421 |
sjá yður eða em eg fjarlægur, að eg megi það af yður heyra | Fil. 1 :422 |
til hrósunar á degi Krists svo að eg hafi ekki til ónýts hlaupið | Fil. 2 :423 |
skamms senda Tímóteum til yðar svo að eg glöddunst í huga þá eg | Fil. 2 :423 |
vita hversu yður fer að. Því að eg hefi öngvan sem svo algjörlega | Fil. 2 :423 |
eg muni skjótlega þangað senda, þá að eg sé hvað mér líður. En | Fil. 2 :423 |
einasta honum, heldur jafnvel mér svo að eg hefða eigi sorg á sorg | Fil. 2 :424 |
oss ekki upp á holdið þó að eg hafi það eg megi mér | Fil. 3 :424 |
Kristus vegna fyrir skaða reiknað. Því að eg held alla hluti skaða vera | Fil. 3 :424 |
og held þá fyrir þrek svo að eg ávinni Kristum og í honum | Fil. 3 :424 |
verði og hans dauða líkur svo að eg mætta honum í móti renna | Fil. 3 :425 |
fullkominn. Eg skunda honum eftir hvort að eg geta einninn höndlað eftir því | Fil. 3 :425 |
eg geta einninn höndlað eftir því að eg em af Kristo Jesú höndlaður. | Fil. 3 :425 |
held mig eigi sjálfan fyrir þann að eg hafi það höndlað. En eitt | Fil. 3 :425 |
segi eg það nauðþurftarinnar vegna því að eg hefi lært hjá þeim að | Fil. 4 :426 |
að eg hefi lært hjá þeim að eg em mér að nægja láta. | Fil. 4 :426 |
sé gnóglegur í yðrum reikningskap. Því að eg hefi alla hluti og hefi | Fil. 4 :426 |
sem mér er gefið meðal yðar að eg það Guðs orð ríkulega predika | Kol. 1 :430 |
eg em bundinn upp á það að eg opinbera það sama sem mér | Kol. 4 :434 |
er og þér vitið. Þar fyrir að eg gat það eigi lengur liðið, | 1Þess. 3 :439 |
lengur liðið, þá útsenda eg svo að eg mætti reyna yðra trú upp | 1Þess. 3 :439 |
vorum Drottni Jesú Kristo. Svo sem að eg beidda þig það þú blifir | 1Tím. 1 :449 |
heldur meðþolugur vert evangelio svo sem að eg eftir Guðs krafti þeim oss | 2Tím. 1 :458 |
eg skömmunst mín þess ekki því að eg veit á hvern eg trúi | 2Tím. 1 :458 |
og útlykta þitt embætti virðulega. Því að eg verð snart fórnfærður, og tími | 2Tím. 4 :461 |
hann meðtaka sem mitt hjarta. Því að eg vilda hafa haldið honum hjá | Fíl. :468 |
af góðum trúskap til skrifað því að eg veit það þú munir framar | Fíl. :468 |
þessu reiðubú þú mér herbergi því að eg vona það eg verði yður | Fíl. :468 |
hinum minnsta til hins stærsta. Því að eg mun líknsamur vera þeirra afgjörðum, | Hebr. 8 :480 |
þér ekki. Þá sagða eg: Sjá, að eg kem, fyrst í bókinni er | Hebr. 10 :482 |
mér það áminningarorð til góða. Því að eg hefi fátt eitt skrifað yður. | Hebr. 13 :490 |
fyrir það ritningin svo inniheldur: Sjáið, að eg legg í Síon útvaldan dýrðmætan | 1Pét. 2 :504 |
eruð styrkvir í nærveranlegum sannleika. Því að eg held það réttilegast svo lengi | 2Pét. 1 :512 |
held það réttilegast svo lengi sem að eg em í þessu hreysi að | 2Pét. 1 :512 |
hér fyrir að setja láta (því að eg vilda öngum yðar sturlan gjöra | Opinb. Formáli :528 |
lifandi. Eg var dauður, og sjá, að eg em lifandi um aldir að | Opinb. 1 :530 |
þér hafið, það haldið þar til að eg kem. Og hver yfirvinnur og | Opinb. 2 :532 |
niður fyrir honum til fóta hans að eg tilbæði hann, og hann sagði | Opinb. 19 :554 |
að þú gjör eigi þetta. Því að eg em þinn samþjón og þinna | Opinb. 22 :559 |
snarlega og mín verðlaun meður mér að eg gjaldi hverjum sem einum svo | Opinb. 22 :559 |
verði augljóst og eigi svo leynt að ei vitist. Hvað eg segi yður | Matt. 10 :29 |
tók til að segja: Sjáið til að ei fái nokkur villt yður. Því | Mark. 13 :105 |
sögðu: Eigi þó um hátíðina svo að ei verði upphlaup með fólkinu. Og | Mark. 14 :107 |
hann farnir. Og þeir báðu hann að ei skipaði hann þeim að fara | Lúk. 8 :138 |
Því að ekkert er svo hulið að ei verði augljóst né nokkuð svo | Lúk. 12 :150 |
leggið ok yfir lærisveinanna háls, hvert að ei gátu borið hvorki vér né | Post. 15 :269 |
vani eður meining er af takandi að eigi sé utan fjögur evangelia og | Formáli :4 |
en eitt evangelion, líka svo sem að eigi er meir en einn Kristur. | Formáli :7 |
og formá. Svo sjáu vér nú að eigi þrengir hann, heldur hýrlega til | Formáli :8 |
sagði aftur til hans: Skrifað er að eigi skaltu freista Drottin Guð þinn. | Matt. 4 :15 |
enn á vegi með honum svo að eigi selji þig þinn mótstöðumaður dómaranum | Matt. 5 :18 |
hvað sagt er til hinna gömlu að eigi skulir þú rangt sverja, og | Matt. 5 :18 |
þitt og þvo þitt andlit svo að eigi skíni fyrir mönnum það þú | Matt. 6 :20 |
heldur perlum yðar fyrir svín svo að eigi troði þau þær með fótum | Matt. 7 :22 |
þókknan og eigi að offri). Því að eigi kom eg að kalla réttláta, | Matt. 9 :26 |
Því að ekkert er svo hulið að eigi verði augljóst og eigi svo | Matt. 10 :29 |
lærisveins nafni, sannlega segi eg yður að eigi missir hann sín verðlaun. Ellifti | Matt. 10 :30 |
eigi frá mér fara láta svo að eigi verði þeir hungurmorða á veginum. | Matt. 15 :41 |
og sagði: Herra, þyrm sjálfum þér að eigi hendi þig þetta. En hann | Matt. 16 :43 |
himnaríkið aftur lokið fyrir mönnum. Því að eigi gangi þér þar inn, og | Matt. 23 :57 |
man verða svo stór hörmung, hvílík að eigi var í frá upphafi veraldar | Matt. 24 :60 |
forsjálu svöruðu og sögðu: Má vera að eigi sé nóg fyrir oss og | Matt. 25 :62 |
þeir sögðu: Eigi á hátíðardeginum svo að eigi verði upphlaup með fólkinu. En | Matt. 26 :65 |
annað sinn neitaði hann með eiði, að eigi þekkti eg þann mann. Og | Matt. 26 :68 |
hann að formæla sér og sverja að eigi þekkti hann þann mann. Og | Matt. 26 :68 |
allt til hins þriðja dags svo að eigi komi hans lærisveinar og steli | Matt. 27 :72 |
stundu, það skulu þér tala. Því að eigi tali þér, heldur heilagur andi. | Mark. 13 :105 |
haninn gelur elligar að morgni, svo að eigi komi hann skyndilega og finni | Mark. 13 :107 |
sonur framselst. Betra væri þeim manni að eigi hefði hann fæddur verið. Og | Mark. 14 :108 |
og sagði til hans: Sagt er að eigi skulir þú áreita Drottin, Guð | Lúk. 4 :126 |
heldur þeir sem sjúkir eru því að eigi kom eg að kalla réttláta, | Lúk. 5 :130 |
og kennast af sínum ávexti því að eigi lesa menn saman fíkjur af | Lúk. 6 :133 |
Því að ekki er svo dulið að eigi verði opinbert og ekkert svo | Lúk. 8 :137 |
verði opinbert og ekkert svo leynt að eigi kunngjörist og í augljós komi. | Lúk. 8 :137 |
Guðs ins hæðsta? Eg beiði þig að eigi kveljir þú mig. En hann | Lúk. 8 :138 |
verði augljóst né nokkuð svo leynt að eigi vitist. Fyrir því hvað þér | Lúk. 12 :150 |
að þú losir þig frá honum, að eigi dragi hann þig nokkuð sinn | Lúk. 12 :153 |
né nágrönnum þeim sem ríkir eru að eigi bjóði þeir þér heim til | Lúk. 14 :156 |
hvort hann hefir til nægta? Svo að eigi eftir á, er hann hefir | Lúk. 14 :157 |
hann gefi þeim vitneskju af svo að eigi komi þeir í þennan kvalastað. | Lúk. 16 :161 |
nema Guð einn. Boðorðin veist þú, að eigi skulir þú mann vega, eigi | Lúk. 18 :165 |
mun enginn steinn yfir öðrum látinn að eigi sé niður brotinn. En þeir | Lúk. 21 :172 |
gefa yður munn og visku, hverjum að eigi skulu geta í gegn staðið | Lúk. 21 :172 |
ofdrykkju og með sorgum þessarar næringar, að eigi komi þessi dagur hastarlega yfir | Lúk. 21 :173 |
staðar, sagði hann til þeirra: Biðjið að eigi falli þér í freistanir. Og | Lúk. 22 :176 |
hann kemur og eigi til ljóssins að eigi straffist hans verk. En hver | Jóh. 3 :189 |
sendir, sá talar Guðs orð því að eigi gefur Guð sinn anda af | Jóh. 3 :190 |
eg em ein samversk kona. Því að eigi samneytast Júðar samverskum mönnum. Jesús | Jóh. 4 :190 |
sá fólkið sem hinumegin sjávarins stóð að eigi var þar annað skip til | Jóh. 6 :197 |
þeirra: Sannlega, sannlega segi eg yður að eigi gaf Moyses yður brauð af | Jóh. 6 :197 |
maðurinn meðtekur umskurðarskírn á þvottdegi svo að eigi brjótist Moyses lögmál, en þér | Jóh. 7 :200 |
lagði þó hendur á hann því að eigi var hans tími enn kominn. | Jóh. 7 :201 |
einn maður deyi fyrir fólkið svo að eigi tapist allur lýður. En þetta | Jóh. 11 :212 |
hann kenna yður allan sannleik því að eigi talar hann af sjálfum sér, | Jóh. 16 :222 |
megi þér það eigi kefja svo að eigi sýnust þér berjast Guði í | Post. 5 :246 |
að hann gæfi oss það, hverjum að eigi vildu hlýða yðrir feður, heldur | Post. 7 :250 |
er réttlættur. Því sjáið svo til að eigi komi það yfir yður, hvað | Post. 13 :266 |
Fyrir því gæt að þér vandlega að eigi tæli þig sjálfs þíns falslegur | Róm. Formáli :308 |
þig lærir þú eigi. Þú predikar að eigi skuli stolið vera, og þú | Róm. 2 :323 |
vera, og þú stelur. Þú segir að eigi skuli hórdómur drýgjast, og þú | Róm. 2 :323 |
en eigi í bókstafnum, hverrar lofstír að eigi er af mönnum, heldur af | Róm. 2 :323 |
vera eftir því sem skrifað er að eigi sé sá nokkur sem réttvís | Róm. 3 :324 |
Guðs evangelion, eigi meður orðasnilld svo að eigi yrði kross Kristi að hégóma. | 1Kor 1 :352 |
svo er skrifað í Moyses lögmáli að eigi skaltu múlbinda nautið það sem | 1Kor 9 :363 |
safni hvað honum er bærilegt svo að eigi þurfi, þá eð fyrsta er | 1Kor 16 :377 |
Guð að þér hafist ekkert vont að, eigi upp á það að vér | 2Kor. 13 :397 |
yðar trú til Guðs útdreifð svo að eigi er þörf yður nokkuð að | 1Þess. 1 :437 |
reyna yðra trú upp á það að eigi mætti ske það freistarinn freistaði | 1Þess. 3 :439 |
ævi í þrælkan að vera. Því að eigi neins staðar annast hann englana, | Hebr. 2 :472 |
eg einninn svór í minni reiði að eigi skyldu þeir koma til minnar | Hebr. 3 :473 |
páskana og blóðsúthellinguna upp á það að eigi snyrti þá sá sem frumburðina | Hebr. 11 :486 |
dýrðir, hverjum það opinberað er. Því að eigi hafa þeir sjálfum sér, heldur | 1Pét. 1 :503 |
slíkt til minnis að halda. Því að eigi höfum vér þeim dæmafróðum frásögum | 2Pét. 1 :512 |
af öllu ranglæti. Ef vér segjum að eigi syndguðum vér, þá gjöru vér | 1Jóh. 1 :517 |
það hann gangi eigi nakinn svo að eigi sjáist hans ósómi. Og hann | Opinb. 16 :549 |
vér eigi vald til einhverja systur að eignarkonu um að flytja líka sem | 1Kor 9 :363 |
og hver yðar sem einn kunni að eignast sitt ker í helgan og | 1Þess. 4 :440 |
og þeir eð kaupa svo sem að eignuðust þeir það eigi, og þeir | 1Kor 7 :361 |
og Guði þakkir gjöra, fagna og að eilífu lofa, ef þeir trúa annars | Formáli :5 |
byggja eitt hús, og eg mun að eilífu hans ríki staðfesta. Eg vil | Formáli :6 |
frá vaxi aldregi ávöxtur af þér að eilífu. Og það fíkjutré visnaði upp | Matt. 21 :53 |
helgan anda, hann hefir eigi fyrirgefning að eilífu, heldur verður hann sekur eilífrar | Mark. 3 :81 |
eftir eti enginn af þér ávöxt að eilífu. Og hans lærisveinar heyrðu á | Mark. 11 :101 |
hann mun ríkja yfir húsi Jakobs að eilífu, hans ríkis mun og enginn | Lúk. 1 :118 |
feðra vorra Abrahams og hans afspringis að eilífu. En María var hjá henni | Lúk. 1 :119 |
hann etur þetta brauð, sá lifir að eilífu. Þetta sagði hann kennandi í | Jóh. 6 :199 |
orð, hann mun eigi sjá dauðann að eilífu. Þá sögðu Júðar við hann: | Jóh. 8 :205 |
að hann muni eigi smakka dauðann að eilífu. Eður ert þú meiri feður | Jóh. 8 :205 |
líf, og eigi skulu þeir fyrirfarast að eilífu, enginn skal þá og grípa | Jóh. 10 :209 |
á mig, sá skal eigi deyja að eilífu. Trúir þú þessu? Hún sagði | Jóh. 11 :211 |
heyrt úr lögunum að Kristur blífi að eilífu. Hverninn segir þú þá að | Jóh. 12 :215 |
upp rísum með Kristo Jesú og að eilífu lifum. En þetta getu vér | Róm. Formáli :313 |
Honum sé og heiður og dýrð að eilífu! Amen. Tólfti kapítuli Fyrir því | Róm. 11 :339 |
vitur sé dýrð fyrir Jesúm Krist að eilífu. Amen. Til Rómverja sem sendur | Róm. 16 :347 |
Jesú er um allar aldir alda að eilífu. Amen. Fjórði kapítuli Svo áminni | Ef. 3 :414 |
sé dýrð um aldur og ævi að eilífu. Amen. Heilsið öllum heilögum í | Fil. 4 :426 |
alleina vísum sé lof og dýrð að eilífu. AMEN. Þetta boðorð bífala eg | 1Tím. 1 :450 |
Guð, þitt sæti er æ og að eilífu, stjórnarvöndur þíns ríkis er réttlætisvöndur. | Hebr. 1 :471 |
fyrirrennarinn er fyrir oss inngenginn, Jesús, að eilífu biskup vorðinn eftir skikkan Melkísedek. | Hebr. 6 :477 |
samjafnaður syni Guðs og blífur kennimaður að eilífu. En gætið að hversu mikill | Hebr. 7 :477 |
að hann vitnar: Þú ert kennimaður að eilífu eftir skikkan Melkísedek. Því þar | Hebr. 7 :478 |
eigi iðra hann: Þú ert kennimaður að eilífu eftir skikkan Melkísedek. Svo næsta | Hebr. 7 :478 |
að með einni offran hefir hann að eilífu fullkomna gjört þá sem helgaðir | Hebr. 10 :483 |
dag og einninn sjálfur hinn sami að eilífu. Látið því eigi afleiða yður | Hebr. 13 :489 |
að sé dýrð um aldir og að eilífu. AMEN. Eg beiði yður, kærir | Hebr. 13 :490 |
er affallið. En orð Drottins blífur að eilífu. En þetta er það orð, | 1Pét. 1 :504 |
dýrð og vald um aldir og að eilífu. Hinir kærustu, eigi skulu þér | 1Pét. 4 :508 |
dýrð og veldi um aldur og að eilífu. Amen. Fyrir Silvanum, yðvarn trúan | 1Pét. 5 :509 |
drifin, hverjum að varðveitist myrkvanna þoka að eilífu. Því að þeir tala drambsöm | 2Pét. 2 :514 |
að Guðs vilja gjörir, sá blífur að eilífu. Sonakorn, það er hin síðasta | 1Jóh. 2 :519 |
og í hjá oss mun vera að eilífu. Náð, miskunn, friður af Guði | 2Jóh. :524 |
hverjum að varðveitt er þokan myrkranna að eilífu. En Enok, hinn sjöundi frá | Júd. :527 |
makt nú og um allar aldir að eilífu. Amen. Formáli Mínir herrar, kristilegir | Júd. :527 |
dýrð og vald um aldir alda að eilífu. Amen. Sjáið, hann kemur með | Opinb. 1 :529 |
að eg em lifandi um aldir að eilífu og hefi lykla helvítanna og | Opinb. 1 :530 |
sat, sá er lifir um aldir að eilífu, féllu fram xxiv öldungar fyrir | Opinb. 4 :535 |
þann sem lifir um aldir og að eilífu og snöruðu sínum kórónum fram | Opinb. 4 :535 |
dýrð og vald um aldir og að eilífu. Og þau fjögur dýrin sögðu: | Opinb. 5 :536 |
þann sem lifir um aldir alda að eilífu. Sétti kapítuli Og eg sá | Opinb. 5 :536 |
sé vorum Guði um aldir og að eilífu. Amen. Og einn af öldungunum | Opinb. 7 :538 |
svór við hinn lifanda um aldir að eilífu, hver himininn hefir skapað og | Opinb. 10 :541 |
og hann mun ríkja um aldir að eilífu. Og þeir fjórir og tuttugu | Opinb. 12 :543 |
þeirra písla man uppstíga um aldir að eilífu, og þeir hafa eigi neina | Opinb. 14 :547 |
reiði, þess er lifir um aldir að eilífu. Mustérið varð fullt með reyk | Opinb. 15 :548 |
og nótt um aldur og ævi að eilífu. Og eg sá mikinn stól | Opinb. 20 :556 |
og þeir munu ríkja um aldir að eilífu. Og hann sagði til mín: | Opinb. 22 :558 |
Guði að sé lof um aldir að eilífu. Náð vors Drottins sé með | Eftirmáli :570 |
fékk þó eigi dulið sig. Því að ein kona strax er hún heyrði | Mark. 7 :91 |
giftist, syndgar þú ekki, og þó að ein mey giftist, syndgar hún eigi. | 1Kor 7 :361 |
allir Gyðingar sé syndabrotsmenn og segir að einasta sá sem uppfyllingarmaður er lögmálsins, | Róm. Formáli :303 |
annan, allir samt syndugir fyrir Guði að einasta því undanteknu það Gyðingar höfðu | Róm. Formáli :310 |
sundur. En með öðru móti svo að einhver góður mann borgaði fyrir þig | Róm. Formáli :314 |
lífið út fyrir bræðurna. En nær að einhver hefir þessarar veraldar auðæfi og | 1Jóh. 3 :520 |
þér. Því að skárra er þér að einn þinna lima farist, heldur en | Matt. 5 :18 |
þér. Því að skárra er þér að einn þinna lima tortýnist en að | Matt. 5 :18 |
föður yðrum sem á himnum er að einn af þessum vesalingum farist. En | Matt. 18 :46 |
koma því að slíkra er sjá, að einn gekk að honum og sagði | Matt. 19 :48 |
þér skuluð eigi rabbí kallast því að einn er yðar meistari, Kristur, en | Matt. 23 :57 |
sagði hann: Sannlega segi eg yður að einn yðar mun svíkja mig. Þeir | Matt. 26 :65 |
Jesúm og gripu hann. Og sjá, að einn út af þeim sem með | Matt. 26 :67 |
sannleik þá sagðir þú vel því að einn er Guð og enginn er | Mark. 12 :104 |
sagði Jesús: Sannlega segi eg yður að einn af yður sá er etur | Mark. 14 :108 |
því að Jesús vitnaði það sjálfur að einn spámaður hafi eigi heiður á | Jóh. 4 :192 |
ekkert að betra er fyrir oss að einn maður deyi fyrir fólkið svo | Jóh. 11 :212 |
var upp numinn í frá oss, að einn af þeim verði vottur hans | Post. 1 :236 |
út velur af þessum tveimur svo að einn meðtaki það þjónusturúm og postullegt | Post. 1 :237 |
Gyðings og hins girska af því að einn er Drottinn allra, ríkur út | Róm. 10 :337 |
og það sín á milli svo að einn leggi það út. En ef | 1Kor 14 :373 |
vér höldum það þar fyrir. Fyrst að einn hefir fyrir alla dáið, þá | 2Kor. 5 :386 |
trú af mínum verkum. Þú trúir að einn sé Guð. Það gjörir þú | Jak. 2 :497 |
lögmálinu svo sem yfirtroðslumenn. Því þótt að einnhver héldi allt lögmálið og brotlegur | Jak. 2 :496 |
Drottins Jesú á vorum líkama svo að einninn og það líf Drottins Jesú | 2Kor. 4 :384 |
í dauða seldir Jesús vegna svo að einninn það líf Jesú opinskárt verði | 2Kor. 4 :384 |
segir það sé ekki rétt þótt að einninn einn engill öðruvís predikaði eða | Gal. Formáli :399 |
þeim líða fyrir Kristus sakir, sá að einninn hefir fyrir oss órétt liðið. | 1Pét. Formáli :501 |
konunnar vera undirgefnar sínum mönnum svo að einninn þeir, sem ekki trúa á | 1Pét. 3 :505 |
og sögðu: Moyses skrifaði oss: Ef að einshvers bróðir andaðist, sá er eiginkonu | Lúk. 20 :170 |
þér séuð með góðu geði því að einskis vors fjör man tortýnast að | Post. 27 :298 |
takið fæðslu yður til hressingar. Því að einskis yðar hárlokkur mun af yðru | Post. 27 :298 |
þeirra: Eg man spyrja yður og að einu orði. Ef þér segið mér | Matt. 21 :53 |
til þeirra: Eg vil spyrja yður að einu orði. Svarið mér, þá mun | Mark. 11 :102 |
þeirra: Eg vil spyrja yður og að einu orði. Svarið mér: Skírn Jóhannis, | Lúk. 20 :169 |
gjörði þennan Jesúm, hvern þér krossfestuð, að einum herra og Kristi. En er | Post. 2 :239 |
sjálfan pistilinn ræða. En með því að einum guðsspjalllegum predikara byrjar í fyrstu | Róm. Formáli :309 |
skulu vér það samlíkja? Svo sem að eitt mustarðskorn, þá því verður í | Mark. 4 :83 |
Af því óttist þá eigi. Því að ekkert er svo hulið að eigi | Matt. 10 :29 |
súrdeigi faríseorum, hvað er hræsni. Því að ekkert er svo hulið að ei | Lúk. 12 :150 |
yður sjálfa til hans. Og sjáið, að ekkert hefir upp á hann borist | Lúk. 23 :178 |
þér fyrir mér til Drottins svo að ekkert komi yfir mig út af | Post. 8 :253 |
ræði alls öruggur. Því eg meina að ekkert þessara muni fyrir honum fólgið | Post. 26 :296 |
einninn andann sem trúna afplánar svo að ekkert meira er yfir blifið en | Róm. Formáli :319 |
fyrst Gyðingum og svo Grikkjum. Því að ekkert manngreinarálit er fyrir Guði. Því | Róm. 2 :232 |
allur við Guð sakaður fyrir því að ekkert hold af lögmálsins verkum getur | Róm. 3 :324 |
það hvað nokkurs háttar er svo að ekkert hold mætti sér fyrir hans | 1Kor 1 :353 |
þar inn ganga, sjái ljósið. Því að ekki er svo dulið að eigi | Lúk. 8 :137 |
og þú íklæðist hvítum klæðum svo að ekki uppbirtist vanvirðing þinnar fatleysi, og | Opinb. 3 :534 |
í gegn hinum ebreskum af því að ekkjur þeirra fyrirlétust í daglegri þjónustu. | Post. 5 :247 |
Viltu lávarður, þá vilju við segja að eldur komi af himni og fortæri | Lúk. 9 :143 |
það þá sem hinir skriftlærðu segja að Elías byrjar fyrri að koma. En | Mark. 9 :94 |
himni og fortæri þeim, líka sem að Elías gjörði. En Jesús sneri sér | Lúk. 9 :143 |
óstraffanlega. Þau áttu ekki barn því að Elísabet var óbyrja, og bæði voru | Lúk. 1 :116 |
skal nefnast sonur Guðs. Og sjáðu, að Elísabet, frændkona þín, hefir og son | Lúk. 1 :118 |
heimkynnis. En er tími var kominn að Elísabet skyldi fæða, og hún fæddi | Lúk. 1 :119 |
og af allri öflgan og það að elska náunga sinn sem sjálfan sig, | Mark. 12 :104 |
predika, stjórna, þjóna, veita og líða, að elska, lifa og gjöra viður vini | Róm. Formáli :317 |
sjálfir af Guði lærðir yður innbyrðis að elska. Og það gjöri þér einninn | 1Þess. 4 :440 |
eftirfylgja vegi Balam, sonar Bósor, hver að elskaði verðlaun ranglætisins. En hann hafði | 2Pét. 2 :513 |
af almennilegri trú á Guð. Því að embætti eins réttilegs postula þá er | Jak. Formáli :492 |
eldinn, og honum varð ekkert mein að. En þeir meintu að hann mundi | Post. 28 :299 |
þér skammist yðar nú af því að endalok þeirra hluta er dauðinn. En | Róm. 6 :330 |
sem Guðs er, ekki undirgefnir. Því að endalok lögmálsins er Kristur til réttlætis | Róm. 10 :336 |
þér yðvarn ávöxt til helgunar, en að endalokum eilíft líf. Því að verðlaunin | Róm. 6 :330 |
en í andanum lifi Guði. Því að endir allra hluta tekur að nálgast. | 1Pét. 4 :507 |
þér að yður byrjaði á nýju að endurfæðast. Vindurinn blæs hvert hann vill, | Jóh. 3 :188 |
því er það rétt hjá Guði að endurgjalda þeim hörmung sem yður hörmung | 2Þess. 1 :444 |
þeir voru í burt farnir, sjá, að engill Drottins vitraðist Jósef í draumi | Matt. 2 :13 |
En þá Heródes var látinn, sjá, að engill Drottins birtist Jósef í draumi | Matt. 2 :13 |
sjá, þar varð jarðskjálfti mikill því að engill Drottins sté af himni, gekk | Matt. 28 :72 |
vöktu yfir hjörð sinni. Og sjá, að engill Drottins stóð hjá þeim, og | Lúk. 2 :120 |
úti fyrir dyrunum myrkvastofuna. Og sjá, að engill Drottins stóð þar, og ljós | Post. 12 :262 |
Þessa dags upphlaup með því þó að engin sök er undir niðri, hvaðan | Post. 19 :280 |
fyrir trúnað. Og þá þeir sjá að engin betran lifnaðarins né góðra verka | Róm. Formáli :307 |
nauðsynja limum hinn mesta sóma svo að engin ágreining sé á líkamanum, heldur | 1Kor 12 :370 |
í allsháttuðum stéttum upp á það að engin nauðsyn sé, það út af | 1Tím. Formáli :448 |
þeir eð mjög voru ólmir svo að enginn mátti um þann veg fara. | Matt. 8 :24 |
iðjulausir? Þeir sögðu til hans: Því að enginn hefir leigt oss. Hann sagði | Matt. 20 :50 |
og sagði til þeirra: Sjáið til að enginn villi yður. Því að margir | Matt. 24 :59 |
og næsta hvít sem snjár svo að enginn litunarmaður á jörðu kann svo | Mark. 9 :94 |
skulu þér fyrirbjóða honum það því að enginn sá ef hann gjörir kraftaverk | Mark. 9 :96 |
og sagði: Sannlega segi eg yður að enginn er sá, hver að fyrirlætur | Mark. 10 :98 |
hann sagði: Sannlega segi eg yður að enginn spámaður er þakknæmur á sinni | Lúk. 4 :126 |
sagði í eftirlíking til þeirra, það að enginn setti bót af nýju klæði | Lúk. 5 :130 |
varið yður við allri ágirni. Því að enginn lifir þar af það hann | Lúk. 12 :151 |
fullt. En eg segi yður það að enginn þeirra manna, sem boðnir voru, | Lúk. 14 :157 |
einn meistari af Guði kominn því að enginn getur gjört þá teikn sem | Jóh. 3 :188 |
grasgarðinum var ný steinþró, í hverja að enginn hafði enn verið lagður. Þangað | Jóh. 19 :230 |
til að bandingjarnir væri drepnir svo að enginn þeirra umhlypi þótt út kynni | Post. 27 :299 |
lygimenn kallaðir (Sálm cxv). Fyrir því að enginn heldur né haldið getur af | Róm. Formáli :303 |
öllu og hrasar í syndina. Því að enginn augsýnilegur gjörningur syndarinnar skeður, sá | Róm. Formáli :305 |
framar reiði en náðar með því að enginn gjörir þess verk af sannri | Róm. Formáli :312 |
þessu verður það kunngjört og staðfest að enginn fær sér sjálfur úr syndinni | Róm. Formáli :313 |
sennilega syndin fyrir lögmálið fyrir því að enginn er lögmálinu hollur af náttúru ( | Róm. Formáli :314 |
hana að deyða. En með því að enginn hlutur er svo góður til | Róm. Formáli :316 |
mun eigi að hneykslan verða. Því að enginn greinarmunur er á millum Gyðings | Róm. 10 :336 |
Drottni og gjörir Guði þakkir. Því að enginn vor lifir sjálfum sér, og | Róm. 14 :342 |
skírt utan Krispum og Gaium svo að enginn þurfi það að segja að | 1Kor 1 :352 |
hverninn hann byggir þar yfir. Því að enginn fær annan grundvöll lagt, heldur | 1Kor 3 :355 |
nú er skrifað upp á það að enginn hrósi sig upp mót öðrum | 1Kor 4 :356 |
er það, eigi af verkunum svo að enginn hrósi sér. Því að vér | Ef. 2 :412 |
minna yður í yðvarri trú svo að enginn yðar skelfdist í þessum hörmungum. | 1Þess. 3 :439 |
til þessarar hvíldar upp á það að enginn falli í það sama eftirdæmi | Hebr. 4 :474 |
réttan gang með yðrum fótum, svo að enginn afvega skeiki, líka sem þann | Hebr. 12 :488 |
Og það skulu þér fyrst vita að enginn spádómur í ritninginni sker af | 2Pét. 1 :512 |
að sjá. Og eg æpta ógurlega að enginn fannst þar verðugur þeirri bók | Opinb. 5 :535 |
héldu inni fjórum vindum jarðarinnar svo að enginn vindur blés á jörðina né | Opinb. 7 :537 |
þó það sjálfur lausnarinn segir það að enginn komi til föðursins nema fyrir | Eftirmáli :569 |
Þá forlét djöfullinn hann, og sjá, að englar komu til hans og þjónuðu | Matt. 4 :15 |
man og ske í enda veraldar að englar munu út fara og hina | Matt. 13 :37 |
þá kemur María Magdalena snemma, þá að enn var myrkur, til grafarinnar, og | Jóh. 20 :230 |
að fyrir Kristum tók enda. Því að enn allt til þessa dags þá | 2Kor. 3 :383 |
sem þetta evangelion af segir, hvert að er eitt eilíft ríki, eitt ríki | Formáli :6 |
oss líf, réttlæti og farsæld, hver að er hin sanna art Guðs evangelia, | Formáli :9 |
myrkur. Því ef það ljós, sem að er í þér, er myrkur, hve | Matt. 6 :20 |
af því það var aðfangadagur, hver að er næstur fyrir þvottdaginn, kom Jósef | Mark. 15 :113 |
dag er yður lausnarinn fæddur, sá að er Kristur Drottinn, í borg Davíðs. | Lúk. 2 :120 |
heilögum anda og eldi, hvers vindskófl að er í hans hendi. Og hann | Lúk. 3 :124 |
séð harmkvæli míns lýðs, þess sem að er á Egyptalandi, og þeirra kveinan | Post. 7 :250 |
þeim frið fyrir Jesúm Kristum (hver að er Drottinn allra), af hverri predikan | Post. 10 :259 |
Neapólin og þaðan til Filippis, hver að er hin æðsta og frelsis höfuðborg | Post. 16 :272 |
heyrðu af honum um trúna sem að er á Kristum. En þá Páll | Post. 24 :292 |
Feniken til vetrarlegu (sú höfn sem að er við Krít í gegn suðvestan | Post. 27 :297 |
kjötlegum burði er fætt svo sem að er maðurinn allur með önd og | Róm. Formáli :308 |
en einna mest um vantrúna, hver að er hin allra svívirðilegasta Guðs háðung. | Róm. Formáli :309 |
er lögmálinu hollur af náttúru (hvað að er ein stór synd), en náðin | Róm. Formáli :314 |
því sem er Abrahams trúar, hver að er allra vor faðir eftir því | Róm. 4 :326 |
ekki er, líka sem það hvað að er. Og hann trúði upp á | Róm. 4 :326 |
með þvílíkri yfirtroðslu sem Adam, hver að er ein fyrirmynd þess sem koma | Róm. 5 :328 |
einasta yfir einni synd, líka sem að er fyrir einn syndugan eilíf synd | Róm. 5 :328 |
mig herleiddan í syndarinnar lögmál, hvert að er í mínum limum. Eg vesall | Róm. 7 :331 |
sá sem upp vaktur er, hver að er til hægri handar Guði og | Róm. 8 :333 |
oss skilið frá Guðs kærleika, hver að er í Drottni vorum, Jesú Kristo. | Róm. 8 :334 |
af kominn eftir holdinu, sá sem að er Guð yfir öllum hlutum, blessaður | Róm. 9 :334 |
og heilagt og Guði þakknæmið, hvert að er yðar skynsamleg guðsþjónusta. Og hegðið | Róm. 12 :340 |
fel eg yður á hendi, hver að er þjónustukvinna safnaðarins til Kenkrea, það | Róm. 16 :346 |
samviskur í augsýnilegum málaferlum svo sem að er í matarnautn, drykkju og klæðaburði | 1Kor Formáli :350 |
þann sem áður er lagður, hver að er Kristur Jesús. En ef nokkur | 1Kor 3 :355 |
sendi eg Tímóteum til yðar, hver að er minn kærasti sonur í Drottni, | 1Kor 4 :357 |
faðir vors Drottins Jesú Kristi, hver að er faðir miskunnsemdanna og Guð allrar | 2Kor. 1 :380 |
uppbirting þessa evangelii Krists dýrðar, hvert að er Guðs ímynd. Því að vér | 2Kor. 4 :384 |
falla í frá þeim einfaldleik, sem að er í Kristo, í því ef | 2Kor. 11 :393 |
fyrir eitt, fyrir þitt sáð, hvert að er Kristur. En eg segi þar | Gal. 3 :404 |
það er til þrælkunar fæðir, hver að er Agar. Því að Agar heitir | Gal. 4 :406 |
þar uppi, hún er eiginkonan, hver að er móðir vor því að skrifað | Gal. 4 :406 |
holdsins verk eru opinber svo sem að er hórdómur, frillulifnaður, saurlífi, lausung, skurgoðadýrkan, | Gal. 5 :407 |
heilögum fyrir heitsins anda, sá sem að er pantur vorrar arfleifðar til endurlausnar | Ef. 1 :411 |
hann höfuð yfir allan söfnuðinn, hver að er hans líkami og fylling hans | Ef. 1 :412 |
Guð og faðir allra, sá sem að er yfir yður öllum og fyrir | Ef. 4 :415 |
vöxum í öllu á honum sem að er höfuðið, Kristur, á hverjum allur | Ef. 4 :415 |
frillulífismaður eður óhreinn eða ágjarn (hver að er skurgoðaþénari) hefir arftöku í ríki | Ef. 5 :416 |
hjálm hjálpræðisins og sverð andans, hvert að er Guðs orð. Og biðjið iðulega | Ef. 6 :419 |
af Epafra, vorum kæra meðþénara, hver að er trúr þjón Kristi fyrir yður, | Kol. 1 :429 |
sem er syndanna fyrirgefning. Sá sem að er ímynd ósýnilegs Guðs, hinn frumgetni | Kol. 1 :429 |
höfuð líkamans sem er söfnuðurinn, hver að er upphafið og hinn frumgetni frá | Kol. 1 :430 |
í Kristo fyrir hans líkama, hver að er söfnuðurinn, þess þénari eg em | Kol. 1 :430 |
þessa leyndardóms meðal heiðinna þjóða (hver að er Kristur) sem er vonin dýrðarinnar, | Kol. 1 :430 |
helgihöld eða tunglkomur eður þvottdaga, hvert að er skuggi af því sem tilkomandi | Kol. 2 :432 |
yfirhúð, útlendur, Sýta, þræll og frelsingi að er, heldur allir hlutir og í | Kol. 3 :433 |
allt þetta þá íklæðist kærleikanum, hver að er band algervileiksins. Og friður Guðs | Kol. 3 :433 |
Laódíkea og Nýmfan og söfnuðinum sem að er í hans húsi. Og nær | Kol. 4 :434 |
og yðra þolinmæði í voninni, hver að er vor Drottinn Jesús Kristur fyrir | 1Þess. 1 :437 |
maður syndarinnar og glatanarsonur, sá sem að er mótstandari og sig forhefur upp | 2Þess. 2 :445 |
Heilsan með minni hendi, Páls, hvert að er það merki í öllum þeim | 2Þess. 3 :447 |
fyrir trúna og þann kærleika sem að er í Kristo Jesú. Því að | 1Tím. 1 :450 |
skalt ganga í Guðs húsi, hvert að er söfnuður Guðs lifanda, stólpi og | 1Tím. 3 :452 |
upp á lifanda Guð, sá sem að er frelsari allra manna, en sérdeilis | 1Tím. 4 :453 |
þér. Amen. Skrifaður frá Laódíkea sem að er ein höfuðborg landsins Frýgia og | 1Tím. 6 :456 |
sem með höndum er gjört (hvert að er samlíking hins réttferðuga), heldur í | Hebr. 9 :482 |
með hógværum og kyrrlátum anda, hver að er dýrðmætur í Guðs augliti. Því | 1Pét. 3 :506 |
fyrir upprisu Jesú Kristi, sá sem að er í heiminum upp farinn til | 1Pét. 3 :507 |
Kristi því að andinn, sá sem að er andi Guðs og dýrðarinnar, hvílist | 1Pét. 4 :508 |
allt það í heiminum er, sem að er fýsn holdsins og girnd augnanna | 1Jóh. 2 :518 |
sem ekki framfylgja sínu embætti, hvað að er guðsspjallleg predikan, en elska meir | Opinb. Formáli :528 |
og hvar þú býr, hvar helst að er andskotans sæti. Og þú heldur | Opinb. 2 :531 |
höndlaði drekann hinn gamla höggorm, hver að er djöfullinn og andskotinn, og batt | Opinb. 20 :555 |
Og önnur bók varð opnuð, hver að er lífsins. Og hinir dauðu urðu | Opinb. 20 :556 |
með eldi og brennisteini logar, hvert að er sá annar dauði. Og einn | Opinb. 21 :557 |
er á Jesúm Kristum, sá sem að er lífið, sannleikurinn og vegurinn til | Eftirmáli :566 |
sem er á Jesúm Kristum, hver að er þessi það vér trúum að | Eftirmáli :567 |
í einingu kristilegrar trúar, hver samsafnan að er sameiginleiki heilagrar kristilegrar kirkju, hver | Eftirmáli :568 |
er sameiginleiki heilagrar kristilegrar kirkju, hver að er samkund heilagra í þeirri sem | Eftirmáli :568 |
Drottinn vor Jesús Kristur, sá sem að er þessi sannleiksvegurinn, leiði yður á | Eftirmáli :570 |
álfu lögmálsins verka, heldur hljóta þeir að erfa Abrahams trú, vilji þeir annars | Róm. Formáli :312 |
eruð þar tilkallaðir það þér blessunina að erfð eignist. Því hver hann vill | 1Pét. 3 :506 |
yður það að svo byrjaði oss að erfiða og vanfæra að meðtaka og | Post. 20 :282 |
framseldu Pílato. Og Pílatus spurði hann að: Ertu konungur Gyðinga? En hann svaraði | Mark. 15 :111 |
Egyptalandi og í álfum Líbýe, hverjar að eru nærri Kýrenia, og útlenskir af | Post. 2 :237 |
af Galílea upp til Jerúsalem, hverjir að eru hans vottar hjá fólkinu. Og | Post. 13 :265 |
ske án hjartans grunn svo sem að eru hræsni og lygar, hvar af | Róm. Formáli :303 |
sé engin fordæming á þeim sem að eru í Kristo Jesú af þeirri | Róm. Formáli :306 |
til ávaxtarins og trúarinnar verka sem að eru friður, fögnuður og ástsemd til | Róm. Formáli :312 |
á þeim sem í Kristo Jesú að eru, þeir sem eigi ganga eftir | Róm. 8 :331 |
af Kristi fyrir mína bræður, hverjir að eru mínir frændur eftir holdinu, sem | Róm. 9 :334 |
lögmálið, guðsþjónustan og fyrirheitið, hverra feður að eru og þeir sem Kristur er | Róm. 9 :334 |
og allir hlutir eins hversu margháttaðir að eru. Í fjórtánda kennir hann predikurum, | 1Kor Formáli :351 |
undirvísi yður mína vegu þá sem að eru í Kristo líka svo sem | 1Kor 4 :357 |
limir eins líkama, hversu margir sem að eru, þá eru þeir þó einn | 1Kor 12 :369 |
í Korintio samt öllum heilögum þeim að eru í öllu Akkaia. Sé náð | 2Kor. 1 :380 |
milli) eður vegna vorra bræðra (hverjir að eru postular samkundanna og dýrðar Krists) | 2Kor. 8 :390 |
hinum öðrum mínum hjálparmönnum, hverra nöfn að eru á lífsbókinni. Gleðjið yður í | Fil. 4 :425 |
Gangið víslega í bland þeim sem að eru þar fyrir utan og skikkið | Kol. 4 :434 |
sonur yfir sínu húsi, hvers hús að eru vér ef vér annars átrúnaðinum | Hebr. 3 :473 |
mennina settur í þeim hlutum sem að eru fyrir Guði upp á það | Hebr. 5 :475 |
Friður sé með öllum yður sem að eru í Kristo Jesú. Amen. Formáli | 1Pét. 5 :509 |
bréfum þar um ræðir, í hverjum að eru sumir hlutir þungir að skilja, | 2Pét. 3 :515 |
vii eldslampar brunnu fyrir stólnum, hverjir að eru vii andar Guðs. Og fyrir | Opinb. 4 :534 |
vii horn og vii augu, hver að eru andar Guðs, útsendir um öll | Opinb. 5 :535 |
hörpu og gullker full reykilsis, hver að eru bænir heilagra, og sungu nýjan | Opinb. 5 :535 |
ganga að villa hina heiðnu sem að eru í fjórum áttum jarðarinnar, Góg | Opinb. 20 :556 |
tólf engla og nöfn skrifuð, hver að eru tólf kynkvíslir Íraelssona, af austri | Opinb. 21 :557 |
þó eigi allir guðsspjallinu hlýðugir. Því að Esaias segir: Hver trúir vorri predikan? | Róm. 10 :337 |
Fyrir það máttu þeir eigi trúa að Esæas segir enn í öðrum stað: | Jóh. 12 :215 |
tóku að tína axin af og að eta. En er farísei sáu það, | Matt. 12 :31 |
þau fórnunarbrauð, hver honum leyfðust eigi að eta né heldur þeim sem með | Matt. 12 :32 |
gangi í burt, gefi þér þeim að eta. Þeir sögðu: Vær höfum ekki | Matt. 14 :39 |
manninn saurgar. En með óþvegnum höndum að eta saurgar eigi manninn. Jesús gekk | Matt. 15 :41 |
var eg, og þér gáfuð mér að eta, þyrstur var eg, og þér | Matt. 25 :64 |
eg, og þér gáfuð mér eigi að eta, þyrstur var eg, og þér | Matt. 25 :64 |
viltu að vér tilreiðum þér páskalambið að eta? En Jesús sagði: Farið þér | Matt. 26 :65 |
át þau fórnarbrauð sem eigi leyfðust að eta nema kennimönnum einum, og hann | Mark. 2 :79 |
vita og bauð að gefa henni að eta. Sétti kapítuli Hann gekk út | Mark. 5 :85 |
svo þeir höfðu ekki rúm til að eta. Hann sté því á skip | Mark. 6 :88 |
þar brauð því þeir hafa ekkert að eta. En Jesús svaraði og sagði | Mark. 6 :88 |
sagði til þeirra: Gefi þér þeim að eta. Og þeir sögðu til hans: | Mark. 6 :88 |
hundruð peninga brauð og gefa þeim að eta? En hann sagði þá til | Mark. 6 :88 |
honum voru, þau er öngum leyfðust að eta nema kennimönnum einum? Og hann | Lúk. 6 :130 |
Hann skipaði og að gefa henni að eta. Hennar foreldrum felmtraði við, en | Lúk. 8 :140 |
En hann sagði: Gefi þér þeim að eta. Þeir sögðu: Vær höfum eigi | Lúk. 9 :141 |
að berja vinnumenn og ambáttir og að eta og drekka og sig drukkinn | Lúk. 12 :152 |
hefir af hjarta næsta eftir langað að eta þetta páskalamb með yður áður | Lúk. 22 :174 |
millum: Eða hefir nokkur fært honum að eta? Jesús sagði til þeirra: Minn | Jóh. 4 :192 |
sem skrifað stendur: Hann gaf þeim að eta brauð af himni. Þá sagði | Jóh. 6 :197 |
fær þessi gefið oss sitt hold að eta? Jesús sagði til þeirra: Sannlega, | Jóh. 6 :198 |
nokkrir Gyðingar og strengdu það heit að eta hvorki né drekka þar til | Post. 23 :289 |
þeir eð heitstrengt hafa sér hvorki að eta né drekka þar til þeir | Post. 23 :289 |
því hann er breyskur, hvött upp að eta skurgoðafórnir? Og svo forferst þinn | 1Kor 8 :363 |
þetta: Höfum vér eigi vald til að eta og drekka? Höfum vér eigi | 1Kor 9 :363 |
sem skrifað er: Fólkið settist niður að eta og drekka og stóð upp | 1Kor 10 :365 |
þér engin hús þar þér kunnið að eta og drekka inni? Eða forsmái | 1Kor 11 :368 |
rækja hafa ekkert vald til af að eta. Því að hverra dýra blóð | Hebr. 13 :490 |
hann yfirvinnur, þeim mun eg gefa að eta af lífstrénu, að í Guðs | Opinb. 2 :531 |
senda hneykslan fyrir sonum Íraelis til að eta af því sem skurgoðum offraðist | Opinb. 2 :531 |
hann yfirvinnur, þeim man eg gefa að eta af því fólgnu manna, og | Opinb. 2 :531 |
þjóna, hóranir að drýgja og skurgoðafórnir að eta. Og eg hefi henni tíma | Opinb. 2 :532 |
hans: Sæll er sá maður sem að etur brauð í Guðs ríki. En | Lúk. 14 :156 |
það að uppfyllist ritningin: Sá sem að etur brauð meður mér, hann treður | Jóh. 13 :217 |
megu vær alls staðar vel sjá að evangelion er engin lögmálsbók, heldur ein | Formáli :8 |
Guð sem fyrirheitið til segir. Því að evangelium er eitt girskt orð og | Formáli :5 |
sem á hann trúa, nú þó að evangelium kunni að vera stutt eður | Formáli :7 |
nokkrum formálum hins helga Jeronimi. Því að evangelium krefur eiginlega eigi vorra verka | Formáli :7 |
honum trega mikinn. En Sál tók að eyða söfnuðinum, gangandi inn í ýmsra | Post. 8 :252 |
vér komust af, þá vissum vér að eyin hét Míleto. En þeir lýðir | Post. 28 :299 |
skulu þér eigi þeim líkjast. Því að faðir yðar veit hvers yður er | Matt. 6 :20 |
til föðursins laði, meður hverjum anda að faðir og sonur alla trúaða áhrærir | Eftirmáli :568 |
í anda og sannleika af því að faðirinn æskir slíkra er hann svo | Jóh. 4 :191 |
nafni, það vil eg gjöra svo að faðirinn dýrkist í syninum. Og hvers | Jóh. 14 :219 |
sagða: Eg fer til föðursins, því að faðirinn er mér meiri. Og nú | Jóh. 14 :219 |
er þó eigi einn saman því að faðirinn er með mér. Þetta tala | Jóh. 16 :223 |
mun dæma fólk sitt. Hryggilegt er að falla í hendur lifanda Guðs. Leggið | Hebr. 10 :484 |
það gjörir einninn eld af himni að falla í manna augsýn og villir | Opinb. 13 :546 |
koma og uppbyggja tjaldbúð Davíðs, hver að fallin er. Og hennar niðurbrot skal | Post. 15 :269 |
því. Og þá hann kom þangað að, fann hann ekkert nema laufblöðin því | Mark. 11 :101 |
föður síns Heródis, óttaðist hann þangað að fara, og í draumi fékk hann | Matt. 2 :13 |
til hans: Lávarður, lofa mér fyrst að fara og greftra föður minn. Jesús | Matt. 8 :24 |
oss út héðan, þá leyf oss að fara í svínahjörðina. Og hann sagði | Matt. 8 :25 |
þeir voru þá enn á veginum að fara upp til Jerúsalem, og Jesús | Mark. 10 :98 |
hann að ei skipaði hann þeim að fara í undirdjúpið. En þar var | Lúk. 8 :138 |
þeir báðu hann að leyfa sér að fara í þau, og hann lofaði | Lúk. 8 :138 |
eg, og hefi eg því þörf að fara út og sjá hann. Eg | Lúk. 14 :157 |
því þar átti hann fram um að fara. Og sem Jesús kom að | Lúk. 19 :166 |
frá þeim og skipaði stríðsfólkinu ofan að fara að grípa hann mitt burt | Post. 23 :288 |
sé með yður. Hversu á þá að fara, góðir bræður? Nú svo oft | 1Kor 14 :373 |
eta brauðin, ávítuðu þeir þá. Því að farísei og allir Gyðingar átu eigi | Mark. 7 :89 |
Fjórði kapítuli En þá Drottinn fornam að farísei höfðu heyrt það Jesús gjörði | Jóh. 4 :190 |
að nú var þó hættumeiri siglingin, að fastan var þá umliðin, fyrir það | Post. 27 :297 |
eg dreifða eigi. Því byrjaði þér að fá minn pening verslunarmönnum, og nær | Matt. 25 :63 |
og eigi get eg upp staðið að fá þér þau. Eg segi yður: | Lúk. 11 :147 |
allrar ritningar. Í fyrstu hljótu vér að fá kynning og rétta undirstöðu þeirra | Róm. Formáli :302 |
verk gjörði hún á mér. Því að fátæka hafi þér jafnan hjá yður, | Mark. 14 :107 |
nafni, sonur einnrar trúaðrar Gyðingakonu, en að feðerni girskur. Þessum báru þeir bræður | Post. 16 :271 |
leyfilegt þeim manni, sem Gyðingur er, að fella sig við eður ganga til | Post. 10 :258 |
dirfðist hann ekki dómsatkvæði háðungarinnar á að fella, heldur sagði hann: Drottinn straffi | Júd. :526 |
eg em maður syndugur, af því að felmtur var yfir hann kominn og | Lúk. 5 :128 |
eg lukta margan heilagan í myrkvastofu að fengnu yfirvaldi út af kennimannahöfðingjum. Og | Post. 26 :295 |
gjört, setti Páll sér í anda að ferðast um Makedóníam og Akkaiam og | Post. 19 :279 |
það eg em bundinn í anda að ferðast til Jerúsalem, vitandi eigi hvað | Post. 20 :282 |
eyðimörku, líka byrjar mannsins syni upp að festast að allir þeir, er á | Jóh. 3 :189 |
hann var skírður, hélt hann sig að Filippo. En þá hann sá þau | Post. 8 :252 |
vel: Eigi hefi eg mann, því að fimm menn hefir þú haft, og | Jóh. 4 :191 |
ára gamall, fló honum í hjarta að finna bræður sína, Íraels sonu. Og | Post. 7 :248 |
og að hverjum manni kannt þú að finna. Ögnina sér þú í annars | Róm. Formáli :303 |
segir til þeirra: Eg vil fara að fiska. Þeir sögðu honum: Vér viljum | Jóh. 21 :232 |
þá er hann fór með skip að fiskum. Líka svo sem að hold | Róm. Formáli :309 |
eftir, og mun eg gjöra yður að fiskurum manna. En þeir forlétu jafnsnart | Matt. 4 :16 |
andi vitnar um allar borgir segjandi að fjötur og harmkvæli munu mín þar | Post. 20 :282 |
kunna þó að heyra og margt að fleipra af trúnni) falla þeir í | Róm. Formáli :307 |
þeir sættu því ekki þar til að flóðið kom og tók þá alla | Matt. 24 :61 |
brjóstmylkingum á þeim tímum. Biðjið heldur að flótti yðar verði eigi um vetur. | Mark. 13 :106 |
svo bar til þá Sakarías átti að flytja prestlegt embætti (fyrir Guði) eftir | Lúk. 1 :116 |
til einhverja systur að eignarkonu um að flytja líka sem aðrir postular og | 1Kor 9 :363 |
sá að oss gjörði neyta fram að flytja embætti hins nýja testamenti, eigi | 2Kor. 3 :383 |
Þér nöðru kyn, hver kenndi yður að flýja fyrir tilkomandi reiði? Af því | Matt. 3 :14 |
Þér nöðru kyn, hver kenndi yður að flýja undan ókominni reiði? Fyrir því | Lúk. 3 :123 |
upp á sat, fyrir hvers augliti að flýr himinn og jörð, og þeim | Opinb. 20 :556 |
andlegra gjafa, þá leitið eftir því að forbetra söfnuðinn upp á það þér | 1Kor 14 :372 |
fyrir einn Jesúm Krist. Líka sem að fordæmingin er komin fyrir eins manns | Róm. 5 :328 |
vel að gjöra eður illa, lífinu að forða eður tortýna? Og hann leit | Lúk. 6 :131 |
fyrstu kapítula. Eftir það kennir hann að forðast þá hjálæru og mannaboðorð, þau | Ef. Formáli :410 |
auðsýna með góðum verkum og syndir að forðast og með andlegum vopnum að | Ef. Formáli :410 |
fyrir Guði og bífalar honum síðan að forðast hina harðsvíruðu og fordæðumenn. S. | Tít. Formáli :463 |
vera óttaslegnir um sig af því að forðum daga eru svo margir af | 1Kor Formáli :351 |
inn í kastalann og skipaði þeim að forheyra hann og húðstrýkja svo hann | Post. 22 :287 |
þetta að tala við þá, sjá, að foringi nokkur gekk að og kraup | Matt. 9 :26 |
hana, en þenkti sér þó leynilega að forláta hana. En sem hann hugsaði | Matt. 1 :12 |
hans og sögðu: Leyfist nokkuð manninum að forláta sína eiginkonu fyrir hverja sem | Matt. 19 :48 |
að gefast skyldi skilnaðarskrá og hana að forláta? Hann sagði til þeirra: Moyses | Matt. 19 :48 |
fyrir harðúð yðvars hjarta leyft yður að forláta húsfreyjur yðrar, en af upphafi | Matt. 19 :48 |
spurðu hann að ef manninum leyfðist að forláta sína húsfrú, freistandi hans svo. | Mark. 10 :97 |
yfir þeirra bænum fyrir yður, hverja að forlengir eftir yður fyrir sakir þeirrar | 2Kor. 9 :392 |
og trúlyndur biskup fyrir Guði til að forlíka fólksins syndir. Því að þar | Hebr. 2 :472 |
af sínum niðjum. Þá tók hann að formæla borgunum, í hverjum gjörð voru | Matt. 11 :31 |
mál opinberar þig. Þá tók hann að formæla sér og sverja að eigi | Matt. 26 :68 |
mál hljóðar svo. En hann tók að formæla sér og sverja það, ei | Mark. 14 :111 |
konungur, að eg nái í dag að forsvara mig fyrir þér af því | Post. 26 :294 |
kann hann þó ekki þar inni að forsvarast sem hann þá málsgrein Moysi ( | Jak. Formáli :492 |
upp rísa. Af því skipa þú að forvara gröfina allt til hins þriðja | Matt. 27 :72 |
eftir. Því hver hann stundar á að forvara sitt líf, sá mun því | Mark. 8 :93 |
helst sem eftir sækir sína önd að forvara, sá fyrirfer henni, og hver | Lúk. 17 :164 |
yðvar málefni. En hann skipaði undirhöfðingjanum að forvara Pál og láta honum þó | Post. 24 :292 |
Jesú. Og hann læknaði þá svo að fólkið undraðist er það sá mállausa | Matt. 15 :41 |
lærisveinar sögðu til hans: Þú sér að fólkið þrengist að þér, þó segir | Mark. 5 :85 |
minni vantrú. Og er Jesús sá að fólkið hljóp að, ávítaði hann hinn | Mark. 9 :95 |
bað ölmusu. Og er hann heyrði að fólkið gekk þar fram hjá, spurði | Lúk. 18 :166 |
Jesús hafði lyktað þessa sína ræðu að fólkinu ægði hans kenning því að | Matt. 7 :23 |
En Páll vildi þá ganga inn að fólkinu, og lærisveinarnir leyfðu honum það | Post. 19 :280 |
í fyrstu fyrir sínar eiginlegar syndir að fórnfæra, eftir það fyrir fólksins syndir. | Hebr. 7 :479 |
er hann sá Jesúm, féll hann að fótum hans og bað hann mikillega | Mark. 5 :85 |
umhverfis, steytti þar skipið á svo að framskipið stóð grunn óhræranlega, skuturinn lestist | Post. 27 :299 |
að einskis vors fjör man tortýnast að fráteknu alleinasta skipinu, og því á | Post. 27 :298 |
Fyrir því eru þið samþykk orðin að freista anda Drottins? Sjáðu, að fætur | Post. 5 :244 |
mun yfir alla heimsins kringlu til að freista þeirra sem á jörðu byggja. | Opinb. 3 :533 |
einn lögvitringur af þeim spurði hann að, freistandi hans: Meistari, hvert er hið | Matt. 22 :56 |
þér formegið, heldur gjörir hann það að freistnin fái þann einn enda að | 1Kor 10 :365 |
beiskuninni á freistingardegi í eyðimörk, hvar að freistuðu mig yðrir feður. Þeir reyndu | Hebr. 3 :473 |
himnum. Því að mannsins son kom að frelsa, hvað fortapað er. Hvað virðist | Matt. 18 :46 |
Vert kyrr, sjáum hvort Elías kemur að frelsa hann. Jesús kallaði enn upp | Matt. 27 :71 |
að fyrirfara sálum manna, heldur þær að frelsa. Og þeir gengu burt í | Lúk. 9 :143 |
er kominn eftir að leita og að frelsa hvað fortapað er. Að þeim | Lúk. 19 :167 |
eigi til að dæma heiminn, heldur að frelsa heiminn. Hver hann fyrirlítur mig | Jóh. 12 :215 |
og eg em ofan kominn þá að frelsa. Far nú hingað, og man | Post. 7 :250 |
verkum. Drottinn kann milda úr freistninni að frelsa, en hina ranglátu að varðveita | 2Pét. 2 :513 |
né feður vorir, heldur trúum vér að frelsast fyrir náð Drottins vors Jesú | Post. 15 :269 |
hjá öllum og hjónabandssængin óflekkuð því að frillulífis og hórunarmenn mun Guð dæma. | Hebr. 13 :489 |
Júlíon, mínum náfrændum og sambandingjum, hverjir að frægir eru á meðal postulanna og | Róm. 16 :346 |
sannlega segi eg yður: Nema það að frækornið falli í jörðina og deyi, | Jóh. 12 :214 |
allra kálgrasa og verður það tré að fuglar loftsins koma og byggja undir | Matt. 13 :36 |
meira og fær mikla kvistu svo að fuglar himins mega hreiður byggja undir | Mark. 4 :83 |
enginn góði. Viljann hefi eg, en að fullkomna hið góða finn eg eigi. | Róm. 7 :331 |
gæfi dýrinu sitt ríki þangað til að fullkomnað yrði Guðs orð. Og konan, | Opinb. 17 :551 |
gekk honum á móti. Því ef að fullkomnan væri vorðin fyrir levítískan kennimannsskap ( | Hebr. 7 :478 |
þá þetta skal allt til taka að fullkomnast. Jesús svaraði þeim og tók | Mark. 13 :105 |
yður að það hlýtur á mér að fullkomnast hvað skrifað er, það hann | Lúk. 22 :175 |
yður því að það hlaut allt að fullkomnast, hvað af mér er skrifað | Lúk. 24 :183 |
eð hann ól tvo sonu. Og að fullkomnuðum (xl) árum birtist honum í | Post. 7 :248 |
þú heldur. Og hann lofaði öngum að fylgja sér nema Pétri og Jakobi | Mark. 5 :85 |
sjálfa yður til fyrirmyndar oss eftir að fylgja. Og þá vér vorum hjá | 2Þess. 3 :446 |
svo hæfir oss allt réttlæti upp að fylla. Og þá lét hann það | Matt. 3 :14 |
eigi kominn að leysa, heldur upp að fylla. Því að eg segi yður | Matt. 5 :17 |
og bræður, þeirri ritningu byrjaði upp að fyllast, hverja eð heilagur andi áður | Post. 1 :236 |
máta Írael yfir fallinn þangað til að fylling heiðinnar þjóðar er inn komin | Róm. 11 :339 |
þar kom hverfilvindur á sjóinn svo að fyllti undir þeim, og þeim lá | Lúk. 8 :138 |
sitt heiti og eiginlega orðræðu. Því að fyrir margháttaðar útskýringar og ýmislegar fortölur | Formáli :4 |
það. En nokkrir af þeim sögðu að fyrir Beelsebúb djöflahöfðingja þá drífur hann | Lúk. 11 :147 |
láta í hel slá Lasarum því að fyrir hans sakir gengu margir af | Jóh. 12 :213 |
skuluð gjöra viður þessa menn. Því að fyrir þessa daga reis upp Tevdas, | Post. 5 :246 |
Góðir menn og bræður, þér vitið að fyrir langri ævi, það Guð hefir | Post. 15 :269 |
langt frá einum sérhverjum vorra. Því að fyrir hann lifum vær, hrærunst og | Post. 17 :275 |
og samtal hafa við yður því að fyrir sakir vonar Íraels em eg | Post. 28 :300 |
hinum þriðja kapítula þar hann segir að fyrir lögmálsins verk verði enginn mann | Róm. Formáli :304 |
einum hvað hann skyldugur er. Því að fyrir rétta trú veitist manninum það | Róm. Formáli :308 |
í hinum áttanda kapít. segir hann að fyrir holdsins sakir verði lögmálið krenkt, | Róm. Formáli :309 |
þeir sé allir syndbrotsmenn og það að fyrir lögmálsins verk verði enginn réttlátur, | Róm. Formáli :310 |
Adam og Kristum, viljandi svo segja að fyrir þá skuld átti Kristur að | Róm. Formáli :312 |
vanvirðir Guð fyrir yfirgöngu lögmálsins. Því að fyrir yðar skuld verður Guðs nafn | Róm. 2 :323 |
getur fyrir honum réttlátt verið. Því að fyrir lögmálið kemur eigi utan viðurkenning | Róm. 3 :324 |
Svo sem að skrifað er það að fyrir þig verðum vér deyddir allan | Róm. 8 :334 |
þetta alls kostar vorra vegna? Því að fyrir vorar sakir er þetta ritað | 1Kor 9 :363 |
þeirra sem sofnaðir voru. Af því að fyrir manninn kom dauðinn, og fyrir | 1Kor 15 :375 |
tilstyrk yðrar fyrirbónar fyrir oss svo að fyrir þá gáfu, sem oss er | 2Kor. 1 :381 |
að sonur Guðs, Jesús Kristur, sá að fyrir oss er á meðal yðar | 2Kor. 1 :381 |
tíð sem þeir lesa það, hvert að fyrir Kristum tók enda. Því að | 2Kor. 3 :383 |
svo hann gjöri það. En það að fyrir lögmálið verði enginn réttlátur fyrir | Gal. 3 :403 |
og hinum sem nærri voru. Því að fyrir hann höfum vér hvorir tveggju | Ef. 2 :413 |
þess konar menn í heiðri. Því að fyrir sakir verks Kristi er hann | Fil. 2 :424 |
hinn frumgetni fyrir allar skepnur. Því að fyrir hann eru allir hlutir skapaðir | Kol. 1 :429 |
Í hinum öðrum lærir hann það að fyrir dómadag hljóti áður fyrri hið | 2Þess. Formáli :443 |
einninn meðalgöngumaður hins nýja testamentis svo að fyrir þann dauða sem skeður er | Hebr. 9 :481 |
ár. Því að það er ómögulegt að fyrir uxa og hafrablóð syndir í | Hebr. 10 :482 |
eður óguðrækinn sem Esau, sá sem að fyrir matar sakir seldi sinn frumburð. | Hebr. 12 :488 |
kærleika og gestrisni, forgleymið ekki því að fyrir hana hafa margir þeim óvitandi | Hebr. 13 :489 |
að dæma lifendur og dauða. Því að fyrir það er einninn hinum dauðum | 1Pét. 4 :507 |
kaupmenn voru höfðingjar á jörðu því að fyrir þína fjölkynngi fóru villar allar | Opinb. 18 :553 |
eiginlegur kraftur, sá aldri dvínar því að fyrir þau gefst heilagur andi, sá | Eftirmáli :566 |
orða predikunarembætti og heilög sakramenta. Því að fyrir Guðs orða predikan og fyrir | Eftirmáli :569 |
þér væri það gefið hér ofan að. Fyrir því hefir sá meiri synd | Jóh. 19 :228 |
eftirkomanda að Heródes mun leita sveinsins að fyrirfara honum. En hann stóð upp | Matt. 2 :13 |
þig, Jesús af Naðaret? Þú komt að fyrirfara oss. Eg veit vel að | Lúk. 4 :127 |
sonur er eigi kominn til þess að fyrirfara sálum manna, heldur þær að | Lúk. 9 :143 |
son hefir makt á jörðu syndir að fyrirgefa, þá sagði hann til hins | Matt. 9 :25 |
bróður, þeim sem við mig brýtur, að fyrirgefa? Er það nóg sjö sinnum? | Matt. 18 :47 |
sonur hefur vald til á jörðu að fyrirgefa syndirnar, þá sagði hann til | Mark. 2 :78 |
sonur hefir makt til á jörðu að fyrirgefa syndirnar, sagði hann til ins | Lúk. 5 :129 |
í yfirhúð föður vors Abrahams. Því að fyrirheitið það hann skyldi vera veraldarinnar | Róm. 4 :326 |
skriftlærðir og vildarmenn lýðsins sóktu eftir að fyrirkoma honum og gátu eigi fundið | Lúk. 19 :169 |
yður að enginn er sá, hver að fyrirlætur hús eða bræður eða systur | Mark. 10 :98 |
Heilsið Efeneto, mínum elskanlegum, sá sem að fyrstur er þeirra úr Akkaia í | Róm. 16 :346 |
þeir, sem dýrmæt klæði bera og að fýsn lifa, eru í konungs görðum. | Lúk. 7 :135 |
heilagri ritning af sínum syni, hver að fæddur er af Davíðs sæði eftir | Róm. 1 :320 |
sannarlega Guð og sannarlega maður, sá að fæddur er af hreinni, óspjallaðri meyju, | Eftirmáli :567 |
þér við Krist. Hvar fyrir ef að fæðan hindrar bróður minn, skylda eg | 1Kor 8 :363 |
að herbergja sig og leita sér að fæðu því að vær erum hér | Lúk. 9 :141 |
að margir hafa stundað í lag að færa þær sagnir sem eru af | Lúk. 1 :116 |
þar með tóm til sig undan að færa þeim lýtum sem honum verða | Post. 25 :293 |
lögmálið) í vorum limum dauðanum ávöxt að færa. En nú eru vér lausir | Róm. 7 :330 |
orðin að freista anda Drottins? Sjáðu, að fætur þeirra, sem jörðuðu mann þinn, | Post. 5 :244 |
og þeir eð fagna svo sem að fögnuðu þeir eigi, og þeir eð | 1Kor 7 :361 |
týnt. Líka svo segi eg yður að fögnuður mun vera fyrir englum Guðs | Lúk. 15 :158 |
fyrir sínum lærisveinum það honum byrjaði að ganga til Jerúsalem og margt að | Matt. 16 :43 |
frá þér. Betra er þér inn að ganga til lífsins, haltur og handarvani | Matt. 18 :46 |
þér. Betra er þér eineygðum inn að ganga til lífsins en það þú | Matt. 18 :46 |
yður að torvelt er ríkum inn að ganga í himnaríki. Og enn segi | Matt. 19 :48 |
í gegnum nálarauga en ríkum inn að ganga í Guðs ríki. Og er | Matt. 19 :48 |
af. Betra er þér handarvönum inn að ganga til lífsins en hafandi tvær | Mark. 9 :96 |
af. Betra er þér höltum inn að ganga í eilíft líf en það | Mark. 9 :96 |
þér. Betra er þér eineygðum inn að ganga í Guðs ríki en það | Mark. 9 :96 |
er þeim, sem peninga hafa, inn að ganga í Guðs ríki. En hans | Mark. 10 :98 |
þeim, sem treystandi eru peningum, inn að ganga í Guðs ríki. Auðveldara er | Mark. 10 :98 |
í Guðs ríki. Auðveldara er úlfbaldanum að ganga í gegnum nálarauga en ríkum | Mark. 10 :98 |
í gegnum nálarauga en ríkum inn að ganga í Guðs ríki. Þeir undruðust | Mark. 10 :98 |
húsinu, lofaði hann ei neinum inn að ganga með sér nema Pétri, Jakobo | Lúk. 8 :140 |
frá oss, hressti hann sína ásján að ganga til Jerúsalem. Og hann lét | Lúk. 9 :143 |
sá sagði: Herra, lofa mér fyrst að ganga og grefta föður minn. Jesús | Lúk. 9 :143 |
sagði til þeirra: Keppið eftir inn að ganga um hið þröngva hliðið því | Lúk. 13 :155 |
eg yður) sækja til þar inn að ganga og fá eigi getað. Og | Lúk. 13 :155 |
morgun og næsta dag þar eftir að ganga því að það fær eigi | Lúk. 13 :155 |
hann: Hversu torvelt er þeim inn að ganga í Guðs ríki sem peninga | Lúk. 18 :165 |
hafa. Því að hægra er úlfbaldanum að ganga í gegnum nálarauga en ríkum | Lúk. 18 :165 |
gegnum nálarauga en ríkum manni inn að ganga í Guðs ríki. Þá sögðu | Lúk. 18 :165 |
með þér í fjötur og dauða að ganga. En hann sagði: Petri, eg | Lúk. 22 :175 |
að mér, þá leyfið þessum burt að ganga, svo að uppfylltist það orð | Jóh. 18 :225 |
frá því er Drottinn Jesús tók að ganga út og inn vor í | Post. 1 :236 |
oss byrjar fyrir margar hrellingar inn að ganga í Guðs ríki. Og þeir | Post. 14 :268 |
þeir komu til Mýsíam, freistuðu þeir að ganga í Bitiníam, og andinn lofaði | Post. 16 :271 |
ferðast um Makedóníam og Akkaiam og að ganga til Jerúsalem og sagði: Því | Post. 19 :279 |
blíðan við Pál og lofaði honum að ganga til sinna góðra vina að | Post. 27 :297 |
vera og svo á það guðsspjöllunum að ganga það hinir heimsku sjálfbirgingar og | 1Kor Formáli :349 |
áður fyrri hið rómverska ríkið undir að ganga og það Antikristur upphefji sig | 2Þess. Formáli :443 |
það þeir hafa eigi kunnað inn að ganga vantrúarinnar vegna. Fjórði kapítuli Því | Hebr. 3 :474 |
synda. Fyrir því látum oss þar að ganga með hugarhreysti til þess náðarinnar | Hebr. 5 :475 |
Guðs húsi, því látum oss þar að ganga með sannarlegu hjarta í algjörvileik | Hebr. 10 :483 |
hlýðinn þá hann kallaður varð út að ganga á þá jörð sem hann | Hebr. 11 :485 |
hans krafti, og enginn kunni inn að ganga í mustérið þar til það | Opinb. 15 :548 |
Kristo Jesú af þeirri álfu þótt að gáfan sé og andinn í oss | Róm. Formáli :306 |
né í sundur partar svo sem að gáfurnar gjöra, heldur meðtekur hann oss | Róm. Formáli :306 |
þér, sem þó eru vondir, kunnið að gefa góðar gjafir sonum yðar, miklu | Matt. 7 :22 |
Af því lofaði hann með eiði að gefa henni, hvers hún æskti af | Matt. 14 :38 |
og vinstri handar er eigi mín að gefa yður, heldur þeim, hverjum það | Matt. 20 :51 |
oss hvað þér líst. Hvort leyfist að gefa keisaranum skatt eður eigi? En | Matt. 22 :55 |
það skyldi enginn vita og bauð að gefa henni að eta. Sétti kapítuli | Mark. 5 :85 |
eður til vinstri er eigi mín að gefa yður, heldur þeim sem það | Mark. 10 :99 |
götu með sannleika. Hvort leyfist oss að gefa keisaranum skatt eða eigi? Hann | Mark. 12 :103 |
það, glöddust þeir, og þeir lofuðu að gefa honum peninga. Hann leitaði og | Mark. 14 :107 |
að til búa hans vegu og að gefa hans fólki skilning heilsunnar til | Lúk. 1 :119 |
stóð jafnsnart upp. Hann skipaði og að gefa henni að eta. Hennar foreldrum | Lúk. 8 :140 |
sem vondir eruð, kunnið góð ráð að gefa sonum yðar, miklu meir þá | Lúk. 11 :147 |
því að það þókknaðist föður yðar að gefa yður ríkið. Seljið hvað þér | Lúk. 12 :151 |
götu með sannleika. Hvort hæfir oss að gefa keisaranum skatt eða eigi? En | Lúk. 20 :170 |
hann. Þeir glöddust við og hétu að gefa honum peninga til. Og hann | Lúk. 22 :174 |
umturna fólk vort og fyrirbjóðandi skatt að gefa keisaranum og segir sig vera | Lúk. 23 :177 |
þeim einn eftir venju hátíðardagsins lausan að gefa. En allur söfnuðurinn kallaði upp | Lúk. 23 :178 |
þig og eg hefi vald til að gefa þig lausan? Jesús svaraði: Eigi | Jóh. 19 :228 |
og ekkert fótspor, en hét þó að gefa honum það til eignar og | Post. 7 :248 |
að heyra og gætur að því að gefa sem af Filippo sagðist, sjáandi | Post. 8 :252 |
upp að byggja og yður arftöku að gefa meðal allra þeirra sem helgaðir | Post. 20 :282 |
það hann sagði að sælla væri að gefa en þiggja. Og er hann | Post. 20 :283 |
Mjólk hefi eg yður til drykkjar að gefa, en eigi megnan mat því | 1Kor 3 :354 |
góðslegt er svo að hann hafi að gefa þeim sem þurftugir eru. Látið | Ef. 4 :416 |
kraftar og með eldsins loga, hefnd að gefa yfir þá sem ekki kenna | 2Þess. 1 :444 |
Annar kapítuli Þar fyrir byrjar oss að gefa þess framar gaum að því | Hebr. 2 :471 |
Því að hverjum vér hljótum mjólk að gefa, sá er óreyndur í orði | Hebr. 5 :476 |
sami brunnur salt vatn og sætt að gefa. Hver hann er vitur og | Jak. 3 :498 |
framliðinna það þeir dæmist og laun að gefa þínum þjónum, spámönnum og heilögum | Opinb. 12 :543 |
og gjörðu öngva yfirbót honum dýrð að gefa. Og hinn fimmti engill hellti | Opinb. 16 :549 |
Babylon varð hugleigð fyrir Guði henni að gefa kalek vínsins sinnar grimmdarreiði. Og | Opinb. 16 :550 |
öllum þeim á hann trúa til að gefa réttlætislíferni og hafi oss svo | Eftirmáli :567 |
þeir: Fyrir hví bauð Moyses þá að gefast skyldi skilnaðarskrá og hana að | Matt. 19 :48 |
skyldi fyrir lögmálið enda taka, hvert að gefið er fyrir fjórum hundruðum og | Gal. 3 :404 |
einninn nokkrir mætamenn fram báru. Þessum að gegna hefir hinn heilagi Páll sitt | Gal. Formáli :399 |
hefir oss þann skammt með afmetið: Að geta náð einninn allt til yðar. | 2Kor. 10 :393 |
og heilags anda. Kennið þeim og að geyma allt hvað eg bauð yður. | Matt. 28 :74 |
þeim í myrkvastofu og buðu myrkvastofuverðinum að geyma þá grandvarlega. Og hann tók | Post. 16 :272 |
látinn, svo er hún frjáls sig að gifta hverjum hún vill, utan það | 1Kor 7 :362 |
eignarkonuna, þá er eigi gagn í að giftast. En hann sagði til þeirra: | Matt. 19 :48 |
allra fyrsta réttlegana frí einum öðrum að giftast hvað hún mátti eigi áður | Róm. Formáli :314 |
þær þá því að betra er að giftast en að brenna. En þeim | 1Kor 7 :360 |
eru og forbrenndar samviskur hafa, fyrirbjóðandi að giftast og bindast þeirrar fæðu sem | 1Tím. 4 :452 |
að hver hann lítur konu til að girnast hennar, sá hefir þegar drýgt | Matt. 5 :18 |
og sagði: Hvað þurfu vær nú að girnast vitnanna? Þér heyrðuð guðlöstunina. Hvað | Mark. 14 :110 |
fimmtigi. Og er þeir höfðu eigi að gjalda, gaf hann þeim báðum til. | Lúk. 7 :136 |
Þar fyrir hljóti þér og skatt að gjalda því að þeir eru Guðs | Róm. 13 :341 |
að stjórna og foreldrunum líkt aftur að gjalda því að það er vel | 1Tím. 5 :453 |
gjöf í Kristo etc. En þótt að gjöfin og sá andi þróist daglegana | Róm. Formáli :306 |
einu sinni. Eigi það eg spyrji að gjöfinni, heldur spyr eg að ávextinum | Fil. 4 :426 |
samsetja einn formála og undirvísan á að gjöra, hvar með það hinn einfaldi | Formáli :4 |
og margar gjörðir útskrifar, svo sem að gjöra fjórir guðsspjallamenn. En sá skrifar | Formáli :7 |
þitt því að þú formátt eigi að gjöra eitt hár hvítt eður svart. | Matt. 5 :18 |
þeirra: Trúi þér að eg kunni að gjöra yður þetta? Þeir sögðu til | Matt. 9 :26 |
hvað þeim leyfist eigi á þvottdögum að gjöra. En hann sagði til þeirra: | Matt. 12 :32 |
Fyrir því leyfist á þvottdögum gott að gjöra. Þá sagði hann til mannsins: | Matt. 12 :32 |
sem þér. Eða lofast mér ekki að gjöra af mínu hvað eg vil? | Matt. 20 :50 |
dóminn, miskunnsemd og trúna. Þetta byrjaði að gjöra og hitt eigi eftir að | Matt. 23 :58 |
þeirra: Hvort hæfir á þvottdögum vel að gjöra eður illa, lífinu til frelsis | Mark. 3 :79 |
gjöra eður illa, lífinu til frelsis að gjöra eður því að tortýna? En | Mark. 3 :79 |
sagði. Hvað hefi eg með þig að gjöra, Jesús, sonur Guðs hins hæsta? | Mark. 5 :84 |
þá leyfi þér honum framar nokkuð að gjöra föður sínum né móður sinni, | Mark. 7 :90 |
litunarmaður á jörðu kann svo hvítt að gjöra. Þeim birtist og Elías með | Mark. 9 :94 |
að, hvort hæfir á þvottdögum vel að gjöra eður illa, lífinu að forða | Lúk. 6 :131 |
Guðs og réttlæti. Því þetta byrjar að gjöra, en hitt eigi eftir að | Lúk. 11 :149 |
eta og drekka og sig drukkinn að gjöra, og þá kemur herrann þess | Lúk. 12 :152 |
vér, hvað vær áttum með skyldu að gjöra, það gjörðu vér. Það skeði | Lúk. 17 :162 |
Jesús svaraði og sagði: Leyfið þeim að gjöra allt hið frekasta. Og hann | Lúk. 22 :176 |
það verk er þú fékkst mér að gjöra. Og nú auglýs þú mig | Jóh. 17 :223 |
þú Teófíli) sem Jesús hóf upp að gjöra og læra, allt til þess | Post. 1 :235 |
samt öðrum heiðingjum og Íraels fólki að gjöra hvað þín hönd og þitt | Post. 4 :243 |
fullur af náð og styrkleika, tók að gjöra stórmerki og tákn mikil meðal | Post. 5 :247 |
þér sagt verða hvað þér byrjar að gjöra. En þeir menn, sem með | Post. 9 :254 |
mun segja þér hvað þér byrjar að gjöra. En er engillinn, sá við | Post. 10 :257 |
hæfir eigi með að taka né að gjöra með því vér erum rómverskir. | Post. 16 :272 |
sagði: Herrar mínir, hvað byrjar mér að gjöra það eg verði frelsaður? En | Post. 16 :273 |
að vera og ekkert af bráðræði að gjöra. Þér hafið nú þessa menn | Post. 19 :280 |
af öllu hvað þér tilskikkað er að gjöra. En sem eg gat eigi | Post. 22 :286 |
sá lærdómur sem einhver verk boðar að gjöra elligar við að sporna sem | Róm. Formáli :302 |
máltæki að það er eigi eins að gjöra lögmálsins verk og það að | Róm. Formáli :304 |
þá er meður lyst og ljúflæti að gjöra þess verk og frjálslega án | Róm. Formáli :304 |
og frjálslega án lögmálsins þvinganar vel að gjöra og guðlega líka sem þar | Róm. Formáli :304 |
nægist eigi. Því hljótu vér verkin að gjöra. Skulu vær annars frómir og | Róm. Formáli :307 |
að hvort góð verk eru til að gjöra, heldur hefir hún áður en | Róm. Formáli :307 |
viljugur og fús, hverjum manni gott að gjöra og þénan að veita, alls | Róm. Formáli :307 |
lyst og góðu líferni nokkuð gott að gjöra án lögmálsins þvinganar. Af því | Róm. Formáli :314 |
og meira til en lögmálið eitt að gjöra manninn með fróman og hjálplegan. | Róm. Formáli :315 |
og meina því meður verkunum fullnægju að gjöra. Því að þeir hafa eigi | Róm. Formáli :315 |
Guð yfirgefið þá í fráleitt sinni að gjöra það hvað eigi var hæfilegt, | Róm. 1 :321 |
reynir þú hvað að best sé að gjöra og formetur þig sjálfan að | Róm. 2 :323 |
Guð lofaði það var hann máttugur að gjöra. Og fyrir því var honum | Róm. 4 :327 |
vald til út af sömum leirmó að gjöra annað kerið til heiðurs, en | Róm. 9 :335 |
það vel fyrir fávíslega predikan hjálplega að gjöra þá sem þar á trúa. | 1Kor 1 :352 |
það, kona, nema að þú kunnir að gjöra manninn hólpinn? Eða þú, maður, | 1Kor 7 :360 |
eg og Barnabas, makt til þetta að gjöra. Hver slæst upp á sitt | 1Kor 9 :363 |
lækninganna í sömum anda, öðrum kraftaverk að gjöra, en öðrum að gjöra aðskiljanlega | 1Kor 12 :369 |
öðrum kraftaverk að gjöra, en öðrum að gjöra aðskiljanlega grein andanna, hinum öðrum | 1Kor 12 :369 |
sér kæran. Því Guð er máttugur að gjöra það allsháttuð náð sé gnógleg | 2Kor. 9 :391 |
hvað eg lagða allt kapp á að gjöra. En þá Pétur kom til | Gal. 2 :402 |
er enn nú allt lögmálið skyldugur að gjöra. Þér eruð Kristi fráskildir sem | Gal. 5 :406 |
eilíft líf. Þreytunst vér eigi gott að gjöra því að sínum tíma munu | Gal. 6 :408 |
þá læt eg eigi af þakkir að gjöra fyrir yður og minnunst yðar | Ef. 1 :411 |
sem máttugur er alla hluti yfirgnæfanlegar að gjöra heldur en vér biðjum eður | Ef. 3 :414 |
fyrir Kristus sakir, eigi alleinasta það að gjöra að þér á hann trúið, | Fil. 1 :422 |
kann sér alla hluti með undirgefna að gjöra. Fjórði kapítuli Líka svo, mínir | Fil. 3 :425 |
kærir bræður, þreytist ekki nokkuð gott að gjöra. En ef nokkur er eigi | 2Þess. 3 :446 |
bréf og hafið ekkert með honum að gjöra svo að hann verði blygðaður. | 2Þess. 3 :447 |
kominn í þennan heim synduga hjálplega að gjöra meðal hverra eg em hinn | 1Tím. 1 :450 |
ógagnsamt því lögmálið kunni ekkert fullkomið að gjöra), og innleiddist önnur betri von, | Hebr. 7 :478 |
urðu, hvað þó eigi kunni fullkomið að gjöra eftir samviskunni þann sem guðsþjónustuna | Hebr. 9 :481 |
þó eigi þá sem offruðu fullkomna að gjöra (annars hefði offrið af lagst). | Hebr. 10 :482 |
sagði hann: Sjá, það eg kem að gjöra, Guð, þinn vilja. Þar af | Hebr. 10 :482 |
varanna sem viðurkenna hans nafn. Gott að gjöra og með að skipta þá | Hebr. 13 :490 |
en beiði yður þar til þvílíkt að gjöra upp á það eg kæmunst | Hebr. 13 :490 |
skikkanlega í öllu góðu verki til að gjöra hans vilja og efli það | Hebr. 13 :490 |
á yðra kallan og útvalning stöðugri að gjöra. Því ef þér gjörið það, | 2Pét. 1 :511 |
kemur með mörg þúsund heilagra dóm að gjöra yfir öllum og að straffa | Júd. :527 |
teikna sem því eru gefin til að gjöra í augliti dýrsins, segjandi þeim | Opinb. 13 :546 |
Guð gaf það í þeirra hjörtu að gjöra hvað honum þókknast að þeir | Opinb. 17 :551 |
miskunnarverkin sem af Guði eru boðin að gjöra fyrir Guðs vilja sakir. En | Eftirmáli :569 |
þú. Því nær þær taka lostasamar að gjörast í gegn Kristo, þá vilja | 1Tím. 5 :453 |
þá og allt til enda. Og að gjörðri kveldmáltíðinni (því djöfullinn hafði þá | Jóh. 13 :216 |
að leiga í víngarð sinn. En að gjörðum samningi við verkmennina af daglegu | Matt. 20 :50 |
Pílatus sá það hann fékk ekki að gjört, heldur það að þar yrði | Matt. 27 :70 |
hve mikið að vér höfum heyrt að gjört var til Kapernaum, gjör þú | Lúk. 4 :126 |
eftir það fá þeir eigi meir að gjört. En eg vil sýna yður | Lúk. 12 :150 |
þig, Jesús af Nasaret. Komt þú að glata oss? Eg veit að þú | Mark. 1 :75 |
nafn óttast, smáum og stórum, og að glata þeim sem jörðinni glatað hafa. | Opinb. 12 :543 |
er nú fundinn. Og þeir tóku að gleðjast. En hans hinn eldri sonur | Lúk. 15 :159 |
og offruðu honum skurgoðafórnir og tóku að gleðjast af sínum handaverkum. En Guð | Post. 7 :250 |
huggaðir. Því að líka svo sem að gnæfa harmkvælingar Krists í orr, svo | 2Kor. 1 :380 |
það vér segjum: Gjörum illt svo að gott eftir komi, hverra fyrirdæming er | Róm. 3 :324 |
sviptir mig ráðsmennskunni? Eigi dugi eg að grafa, en eg skömmunst að biðja. | Lúk. 16 :160 |
var í hellustein, og velti steini að grafarmunnanum. En María Magdalena og Jósefs | Mark. 15 :113 |
hinna fjögra englanna, hverjum gefið er að granda jörðunni og sjónum og sagði: | Opinb. 7 :537 |
þeirra hölum, og þeirra makt var að granda mönnum í fimm mánuði og | Opinb. 9 :540 |
muntu neita mér þrisvar, og tók að gráta. Fimmtándi kapítuli Og strax um | Mark. 14 :111 |
og sögðu: Hún fer til grafarinnar að gráta þar. Þá María kom þangað | Jóh. 11 :211 |
svo sem siður er til Gyðinga að greftra. En þar í þeim stað, | Jóh. 19 :230 |
hann sagði af þeim og sóktu að grípa hann, en óttuðust þó fólkið | Matt. 21 :54 |
Því að Heródes hafði sent út að grípa Jóhannem og lukt hann í | Mark. 6 :87 |
annars spillvirkja með sverðum og stöngum að grípa mig. Hversdaglega var eg í | Mark. 14 :109 |
fann það að þeir mundu koma að grípa hann og kjósa til konungs, | Jóh. 6 :196 |
sendi mig. Þá sóktu þeir til að grípa hann, en enginn lagði þó | Jóh. 7 :201 |
honum. Þá sóktu þeir enn til að grípa hann, en hann gekk út | Jóh. 10 :210 |
og skipaði stríðsfólkinu ofan að fara að grípa hann mitt burt frá þeim | Post. 23 :288 |
nú fara láta og til algjörvileiksins að grípa (eigi aftur að nýju grundvöll | Hebr. 6 :476 |
Þá tóku Gyðingar enn steina upp að grýta hann. Jesús svaraði þeim þá: | Jóh. 10 :209 |
sendi að boða fögnuð voluðum og að græða sundraða í hjörtum, að predika | Lúk. 4 :126 |
út að predika Guðs ríki og að græða sjúka, sagði til þeirra: Þér | Lúk. 9 :140 |
tekur hans vitnisburð, sá innsiglar það að Guð sé sannur. Því hvern þann | Jóh. 3 :190 |
einasta þvottdaginn, heldur sagði hann og að Guð væri sinn faðir, gjörandi sig | Jóh. 5 :194 |
mannsins sonur mun gefa yður. Því að Guð faðir hefir hann innsiglað. Þá | Jóh. 6 :197 |
vær erum Moyses lærisveinar. Vér vitum að Guð talaði við Moyses, en vér | Jóh. 9 :207 |
upp mínum augum. En vér vitum að Guð heyrir eigi synduga, heldur það | Jóh. 9 :207 |
var nú spámaður og vissi það að Guð hafði honum með eiði fyrirheitið | Post. 2 :238 |
nú fyrir sann allt Íraels hús að Guð gjörði þennan Jesúm, hvern þér | Post. 2 :239 |
berst út um allan heim. Því að Guð er minn vottur, hverjum eg | Róm. 1 :320 |
mátti kunngjörast, er þeim opinberað. Því að Guð hefir þeim það opinberað. Með | Róm. 1 :321 |
afsakan með því þeir vissu það að Guð er og hafa hann þó | Róm. 1 :321 |
sé því, heldur blífur það svo að Guð sé sannsögull, en allir menn | Róm. 3 :324 |
forblindaðir eftir því sem skrifað er að Guð gaf þeim þann þverúðaranda og | Róm. 11 :338 |
þá verða þeir inn plantaðir því að Guð er máttugur til að rótsetja | Róm. 11 :339 |
þeir mættu og miskunnsemi öðlast. Því að Guð lukti alla undir vantrúnni upp | Róm. 11 :339 |
dæmi eigi þann sem etur því að Guð annaðist hann. Hver ert þú | Róm. 14 :342 |
fær hann vel við rétt því að Guð er máttugur hann upp að | Róm. 14 :342 |
degi Drottins vors Jesú Kristi. Því að Guð er trúr, fyrir hvern þér | 1Kor 1 :352 |
Guð að tilbiðja, sannarlega það viðurkennandi að Guð sé með yður. Hversu á | 1Kor 14 :373 |
andi spámannanna er spámönnunum undirvorpinn því að Guð er eigi Guð vanheiðursins, heldur | 1Kor 14 :373 |
sem honum undirgaf alla hluti svo að Guð sé allt í öllum hlutum. | 1Kor 15 :375 |
þeim sem fortapaðir verða, í hverjum að Guð þessarar veraldar þá hefir forblindað | 2Kor. 4 :384 |
það embætti sem forlíkunina predikar. Því að Guð var í Kristi og forlíkti | 2Kor. 5 :386 |
nú sendiboð af Krists álfu því að Guð áminnir fyrir oss. Þar fyrir | 2Kor. 5 :386 |
fyrr meir, varðar mig öngu því að Guð skeytir ekki áliti mannsins en | Gal. 2 :401 |
Jesú til góðra verka, til hverra að Guð hefir oss áður forðum fyrir | Ef. 2 :412 |
fyrirgefið hver öðrum líka svo sem að Guð hefir fyrirgefið yður í Kristo. | Ef. 4 :416 |
allir náðarinnar hluttakarar meður mér. Því að Guð er minn vottur hversu það | Fil. 1 :421 |
hjálpræði með ugg og ótta. Því að Guð er hann sem í yður | Fil. 2 :423 |
og einninn með fyrir oss svo að Guð upplúki oss orðsins dyr til | Kol. 4 :434 |
fyrri sagt og yður vottað. Því að Guð hefir ekki kallað oss til | 1Þess. 4 :440 |
með hjálmi vonarinnar til hjálpræðisins. Því að Guð hefir eigi sett oss til | 1Þess. 5 :441 |
er, fyrir upplegging minna handa. Því að Guð hefir ekki gefið oss hræðslunnar | 2Tím. 1 :458 |
straffa þá sem þrálátir eru ef að Guð gæfi þeim eitthvað sinn yfirbót | 2Tím. 2 :460 |
til Ebreos Fyrsti kapítuli Með því að Guð hefir forðum mörgu sinni og | Hebr. 1 :470 |
þó að vér tölum svo. Því að Guð er ekki ranglátur það hann | Hebr. 6 :476 |
óumskiptilegar eru (því það er ómögulegt að Guð ljúgi), öruggt traust, vér sem | Hebr. 6 :477 |
hann af Guði freistaður verði. Því að Guð er enginn freistari hins vonda, | Jak. 1 :494 |
undirgefnir. Hafið lítillætið fastlega innvafið því að Guð mótstendur dramblátum, en lítillátum gefur | 1Pét. 5 :509 |
hafa hlotnað í réttlætinu því sem að Guð gefur og lausnarinn Jesús Kristus. | 2Pét. 1 :511 |
þó að vort hjarta fordæmi oss að Guð er meiri voru hjarta og | 1Jóh. 3 :521 |
ekki, sá kennir eigi Guð því að Guð er kærleikurinn. Í því auðbirtist | 1Jóh. 4 :521 |
og hana með eldi brenna því að Guð gaf það í þeirra hjörtu | Opinb. 17 :551 |
þér heilagir postular og spámenn, því að Guð hefir yðvarn dóm á henni | Opinb. 18 :553 |
megnrar reiðarþrumu. Þeir sögðu: Hallelúja, því að Guð almáttugur hefir ríkið undir sig | Opinb. 19 :554 |
nokkurrar lýsingar eður ljósi sólar því að Guð Drottinn mun sjálfur lýsa þeim, | Opinb. 22 :558 |
þeim sem Guðs evangelium heyra svo að Guð, eigi fyrir vorra verðleika sakir, | Eftirmáli :569 |
mánuður, sem kölluð var óbyrja, því að Guði er ekkert orð ómáttugt. En | Lúk. 1 :118 |
ert maður og gjörir þig sjálfan að Guði. Jesús svaraði þeim: Er eigi | Jóh. 10 :209 |
hefir þú logið að mönnum, heldur að Guði. En þá Ananías heyrði þessi | Post. 5 :244 |
skynugur sé og engi sá er að Guði leiti. Allir eru þeir fráhneigir | Róm. 3 :324 |
Því að þeir hinir gjöra magann að Guði og eru óvinir krossins Kristi. | Fil. Formáli :420 |
flýr hann frá yður. Nálægið yður að Guði, svo nálægir hann sig til | Jak. 4 :499 |
þessa trú eflir hvar og hvenar að Guði sýnist í þeim sem Guðs | Eftirmáli :569 |
ofurselt svo að þeim yrði kennt að guðlasta eigi meir. Annar kapítuli Svo | 1Tím. 1 :450 |
skaða af oss í neinu. Því að guðleg hryggðan verkar iðran til hjálpræðis | 2Kor. 7 :388 |
líkamlega fæddur. Hér með auðsýnist það að guðlegt lögmál (hvað þó skaplegast væri | Róm. Formáli :313 |
Júdealands og sagði: Gjörið iðran því að Guðs ríki tekur að nálgast. Hann | Matt. 3 :14 |
augum. Fyrir því segi eg yður að Guðs ríki mun frá yður takast | Matt. 21 :54 |
segjandi: Sá tími er nú uppfylltur að Guðs ríki nálgast. Iðrist þér og | Mark. 1 :75 |
á yður. Þá skulu þér vita að Guðs ríki nálægist yður. Eg segi | Lúk. 10 :144 |
þurfið þessa við. Því leitið fyrst að Guðs ríki og hans réttlæti, og | Lúk. 12 :151 |
sé, þar er það, því sjáið, að Guðs ríki er innan í yður. | Lúk. 17 :163 |
nærri Jerúsalem og það þeir ætluðu að Guðs ríki mundi þá strax opinbert | Lúk. 19 :167 |
sjáið þetta ske, þá vitið það að Guðs ríki er nálægt. Sannlega segi | Lúk. 21 :173 |
eigi drekka af vínviðarávexti þar til að Guðs ríki kemur. Og hann tók | Lúk. 22 :174 |
hann mun eigi sjá lífið, heldur að Guðs reiði blífur yfir honum. Fjórði | Jóh. 3 :190 |
braut þessi né hans foreldrar, heldur að Guðs verk skulu auglýsast á honum. | Jóh. 9 :205 |
dauða, heldur til Guðs dýrðar svo að Guðs sonur verði fyrir hana dýrkaður. | Jóh. 11 :210 |
deyja því að hann gjörði sig að Guðs syni. Þá Pílatus heyrði þessi | Jóh. 19 :228 |
komt hingað því að vær erum (að Guðs vitni) hér allir að vér | Post. 10 :259 |
hafði sinn aldur út þjónað og að Guðs forsjó sofnaði hann og er | Post. 13 :266 |
þeir Gyðingar sem voru til Tessaloniu að Guðs orð voru boðuð af Páli | Post. 17 :274 |
vera til Jerúsalem. Heldur skal eg að Guðs vilja koma til yðar aftur. | Post. 18 :277 |
án Guðs náðar lifa og segir að Guðs reiði verði augljós af himnum | Róm. Formáli :309 |
beiðandi það eg mætta einhvern tíma að Guðs vilja hafa það lukkusprang að | Róm. 1 :320 |
muni af sinni trú lifa. Því að Guðs reiði af himnum opinberast yfir | Róm. 1 :321 |
hefir þeim það opinberað. Með því að Guðs ósýnilegir hlutir sjást, það er | Róm. 1 :321 |
þolinmæði og langlundargeð? Veistu eigi það að Guðs góðgirni leiðir þig til yfirbótar? | Róm. 2 :232 |
lætur eigi að hneykslum verða því að Guðs kærleiki er út helltur í | Róm. 5 :327 |
eg tala eigi þetta til þess að Guðs orð skyldu þar fyrir niður | Róm. 9 :334 |
hvorki gjört gott né vont svo að Guðs fyrirhyggja stöðug stæði eftir útvalningunni. | Róm. 9 :334 |
yðvar auður verði eigi lastaður. Því að Guðs ríki er ekki matur og | Róm. 14 :343 |
guðlegan kraft og guðlega speki. Því að Guðs fáviska er mönnum hyggnari, og | 1Kor 1 :353 |
musteri, þeim mun Guð fortýna því að Guðs musteri er heilagt, hvert þér | 1Kor 3 :355 |
sem upphrokaðir eru, heldur kraft. Því að Guðs ríki er eigi fólgið í | 1Kor 4 :357 |
í öllum heiðri upp á það að Guðs nafn og lærdómurinn verði ekki | 1Tím. 6 :454 |
betrunar, til leiðréttingar í réttlætinu svo að Guðs maður sé algjör, til alls | 2Tím. 3 :461 |
í það sama eftirdæmi vantrúarinnar. Því að Guðs orð er lifandi og kröftugt | Hebr. 4 :474 |
forgengur og hans girnd, en hver að Guðs vilja gjörir, sá blífur að | 1Jóh. 2 :519 |
er þó Guðs vitnisburður meiri. Því að Guðs vitnisburður er sá það hann | 1Jóh. 5 :523 |
það þau lýsi í henni því að Guðs bjartleiki upplýsir hana, og ljós | Opinb. 21 :558 |
og norðvestanvindi). En þá sunnanvindur tók að gusta og þeir meintu að halda | Post. 27 :297 |
eigi ganga um Júdeam af því að Gyðingar vildu helslá hann. Þá var | Jóh. 7 :199 |
því að þau óttuðust Gyðinga, því að Gyðingar höfðu þá þegar samblásið með | Jóh. 9 :207 |
öðrum lögmálsins verkum og ályktar það að Gyðingar fá eigi verið Abrahams arfar | Róm. Formáli :312 |
þar á trúa. Nú, með því að Gyðingar æskja teikns og Grikkir spyrja | 1Kor 1 :352 |
postullegan titul eður heiti af því að Gyðingum misþókknaði það hann kallaði sig | Hebr. Formáli :470 |
saman söfnuð Drottni til sæmdar, og að gæta þess það enginn mætti eftir | 2Kor. 8 :390 |
En farísei gengu út og tóku að hafa ráðagjörðir í móti honum hverninn | Matt. 12 :32 |
hans sagt: Eigi hæfir þér hana að hafa. Og því vildi hann hafa | Matt. 14 :38 |
sagði til Heródis: Eigi leyfist þér að hafa bróðurkonu þína. Því veitti Heródíadis | Mark. 6 :87 |
Dalmanúta. Farísei gengu út og tóku að hafa spurningar við hann, freistuðu hans | Mark. 8 :92 |
stígi hann ei ofan það burt að hafa. Svo og einninn sá hann | Lúk. 17 :163 |
sjálfum, svo gaf og hann syninum að hafa lífið í sjálfum sér. Hann | Jóh. 5 :194 |
því að þér meinið í þeim að hafa eilíft líf. Og þær eru | Jóh. 5 :195 |
mig til sín og bað mig að hafa þenna pilt til þín. Hann | Post. 23 :289 |
sama iðka eg sjálfan mig jafnan að hafa hindranarlausa samvisku bæði við Guð | Post. 24 :291 |
snortin, svo að þá hljótu vér að hafa eitthvað annað og meira til | Róm. Formáli :315 |
hrósan sem þeir áttu á Guði að hafa og verða svo út af | Róm. 3 :325 |
fyrst það er ljótt fyrir konuna að hafa af rekið hár eða sköllótt | 1Kor 11 :367 |
þá eg em nálægur, harðindi fram að hafa eftir þeirri makt sem Drottinn | 2Kor. 13 :397 |
vera og svo hungraður, bæði gnóg að hafa og vesöld líða. Eg formá | Fil. 4 :426 |
það fyrir það vér hlytum mótgang að hafa svo sem að skeð er | 1Þess. 3 :439 |
veita í Drottni og áminna yður að hafa þá þess kærari fyrir þeirra | 1Þess. 5 :442 |
forsmánarans úrskurð. Hann hlýtur og einninn að hafa góðan vitnisburð af þeim sem | 1Tím. 3 :451 |
hinum þriðja lærir hann í heiðri að hafa veraldar valdsstéttarmenn og þeim eftirlátir | Tít. Formáli :463 |
hann nauðþrokar það Fílemon hljóti einninn að hafa síns réttar fordrag. Líka ámynt | Fíl. Formáli :467 |
Því að slíkan biskup sæmdi oss að hafa, sá sem væri heilagur, saklaus, | Hebr. 7 :479 |
Fyrir því hlýtur þessi einninn nokkuð að hafa það hann offri. Og ef | Hebr. 8 :479 |
hinir himnesku sjálfir hljóta betri fórnir að hafa en eð hinar voru. Því | Hebr. 9 :481 |
auðæfa með fagnaði umliðið, vitandi yður að hafa með sjálfum yður aðra betri | Hebr. 10 :484 |
fólki Guðs ómak að þola en að hafa stundlegt eftirlæti syndarinnar og hélt | Hebr. 11 :486 |
gætum ekki slíkrar heilsugjafar, hver helst að hafði sitt predikanarupphaf fyrir Drottin? En | Hebr. 2 :471 |
vér erum af sannleikanum og kunnum að haga vorum hjörtum fyrir hans augliti. | 1Jóh. 3 :521 |
rúm, og hljótir þá með kinnroða að halda hinn yðsta sess. Heldur nær | Lúk. 14 :156 |
lokið. Eða hver konungur gengur út að halda orrustu gegn öðrum konungi, situr | Lúk. 14 :157 |
byrjaði að umskera þá og buðu að halda Moyses lögmál. En postularnir og | Post. 15 :269 |
bjóðandi yður að umskerast og lögmálið að halda, hverjum vér höfum ekki slíkt | Post. 15 :270 |
tók að gusta og þeir meintu að halda sína leið, leystu þeir frá | Post. 27 :297 |
sér en honum byrjar af sér að halda, heldur haldi hann svo út | Róm. 12 :340 |
svo að vér örvæntum einninn lífi að halda, órskurðandi það með sjálfum oss | 2Kor. 1 :380 |
annan í kærleika. Og verið kostgæfnir að halda eindregni í andanum fyrir band | Ef. 4 :414 |
það sama kostgæfi í voninni fast að halda allt til enda að þér | Hebr. 6 :476 |
og kann öllum líkamanum í taumi að halda. Sjáið það vér beislum hestana | Jak. 3 :497 |
mína útför) hefðuð slíkt til minnis að halda. Því að eigi höfum vér | 2Pét. 1 :512 |
jarðarinnar og þeirra lið samansafnað til að halda stríð við þann sem á | Opinb. 19 :555 |
yður líka sem framandi og vegfarendur að haldið yður af holdlegum girndum, hverjar | 1Pét. 2 :504 |
eigi hvar hann megi sínu höfði að halla. Hann sagði og til eins | Lúk. 9 :143 |
vorum augum. Og þeir leituðu við að handtaka hann, en hræddust þó lýðinn | Mark. 12 :103 |
Sannlega, sannlega þá segi eg þér að haninn gelur ei áður en þú | Jóh. 13 :218 |
skal halda af þessari bók, svo að hann leitaði þar öngra boðorða né | Formáli :4 |
gjörðir Krists, heldur stuttlegana tilteiknandi hverninn að hann hefur fyrir sinn dauða og | Formáli :7 |
en krefur réttrar trúar á Kristum, að hann sjálfur hafi fyrir oss syndir, | Formáli :7 |
þar með veist þú enn eigi að hann hafi synd, dauða og djöfulinn | Formáli :8 |
slær, skelfir og ógurlega straffar því að hann er lögmálsskrifari og þjáningarmaður. Þaðan | Formáli :8 |
postuli segir (í Tímóti) af því að hann er fyrir trúna réttlættur, lífgaður | Formáli :8 |
góss, líf og æru, líka sem að hann sér að Kristur hefir viður | Formáli :8 |
kristnum manni það ráð upp takanda að hann læsi þær sömu bækur yfir | Formáli :9 |
einn staurgresis pistill hjá þeim því að hann hefur nær öngva evangelíska art | Formáli :10 |
hans nafn skaltu Jesús kalla því að hann mun frelsa sitt fólk af | Matt. 1 :12 |
uppfylltist hvað sagt er fyrir spámennina að hann skyldi naðverskur kallast. Þriðji kapítuli | Matt. 2 :13 |
af Galílea að Jórdan til Jóhannis, að hann skírðist af honum. En Jóhannes | Matt. 3 :14 |
hér ofan því að skrifað er að hann mun bjóða sínum englum um | Matt. 4 :15 |
yður: Hver eð reiðist bróður sínum, að hann verður dóms sekur. En hver | Matt. 5 :17 |
ekki sverja, hvorki við himin því að hann er Guðs sæti, eigi heldur | Matt. 5 :18 |
ef sonurinn biður hann um brauð, að hann bjóði honum stein? Elligar, ef | Matt. 7 :22 |
Elligar, ef hann biður um fisk, að hann bjóði honum þá höggorm. Því | Matt. 7 :22 |
fáir. Fyrir því biðjið herrann kornskerunnar að hann sendi verkmenn í sína kornskeru. | Matt. 9 :27 |
þjóninn yfir sínum herra. Nægist lærisveininum að hann sé svo sem hans meistari | Matt. 10 :29 |
þá Jesús hafði lyktað þessar eftirlíkingar að hann gekk þaðan og kom til | Matt. 13 :37 |
af skipinu og gekk á vatninu að hann kæmi til Jesú. En er | Matt. 14 :39 |
hans fata. Og svo margir sem að hann snertu, urðu allir heilbrigðir. Fimmtándi | Matt. 14 :39 |
faríseis og saddúkeis. Þá undirstóðu þeir að hann hafði eigi sagt þeim það | Matt. 16 :42 |
lærisveinum að þeir segði það öngum að hann væri sá Jesús Kristur. Þaðan | Matt. 16 :43 |
Herra, miskunna þú syni mínum. Því að hann er tunglsjúkur og er herfilega | Matt. 17 :44 |
sem villtist? Og ef svo sker að hann finnur þann, sannlega segi eg | Matt. 18 :46 |
finnur þann, sannlega segi eg yður að hann fagnar meir yfir þeim en | Matt. 18 :46 |
og ofurseldi hann kvölurunum þangað til að hann hefði borgað allt hvað hann | Matt. 18 :47 |
sem Jesús hafði lyktað þessa ræðu að hann fór af Galílea og kom | Matt. 19 :48 |
voru smábörn til hans höfð svo að hann legði hendur yfir þau og | Matt. 19 :48 |
gekk hann hryggur í burt því að hann hafði miklar eigur. En Jesús | Matt. 19 :48 |
svo sem mannsins son kom eigi að hann léti sér þjóna, heldur upp | Matt. 20 :51 |
herrann hefir sett yfir sín heimahjú að hann gæfi þeim fæði í réttan | Matt. 24 :61 |
svo gjöranda. Sannlega segi eg yður að hann mun þann setja yfir öll | Matt. 24 :61 |
páskar og mannsins son mun ofurseljast að hann krossfestur verði. Þá saman söfnuðust | Matt. 26 :64 |
kunni eigi að biðja föður minn að hann skikkaði mér meir en tólf | Matt. 26 :67 |
inn, setti sig hjá þénurunum svo að hann sæi hver endir á yrði. | Matt. 26 :67 |
sá er forréð hann, leit það að hann var til dauða dæmdur, iðraðist | Matt. 27 :69 |
Jesúm, sá er kallast Kristur? Því að hann vissi vel að þeir höfðu | Matt. 27 :70 |
húðstrýktan Jesúm gaf hann þeim ofur að hann krossfestist. Þá höfðu stríðssveinar landsdómandans | Matt. 27 :70 |
að nafni. Honum þrengdu þeir til að hann bæri hans kross. Og er | Matt. 27 :70 |
hann nú ef hann vill. Því að hann sagði: Eg em Guðs sonur. | Matt. 27 :71 |
honum í burt og segi fólkinu að hann sé upp risinn af dauða, | Matt. 27 :72 |
skyndilega og segið það hans lærisveinum að hann sé upp risinn af dauða. | Matt. 28 :73 |
upp risinn af dauða. Og sjá, að hann gengur fyrir yður í Galíleam. | Matt. 28 :73 |
og þeim ægði hans kenning því að hann kenndi þeim sem af valdi, | Mark. 1 :75 |
af og víðfrægði þessi orð svo að hann mátti eigi opinberlega innganga í | Mark. 1 :77 |
til Kapernaum. Og er það heyrðist að hann var í húsinu, söfnuðust margir | Mark. 2 :77 |
hinir skriftlærðu og farísei sáu það að hann át með tollurum og bersyndugum, | Mark. 2 :78 |
þá er með honum voru, hverninn að hann gekk inn í Guðs húsið | Mark. 2 :79 |
að það þrengdi honum eigi. Því að hann læknaði margan, en þeir tráðu | Mark. 3 :80 |
hamla honum því að þeir sögðu að hann mundi ganga af vitinu. En | Mark. 3 :80 |
öfluga og burtgripið hans húsbúnað nema að hann bindi áður hinn öfluga, og | Mark. 3 :81 |
og margt fólk til hans svo að hann varð að stíga á skip | Mark. 4 :81 |
fræið grær og vex upp svo að hann veit eigi. Því að jörðin | Mark. 4 :83 |
bundið og eigi með járnviðjum. Því að hann hafði oft bundinn verið með | Mark. 5 :84 |
margir. Og sá bað hann mikillega að hann ræki þá eigi burt úr | Mark. 5 :84 |
Þeir hófu upp og báðu hann að hann færi burt úr þeirra landsálfum. | Mark. 5 :84 |
hann sem af djöflunum hafði kvalist að hann mætti vera hjá honum. En | Mark. 5 :84 |
hann væri Elías, en sumir sögðu að hann væri spámaður elligar einn af | Mark. 6 :87 |
fyrir sakir Heródíadis bróðurkonu sinnar því að hann hafði gifst henni. En Jóhannes | Mark. 6 :87 |
sendi hann böðulinn út og bauð að hann færði hans höfuð á diski. | Mark. 6 :88 |
var einn dumbi, báðu hann og að hann legði hönd yfir hann. En | Mark. 7 :91 |
til hans og báðu hann um að hann tæki á honum. En hann | Mark. 8 :93 |
sýnina, og hann var svo lagfærður að hann sá allt klárlega. Og hann | Mark. 8 :93 |
Eður hvað má maðurinn það gefa að hann frelsi sína önd með? Því | Mark. 8 :94 |
Móse eina og Elíe eina. Því að hann vissi eigi sjálfur hvað hann | Mark. 9 :94 |
honum á eld og í vatn að hann fyrirfæri honum svo. Ef þú | Mark. 9 :95 |
Krists, sannlega þá segi eg yður að hann tapar eigi sínu verðkaupi. Og | Mark. 9 :96 |
Og þeir færðu ungbörn til hans að hann áhrærði þau, en lærisveinarnir átöldu | Mark. 10 :97 |
þessi orð, gekk þaðan syrgjandi því að hann hafði miklar eignir. Jesús leit | Mark. 10 :98 |
þess að honum þjónaðist, heldur það að hann þjónaði og gæfi sína önd | Mark. 10 :99 |
þú mér. Og margir átöldu hann að hann þegði, en hann kallaði þá | Mark. 10 :100 |
hví þér gjörið það, þá segið að hann er herranum þarflegur, og strax | Mark. 11 :100 |
sendi hann þjón sinn til akurkallanna að hann meðtæki af akurköllunum út af | Mark. 12 :102 |
þá spyrjast á, sá og það að hann hafði svarað þeim vel og | Mark. 12 :104 |
þar annar en hann. Og það að hann skuli elskast af öllu hjarta | Mark. 12 :104 |
og offri. En er Jesús sá að hann svaraði víslega, sagði hann til | Mark. 12 :104 |
yfirvald sérhvers verknaðar og bauð dyraverðinum að hann vekti. Vakið og því að | Mark. 13 :107 |
af tólf, gekk burt til höfuðprestanna að hann forréði hann fyrir þá. Og | Mark. 14 :107 |
gekk upp, tók það að biðja að hann veitti því sem hann plagaði | Mark. 15 :111 |
eg láti yður Gyðingakonunginn lausan? Því að hann vissi að höfuðprestarnir höfðu af | Mark. 15 :111 |
framselt hann. En biskuparnir eggjuðu lýðinn að hann gefi þeim heldur Barrabam lausan. | Mark. 15 :111 |
Barrabam og framseldi Jesúm svipum barðan að hann krossfestist. En stríðsþénararnir leiddu hann | Mark. 15 :111 |
akurlendi, föður þeirra Alexandri og Ruffi, að hann bæri hans kross. Og þeir | Mark. 15 :112 |
sá það, hver þar stóð gegnt, að hann kallaði svo þá er hann | Mark. 15 :113 |
um líkama Jesú. En Pílatus undraðist að hann væri þegar látinn og kallaði | Mark. 15 :113 |
að steinninn var af veltur því að hann var næsta mikill. Og þær | Mark. 16 :114 |
og grétu. Og er þeir heyrðu að hann lifði og hann væri séður | Mark. 16 :114 |
siðvenju kennimannsskaparins, og er honum hlotnaðist að hann skyldi veifa reykelsinu, gekk hann | Lúk. 1 :116 |
munu fagna af hans burðartíð því að hann mun verða mikill fyrir Guði. | Lúk. 1 :117 |
fara í anda og krafti Elíe, að hann snúi hjörtum feðra til sona | Lúk. 1 :117 |
þá, og þeir þóttust þá vita að hann mundi sýn séð hafa í | Lúk. 1 :117 |
er liðnir voru dagar hans embættis að hann gekk til síns heimkynnis. En | Lúk. 1 :117 |
minn í Guði, heilsugjafara mínum, því að hann leit á læging ambáttar sinnar. | Lúk. 1 :118 |
af sæla segja allar ættir. Því að hann veitti mér mikið sá er | Lúk. 1 :118 |
bentu föður hans hvað hann vildi að hann héti, en hann beiddist hnefaspjalds, | Lúk. 1 :119 |
Blessaður sé Guð, Drottinn Íraels, því að hann vitjaði og frelsan gjörði sínu | Lúk. 1 :119 |
er hann svór föður vorum Abraham að hann gæfi oss sjálfan sig svo | Lúk. 1 :119 |
sú er kallast Betlehem, af því að hann var af húsi og kyni | Lúk. 2 :120 |
var af húsi og kyni Davíðs, að hann tjáði sig þar meður Maríu, | Lúk. 2 :120 |
kallað var af englinum áður en að hann var meðtekinn í móðurkviði. Og | Lúk. 2 :121 |
og andsvar fengið af helgum anda að hann skyldi eigi dauðann líta nema | Lúk. 2 :121 |
ert Guðs sonur, seg steini þessum að hann verði að brauði. Jesús svaraði | Lúk. 4 :125 |
og sögðu: Hvaða orði er þetta að hann býður óhreinum öndum af valdi | Lúk. 4 :127 |
hans og höfðu gát á honum að hann færi eigi í frá þeim, | Lúk. 4 :127 |
og vilji strax ið nýja því að hann segir: Hið gamla er betra. | Lúk. 5 :130 |
á annan hátíðardag ins fyrsta þvottdags að hann gekk um sáðna akra og | Lúk. 6 :130 |
þá sem með honum voru? Hverninn að hann gekk inn í Guðs húsið | Lúk. 6 :130 |
skeði og enn á öðrum þvottdegi að hann gekk inn í samkunduhúsið og | Lúk. 6 :130 |
En það gjörðist á þeim dögum að hann gekk í fjallið að biðjast | Lúk. 6 :131 |
og kjöri tólf af þeim, hverja að hann nefndi apostula: Símon, þann hann | Lúk. 6 :131 |
munuð verða synir ins hæðsta því að hann er góðfús viður óþakkláta og | Lúk. 6 :132 |
að þú veitir honum það því að hann elskar vora þjóð og hefir | Lúk. 7 :133 |
En nokkur af faríseis bað hann að hann æti með honum, og hann | Lúk. 7 :135 |
kapítuli Það skeði og eftir það að hann ferðaðist í gegnum borgir og | Lúk. 8 :136 |
það bar til á einum degi að hann sté sjálfur á skip lítið | Lúk. 8 :138 |
ætli þér að þessi sé? Því að hann býður vindi og vatni, og | Lúk. 8 :138 |
mig. En hann bauð óhreinum anda að hann færi út af manninum. Því | Lúk. 8 :138 |
hann færi út af manninum. Því að hann hafði um langa ævi hann | Lúk. 8 :138 |
allur múgur Gadareni byggðar báðu hann að hann viki burt frá þeim því | Lúk. 8 :139 |
voru út af farnir, bað hann að hann mætti vera hjá honum, en | Lúk. 8 :139 |
til fóta Jesú og bað hann að hann gengi í hans hús. Því | Lúk. 8 :139 |
hann gengi í hans hús. Því að hann átti sér einkadóttur, nær tólf | Lúk. 8 :139 |
fyrir og hans lærisveinar hjá honum að hann spurði þá að og sagði: | Lúk. 9 :141 |
eftir þessa ræðu nær átta dögum að hann tók með sér Petrum, Jakobum | Lúk. 9 :142 |
þig, sjá til sonar míns því að hann er minn einkason. Og sjá, | Lúk. 9 :142 |
og sagði fyrirbuðum honum það því að hann fylgdi þér eigi eftir meður | Lúk. 9 :143 |
tóku eigi við honum af því að hann hafði snúið sinni ásján að | Lúk. 9 :143 |
verkmennirnir fáir. Því biðjið herrann kornskerunnar að hann sendi verkmenn í sína kornskeru. | Lúk. 10 :144 |
En það skeði er þeir ferðuðust að hann gekk inn í nokkuð kauptún, | Lúk. 10 :146 |
og fær honum þau fyrir það að hann sé vinur hans, þó mun | Lúk. 11 :147 |
yður, ef sonurinn biður um brauð að hann gefi honum stein þar fyrir, | Lúk. 11 :147 |
eða ef hann biður um egg að hann rétti að honum flugorm þar | Lúk. 11 :147 |
mæla, þá bað hann nokkur faríseus að hann æti miðdagsverð hjá sér. Hann | Lúk. 11 :149 |
til hans: Meistari, seg bróður mínum að hann skipti við mig arfleifð minni. | Lúk. 12 :150 |
er Drottinn setur yfir sitt heimkynni, að hann gefi þeim í tíma sinn | Lúk. 12 :152 |
á jörðu hvað eg gjarna vilda að hann brynni nú þegar. En eg | Lúk. 12 :153 |
sendi út sinn þjón um kveldmálstímann að hann segði svo boðsmönnunum: Komið, því | Lúk. 14 :157 |
sendi hann út á sinn bústað að hann gætti þar svína. Hann fýsti | Lúk. 15 :159 |
faðir, miskunna mér og send Lasarum að hann drepi hinu fremsta síns fingurs | Lúk. 16 :161 |
því að eg hefi fimm bræður að hann gefi þeim vitneskju af svo | Lúk. 16 :161 |
væri í sjó kastað en það að hann hneykti einum af þessum vesalingum. | Lúk. 17 :162 |
eð hann kemur heim af akri, að hann segi honum þá: Far strax | Lúk. 17 :162 |
til borðs, er það eigi svo að hann segi til hans: Bú til | Lúk. 17 :162 |
og þá hann fór til Jerúsalem að hann dró mitt í gegnum Samaríam | Lúk. 17 :162 |
nær mannsins son kemur (meinar þú) að hann muni trú finna á jörðu? | Lúk. 18 :164 |
Þeir færðu þá til hans ungbörn að hann tæki á þeim. En er | Lúk. 18 :165 |
eður börn forlætur vegna Guðs ríkis, að hann meðtaki eigi miklu fleira aftur | Lúk. 18 :165 |
fyrir spámennina af mannsins syni. Því að hann mun framseldur verða heiðingjum og | Lúk. 18 :165 |
sem undan gengu, höstuðu á hann að hann þegði. Hann kallaði því meir | Lúk. 18 :166 |
og gat eigi fyrir fólkinu því að hann var lítill vexti. Hann hljóp | Lúk. 19 :166 |
klifraði upp í nokkurt aldintré svo að hann sæi hann því þar átti | Lúk. 19 :166 |
þessu húsi heilsa með því þó að hann er Abrahams sonur. Því að | Lúk. 19 :167 |
og sagði þessa eftirlíking af því að hann var hart nærri Jerúsalem og | Lúk. 19 :167 |
eðluborinn mann ferðaðist í fjarlægt land að hann aflaði sér ríkis og kæmi | Lúk. 19 :167 |
hverjum hann hafði féið fengið svo að hann vissi hvað mikið hver hefði | Lúk. 19 :167 |
Betfage og Betaníam við fjallið Oliveti að hann sendi út tvo af sínum | Lúk. 19 :168 |
fólkið að því að þeir formerktu að hann hafði sagt til þeirra þessa | Lúk. 20 :170 |
lofaði þeim því og leitaði lags að hann fengi selt þeim hann án | Lúk. 22 :174 |
sá hann þjónar? Er eigi svo að hann sem við borðið situr? En | Lúk. 22 :175 |
sjáðu að andskotinn hefir beiðst yðar að hann mætti sælda yður sem hveiti. | Lúk. 22 :175 |
himni styrkjandi hann. Og þar kom að hann þrýtti við dauðann og tók | Lúk. 22 :176 |
fyrir þeim og vildi nálgast Jesúm að hann kyssti hann. En Jesús sagði | Lúk. 22 :176 |
var og þessi með honum því að hann er Galíleari. En Pétur sagði: | Lúk. 22 :177 |
galeiskur maður. Og er hann fornam að hann var undir Heródes veldi, sendi | Lúk. 23 :178 |
Jesúm, varð hann næsta glaður því að hann hafði fýst um langa tíma | Lúk. 23 :178 |
tíma að sjá hann af því að hann hafði og heyrt margt af | Lúk. 23 :178 |
heyrt margt af honum og vænti að hann mundi sjá nokkurt teikn af | Lúk. 23 :178 |
ráðning og láta síðan lausan því að hann hlaut þeim einn eftir venju | Lúk. 23 :178 |
og lögðu krossinn upp á hann að hann bæri hann eftir Jesú. En | Lúk. 23 :179 |
og krossfestu hann. En vér vonuðum að hann mundi endurleysa Írael. Og yfir | Lúk. 24 :181 |
hann sat með þeim til borðs að hann tók brauðið, blessaði það og | Lúk. 24 :182 |
gjörðist þá hann blessaði yfir þá að hann leið frá þeim og varð | Lúk. 24 :183 |
hét Jóhannes. Hann kom til vitnisburðar að hann bæri vitnisburð af ljósinu að | Jóh. 1 :184 |
Eigi var hann það ljós, heldur að hann bæri vitnisburð af ljósinu. Það | Jóh. 1 :184 |
sá sem fyrir mig var því að hann var fyrri en eg. Og | Jóh. 1 :184 |
maður, sá fyrir mig var, því að hann var fyrr en eg. Og | Jóh. 1 :185 |
eg kennda hann eigi, heldur hitt að hann yrði kunnur í Írael, fyrir | Jóh. 1 :185 |
af dauða risinn hugleiddu hans lærisveinar að hann hafði þetta mælt og trúðu | Jóh. 2 :188 |
til um sjálfan sig af því að hann þekkti alla og þurfti eigi | Jóh. 2 :188 |
nokkur bæri af manninum vitni því að hann sjálfur vissi hvað með manninum | Jóh. 2 :188 |
Því að svo elskaði Guð heiminn að hann gaf út sinn eingetinn son | Jóh. 3 :189 |
sendi Guð son sinn í heiminn að hann fyrirdæmdi heiminn, heldur að heimurinn | Jóh. 3 :189 |
hann er nú þegar fyrirdæmdur því að hann trúir eigi á nafn eingetins | Jóh. 3 :189 |
allt það eg hefi gjört, hvort að hann er eigi Kristur? Þá gengu | Jóh. 4 :191 |
hann fyrir konunnar orð, það vitnandi að, hann sagði mér allt hvað eg | Jóh. 4 :192 |
til hans komnir, báðu þeir hann að hann væri þar. Og hann var | Jóh. 4 :192 |
hann til hans og bað hann að hann færi ofan og læknaði son | Jóh. 4 :192 |
ofan og læknaði son hans því að hann væri að mestu látinn. Þá | Jóh. 4 :192 |
Jesús leit þennan liggjanda og fornam að hann hafði langan tíma sjúkur verið, | Jóh. 5 :193 |
um að deyða hann af því að hann gjörði þetta á þvottdegi. Jesús | Jóh. 5 :194 |
meir til að deyða hann því að hann braut eigi einasta þvottdaginn, heldur | Jóh. 5 :194 |
til yfir að dæma af því að hann er mannsins sonur. Eigi skulu | Jóh. 5 :194 |
En þetta sagði hann af því að hann vildi reyna hann því að | Jóh. 6 :196 |
að hann vildi reyna hann því að hann vissi sjálfur hvað hann vildi | Jóh. 6 :196 |
sagði af Júdasi Símonssyni Ískaríot því að hann sveik hann þó að hann | Jóh. 6 :199 |
því að hann sveik hann þó að hann væri einn af tólf. Sjöundi | Jóh. 6 :199 |
þetta gekk Jesús um Galíleam því að hann vil eigi ganga um Júdeam | Jóh. 7 :199 |
heiminum. En þeir skildu það eigi að hann sagði þeim af Guði föður. | Jóh. 8 :203 |
talar hann af sínu eigin því að hann er einn ljúgari svo og | Jóh. 8 :204 |
er sá eð geymir mín orð að hann muni eigi smakka dauðann að | Jóh. 8 :205 |
hans orð. Abraham faðir yðar gladdist að hann skyldi sjá minn dag, og | Jóh. 8 :205 |
hvort braut þessi eður hans foreldrar að hann fæddist svo blindur? Jesús svaraði: | Jóh. 9 :205 |
þeir sem hann höfðu áður þekkt að hann var bónarmaður: Er það eigi | Jóh. 9 :206 |
er þessi maður af Guði því að hann heldur eigi þvottdaginn. En aðrir | Jóh. 9 :206 |
Hvað segir þú af honum því að hann opnaði þín augu? En hann | Jóh. 9 :206 |
hann. Gyðingar trúðu eigi af honum að hann hefði blindur verið og væri | Jóh. 9 :206 |
samkundum. Fyrir því sögðu hans feðgin að hann hefði aldur til, spyrjið hann | Jóh. 9 :207 |
sauðunum. En leiguliðinn flýr af því að hann er leiguliði og gætir ekki | Jóh. 10 :208 |
Lasarum. Þá hann hafði það heyrt að hann var sjúkur, bleif hann samt | Jóh. 11 :210 |
daginn, sá steytir sig eigi því að hann sér þessa heims ljós. En | Jóh. 11 :210 |
um hans dauða, en þeir ætluðu að hann mundi segja af eðlilegum svefni. | Jóh. 11 :210 |
sagði þá til hans: Eg veit að hann rís upp á efsta dags | Jóh. 11 :211 |
hans: Herra, hann lyktar nú því að hann er ferdagaður. Jesús sagði til | Jóh. 11 :212 |
af sjálfum sér, heldur af því að hann var þess árs biskup. Þá | Jóh. 11 :212 |
einasta fyrir það fólk, heldur það að hann safnaði í eitt þeim Guðs | Jóh. 11 :212 |
Þetta sagði hann eigi af því að hann hirti um fátæka, heldur af | Jóh. 12 :213 |
hirti um fátæka, heldur af því að hann var þjófur og hafði fépyngjuna | Jóh. 12 :213 |
er fjöldi mikill af Gyðingum fornam að hann var þar sjálfur, komu þeir | Jóh. 12 :213 |
út í móti honum, það heyrði að hann hafði gjört sodant teikn. En | Jóh. 12 :214 |
vissi að hans tími var kominn að hann gengi úr þessum heimi til | Jóh. 13 :216 |
sent í hjarta Júdasar Símonssonar Ískaríot, að hann sviki hann) vissi Jesús það | Jóh. 13 :216 |
gefið honum í hendur og það að hann var af Guði út kominn | Jóh. 13 :216 |
elskaði mjög. Honum benti Símon Petrus að hann spyrði hann hver sá væri | Jóh. 13 :217 |
hann hefði til talað. Af því að hann lá þá á brjósti Jesú | Jóh. 13 :217 |
oss gjörist þörf til hátíðardagsins, eða að hann gæfi nokkuð fátækum. Og þá | Jóh. 13 :217 |
boðorð. Og eg mun biðja föðurinn að hann gefi yður annan huggara, þann | Jóh. 14 :219 |
eigi. En þér þekkið hann því að hann blífur hjá yður og mun | Jóh. 14 :219 |
ávöxt færir, mun hann hreinsa svo að hann færi meira ávöxt. Þér eruð | Jóh. 15 :220 |
Ef heimurinn hatar yður, þá vitið að hann hefir hatað mig fyrri en | Jóh. 15 :221 |
sín á milli: Hvað er það að hann sagði oss: Innan skamms þá | Jóh. 16 :222 |
gaft honum yfir vald alls holds að hann gefi þeim öllum er þú | Jóh. 17 :223 |
vorum lögum skal hann deyja því að hann gjörði sig að Guðs syni. | Jóh. 19 :228 |
keisarann. Þá seldi hann þeim hann að hann krossfestist. Þá tóku þeir Jesúm | Jóh. 19 :228 |
réttur, og hann sami veit það að hann segir satt svo að þér | Jóh. 19 :229 |
ótta sakir við Gyðinga) Pílatum um að hann mætti taka burt líkama Jesú. | Jóh. 19 :230 |
vafði hann um sig möttlinum, því að hann var nakinn, og varpaði sér | Jóh. 21 :232 |
sagði hann, teiknandi með hverjum dauða að hann skyldi Guð dýrka. Og þá | Jóh. 21 :233 |
segir til hans: Ef eg vil að hann blífi til þess að eg | Jóh. 21 :233 |
deyr eigi, heldur: En eg vil að hann blífi til þess að eg | Jóh. 21 :234 |
fyrir því að það var ómögulegt að hann skyldi af honum haldinn verða | Post. 2 :238 |
Drottin fyrir minni augsýn settan því að hann er mér til hægri handar | Post. 2 :238 |
allt til þessa dags. Af því að hann var nú spámaður og vissi | Post. 2 :238 |
þær eð kölluðust inar fögru, svo að hann bæði ölmusu af þeim er | Post. 3 :240 |
En hann horfði á þá vonandi að hann mundi fá nokkuð af þeim, | Post. 3 :240 |
augliti Pílati þá hann dæmdi þó að hann skyldi laus látast. En þér | Post. 3 :240 |
vora. Þessi meðtók lífsins orð svo að hann gæfi oss það, hverjum að | Post. 7 :250 |
fyrirskipað þá hann sagði til Moysen að hann skyldi hana gjöra eftir þeirri | Post. 7 :250 |
fann náð hjá Guði og bað að hann mætti tjaldbúð finna Guði Jakobs. | Post. 7 :251 |
En þeir lutu honum af því að hann hafði í langa tíma ært | Post. 8 :252 |
að þeir meðtæki heilagan anda því að hann var eigi enn kominn yfir | Post. 8 :252 |
yfir hvern er eg legg hendur að hann meðtaki heilagan anda. En Pétur | Post. 8 :252 |
skundaði Filippus þangað að og heyrði að hann var að lesa Esaiam spámann | Post. 8 :253 |
leiðrétti mig? Þá bað hann Filippum að hann stigi upp og sæti hjá | Post. 8 :253 |
nokkra þess vegar, karla eða kvinnur, að hann færði þá bundna til Jerúsalem. | Post. 9 :254 |
svo var hann í þrjá daga að hann sá eigi, og eigi át | Post. 9 :254 |
út af Tarsen, því, sjá nú, að hann biður. Og í sjón sá | Post. 9 :255 |
nafni, leggjandi hönd yfir sig svo að hann yrði sjáandi aftur. Ananías svaraði: | Post. 9 :255 |
að þessi er mér útvalið ker að hann beri mitt nafn fyrir heiðinn | Post. 9 :255 |
óttuðust hann allir, trúandi eigi því að hann væri lærisveinn. En Barnabas tók | Post. 9 :255 |
til hans og báðu hann um að hann léti sér ekki þungt þykja | Post. 9 :256 |
á Drottin. Það skeði og svo að hann bleif marga daga í Joppen | Post. 9 :257 |
borgina, sté Pétur upp á loftið að hann bæðist fyrir nær séttu stund. | Post. 10 :257 |
með vitran áminntur af heilögum engli að hann kallaði þig í sitt hús | Post. 10 :258 |
nafni Drottins. Þeir báðu hann þá að hann væri hjá þeim nokkra daga. | Post. 10 :260 |
Drottni. En Barnabas fór til Tarsen að hann frétti upp Sálum. Og er | Post. 11 :261 |
með honum, beiddu þeir af Pílato að hann léti aflífa hann. En sem | Post. 13 :265 |
Guð upp vakti hann af dauða að hann kæmi eigi framar til rotnanar | Post. 13 :265 |
hann leit á hann og sá að hann trúði, það honum mætti hjálpa, | Post. 14 :267 |
hvað í honum er fyrir því að hann er Drottinn himins og jarðar. | Post. 17 :275 |
á hann finna með því þó að hann er eigi langt frá einum | Post. 17 :275 |
rakaði höfuð sitt í Kenrea því að hann hafði heit á hendi. Hann | Post. 18 :277 |
við Gyðinga. En þeir báðu hann að hann blifi þar enn lengra tíma | Post. 18 :277 |
trúaður var vorðinn fyrir náðina því að hann yfirvann Gyðinga allsköruglega, sýnandi þeim | Post. 18 :278 |
voru, sendu til hans og báðu að hann gæfi sig eigi fram á | Post. 19 :280 |
vér hafa tekið inn Pál því að hann hafði svo ásett það hann | Post. 20 :281 |
sér að sigla framhjá Efeso svo að hann hefði öngva dvöl í Asía. | Post. 20 :281 |
í loft upp. Yfirhöfðinginn bauð þá að hann skyldi leiðast inn í kastalann | Post. 22 :287 |
hann fornam það hann var rómverskur að hann hafði látið binda hann. Annan | Post. 22 :288 |
þú þennan pilt til yfirhöfðingjans því að hann hefir nokkuð að kunngjöra honum. | Post. 23 :289 |
frá sér fara og bauð honum að hann segði það fyrir öngum að | Post. 23 :289 |
að hann segði það fyrir öngum að hann hefði honum kunngjört þetta og | Post. 23 :289 |
þeirra ráð. En eg fann þá að hann klagaðist um spurningar þeirra lögmáls | Post. 23 :290 |
þetta, teygði hann fyrir þeim því að hann vissi grannt af þessum vegi | Post. 24 :292 |
mundi peningar gefast af Páli svo að hann léti hann lausan. Fyrir því | Post. 24 :292 |
beiddu um liðveislu í móti honum að hann léti kalla hann til Jerúsalem, | Post. 25 :292 |
um þetta. En þá Páll appelleraði að hann geymdist til keisarans rannsaks, bauð | Post. 25 :294 |
þess dauða væri vert, með því að hann sjálfur skaut sér fyrir keisarann, | Post. 25 :294 |
ekkert mein að. En þeir meintu að hann mundi upp þrútna eður jafnsnart | Post. 28 :299 |
orð frá orði fyrir utan, heldur að hann um gengi hann hversdaglegana svo | Róm. Formáli :302 |
sem annað daglegt brauð sálarinnar. Því að hann kann aldregi of oft eður | Róm. Formáli :302 |
hefir mér föng á gefið svo að hann verði þess gjörr undirstaðinn af | Róm. Formáli :302 |
Hann gjörir manninn lögmálinu glíkan svo að hann fær í hjartanu lysting til | Róm. Formáli :304 |
orð og evangelium það Kristum predikar að hann sé Guðs sonur og mann, | Róm. Formáli :305 |
von til Guðs náðar, svo örugg að hann mundi eigi hirða þó hann | Róm. Formáli :307 |
í þeirri grein. Bið heldur Guð að hann efli í þér trú rétta. | Róm. Formáli :308 |
gáfa og gjörir manninn svo auðveldan að hann gefur og gjörir hverjum einum | Róm. Formáli :308 |
trú réttlátur vorðinn, þó svo algjörlega að hann varð áður en hann lét | Róm. Formáli :311 |
og sína limu að þvinga svo að hann verði andanum hlýðinn, en eigi | Róm. Formáli :313 |
kvittur að verða. Einu með því að hann vildi ekkert af þér hafa | Róm. Formáli :314 |
Hvað hefir þá Gyðingur til þess að hann sé fremri? Eða hver nytsemd | Róm. 3 :323 |
honum er fullt upp á það að hann sé alleina réttlátur og gjöri | Róm. 3 :325 |
hverja hann hafði í yfirhúðinni, svo að hann yrði og faðir allra trúaðra | Róm. 4 :326 |
slíkt reiknað til réttlætis og það að hann yrði faðir umskurnarinnar, eigi einasta | Róm. 4 :326 |
engin von var þó á það að hann yrði faðir margra heiðinna þjóða | Róm. 4 :326 |
líkama, þeim dáinn var af því að hann var að mestu hundrað vetra, | Róm. 4 :326 |
veit hvað andarins meining er því að hann biður fyrir heilögum eftir því | Róm. 8 :333 |
verða samlíkir hans sonar ímynd svo að hann sjálfur sé frumgetningur meðal margra | Róm. 8 :333 |
Guð ranglátur? Langt frá því. Því að hann segir til Moysen: Hvern eg | Róm. 9 :335 |
sitt fólk frá sér rekið því að hann hefir áður fyrirhugað. Eða viti | Róm. 11 :337 |
ekki þyrmt náttúrlegum kvistum, verða má að hann þyrmi þér eigi heldur. Þar | Róm. 11 :339 |
alla undir vantrúnni upp á það að hann miskunnaði öllum. Ó hvílík dýpt | Róm. 11 :339 |
etur, sá etur í Drottni því að hann gjörir Guði þakkir. Og hinn | Róm. 14 :342 |
eigi forsmá hina breysktrúuðu. Af því að hann sjálfur, þótt hann væri einn | 1Kor Formáli :350 |
hefir Guð útvalið upp á það að hann gjörði vitringana að hneykslan. Og | 1Kor 1 :353 |
fyrir heiminum, það útvaldi Guð svo að hann gjörði að hneykslan það hvað | 1Kor 1 :353 |
og það sem ekkið er svo að hann niðurþrykkti það hvað nokkurs háttar | 1Kor 1 :353 |
dagurinn mun hann augljósan gjöra því að hann man með eldi opinberaður verða | 1Kor 3 :355 |
hann að þessa heims óvitringi svo að hann mætti vitur vera. Því að | 1Kor 3 :355 |
er minn kærasti sonur í Drottni, að hann undirvísi yður mína vegu þá | 1Kor 4 :357 |
andsvara eg það manninum sé gott að hann snerti eigi neina konu. En | 1Kor 7 :359 |
hann skal erja á vonina svo að hann verði hluttakari sinnar vonar. Fyrst | 1Kor 9 :363 |
það hann standi, gefi sá gaum að hann falli eigi. Yður hefir enn | 1Kor 10 :365 |
þér mættuð spádóma fyrir segja. Því að hann sem tunguna talar, hann talar | 1Kor 14 :371 |
sem tungu talar, hann biðji svo að hann útleggi það. Því fyrst eg | 1Kor 14 :372 |
sé utan ótta hjá yður því að hann rekur Drottins eyrindi svo sem | 1Kor 16 :377 |
leiðið hann út í friði svo að hann komi til mín. Því að | 1Kor 16 :377 |
eg hefi áminnt hann marga vega að hann kæmi til yðar með bræðrunum. | 1Kor 16 :377 |
hann sinn kærleika viður þá, hversu að hann hefir alla hluti sagt, gjört | 2Kor. Formáli :379 |
meður þeirra lofsögn upp á það að hann hvetji þá svo til meiri | 2Kor. Formáli :380 |
daglega frelsar og enn vonum það að hann muni oss frelsa hér eftir | 2Kor. 1 :381 |
því framar og huggan veitið svo að hann sökkvist ekki í of miklan | 2Kor. 2 :382 |
sem Drottin Jesúm hefir upp vakið að hann muni oss og upp vekja | 2Kor. 4 :385 |
í hjarta Títi til yðar. Því að hann meðtók að sönnu þá áminning, | 2Kor. 8 :390 |
hjá sjálfum sér, það líka sem að hann heyrir Kristi til, svo heyru | 2Kor. 10 :392 |
Guði sínum lærdómi og embætti svo að hann þessa hrósan hinna fölsku postula, | Gal. Formáli :399 |
hans og þjónsins enginn greinarmunur þó að hann sé herra alls góssins, heldur | Gal. 4 :405 |
og lögmálinu undirvorpinn, upp á það að hann frelsaði þá sem undir lögmálinu | Gal. 4 :405 |
það aftur sem sig lætur umskera að hann er enn nú allt lögmálið | Gal. 5 :406 |
tímanna væri komin upp á það að hann upprétti alla hluti í Kristo, | Ef. 1 :411 |
nálægir vorðnir fyrir blóð Kristi. Því að hann er vor friður, sá út | Ef. 2 :413 |
var í boðorðunum til settur svo að hann skapaði af tveimur einn nýjan | Ef. 2 :413 |
kallast á himnum og á jörðu, að hann gefi yður kraft eftir ríkdómi | Ef. 3 :414 |
eftir mæling gjafar Kristi, hvar fyrir að hann segir: Hann er upp farinn | Ef. 4 :415 |
með höndunum hvað góðslegt er svo að hann hafi að gefa þeim sem | Ef. 4 :416 |
hreinsaði fyrir skírnarsáinn í orðinu svo að hann tilbyggi sér sjálfum dýrðlega safnan | Ef. 5 :417 |
jörðu eður á himnum, þar með að hann friðinn gjörði fyrir blóðið á | Kol. 1 :430 |
vilja. Eg ber honum það vitni að hann hefir stóra ástúð til yðar | Kol. 4 :434 |
sérlegri ástsemi og postullegri umhyggju því að hann lofar þá fyrir tvo hina | 1Þess. Formáli :436 |
villa yður með neinu móti. Því að hann kemur ekki nema að sé, | 2Þess. 2 :445 |
svo sem Guð og það útvísandi að hann sé Guð. Minnist þér ekki | 2Þess. 2 :445 |
ekkert með honum að gjöra svo að hann verði blygðaður. Haldið hann þó | 2Þess. 3 :447 |
söfnuði umsjón veita?), eigi nýnæmum svo að hann upphrokist ekki og hrapi svo | 1Tím. 3 :451 |
Drottinn gefi miskunn heimkynni Ónesifori því að hann hefir oftsinnis mig endurnært, og | 2Tím. 1 :458 |
þín og haf með þér því að hann er mér nytsamlegur til þjónustu. | 2Tím. 4 :462 |
hverjum vakta þú þig einninn því að hann hefir mjög í móti staðið | 2Tím. 4 :462 |
og sá aðra kann læra svo að hann sé máttugur til á að | Tít. 1 :464 |
vilda hafa haldið honum hjá mér að hann þjónaði mér í staðinn þinn | Fíl. :468 |
útleggur svo að það er ljóslegt að hann er af einum frábærlega lærðum | Hebr. Formáli :469 |
heilags anda eftir sinni vild. Því að hann hefir ekki englunum undirgefið þá | Hebr. 2 :471 |
dýrð og heiðri upp á það að hann af Guðs náð fyrir alla | Hebr. 2 :472 |
trúum, inngöngum í hvíldina svo sem að hann segir: Eg svór í minni | Hebr. 4 :474 |
og er einninn heyrður fyrir það að hann vegsamar Guð. Og þótt hann | Hebr. 5 :475 |
er óreyndur í orði réttlætisins því að hann er ungberni. En hinum fullkomnum | Hebr. 5 :476 |
eilífu. En gætið að hversu mikill að hann er, hverjum Abraham, sá patríarki, | Hebr. 7 :477 |
heldur eftir kraft óendilegs lífs. Því að hann vitnar: Þú ert kennimaður að | Hebr. 7 :478 |
rúm leitað verið hinu öðru. Því að hann straffar þá, svo segjandi: Sjáið, | Hebr. 8 :479 |
flekkunar fyrir heilagan anda Guði offrað að hann hreinsaði vorar samviskur af dauðum | Hebr. 9 :481 |
af tekur hann hið fyrra svo að hann inn setji hitt annað, í | Hebr. 10 :482 |
viðurkenning trúarinnar og örvænta eigi því að hann er tryggur, sá henni hefir | Hebr. 10 :483 |
og testamentisblóðið saurugt reiknar, fyrir hvert að hann er helgaður, og svívirðir svo | Hebr. 10 :483 |
Fyrir trúna varð Enok burt numinn að hann sæi eigi dauðann og varð | Hebr. 11 :484 |
Guðs, sá hlýtur að trúa það að hann sé og það hann muni | Hebr. 11 :485 |
og Jakob, meðerfingjum sama fyrirheitsins. Því að hann vonaði upp á þá borgina | Hebr. 11 :485 |
að kalla sig þeirra Guð því að hann hefir þeim borg fyrirbúið. Fyrir | Hebr. 11 :485 |
stærra ríkidóm en fésjóðu egypskra því að hann leit á verðlaunin. Fyrir trúna | Hebr. 11 :486 |
og óttaðist ekki kóngsins grimmd því að hann hélt sig að þeim, hvern | Hebr. 11 :486 |
hann sá ekki líka svo sem að hann sæi hann. Fyrir trúna hélt | Hebr. 11 :486 |
sinn frumburð. Fyrir því þá vitið að hann þar eftir á, þá hann | Hebr. 12 :488 |
erfa vildi, er hann útskúfaður. Því að hann fann ekkert rúm iðranarinnar þótt | Hebr. 12 :488 |
nægja sem í nánd er. Því að hann hefir sagt: Eg vil eigi | Hebr. 13 :489 |
Þennan pistil hins heilaga Jakobi, þótt að hann sé af hinum gömlu fyrir | Jak. Formáli :492 |
sá þegar alls þess sekur. Því að hann sem sagt hefir það eigi | Jak. 2 :496 |
Öll svoddan metnan er vond. Því að hann sem kann nokkuð gott gjöra | Jak. 4 :499 |
líður, sá firrist frá syndunum svo að hann þaðan í frá, hvað eftirfarandar | 1Pét. 4 :507 |
yður undir volduga Guðs hönd svo að hann upphefji yður á vitjunartíma. Allri | 1Pét. 5 :509 |
yðar áhyggju varpið á hann því að hann ber umhyggju fyrir yður. Verið | 1Pét. 5 :509 |
frillulifnaði, hræsni svo að þreifa má að hann meinar hina andlegu stétt á | 2Pét. Formáli :510 |
og byggði á meðal þeirra svo að hann hlaut að sjá það og | 2Pét. 2 :513 |
er gefin, skrifað hefir svo sem að hann í öllum bréfum þar um | 2Pét. 3 :515 |
er hann trúr og réttlátur svo að hann fyrirgefur oss vorar syndir og | 1Jóh. 1 :517 |
því þekkir yður heimurinn ekki því að hann kennir hann eigi. Mínir kærustu, | 1Jóh. 3 :520 |
vér munum hann sjá svo sem að hann er. Og hver einn er | 1Jóh. 3 :520 |
hans, sá hreinsar sig líka sem að hann er hreinn. Hver synd gjörir, | 1Jóh. 3 :520 |
Og hann getur eigi syndgast því að hann er af Guði fæddur. Þar | 1Jóh. 3 :520 |
Á því þekkjum vér hans kærleika að hann hefir sett sitt líf út | 1Jóh. 3 :520 |
honum og hann í oss því að hann hefir gefið oss af sínum | 1Jóh. 4 :522 |
kærleikanum. Látum oss hann elska því að hann hefir elskað oss fyrri. Ef | 1Jóh. 4 :522 |
sá gjörir hann að ljúgara því að hann trúir ekki vitnisburðinum, þeim Guð | 1Jóh. 5 :523 |
út og mæl hann eigi því að hann er heiðingjum gefinn, og hina | Opinb. 10 :542 |
svo að nær hún hefði fætt að hann æti hennar barn. Og hún | Opinb. 12 :544 |
hann og innsiglaði þar ofan yfir að hann skyldi eigi meir villa heiðnar | Opinb. 20 :555 |
lygina. Eg, Jesús, útsendi minn engil að hann vitnaði yður þetta í samkundunum. | Opinb. 22 :559 |
fyrir sér. Því hver það viðurkennir að hann geti eigi út af sínum | Eftirmáli :568 |
þorðu þó eigi að spyrja hann að. Hann kom til Kapernaum. Og sem | Mark. 9 :96 |
að fólkinu ægði hans kenning því að hans predikan var voldug og eigi | Matt. 7 :23 |
stríðsmönnunum ærna peninga og sögðu: Segið að hans lærisveinar kæmu um nótt og | Matt. 28 :73 |
fékk og að heyra það því að hans nafn gjörðist víðfrægt. Hann sagði | Mark. 6 :87 |
af því að allur lýður dáðist að hans kenningu. Og er kveld var | Mark. 11 :101 |
gjörir, hann kemur til ljóssins svo að hans gjörðir verði kunnar því að | Jóh. 3 :189 |
mér ber vitni, og eg veit að hans vitni er satt, það hann | Jóh. 5 :195 |
En Jesús vissi meður sjálfum sér að hans lærisveinar mögluðu af þessu. Þá | Jóh. 6 :199 |
hann samt í Galílea. Nú sem að hans bræður voru upp farnir, þá | Jóh. 7 :200 |
musterinu. Og enginn tók hann því að hans stund var enn eigi komin. | Jóh. 8 :203 |
segja eður mæla, og eg veit að hans boðorð er eilíft líf. Það | Jóh. 12 :215 |
kapítuli Fyrir páskahátíðina, og Jesús vissi að hans tími var kominn að hann | Jóh. 13 :216 |
og þetta skrifaði. Og vér vitum að hans vitnisburður er sannur. Þar eru | Jóh. 21 :234 |
séð og talað af Krists upprisu að hans sála sé eigi í helvíti | Post. 2 :238 |
skeði innan skamms nærri þrim stundum að hans húsfreyja kom þar inn og | Post. 5 :244 |
sátu, horfðu á hann og sáu að hans ásjána var svo sem önnur | Post. 5 :248 |
öngvan son. En svo talaði Guð að hans sæði mundi útlægt verða á | Post. 7 :248 |
hans aldur út mega segja? Því að hans lífdagar eru af jörðunni í | Post. 8 :253 |
og sagði: Gjörið engvan hávaða því að hans önd er með honum. Hann | Post. 20 :281 |
fullkomlega réttlátir fyrir Guði reiknaðir. Því að hans náð deilir sig eigi né | Róm. Formáli :306 |
borgað það er lögmálið krefur. Því að hans náttúra er synd og getur | Róm. Formáli :315 |
og yðra dauðlegu líkami vegna þess að hans andi byggir í yður. Þar | Róm. 8 :332 |
oss meir yfir fögnuði Títi því að hans andi er á nýju endurnærður | 2Kor. 7 :389 |
merki það Drottinn kenni þá sem að hans eru og að hver sá | 2Tím. 2 :459 |
fæddur, sá gjörir eigi synd því að hans sáð blífur hjá honum. Og | 1Jóh. 3 :520 |
kunnu vær eigi þá guðlega forsjó að hantéra án tjóns og heimuglegrar reiði | Róm. Formáli :317 |
eina rétta undirvísan hverninn bannið ætti að hantérast svo að það skuli ske | 1Kor Formáli :350 |
skaltu náunga þinn og óvin þinn að hatri hafa. En eg segi yður: | Matt. 5 :19 |
þeim fjörræði veita. Og þér verðið að hatri hafðir af öllum mönnum fyrir | Matt. 10 :28 |
hver annan tæla og hver annan að hatri hafa. Og margir falsspámenn munu | Matt. 24 :60 |
í dauða. Og þér verðið öllum að hatri fyrir míns nafns sakir. En | Mark. 13 :106 |
uppfylltist: Fyrir ekkert höfðu þeir mig að hatri. En þá sá huggari kemur | Jóh. 15 :221 |
elskaði eg, en Esau hafði eg að hatri. Hvað eigu vér hér til | Róm. 9 :335 |
og rykkið þeim úr bálinu, og að hatri hafið þann flekkaða holdsins kyrtil. | Júd. :527 |
að kornskerutíminn er kominn af því að haustyrkjan jarðarinnar er þornuð. Og sá | Opinb. 14 :547 |
fyrir hræðslu sakir við Gyðinga. En að hálfnaðri hátíðinni sté Jesús upp í | Jóh. 7 :200 |
hún hafi síða lokka af því að hárið er henni til skýlingar gefið? | 1Kor 11 :367 |
of langt í frá svo sem að hefðu vér eigi náð getað allt | 2Kor. 10 :393 |
það var aðfangadagur og þvottdagurinn tók að hefjast. En þær konur, sem komnar | Lúk. 23 :180 |
þá að mannsins syni byrjar upp að hefjast? Hver er sá mannsins sonur? | Jóh. 12 :215 |
undir Krists hlýðni og erum reiðubúnir að hefna allrar óhlýðni þá er yðar | 2Kor. 10 :392 |
yður kann varðveita utan vansa og að hegða fyrir augliti sinnar dýrðar óflekkaða | Júd. :527 |
þjóns, varð líkur öðrum mönnum og að hegðan fundinn sem maður, lítillætti sig | Fil. 2 :423 |
þeir bræður sem í Júdea voru að heiðingjar hefðu meðtekið Guðs orð og | Post. 11 :260 |
til feðranna eru skeð, en það að heiðinn lýður heiðrar Guð er fyrir | Róm. 15 :344 |
heiðinna þjóða, fórnfærandi Guðs evangelium svo að heiðinn lýður yrði Guði þægilegt offur, | Róm. 15 :344 |
Guð hefir útvalið vor á milli að heiðnir menn skyldu heyra fyrir minn | Post. 15 :269 |
með Pétri höfðu komið, undruðust það að heilags anda gjöf væri úthellt yfir | Post. 10 :259 |
eða hvað þér skuluð segja. Því að heilagur andi mun fræða yður á | Lúk. 12 :150 |
anda. En er Símon sá það að heilagur andi varð gefinn fyrir handa | Post. 8 :252 |
vér vitum hvað vér tilbiðjum því að heillin er af Gyðingum. En sá | Jóh. 4 :191 |
og settu á hann og tóku að heilsa honum: Heill sért þú konungur | Mark. 15 :112 |
vors lausnara, í öllum greinum. Því að heilsusamleg náð Guðs er auglýst öllum | Tít. 2 :465 |
og líkama þangað að. Með því að heilög ritning rennir sérdeilis sínu sjáldri | Róm. Formáli :305 |
honum fyrirgefast, en hver hann hæðir að heilögum anda, honum skal eigi fyrirgefast. | Lúk. 12 :150 |
hjarta þitt svo að þú lygir að heilögum anda og duldir sumu af | Post. 5 :244 |
eigi af yður segjast svo sem að heilögum hæfir, skammarleg orð og fíflslegt | Ef. 5 :416 |
að verður gefið þeim verkum, einkum að heimsins sköpun, svo að þeir hafa | Róm. 1 :321 |
Guð ekki gjört speki heims þessa að heimsku? Því að á meðan heimurinn | 1Kor 1 :352 |
heiminn að hann fyrirdæmdi heiminn, heldur að heimurinn frelsist fyrir hann. Hver á | Jóh. 3 :189 |
mig hefur hann ekkert, heldur það að heimurinn kenni það eg elska föðurinn | Jóh. 14 :220 |
séu og eitt með okkur svo að heimurinn trúi það þú sendir mig. | Jóh. 17 :224 |
sé fullkomnir í eitt og það að heimurinn kenni að þú sendir mig | Jóh. 17 :224 |
hver eftir öðrum (þá held eg) að heimurinn mundi eigi yfir grípa þær | Jóh. 21 :234 |
og hinn gamli höggormur, sá sem að heitir djöfull og andskoti, verður útsnaraður | Opinb. 12 :544 |
að húsinu, og húsið féll eigi að heldur því að það var grundvallað | Matt. 7 :23 |
er hann, en aðrir sögðu: Nei, að heldur leiði hann lýðinn afvega. Enginn | Jóh. 7 :200 |
sjálfum sér, af hverri hann hneigist að hella í vor hjörtu sjálfum Kristi | Róm. Formáli :306 |
er það vorðinn, gjöri þér hann að helvískum syni, tvefalt meir en þér | Matt. 23 :58 |
fæða, þá hefir hún hryggð því að hennar stund er komin. En þá | Jóh. 16 :222 |
eigi sumt af hennar plágum. Því að hennar syndir ná allt til himins, | Opinb. 18 :552 |
smyrslum. Fyrir það segi eg þér að henni fyrirgefast margar syndir því að | Lúk. 7 :136 |
fyrirhyggja stöðug stæði eftir útvalningunni. Því að henni var til sagt eigi út | Róm. 9 :334 |
nær þér freistaðir verðið svo sem að henti yður nokkuð sjaldsýnlegt, heldur gleðjið | 1Pét. 4 :508 |
kauptún er hér eru í kring að herbergja sig og leita sér að | Lúk. 9 :141 |
hefur í gegn Guðs viðurkenningu og að herfangi tekur alla skynsemd undir Krists | 2Kor. 10 :392 |
farinn í hæðina og hefir herleiðingina að herfangi tekið og mönnum gáfur gefið. | Ef. 4 :415 |
hér og hvar í húsum og að herfangi leiða kvendiskornin, hlaðnar af syndum | 2Tím. 3 :460 |
þér því að það er eftirkomanda að Heródes mun leita sveinsins að fyrirfara | Matt. 2 :13 |
gjörast þessi kraftaverk af honum. Því að Heródes hafði fanga látið Jóhannem, bundið | Matt. 14 :38 |
er nú upprisinn af dauða. Því að Heródes hafði sent út að grípa | Mark. 6 :87 |
Þar hlotnaðist og svo tiltækilegur dagur að Heródes gjörði á sinni ártíð eina | Mark. 6 :87 |
þig burt, og gakk héðan því að Heródes vill aflífa þig. Hann sagði | Lúk. 13 :155 |
heldur tala eg sannleiksins skírleiksorð. Því að herra konungurinn veit þetta vel, hjá | Post. 26 :296 |
En þá Símon Petrus heyrði það að herrann væri það, vafði hann um | Jóh. 21 :232 |
þó eigi eftir holdlegum plagsið því að herskrúði vors riddaraskapar er eigi holdlegur, | 2Kor. 10 :392 |
er koma skal. Hver eyru hefir að heyra, hann heyri. En hverju skal | Matt. 11 :30 |
því hún kom af endimörkum jarðar að heyra speki Salamonis, og sjá, hér | Matt. 12 :34 |
sextugfaldan, sumt þrítugfaldan. Hver eyru hefir að heyra, sá heyri. Og lærisveinarnir gengu | Matt. 13 :35 |
og hafa það eigi séð og að heyra hvað þér heyrið og hafa | Matt. 13 :35 |
ríki föðurs þeirra. Hver eyru hefir að heyra, hann heyri. Og enn þá | Matt. 13 :37 |
þeirra: Hver hann hefir eyru til að heyra, sá heyri. Og þá hann | Mark. 4 :82 |
kunngjörist eigi. Hver hann hefir eyru að heyra, sá heyri. Og hann sagði | Mark. 4 :82 |
þá svo. Heródes konungur fékk og að heyra það því að hans nafn | Mark. 6 :87 |
manninn saurgar. Hver hann hefir eyru að heyra, sá heyri. Og er hann | Mark. 7 :90 |
er fólkið flykktist að honum til að heyra Guðs orð og hann sjálfur | Lúk. 5 :128 |
út, kom margt fólk saman honum að heyra og að læknast af sínum | Lúk. 5 :129 |
og Sídonis, hverjir komnir voru honum að heyra og það þeir læknuðust af | Lúk. 6 :131 |
þetta, kallaði hann: Hver eyru hefir að heyra, hann heyri. En hans lærisveinar | Lúk. 8 :137 |
hún kom af yðstum takmörkum jarðar að heyra speki Salómonis, og sjáið, hér | Lúk. 11 :148 |
því út varpað. Hver eyru hefir að heyra, hann heyri. Fimmtándi kapítuli En | Lúk. 14 :158 |
allir tollheimtumenn og bersyndugir nálægðust hann að heyra honum, og farísei og skriftlærðir | Lúk. 15 :158 |
upp til hans í mustérið honum að heyra. xxii. kapítuli En þá tók | Lúk. 21 :174 |
er þessi ræða. Hver kann henni að heyra? En Jesús vissi meður sjálfum | Jóh. 6 :199 |
Og fólkið tók með einu samheldi að heyra og gætur að því að | Post. 8 :252 |
Barnabam og Sálum, og hann fýsti að heyra Guðs orð. Þá stóð þeim | Post. 13 :264 |
kom til samans næsta allur borgarmúgur að heyra Guðs orð. Og er Gyðingar | Post. 13 :266 |
koma því að þeir munu fá að heyra það þú ert kominn. Því | Post. 21 :284 |
til Festo: Eg vilda og fá að heyra þennan mann. Hann sagði: Á | Post. 25 :294 |
þín talað. En þó fýsir oss að heyra af þér hvað þú heldur | Post. 28 :301 |
verka eftir fylgir (en kunna þó að heyra og margt að fleipra af | Róm. Formáli :307 |
þörf gjörist að það sé þakknæmilegt að heyra. Og hryggvið ekki heilagan anda | Ef. 4 :416 |
kærir bræður, sé hver maður fljótur að heyra, en tregur að tala og | Jak. 1 :495 |
og einninn hata. Hver eyru hefir að heyra, hann heyri hvað andinn segir | Opinb. 2 :531 |
hið nýja nafn. Hver eyru hefir að heyra hvað andinn segir samkundunum. Og | Opinb. 3 :533 |
vér sváfum. Og ef það kann að heyrast fyrir dómaranum, skulu vér stilla | Matt. 28 :73 |
til Símonar: Óttast þú eigi því að héðan í frá skalt þú menn | Lúk. 5 :128 |
segi yður: Nei, heldur sundurþykkju. Því að héðan frá munu fimm verða í | Lúk. 12 :153 |
heldur eru þeir í sínum hugrenningum að hégóma vorðnir og þeirra fávíst hjarta | Róm. 1 :321 |
svo að eigi yrði kross Kristi að hégóma. Því að þetta orð af | 1Kor 1 :352 |
allt þetta? Sannlega segi eg yður að hér mun eigi eftir látast steinn | Matt. 24 :59 |
til þeirra: Sannlega segi eg yður að hér standa nokkrir af þeim, hverjir | Mark. 8 :94 |
líð. Því að eg segi yður að hér eftir mun eg eigi oftar | Lúk. 22 :174 |
og spámannanna eftirdæmum út vísar svo að hér er einskis meir æskjandi. Fyrir | Róm. Formáli :319 |
þeir sem reyndir eru (eftir því að hér segir hinn heilagi Páll) opinberir | 1Kor Formáli :349 |
herbúðunum og bera hans vanvirðing. Því að hér höfu vér öngvan blífanlegan stað, | Hebr. 13 :490 |
eða hryggð mun meir vera, því að hið fyrsta er umliðið. Og sá | Opinb. 21 :556 |
gjöra því ofurefli. Því léttfelldara er að himinn og jörð forgangi en einn | Lúk. 16 :161 |
þér: Í dag verður hreggviðri því að himinninn er rauður og dimmur. Þér | Matt. 16 :42 |
Jesús var skírður og baðst fyrir að himinninn opnaðist og heilagur andi sté | Lúk. 3 :124 |
óflekkaður, syndugum fráskilinn og hærra en að himinninn er, hverjum daglega eigi þörf | Hebr. 7 :479 |
þér: Það verður fínt veður því að himinroði er. Og á morgna segi | Matt. 16 :42 |
predika og segja: Gjörið iðran því að himnaríki tekur að nálgast. En er | Matt. 4 :16 |
jafnskjótt upp úr vatninu. Og sjá, að himnarnir lukust upp yfir honum, og | Matt. 3 :15 |
viljandi látast þeir eigi vita það að himnarnir einninn voru forðum tíð, þar | 2Pét. 3 :514 |
nýja klæðisbót á gamalt fat því að hin nýja bótin gliðnar frá hinu | Mark. 2 :79 |
hefir það syndina foraukið fyrir það að hin vonda náttúra verður því þess | Róm. Formáli :313 |
kalla sem ekki ert þunguð. Því að hin einsama hefir miklu fleiri börn | Gal. 4 :406 |
þess gjörr undirstaðinn af öllum. Því að hingað til hefir hann með dimmri | Róm. Formáli :302 |
þeir eru upprisunnar börn. En það að hinir framliðnu munu upp rísa, hefir | Lúk. 20 :171 |
Guði. Þar af sér þú nú að hinir til snotru og slægvitru Sófistiki | Róm. Formáli :304 |
sem skírast upp yfir framliðnum? Ef að hinir framliðnu skulu öngvaneginn upp aftur | 1Kor 15 :375 |
nytsemd er mér það þá ef að hinir framliðnu skulu eigi upp aftur | 1Kor 15 :375 |
eg það, heldur á meðan það að hinir aðrir eru svo kostgæfnir, þá | 2Kor. 8 :389 |
postulum og spámönnum fyrir andann það að hinir heiðnu eru samarfar og samlifaðir | Ef. 3 :413 |
suma til hirðara og lærifeðra svo að hinir heilögu sé fullkomnir í verk | Ef. 4 :415 |
þér gangið eigi lengur svo sem að hinir aðrir heiðingjar í hégómleik síns | Ef. 4 :415 |
af hjarta fyrir yður syrgir. Því að hinir allir leita þess hvað þeirra | Fil. 2 :423 |
og huggan í þínum kærleika því að hinir heilögu eru af hjarta næsta | Fíl. :468 |
mikla er ekki án eiðs. Því að hinir eru án eiðs kennimenn vorðnir, | Hebr. 7 :478 |
af trúnni ekkið halda líka sem að hinir epikúrei. En alls þá útvísar | 2Pét. Formáli :510 |
mállaus. Og þann læknaði hann svo að hinn dumbi og blindi talaði og | Matt. 12 :32 |
skeði er djöfullinn var út farinn að hinn mállausi talaði, og fólkið undraðist | Lúk. 11 :147 |
sleiktu hans kýli. En svo varð að hinn volaði dó og var borinn | Lúk. 16 :161 |
verða fyrir lögmálið. Einkum af því að hinn gamli maður verður lögmálinu þess | Róm. Formáli :315 |
réttlætingar, dýrkanir og veraldlegan heilagleik. Því að hinn fremri hlutur tjaldbúðarinnar var upp | Hebr. 9 :480 |
lysti í gegn holdinu. Svo þó að hinn heilagi Jakobus var langri ævi | Jak. Formáli :493 |
situr, og fyrir reiði lambsins því að hinn mikli dagur hans reiði er | Opinb. 6 :537 |
nýjan himin og nýja jörð því að hinn fyrsti himinn og fyrsta jörð | Opinb. 21 :556 |
steðja. Því að það er ómögulegt að hinu sömu sem eitt sinn uppbirtir | Hebr. 6 :476 |
Eigi skulu þér fælast. Þér leitið að hinum krossfesta Jesú af Naðaret. Hann | Mark. 16 :114 |
nokkur tíðkar það réttlega, vitandi það að hinum réttláta er ekkert lögmál sett, | 1Tím. 1 :449 |
daglega eigi þörf gjörist svo sem að hinum öðrum biskupum í fyrstu fyrir | Hebr. 7 :479 |
það sjá og eigi þekkja. Því að hjarta fólks þessa er forharðað, og | Post. 28 :301 |
lærdómum. Því að það er ágætlegt að hjartað sé staðfast, hvað helst að | Hebr. 13 :490 |
ómögulegt, en eigi hjá Guði. Því að hjá Guði er allt mögulegt. Og | Mark. 10 :98 |
er, þar kann hann þeim inni að hjálpa sem freistaðir verða. Þriðji kapítuli | Hebr. 2 :472 |
Þar fyrir kann hann og einninn að hjálpa eilíflega þeim sem fyrir hann | Hebr. 7 :478 |
siðvenju Moyses, þá kunni þér ekki að hjálpast. Og af því gjörðist þar | Post. 15 :268 |
þær gagnlausar og læra um hús að hlaupa, en þær eru eigi alleinasta | 1Tím. 5 :454 |
meðan hið fremra tjaldbúðarhúsið stæði, hvert að hlaut í þann sama tíma fyrirlíking | Hebr. 9 :480 |
til yðar og vorum fúsir til að hlutskipta við yður, eigi alleinasta Guðs | 1Þess. 2 :438 |
þeir postularnir og sögðu: Framar ber að hlýða Guði en mönnunum. Guð feðra | Post. 5 :246 |
fínlega. Hver aftraði yður sannleiknum eigi að hlýða? Þessi fortala er eigi af | Gal. 5 :407 |
tekið, sagði hann: Fullkomnað er. Og að hneigðu höfði, þá lét hann sinn | Jóh. 19 :229 |
hefir eigi hvar hann sitt höfuð að hneigi. En annar af hans lærisveinum | Matt. 8 :24 |
svo að vér séum þeim eigi að hneykslan, þá far til sjávar og | Matt. 17 :45 |
trúir á hann, sá skal ekki að hneykslan verða. Tíundi kapítuli Kærir bræður, | Róm. 9 :336 |
á hann trúir, sá mun eigi að hneykslan verða. Því að enginn greinarmunur | Róm. 10 :336 |
á það að hann gjörði vitringana að hneykslan. Og það sem veiklegt var | 1Kor 1 :353 |
útvaldi Guð svo að hann gjörði að hneykslan það hvað öflugt er. Og | 1Kor 1 :353 |
á hann trúir, sá skal ekki að hneykslan verða. Yður, þér sem trúið, | 1Pét. 2 :504 |
traust og verðum eigi fyrir honum að hneykslan í hans tilkomu. Fyrst þér | 1Jóh. 2 :519 |
aflar vonar. En vonin lætur eigi að hneykslum verða því að Guðs kærleiki | Róm. 5 :327 |
utan að standa og á dyrnar að hnýja svo segjandi: Herra, herra, luktu | Lúk. 13 :155 |
hans: Sæll ertu, Símon Jónasson. Því að hold og blóð birti þér það | Matt. 16 :43 |
skip að fiskum. Líka svo sem að hold er sá hinn innri maður | Róm. Formáli :309 |
hann svaf. Og hans lærisveinar gengu að honum og vöktu hann upp og | Matt. 8 :24 |
við sjóinn. Og margt fólk safnaðist að honum svo hann sté á skip, | Matt. 13 :34 |
saurgar manninn. Þá gengu hans lærisveinar að honum og sögðu: Veist þú að | Matt. 15 :40 |
svo björt sem ljós. Og sjá, að honum birtust þeir Moyses og Elías | Matt. 17 :44 |
inn í húsið, kom Jesús fram að honum og sagði: Hvað líst þér | Matt. 17 :45 |
slíkra er sjá, að einn gekk að honum og sagði til hans: Góði | Matt. 19 :48 |
í fjallinu Oliveti, gengu hans lærisveinar að honum heimuglega og sögðu: Seg þú | Matt. 24 :59 |
í húsi Símonar vanheila, gekk kona að honum hafandi buðk dýrlegs smyrslavats, og | Matt. 26 :65 |
í fordyrinu. Og ambátt ein gekk að honum og sagði: Og þú vart | Matt. 26 :68 |
inn í þinghúsið. Þeir söfnuðu saman að honum allt liðið og afklæddu hann. | Matt. 27 :70 |
um líkama Jesú. Þá skipaði Pílatus að honum skyldi fást líkið. Og er | Matt. 27 :72 |
hann læknaði margan, en þeir tráðu að honum öllum þeim er plagaðir voru | Mark. 3 :80 |
sonur er eigi kominn til þess að honum þjónaðist, heldur það að hann | Mark. 10 :99 |
Þeir komu og til Jeríkó. Og að honum burtfaranda úr Jeríkó og hans | Mark. 10 :99 |
þau aftur til Jerúsalem og leituðu að honum. Og það skeði svo eftir | Lúk. 2 :122 |
út á eitt eyðiból. Fólkið leitaði að honum og kom til hans og | Lúk. 4 :127 |
það skeði þá er fólkið flykktist að honum til að heyra Guðs orð | Lúk. 5 :128 |
saman komið og er þeir drifu að honum úr stöðunum, sagði hann í | Lúk. 8 :136 |
lá við töpun. Þá gengu þeir að honum, vöktu hann og sögðu: Meistari, | Lúk. 8 :138 |
er hann gekk þangað, þrengdi fólkið að honum. Kona var þar og nokkur | Lúk. 8 :139 |
flutti til herbergis, gaf og gætur að honum. En annars dags ferðaðist hann | Lúk. 10 :146 |
biður um egg að hann rétti að honum flugorm þar fyrir? Því ef | Lúk. 11 :147 |
til og farísei þunglega að þrengja að honum og vélsamlega hann að mörgu | Lúk. 11 :149 |
eg hvað þú segir. Og jafnsnart að honum nú þetta enn talandi, gól | Lúk. 22 :177 |
hann er Kristur hinn útvaldi Guðs. Að honum hæddu og stríðsmennirnir, gengu til | Lúk. 23 :179 |
og sá að margt fólk dreif að honum. Sagði hann við Filippum: Hvar | Jóh. 6 :196 |
enginn fær til mín komið nema að honum sé það gefið af mínum | Jóh. 6 :199 |
sem nokkur á laun. Júðar spurðu að honum um hátíðina og sögðu: Hvar | Jóh. 7 :200 |
inn ganga í musterið, bað hann að honum gæfist ölmusa. En Pétur horfði | Post. 3 :240 |
vildi hyggja, að kom rödd Drottins að honum og sagði: Eg em Guð | Post. 7 :248 |
guðlegan stríðsmann út af þeim er að honum lutu, hverjum hann sagði allt | Post. 10 :257 |
þess háttar mann af jörðu því að honum er eigi leyfilegt að lifa. | Post. 22 :287 |
því beðið og sáu ekkert vont að honum verða, umhverfðu þeir sínu sinni | Post. 28 :299 |
þeim flokk er oss það kunngjört að honum verði alls staðar í móti | Post. 28 :301 |
liðið það hlaup eður steðjan sé að honum heimt og aðrir heilbrigðra manna | Róm. Formáli :315 |
fyrst Guð er nú stöðuglyndur og að honum má eigi sín fyrirhugsan bregðast | Róm. Formáli :316 |
hefir honum nokkuð fyrri gefið svo að honum mætti það verða endurgoldið? Því | Róm. 11 :339 |
talar eigi mönnum, heldur Guði. Því að honum heyrir enginn, en í andanum | 1Kor 14 :371 |
sem afmáður verður, er dauðinn. Því að honum hefir hann alla hluti undir | 1Kor 15 :375 |
prentarinn kunni hafa misgáð sig því að honum er tungumálið næsta óskiljanlegt, það | Eftirmáli :570 |
fólk er þar var saman komið að horfa á þetta og sem það | Lúk. 23 :180 |
sendan, á hvern einninn englarnir fýsast að horfa. Þar fyrir gyrðið yðrar hugskotslendar. | 1Pét. 1 :503 |
ef þú vilt, þá kannt þú að hreinsa mig. Og Jesús rétti út | Lúk. 5 :128 |
gengu upp til Jerúsalem fyrir páskana að hreinsa sig. Þeir stóðu og spurðu | Jóh. 11 :213 |
fór þaðan og tók til út að hrópa um þær tíu borgir hvað | Mark. 5 :85 |
í málabók Jesaja spámanns sem segir, að hrópandi rödd er í eyðimörku: Reiði | Lúk. 3 :123 |
það að vér gefum yður tilefni að hrósa af oss upp á það | 2Kor. 5 :386 |
upp á það þér hafið nokkru að hrósa í móti þeim sem hrósa | 2Kor. 5 :386 |
yðru holdi. En fjarri mér sé að hrósast nema einasta í krossi vors | Gal. 6 :408 |
úr hans höndum. Tólfti kapítuli Þó að hrósunin sé mér ekki nytsamleg, þá | 2Kor. 12 :395 |
tvo sonu Sebedei, tók síðan til að hryggvast og harmþrunginn að verða. Hann | Matt. 26 :66 |
heldur útdrífur fullkomlegur kærleiki hræðsluna. Því að hræðslan hefir kvöl, en hver hann | 1Jóh. 4 :522 |
tilkoma mannsins sonar. Því hvar helst að hræið er, þangað munu ernir og | Matt. 24 :60 |
En jafnsnart varð mikill jarðskjálfti svo að hrærðist allur grundvöllur myrkvastofunnar. Og jafnsnart | Post. 16 :272 |
og líkaminn meiri en fötin. Hyggið að hröfnunum. Þeir sá hvorki né uppskera, | Lúk. 12 :151 |
hið vonda. Því hlýtur hann nú að huggast, en þú að kveljast. Og | Lúk. 16 :161 |
bindindi, bænahaldi og meður píningu Kristi að huggast og styrkjast og undirvísan ágjörir | 1Pét. Formáli :502 |
séum af sjálfum oss neytir nokkuð að hugleiða svo sem af sjálfum oss | 2Kor. 3 :383 |
syndir þínar. Skriftlærðir og farísei tóku að hugsa með sér og sögðu: Hver | Lúk. 5 :129 |
gjöri yður þess öruggari. Gefið gætur að hundunum, gefið gætur að illum erfiðurum, | Fil. 3 :424 |
í sönnum orðskviði plagar að segjast að hundurinn er aftur horfinn til sinnar | 2Pét. 2 :514 |
til búið frá upphafi veraldar. Því að hungraður var eg, og þér gáfuð | Matt. 25 :64 |
er fjandanum og hans árum. Því að hungraður var eg, og þér gáfuð | Matt. 25 :64 |
honum hvort þeim væri það leyfilegt að húðstreykja rómverskan mann ódæmdan. Og er | Post. 22 :287 |
undantekinni hórunar sök), sá gjörir það að hún verður hórdómskona. Og hver eð | Matt. 5 :18 |
sæti, eigi heldur við jörð því að hún er skör hans fóta, eigi | Matt. 5 :18 |
hans fóta, eigi við Jerúsalem því að hún er borg hins mikla konungs. | Matt. 5 :18 |
og snerti fald hans klæða. Því að hún sagði með sjálfri sér: Ef | Matt. 9 :26 |
til og snart hans klæði því að hún sagði: Ef eg fæ að | Mark. 5 :85 |
hún fann það á sínum líkama að hún var heil orðin af þeirri | Mark. 5 :85 |
konan var hrædd og óttaslegin því að hún vissi hvað hana hafði skeð | Mark. 5 :85 |
sér og sögðu: Ef vær segjum að hún væri af himnum, segir hann | Mark. 11 :102 |
þá eigi? En ef vær segjum að hún væri af mönnum, hræðunst vær | Mark. 11 :102 |
lagði hann niður í jötuna því að hún fékk ekkert annað rúm í | Lúk. 2 :120 |
kona er á honum tekur því að hún er ein bersyndug kvinna. Jesús | Lúk. 7 :136 |
að henni fyrirgefast margar syndir því að hún elskaði mikið. En þeim sem | Lúk. 7 :136 |
Hann sagði þá: Grátið eigi því að hún er ei dauð, heldur sefur | Lúk. 8 :140 |
þeir hann því að þeir vissu að hún var látin. En hann rak | Lúk. 8 :140 |
mig eina saman þjóna? Seg henni að hún hjálpi mér. En Jesús svaraði | Lúk. 10 :146 |
þessarar kynslóðar og fordæma þá því að hún kom af yðstum takmörkum jarðar | Lúk. 11 :148 |
þá vil eg leysa hana svo að hún komi eigi að síðustu og | Lúk. 18 :164 |
voru og hana hugguðu, sáu það að hún stóð svo fljótt upp og | Jóh. 11 :211 |
á þeim dögum bar svo til að hún tók sótt og andaðist. Og | Post. 9 :256 |
til, hverrar hjarta Drottinn opnaði svo að hún gætti að því hvað af | Post. 16 :272 |
sem réttlætir og lögmálið uppfyllir því að hún að sér laðar heilagan anda | Róm. Formáli :305 |
ein rétt trúa, hvað ómögulegt er að hún skyldi eigi ætíð eitthvað gott | Róm. Formáli :307 |
endalaust í verra líferni svo lengi að hún skammast eigi eftir skurgoðasmán að | Róm. Formáli :309 |
af lögmálinu það manninn áhrærir svo að hún er eigi hórkona þó hún | Róm. 7 :330 |
muntu lofstír af henni hafa. Því að hún er Guðs þénari þér til | Róm. 13 :341 |
hvað vont er, máttu óttast. Því að hún ber eigi sverðið forgefins því | Róm. 13 :341 |
kann yðar við að þurfa því að hún hefir mörgum hjástoð gjört og | Róm. 16 :346 |
ástsemin sé þó hin besta því að hún upphefur sig eigi, heldur innbyrðis | 1Kor Formáli :351 |
um það hvað Drottins er svo að hún sé heilög í líkama og | 1Kor 7 :361 |
fram yfir tíma hennars aldurs. Því að hún hélt hann trúfastan sem henni | Hebr. 11 :485 |
þeirrar tilkomandi farsælu og bívísar það að hún sé eigi af oss forþénuð, | 1Pét. Formáli :501 |
hún hafði fyrirbúinn stað af Guði að hún fæddist þar þúsund tvö hundruð | Opinb. 12 :544 |
munni vatni líka sem vatsflóði svo að hún drekktist í flóðinu. En jörðin | Opinb. 12 :545 |
hún, Babylon hin mikla borg, því að hún hefir með víni síns frillulifnaðar | Opinb. 14 :547 |
innbyrlið henni kvalir og ekka. Því að hún segir í sínu hjarta: Eg | Opinb. 18 :552 |
kom og vindar blésu og dundu að húsinu, og húsið féll eigi að | Matt. 7 :23 |
En er vatshríðina gjörði, dundi vatsflóðið að húsinu og mátti það eigi hræra | Lúk. 6 :133 |
hún heilbrigð. Og er hann kom að húsinu, lofaði hann ei neinum inn | Lúk. 8 :140 |
Mariam, þína festarkvon, til þín því að hvað með henni alið er, það | Matt. 1 :12 |
Og hann sagði til þeirra: Gætið að hvað þér heyrið. Með þeim mæli, | Mark. 4 :82 |
guðsspjallanna, sá hefir varðveitt það. Því að hvað stoðaði það manninum þótt hann | Mark. 8 :93 |
en Guð þekkir hjörtu yðar. Því að hvað hátt er hjá mönnum, það | Lúk. 16 :161 |
gekk þar fram hjá, spurði hann að hvað það væri. Þeir sögðu honum | Lúk. 18 :166 |
mundir þú á þessum degi hugleiða að) hvað til þíns friðar heyrði. En | Lúk. 19 :168 |
það hann sér föðurinn gjöra. Því að hvað helst hann gjörir, það gjörir | Jóh. 5 :194 |
þriðja stund dags, heldur er það að hvað sagt var áður fyrir spámanninn | Post. 2 :238 |
strax til þín, bjóðandi hans áklögurum að hvað þeir hefði í móti honum, | Post. 23 :290 |
sýnilega, heldur á hið ósýnilega. Því að hvað sýnilegt er, það er stundlegt, | 2Kor. 4 :385 |
Drottni og eigi mönnum. Og vitið að hvað sem hver einn gjörir gott, | Ef. 6 :418 |
til húss kominn, spurði hann þá að: Hvað hantéruðu þér yðar á millum | Mark. 9 :96 |
honum, tók hann að spyrja hann að: Hvað viltu eg gjöri þér? Hann | Lúk. 18 :166 |
Kristur. Þeir spurðu hann þá enn að: Hvað þá? Ert þú Elías? Hann | Jóh. 1 :185 |
veik honum út af, spurði hann að: Hvað er það þú hefir mér | Post. 23 :289 |
eigi stolið né eftir grafið. Því að hvar yðar sjóður er, þar er | Matt. 6 :20 |
föður sem á himnum er. Því að hvar tveir eður þrír samansafnaðir eru | Matt. 18 :47 |
er þú gaft mér (vil eg) að hvar sem eg er, þá sé | Jóh. 17 :225 |
kvaddur. Því spyr eg yður nú að hvar til þér létuð kalla mig. | Post. 10 :258 |
skaða, heldur breysktrúuðum til betrunar. Því að hvar það gjörist eigi, þá fylgir | Róm. Formáli :318 |
þinni sjálfs, heldur hins annars. Því að hvar fyrir skylda eg mitt frelsi | 1Kor 10 :366 |
hórdóm drýgja. En eg segi yður að hver hann lítur konu til að | Matt. 5 :18 |
eld. Svo er og enn sagt að hver hann skilur sig við sína | Matt. 5 :18 |
og mun fyrir yður upplokið. Því að hver eð biður, hann öðlast, hver | Matt. 7 :22 |
eður kauptún þér inn gangið, spyrjið að hver í henni verðugur sé, og | Matt. 10 :28 |
mína móður og mína bræður. Því að hver hann gjörir míns föðurs vilja, | Matt. 12 :34 |
þeim er það eigi veitt. Því að hver eð hefur, honum mun gefast | Matt. 13 :35 |
skal dauða deyja. En þér segið að hver skuli segja til föður eða | Matt. 15 :40 |
sig og fylgi mér eftir. Því að hver hann vill sitt líf forvara, | Matt. 16 :43 |
yðar, sé hann yðar þénari. Því að hver sig upphefur, sá man niðurlægjast, | Matt. 23 :57 |
mín móðir og minn bróðir. Því að hver er gjörir Guðs vilja, sá | Mark. 3 :81 |
á heyrið, skal við aukast. Því að hver hann hefur, þeim skal gefast, | Mark. 4 :83 |
hann frelsi sína önd með? Því að hver hann skammast mín eður minna | Mark. 8 :94 |
illa að tala um mig. Því að hver hann er eigi í móti | Mark. 9 :96 |
heyri. En hans lærisveinar spurðu hann að, hver eð væri þessi eftirlíking, hverjum | Lúk. 8 :137 |
hversdaglega og fylgi mér eftir. Því að hver er sínu lífi vill bjarga, | Lúk. 9 :141 |
hans: Fyrirbjóðið honum það eigi. Því að hver hann er eigi í móti | Lúk. 9 :143 |
mun fyrir yður upp lokið. Því að hver eð biður, hann öðlast, hver | Lúk. 11 :147 |
virðing veitt fyrir þínum sessunautum. Því að hver sig sjálfur upphefur, hann skal | Lúk. 14 :156 |
hann. En eg segi yður það að hver eð hefur, honum mun gefið | Lúk. 19 :168 |
peninga brauð nægjast þeim eigi þó að hver einn fái þá nokkuð lítið. | Jóh. 6 :196 |
míns föðurs vilji, þess mig sendi, að hver sá sem soninn sér og | Jóh. 6 :198 |
Sannlega, sannlega þá segi eg yður að hver sem trúir á mig, hann | Jóh. 6 :198 |
brauð sem ofan sté af himni að hver sem etur af því, hann | Jóh. 6 :198 |
sagði: Sannlega, sannlega segi eg yður að hver helst sem syndina gjörir, hann | Jóh. 8 :204 |
em ljós í heiminn kominn svo að hver sem á mig trúir, blífi | Jóh. 12 :215 |
forboða yður. Og sá tími kemur að hver yður líflætur, hann meinar sig | Jóh. 16 :221 |
ert þú ekki keisarans vinur. Því að hver sem sig gjörir konung, hann | Jóh. 19 :228 |
til samans og varð óttasleginn því að hver einn heyrði þá tala síns | Post. 2 :237 |
kemur. Og það skal og ske að hver sem ákallar nafn Drottins, sá | Post. 2 :238 |
yðar. Og það mun og ske að hver sú önd, sem eigi heyrir | Post. 3 :241 |
yðar sent yður að blessa svo að hver yðar einn snerist í frá | Post. 3 :241 |
sig halda uppfylling hreinsanardaganna þar til að hver einn þeirra offraði fyrir sig | Post. 21 :285 |
binda hann tveimur járnhlekkjum og spurði að hver hann væri og hvað hann | Post. 21 :285 |
guðsspjall sem þess vel verðugur væri að hver kristinn mann kynni eigi alleinasta | Róm. Formáli :302 |
af hjartans grunni Guðs lögmál því að hver maður finnur með sjálfum sér | Róm. Formáli :303 |
meðan þú ert einn brjóstmylkingur því að hver lærdómur hefir sinn skammt, tíma | Róm. Formáli :317 |
það þjónuðu vær eigi syndinni. Því að hver sem deyddur er, hann er | Róm. 6 :329 |
vér hjálplegir. Því hvað segir ritningin að hver á hann trúir, sá mun | Róm. 10 :336 |
undarlega og næsta óskikkanlega til svo að hver einn vildi meistari vera og | 1Kor Formáli :349 |
til helgunar og til endurlausnar svo að hver (eftir því eð skrifað er) | 1Kor 1 :353 |
hann verður af öngum úrskurðaður. Því að hver hefir þekkt hugskot Drottins eða | 1Kor 2 :354 |
sé fjarri. Eða viti þér ekki að hver hann samtengir sig skækjunni að | 1Kor 6 :359 |
vorðið, þá kostgæf þess heldur. Því að hver hann er þjón kallaður í | 1Kor 7 :361 |
og drekki af þessum kalek. Því að hver hann etur og drekkur óverðugur, | 1Kor 11 :368 |
fyrir dómstóli Krists upp á það að hver einn öðlist það á sínum | 2Kor. 5 :386 |
og öðrum kapítula og ályktar það að hver einn hljóti alleinasta fyrir Kristum | Gal. Formáli :399 |
og eigi á einum öðrum því að hver einn man sína byrði bera. | Gal. 6 :408 |
þá sem að hans eru og að hver sá fráskiljist ranglætinu sem ákallar | 2Tím. 2 :460 |
hvíld fyrir höndum fólki Guðs. Því að hver til hans hvíldar er kominn, | Hebr. 4 :474 |
nær vér þurfum fulltings við. Því að hver biskup af mönnum til kjörinn, | Hebr. 5 :475 |
hefir uppbyggt og eigi maðurinn. Því að hver biskup verður til settur að | Hebr. 8 :479 |
með lærdóminum og með lifnaðinum. Því að hver eð fyrir sín verk og | 1Jóh. Formáli :516 |
af skulu þér Guðs anda kenna, að hver andi sem viðurkennir það Jesús | 1Jóh. 4 :521 |
myndin dýrsins talaði og það gjörði að hver sem helst eigi tilbæði mynd | Opinb. 13 :546 |
enginn lærisveinanna þorði að spyrja hann að: Hver ert þú? því að þeir | Jóh. 21 :233 |
eg em þann sami þér spyrjið að. Hver efni eru til þess að | Post. 10 :258 |
sem eftir fyrirhyggjunni kallaðir eru. Því að hverja hann hefir áður fyrirhugaða, þá | Róm. 8 :333 |
Togið ekki okið meður vantrúuðum. Því að hverja hluttöku hefir réttlætið með ranglætinu? | 2Kor. 6 :387 |
hver það les, hann hyggi þar að hverjir þá eru á Gyðingalandi, flýi | Matt. 24 :60 |
þínu aftur í sína slíður. Því að hverjir sem sverðið taka, þeir munu | Matt. 26 :67 |
að nálgast tekur hennar aleyðing. Svo að hverjir þá eru í Júdealandi flýi | Lúk. 21 :173 |
kornskurðartími er kominn. Og hann sagði: Að hverju skulu vér jafna Guðs ríki | Mark. 4 :83 |
Og hann spurði þá hina skriftlærðu: Að hverju spyrjist þér um við þá? | Mark. 9 :95 |
sitt hús á jörðu án grundvölls, að hverju vatsflóðið dundi, og það féll | Lúk. 6 :133 |
þá sér fylgjandi, sagði hann þeim: Að hverju leiti þér? Þeir sögðu honum: | Jóh. 1 :186 |
talaði við konuna. Þó sagði enginn: Að hverju spyr þú? eður: Hvað mælir | Jóh. 4 :191 |
dýrðina, vitandi það fyrir fullan sann að hverju sem Guð lofaði það var | Róm. 4 :327 |
sagði: Þessi er sonur minn elskulegur, að hverjum mér vel þókknast. Fjórði kapítuli | Matt. 3 :15 |
sagði: Þessi er sonur minn elskulegur, að hverjum mér vel þókknast. Heyrið honum. | Matt. 17 :44 |
honum sem tíu pund hefur. Því að hverjum sem hefur, honum mun gefið | Matt. 25 :63 |
himnum: Þú ert sonur minn elskulegur, að hverjum mér vel þókknast. Og þá | Mark. 1 :75 |
þau, þá mun eg sýna yður, að hverjum hann er líkur. Hann er | Lúk. 6 :133 |
sjóð er eigi minnkar á himnum, að hverjum þjófar fá eigi komist né | Lúk. 12 :152 |
sá? Jesús svaraði: Sá er hann, að hverjum eg rétti vökvaðan brauðbita. Og | Jóh. 13 :217 |
hann fram og sagði til þeirra: Að hverjum spyrji þér? Þeir svöruðu honum: | Jóh. 18 :225 |
Hann spurði þá enn aftur að: Að hverjum spyrji þér? En þeir sögðu: | Jóh. 18 :225 |
til hennar: Kona, hvað grætur þú? Að hverjum spyr þú? En hún ætlaði | Jóh. 20 :231 |
dæmir aðra eigi svo lifa og að hverjum manni kannt þú að finna. | Róm. Formáli :303 |
sé það. Eða viti þér eigi að hverjum sem þér gefið yður til | Róm. 6 :329 |
mjólk og öngvan orðinn mat. Því að hverjum vér hljótum mjólk að gefa, | Hebr. 5 :476 |
þú verðir af honum straffaður. Því að hvern eð Drottinn elskar, þann agar | Hebr. 12 :487 |
leiðinni þá spurði hann sína lærisveina að: Hvern segja menn mig vera? Þeir | Mark. 8 :93 |
meina þar meður (eg veit eigi að hverninn) að samlíkja hið nýja hinu | Formáli :4 |
í augljós komi. Fyrir því gætið að hverninn þér heyrið til. Því að | Lúk. 8 :137 |
augu. Þá spurðu farísei hann enn að hverninn hann hefði sýnina fengið, en | Jóh. 9 :206 |
vald til af að eta. Því að hverra dýra blóð sem innborið verður | Hebr. 13 :490 |
Hann svór henni og einn eið, að hvers þú beiðist af mér, þá | Mark. 6 :87 |
þá og sagði: Viti þér eigi að hvers anda þér eruð? Því mannsins | Lúk. 9 :143 |
minn eigi látinn. En eg veit að hvers þú beiðist af Guði, það | Jóh. 11 :211 |
að yðar ávöxtur blifi til þess að hvers þér biðjið föðurinn í mínu | Jóh. 15 :221 |
með eldi opinberaður verða og hvílíkur að hvers eins verknaður sé, þá man | 1Kor 3 :355 |
hefi eg þó gjört sjálfan mig að hvers manns þjón svo að eg | 1Kor 9 :364 |
froðufelldi. Hann spurði og hans föður að hversu langur tími er frá því | Mark. 9 :95 |
blífur kennimaður að eilífu. En gætið að hversu mikill að hann er, hverjum | Hebr. 7 :477 |
þá mettað? Og hann spurði þá að: Hversu mörg brauð þá hafi þér. | Mark. 8 :92 |
þessum manni. Og hann spurði hann að: Hvert er þitt heiti? Hann svaraði | Mark. 5 :84 |
svarað þeim vel og spurði hann að: Hvert er fyrst boðorð af öllum? | Mark. 12 :104 |
sendi, og enginn yðar spyr mig að: Hvert fer þú? heldur að því | Jóh. 16 :222 |
ráfar hann um þurra staði, leitar að hvíld og finnur eigi, þá segir | Lúk. 11 :148 |
hrædd af hans orðum og hugleiddi að hvílík væri þessi kveðja. Og engillinn | Lúk. 1 :117 |
eftir. Og eg leit, og sjá, að hvítt ský og á skýinu sitja | Opinb. 14 :547 |
Og eg gætta að, og sjá, að hvítur hestur, og sá þar upp | Opinb. 6 :536 |
eg sá himininn opinn, og sjá, að hvítur hestur og sá sem þar | Opinb. 19 :554 |
hart sundurþykki varð þeirra á milli að hvor skildi við annan. Og Barnabas | Post. 15 :271 |
trú þú mér. Sú stund kemur að hvorki á þessu fjalli né til | Jóh. 4 :191 |
Því að eg em þess fullöruggur að hvorki dauði né líf, englar né | Róm. 8 :334 |
eignast Guðs ríki? Því villist eigi að hvorki frillulífismenn né blótmenn skurguða, eigi | 1Kor 6 :358 |
hafði visnaða hönd, og þeir geymdu að hvort hann læknaði á þvottdögum svo | Mark. 3 :79 |
hendur yfir hann og spurði hann að hvort hann sæi nokkuð. En hann | Mark. 8 :93 |
visnuð. En skriftlærðir og farísei hugðu að hvort hann læknaði á þvottdögum svo | Lúk. 6 :130 |
sagði til þeirra: Eg spyr yður að, hvort hæfir á þvottdögum vel að | Lúk. 6 :131 |
Pílatus heyrði Galíleam nefnt, spurði hann að hvort hann væri galeiskur maður. Og | Lúk. 23 :178 |
Og að útkölluðum nokkrum spurðu þeir að hvort Símon, að viðurnefni Petrus, hefði | Post. 10 :258 |
eitthvað gott gjöra. Hún fréttir eigi að hvort góð verk eru til að | Róm. Formáli :307 |
sínu ríki. Predika þú orðið, halt að hvort það sker í haglegan tíma | 2Tím. 4 :461 |
eigi hvort eg skal kjósa. Því að hvorutveggja sturlar mig harðlega. Eg hefi | Fil. 1 :422 |
varð óttasleginn og þorði eigi að að hyggja. En Drottinn sagði til hans: | Post. 7 :248 |
eigi meður óvilja eður kúgan því að hýran gjafara hefir Guð sér kæran. | 2Kor. 9 :391 |
Og það upplauk sínum munni til að hæða í móti Guði og að | Opinb. 13 :545 |
höfu vér í jarðlegum kerum svo að hæðin kraftarins sé Guðs og eigi | 2Kor. 4 :384 |
Guðs ríki sem peninga hafa. Því að hægra er úlfbaldanum að ganga í | Lúk. 18 :165 |
kapítuli Tökum vér enn aftur til að hæla sjálfum oss? Eða þurfu vér | 2Kor. 3 :383 |
út kastað, hann er nú vorðinn að höfði hyrningar? Af Drottni er það | Matt. 21 :54 |
hvern uppbyggjendur forlögðu, sá er vorðinn að höfði hyrningar. Hver hann fellur á | Lúk. 20 :170 |
yður uppbyggjurum, hver eð gjörður er að höfði hyrningar. Og eigi er í | Post. 4 :242 |
í burt fleygðu og gjörður er að höfði hyrningar og að ásteytingarsteini vorðinn | 1Pét. 2 :504 |
eigi tala margt við yður því að höfðingi þessa heims kemur og með | Jóh. 14 :219 |
var kennimannahöfðingi því að skrifað er að höfðingja þíns lýðs skalt þú eigi | Post. 23 :288 |
Gyðingakonunginn lausan? Því að hann vissi að höfuðprestarnir höfðu af öfund framselt hann. | Mark. 15 :111 |
þig að þessi sveinn verði? Því að hönd Drottins var meður honum. Og | Lúk. 1 :119 |
yður út hellist. En þó sjáið, að hönd þess mig svíkur, er meður | Lúk. 22 :175 |
réttum vegum Drottins. Og sjá nú, að hönd Drottins kemur yfir þig, og | Post. 13 :264 |
annars spillvirkja með sverðum og stöngum að höndla mig. Daglega hefi eg þó | Matt. 26 :67 |
mér sé ekki þörf nálægum djarflega að höndla og þá djörfung frammi hafi | 2Kor. 10 :392 |
og því varð máttur gefinn til að höndla í tvo og fjörutigi mánaði. | Opinb. 13 :545 |
dauður hafði verið, reyrður með líkböndum að höndum og fótum, og um hans | Jóh. 11 :212 |
og þeir eð harma svo sem að hörmuðu þeir eigi, og þeir eð | 1Kor 7 :361 |
innra á bikurum og diskum svo að ið ytra verði og hreint. Vei | Matt. 23 :58 |
í fjórða kapítula. Síðan kennir hann að iðka trúna og auðsýna með góðum | Ef. Formáli :410 |
öðrum það þér heilbrigðir verðið. Því að iðuleg réttferðugs bæn má mikið. Elías | Jak. 5 :500 |
Gefið gætur að hundunum, gefið gætur að illum erfiðurum, gefið og gætur að | Fil. 3 :424 |
í Kristo og fyrir oss opinber að ilming sinnar kynningar í öllum áttum. | 2Kor. 2 :382 |
Allt þetta vont þá gengur út að innan og saurgar manninn. Hann stóð | Mark. 7 :91 |
Guðs vilja og meðtakið fyrirheitið. Því að innan skamms tíma mun koma sá | Hebr. 10 :484 |
Drottin dýrðarinnar, hafi manngreinarálit. Því þó að inngangi í yðra samkund maður berandi | Jak. 2 :495 |
þá em eg þó yðar. Því að innsigli míns postullegs embættis eru þér | 1Kor 9 :363 |
sem sitt annað daglegt brauð. Því að í þeim finnur þú eigi mörg | Formáli :9 |
einn eður tvo til þín svo að í munni tveggja eður þriggja vitna | Matt. 18 :46 |
ritningarnar né heldur Guðs kraft. Því að í upprisunni munu þeir hvorki kvænast | Matt. 22 :56 |
gjöra stór tákn og undur svo að í villu munu leiðast (ef ske | Matt. 24 :60 |
til hans: Sannlega segi eg þér að í daglangt á þessari nótt áður | Mark. 14 :108 |
stíg þú með skyndingi ofan því að í dag byrjar mér að blífa | Lúk. 19 :166 |
hann sagði: Petri, eg segi þér að í dag gelur haninn eigi áður | Lúk. 22 :175 |
hafði batnað, og þeir sögðu honum að í gær um séttu stund hvarf | Jóh. 4 :193 |
tal manna nær fjórum hundruðum, hver að í hel er sleginn og allir | Post. 5 :246 |
er hann tók að nálgast Damaskum að í skyndingu leiftraði um hann ljós | Post. 9 :254 |
sem kallast hið rétta og spyr að í húsi Júða eftir þeim sem | Post. 9 :254 |
sagði hann til þeirra: Þér vitið að í frá þeim fyrsta degi er | Post. 20 :282 |
skipi er var úr Alexandría, hvert að í eyjunni hafði legið um veturinn. | Post. 28 :300 |
og ei heldur hjartans grunnur þótt að í augsýn skíni siðferðugt líferni margra | Róm. Formáli :303 |
út í guðsspjöllum hans sonar það að í sífelli minnunst eg yðar og | Róm. 1 :320 |
í mér byggir. Því eg veit að í mér, það er í mínu | Róm. 7 :331 |
þér þó eigi feðurna marga. Því að í Kristo Jesú fyrir guðsspjöllin þá | 1Kor 4 :357 |
en verið algjörðir í skilningarsinnunum. Því að í lögmálinu er svo ritað það | 1Kor 14 :372 |
er réttlætið boðar, yfirgnæfanlegan bjartleik. Því að í suman máta það sem birt | 2Kor. 3 :383 |
góðgirnd og hógværi Krists, sá sem að í nálægð er lágur yðar á | 2Kor. 10 :392 |
hverja vér hljótum að vona. Því að í Kristo Jesú gildir hvorki umskurn | Gal. 5 :407 |
heimurinn festur og eg heiminum. Því að í Kristo Jesú dugir hvorki umskurn | Gal. 6 :408 |
það yfir öllum nöfnum er svo að í nafni Jesú skulu sig beygja | Fil. 2 :423 |
að það er svo þakknæmt verið að í honum skyldi öll fylling byggja | Kol. 1 :430 |
en eigi eftir Kristo Jesú. Því að í honum byggir öll gnægð guðdómsins | Kol. 2 :431 |
fyrirfram hefir kunngjört þær píslanir sem að í Kristo eru og eftirkomandi dýrðir, | 1Pét. 1 :503 |
þeirri orku sem Guð gefur svo að í öllum hlutum verði Guð dýrkaður | 1Pét. 4 :508 |
tíð hann frelsaði fólkið af Egyptalandi að í annað sinn glataði hann þeim | Júd. :526 |
eg gefa að eta af lífstrénu, að í Guðs paradís er. Og þeim | Opinb. 2 :531 |
í testament til ævinlegrar sáluhjálpar. Því að í þessum hans guðsspjallsorðum upplykst yður | Eftirmáli :566 |
allar heimsins álfur. En eg segi að Írael hefir það eigi þekkt. Í | Róm. 10 :337 |
steinum er grafið, hafði bjartleik svo að Íraelssynir gátu eigi litið í ásjánu | 2Kor. 3 :383 |
fortjald hengdi fyrir sína ásján svo að Íraelssynir fengu eigi litið ending þess | 2Kor. 3 :383 |
yður, en mig hafi þér eigi að jafnaði. En er fjöldi mikill af | Jóh. 12 :213 |
numið aftur til himins. Og sjáið, að jafnsnart stóðu þrír menn úti fyrir | Post. 11 :260 |
veitandi honum umsát og leituðu við að jaga það nokkuð af hans munni | Lúk. 11 :150 |
Haldið honum. Og jafnsnart gekk hann að Jesú og sagði: Heill sért þú, | Matt. 26 :67 |
að eg veit að þér spyrjið að Jesú sem krossfestur er. Ei er | Matt. 28 :73 |
hverjum spyrji þér? Þeir svöruðu honum: Að Jesú af Nasaret. Þá sagði Jesús | Jóh. 18 :225 |
hverjum spyrji þér? En þeir sögðu: Að Jesú hinum naðverska. Jesús svaraði: Eg | Jóh. 18 :225 |
skipin, komu til Kaparnaum og leituðu að Jesúm. Og þá þeir höfðu fundið | Jóh. 6 :197 |
veginn. Og þá þeir heyrðu það að Jesús gekk þar fram hjá, kölluðu | Matt. 20 :51 |
Það varð og á þeim dögum að Jesús af Nasaret úr Galílea kom | Mark. 1 :75 |
nýja belgi. Það skeði enn aftur að Jesús gekk um þvottdag yfir kornekrur, | Mark. 2 :79 |
heilbrigðan. Það skeði og eftir það að Jesús gekk til þeirrar borgar sem | Lúk. 7 :134 |
bersyndug var. Og er hún vissi að Jesús sat til borðs í farísearans | Lúk. 7 :135 |
Drottins. Fjórtándi kapítuli Og það skeði að Jesús gekk á þvottdegi inn í | Lúk. 14 :156 |
það væri. Þeir sögðu honum þá að Jesús af Nasaret gengi þar hjá. | Lúk. 18 :166 |
þaðan og reisti til Galíleam því að Jesús vitnaði það sjálfur að einn | Jóh. 4 :192 |
til Kaparnaum. Þá þessi heyrði það að Jesús var kominn af Gyðingalandi í | Jóh. 4 :192 |
vissi eigi hver hann var því að Jesús hafði vikið sér afvega fyrst | Jóh. 5 :193 |
Sá maður fór og undirvísaði Gyðingum að Jesús væri sá sem hann hefði | Jóh. 5 :194 |
Þá er þessir menn sáu það að Jesús gjörði þetta teikn, sögðu þeir: | Jóh. 6 :196 |
þakkargjörð. Og þá er fólkið sá að Jesús var eigi þar og eigi | Jóh. 6 :197 |
af yður, hverjir eigi trúa. Því að Jesús vissi af upphafi hverjir eigi | Jóh. 6 :199 |
þá eigi út gefinn af því að Jesús var enn eigi auglýstur. Og | Jóh. 7 :201 |
lát bróður síns. Sem Marta heyrir að Jesús kemur, rennur hún í móti | Jóh. 11 :211 |
upp og kom til hans. Því að Jesús var enn eigi kominn til | Jóh. 11 :211 |
þess árs biskup. Þá spáði hann að Jesús skyldi deyja fyrir það fólk, | Jóh. 11 :212 |
heyrði sem til hátíðardagsins var kominn að Jesús kæmi til Jerúsalem, þá tóku | Jóh. 12 :213 |
af því að Júdas hafði fépungana að Jesús mundi segja honum: Kaup þú | Jóh. 13 :217 |
lyktum logbröndum og hervopnum. Nú því að Jesús vissi allt hvað yfir hann | Jóh. 18 :225 |
leit þann lærisvein eftir fylgjanda sem að Jesús elskaði, sá er og um | Jóh. 21 :233 |
Hann svaraði og sagði: Eg trúi að Jesús Kristur sé Guðs sonur. Og | Post. 8 :254 |
ljúgarinn, utan sá sem neitar það að Jesús sé Kristur? Það er sá | 1Jóh. 2 :519 |
sjálfur hann segir. Og af því að Jóhannes skrifar fátt af Krists verkum, | Formáli :9 |
Heródíadis, húsfreyju Filippi bróður hans. Því að Jóhannes hafði til hans sagt: Eigi | Matt. 14 :38 |
í Guðs ríki en þér. Því að Jóhannes kom til yðar og lærði | Matt. 21 :53 |
sínum hjörtum ef verða mætti það að Jóhannes væri Kristur, svaraði Jóhannes og | Lúk. 3 :123 |
Þeir komu þangað og skírðust því að Jóhannes var eigi enn innlátinn í | Jóh. 3 :189 |
hans nafn gjörðist víðfrægt. Hann sagði að Jón baptista væri upp aftur risinn | Mark. 6 :87 |
harmakvæði, og þér æptuð eigi. Því að Jón baptista er kominn, át eigi | Lúk. 7 :135 |
þann tíma kom Jesús af Galílea að Jórdan til Jóhannis, að hann skírðist | Matt. 3 :14 |
hann var þetta að tala, sjá, að Júdas, einn af tólf, kom og | Matt. 26 :67 |
talaði. Sumir ætluðu það af því að Júdas hafði fépungana að Jesús mundi | Jóh. 13 :217 |
lögmálið, þá skulu vær það þó að jöfnu reikna öllum öðrum verkum og | Formáli :7 |
svo að hann veit eigi. Því að jörðin færir ávöxt af sér sjálfri, | Mark. 4 :83 |
á það þér vægið samviskunni. Því að jörðin er Drottins og hennar fylling. | 1Kor 10 :366 |
á það þér vægið samviskunni. Því að jörðin er að sönnu Drottins og | 1Kor 10 :366 |
aftur endurnýjaðir verða til yfirbótar. Því að jörðin, sem regnið drekkur það oftsinnis | Hebr. 6 :476 |
í þess augliti, og það gjörði að jörðin og þeir sem þar á | Opinb. 13 :545 |
slíkt evangelium eftir sinn dauða út að kalla um allan heim og þar | Formáli :5 |
offri). Því að eigi kom eg að kalla réttláta, heldur synduga til iðranar. | Matt. 9 :26 |
sínum og sendi út sína þjóna að kalla boðsmennina til brúðkaupsins, og þeir | Matt. 22 :55 |
sjúkir eru. Því eigi kom eg að kalla réttláta, heldur synduga. Þar voru | Mark. 2 :78 |
Jesús af Nasaret, tók hann til að kalla og sagði: Jesús sonur Davíðs, | Mark. 10 :100 |
mér. Jesús stóð við og bauð að kalla á hann. Þeir kölluðu og | Mark. 10 :100 |
eru því að eigi kom eg að kalla réttláta, heldur synduga til iðranar. | Lúk. 5 :130 |
ríkið undir sig tekið, skipaði hann að kalla á þá sömu þjóna, hverjum | Lúk. 19 :167 |
sem þér gjörðuð yður til á að kalla. Og eg man burt flytja | Post. 7 :250 |
ræðu til þeirra. En fólkið tók að kalla: Guðs rödd er þetta, en | Post. 12 :263 |
nökkrir freistuðu út af umhleypingsjúðum særingamenn að kalla á nafn Drottins Jesú yfir | Post. 19 :278 |
blýgist hann ekki einninn þá bræður að kalla og segir: Kunngjöra man eg | Hebr. 2 :472 |
himneska. Fyrir því óvirðist ekki Guð að kalla sig þeirra Guð því að | Hebr. 11 :485 |
þér. Því er eg eigi verður að kallast þinn sonur. Gjör mig því | Lúk. 15 :159 |
því em eg nú eigi verðugur að kallast sonur þinn. En faðirinn sagði | Lúk. 15 :159 |
landsálfur Týro og Sídonis. Og sjá, að kanversk kona gekk út af þeim | Matt. 15 :41 |
kaupið yður. En er þær gengu að kaupa, kom brúðguminn, og þær sem | Matt. 25 :62 |
hans: Skulu vær þá fara út að kaupa fyrir tvö hundruð peninga brauð | Mark. 6 :88 |
lærisveinar voru inn gengnir í borgina að kaupa fæðslu. Þá segir sú samverska | Jóh. 4 :190 |
Þetta réttarfar hlaut eg ærnu fé að kaupa. Páll sagði: Eg em þar | Post. 22 :287 |
það enginn fær að selja eður að kaupa utan hann hafi það auðkenningarmerki | Opinb. 13 :546 |
og hans húsfrú Priskilla, af því að keisari Kládíus hafði boðið öllum Gyðingum | Post. 18 :276 |
eigi allt borið að sinni. Nær að kemur sá sannleiksandi, þá mun hann | Jóh. 16 :222 |
lystugan spátseruveg og telur fram hvaðan að kemur bæði syndin og réttlætið, lífið | Róm. Formáli :312 |
það réttlæti sem Guðs er, hvert að kemur út af trúnni í trúna | Róm. 1 :321 |
réttlæti sem fyrir Guði dugir, hvert að kemur fyrir trúna á Jesúm Krist | Róm. 3 :324 |
ágirni (sem er skurgoðadýrkan), fyrir hvað að kemur Guðs reiði yfir börn vantrúarinnar, | Kol. 3 :432 |
lauk sinn munn upp og tók að kenna þeim og sagði: Sælir eru | Matt. 5 :16 |
sinna tólf lærisveina, gekk hann þaðan að kenna og predika í þeirra borgum. | Matt. 11 :30 |
gengu til hans (sem hann var að kenna) prestahöfðingjar og öldungar lýðsins og | Matt. 21 :53 |
kapítuli Hann tók enn aftur til að kenna þeim við sjóinn. Þar safnaðist | Mark. 4 :81 |
þvottdagur kom, þá tók hann til að kenna í þeirra samkunduhúsi. Og margir | Mark. 6 :85 |
hafa hirðir, og tók þá til að kenna þeim margt. Og þá er | Mark. 6 :88 |
honum. Hann tók þá og til að kenna þeim það mannsins sonur skyldi | Mark. 8 :93 |
Þá tók hann enn aftur til að kenna þeim. Farísei gengu og til | Mark. 10 :97 |
skipinu. Og sem hann gaf upp að kenna, sagði hann til Símonar: Drag | Lúk. 5 :128 |
einum þessara daga, þá hann var að kenna fólkinu í musterinu og að | Lúk. 20 :169 |
í dögun í musterið og tóku að kenna. En er kennimannahöfðinginn kom til | Post. 5 :245 |
fleiri húsum gáfu þeir eigi upp að kenna og predika evangelium út af | Post. 5 :246 |
talaði með glóanda anda og tók að kenna allkappsamlega það hvað Drottins er, | Post. 18 :277 |
En eftir það tekur hann til að kenna réttan veg, hverninn vér skulum | Róm. Formáli :310 |
að deyða í sjálfum oss) réttlegana að kenna. En hann kallar þó bæði | Róm. Formáli :315 |
í trúnni til reiknað verður, hann að kenna og kraft hans upprisu og | Fil. 3 :424 |
fyrirmyndar öllum biskupum hvað þeir eiga að kenna og hverninn þeir skulu kristninni | 1Tím. Formáli :448 |
lærir hann höfuðið og hyrningarsteininn, Kristum, að kenna og það þeir offri sjálfa | 1Pét. Formáli :501 |
hálfdauðan liggja. En svo bar til að kennimaður nokkur fór ofan sama veg, | Lúk. 10 :145 |
Því að þetta hið forgengilega hlýtur að klæðast því hinu óforgengilega, og þetta | 1Kor 15 :376 |
var orðið, eigi vissi hann hvaðan að kom, en þjónustumennirnir, sem vatnið sóktu, | Jóh. 2 :187 |
hann gekk til og vildi hyggja, að kom rödd Drottins að honum og | Post. 7 :248 |
til hjálpar, eigi einasta í því að koma honum til þvílíkrar náðar, heldur | Formáli :8 |
ert það, herra, þá bjóð mér að koma til þín á vatninu. Og | Matt. 14 :39 |
skriftlærðu þá það Elías hljóti áður að koma? Jesús svaraði og sagði til | Matt. 17 :44 |
þeirra: Elías á að sönnu áður að koma og alla hluti að lagfæra. | Matt. 17 :44 |
heiminum fyrir hneykslanir. Þar hljóta hneykslanir að koma, en þó ve sé þeim | Matt. 18 :46 |
kyrr, fyrirbjóðið þeim eigi til mín að koma því að slíkra er sjá, | Matt. 19 :48 |
hjarta: Minn herra gjörir dvöl á að koma, og tekur að slá sína | Matt. 24 :62 |
Og er brúðguminn gjörði dvöl á að koma, syfjaði þær allar og sofnuðu. | Matt. 25 :62 |
skriftlærðu segja að Elías byrjar fyrri að koma. En hann svaraði og sagði | Mark. 9 :94 |
til þeirra: Leyfið börnunum til mín að koma og bannið þeim eigi því | Mark. 10 :97 |
var í kveisu og sóktu til að koma honum inn og leggja fyrir | Lúk. 5 :129 |
Gyðinga til hans og bað hann að koma og gjöra sinn þjón heilbrigðan. | Lúk. 7 :133 |
reiknað sjálfan mig verðugan til þín að koma. Heldur mæl þú orð og | Lúk. 7 :133 |
sínu: Herra minn gjörir dvöl á að koma og tekur að berja vinnumenn | Lúk. 12 :152 |
túngarða og nauðga þeim hér inn að koma svo mitt hús verði fullt. | Lúk. 14 :157 |
og sagði: Leyfið börnunum til mín að koma og bannið þeim eigi því | Lúk. 18 :165 |
eg er, þangað fái þér eigi að koma. Þá sögðu Gyðingar sín á | Jóh. 7 :201 |
eg er, þangað fái þér eigi að koma? Á síðasta degi hinnar miklu | Jóh. 7 :201 |
eg fer, þangað fái þér eigi að koma. Þá sögðu Gyðingar: Mun hann | Jóh. 8 :203 |
eg fer, þangað fái þér eigi að koma? Þá sagði hann þeim: Þér | Jóh. 8 :203 |
eg fer, þangað kunni þér eigi að koma, svo segi eg yður nú. | Jóh. 13 :217 |
vissi allt hvað yfir hann átti að koma, þá gekk hann fram og | Jóh. 18 :225 |
sér ekki þungt þykja til þeirra að koma. En Pétur stóð upp og | Post. 9 :256 |
Byrjar safnaðinum allra helst til samans að koma því að þeir munu fá | Post. 21 :284 |
og öllu þeirra ráði til samans að koma og leiddi síðan Pál fram | Post. 22 :288 |
höndum, bjóðandi hans áklögurum til þín að koma, af hverju þú mátt kenna | Post. 24 :291 |
þeirrar vorar tólf kynkvíslir vona sér að koma með stöðugri guðsþjónkan nátt sem | Post. 26 :295 |
eigi, Páll, þér byrjar fyrir keisarann að koma. Og sjá, það Guð hefir | Post. 27 :298 |
En til eyjar nokkurrar hljótu vér að koma. En eftir það er hin | Post. 27 :298 |
og eigi vorir kraftar af stað að koma. Því að líka sem enginn | Róm. Formáli :308 |
að fyrir þá skuld átti Kristur að koma, einn annar Adam, sá er | Róm. Formáli :312 |
að Guðs vilja hafa það lukkusprang að koma til yðar. Því mig langar | Róm. 1 :320 |
bræður það eg einsetta mér oft að koma til yðar (þó mér hafi | Róm. 1 :320 |
þess sakir hlýtur réttlætið af trúnni að koma svo að það sé út | Róm. 4 :326 |
efldi ekki það sama fyrir mig að koma heiðinni þjóð til hlýðninnar fyrir | Róm. 15 :344 |
mér hefir oftsinnis tálmað til yðar að koma. Og fyrst eg hefi nú | Róm. 15 :345 |
haft lysting á um mörg ár að koma til yðar, en þá eg | Róm. 15 :345 |
þvílíkan trúskap þenkta eg nú síðast að koma til yðar upp á það | 2Kor. 1 :381 |
þenkta og með sjálfum mér það að koma eigi aftur til yðar meður | 2Kor. 2 :382 |
eg em reiðubúinn í þriðja sinn að koma til yðar, og eg vil | 2Kor. 12 :396 |
Og líka svo sem nú plagar að koma, það ein spurning elur ætíð | 2Þess. Formáli :443 |
og vona sem fyrst til þín að koma, en ef mér seinkar að | 1Tím. 3 :452 |
og Drottni Jesú Kristo, sá sem að koma skal til að dæma lifendur | 2Tím. 4 :461 |
hans tilkomu elska. Legg kapp á að koma til mín sem skjótast. Því | 2Tím. 4 :462 |
þín, þá skunda þú sem skjótast að koma til mín til Nikapólim því | Tít. 3 :466 |
vér forsómum ekki það fyrirheit inn að koma til hans hvíldar og enginn | Hebr. 4 :474 |
bókfelli og bleki, heldur vona eg að koma til yðar og það munnur | 2Jóh. :524 |
í ljósinu þar enginn kann til að komast, hvern enginn maður hefir séð | 1Tím. 6 :455 |
oss nú kapp á leggja inn að komast til þessarar hvíldar upp á | Hebr. 4 :474 |
skyndilega og flýðu frá gröfinni því að kominn var yfir þær uggur og | Mark. 16 :114 |
Guð og gefið honum dýrðina því að kominn er tími hans dóms. Og | Opinb. 14 :547 |
leiðinni því að sumir voru langt að komnir. Hans lærisveinar svöruðu honum: Hvaðan | Mark. 8 :92 |
hvítum skrúða, og hvaðan eru þeir að komnir? Og eg sagða til hans: | Opinb. 7 :538 |
og svo hans lærisveinar. Og sjá, að kona, hver eð í tólf ár | Matt. 9 :26 |
og settist til borðs. Og sjá, að kona var sú í borginni, er | Lúk. 7 :135 |
menn sína að því heima. Því að konunni eru það lýti að tala | 1Kor 14 :373 |
yfirgaf þá í skammsamlegum girndum. Því að konur þeirra hafa snúið náttúrlegri aðferð | Róm. 1 :321 |
öngva fæðslu. En er Jakob heyrði að korn var á Egyptalandi, sendi hann | Post. 7 :248 |
sigði þínum og sker upp því að kornskerutíminn er kominn af því að | Opinb. 14 :547 |
þá sendir hann strax kornsigðinn því að kornskurðartími er kominn. Og hann sagði: | Mark. 4 :83 |
koma skulu yfir allan heiminn því að kraftar himins munu hrærast. Og þá | Lúk. 21 :173 |
sókti til honum að ná því að kraftur gekk út frá honum, og | Lúk. 6 :131 |
fegnastur hrósa mér míns breyskleika svo að kraftur Krists byggi meður mér. Fyrir | 2Kor. 12 :396 |
deyða, en suma ofsóknum sækja svo að krefjist af þessari kynslóð blóð allra | Lúk. 11 :149 |
mót þeim skrifaður sem það meina að kristileg trúa megi án góðra verka | 2Pét. Formáli :510 |
trúnaði og fyrir þeim vægja svo að kristinna manna frelsi brúkist eigi til | Róm. Formáli :318 |
þá eru vér yður gæfir. Því að Krists kærleiki þvingar oss af því | 2Kor. 5 :386 |
væri vor eiginn tilverknaður. En þó að Kristur í evangelio, líka og einninn | Formáli :7 |
en röddin kemur, sú er segir að Kristur sé þinn eiginn meður sínu | Formáli :8 |
æru, líka sem að hann sér að Kristur hefir viður sig gjört, eftirfylgjandi | Formáli :8 |
koma af Galílea? Segir eigi ritningin að Kristur komi af Davíðs sæði og | Jóh. 7 :201 |
honum: Vér höfum heyrt úr lögunum að Kristur blífi að eilífu. Hverninn segir | Jóh. 12 :215 |
kapítula). Þaðan kemur og það af að Kristur kallar vantrúna eina synd svo | Róm. Formáli :305 |
sinn kærleika viður oss í því að Kristur hefir fyrir oss dáið þá | Róm. 5 :327 |
náunga í góðu til betrunar. Því að Kristur hafði ekki geðþekkni á sjálfum | Róm. 15 :344 |
eru yfir opinberum stórsyndum svo sem að Kristur kennir og sjálfur (Matt. xviii). | 1Kor Formáli :350 |
hefi nokkurn yðvarn annan skírt. Því að Kristur sendi mig eigi til að | 1Kor 1 :352 |
bróðir í þinni skynsemi, fyrir hvern að Kristur er líflátinn. Og nær þér | 1Kor 8 :363 |
það vil eg að þér vitið að Kristur er hvers manns höfuð, en | 1Kor 11 :367 |
í fyrstu hvað eg meðtók, það að Kristur sé líflátinn fyrir vorar syndir | 1Kor 15 :374 |
hafið og svo trúað. En fyrst að Kristur verður svo predikaður það hann | 1Kor 15 :374 |
ekki upp aftur risinn. En fyrst að Kristur er ekki upp aftur risinn, | 1Kor 15 :374 |
sinn með angist fæði þangað til að Kristur ímyndast yður. En eg vilda | Gal. 4 :406 |
gangið í ástseminni líka svo sem að Kristur hefir oss elskað og sig | Ef. 5 :416 |
hverninn skal það þá fara? Því að Kristur verður með allsháttuðu móti kunngjörður | Fil. 1 :421 |
fyrir lífið eða fyrir dauðann. Því að Kristur er mitt líf og dauðinn | Fil. 1 :422 |
ágætt eftirdæmi í trúnni líka sem að Kristur og hans postulum hafa af | 1Þess. Formáli :436 |
hann hina vantrúuðu veröld þar til að Kristur kemur og niðurbrýtur hann fyrir | 2Þess. Formáli :443 |
Páll við Onesímon fyrir Fílemoni. Því að Kristur hefir sinn rétt yfirgefið og | Fíl. Formáli :467 |
hafa en eð hinar voru. Því að Kristur er eigi inn genginn í | Hebr. 9 :481 |
til eru þér kallaðir með því að Kristur hefir einninn sjálfur þolað og | 1Pét. 2 :505 |
en illgjörða sakir líðið. Af því að Kristur hefir og eitt sinn fyrir | 1Pét. 3 :506 |
sá er Kristum afneitar af því að Kristur hefir þar fyrir holdgan á | 1Jóh. Formáli :516 |
við eldsglæður og vermdu sig því að kuldi var. Pétur stóð þar hjá | Jóh. 18 :226 |
hans lærisveinum. En meðan þær gengu að kunngjöra það hans lærisveinum, sé, þá | Matt. 28 :73 |
yfirhöfðingjans því að hann hefir nokkuð að kunngjöra honum. Og hann tók hann | Post. 23 :289 |
Kristi, hverja Guð gaf honum til að kunngjöra sínum þjón hver ske skal | Opinb. 1 :529 |
himininn, sá hafði ævinlegt evangelion til að kunngjöra þeim sem á jörðu sitja | Opinb. 14 :546 |
spámanna, hefir sent sinn engil til að kunngjöra sínum þjónum hvað snarlega hlýtur | Opinb. 22 :558 |
í varðhald til næsta morguns því að kveld var komið. En margir af | Post. 4 :241 |
sögðu: Ver hjá oss, herra, því að kvelda tekur og á daginn líður. | Lúk. 24 :182 |
af þeim sem krankir voru. En að kveldi gengu hans lærisveinar til hans | Matt. 14 :38 |
boðið og reiddu til páskalambið. En að kveldi komnu setti hann sig til | Matt. 26 :65 |
og móðir þeirra Sebedei sona. En að kveldi kom nokkur mann ríkur af | Matt. 27 :72 |
hún köldunnar og þjónaði þeim. En að kveldi komnu, þá sól sett var, | Mark. 1 :75 |
fyrir sínum lærisveinum. Og sama dags að kveldi þá sagði hann til þeirra: | Mark. 4 :83 |
musterið og umskyggndi alla hluti. Þá að kveldi var nú komið, gekk hann | Mark. 11 :101 |
eigi nær herrann hússins kemur, hvort að kveldi eða um miðnætti eður þá | Mark. 13 :107 |
hann einn upp aftur á fjallið. Að kveldi gengu hans lærisveinar ofan til | Jóh. 6 :196 |
og þetta sagði hann mér. En að kveldi þess hins sama þvottdags, þar | Jóh. 20 :231 |
Kær hafa þeir hin fremstu sæti að kveldverðum, æðstu sessa í samkunduhúsum og | Matt. 23 :57 |
samkunduhúsum og hafa hin fremstu sæti að kveldverðum, hverjir í sig gleypa ekknahús | Mark. 12 :104 |
þú Jesús Guðs sonur? Komtu hingað að kvelja oss áður tími er til? | Matt. 8 :25 |
Og honum varð gefið af hita að kvelja mennina með eldi. Og mönnunum | Opinb. 16 :549 |
hann nú að huggast, en þú að kveljast. Og fram yfir allt þetta | Lúk. 16 :161 |
á mig trúa, honum væri betra að kvernarsteinn byndist við háls honum og | Mark. 9 :96 |
Páli. En er það sáu eyjarmenn að kvikvendið hékk á hendi hans, sögðu | Post. 28 :299 |
við annað skilið. Þó eigi svo að kvinnan megi, eigi né skuli annan | Róm. Formáli :314 |
og hið gamla drákons höfuð, hvert að kvinnunnar afspringi, sem var Jesús Kristur, | Róm. Formáli :306 |
ber rótin þig. Því þú segir að kvistirnir eru því af brotnir að | Róm. 11 :338 |
endurlausn og sýn blindum og kramda að kvitta til lausnar og að predika | Lúk. 4 :126 |
hér inn, hefir hún eigi linnt að kyssa mína fætur. Mitt höfuð smurðir | Lúk. 7 :136 |
hann málsgreinir hins heilaga Petri, það að kærleikurinn hylji syndafjöldann, item: Lítillætið yður | Jak. Formáli :493 |
hluti hafið innbyrðis glóanda kærleik því að kærleikurinn hylur fjöld syndanna. Verið gestrisnir | 1Pét. 4 :507 |
Þér ástsamlegir, elskum oss innbyrðis því að kærleikurinn er af Guði, og hver | 1Jóh. 4 :521 |
áður að koma og alla hluti að lagfæra. En eg segi yður það | Matt. 17 :44 |
Sétti kapítuli Og eg sá það að lambið opnaði eitt af innsiglunum, og | Opinb. 6 :536 |
sólarinnar né nokkurs konar hiti. Því að lambið mitt á stólnum mun stjórna | Opinb. 7 :538 |
það er fullt, draga þeir það að landi, sitja síðan og saman lesa | Matt. 13 :37 |
veiða. Og þeir drógu sín skip að landi og yfirgáfu alla hluti og | Lúk. 5 :128 |
Petrus sté upp og dró netið að landi fullt af stórum fiskum, hundrað | Jóh. 21 :233 |
ping fyrir veðrinu og héldu svo að landi. Og er vér komum að | Post. 27 :299 |
fyrstir fleygja sér utan og leggjast að landi, en aðrir sumir á hlemmunum, | Post. 27 :299 |
eru dristugir, sérgóðir, eigi ægjandi tignarveldið að lasta sem þó englarnir, þeir eð | 2Pét. 2 :513 |
að hæða í móti Guði og að lasta hans nafn og hans tjaldbúð | Opinb. 13 :545 |
reiðisjóðum safnað á síðustu dögum. Sjáið að launin verkmannanna, þeirra sem yðar akurlönd | Jak. 5 :499 |
var þá einn smákonungur, hvers sonur að lá sjúkur til Kaparnaum. Þá þessi | Jóh. 4 :192 |
hátíðardeginum var landsdómarinn vanur fólkinu lausan að láta einn bandingja, hvern helst þeir | Matt. 27 :69 |
Pílatus undraðist. En hann var vanur að láta þeim lausan um hátíðina einn | Mark. 15 :111 |
sama. Tollheimtumenn komu og til hans að láta sig skíra og sögðu til | Lúk. 3 :123 |
því komi þér eigi á þeim að láta lækna yður? en eigi á | Lúk. 13 :154 |
reist. En prestahöfðingjar samtóku og það að láta í hel slá Lasarum því | Jóh. 12 :213 |
eigi að eg hefi vald til að láta krossfesta þig og eg hefi | Jóh. 19 :228 |
Og eftir það leitaði Pílatus við að láta hann lausan. En Gyðingar hrópuðu | Jóh. 19 :228 |
að eg em eigi alleinasta reiðubúinn að láta mig binda, heldur að deyja | Post. 21 :284 |
hafi eitthvað kærumál í móti öðrum að láta dæma það hjá ranglátum og | 1Kor 6 :358 |
mér var, þrengdist eigi heldur til að láta umskera sig þótt hann væri | Gal. 2 :401 |
hefir mér samlagað í reikningsskapnum úti að láta og inn að taka utan | Fil. 4 :426 |
eigi þann mann, þá vatnið hrærist, að láti mig í díkið því nær | Jóh. 5 :193 |
blessaði þá og bauð þá fram að leggja. En þeir neyttu og voru | Mark. 8 :92 |
Eg hefi vald til hana af að leggja, eg hefi og vald til | Jóh. 10 :209 |
að Týro því þar átti skipið að leggja upp farminn. Og sem hann | Post. 21 :283 |
margháttuð tungumál? Kunna þeir allir út að leggja? Eftir fylgið nú hinum bestu | 1Kor 12 :370 |
sinn rétt og reiði hlotið niður að leggja og oss til náðar að | Fíl. Formáli :467 |
eg hlýt snarlega mitt hreysi af að leggja að því eð Jesús Kristus | 2Pét. 1 :512 |
hjá Símoni, sútara einum, hvers hús að leggur við sjóinn. Hann mun segja | Post. 10 :257 |
Jesús stóð kyrr og bauð þeim að leiða hann til sín. Og er | Lúk. 18 :166 |
Þá byrjar mér og hegat til að leiða, og þeir munu heyra mína | Jóh. 10 :208 |
ákölluðu og hingað kominn til þess að leiða þá bundna fyrir kennimannahöfðingja? En | Post. 9 :255 |
fyrir hús Jasonis og sóktu eftir að leiða þá fram fyrir alþýðufólkið. En | Post. 17 :274 |
að vita fyrir upphlaupinu, bauð hann að leiða hann í kastalann. Og sem | Post. 21 :285 |
á dómstólinn og skipaði Pálum fram að leiða. Og sem hann var fram | Post. 25 :293 |
dómstólinn og skipaði þann mann fram að leiða, af hverjum, þá áklagararnir komu | Post. 25 :293 |
heyri né með hjartanu skilji til að leiðrétta sig svo að eg lækni | Matt. 13 :35 |
offrað og tiltekur síðan allsháttaðar stéttir að leiðrétta. Í fyrstu lærir hann yfir | 1Pét. Formáli :501 |
að nálgast Damaskum nær miðjum degi að leiftraði um mig skyndilega ljós mikið | Post. 22 :286 |
sem út gekk snemma morguns verkmenn að leiga í víngarð sinn. En að | Matt. 20 :50 |
níutigi á fjöllum uppi og fer að leita hans sem villtist? Og ef | Matt. 18 :46 |
að mannsins sonur er kominn eftir að leita og að frelsa hvað fortapað | Lúk. 19 :167 |
þær til veraldlegrar hrósunar og ríkdóms að leita upp byrjaðar verða. Hinn fyrri | 1Tím. Formáli :449 |
aukið með sinni áhyggju alin eina að lengd sinni? Og hvar fyrir eru | Matt. 6 :21 |
testaments bókum að þú kunnir þær að lesa á þennan hátt. Hverjar eð | Formáli :8 |
á þvottdegi, stóð upp og tók að lesa. Og honum var fengin bók | Lúk. 4 :126 |
að og heyrði að hann var að lesa Esaiam spámann og sagði: Skilur | Post. 8 :253 |
tak og máta lærir og ávísar að lesa og stunda ritningina. Pistillinn til | Hebr. Formáli :470 |
þeirri bók upp að lúka og að lesa né þar í að sjá. | Opinb. 5 :535 |
um fjallið. Og þeir báðu hann að leyfa sér að fara í þau, | Lúk. 8 :138 |
sé kominn lögmálið eður spámennina upp að leysa. Eg em eigi kominn að | Matt. 5 :17 |
að leysa. Eg em eigi kominn að leysa, heldur upp að fylla. Því | Matt. 5 :17 |
eg em eigi verðugur framfallandi upp að leysa þvengi hans skófata. Eg skírða | Mark. 1 :75 |
hvers eg em ei verður upp að leysa þvengi hans skóklæða. Hann mun | Lúk. 3 :124 |
hvers skóklæði eg em eigi verðugur að leysa. Þér menn, góðir bræður og | Post. 13 :265 |
voru krossfestir, átöldu hann einninn. Og að liðinni séttu stund urðu myrkur um | Mark. 15 :112 |
og átti tal við hann. En að liðnum tveimur árum kom Portíus Festus | Post. 24 :292 |
því að honum er eigi leyfilegt að lifa. En sem þeir kölluðu, vörpuðu | Post. 22 :287 |
segja það honum byrjar eigi lengur að lifa. En þá eg fornam það | Post. 25 :294 |
hefndin úr sjóvarháska leystan leyfir eigi að lifa. En hann slengdi nöðrunni á | Post. 28 :299 |
því. Hverninn skyldum vér það vilja að lifa í syndinni eftir það vér | Róm. 6 :328 |
skuldunautar það vér eigum eftir holdinu að lifa. Því ef þér lifið eftir | Róm. 8 :332 |
samt til að deyja með og að lifa með. Glaður tala eg við | 2Kor. 7 :388 |
þvingar þú þá hina heiðnu til að lifa sem Gyðingar? Þótt að vér | Gal. 2 :402 |
En með því það í holdinu að lifa þénar meir til ávaxtar að | Fil. 1 :422 |
yður með setningum líka svo sem að lifðu þér enn nú í veröldinni? | Kol. 2 :432 |
og að syndgast kunna þeir ekki að linna og ginna að sér staðlitlar | 2Pét. 2 :513 |
staður er í eyði, tíminn tekur að líða. Lát fólkið frá þér að | Matt. 14 :38 |
að ganga til Jerúsalem og margt að líða af öldungum, skriftlærðum og kennimannahöfðingjum | Matt. 16 :43 |
og mannsins son verða af þeim að líða. Þá undirstóðu lærisveinarnir það hann | Matt. 17 :44 |
vera? Hversu lengi á eg yður að líða? Hafið hann hingað til mín. | Matt. 17 :45 |
Eða hversu lengi þá á eg að líða yður? Færið hann hingað til | Mark. 9 :95 |
sagði það mannsins syni bæri margt að líða og forsmáður að vera af | Lúk. 9 :141 |
hafa talað. Hlaut Kristur eigi þetta að líða og inn ganga svo í | Lúk. 24 :182 |
það skrifað og svo byrjaði Kristi að líða og upp að rísa á | Lúk. 24 :183 |
áður kunngjöra látið hverninn Kristur átti að líða og fullkomnaði það svo. Fyrir | Post. 3 :241 |
það þeir höfðu þess verðugir verið að líða háðung fyrir Jesú nafns sakir. | Post. 5 :246 |
sýna honum hversu mikið honum ber að líða fyrir míns nafns sakir. Ananías | Post. 9 :255 |
þeim og sannandi það Kristi byrjaði að líða og af dauða upp að | Post. 17 :274 |
og þénan að veita, alls háttað að líða Guði til lofs og ástar, | Róm. Formáli :307 |
sú hin vonda náttúra kann eigi að líða hið góða svo að það | Róm. Formáli :315 |
hjá yður og eg hljóti ekka að líða yfir mörgum þeim er áður | 2Kor. 12 :397 |
í Kristo Jesú, þeir hljóta ofsókn að líða. En hinir vondu menn og | 2Tím. 3 :461 |
blóði (annars hefði hann oftar hlotið að líða í frá veraldar upphafi). En | Hebr. 9 :482 |
heldur glaðværir þótt að vér hljótum að líða fyrir Krists nafns sakir. Í | 1Pét. Formáli :502 |
sem gripdeildasamir eru annarlegra hluta. En að líði hann svo sem annar kristinn, | 1Pét. 4 :508 |
þeir eru í helju sem leituðu að lífi sveinsins. Hann stóð upp og | Matt. 2 :13 |
lögin? Eður því sæki þér eftir að lífláta mig? Lýðurinn svaraði og sagði: | Jóh. 7 :200 |
Djöfulinn hefir þú. Hver sækir til að lífláta þig? Jesús svaraði og sagði: | Jóh. 7 :200 |
ekki sá sem þeir sóktu til að lífláta? Sjáið, nú talar hann opinberlega, | Jóh. 7 :200 |
verk. En nú leiti þér eftir að lífláta mig, þann mann þó sem | Jóh. 8 :204 |
þeim degi samtóku þeir með sér að lífláta hann. Jesús gekk eigi þaðan | Jóh. 11 :212 |
þá til hans: Eigi hæfir oss að lífláta nokkurn svo að það orð | Jóh. 18 :227 |
skárust þeir innan og hugsuðu sér að lífláta þá. Þá stóð upp nokkur | Post. 5 :246 |
hina girsku, en þeir leituðu við að lífláta hann. Þá bræðurnir fornumu það, | Post. 9 :256 |
aftur læstar. Sem þeir leituðu við að lífláta hann, kom sú fregn upp | Post. 21 :285 |
mig í musterinu og einsettu sér að lífláta mig. En fyrir Guðs fullting | Post. 26 :296 |
testamento. Heldur er það fastlega haldandi að líka svo sem hið gamla testament | Formáli :4 |
og eitt nýtt testamentum af því að líka svo sem eitt testament er | Formáli :5 |
teikn nema teikn Jóna spámanns. Því að líka sem Jónas var teikn Niníveborgar, | Lúk. 11 :148 |
sem tapaður var. Eg segi yður að líka svo mun fögnuður vera á | Lúk. 15 :158 |
þessi dagur hastarlega yfir yður því að líka sem tálsnara mun hann koma | Lúk. 21 :173 |
þeir sem heyra munu lifa. Því að líka sem faðirinn hefur lífið í | Jóh. 5 :194 |
Páll, vert með góðu geði. Því að líka sem þú hefir vitnað af | Post. 23 :289 |
hluti út af viljuglegu hjarta. Því að líka svo sem lögmálið er nú | Róm. Formáli :304 |
kraftar af stað að koma. Því að líka sem enginn getur sjálfum sér | Róm. Formáli :308 |
vér höfum forlíkunina meðtekið. Fyrir því að líka sem syndin er fyrir einn | Róm. 5 :328 |
réttlæti lífsréttlætið yfir alla menn. Því að líka sem fyrir eins manns óhlýðni | Róm. 5 :328 |
þær fá hann eigi iðrað. Því að líka svo sem þér hafið eigi | Róm. 11 :339 |
hefir hverjum hlutað mæling trúarinnar. Því að líka svo sem að vér höfum | Róm. 12 :340 |
vísdómar hafa sig á rekið. Því að líka sem nú upphefja sig um | 1Kor Formáli :348 |
konan án mannsins í Drottni því að líka svo sem konan er af | 1Kor 11 :367 |
eftir því sem hann vill. Því að líka svo sem einn líkami er | 1Kor 12 :369 |
fyrir manninn kom upprisa framliðinna. Því að líka svo sem þeir dóu allir | 1Kor 15 :375 |
verðum með af Guði huggaðir. Því að líka svo sem að gnæfa harmkvælingar | 2Kor. 1 :380 |
af því að vér vitum það að líka sem þér eruð hluttakarar vorðnir | 2Kor. 1 :380 |
skírlífa mey. En það óttunst eg að líka sem höggormurinn tældi Evu með | 2Kor. 11 :393 |
vitið það hann er reyndur því að líka svo sem barnið föðurnum, þá | Fil. 2 :423 |
trúna og þolinmæði fyrirheitið erfa. Því að líka sem Guð fyrirhét Abraham þá | Hebr. 6 :477 |
hann hrósast í sinni lítillæting. Því að líka svo sem blómstur grassins mun | Jak. 1 :494 |
annan veg í burt fara? Því að líka sem líkaminn er án andans | Jak. 2 :497 |
réttu strax hans guðsspjöllum eftirfylgja. Því að líka svo sem hann út í | 1Jóh. Formáli :516 |
höfum traustleik á degi dómsins. Því að líka sem hann er, svo eru | 1Jóh. 4 :522 |
frá yður. Að sönnu eg, fráverandi að líkama, þó nálægur í anda, hefi | 1Kor 5 :357 |
á knéin, baðst fyrir og snerist að líkamanum og sagði: Tabíta, statt upp. | Post. 9 :256 |
því að tilfangadagur Gyðinga var og að líkamarnir væri eigi á krossunum um | Jóh. 19 :229 |
allir í einum anda drykkjaðir. Því að líkaminn er eigi einn limur, heldur | 1Kor 12 :369 |
þér ekki fullkomna holdsins girndir. Því að líkaminn girnist í móti andanum og | Gal. 5 :407 |
í sinn máta og gjörir það að líkaminn vex til sinnar eiginnar betrunar | Ef. 4 :415 |
þig heldur vekra til mildinnar. Því að líkamleg vekran er til lítils nytsamleg, | 1Tím. 4 :452 |
honum margt fólk eftir. Og sjá, að líkþrár maður kom, tilbað hann og | Matt. 8 :23 |
honum, stígur í gröfina og sér að línlökin eru lögð þar og þann | Jóh. 20 :230 |
leitað og þó ekki fundið, hvert að líst eftir því það hljóðar að | Hebr. Formáli :469 |
er eigi góð. Viti þér ekki að lítið súrdeig sýrir allt deigið? Fyrir | 1Kor 5 :357 |
líkami myrkur. Því sjá svo til að ljós það, sem í þér er, | Lúk. 11 :148 |
Guðs sonar. En þessi er fyrirdæmingin að ljósið kom í heiminn, og mennirnir | Jóh. 3 :189 |
skipaði þeim er hjá honum stóðu að ljósta á hans munn. Þá sagði | Post. 23 :288 |
syndguðum vér, þá gjöru vér hann að ljúgara, og hans orð eru þá | 1Jóh. 1 :517 |
trúir ekki Guði, sá gjörir hann að ljúgara því að hann trúir ekki | 1Jóh. 5 :523 |
múgur hans lærisveina af fagnaði Guð að lofa meður hárri röddu yfir öllum | Lúk. 19 :168 |
yður í míns föðurs ríki. Og að lofsöngnum sögðum gengu þeir út í | Matt. 26 :66 |
og sagði: Mín dóttir er komin að lokum. Kom og legg þína hönd | Mark. 5 :85 |
sá er yður man staðfesta allt að lokum svo að þér séuð óstraffanlegir | 1Kor 1 :352 |
gakk inn í þinn svefnkofa, og að luktum þínum dyrum bið þú föður | Matt. 6 :19 |
þar er lærisveinarnir voru saman komnir að luktum dyrum fyrir hræðslu sakir við | Jóh. 20 :231 |
Tómas meður þeim. Þá kom Jesús að luktum dyrum, stóð í miðið og | Jóh. 20 :232 |
augabragði við hinn síðasta lúðurþyt. Því að lúðurinn mun gjalla, og hinir framliðnu | 1Kor 15 :376 |
þeir hafa eigi til þér aftur að lúka, en það mun þér endurgoldið | Lúk. 14 :156 |
En þá Páll bjó sig til að lúka upp munninn, sagði Gallío til | Post. 18 :277 |
þig út senda, þeirra augum upp að lúka svo að þeir snúist frá | Post. 26 :295 |
Hver er verðugur þessari bók upp að lúka og hennar innsiglin upp að | Opinb. 5 :535 |
undir jörðu, kunni þeirri bók upp að lúka né þar í að sjá. | Opinb. 5 :535 |
fannst þar verðugur þeirri bók upp að lúka og að lesa né þar | Opinb. 5 :535 |
verða. Þessir hafa makt himininn aftur að lúka að það rigni ekki á | Opinb. 11 :542 |
hana í borðstofuna. En með því að Lýdda liggur í grennd við Joppen, | Post. 9 :256 |
skeði og er Jesús kom aftur að lýðurinn meðtók hann því að allir | Lúk. 8 :139 |
að og sögðu: Er eigi leyfilegt að lækna á þvottdögum? svo að þeir | Matt. 12 :32 |
og gaf þeim vald til sóttir að lækna og djöfla út að reka. | Mark. 3 :80 |
Drottins var og meður honum til að lækna þá; og sjá, að menn | Lúk. 5 :129 |
og faríseis svo segjandi: Leyfist nokkuð að lækna á þvottdögum? En þeir þögðu | Lúk. 14 :156 |
fólk saman honum að heyra og að læknast af sínum sóttum. En hann | Lúk. 5 :129 |
trúuðum mönnum, þeim sem tilhæfilegir eru að læra aðra. En þú vert herkinn | 2Tím. 2 :459 |
eigi skal nokkur þurfa sinn náung að læra né sinn bróður og segja: | Hebr. 8 :480 |
Jessabel, sem segir sig spákonu vera, að læra og villa mína þjóna, hóranir | Opinb. 2 :532 |
til hann styrkvari verður en það að lærdómur guðsspjallanna skyldi með öllu í | Róm. Formáli :318 |
kenndu þar og mörgu fólki svo að lærisveinarnir kölluðust fyrst í Antiokkia kristnir. | Post. 11 :261 |
til Derben og Lýstran, og sjá, að lærisveinn nokkur var þar, Tímóteus að | Post. 16 :271 |
einum frábærlega lærðum manni samsettur, hver að lærisveinn postulanna hafi verið og margt | Hebr. Formáli :469 |
eftir holdinu, heldur eftir andanum. Því að lögmál þess anda, sem lífgar í | Róm. 8 :331 |
allir fengið, náð fyrir náð, því að lögmálið er fyrir Moysen út gefið, | Jóh. 1 :184 |
hér fyrir enda um það hvar að lögmálið verður réttlegana kennt og allra | Róm. Formáli :315 |
hafa eigi vitsmuni á hversu mikils að lögmálið krefur, einkanlega eitt frjálslegt, viljugt | Róm. Formáli :315 |
og fyrirheitið ónýtt gjört. Af því að lögmálið afrekar eigi annað en reiði. | Róm. 4 :326 |
tala eg sem lögmálið vita), það að lögmálið drottnar yfir manninum æ svo | Róm. 7 :330 |
boðorðið. Því að vér vitum það að lögmálið er andlegt, en eg em | Róm. 7 :331 |
eg vil, eigi samþykki eg það að lögmálið sé gott. Svo gjöri eg | Róm. 7 :331 |
eftirdæmum og líkingum og bívísar það að lögmálið afli miklu meir synda og | Gal. Formáli :399 |
allan kristilegan lærdóm og hvar til að lögmálið þénar og hvað Guðs evangelion | 1Tím. Formáli :448 |
vænta til sáluhjálpar. Tíundi kapítuli Því að lögmálið hefir skuggann eftirkomandi auðæfa, ekki | Hebr. 10 :482 |
viðréttist nú lögmálið fyrir trúna þótt að lögmálsins verk með sinni hrósan verði | Róm. Formáli :311 |
hann í þeirra samkunduhús. Og sjá, að maður var þar sá er hafði | Matt. 12 :32 |
turtildúfur eður tvo dúfuunga. Og sjá, að maður var þar í Jerúsalem sá | Lúk. 2 :121 |
að allir biðu hans. Og sjá, að maður kom þar er Jaírus var | Lúk. 8 :139 |
rann í móti þeim. Og sjá, að maður í bland fólkið kallaði upp | Lúk. 9 :142 |
og vörð á honum. Og sjá, að maður nokkur, sá vatssótt hafði, var | Lúk. 14 :156 |
reisti í gegnum Jeríkó. Og sjáið, að maður sá er Sakkeus var að | Lúk. 19 :166 |
Páli var sjón sýnd um nóttina að maður nokkur af Makedónía stóð og | Post. 16 :271 |
Hann svaraði og sagði: Skrifað er að maðurinn lifir eigi af einu saman | Matt. 4 :15 |
og réttri trú á Kristum svo að maðurinn játi sína eymd og komist | Róm. Formáli :309 |
hinum xxxii. Sálm. þar hann segir að maðurinn verði án verkanna réttlátur þótt | Róm. Formáli :311 |
en konan er mannsins sómi. Því að maðurinn er eigi af konunni, heldur | 1Kor 11 :367 |
bændum undirgefnar svo sem Drottni. Því að maðurinn er kvinnunnar höfuð líka svo | Ef. 5 :417 |
þeirra munnur talar hrokyrði og dáist að manngreinarálitinu fyrir gagnsemdar sakir. En þér | Júd. :527 |
sem manni er undirgefin, hún er að manninum lifanda lögmálinu undirvorpin. En ef | Róm. 7 :330 |
Nú ef hún er hjá öðrum að manninum lifanda, verður hún hórkona kölluð. | Róm. 7 :330 |
geta borgirnar í Írael þar til að mannsins sonur hann kemur. Eigi er | Matt. 10 :28 |
ske í enda þessarar veraldar. Því að mannsins son mun út senda sína | Matt. 13 :37 |
endurleysi? Því að það man ske að mannsins son mun koma í dýrð | Matt. 16 :43 |
öngum þessa sjón segja þar til að mannsins son er upp aftur risinn | Matt. 17 :44 |
míns föðurs auglit á himnum. Því að mannsins son kom að frelsa, hvað | Matt. 18 :46 |
því verið þér og reiðubúnir, því að mannsins son mun koma á þeirri | Matt. 24 :61 |
færa. Og svo sem skrifað er að mannsins sonur skuli margt líða og | Mark. 9 :94 |
sá skal allra þjón vera. Því að mannsins sonur er eigi kominn til | Mark. 10 :99 |
Og hann sagði til þeirra: Því að mannsins sonur er herra og einninn | Lúk. 6 :130 |
yðar: Því að þar mun koma að mannsins son mun seljast í manna | Lúk. 9 :142 |
Fyrir því verið og reiðubúnir því að mannsins sonur mun á þeirri stundu | Lúk. 12 :152 |
að hann er Abrahams sonur. Því að mannsins sonur er kominn eftir að | Lúk. 19 :167 |
að eilífu. Hverninn segir þú þá að mannsins syni byrjar upp að hefjast? | Jóh. 12 :215 |
tala og til reiði tregur. Því að mannsins reiði gjörir það eigi, hvað | Jak. 1 :495 |
sat til borðs í húsinu, sjá, að margir tollheimtumenn og bersyndarar komu og | Matt. 9 :25 |
fyrstu og fyrstir hinir síðustu. Því að margir eru kallaðir, en fáir útvaldir. | Matt. 20 :50 |
man vera óp og tannagnístran. Því að margir eru kallaðir, fáir útvaldir. Þá | Matt. 22 :55 |
til að enginn villi yður. Því að margir munu koma undir mínu nafni | Matt. 24 :59 |
sat til borðs í hans húsi að margir tolltektarar og bersyndugir settust til | Mark. 2 :78 |
og hvílist þar litla stund. Því að margir voru þeir sem gengu frá | Mark. 6 :88 |
varð sem væri hann dauður svo að margir sögðu það hann væri dauður. | Mark. 9 :95 |
fólkið varpaði peningum í ölmusuörkina og að margir ríkir köstuðu miklu. En þá | Mark. 12 :104 |
ei fái nokkur villt yður. Því að margir munu koma í mínu nafni | Mark. 13 :105 |
S. Lúkas Fyrsti kapítuli Af því að margir hafa stundað í lag að | Lúk. 1 :116 |
nafn þitt? Hann sagði: Legion, því að margir djöflar voru í hann farnir. | Lúk. 8 :138 |
ganga um hið þröngva hliðið því að margir (það segi eg yður) sækja | Lúk. 13 :155 |
að þér verðið eigi villtir. Því að margir munu koma í mínu nafni | Lúk. 21 :172 |
himni eður á jörðu (með því að margir eru guðir og margir drottnar), | 1Kor 8 :362 |
þér hafið oss til fyrirmyndar. Því að margir ganga svo (af hverjum eg | Fil. 3 :425 |
hafði það til sagt. Fyrir hvað að margir eru upp runnir af einum ( | Hebr. 11 :485 |
það þér gangið þar inni. Því að margir svikarar eru útfarnir í heiminn | 2Jóh. :524 |
þú ekkert með þennan réttláta því að margt hefi eg liðið í dag | Matt. 27 :70 |
er þeir fóru ofan af fjallinu að margt fólk rann í móti þeim. | Lúk. 9 :142 |
þá upp sín augu og sá að margt fólk dreif að honum. Sagði | Jóh. 6 :196 |
leggja að þig megi skaða því að margt fólk er mitt í þessari | Post. 18 :276 |
föður. Því að eg segi yður að máttugur er Guð upp að vekja | Matt. 3 :14 |
föður. Því að eg segi yður að máttugur er Guð upp að reisa | Lúk. 3 :123 |
að þér verðið eigi dæmdir. Því að með hverjum dómi þér dæmið, munu | Matt. 7 :21 |
tala eg til þeirra í eftirlíkingum að með sjáanda augum sjái þeir eigi | Matt. 13 :35 |
honum. Og er hann reyrði hann að með taugum, sagði Páll til undirhöfðingjans | Post. 22 :287 |
hafa slegið. En eg kom þá að með stríðsfólkinu og sleit hann af | Post. 23 :290 |
þar yfirgnæfir náðin enn miklu framar að með sama hætti sem syndin ríkti | Róm. 5 :328 |
lagðir til skarar hans fóta. Því að með einni offran hefir hann að | Hebr. 10 :483 |
allan með önd og líkama þangað að. Með því að heilög ritning rennir | Róm. Formáli :305 |
eftir sig, þá á bróðir hans að meðtaka hans eignarkonu og uppvekja sínum | Mark. 12 :103 |
byrjaði oss að erfiða og vanfæra að meðtaka og minnast orða Drottins Jesú | Post. 20 :283 |
þeim næsta vingjarnlegan og bjóðandi þeim að meðtaka hinn synduga aftur meður kærleika. | 2Kor. Formáli :379 |
og sögðu: Þú Drottinn ert verðugur að meðtaka dýrð og heiðran og kraft | Opinb. 4 :535 |
lofsöng og sögðu: Þú ert verðugur að meðtaka bókina og upp að brjóta | Opinb. 5 :535 |
Verðugt er lambið, það slátrað er, að meðtaka kraft og ríkidóm og visku | Opinb. 5 :536 |
ríka og fátæka, frelsingja og þræla að meðtaka það auðkenningarteikn í sína hægri | Opinb. 13 :546 |
fyrir Guðs hægri hönd upphafinn og að meðteknu heilags anda fyrirheiti af föðurnum, | Post. 2 :239 |
gefin vera í yðvart skaut því að meður þeirri sömu mælingu, hverri þér | Lúk. 6 :132 |
höfðu vii hinar síðustu plágur því að meður þeim sömum er fullkomnuð reiði | Opinb. 15 :548 |
En trú þú þeim eigi því að meir en fjörutigir manna veita honum | Post. 23 :289 |
hann gengur inn, segi þér húsherranum að meistarinn segir: Hvar er það herbergi | Mark. 14 :108 |
til að lækna þá; og sjá, að menn báru þann mann á sæng | Lúk. 5 :129 |
munuð hlæja. Sælir eru þér þó að menn hati yður og frá skilji | Lúk. 6 :131 |
aftur. Og svo sem þér viljið að menn gjöri við yður, gjöri þér | Lúk. 6 :132 |
að aldri varð upp frá því að menn hafa á jörðu verið þvílíkur | Opinb. 16 :550 |
sannleiknum. Svo vil eg nú það að mennirnir biðji í öllum stöðum og | 1Tím. 2 :451 |
var Jesús Kristur, hlaut í sundur að merja eftir því Adam var fyrirheitið. | Róm. Formáli :306 |
upprisu og fullkomnum vora skírn hver að merkir syndanna deyðing og eitt nýtt | Róm. Formáli :313 |
þér, ef þér læsuð það, kunnið að merkja minn skilning í leyndum dómi | Ef. 3 :413 |
Konan sagði til hans: Eg veit að Messías kemur, sá sem Kristur kallast. | Jóh. 4 :191 |
bæði skipin full svo þau sukku að mestu. Þá Símon Pétur sá það, | Lúk. 5 :128 |
son hans því að hann væri að mestu látinn. Þá sagði Jesús til | Jóh. 4 :192 |
var af því að hann var að mestu hundrað vetra, og eigi dáins | Róm. 4 :326 |
er yðar meistari, Kristur. Sá sem að mestur er yðar, sé hann yðar | Matt. 23 :57 |
Drottni fyrir spámanninn, svo segjanda: Sjáið, að mey mun þunguð verða og son | Matt. 1 :12 |
Hann talaði þá enn framar: Þó að mér byrjaði að deyja jafnframt þér, | Mark. 14 :108 |
Hvað er það, að þér leitið að mér? Viti þér eigi að mér | Lúk. 2 :122 |
leitið að mér? Viti þér eigi að mér byrjar að vera í því | Lúk. 2 :122 |
er hann. Og ef þér spyrjið að mér, þá leyfið þessum burt að | Jóh. 18 :225 |
bjuggu. Hann kom til mín, gekk að mér og sagði: Sál, bróðir, líttu | Post. 22 :286 |
og þeim auglýstur sem eigi hafa að mér spurt. En til Írael segir | Róm. 10 :337 |
samlíkri lund og líkri meiningu. Því að mér er svo kunngjört, bræður mínir, | 1Kor 1 :352 |
eg dveljast allt til hvítasunnu því að mér er þar miklar dyr opnaðar | 1Kor 16 :377 |
og fyrir mér upp á það að mér gefist það orð með dristugri | Ef. 6 :419 |
þann dag Jesú Kristi svo sem að mér er vel heyrilegt það eg | Fil. 1 :421 |
svo óskikkanlega einu í annað svo að mér þykir sem hann muni verið | Jak. Formáli :493 |
gjörist engin þörf að ræða því að mér ónýtum ynglingi ber eigi þess | Opinb. Formáli :528 |
með þær vii síðustu plágur, kom að mér og talaði við mig og | Opinb. 21 :557 |
Herra, gef mér þetta vatn svo að mig þyrsti eigi og að eg | Jóh. 4 :191 |
og eg með honum. Líka sem að mig sendi lifandi faðir og eg | Jóh. 6 :198 |
loðir við mig það vonda. Því að mig lystir til Guðs lögmáls eftir | Róm. 7 :331 |
yður hver er hann þá, sá að mig gleður utan einasta sá sem | 2Kor. 2 :382 |
Drottni. Heilsið Persída, minni elskulegri, hver að mikið erfiði hefir haft í Drottni. | Róm. 16 :346 |
yðvart traust í burt sleppa, hvert að mikið verðkaup hefir. En þolinmæði er | Hebr. 10 :484 |
og brjóstmylkingum á þeim dögum því að mikil harmkvæli munu verða á jörðu | Lúk. 21 :173 |
hans lærisveinar honum eftir. Og sjá, að mikill ókyrrleiki gjörðist í sjónum svo | Matt. 8 :24 |
inn í Gyðingasamkundu og töluðu svo að mikill mannfjöldi trúði, bæði Júðar og | Post. 14 :267 |
bera hann fyrir aðsúg fólksins því að mikill fólksfjöldi fylgdi eftir og kölluðu: | Post. 21 :285 |
annað teikn á himni. Og sjá, að mikill dreki, rauður, sá hafði vii | Opinb. 12 :544 |
sannleiknum sviptir eru, hverjir það meina að mildileikurinn muni fjárafli vera. Forða þig | 1Tím. 6 :455 |
fara upp til þessarar hátíðar því að minn tími er enn eigi upp | Jóh. 7 :200 |
Þetta tala eg því til yðar að minn fögnuður blífi hjá yður og | Jóh. 15 :220 |
treysti þess til yðar allra það að minn fögnuður sé allra yðar fögnuður. | 2Kor. 2 :382 |
Lát þér nægja mína náð því að minn kraftur er í breyskum máttugur. | 2Kor. 12 :396 |
Kristi, til að styrkja og á að minna yður í yðvarri trú svo | 1Þess. 3 :439 |
að hann sé máttugur til á að minna fyrir heilsusamlegan lærdóm og að | Tít. 1 :464 |
þessu hreysi að uppvekja og á að minna yður. Því eg veit það | 2Pét. 1 :512 |
vanheiðrið mig. En eg leita eigi að minni dýrð. Sá er sem leitar | Jóh. 8 :205 |
Honum ber að vaxa, en mér að minnka. Sá sem að ofan kemur, | Jóh. 3 :190 |
þér og nemið hvað það er (að miskunn hefi eg þókknan og eigi | Matt. 9 :26 |
ef þér vissuð hvað það væri (að miskunn hefi eg þókknan og eigi | Matt. 12 :32 |
þér hvíld finna sálum yðrum. Því að mitt ok er sætt og minn | Matt. 11 :31 |
til þeirra: Er það eigi skrifað að mitt hús skuli kallast bænahús öllum | Mark. 11 :101 |
og sagði til þeirra: Skrifað er að mitt hús sé bæna hús, en | Lúk. 19 :169 |
vekja hann á efsta degi. Því að mitt hold er sönn fæða, og | Jóh. 6 :198 |
er eigi af þessum heimi. Ef að mitt ríki væri af þessum heimi, | Jóh. 18 :227 |
og tunga mín gleðst af því að mitt hold man hvílast í voninni. | Post. 2 :238 |
orðum þínum í friði fara því að mín augu hafa séð þitt hjálpráð, | Lúk. 2 :121 |
þér til að deyða mig því að mín ræða grípur öngvan stað hjá | Jóh. 8 :204 |
til meiri algjörðar skeð evangelio svo að mín fjötur í Kristo eru opinskár | Fil. 1 :421 |
sauðum. Svo sem eg sagða yður að mínir sauðir heyra mína rödd, eg | Jóh. 10 :209 |
til Betania og bleif þar. En að morgni er hann gekk aftur til | Matt. 21 :53 |
og grét beisklega. xxvii. kapítuli En að morgni gengu allir kennimannahöfðingjar og öldungar | Matt. 27 :69 |
að aftni þvottdagsins, sá er hefst að morgni hins fyrsta dags þvottdaganna, kom | Matt. 28 :72 |
því að þeir þekktu hann. En að morgni fyrir dögun stóð hann upp, | Mark. 1 :77 |
gekk hann út af borginni. Og að morgni þá gengu þeir þar hjá | Mark. 11 :101 |
miðnætti eður þá haninn gelur elligar að morgni, svo að eigi komi hann | Mark. 13 :107 |
gekk þá í fjallið Oliveti. Og að morgni í dögun kom hann aftur | Jóh. 8 :202 |
þeirri nótt fengu þeir ekkert, en að morgni komnum, þá stóð Jesús í | Jóh. 21 :232 |
manna varð nær fimm þúsundum. En að morgni komnum samansöfnuðust höfðingjar þeirra og | Post. 4 :242 |
önn ala annars morguns af því að morgundagur mun kvíða fyrir sjálfum sér | Matt. 6 :21 |
vandlega að þú gjör eigi Krist að Moysen, né af evangelio eina lögmáls | Formáli :7 |
spámanna í frá veraldar upphafi. Því að Moyses hefir sagt til feðranna: Spámann | Post. 3 :241 |
og köfnuðu og af blóði. Því að Moyses hefir fyrir langri ævi til | Post. 15 :270 |
kom í hús Péturs, leit hann að móðir konu hans lá haldin í | Matt. 8 :24 |
þetta að tala til fólksins, sjá, að móðir hans og bræður stóðu þar | Matt. 12 :34 |
En nokkur sagði til hans: Sjá, að móðir þín og bræður þínir standa | Matt. 12 :34 |
þíns. Og hvaðan kemur mér þetta að móðir Drottins míns kemur til mín? | Lúk. 1 :118 |
mættuð geyma svo yðvarn uppsetning. Því að Móses sagði: Heiðra þú föður þinn | Mark. 7 :90 |
að eg held það þar fyrir að mótlæting þessara tíma sé ekki verð | Róm. 8 :332 |
meðan þér eruð sjálfir vondir? Því að munnur mælir af gnægð hjartans. Góður | Matt. 12 :33 |
er. Og allt hverninn hér fer að, munu þeir kunngjöra yður. Yður heilsar | Kol. 4 :434 |
eg gref um það og læt að myki ef það vildi svo ávöxt | Lúk. 13 :154 |
á mig trúa, þarfara væri honum að mylnusteinn hengdist á háls honum og | Matt. 18 :46 |
á meðan þér hafið ljósið svo að myrkrin höndli yður eigi. Því sá | Jóh. 12 :215 |
hjá honum og hjá yður því að myrkrin eru forgengin, og hið sanna | 1Jóh. 2 :518 |
veit eigi hvert hann gengur því að myrkrin hafa hans augu forblindað. Sonakorn | 1Jóh. 2 :518 |
djöfla, og eigi leyfði hann þeim að mæla því að þeir þekktu hann. | Mark. 1 :77 |
á þá og leyfði þeim eigi að mæla því að þeir vissu það | Lúk. 4 :127 |
við, sem framliðinn var, og tók að mæla. Og hann fékk hann aftur | Lúk. 7 :134 |
eldingar. Og er hann var slíkt að mæla, þá bað hann nokkur faríseus | Lúk. 11 :148 |
fullir af heilögum anda og tóku að mæla ýmislegar tungur eftir því sem | Post. 2 :237 |
fólkið, fylltust þeir fjandskapar og tóku að mæla í gegn því sem Páll | Post. 13 :266 |
nytsemdar. Einum verður gefið fyrir anda að mæla af visku, en öðrum verður | 1Kor 12 :369 |
til réttlætisins, hefur þá síðan upp að mæta nokkrum gegnyrðum og hjáræðum og | Róm. Formáli :311 |
í hjarta? Eigi hefir þú logið að mönnum, heldur að Guði. En þá | Post. 5 :244 |
dauða og fundu engin. Og þó að mörg falsvitni gengu fram að, þá | Matt. 26 :68 |
þrengja að honum og vélsamlega hann að mörgu að spyrja, veitandi honum umsát | Lúk. 11 :150 |
hann mann sitja í tollbúðinni, Matteum að nafni, og sagði til hans: Fylg | Matt. 9 :25 |
fundu þeir mann af Kýrenia, Símonem að nafni. Honum þrengdu þeir til að | Matt. 27 :70 |
nokkur mann ríkur af Arimaþia, Jósef að nafni, hver eð sjálfur var og | Matt. 27 :72 |
og einn af foringjum samkunduhússins, Jaírus að nafni, og þá er hann sá | Mark. 5 :85 |
fæða, og hann skalt þú Jóhannes að nafni kalla. Og það mun þér | Lúk. 1 :116 |
sá þann tollheimtumann, er Levis var að nafni, sitja í tollbúðinni og sagði | Lúk. 5 :129 |
maður kom þar er Jaírus var að nafni, og sá var samkunduhússins höfðingi. | Lúk. 8 :139 |
var þurfamaður sá sem Lasarus var að nafni, hver eð úti lá fyrir | Lúk. 16 :161 |
að maður sá er Sakkeus var að nafni, hver eð var foringi tollheimtumanna | Lúk. 19 :166 |
á þetta. Og sjá, maður, Jósef að nafni, sá er var einn ráðherra, | Lúk. 23 :180 |
sextigi skeiða, hvert eð Emmahus var að nafni. Og þeir voru að tala | Lúk. 24 :181 |
Þá svaraði einn er Kleófas var að nafni og sagði til hans: Ertu | Lúk. 24 :181 |
einn mann í bland faríseos, Nikódemus að nafni. Hann var einn af höfðingjum | Jóh. 3 :188 |
Þar lá einn sjúkur maður, Lasarus að nafni af Betanía í híbýlum Maríu | Jóh. 11 :210 |
lýði. En einn af þeim, Kaífas að nafni, sá sem það sama ár | Jóh. 11 :212 |
hægra eyra. En þénarinn hét Malkus að nafni. Þá sagði Jesús til Péturs: | Jóh. 18 :225 |
þess konar maður sem Ananías var að nafni meður húsfreyju sinni, Safíra, seldi | Post. 5 :244 |
upp nokkur faríseus af ráðinu, Gamalíel að nafni, einn lögvitringur mikils virtur af | Post. 5 :246 |
Júða eftir þeim sem Sál er að nafni út af Tarsen, því, sjá | Post. 9 :254 |
mann inn til sín koma, Ananíam að nafni, leggjandi hönd yfir sig svo | Post. 9 :255 |
hann þann mann sem Eneas var að nafni, hver eð legið hafði í | Post. 9 :256 |
sú lærdómsins þjónustukvinna sem Tabíta var að nafni, hvað er útleggst Dorkas, það | Post. 9 :256 |
nokkur í Sesarea sem Kornelius var að nafni, höfuðsmaður yfir þeim selskap er | Post. 10 :257 |
einn af þeim stóð upp, Agabus að nafni. Hann tilteiknaði fyrir andann mikið | Post. 11 :261 |
að sjá til, sú Róde var að nafni. Og er hún þekkti hljóð | Post. 12 :262 |
að lærisveinn nokkur var þar, Tímóteus að nafni, sonur einnrar trúaðrar Gyðingakonu, en | Post. 16 :271 |
samans. Og kona nokkur guðrækin, Lýdía að nafni, hver eð purpura seldi, verandi | Post. 16 :272 |
Korintio og fann þar Gyðing, Akvílam að nafni, ættaðan úr Pontia, sá er | Post. 18 :276 |
hús nokkurs þess er Júst var að nafni. Hann heiðraði Guð. Hans hús | Post. 18 :276 |
kom til Efeso Gyðingur nokkur, Apollo að nafni, fæddur í Alexandría, mælskumaður og | Post. 18 :277 |
að nokkur gullsmiður, sá Demetríus var að nafni, hver eð gjörði silfurhuldir Díanu, | Post. 19 :279 |
saman komnir. Og nokkurt ungmenni, Eytíkos að nafni, sat í vindauganu og sökk | Post. 20 :281 |
sá af Júdea er Agabus var að nafni. Og þá hann kom til | Post. 21 :283 |
lærisvein meður sér úr Kýpria, Mnason að nafni, hjá hverjum vér herbergi tókum. | Post. 21 :284 |
af keisarans hirð sem Júlío var að nafni. Og vér stigum á það | Post. 27 :296 |
ekki vegsama mig um það því að nauðsynin rekur mig þar til. Og | 1Kor 9 :364 |
Og allur lýður sókti til honum að ná því að kraftur gekk út | Lúk. 6 :131 |
Náðin og gjöfin hafa þann aðskilning að náðin kallast eiginlega föðursins mildi og | Róm. Formáli :306 |
vér þá í syndinni blífa svo að náðin megi yfirgnæfa? Fjarri er því. | Róm. 6 :328 |
ótölulegur lýður flykktist þar saman svo að nálega trað hver annan undir, hóf | Lúk. 12 :150 |
kristinna manna hugskot nú þangað dreifð að nálegana vita menn eigi lengur hvað | Formáli :4 |
iðran því að Guðs ríki tekur að nálgast. Hann er og einninn sá | Matt. 3 :14 |
Gjörið iðran því að himnaríki tekur að nálgast. En er Jesús gekk með | Matt. 4 :16 |
predikið og segið það himnaríki tekur að nálgast. Læknið sjúka, hreinsið líkþráa, uppvekið | Matt. 10 :27 |
xxi. kapítuli Og er þeir tóku að nálgast Jerúsalem og komu til Betfage | Matt. 21 :52 |
burt. En þá er frjóvgunartími tók að nálgast, sendi hann sína þjóna til | Matt. 21 :54 |
og hvílast? Sjáið, sú stund tekur að nálgast eð mannsins son mun ofurseljast | Matt. 26 :67 |
upp, föru vær. Sjáið, hann tekur að nálgast, sá er mig forræður. Og | Matt. 26 :67 |
En það skeði þá hann tók að nálgast Jeríkó að nokkur mann blindur | Lúk. 18 :166 |
Og það skeði þá hann tók að nálgast Betfage og Betaníam við fjallið | Lúk. 19 :168 |
á veginn. Og þá hann tók að nálgast og fór ofan af fjallinu | Lúk. 19 :168 |
hljóða. Og sem hann tók meir að nálgast, sá hann á borgina og | Lúk. 19 :168 |
sé það, og sá tími tekur að nálgast. Fylgið þeim eigi eftir. En | Lúk. 21 :172 |
af herflokkum, þá skulu þér vita að nálgast tekur hennar aleyðing. Svo að | Lúk. 21 :173 |
af því að yðar endurlausn tekur að nálgast. Og hann sagði þeim þessa | Lúk. 21 :173 |
heyra. xxii. kapítuli En þá tók að nálgast hátíðardagur ins sæta brauðs, hver | Lúk. 22 :174 |
af honum voru. Og þeir tóku að nálgast kauptúnið það þeir gengu til, | Lúk. 24 :182 |
skeði það svo er hann tók að nálgast Damaskum að í skyndingu leiftraði | Post. 9 :254 |
þeir voru á leiðinni og tóku að nálgast borgina, sté Pétur upp á | Post. 10 :257 |
þá eg þangað fór og tók að nálgast Damaskum nær miðjum degi að | Post. 22 :286 |
er um liðin, en dagurinn tekur að nálgast. Leggjum því af verkin myrkvanna | Róm. 13 :342 |
Því að endir allra hluta tekur að nálgast. Fyrir því verið sparneytnir og | 1Pét. 4 :507 |
miklu sem þér sjáið daginn taka að nálægjast. Því ef vér mótþróanlega syndir | Hebr. 10 :483 |
og þeir voru á skipi, bæta að neti. Og strax þá kallaði hann | Mark. 1 :75 |
þess sem var yfirboðari faríseorum brauðs að neyta, þeir höfðu og vörð á | Lúk. 14 :156 |
þeirra: Eg hefi þá fæðu til að neyta, af hverri þér vitið ekki. | Jóh. 4 :192 |
mínir, nær þér komið til samans að neyta, þá bíði hver annars. En | 1Kor 11 :368 |
svo þeim sem syndguðust, hverra hræ að niður hrundi á eyðimörku? En hverjum | Hebr. 3 :473 |
en það er með öllu fyrirbjóðanda að nokkrir skipti nýja testaments bókum í | Formáli :4 |
syndir eru þér fyrirgefnar. Og sjá, að nokkrir af skriftlærðum sögðu með sjálfum | Matt. 9 :25 |
sínum verkum. Sannlega segi eg yður að nokkrir standa þeir hér sem dauðann | Matt. 16 :43 |
engla. En eg segi yður sannlega að nokkrir af þeim, hér standa, smakka | Lúk. 9 :141 |
með því að vér höfum heyrt að nokkrir af oss eru út gengnir | Post. 15 :270 |
þessa skynsemi hafa eigi allir. Því að nokkrir hafa gjört sér samvisku hér | 1Kor 8 :362 |
Eða þurfu vér líka svo sem að nokkrir hólsbréfanna til yðar eður hólsbréfin | 2Kor. 3 :383 |
hégómahjal og kappdeilur falsfrægðaðrar listar, hverri að nokkrir frammi haldi og eru trúnni | 1Tím. 6 :456 |
hlutum viður postullega pistla. En þó að nokkrir vilji tilgeta það S. Páll | Hebr. Formáli :470 |
að það er enn fyrir höndum að nokkrir skulu til þeirrar sömu koma | Hebr. 4 :474 |
er sem af þér segist? Því að nokkuð nýtt flytur þú fyrir vor | Post. 17 :275 |
hann um. Og eigi lofaði hann að nokkur bæri ker um musterið. Og | Mark. 11 :101 |
og er þeir voru á veginum að nokkur sagði til hans: Eg vil | Lúk. 9 :143 |
og heyrðu það eigi. Og sjá, að nokkur lögvitringur stóð upp, freistaði hans | Lúk. 10 :145 |
því að það fær eigi skeð að nokkur spámaður farist utan í Jerúsalem. | Lúk. 13 :155 |
þá hann tók að nálgast Jeríkó að nokkur mann blindur sat við veginn | Lúk. 18 :166 |
þekkti alla og þurfti eigi við að nokkur bæri af manninum vitni því | Jóh. 2 :188 |
sá kemur til mín. Eigi það að nokkur hafi föðurinn sénan nema sá | Jóh. 6 :198 |
aldur hefir það eigi heyrt verið að nokkur hafi upp lokið þess manns | Jóh. 9 :207 |
alla luti, og þú þarft eigi að nokkur spyrji þig. Fyrir það trúum | Jóh. 16 :223 |
Hverninn má eg kunna það nema að nokkur leiðrétti mig? Þá bað hann | Post. 8 :253 |
Vær höfum enn eigi heyrt hvort að nokkur heilagur andi væri. Hann sagði | Post. 19 :278 |
lítill uppblástur af þessum vegi því að nokkur gullsmiður, sá Demetríus var að | Post. 19 :279 |
honum þó liðugan gang og fyrirbauð að nokkur af hans liði þjónaði honum | Post. 24 :292 |
að það væri eigi háttur Rómverja að nokkur maður væri til refsingar seldur | Post. 25 :293 |
getið á meðal heiðinna þjóða því að nokkur skyldi hafa síns föðurs eiginkonu. | 1Kor 5 :357 |
heldur dauðum að vera en það að nokkur skyldi mína vegsemd ónýta gjöra. | 1Kor 9 :364 |
og umlíðið hver annan. Og ef að nokkur hefir klögumál móti öðrum, þá | Kol. 3 :433 |
kapítuli Það er vissileg sannindi ef að nokkur girnist biskupsembætti, sá girnist ágætt | 1Tím. 3 :451 |
hluttakarar. Þetta kenn og áminn. Ef að nokkur kennir öðruvís og blífur ekki | 1Tím. 6 :455 |
heiðurs, sum til vanæru. Og ef að nokkur hreinsar sig í frá þvílíkum, | 2Tím. 2 :460 |
bar sinn ávöxt. Kærir bræður, ef að nokkur meðal yðar villist frá sannleikanum | Jak. 5 :500 |
synd til dauða. Eg segi ekki að nokkur þar fyrir biðji. Allt ranglæti | 1Jóh. 5 :523 |
trúað hvað Guð hefir talað. Þótt að nokkurir út af þeim hafi því | Róm. 3 :324 |
sonu af steinum þessum. Af því að nú er öxin sett til rótar | Matt. 3 :14 |
vitnisburðar evangelio Guðs náðar. Og sjáið, að nú veit eg að þér munuð | Post. 20 :282 |
miklir tímar voru umliðnir, með því að nú var þó hættumeiri siglingin, að | Post. 27 :297 |
og nauð fyrir yðra trú. Því að nú eru vér lifandi meðan þér | 1Þess. 3 :439 |
átta sálir, hjálpuðust fyrir vatnið, hvert að nú einninn oss hjálplega gjörir í | 1Pét. 3 :507 |
skynsamlegrar og vélalausrar mjólkur svo sem að nýfædd börn upp á það að | 1Pét. 2 :504 |
þér: Nema ef sá nokkur sem að nýju verður endurborinn, hann fær eigi | Jóh. 3 :188 |
og allt hans hús. Þetta er að nýju annað það jarteikn Jesús gjörði | Jóh. 4 :193 |
brjóstum, sú er umsnýr oss og að nýju endurfæðir í Guði heilögum anda ( | Róm. Formáli :307 |
að vér lofum eigi sjálfa oss að nýju, heldur það að vér gefum | 2Kor. 5 :386 |
það Guð niðurlægi mig enn aftur að nýju hjá yður og eg hljóti | 2Kor. 12 :396 |
stað, svo segjum vér enn aftur að nýju það ef nokkur predikar yður | Gal. 1 :400 |
setninga, hverjum þér viljið nú aftur að nýju þjóna? Þér haldið daga og | Gal. 4 :405 |
til algjörvileiksins að grípa (eigi aftur að nýju grundvöll leggjandi iðranarinnar dauðra verka | Hebr. 6 :476 |
veraldar og ef þeir affalla aftur að nýju og krossfesta á sjálfum sér | Hebr. 6 :476 |
hjá þeim að eg em mér að nægja láta. Eg kann lágur og | Fil. 4 :426 |
þér hjálpa. Af því sker það að nær enginn heiðrar föður sinn né | Matt. 15 :40 |
þig í hið yðsta sæti svo að nær sá kemur, er þér bauð, | Lúk. 14 :156 |
eigi minn pening í mangarans borð að nær eg kæmi, hefði eg það | Lúk. 19 :167 |
senda son minn elskulegan. Má vera að nær þeir sjá hann, þá feili | Lúk. 20 :170 |
þetta tala eg því til yðar að nær sú stund kemur, þá skulu | Jóh. 16 :221 |
og hjálplegir verða? En þessu veldur að nær þeir heyra Guðs evangelia, fara | Róm. Formáli :307 |
af dauða, þá muntu hjálpast. Því að nær vér trúum af hjarta, verðum | Róm. 10 :336 |
vér þar eigi Drottins kveldmáltíð því að nær þér skuluð halda kveldmáltíðina, þá | 1Kor 11 :368 |
konuna, þá sem fæða skyldi, svo að nær hún hefði fætt að hann | Opinb. 12 :544 |
er því að yðar trúa vex að næsta og kærleikurinn sérhvers meðal yðar | 2Þess. 1 :444 |
Jesúm Kristum. Fyrir því skeika þeir að næsta, hverjir með verkunum trúa sig | Eftirmáli :569 |
en mér að minnka. Sá sem að ofan kemur, hann er yfir öllum. | Jóh. 3 :190 |
eruð hér neðan að, eg em að ofan. Þér eruð af þessum heimi, | Jóh. 8 :203 |
gjöf og öll fullkomin gjöf kemur að ofan frá föðurnum ljóssins, í hjá | Jak. 1 :495 |
hina elskulegu borg. Og eldur kom að ofan frá Guði af himninum og | Opinb. 20 :556 |
fyrir fólkið einninn fyrir sig sjálfan að offra fyrir syndirnar. Og enginn tekur | Hebr. 5 :475 |
að hver biskup verður til settur að offra gjafir og fórnir. Fyrir því | Hebr. 8 :479 |
andlegs húss og til heilags prestdæmis að offra andlegar offranir, þær Guði þakknæmar | 1Pét. 2 :504 |
sjálfra auðæfanna. Því hvert ár hlaut að offrast hinar sömu offranir og kunni | Hebr. 10 :482 |
miskunn hefi eg þókknan og eigi að offri). Því að eigi kom eg | Matt. 9 :26 |
miskunn hefi eg þókknan og eigi að offri), hefði þér aldrei saklausa fordæmt. | Matt. 12 :32 |
sveik, vissi og þennan stað því að oft kom Jesús þangað með sína | Jóh. 18 :225 |
Sé, og einn skrif lærður gekk að og sagði til hans: Meistari, eg | Matt. 8 :24 |
þá, sjá, að foringi nokkur gekk að og kraup fyrir honum niður og | Matt. 9 :26 |
visnaða hönd. Og þeir spurðu hann að og sögðu: Er eigi leyfilegt að | Matt. 12 :32 |
Sesaree Filippi og spurði sína lærisveina að og sagði: Hvað segja menn til | Matt. 16 :42 |
dauða. Og hans lærisveinar spurðu hann að og sögðu: Hvar fyrir segja hinir | Matt. 17 :44 |
fíkjutré við veginn, gekk hann þangað að og fann ekkert á því nema | Matt. 21 :53 |
segja upprisuna eigi vera, spurðu hann að og sögðu: Meistari Moyses hefir sagt | Matt. 22 :56 |
til samans komnir, spurði Jesús þá að og sagði: Hvað virðist yður af | Matt. 22 :56 |
þú hingað? Þá gengu þeir þangað að og lögðu hendur á Jesúm og | Matt. 26 :67 |
fyrir landsdómaranum. Og landsdómarinn spurði hann að og sagði: Ertu konungur Gyðinga? En | Matt. 27 :69 |
af dauða. Og þeir spurðu hann að og sögðu: Hvað er það þá | Mark. 9 :94 |
segja upprisuna eigi vera, spurðu hann að og sögðu: Meistari, Móses skrifaði oss | Mark. 12 :103 |
reis upp í miðið, spurði Jesúm að og sagði: Svarar þú öngu til | Mark. 14 :110 |
Þá spurði höfuðpresturinn hann enn aftur að og sagði til hans: Ert þú | Mark. 14 :110 |
margt. Pílatus spurði hann enn aftur að og sagði: Svarar þú öngu? Sjá | Mark. 15 :111 |
kallar á Elíam. En einn hljóp að og fyllti upp njarðarvött með edik, | Mark. 15 :113 |
bænahaldi. Þessi gekk og samstundis þangað að og prísaði Drottin og sagði af | Lúk. 2 :122 |
eld kastast. Og fólkið spurði hann að og sagði: Hvað skulu vær þá | Lúk. 3 :123 |
er skipað. Þá spurðu hann stríðsmenn að og sögðu: Hvað skulu vær gjöra? | Lúk. 3 :123 |
Æptu eigi. Og hann gekk þar að og á hrærði börunnar, en þeir | Lúk. 7 :134 |
djöflinum í eyðimörk. Jesús spurði hann að og sagði: Hvert er nafn þitt? | Lúk. 8 :138 |
hjá honum að hann spurði þá að og sagði: Hvern segir fólkið mig | Lúk. 9 :141 |
sá hann aumur á honum, gekk að og batt um sár hans, hellandi | Lúk. 10 :146 |
fyrir að þjóna honum. Hún gekk að og sagði: Lávarður, hirðir þú ekki | Lúk. 10 :146 |
Biðjið, og mun yður gefast, leitið að, og munu þér finna, hnýið á, | Lúk. 11 :147 |
og sá aumur á honum, hljóp að og féll um háls honum og | Lúk. 15 :159 |
það. Og höfðingi nokkur spurði hann að og sagði: Góði meistari, hvað skal | Lúk. 18 :165 |
yfirvaldinu landstjórnarans. Og þeir spurðu hann að og sögðu: Meistari, vær vitum að | Lúk. 20 :170 |
hverjir neittu upprisuna vera, spurðu hann að og sögðu: Moyses skrifaði oss: Ef | Lúk. 20 :170 |
niður brotinn. En þeir spurðu hann að og sögðu: Meistari, nær skal þetta | Lúk. 21 :172 |
slógu í hans andlit, spurðu hann að og sögðu: Spáðu hver sá er | Lúk. 22 :177 |
borinn. Hans lærisveinar spurðu hann þá að og sögðu: Rabbí, hvort braut þessi | Jóh. 9 :205 |
Jesús að þeir vildu spyrja hann að og sagði til þeirra: Þér spyrjið | Jóh. 16 :222 |
voru til samans komnir, spurðu hann að og sögðu: Herra, viltu nú á | Post. 1 :235 |
þeim fyrir ráðið. Kennimannahöfðinginn spurði þá að og sagði: Höfu vær eigi af | Post. 5 :245 |
og öldungana og hina skriftlærðu, hlupu að og gripu hann, burt leiddu fyrir | Post. 5 :247 |
andinn sagði til Filippo: Gakktu þangað að og teng þig að þeim vagni. | Post. 8 :253 |
þeim vagni. Þá skundaði Filippus þangað að og heyrði að hann var að | Post. 8 :253 |
á hvern eg horfða. Hugða eg að og sá ferfættar kindur jarðar, skógdýr, | Post. 11 :260 |
á Páli. En hershöfðinginn gekk þar að og tók hann að sér og | Post. 21 :285 |
standið í trúnni, berið yður karlmannlega að og verið styrkvir. Alla yðra hluti | 1Kor 16 :378 |
það eg vissa hverninn yður færi að og það hann hugsvalaði yðar hjörtum | Kol. 4 :434 |
hennar vii innsigli. Og eg gáði að, og sjá, í miðið stólsins og | Opinb. 5 :535 |
Kom og skoða. Og eg gætta að, og sjá, að hvítur hestur, og | Opinb. 6 :536 |
Kom og skoða. Og eg gætta að, og sjá, að brúnn hestur, og | Opinb. 6 :536 |
annað dýrið segja: Kom og gæt að. Og þar gekk út annar hestur, | Opinb. 6 :536 |
Þeir sögðu til hans: Herra, það að okkar augu upplúkist. En Jesús sá | Matt. 20 :51 |
mikil er mildi heimugleikans: Sá sem að opinberaður er í holdinu, réttlættur í | 1Tím. 3 :452 |
þókknust honum. Því vér hljótum allir að opinberast fyrir dómstóli Krists upp á | 2Kor. 5 :385 |
gjarnan værir ef þú þyrðir þótt að opinskár verk verði eigi lengi innibyrgð | Róm. Formáli :303 |
og fram og tilbáðu hann. Og að opnuðum sínum fjársjóðum offruðu þeir honum | Matt. 2 :13 |
við bróður þinn, og kom þá að oppra þína gáfu. Vertu snarlega samþykkur | Matt. 5 :18 |
kærir bræður, biðjið fyrir oss svo að orð Drottins hlaupi og vegsamað verði | 2Þess. 3 :446 |
væri staðfastir í trúnni og það að oss byrjar fyrir margar hrellingar inn | Post. 14 :268 |
við borðið því að vær óttuðust að oss mundi bera á grynningarnar og | Post. 27 :297 |
fyrirlætur upp á það hann auðsýni að oss hjálpi einasta hans réttlæti, hvert | Róm. Formáli :311 |
verðum eigi tældir af andskotanum því að oss er eigi óvitanlegt hvað hann | 2Kor. 2 :382 |
þá er það af Guði, sá að oss gjörði neyta fram að flytja | 2Kor. 3 :383 |
til arfskiptis heilagra í ljósinu. Sá að oss hefir frelsað af yfirvaldi myrkranna | Kol. 1 :429 |
En vér, kærir bræður, með því að oss er stíað verið í frá | 1Þess. 2 :439 |
þau gefst heilagur andi, sá sem að oss gefur fyrir Krists verðskuldan guðsspjalllega | Eftirmáli :566 |
Guðs evangelium verður predikað, í hverri að oss fyrirgefast allar vorar syndir og | Eftirmáli :568 |
þau teikn er hann gjörði því að óhreinir andar fóru út af mörgum | Post. 8 :252 |
þú (á meðal allra bóka) rétt að órskurða og eina grein af að | Formáli :9 |
tungu svo það að allir tóku að óttast og undrast og sögðu: Sjá, | Post. 2 :237 |
fyrir landsdómaranum í gegn Páli. En að Páli fyrir kölluðum tók Tertúllus til | Post. 24 :290 |
Gallío gaf sér þar alls ekki að. Páll dvaldi þar sjálfur í marga | Post. 18 :277 |
skeði er Apollo var til Korintíu að Páll gekk þá um upplönd og | Post. 19 :278 |
í djúpan svefn. Og með því að Páll talaði svo lengi, þá þyngdist | Post. 20 :281 |
eftir komu vær til Míleto því að Páll hafði sett sér að sigla | Post. 20 :281 |
honum í borginni. Þann meinuðu þeir að Páll hefði í musterið innleitt. Og | Post. 21 :285 |
komið á veginum. Þá svaraði Festus að Páll yrði að sönnu varðveittur í | Post. 25 :292 |
gátu þó eigi sannað af því að Páll svaraði svo fyrir sig það | Post. 25 :293 |
skeði og þrim dögum þar eftir að Páll saman kallaði hina æðstu menn | Post. 28 :300 |
þeir komu til Kapernaum, gengu þeir að Pétri sem skattgjaldið upp báru og | Matt. 17 :45 |
er heilbrigður var vorðinn, hélt sig að Pétri og Jóni, hljóp allt fólkið | Post. 3 :240 |
er hinir voru frá honum viknir að Pétur sagði til Jesú: Meistari, fínt | Lúk. 9 :142 |
á sængur eður börur svo þá að Pétur þeim borgum sem í nánd | Post. 5 :245 |
Joppen, og þá lærisveinarnir heyrðu það að Pétur væri þar, sendu þeir til | Post. 9 :256 |
og virktavini. Og er það skeði að Pétur kom inn, gekk Kornelius í | Post. 10 :258 |
heldur hljóp hún inn og sagði að Pétur stæði úti fyrir hurðinni. En | Post. 12 :263 |
honum öngu þaðan í frá svo að Pílatus undraðist. En hann var vanur | Mark. 15 :111 |
konungur hendur á nokkra af safnaðinum að pína þá. Hann lét þá drepa | Post. 12 :262 |
virtur af öllu fólki, og bauð að postularnir skyldu víkja út um stundar | Post. 5 :246 |
i. kap.: Eg em útlesinn til að predika Guðs evangelium, hverju hann hefir | Formáli :6 |
Þaðan í frá tók Jesús til að predika og segja: Gjörið iðran því | Matt. 4 :16 |
honum, og hann sendi þá út að predika og gaf þeim vald til | Mark. 3 :80 |
og að græða sundraða í hjörtum, að predika herteknum endurlausn og sýn blindum | Lúk. 4 :126 |
kramda að kvitta til lausnar og að predika þakknæmilegt ár Drottins. Og þá | Lúk. 4 :126 |
læknuðu sóttir, sendi þá og út að predika Guðs ríki og að græða | Lúk. 9 :140 |
að kenna fólkinu í musterinu og að predika guðsspjöll, að þá komu til | Lúk. 20 :169 |
Asdód, gekk um kring og tók að predika guðsspjöllin í öllum stöðum þar | Post. 8 :254 |
gekk hann í Gyðingasamkundur og tók að predika þeim Jesúm það hann sami | Post. 9 :255 |
af dauða. Og hann bauð oss að predika fólkinu og vitni um bera | Post. 10 :259 |
þeir komu til Salmínuborgar, tóku þeir að predika Guðs orð í samkundum Gyðinga. | Post. 13 :264 |
í því það Drottinn kallaði oss að predika þeim guðsspjöll. En þá vér | Post. 16 :271 |
af skírn Jóhannis. Þessi tók trúlega að predika í samkundunni. En er Priskilla | Post. 18 :277 |
í andlegri stjórnan, hversu þeir eiga að predika, stjórna, þjóna, veita og líða, | Róm. Formáli :317 |
Kristi, kallaður til postula, útlesinn til að predika Guðs evangelium, hverju hann hafði | Róm. 1 :320 |
til yðar sem eruð í Róm að predika guðsspjöllin. Því að eg skammast | Róm. 1 :320 |
guðsspjalli og sérdeilis lagt kapp á að predika Guðs evangelium þar hvar nafn | Róm. 15 :345 |
þá er eg kom til Tróada að predika Krists evangelium og mér voru | 2Kor. 2 :382 |
Guði reyndir það oss er tiltrúað að predika evangelion, svo tölu vér, eigi | 1Þess. 2 :438 |
postuli Jesú Kristi fyrir Guðs vilja að predika fyrirheitið lífsins í Kristo Jesú. | 2Tím. 1 :457 |
er og lærður vel evangelion til að predika og mótstöðu veita fölskum lærdómi | Tít. Formáli :463 |
Guðs, en postuli Jesú Kristi til að predika trúna Guðs útvaldra og viðurkenning | Tít. 1 :464 |
yfir þá. Og guðsspjöllum byrjar áður að predikast á meðal allra þjóða. Og | Mark. 13 :105 |
til sinna, kunngjörðu þeim hvað helst að prestahöfðingjar og öldungarnir höfðu til þeirra | Post. 4 :243 |
guðsþjónustu og gjörir alla kristna menn að prestum að þeir skuli offra hvorki | Róm. Formáli :317 |
svo síðan þar eftir á evangelium að prísa í gegn mannalærdómum og það | 2Pét. Formáli :510 |
himins og jarðar þá kunni þér að prófa, en hví prófi þér eigi | Lúk. 12 :153 |
fyrirfram Tímóteum til þeirra sent slíkt að prófa og þakkar Guði það hann | 1Þess. Formáli :436 |
kall mikillar kveinunar, óps og ýlfranar, að Rakel æpti sonu sína og vildi | Matt. 2 :13 |
og margan afvegaleiða. Og af því að ranglætið man yfirgnæfa, mun kærleikurinn margra | Matt. 24 :60 |
víkja og hefja fyrst af upphafi að rannsaka undirdjúp Guðs fyrirhyggju, hvort þeir | Róm. Formáli :317 |
burt frá ráðinu og tóku þá að ráðgast um sín á milli og | Post. 4 :242 |
var. Nú sjáu vér fyrir spegilinn að ráðgátu, en þá auglit að augliti. | 1Kor 13 :371 |
eg var til Jerúsalem og báðu að refsing skyldi á hann ganga, hverjum | Post. 25 :293 |
í vestri, þá segi þér jafnskjótt að regn komi. Og það sker. Og | Lúk. 12 :153 |
uppfylli sínar syndir alls staðar. Því að reiði er óendaleg yfir þá komin. | 1Þess. 2 :439 |
það þeir færi fyrst til yðar að reiðubúa þessa áðurlofaða blessan það hún | 2Kor. 9 :391 |
sína. Og er hann tók til að reikna, kom einn fyrir hann, sá | Matt. 18 :47 |
nálægðinni. Því að vér dirfunst ekki að reikna oss eður telja meðal þeirra | 2Kor. 10 :392 |
yður að máttugur er Guð upp að reisa Abrahams syni af steinum þessum. | Lúk. 3 :123 |
að hann hafði snúið sinni ásján að reisa upp til Jerúsalem. En er | Lúk. 9 :143 |
aftur til Galíleam. Honum byrjaði og að reisa um mitt Samaríam. Þá kom | Jóh. 4 :190 |
hafði sjónina séð, stunduðum vér strax að reisa í Makedónía fullgjörðir í því | Post. 16 :271 |
eigi ágjarnir hégómadýrðar hver annan innbyrðis að reita og að öfunda. Kærir bræður, | Gal. 6 :408 |
sóttir að lækna og djöfla út að reka. Og á Símonem setti hann | Mark. 3 :80 |
kona Syropheniceættar, og hún bað hann að reka út djöfulinn frá dóttur sinni. | Mark. 7 :91 |
inn í musterið, tók til út að reka þá sem seldu og keyptu | Mark. 11 :101 |
eg á fyrir Beelsebúb djöfla út að reka, fyrir hvern rekast þeir þá | Lúk. 11 :147 |
inn í musterið og tók út að reka þá sem seldu og keyptu | Lúk. 19 :169 |
hið sama með predikan og líferni að reka og firra sig ónýtum slenslegum | 1Tím. Formáli :449 |
sem hann hefir uppbyrjað evangelions eyrindi að reka það einninn vel nytsamlegt er | 2Tím. Formáli :457 |
eg, og fer eg nú út að reyna þau. Eg bið þig afsaka | Lúk. 14 :157 |
margvíslegar freistanir íhratið. Og vitið það að reynslan yðvarrar trúar verkar þolinmæði, en | Jak. 1 :494 |
allra heiðinna þjóða trúarinnar hlýðni upp að rétta undir hans nafni, af hverra | Róm. 1 :320 |
Guðs er, og leita við upp að rétta sínar eiginlegar réttlætingar og eru | Róm. 10 :336 |
að Guð er máttugur hann upp að rétta. Annar heldur meir af öðrum | Róm. 14 :342 |
og þjáningarmaður. Þaðan kemur og það að réttferðugum er ekkert lögmál sett eftir | Formáli :8 |
fyrir Guði, þá er opinbert því að réttlátur lifir af trú sinni. En | Gal. 3 :403 |
og syndugra. Og spekin hlýtur svo að réttlætast láta af sínum niðjum. Þá | Matt. 11 :31 |
og bersyndugra. Og spekin hlýtur svo að réttlætast af sínum sonum öllum. En | Lúk. 7 :135 |
jarðar eftir hans fyrirheiti, í hverjum að réttlætið byggir. Fyrir því, mínir kærustu, | 2Pét. 3 :515 |
syndina í holdinu fyrir syndina svo að réttlætingin, sem af lögmálinu heimtist, uppfylltist | Róm. 8 :332 |
nema sá einn glatanar sonur svo að ritningin uppfylltist. En eg kem nú | Jóh. 17 :224 |
eð hvers hann skal vera, svo að ritningin uppfylltist er segir: Þeir skiptu | Jóh. 19 :229 |
að allt var nú fullkomnað og að ritningin uppfylltist, þá segir hann: Þyrstir | Jóh. 19 :229 |
að þetta var og gjört svo að ritningin uppfylltist: Eigi skulu þér brjóta | Jóh. 19 :230 |
tilhlaupi, heldur undir Guðs miskunnsemd. Því að ritningin segir til Farao: Til þess | Róm. 9 :335 |
í orðinu og í lærdóminum. Því að ritningin segir: Eigi skaltu til binda | 1Tím. 5 :454 |
herrastétt og valdsstjórnan. En honum byrjar að ríkja þar til hann leggur alla | 1Kor 15 :375 |
verða og á þriðja degi upp að rísa. En Pétur tók hann út | Matt. 16 :43 |
og á hinum þriðja degi upp að rísa. Hann talaði og þessi orð | Mark. 8 :93 |
verða og á þriðja degi upp að rísa. Hann sagði þá til allra: | Lúk. 9 :141 |
verða og á þriðja degi upp að rísa. Og þær minntust á hans | Lúk. 24 :181 |
byrjaði Kristi að líða og upp að rísa á þriðja degi af dauða | Lúk. 24 :183 |
enn ritningina það honum byrjaði upp að rísa af dauða. Og þá gengu | Jóh. 20 :230 |
að líða og af dauða upp að rísa og að þessi Jesús, hvern | Post. 17 :274 |
þá stund það tími er upp að rísa af svefninum af því að | Róm. 13 :342 |
gegn allri lögmálsins ásakan sem Pistillinn að Róm gnóglega útvísar. En svo það | Eftirmáli :566 |
þessum. Því öxin er nú sett að rót trésins og hvert það tré, | Lúk. 3 :123 |
aftur segir Ysaias: Það mun ske að rót Jesse og hann sem upprís | Róm. 15 :344 |
því að Guð er máttugur til að rótsetja þá inn aftur. Því ef | Róm. 11 :339 |
hjá og sáu fíkjutréið þurrt orðið að rótum. Pétur minntist á og sagði | Mark. 11 :101 |
blótmenn skurgoða. Annars hlyti þér veröldina að rýma. En nú skrifa eg yður | 1Kor 5 :358 |
um hvað hér gjörist engin þörf að ræða því að mér ónýtum ynglingi | Opinb. Formáli :528 |
eigi eftir holdsins brekvísi þess girndir að rækja. Fjórtándi kapítuli En hann sem | Róm. 13 :342 |
og yfir hann koma, og sjá, að röddin af himni sagði: Þessi er | Matt. 3 :15 |
bjart ský umskyggði þá, og sjá, að röddin úr skýinu sagði: Þessi er | Matt. 17 :44 |
má vera löngu seinna, af því að S. Páll (Galatas i.) vottar mektuglega | Hebr. Formáli :469 |
á gull, silfur, gimsteina svo sem að S. Páll (í Korinti iii.) segir. | Hebr. Formáli :470 |
tíð hann son sinn offraði sem að S. Páll (Ró. iii) þar í | Jak. Formáli :492 |
og lögmálið eitt lögmál frelsisins, hvert að S. Páll kallar þó eitt lögmál | Jak. Formáli :493 |
sá selskapur skildi sig að. Því að Saddúkei segja upprisu framliðinna eigi vera, | Post. 23 :288 |
eg kem til, þessari stuðning saman að safna. En þá er eg kem | 1Kor 16 :377 |
sem djöflar fyrir hans dómstóli saman að safnast, hann þar líkamlega að sjá. | Eftirmáli :568 |
er og einninn sá af þeim að sagt er fyrir Esaiam spámann sem | Matt. 3 :14 |
vill lán taka. Þér hafið heyrt að sagt er: Elska skaltu náunga þinn | Matt. 5 :19 |
fyrir Davíð: Í dag. Svo sem að sagt er: Í dag, ef að | Hebr. 4 :474 |
fyrirheitinu með tekið, út af hverjum að sagt var: Í Ísak skal þér | Hebr. 11 :485 |
stóð eg hann undir augum því að sakferli var yfir hann komið. Af | Gal. 2 :402 |
Því að allir hljóta með eldi að saltast og allar fórnir salti að | Mark. 9 :97 |
að saltast og allar fórnir salti að saltast. Saltið er gott, en ef | Mark. 9 :97 |
heldur það sem líkamlegt er. Og að saman kölluðu fólkinu samt með hans | Mark. 8 :93 |
mun hann út senda sína engla að saman safna sínum útvöldum af fjórum | Mark. 13 :106 |
brenndu þær öllum hjá veranda. Og að saman reiknuðu þeirra verði fundu þeir | Post. 19 :279 |
konunga jarðarinnar og um alla heimskringlu að samansafna þeim til orrustu upp á | Opinb. 16 :549 |
fjórum áttum jarðarinnar, Góg og Magóg, að samansafna þeim til baráttu, hverra tala | Opinb. 20 :556 |
sem til Jerúsalem voru, heyrðu það að Samaría hefði meðtekið Guðs orð, sendu | Post. 8 :252 |
þeim er í Jerúsalem byggja svo að sami akur verður kallaður á þeirra | Post. 1 :236 |
Salamonis. Og öngvir aðrir dirfðust meir að samlaga sig þeim, heldur miklaði þá | Post. 5 :244 |
kom til Jerúsalem freistaði hann þess að samlaga sig til lærisveinanna, og þeir | Post. 9 :255 |
lönd svo að þér gjörið einn að samlendingsgyðingi, og nær hann er það | Matt. 23 :58 |
meður (eg veit eigi að hverninn) að samlíkja hið nýja hinu gamla testamento. | Formáli :4 |
kallast. Af því krefur nauðsyn til að samsetja einn formála og undirvísan á | Formáli :4 |
Tevdas, segjandi sig nokkurn vera, hverjum að samsinnti tal manna nær fjórum hundruðum, | Post. 5 :246 |
því að það er blóðsöluverð. En að samteknu ráði keyptu þeir meður þeim | Matt. 27 :69 |
kemur og er nú þegar nær að sannir tilbiðjendur munu tilbiðja föðurinn í | Jóh. 4 :191 |
kraftur sé Guði vorum Drottni. Því að sannir og réttvísir eru hans dómar | Opinb. 19 :553 |
hann) hafið af mér heyrt. Því að sannlega skírði Jóhannes með vatni, en | Post. 1 :235 |
eigi stóð hann í sannleiknum því að sannleikurinn er eigi með honum. Þá | Jóh. 8 :204 |
undirgefinn að vera upp á það að sannleikurinn evangelii staðnæmdist hjá yður. En | Gal. 2 :401 |
undirgefnar voru sínum eiginmönnum líka sem að Sara var Abraham hlýðug og kallaði | 1Pét. 3 :506 |
villudóms. Hann hefir og einninn viðurleitað að saurga musterið, hvern vér gripum og | Post. 24 :291 |
er í fyrstu það vel vitanlegt að sá vani eður meining er af | Formáli :4 |
án sakar? En eg segi yður að sá er hér sem musterinu er | Matt. 12 :32 |
sagði: Sá er sáði, gekk út að sá sínu sæði, og þá hann | Matt. 13 :34 |
til þeirra: Hafi þér eigi lesið að sá er í upphafi skapaði manninn, | Matt. 19 :48 |
mun forráðinn verða. Betra væri honum að sá sami maður hefði aldri fæddur | Matt. 26 :66 |
þér, sjáið, einn sáðsæðari gekk út að sá. Það varð þá hann sáði | Mark. 4 :81 |
mjög. Og einn af skriftlærðum gekk að, sá er heyrt hafði þá spyrjast | Mark. 12 :103 |
hendur. Standið upp, göngum héðan. Sjáið að sá er mig forræður, hann er | Mark. 14 :109 |
Símon svaraði og sagði: Eg meina að sá sem hann gaf meira til. | Lúk. 7 :136 |
eftirlíkingu: Sá gekk út, er sáði, að sá sínu sæði. Og þá hann | Lúk. 8 :137 |
illsku. Þér þussar, er eigi svo að sá er gjörði ið ytra, hann | Lúk. 11 :149 |
Sannlega, sannlega segi eg þér: Nema að sá sem endurborinn verður úr vatni | Jóh. 3 :188 |
og safnar ávexti til eilífs lífs að sá sem sáir, samfagni þeim er | Jóh. 4 :192 |
ef nokkur meðkenndi hann fyrir Kristum, að sá skyldi út rekinn af þeirra | Jóh. 9 :207 |
yfirskrift lásu margir af Gyðingum því að sá staður var nærri borginni er | Jóh. 19 :228 |
hinu heilaga og réttláta og beiddust að sá manndrápamaður skyldi yður gefast. Að | Post. 3 :240 |
svo að afmáist syndir yðrar. Svo að sá endurlífgunartími komi af herrans augsýn | Post. 3 :241 |
því sem til hafði borið. Því að sá maður var meir en (xl | Post. 4 :243 |
af þér skóklæði fóta þinna því að sá staður, þú stendur á, er | Post. 7 :250 |
þér meinið mig vera, heldur sjáið, að sá kemur eftir mig, hvers skóklæði | Post. 13 :265 |
auknefndist Markús. En Páll vildi ekki að sá, sem frá þeim hafði snúið | Post. 15 :271 |
bókstafnum og umskurninni, yfirtroðslumann lögmálsins. Því að sá sem augljóslega er Gyðingur, er | Róm. 2 :323 |
nokkur fyrir réttlátan, og má vera að sá sé trautt sem fyrir góðan | Róm. 5 :327 |
miklu framar önn um alið svo að sá sem það verk hefir drýgt | 1Kor 5 :357 |
að hver hann samtengir sig skækjunni að sá er einn líkami meður henni? | 1Kor 6 :359 |
heldur þér segðuð spádóma fyrir. Því að sá sem spádóma segir fyrir, hann | 1Kor 14 :371 |
sé undirlagt, þá er það opinbert að sá er undantekinn sem honum hefir | 1Kor 15 :375 |
yður eigi alla. En það nægir að sá sami er af mörgum svo | 2Kor. 2 :382 |
vér yðrir þjónar Jesús vegna. Því að sá Guð er ljósinu bauð úr | 2Kor. 4 :384 |
tölum vér einninn og vitum það að sá sem Drottin Jesúm hefir upp | 2Kor. 4 :385 |
Pétri það evangelion til umskurnarinnar því að sá með Pétri er verinn kröftugur | Gal. 2 :402 |
En líka sem í þann tíma að sá eftir holdinu var fæddur, ofsókti | Gal. 4 :406 |
þess hins sama í góðu trausti að sá sem í yður hefir upp | Fil. 1 :421 |
pistil til Kolossia Líka svo sem að sá pistill til þeirra í Galata | Kol. Formáli :428 |
bræður, verið ekki í myrkrinu svo að sá dagur grípi yður ekki sem | 1Þess. 5 :441 |
með allri þolinmæði og kenningu. Því að sá tími mun koma það þeir | 2Tím. 4 :461 |
er og synd drýgir svo sem að sá sig sjálfan fordæmir. Nær eg | Tít. 3 :466 |
dýrðar verður en Moyses af því að sá hefir meiri heiðran af húsinu | Hebr. 3 :473 |
án alls mótmælis er það svo að sá hinn minni verður af hinum | Hebr. 7 :478 |
í trúnni og efi ekki. Því að sá sem efablandinn er, hann er | Jak. 1 :494 |
Guði og hafið hina yfirunnið því að sá í yður er, hann er | 1Jóh. 4 :521 |
sem helst eigi tilbæði mynd dýrsins, að sá yrði í hel sleginn. Og | Opinb. 13 :546 |
gætti þar svína. Hann fýsti og að seðja sinn maga af drafi því | Lúk. 15 :159 |
dyrum fullur kauna. Og hann fýstist að seðja sig af þeim molum sem | Lúk. 16 :161 |
vorðin. Og ritningin er uppfyllt sem að segir: Abraham trúði Guði, og það | Jak. 2 :497 |
þú ekki? Eða hverninn dirfist þú að segja bróður þínum: Bróðir, leyf að | Matt. 7 :21 |
í yðrum hjörtum? Hvort er auðveldara að segja: Þér eru þínar syndir fyrirgefnar, | Matt. 9 :25 |
Þér eru þínar syndir fyrirgefnar, eða að segja: Statt upp og gakk? En | Matt. 9 :25 |
verið í Írael. En farísei tóku að segja það hann ræki djöful út | Matt. 9 :27 |
En að þeim burtgengnum hóf Jesús að segja til fólksins af Jóhanni: Hvað | Matt. 11 :30 |
við það og tóku allir til að segja: Er eg það nokkuð, herra? | Matt. 26 :65 |
í yðrum hjörtum? Hvort er auðveldara að segja til hins iktsjúka: Þér eru | Mark. 2 :78 |
Þér eru þínar syndir fyrirlátnar, eða að segja: Statt upp, tak sæng þína | Mark. 2 :78 |
talaði rétt. Og hann fyrirbauð þeim að segja það neinum. En því meir | Mark. 7 :91 |
Og eftir það tók Pétur til að segja honum: Sjáðu, vér forlétum allt | Mark. 10 :98 |
aftur til sín og hóf upp að segja þeim hvað yfir hann myndi | Mark. 10 :99 |
Jesús svaraði þeim og tók til að segja: Sjáið til að ei fái | Mark. 13 :105 |
að dusta hann með hnefum og að segja til hans: Spáðu. Og þénararnir | Mark. 14 :110 |
ambáttin sá hann aftur, tók hún að segja þeim er kringum stóðu: Þessi | Mark. 14 :110 |
maklega ávöxtu iðranar, og takið ei að segja með sjálfum yður: Vær höfum | Lúk. 3 :123 |
settu honum augu. En hann hóf að segja til þeirra: Í dag er | Lúk. 4 :126 |
af honum. Og hann bauð honum að segja það öngum, heldur gakk og | Lúk. 5 :128 |
í yðrum hjörtum? Hvort er auðveldara að segja: Þér eru þínar syndir fyrirgefnar, | Lúk. 5 :129 |
Þér eru þínar syndir fyrirgefnar, eða að segja: Statt upp og gakk? En | Lúk. 5 :129 |
Jóhannis voru burt gengnir, hóf Jesús að segja til fólksins af Jóhanni: Hvar | Lúk. 7 :135 |
sjá spámann? En eg kann yður að segja framar en spámann. Þessi er | Lúk. 7 :135 |
hans: Símeon, eg hefi nokkuð þér að segja. En hann sagði: Seg þú | Lúk. 7 :136 |
þínar syndir fyrirgefnar. Og þeir tóku að segja, sem við borðið sátu, með | Lúk. 7 :136 |
felmtraði við, en hann bauð þeim að segja öngum frá hvað gjörst hafði. | Lúk. 8 :140 |
fylgja, en lofa mér þó fyrst að segja þeim mína burtför, sem eru | Lúk. 9 :144 |
fólkið flykktist þar að, tók hann að segja: Kynslóð þessi er ein vond | Lúk. 11 :148 |
á sömu stundu hvað yður byrjar að segja. En nokkur af fólkinu sagði | Lúk. 12 :150 |
eruð. Þá munu þér hefja upp að segja: Vær höfum etið hjá þér | Lúk. 13 :155 |
eigi vissu þeir hvað þau höfðu að segja. En það skeði þá hann | Lúk. 18 :166 |
gjöri þetta. En hann tók þá að segja til fólksins þessa eftirlíking: Nokkur | Lúk. 20 :169 |
í freistni. Þá hann var þetta að segja, sjá, það flokkurinn og einn | Lúk. 22 :176 |
voru mylkt. Þá munu þær taka að segja fjöllunum: Hrynjið yfir oss, og | Lúk. 23 :179 |
er dæmdur. Enn hefi eg margt að segja yður, en þér fáið eigi | Jóh. 16 :222 |
og kunnu þar ekkert í mót að segja. Þá skipuðu þeir þeim að | Post. 4 :242 |
öllum, er honum heyrðu, og tóku að segja: Er þessi eigi sá sem | Post. 9 :255 |
og gestir stunduðu ekkert annað nema að segja eður heyra nýtt nokkuð. En | Post. 17 :275 |
þenna pilt til þín. Hann hefði að segja þér nokkuð. Yfirhöfðinginn tók hann | Post. 23 :289 |
Hvað er það þú hefir mér að segja? En hann sagði: Gyðingar hafa | Post. 23 :289 |
konungur og Bernika ofan til Sesarea að segja Festum velkominn. Og er þau | Post. 25 :293 |
einninn líka yfirhúðina? Því vér hljótum að segja það Abraham sé sín trúa | Róm. 4 :326 |
kapítuli Hvað eigu vér hér til að segja? Skulu vér þá í syndinni | Róm. 6 :328 |
þjónustumenn. Eg hlýt líkamlega hér af að segja fyrir yðvars holds breyskleika sakir. | Róm. 6 :329 |
dýrðarlega gjört. Hvað eigum vér til að segja? Er Guð fyrir oss, hver | Róm. 8 :333 |
hatri. Hvað eigu vér hér til að segja? Er Guð ranglátur? Langt frá | Róm. 9 :335 |
sem Gómorra. Hvað eigu vér nú að segja? Það eigu vér að segja | Róm. 9 :335 |
nú að segja? Það eigu vér að segja að þeir heiðingjar, sem ekki | Róm. 9 :335 |
Gaium svo að enginn þurfi það að segja að þér séuð skírðir í | 1Kor 1 :352 |
Fyrir því, góðir bræður, kostgæfið spádómana að segja og fyrirbjóðið ekki tungurnar að | 1Kor 14 :373 |
heimulegt sker af þeim er skammarlegt að segja. En allt það verður opinbert | Ef. 5 :417 |
að eigi er þörf yður nokkuð að segja. Því að þeir sjálfir kunngjöra | 1Þess. 1 :437 |
eru öllum mönnum gagnstaðlegir, tálma oss að segja heiðingjum þar þeir megi af | 1Þess. 2 :439 |
það hann kunni vont frá oss að segja. Þjónustumönnunum það þeir sé sínum | Tít. 2 :465 |
Þar út af höfðu vér margt að segja, en það er þungt á | Hebr. 5 :475 |
hvað væri þá þörf framar meir að segja að þar annar kennimaður skyldi | Hebr. 7 :478 |
hverju nú er ekki neitt sérlegt að segja. Þá þetta var nú svo | Hebr. 9 :480 |
til blóðsins yfirdreifingar það meir hefir að segja en Abels. Sjáið til að | Hebr. 12 :489 |
Páll kallar skurgoðadýrkan), eg dirfunst varla að segja Antakrists ríki etc. En það | Opinb. Formáli :528 |
sig fyrir honum og spurði hann að, segjandi: Góði meistari, hvað skal eg | Mark. 10 :98 |
það hvað í sönnum orðskviði plagar að segjast að hundurinn er aftur horfinn | 2Pét. 2 :514 |
hvað hann skyldi gjalda, bauð herrann að selja hann og hans húsfreyju, svo | Matt. 18 :47 |
vors Drottins Jesú Kristi hann ofur að selja andskotanum til holdsins fordjörfunar svo | 1Kor 5 :357 |
sín enni svo það enginn fær að selja eður að kaupa utan hann | Opinb. 13 :546 |
hann sagði, það mannsins syni byrjaði að seljast í syndugra hendur og krossfestur | Lúk. 24 :181 |
herra fögnuð. Þá gekk og sá að sem tvö pund hafði meðtekið og | Matt. 25 :63 |
þíns herra fögnuð. Þá gekk sá að sem eitt pund hafði meðtekið og | Matt. 25 :63 |
mann. Og innan skamms gengu þeir að sem þar stóðu og sögðu til | Matt. 26 :68 |
þar að? Spyr þú þá þar að sem heyrt hafa hvað eg hefi | Jóh. 18 :226 |
þrátta sín á milli og tók að semja frið meður þeim og sagði: | Post. 7 :248 |
meina að eg sé kominn frið að senda á jörðina. Eigi kom eg | Matt. 10 :29 |
á jörðina. Eigi kom eg frið að senda heldur sverð. Því að eg | Matt. 10 :29 |
og saman þá tólf og tók að senda þá tvo og tvo til | Mark. 6 :85 |
líflátið þá, hefir hann makt til að senda í helvíti. Að vísu segi | Lúk. 12 :150 |
fullkomnast. Meini þér að eg kæmi að senda frið á jörðu? Eg segi | Lúk. 12 :153 |
oss litist með eindregni saman komnum að senda til yðar valinkunna menn með | Post. 15 :270 |
keisarann, þá hefi eg einsett mér að senda hann þangað, um hvern eg | Post. 25 :294 |
Því að það sýnist mér óvitmannlegt að senda nokkurn bandingja og teikna eigi | Post. 25 :294 |
halda, sá sem lærði fyrir Balak að senda hneykslan fyrir sonum Íraelis til | Opinb. 2 :531 |
þau verk eð þú gjörir. Því að sennilega gjörir enginn sá nokkuð leynilega | Jóh. 7 :199 |
og í gegn hans Kristi. Því að sennilega komu þeir til samans í | Post. 4 :243 |
þinn heilagi skuli rotnan sjá. Því að sennilega þá Davíð hafði sinn aldur | Post. 13 :265 |
verða, hverri eg mun skírast. En að setja til minnar hægri handar eður | Mark. 10 :99 |
hefi eg eigi þorað hér fyrir að setja láta (því að eg vilda | Opinb. Formáli :528 |
hingað. Og hann bauð fólkinu niður að setjast á grasið og tók þau | Matt. 14 :39 |
svo að þér megið reyna hver að sé góður, þægur og algjörður Guðs | Róm. 12 :340 |
það prísar hann guðsspjalllegt embætti, hvert að sé hið allra hæðsta og hugganarsamlegasta | 2Kor. Formáli :379 |
Guðs vilja og vors föðurs, hverjum að sé dýrð um aldir alda, amen. | Gal. 1 :400 |
hverjum Guð hefir viljað kunngjöra hver að sé sá dýrðlegur ríkdómur þessa leyndardóms | Kol. 1 :430 |
Því að hann kemur ekki nema að sé, það áður fyrri komi það | 2Þess. 2 :445 |
hefir séð né sjá kann, hverjum að sé heiður og ævinlegt veldi. Amen. | 1Tím. 6 :455 |
hjálpa til síns himneska ríkis, hverjum að sé dýrð um aldur og ævi. | 2Tím. 4 :462 |
þakknæmt er fyrir Jesúm Kristum, hverjum að sé dýrð um aldir og að | Hebr. 13 :490 |
honum þægilegir í öllu, hverjum Guði að sé lof um aldir að eilífu. | Eftirmáli :570 |
fjallinu Oliveti gegnt musterinu, spurðu hann að sér í lagi Pétur og Jakob | Mark. 13 :105 |
frá þeirri stundu tók lærisveinninn hana að sér. Eftir það þá Jesús vissi | Jóh. 19 :229 |
sá himininn opinn og ofan fara að sér disk nokkurn mikinn svo sem | Post. 10 :257 |
Páll með sér fara láta, tók að sér og umskar hann fyrir sakir | Post. 16 :271 |
grandvarlega. Og hann tók slíkt boð að sér og kastaði þeim í hið | Post. 16 :272 |
hans húsi voru. Hann tók þá að sér á sömu stund nætur og | Post. 16 :273 |
Akvíla heyrðu honum, tóku þau hann að sér og lögðu enn innilegar út | Post. 18 :277 |
frillulifnaði. Þá tók Páll þá menn að sér og lét annars dags hreinsa | Post. 21 :285 |
gekk þar að og tók hann að sér og bauð að binda hann | Post. 21 :285 |
Og hann tók hann að sönnu að sér og leiddi hann til yfirhöfðingjans | Post. 23 :289 |
sem þeim var boðið, tóku Pál að sér og færðu hann um nóttina | Post. 23 :290 |
miðnætti í Adríam. Skipmennina grunaði þá að sér mundi sýnast land nokkurt og | Post. 27 :298 |
og lögmálið uppfyllir því að hún að sér laðar heilagan anda fyrir Jesú | Róm. Formáli :305 |
eigi villir vega. Guð lætur ekki að sér hæða. Því hvað maðurinn sáir | Gal. 6 :408 |
fortíðar og svo af öllu hjarta að sér tekur. Því að vér erum | Fíl. Formáli :467 |
en hvern þann son sem hann að sér tekur, þá strýkir hann. Ef | Hebr. 12 :487 |
þeir ekki að linna og ginna að sér staðlitlar sálir, hafa gegnumsmogið hjarta | 2Pét. 2 :513 |
það smíðaði en húsið sjálft. Því að sérhvert hús verður af einhverjum, en | Hebr. 3 :473 |
þá ásetning og alla hæð sem að sig upp hefur í gegn Guðs | 2Kor. 10 :392 |
því að Páll hafði sett sér að sigla framhjá Efeso svo að hann | Post. 20 :281 |
oss. En er oss veitti tregt að sigla svo að vér komust varla | Post. 27 :297 |
hæfileg til vetrarlegu, þótti flestum ráðlegt að sigla burt þaðan að ef þeir | Post. 27 :297 |
Þangað sem eg fer, máttu nú að sinni eigi fylgja mér, en seinna | Jóh. 13 :218 |
en þér fáið eigi allt borið að sinni. Nær að kemur sá sannleiksandi, | Jóh. 16 :222 |
skelfdist Felix og ansaði: Gakk héðan að sinni. Nær eg hefi tómstund til, | Post. 24 :292 |
sé eigi undirgefið. En nú fyrst að sinni sjáu vér ekki það honum | Hebr. 2 :472 |
skírunst, munu þér skírast. En það að sitja til minnar hægri og vinstri | Matt. 20 :51 |
honum mun eg gefa meður mér að sitja á mínum stóli líka sem | Opinb. 3 :534 |
Guð vildi yfirgnæfanlega auðsýna erfingjum fyrirheitsins að sitt ráð er óumskiptilegt, hefir hann | Hebr. 6 :477 |
það vér höfum þann biskup sem að situr til hægri handar í tignarstólinum | Hebr. 8 :479 |
og hurðinni var aftur lokað. En að síðustu komu og hinar aðrar meyjar | Matt. 25 :62 |
að, þá fundu þeir engin. En að síðustu gengu tveir falsvottar til og | Matt. 26 :68 |
hana svo að hún komi eigi að síðustu og ofþreyti mig. Þá sagði | Lúk. 18 :164 |
ekki og er bölvaninni næst, hver að síðustu uppbrennd verður. En vér treystum, | Hebr. 6 :476 |
undruðust allir svo að þeir spurðu að sín á millum, svo segjandi: Hvað | Mark. 1 :75 |
sem afgangurinn er, hólpið verða. Því að sína ræðu mun hann fyrir þeim | Róm. 9 :335 |
hinn egypska mann því hann meinti að sínir bræður skyldu undirstanda það Guð | Post. 7 :248 |
í trúnni, gaf og eigi vakt að sínum eigin líkama, þeim dáinn var | Róm. 4 :326 |
vér eigi gott að gjöra því að sínum tíma munu vér einninn óþrotnandi | Gal. 6 :408 |
Jóhanni: Hvað fóruð þér á eyðimörk að sjá? Vildu þér sjá reyr vindi | Matt. 11 :30 |
skekinn? Eða hvað fóru þér út að sjá? Vildu þér sjá mjúkklæddan? Sjáið, | Matt. 11 :30 |
kóngahúsum. Eða hvað fóru þér út að sjá? Vildu þér spámann sjá? Eg | Matt. 11 :30 |
það margir spámenn og réttlátir fýstust að sjá hvað þér sjáið og hafa | Matt. 13 :35 |
af mönnum. Þá gekk konungurinn inn að sjá gestina. Og hann sá þar | Matt. 22 :55 |
María Magdalena og hin önnur María að sjá gröfina. Og sjá, þar varð | Matt. 28 :72 |
allar grundir. Þeir gengu þá út að sjá hvað þar hafði gjörst og | Mark. 5 :84 |
hann skyggndist í kring um sig að sjá þann er það hafði gjört. | Mark. 5 :85 |
út í eyðimörk? Eða fóru þér að sjá reyrvönd vindi skekinn? Eða vildu | Lúk. 7 :135 |
Eða vildu þér heldur út fara að sjá mann í mjúkum klæðum prýddan? | Lúk. 7 :135 |
konungs görðum. Eða hvað fóru þér að sjá? Vildu þér sjá spámann? En | Lúk. 7 :135 |
um þorpin. Þá gengu þeir út að sjá hvað skeð var og komu | Lúk. 8 :138 |
eg heyri þvílíkt? Og hann fýstist að sjá hann. Postularnir komu aftur og | Lúk. 9 :140 |
stundir koma það þér munuð girnast að sjá einn dag mannsins sonar og | Lúk. 17 :163 |
sjálfur hann auðigur, og hann girntist að sjá Jesúm hver hann væri og | Lúk. 19 :166 |
hann hafði fýst um langa tíma að sjá hann af því að hann | Lúk. 23 :178 |
nýju verður endurborinn, hann fær eigi að sjá Guðs ríki. Þá sagði Nikódemus | Jóh. 3 :188 |
og sögðu: Herra, vér vildum fá að sjá Jesúm. Filippus kom og sagði | Jóh. 12 :214 |
sem í Damasko bjuggu, fulleflandi það að sjá væri Kristur. Og mörgum dögum | Post. 9 :255 |
laust á dyrahurðina, gekk stúlka fram að sjá til, sú Róde var að | Post. 12 :262 |
eg hefi þar verið, byrjar mér að sjá Rómam. Og hann sendi tvo | Post. 19 :279 |
sigldum þangað. En sem vér fengum að sjá Kýpriam, létu vér það til | Post. 21 :283 |
skyldir viðurkenna hans vilja og áttir að sjá þann réttláta og heyra rödd | Post. 22 :287 |
koma til yðar. Því mig langar að sjá yður svo að eg býtta | Róm. 1 :320 |
árum liðnum kom eg til Jerúsalem að sjá Petrum, og eg staðnæmdist hjá | Gal. 1 :401 |
á það, hvort heldur eg kem að sjá yður eða em eg fjarlægur, | Fil. 1 :422 |
þess framar flýtt oss yðart auglit að sjá af stórri þreyjan. Fyrir það | 1Þess. 2 :439 |
besta og það yður forlengir eftir að sjá oss svo sem oss einninn | 1Þess. 3 :439 |
ódyggð sína breytni undirbyrgir svo sem að sjá má í þenna tíð á | 2Tím. Formáli :457 |
og það mig forlengir eftir þig að sjá (nær eg hugleiði þín tárföll) | 2Tím. 1 :457 |
Því hver hann vill lifa og að sjá góða daga, sá stilli sína | 1Pét. 3 :506 |
meðal þeirra svo að hann hlaut að sjá það og heyra, þá kvöldu | 2Pét. 2 :513 |
upp að lúka né þar í að sjá. Og eg æpta ógurlega að | Opinb. 5 :535 |
og að lesa né þar í að sjá. Og einn af öldungunum segir | Opinb. 5 :535 |
saman að safnast, hann þar líkamlega að sjá. Og þá muni hann gefa | Eftirmáli :568 |
ríkis, en þeim öðrum í eftirlíking að sjáandi, þá sjái þeir það eigi, | Lúk. 8 :137 |
undir lagt upp á vonina. Því að sjálf skepnan mun frelsuð verða af | Róm. 8 :333 |
og spurðust á sín í millum að sjálfur Jesús nálægist þá og gekk | Lúk. 24 :181 |
muni biðja föðurinn fyrir yður því að sjálfur faðirinn elskar yður af því | Jóh. 16 :223 |
augsýnilegustum verkum um gengur svo sem að sjálfur græðarinn Jesús þvó fætur sinna | Róm. Formáli :309 |
geti hann guðsspjallanna gætt svo sem að sjálfur Kristur kennir (Matt. xix) af | 1Kor Formáli :350 |
leggja þess sama grundvöll svo sem að sjálfur hann segir (Jóh. xv): Þér | Jak. Formáli :492 |
er Jesús gekk þaðan, kom hann að sjánum í Galílea, gekk upp á | Matt. 15 :41 |
séð. Hann gekk enn út aftur að sjánum, og allt fólk kom til | Mark. 2 :78 |
tíunda, ellefta og tólfta hefir hann að skaffa viður þá falspostula. Í þrettánda | 2Kor. Formáli :380 |
eftir það leit eg, og sjá, að skari mikill, hvern enginn gat talið, | Opinb. 7 :538 |
Eg segi yður og fyrir sann að skár mun veita á dómadegi Sódóma | Mark. 6 :87 |
og rek það frá þér. Því að skárra er þér að einn þinna | Matt. 5 :18 |
af og rek frá þér. Því að skárra er þér að einn þinna | Matt. 5 :18 |
ekki. Því að allt þetta hlýtur að ske. Þó er þá enn eigi | Matt. 24 :59 |
hverninn uppfyllast þá ritningarnar svo byrjar að ske skuli? Á þeim tíma sagði | Matt. 26 :67 |
óttist eigi því að þessu byrjar að ske. Endinn er þó enn eigi | Mark. 13 :105 |
til þá þetta mun til taka að ske? En hann sagði: Sjáið til | Lúk. 21 :172 |
eigi því að þessu byrjar áður að ske, en endirinn er þó eigi | Lúk. 21 :172 |
miklu valdi. En nær þetta tekur að ske, þá lítið upp og upphefjið | Lúk. 21 :173 |
höfuðprestanna tók yfir. Og Pílatus dæmdi að ske skyldi þeirra beiðni, en gaf | Lúk. 23 :179 |
spámennirnir og Moyses hafa fyrir sagt að ske ætti það Kristur skyldi líða | Post. 26 :296 |
er, þá hlýtur þar þess dauði að ske sem testamentið gjörir. Því að | Hebr. 9 :481 |
upp á bókfelli ritað. Elligar kann að ske að það sé út af | Jak. Formáli :493 |
kunngjöra sínum þjónum hvað snarlega hlýtur að ske. Sjáið, eg kem snart. Sæll | Opinb. 22 :558 |
hlytum mótgang að hafa svo sem að skeð er og þér vitið. Þar | 1Þess. 3 :439 |
uppbirtingu Guðs barna með því þó að skepnan er hégómanum undirgefin án hennar | Róm. 8 :333 |
fyrir sinnar uppbirtingar tilkomu, hvers tilkoma að sker eftir verkan andskotans með allsháttuðum | 2Þess. 2 :445 |
að hjartað sé staðfast, hvað helst að sker fyrir náðina, eigi fyrir fæðsluna, | Hebr. 13 :490 |
að gjöra og hitt eigi eftir að skilja. Þér blindir leiðtogarar sem síið | Matt. 23 :58 |
sagði til þeirra: Kunni þér ekki að skilja þessa eftirlíking, hverninn munu þér | Mark. 4 :82 |
eftirlíking, hverninn munu þér þá kunna að skilja allar hinar? Sáðsæðarinn sáir orðinu. | Mark. 4 :82 |
leyfði skilnaðarbréf að skrifa og við að skilja, hverjum. Jesús svaraði og sagði: | Mark. 10 :97 |
að gjöra, en hitt eigi eftir að skilja. Ve sé yður faríseis sem | Lúk. 11 :149 |
Því líka svo er það ómögulegt að skilja góð verk frá réttri trú | Róm. Formáli :307 |
svo sem það er um megn að skilja ljósið og logann frá eldsbálinu. | Róm. Formáli :308 |
dauði og allt píslarvætti. Eigi svo að skilja það lögmálið sé vont, heldur | Róm. Formáli :315 |
og djöflinum gefa, gefandi þar með að skilja eina rétta undirvísan hverninn bannið | 1Kor Formáli :350 |
sem þetta segja, þeir gefa til að skilja það þeir annarrar föðurleifðar leiti. | Hebr. 11 :485 |
hinum þriðja lærir hann og gefur að skilja það hinn efsti dagur muni | 2Pét. Formáli :510 |
hverjum að eru sumir hlutir þungir að skilja, hverja hinir ófróðu og staðlausu | 2Pét. 3 :515 |
harðlega. Eg hefi girnd á frá að skiljast og hjá Kristi að vera, | Fil. 1 :422 |
vii). Og þá bauð hann fólkinu að skipa sér niður á foldina og | Mark. 8 :92 |
mikill ókyrrleiki gjörðist í sjónum svo að skipið huldist bylgjum. En hann svaf. | Matt. 8 :24 |
nafn. Gott að gjöra og með að skipta þá forgleymið ekki því að | Hebr. 13 :490 |
umskiptist, þar hlýtur einninn lögmálið um að skiptast. Því þar slíkt er af | Hebr. 7 :478 |
Guð er ljósinu bauð úr myrkrinu að skína, hann hefir birtuna gefið í | 2Kor. 4 :384 |
að þeir syrta sína ásjánu svo að skíni fyrir mönnum það þeir fasti. | Matt. 6 :20 |
í Írael, fyrir því kom eg að skíra með vatni. Og Jóhannes vitnaði | Jóh. 1 :185 |
hann eigi, heldur sá mig sendi að skíra með vatni, hann sagði mér: | Jóh. 1 :185 |
líka sem vér? Og hann bauð að skíra þá í nafni Drottins. Þeir | Post. 10 :260 |
að Kristur sendi mig eigi til að skíra, heldur að boða Guðs evangelion, | 1Kor 1 :352 |
til fólksins, þess er út gekk að skírast af honum: Þér nöðru kyn, | Lúk. 3 :123 |
En eg hlýt áður með skírn að skírast. Og hversu eg þrengjunst þangað | Lúk. 12 :153 |
Jakob og Jóhannem og tók til að skjálfa og angrast og sagði til | Mark. 14 :109 |
því í mót, neyddust eg til að skjóta mér fyrir keisarann, eigi svo | Post. 28 :300 |
innþrengt og þar jafnframt innlæðst til að skoða vort frelsi, hvert vér höfum | Gal. 2 :401 |
eður löng orðræða eða kunni einn að skrifa langort, en annar fáort. Sá | Formáli :7 |
yður? Þeir sögðu: Móses leyfði skilnaðarbréf að skrifa og við að skilja, hverjum. | Mark. 10 :97 |
sker, er mér eigi þörf á að skrifa yður til um því að | 2Kor. 9 :391 |
bróðurlegum kærleika er ekki þörf yður að skrifa því að þér eruð sjálfir | 1Þess. 4 :440 |
kærir bræður, er ekki þörf yður að skrifa. Því að þér vitið sjálfir | 1Þess. 5 :441 |
hans vondra verka. Eg hefði margt að skrifa yður, en eg vil eigi | 2Jóh. :524 |
er sannur. Eg hefða vel margt að skrifa, en eg vilda eigi með | 3Jóh. :525 |
eg hafða allan setning á yður að skrifa út af almennilegu voru hjálpræði, | Júd. :526 |
sonur, fleyg þér hér ofan því að skrifað er að hann mun bjóða | Matt. 4 :15 |
hans: Far burt, þú andskoti. Því að skrifað er: Drottin Guð þinn skaltu | Matt. 4 :15 |
allir hneykslan líða á mér, því að skrifað er: Hirðirinn mun eg slá, | Matt. 26 :66 |
fleyg þér hér ofan af. Því að skrifað er, það sínum englum bífól | Lúk. 4 :125 |
spámann. Þessi er sá, af hverjum að skrifað er, að eg sendi minn | Lúk. 7 :135 |
og þessu samhljóða spámannaorðin svo sem að skrifað er: Eftir þetta mun eg | Post. 15 :269 |
bræður það hann var kennimannahöfðingi því að skrifað er að höfðingja þíns lýðs | Post. 23 :288 |
lastað meðal heiðinna þjóða svo sem að skrifað er. Umskurðurinn dugir að sönnu | Róm. 2 :323 |
hungur, volað eður háski? Svo sem að skrifað er það að fyrir þig | Róm. 8 :334 |
elskanlegir), heldur gefið rúm reiði því að skrifað er: Mín er hefndin, eg | Róm. 12 :341 |
vér og andlegan líkama svo sem að skrifað er það hinn fyrsti maður, | 1Kor 15 :376 |
höfum þann sama anda (eftir því að skrifað er: Eg trúði, og fyrir | 2Kor. 4 :385 |
það ske hvað líkt er, sem að skrifað er: Þann er miklu safnaði | 2Kor. 8 :390 |
í öllum góðum verkum. Svo sem að skrifað er: Hann útdreifði og gaf | 2Kor. 9 :391 |
fást, þeir eru undir bölvaninni því að skrifað er: Bölvaður sé sá hver | Gal. 3 :403 |
hann varð bölvan fyrir oss því að skrifað er: Bölvaður sé sá hver | Gal. 3 :403 |
hafi þér ekki heyrt lögmálið? Því að skrifað er það Abraham hafði tvo | Gal. 4 :406 |
hver að er móðir vor því að skrifað er: Vert glöð, hin óbyrja, | Gal. 4 :406 |
heilagir í öllu yðar dagfari. Því að skrifað er: Vera skulu þér heilagir, | 1Pét. 1 :503 |
óforgengilega, og þetta hið dauðlega hlýtur að skrýðast hinu ódauðlega. En þá þetta | 1Kor 15 :376 |
dvöl á að koma, og tekur að slá sína samlagsþjóna, etur og drekkur | Matt. 24 :62 |
dæmir mig eftir lögmálinu og býður að slá mig í móti lögunum. En | Post. 23 :288 |
áður en hann nálægist yður reiðubúnir að slá hann í hel. Og er | Post. 23 :289 |
til að umsnúa í blóð og að slá jörðina með allsháttaðri plágu svo | Opinb. 11 :542 |
járnviðjum og í fjötrum varðveittur, en að slitnum böndunum var hann rekinn af | Lúk. 8 :138 |
sem Abraham var fyrir heitin. Því að slík eftirdæmi eru vorra vegna skrifuð | Róm. Formáli :312 |
eftir fylgdu: Sannlega segi eg yður að slíka trú hefi eg eigi fundið | Matt. 8 :24 |
ævinlega og biður fyrir þeim. Því að slíkan biskup sæmdi oss að hafa, | Hebr. 7 :479 |
eigi til mín að koma því að slíkra er sjá, að einn gekk | Matt. 19 :48 |
í allri mildi og siðsemd. Því að slíkt er gott, þar til einninn | 1Tím. 2 :450 |
að skipta þá forgleymið ekki því að slíkt offur þókknast Guði vel. Hlýðið | Hebr. 13 :490 |
trúarinnar, með hverjum þér kunnið út að slökkva öll eldleg skeyti hins prettvísa. | Ef. 6 :419 |
eg yður það auðveldara er úlfbaldanum að smjúga í gegnum nálarauga en ríkum | Matt. 19 :48 |
gjörði hún. Hún kom og fyrirfram að smyrja minn líkama til graftrar. Sannlega | Mark. 14 :107 |
plagaðir voru að þeir mættu fá að snerta hann. Og nær eð óhreinir | Mark. 3 :80 |
að hún sagði: Ef eg fæ að snerta hans klæði, þá mun eg | Mark. 5 :85 |
verður hans nafn útlagt, sækjandi eftir að snúa landstjórnaranum frá trúnni. En Sálus, | Post. 13 :264 |
í Sýriam, varð hann þess sinnis að snúa aftur um Makedóniam. Og þessir | Post. 20 :281 |
öllum sem meðal heiðinna þjóða eru að snúa frá Moyse, segjandi þeir skyldu | Post. 21 :284 |
þeir nógan tíma til aftur um að snúa. En nú girntust þeir aðra | Hebr. 11 :485 |
elskulegum útvöldum ástvinum hæfir, það er að snúa öllu til betrunar og svo | Eftirmáli :570 |
líka sem þér og bjóðum yður að snúast frá þessum hégómum til lifanda | Post. 14 :267 |
þau þær með fótum sér og að snúist þau og yður í sundur | Matt. 7 :22 |
af honum heimtist mikið. Eg kom að snæra upp eld á jörðu hvað | Lúk. 12 :153 |
segir og þeirra borðlát þeim verða að snöru til fjötrunar og hneyksla og | Róm. 11 :338 |
móti honum og kunngjörðu honum segjandi að sonur hans lifði. Þá spurði hann | Jóh. 4 :193 |
þeim: Sá tími er nú kominn að sonur mannsins auglýsist. Sannlega, sannlega segi | Jóh. 12 :214 |
til yðar já og nei. Því að sonur Guðs, Jesús Kristur, sá að | 2Kor. 1 :381 |
þeirra: Sannlega, sannlega segi eg yður að sonurinn fær ekkert af sjálfum sér | Jóh. 5 :194 |
og þeir töluðu tungur og tóku að spá. En þeir menn voru alls | Post. 19 :278 |
sagði til mín: Þú hlýtur enn að spá heiðnum þjóðunum, fólki og tungumálum | Opinb. 10 :542 |
hann. En Jesús sagði til þeirra að spámaðurinn væri eigi án vegsemdar nema | Mark. 6 :85 |
glaðir. En Júdas og Síla, hverjir að spámenn voru, áminntu bræðurna með nógum | Post. 15 :270 |
Gyðingar æskja teikns og Grikkir spyrja að speki, en vér predikum Krist hinn | 1Kor 1 :352 |
bæna hús, en þér gjörðuð það að spillvirkja inni. Og hversdaglega kenndi hann | Lúk. 19 :169 |
kallast, en þér hafið gjört það að spillvirkjainni. Og til hans gengu blindir | Matt. 21 :52 |
þjóðum? En þér hafið gjört það að spillvirkjainni. Það heyrðu og hinir skriftlærðu | Mark. 11 :101 |
verk boðar að gjöra elligar við að sporna sem háttur er til veraldlegra | Róm. Formáli :302 |
tré. Nær þeirra aldin tekur út að springa, þá merki þér á þeim | Lúk. 21 :173 |
vitringana leynilega til sín og hugarlátlegana að spurði þá, á hverjum tíma að | Matt. 2 :12 |
nokkurt teikn af honum gjörast og að spurði hann á marga vegu, og | Lúk. 23 :178 |
þig hólpinn. En er hann varð að spurður af faríseis hvenær eð Guðs | Lúk. 17 :163 |
talað. Því spyr þú mig þar að? Spyr þú þá þar að sem | Jóh. 18 :226 |
upp frá þeim degi hann framar að spyrja. xxiii. kapítuli Þá talaði Jesús | Matt. 22 :57 |
þessi orð og þorðu þó eigi að spyrja hann að. Hann kom til | Mark. 9 :96 |
Guðs ríki. Og enginn þorði þá að spyrja hann. Jesús svaraði og sagði | Mark. 12 :104 |
skildu það eigi. Og þeir óttuðust að spyrja hann að því sama orði. | Lúk. 9 :143 |
honum og vélsamlega hann að mörgu að spyrja, veitandi honum umsát og leituðu | Lúk. 11 :150 |
kominn hart nær honum, tók hann að spyrja hann að: Hvað viltu eg | Lúk. 18 :166 |
sagt. Og þeir dirfðust eigi framar að spyrja hann nokkurs. En hann sagði | Lúk. 20 :171 |
hann verður svikinn. Og þeir tóku að spyrja sjálfir sín á milli hver | Lúk. 22 :175 |
Og sem þeir létu eigi af að spyrja hann, þá rétti hann sig | Jóh. 8 :202 |
og snæðið. En enginn lærisveinanna þorði að spyrja hann að: Hver ert þú? | Jóh. 21 :233 |
andsvar mitt við þá, sem mig að spyrja, er þetta: Höfum vér eigi | 1Kor 9 :363 |
sekan vera dauðans. Og nokkrir tóku að spýta á hann og byrgja hans | Mark. 14 :110 |
bóka, hverjar með réttu ættu fyrstar að standa. Því væri hverjum kristnum manni | Formáli :9 |
svo sem hræsnarar, hverjum kært er að standa og biðjast fyrir í samkunduhúsum | Matt. 6 :19 |
sagði til hans: Herra, lofa því að standa þetta árið þar til eg | Lúk. 13 :154 |
taki þér til þar fyrir utan að standa og á dyrnar að hnýja | Lúk. 13 :155 |
allt þetta hvað eftirkomandi er og að standa svo frammi fyrir mannsins syni. | Lúk. 21 :173 |
Því að þeir kunnu eigi það að standast hvað þar var sagt. Og | Hebr. 12 :488 |
Fyrir því höfu vér ærið nóg að starfa við sjálfa oss um vora | Róm. Formáli :313 |
Ef þú ert sonur Guðs, seg að steinar þessir verði að brauðum. Hann | Matt. 4 :15 |
nokkrar aðrar með þeim. Þær fundu að steininum hafði velt verið af gröfinni | Lúk. 24 :180 |
Og þær litu þangað og sáu að steinninn var af veltur því að | Mark. 16 :114 |
var myrkur, til grafarinnar, og sér að steinninn er burt tekinn af gröfinni. | Jóh. 20 :230 |
það að þýða, þú kennir öðrum að stela eigi, en ert þó sjálfur | Róm. Formáli :303 |
til hans svo að hann varð að stíga á skip og sat svo | Mark. 4 :81 |
Sjáið, eg gef yður vald til að stíga yfir höggorma og flugorma og | Lúk. 10 :145 |
að spurði þá, á hverjum tíma að stjarnan hefði birst þeim og vísaði | Matt. 2 :12 |
fóru þeir af stað. Og sjá, að stjarnan, sem þeir séð höfðu í | Matt. 2 :12 |
yður setti heilagur andi til biskupa að stjórna safnan Guðs, hverja hann hefir | Post. 20 :282 |
Jesse og hann sem upprís til að stjórna heiðnum þjóðum það á hann | Róm. 15 :344 |
þar með nokkrar skikkanir hinum öðrum að stjórna og hverninn þeir skulu halda | 1Þess. Formáli :436 |
fyrst læra sitt eigið hús guðlega að stjórna og foreldrunum líkt aftur að | 1Tím. 5 :453 |
var eg í anda. Og sjá, að stóll var settur á himnum, og | Opinb. 4 :534 |
Hver yfirvinnur, þann mun eg gjöra að stólpa í musteri Guðs míns, og | Opinb. 3 :533 |
lögmálsins opinberan og syndarinnar það allt að straffa og að synd gjöra sem | Róm. Formáli :309 |
hann byrjar í hinum fyrsta kapítula að straffa þær stórsyndir og vantrú sem | Róm. Formáli :309 |
að minna fyrir heilsusamlegan lærdóm og að straffa þá sem á móti mæla. | Tít. 1 :464 |
einninn rétt próf til allar bækur að straffa nær vér sjáum hvort þær | Jak. Formáli :493 |
dóm að gjöra yfir öllum og að straffa alla þá sem ómildir eru | Júd. :527 |
ónýtum ynglingi ber eigi þess konar að straffa að svo komnu. En Guð | Opinb. Formáli :528 |
hann talað, þá kunnum vér eigi að stríða í móti Guði. En sem | Post. 23 :288 |
svo þaðan í frá við syndirnar að stríða eftir því sem hér hefir | Róm. Formáli :317 |
er dýrinu líkur, og hver kann að stríða við það? Og því varð | Opinb. 13 :545 |
himnum byggja. Og því varð gefið að stríða við heilaga og yfirvinna þá, | Opinb. 13 :545 |
þá af fötum færa og buðu að strýkja þá. Og er þeir höfðu | Post. 16 :272 |
spakferðugir að vera og yðvart eigið að stunda og erfiðið með yðar eigin | 1Þess. 4 :440 |
skeði þá vér gengum til bænar að stúlka nokkur, sú er hafði sannsagnaranda, | Post. 16 :272 |
hann til þeirra: Farið frá. Því að stúlkan er eigi dauð, heldur sefur | Matt. 9 :26 |
En honum sem máttugur er yður að styrkja eftir mínu guðsspjalli og predikan | Róm. 16 :347 |
vorn hjálparmann í evangelio Kristi, til að styrkja og á að minna yður | 1Þess. 3 :439 |
bundna fyrir kennimannahöfðingja? En Sál tók að styrkjast miklu framar og hnekkti þeim | Post. 9 :255 |
yður kraft eftir ríkdómi sinnar dýrðar, að styrkjast fyrir hans anda í hinum | Ef. 3 :414 |
og laufin springa út, viti þér að sumarið er í nánd. Svo og | Mark. 13 :106 |
verða þeir hungurmorða á leiðinni því að sumir voru langt að komnir. Hans | Mark. 8 :92 |
En borgarmúgurinn tvískiptist í sundur svo að sumir héldu að sönnu með Gyðingum, | Post. 14 :267 |
Vaknið réttlega og syndgist ekki. Því að sumir þér vitið ekkert af Guði, | 1Kor 15 :375 |
svo sem í þeirri beiskuninni. Því að sumir, sem hana heyrðu, forbeiskuðu hana ( | Hebr. 3 :473 |
sá. Það varð þá hann sáði að sumt féll utan hjá veginum, og | Mark. 4 :81 |
að biðja ef það væri mögulegt að sú stund liði hjá honum og | Mark. 14 :109 |
lífs. Sannlega, sannlega segi eg yður að sú stund kemur og er nú | Jóh. 5 :194 |
Eigi skulu þér undrast þetta því að sú stund kemur, á hverri að | Jóh. 5 :194 |
mig og minn föður, heldur það að sú málsgrein, sem skrifuð er í | Jóh. 15 :221 |
vil gjöra þeim það kunnigt svo að sú ástsemd, með hverri þú elskaðir | Jóh. 17 :225 |
Jesúm fyrir sakir aðfangadags Gyðinga því að sú gröf var svo nær. xx. | Jóh. 19 :230 |
skilja það lögmálið sé vont, heldur að sú hin vonda náttúra kann eigi | Róm. Formáli :315 |
æ svo lengi hann lifir? Því að sú kona, sem manni er undirgefin, | Róm. 7 :330 |
þeirri sem yfir honum stjórnar. Því að sú er eigi nokkur valdsstjórn utan | Róm. 13 :341 |
allt þetta sker yðar vegna svo að sú yfirgnæfanlega náð fyrir margra þakkagjörð | 2Kor. 4 :385 |
fyrir oss verkar þakkargjörð Guði. Því að sú næringarstoð þessarar bjargar uppfyllir ekki | 2Kor. 9 :391 |
muni opinberast á sínum tíma. Því að sú vonska hreyfir sér allareiðu heimuglega | 2Þess. 2 :445 |
ekki. Hann hefir sjálfur aldur til að svara fyrir sig. Spyrjið hann að. | Jóh. 9 :207 |
enginn þeirra umhlypi þótt út kynni að sveima. En undirhöfðinginn vildi Páli eigi | Post. 27 :299 |
sagði: Fari þér og spyrjið innilega að sveininum, og nær þér finnið hann, | Matt. 2 :12 |
þá hann við öngvan æðra hafði að sverja, svór hann við sjálfan sig | Hebr. 6 :477 |
falla frá trúnni og gætur gefa að sviksamlegum öndum og djöflalærdómum fyrir þá | 1Tím. 4 :452 |
honum: Til Betlehem í Júdea. Því að svo er skrifað fyrir spámanninn: Og | Matt. 2 :12 |
sagði: Lát nú svo vera því að svo hæfir oss allt réttlæti upp | Matt. 3 :14 |
verðkaup eru mikil á himnum. Því að svo hafa þeir ofsókt spámennina þá | Matt. 5 :17 |
það smælingjum. Að sönnu, faðir, því að svo var það þekkt fyrir þér. | Matt. 11 :31 |
í launkofum, þá trúið eigi. Því að svo sem elding út gengur af | Matt. 24 :60 |
hendur yfir hans augu, gjörði og að svo hann fékk sýnina, og hann | Mark. 8 :93 |
eð hver mann lofar yður því að svo gjörðu og þeirra feður við | Lúk. 6 :132 |
smælingjum. Já að sönnu, faðir, því að svo þókknaðist það fyrir þér. Allir | Lúk. 10 :145 |
og eigi heldur eftir fylgið. Því að svo sem elding af himni leiftrar | Lúk. 17 :163 |
eigi, heldur hafi eilíft líf. Því að svo elskaði Guð heiminn að hann | Jóh. 3 :189 |
Jesús hafði vikið sér afvega fyrst að svo mikill mannfjöldi var í þeim | Jóh. 5 :193 |
meiri svo þér munuð undrast. Því að svo sem faðirinn upp vekur dauða | Jóh. 5 :194 |
hafði aftur fengið, og spurðu þau að, svo segjandi: Er hann ykkar son, | Jóh. 9 :206 |
tungu Akeldama, það er blóðsakur. Því að svo er skrifað í sálmabókinni: Hans | Post. 1 :236 |
var og enginn þeirra þurfandi því að svo margir sem þeir voru er | Post. 4 :243 |
í mót sá galdramaður, Elýmas, því að svo verður hans nafn útlagt, sækjandi | Post. 13 :264 |
snúust þá til heiðinna þjóða. Því að svo hefir Drottinn boðið oss: Eg | Post. 13 :266 |
voru. Allt sýnda eg yður það að svo byrjaði oss að erfiða og | Post. 20 :282 |
og svo holdið eitt lögmál. Því að svo sem guðlegs lögmáls háttur er | Róm. Formáli :315 |
verk sem sérhver kristinn gjörir. því að svo er mælt það trúan hafi | Róm. Formáli :317 |
þar til þeir betra sig. Því að svo hefir Kristur við oss gjört | Róm. Formáli :318 |
syndugan eilíf synd allra fordjarf. Því að svo sem dómsáfellið er komið af | Róm. 5 :328 |
hjálpast, er það Guðs kraftur. Því að svo er skrifað: Eyða man eg | 1Kor 1 :352 |
speki er heimska hjá Guði. Því að svo er skrifað: Höndla man eg | 1Kor 3 :355 |
Segir og ekki lögmálið þetta? Því að svo er skrifað í Moyses lögmáli | 1Kor 9 :363 |
eg skrifa eigi þetta þar fyrir að svo skuli við mig vera gjört. | 1Kor 9 :364 |
þar af í mína minning. Því að svo oft sem þér bergið af | 1Kor 11 :368 |
þeim meiri sem tunguna talar, utan að svo sé hann leggi það út | 1Kor 14 :371 |
ef þér hafið því haldið, utan að svo sé þér hafið til ónýts | 1Kor 15 :374 |
fyrir trúna á Jesúm Krist. Því að svo margir af yður sem eruð | Gal. 3 :404 |
er dýrðmætur í Guðs augliti. Því að svo hafa forðum heilagar konur prýtt | 1Pét. 3 :506 |
ber eigi þess konar að straffa að svo komnu. En Guð Drottinn dýrðarinnar | Opinb. Formáli :528 |
sólum sinna skófata forslitið af því að svoddant stykki fær ekki á flötnum | 1Kor Formáli :349 |
syndarinnar það allt að straffa og að synd gjöra sem eigi verður lifað | Róm. Formáli :309 |
af öngri synd vissi fyrir oss að synd gjört upp á það vér | 2Kor. 5 :386 |
eður verðskuldað geta fyrir Guði því að syndanna fyrirgefning og réttlætingin höndlast fyrir | Eftirmáli :569 |
yðru, hafa augun full hórdóma og að syndgast kunna þeir ekki að linna | 2Pét. 2 :513 |
höfum á Jesú Kristo þangað til að syndin sæfist með öllu. Trúan er | Róm. Formáli :306 |
því að allir hafa syndgast. Því að syndin var í heiminum allt til | Róm. 5 :328 |
er þó jafnframt inn komið svo að syndin skyldi yfirgnæfa. En hvar syndin | Róm. 5 :328 |
limu Guði til réttlætis herskrúða. Því að syndin fær eigi drottnað yfir yður | Róm. 6 :329 |
mér var til lífs gefið. Því að syndin tók tilefni af boðorðinu, tældi | Róm. 7 :331 |
fyrir hið góða dauða aflað svo að syndin yrði yfirmáta syndsöm fyrir boðorðið. | Róm. 7 :331 |
vér enn eigi fullorðnir á meðan að syndir og vondar girndir eru hér | Róm. Formáli :306 |
hver er þá yðar þökk? Því að syndugir elska sína elskendur. Og þó | Lúk. 6 :132 |
hver verður þá yðar þökk? Því að syndugir býta við synduga að þeir | Lúk. 6 :132 |
siguróp, um hvert að vér ættum að syngja, segja og fagna, líka svo | Formáli :5 |
hann hafði svo forsjálega gjört. Því að synir þessarar veraldar eru kænari sonum | Lúk. 16 :160 |
Drottni það þér endurblómguðust fyrir mér að syrgja sem þér hafið þó allt | Fil. 4 :426 |
Lávarður, hirðir þú ekki um það að systir mín lætur mig eina saman | Lúk. 10 :146 |
hans freistandi hans og báðu hann að sýna sér teikn af himni. En | Matt. 16 :42 |
kann ekki í sínu húsi forstöðu að sýna, hverninn má hann þá Guðs | 1Tím. 3 :451 |
að ganga til sinna góðra vina að sýsla sinna nauðþurfta. Þaðan leystu vér | Post. 27 :297 |
og kostgæfum oss til vel um að sýslast hjá öllum. En eg meir | Hebr. 13 :490 |
kemur þar ein samversk kona vatn að sækja. Jesús sagði til hennar: Gef | Jóh. 4 :190 |
Íraelssona og sendu til myrkvastofunnar þá að sækja. En þá þénararnir komu þar | Post. 5 :245 |
orða Drottins Jesú það hann sagði að sælla væri að gefa en þiggja. | Post. 20 :283 |
gáfu fyrir altarinu, og gakk áður að sætta þig við bróður þinn, og | Matt. 5 :18 |
sé hann leggi það út svo að söfnuðurinn fái þar af forbetran. En | 1Kor 14 :371 |
það nýtt í Guðs ríki. Og að sögðum lofsöngnum gengu þeir í fjallið | Mark. 14 :108 |
megnan vind, óaði honum og tók að sökkva, kallaði og sagði: Herra, hjálpa | Matt. 14 :39 |
og gjörið eigi míns föðurs hús að söluhúsi. Hans lærisveinar hugleiddu þá hvað | Jóh. 2 :187 |
og verðir þú í dýplissu kastaður. Að sönnu segi eg þér að þú | Matt. 5 :18 |
Hann sagði þá til sinna lærisveina: Að sönnu er kornskeran mikil, en verkmennirnir | Matt. 9 :27 |
og forvitringum og opinberaðir það smælingjum. Að sönnu, faðir, því að svo var | Matt. 11 :31 |
og sagði til þeirra: Elías á að sönnu áður að koma og alla | Matt. 17 :44 |
til þeirra: Minn kalek munu þér að sönnu drekka og þeirri skírn, hverri | Matt. 20 :51 |
hann til sinna þjóna: Brullaupið er að sönnu reiðubúið, en þeim sem boðið | Matt. 22 :55 |
allri óþekkt. Svo og þér skínið að sönnu utan fyrir mönnum réttlátir, en | Matt. 23 :58 |
mun mig forráða. Mannsins son mun að sönnu fara svo sem skrifað er | Matt. 26 :65 |
fallið eigi í freistni. Andinn er að sönnu reiðubúinn, en holdið er breyskt. | Matt. 26 :66 |
þar stóðu og sögðu til Petro: Að sönnu ertu og af þeim því | Matt. 26 :68 |
við. Jesús sagði þá til þeirra: Að sönnu munu þér drekka þann kaleik, | Mark. 10 :99 |
drepur hendinni í fatið meður mér. Að sönnu fer mannsins sonur héðan svo | Mark. 14 :108 |
fallið eigi í freistni. Andinn er að sönnu reiðubúinn, en holdið er breyskt. | Mark. 14 :109 |
vildi koma og sagði til þeirra: Að sönnu er kornskeran mikil en verkmennirnir | Lúk. 10 :144 |
forvitringum og opinberaðir það smælingjum. Já að sönnu, faðir, því að svo þókknaðist | Lúk. 10 :145 |
rek út djöfla meður Guðs fingri, að sönnu kemur þá Guðs ríki til | Lúk. 11 :147 |
leiðin, en feður yðrir líflétu þá. Að sönnu þá vitni þér það og | Lúk. 11 :149 |
er meður mér á borði. Og að sönnu fer mannsins son eftir því | Lúk. 22 :175 |
tíma, tilstyrkti nokkur annar og sagði: Að sönnu var og þessi með honum | Lúk. 22 :177 |
ert þó í samri fordæming. Og að sönnu sker okkur þetta réttlega því | Lúk. 23 :179 |
kapítuli Hinn fyrra bókmála gjörða eg að sönnu um allt það (þú Teófíli) | Post. 1 :235 |
hlutdeild þessa vors embættis. Hann hefir að sönnu eignast akurinn út af ranglætisins | Post. 1 :236 |
vegsamað sinn son Jesúm, hvern þér að sönnu ofurselduð og neituðuð fyrir augliti | Post. 3 :240 |
fyrir fram boðaður, Jesús Kristur, hverjum að sönnu byrjar himininn til sín að | Post. 3 :241 |
það og sögðu: Myrkvastofuna fundu vær að sönnu lukta með allri athygli og | Post. 5 :245 |
og forlétu þá. En þeir gengu að sönnu glaðir í burt frá ráðsins | Post. 5 :246 |
til Tarsen. Og svo hafði söfnuðurinn að sönnu frið um allt Júdeam og | Post. 9 :256 |
hvað Drottinn hafði sagt: Jóhannes skírði að sönnu í vatni, en þér skuluð | Post. 11 :260 |
leiða hann fólkinu. Og Pétur geymdist að sönnu í myrkvastofu, en söfnuðurinn bað | Post. 12 :262 |
burt fara. Og sem þeir voru að sönnu út sendir af heilögum anda, | Post. 13 :264 |
í sundur svo að sumir héldu að sönnu með Gyðingum, en sumir með | Post. 14 :267 |
látið sína sjálfs vegu. Og þó að sönnu hefir hann eigi forlátið sjálfan | Post. 14 :268 |
skildi við annan. Og Barnabas tók að sönnu Markum með sér og sigldi | Post. 15 :271 |
steinum af manna fyndingum gjörða. Og að sönnu hefir Guð tíma þessarar óvisku | Post. 17 :275 |
skírn Jóhannis. Páll sagði: Jóhannes skírði að sönnu með iðranarskírn og sagði fyrir | Post. 19 :278 |
morðvarga? En Páll sagði: Eg em að sönnu maður Gyðingakyns af Tarson, en | Post. 21 :285 |
þeir sem með mér voru, sáu að sönnu ljósið og urðu felmsfullir, en | Post. 22 :286 |
kunngjöra honum. Og hann tók hann að sönnu að sér og leiddi hann | Post. 23 :289 |
Þá svaraði Festus að Páll yrði að sönnu varðveittur í Sesarea, en hann | Post. 25 :292 |
að þú vildir þolinmóðlega heyra mig. Að sönnu mín ævi í frá barnæsku, | Post. 26 :294 |
framliðna menn upp vakið. Eg meinaði að sönnu með sjálfum mér það eg | Post. 26 :295 |
gjörir eigi þvílík verk, sá er að sönnu trúarlaus, hvimar og fálmar umhverfis | Róm. Formáli :307 |
nú engin synd meir fyrir höndum. Að sönnu er enn synd yfirblifin í | Róm. Formáli :313 |
mann hólpinn því djöfullinn mundi þá að sönnu alla yfirbuga. En fyrst Guð | Róm. Formáli :316 |
upp tendra. Mestu sem hann hefði að sönnu það fyrir séð að af | Róm. Formáli :319 |
sé með yður. Fyrst gjöri eg að sönnu þakkir mínum Guði fyrir Jesúm | Róm. 1 :320 |
og sérhverjum eftir hans verkum. Þeim að sönnu heiður og vegsemd og ófallvalta | Róm. 2 :232 |
sem að skrifað er. Umskurðurinn dugir að sönnu ef þú varðveitir lögmálið, en | Róm. 2 :323 |
reiknuð, heldur eftir verðskuldan. En honum að sönnu sem eigi um gengur verkin, | Róm. 4 :325 |
er með yður, þá er líkaminn að sönnu dauður syndarinnar vegna, en andinn | Róm. 8 :332 |
tek þeirra syndir. Eg held þá að sönnu fyrir óvini eftir guðsspjallinu fyrir | Róm. 11 :339 |
fyrir matarins sakir. Allir hlutir eru að sönnu hreinir, en það er þeim | Róm. 14 :343 |
sá annar: Eg em Appolines, hinn að sönnu: Eg em Kefas, þann annar: | 1Kor 1 :352 |
vér predikum Krist hinn krossfesta, Gyðingum að sönnu hneykslan, en Grikkjum heimsku, en | 1Kor 1 :352 |
í miðið burt tekinn frá yður. Að sönnu eg, fráverandi að líkama, þó | 1Kor 5 :357 |
þetta og hitt slétt gjöra. Líkamann að sönnu eigi frillulifnaðinum, heldur Drottni og | 1Kor 6 :359 |
sína eiginlega gjöf af Guði, einn að sönnu svo, en annar svo. En | 1Kor 7 :360 |
hann varar sig við öllu, þeir að sönnu upp á það þeir öðlist | 1Kor 9 :364 |
vægið samviskunni. Því að jörðin er að sönnu Drottins og hennar fylling. En | 1Kor 10 :366 |
hann hafi sítt hár, en konunni að sönnu sómi það hún hafi síða | 1Kor 11 :367 |
til yðar. Því að hann meðtók að sönnu þá áminning, en með því | 2Kor. 8 :390 |
mér litla eina fávisku til góða, að sönnu þolið þér mér hana til | 2Kor. 11 :393 |
hefði sjúkur verið. Og hann var að sönnu dauðsjúkur, en Guð veitti honum | Fil. 2 :424 |
englar tilbiðja. Af englunum segir hann að sönnu: Sína engla gjörir hann anda | Hebr. 1 :471 |
smíðar, það er Guð. Moyses var að sönnu trúlyndur í öllu hans húsi | Hebr. 3 :473 |
þeir til minnar hvíldar koma. Og að sönnu þá þau verkin í upphafi | Hebr. 4 :474 |
patríarki, gaf tíund af herfanginu. Og að sönnu synir Leví þann tíð þeir | Hebr. 7 :477 |
ævilokum. Níundi kapítuli Hið fyrra hafði að sönnu sínar réttlætingar, dýrkanir og veraldlegan | Hebr. 9 :480 |
það þeir annarrar föðurleifðar leiti. Og að sönnu ef þeir hefðu meint hana, | Hebr. 11 :485 |
af Adam til. Hann sé og að sönnu píndur, krossfestur, deyddur og jarðaður | Eftirmáli :567 |
að órskurða og eina grein af að taka hverjar að bestar eru, því | Formáli :9 |
sonur Davíðs, þú skalt eigi óttast að taka Mariam, þína festarkvon, til þín | Matt. 1 :12 |
og sagði: Það er eigi térlegt að taka brauðið, það barnanna er og | Matt. 15 :41 |
ræfri, fari sá eigi ofan nokkuð að taka úr sínu húsi. Og sá | Matt. 24 :60 |
akri er, snúi hann eigi aftur að taka upp kyrtil sinn. En vei | Matt. 24 :60 |
því að það er eigi tilheyrilegt að taka brauðið barnanna og kasta fyrir | Mark. 7 :91 |
um aftur. Þeir höfðu og gleymt að taka brauð meður sér og höfðu | Mark. 8 :92 |
á ræfrinu, fari sá eigi inn að taka burt nokkuð úr sínu húsi. | Mark. 13 :106 |
snúist eigi á bak sér aftur að taka upp föt sín. Og ve | Mark. 13 :106 |
fara, sjáum hvort ef Elías kemur að taka hann ofan. En Jesús kallaði | Mark. 15 :113 |
hefi og vald til hana aftur að taka. Þetta boðorð fékk eg af | Jóh. 10 :209 |
á hann, og þá koma Rómverjar að taka vort land og lýði. En | Jóh. 11 :212 |
að sönnu byrjar himininn til sín að taka allt til þeirra stunda þá | Post. 3 :241 |
venju er oss hæfir eigi með að taka né að gjöra með því | Post. 16 :272 |
reikningsskapnum úti að láta og inn að taka utan þér einir saman. Því | Fil. 4 :426 |
að leggja og oss til náðar að taka fyrir Kristus sakir, sá oss | Fíl. Formáli :467 |
hafa þeir boðorð til tíundina inn að taka af fólkinu (það er af | Hebr. 7 :477 |
einu sinni offraður til í burt að taka margra syndir. En í annað | Hebr. 9 :482 |
uxa og hafrablóð syndir í burtu að taka. Fyrir því sem hann kemur | Hebr. 10 :482 |
gjöri, hverjar eigi kunna syndirnar af að taka. En þessi fórnaði eina fórnfæring | Hebr. 10 :483 |
á varð gefið friðinn í burt að taka af jörðu svo að þeir | Opinb. 6 :536 |
forvarað. Og sem hann var þetta að tala við þá, sjá, að foringi | Matt. 9 :26 |
stundu gefið verða hvað þér eigið að tala. Því að þér eruð eigi | Matt. 10 :28 |
kynslóð. Sem hann var enn þetta að tala til fólksins, sjá, að móðir | Matt. 12 :34 |
stóðu þar fyrir utan og sóktu að tala við hann. En nokkur sagði | Matt. 12 :34 |
Og þá er hann var þetta að tala, sjá, að bjart ský umskyggði | Matt. 17 :44 |
forræður. Og sem hann var þetta að tala, sjá, að Júdas, einn af | Matt. 26 :67 |
nafni og kunni þá strax illa að tala um mig. Því að hver | Mark. 9 :96 |
Tólfti kapítuli Hann tók og til að tala við þá í eftirlíkingum. Maður | Mark. 12 :102 |
nánd. Og strax sem hann var að tala um þetta, kom Júdas Skariot, | Mark. 14 :109 |
Guði stendur. Og eg em sendur að tala við þig og að boða | Lúk. 1 :117 |
var að nafni. Og þeir voru að tala um alla þá hluti sem | Lúk. 24 :181 |
brauðið. Þá þeir voru nú enn að tala um þetta, sté Jesús mitt | Lúk. 24 :182 |
talar við yður. Margt hefi eg að tala og dæma um yður, en | Jóh. 8 :203 |
heilagur andi gaf þeim til út að tala. En þar voru Gyðingar byggjandi | Post. 2 :237 |
leyfið mér með frelsi til yðar að tala af forföðurnum Davíð. Því hann | Post. 2 :238 |
gef þínum þjónum með allri alúð að tala þitt orð og rétt út | Post. 4 :243 |
skyldu: Þessi maður lætur eigi af að tala háðyrði í gegn þessum heilaga | Post. 5 :247 |
Drottins Jesú trúlegana. Þá tók hann að tala og heyja spurningar við hina | Post. 9 :256 |
hús. En þá eg tók til að tala, féll heilagur andi yfir þá | Post. 11 :260 |
þeir gengu inn í Antiokkiam, tóku að tala til þeirra Grikkja, boðandi þeim | Post. 11 :261 |
var þeim forboðið af helgum anda að tala Guðs orð í Asía. En | Post. 16 :271 |
hann til yfirhöfðingjans: Leyfist mér ekki að tala við þig? En hann sagði: | Post. 21 :285 |
Kilitia. Eg bið þig lofa mér að tala til fólksins. Og er hann | Post. 21 :285 |
Páll (þá er landstjórnarinn benti honum að tala) svaraði: Með því að eg | Post. 24 :291 |
sagði til Páls: Þér leyfist sjálfum að tala fyrir þig. Þá svaraði Páll | Post. 26 :294 |
sagði til Páls: Lítið vantar á að tala um fyrir mér svo eg | Post. 26 :296 |
Því að eg dirfðist eigi nokkuð að tala af þessu ef Kristur efldi | Róm. 15 :344 |
af visku, en öðrum verður gefið að tala af skynsemi af hinum sama | 1Kor 12 :369 |
vilda að þér kynnið allir tungur að tala, en þó miklu heldur þér | 1Kor 14 :371 |
því að þeim má eigi leyfast að tala, heldur undirgefnar að vera eftir | 1Kor 14 :373 |
Því að konunni eru það lýti að tala í safnaðinum. Eða er Guðs | 1Kor 14 :373 |
að segja og fyrirbjóðið ekki tungurnar að tala. Látið allt siðsamlega og eftir | 1Kor 14 :373 |
djarflega þar inni höndla og svo að tala sem tilheyrilegt er. En það | Ef. 6 :419 |
mínum fjötrum þess djarflegar það orð að tala utan hræðslu. Sennilega sumir þá | Fil. 1 :421 |
Guð upplúki oss orðsins dyr til að tala leyndan dóm Kristi, fyrir hvað | Kol. 4 :434 |
opinbera það sama sem mér byrjar að tala. Gangið víslega í bland þeim | Kol. 4 :434 |
alldjarfir í vorum Guði hjá yður að tala evangelion Guðs í stórri baráttu | 1Þess. 2 :438 |
maður fljótur að heyra, en tregur að tala og til reiði tregur. Því | Jak. 1 :495 |
Og því varð gefinn munnur til að tala mikla hluti og háðungar, og | Opinb. 13 :545 |
skilmerkilega ræðu, hverninn má vitast hvað að talað er. Því að þér talið | 1Kor 14 :372 |
bar orðum sinnar náðar og veitti að tákn og stórmerki skeðu fyrir þeirra | Post. 14 :267 |
kann eg hann (segir doktorinn) ekki að telja meðal réttra höfuðbóka, viljandi þó | Jak. Formáli :493 |
hversu mikinn skóg hann kann upp að tendra. Tungan er einninn eldur, veröld | Jak. 3 :497 |
að ske sem testamentið gjörir. Því að testamentið verður staðfest fyrir dauðann, elligar | Hebr. 9 :481 |
en Kristum af dauða upp aftur að teygja. En hvað segir ritningin? Orðið | Róm. 10 :336 |
sona og vantrúuðum til kænsku réttlátra, að til búa svo Drottni algjört fólk. | Lúk. 1 :117 |
þú munt fyrir renna augliti Drottins að til búa hans vegu og að | Lúk. 1 :119 |
borgum að boða Guðs ríki því að til þess em eg sendur. Og | Lúk. 4 :127 |
og statt á fætur þína. Því að til þess birtust eg þér það | Post. 26 :295 |
aldir, veit það eg lýg ekki að til Damasko það landstjórnari konungsins Areta | 2Kor. 11 :395 |
taka utan þér einir saman. Því að til Tessalonisen sendu þér nokkuð til | Fil. 4 :426 |
sannindi og dýrmætt verðugt orð. Því að til þess sama erfiðum vér einninn | 1Tím. 4 :453 |
þeim erft eitt hærra nafn. Því að til hvers engils þá hefir hann | Hebr. 1 :470 |
stjörnu í Austurríki og erum komnir að tilbiðja hann. En er Heródes kóngur | Matt. 2 :12 |
mér aftur svo eg komi einninn að tilbiðja hann. Sem þeir höfðu nú | Matt. 2 :12 |
þeim heyrir í anda og sannleika að tilbiðja hann. Konan sagði til hans: | Jóh. 4 :191 |
meður þeim sem upp höfðu farið að tilbiðja um hátíðina. Þeir gengu til | Jóh. 12 :214 |
fjárhirslur, hann var farinn til Jerúsalem að tilbiðja og fór nú heim í | Post. 8 :253 |
fram fallandi á sitt andlit Guð að tilbiðja, sannarlega það viðurkennandi að Guð | 1Kor 14 :373 |
heyrt og séð, féll eg fram að tilbiðja fyrir fætur engilsins, þess mér | Opinb. 22 :558 |
þá segði eg að eg færa að tilbúa yður staði. Og ef eg | Jóh. 14 :218 |
staði. Og ef eg fer héðan að tilbúa yður stað, þá vil eg | Jóh. 14 :218 |
hann sinn anda. En af því að tilfangadagur Gyðinga var og að líkamarnir | Jóh. 19 :229 |
í myrkrum og dauðans skugga sitja, að tilgreiða fætur vora á friðar götu. | Lúk. 1 :120 |
þolinmóðir og styrkið yðar hjörtu því að tilkoma Drottins er í nánd. Mótblásið | Jak. 5 :500 |
vatnið Eufrates. Og vatnið þurrkaðist svo að tilreiddur yrði vegur konunganna út af | Opinb. 16 :549 |
að illum erfiðurum, gefið og gætur að tilsníðingunni. Því að vær erum umsníðing, | Fil. 3 :424 |
sem tíðka þennan heim svo sem að tíðkuðu þeir hann eigi. Því að | 1Kor 7 :361 |
Guð í slíkri deild. Af því að tími er það dómurinn tiltaki á | 1Pét. 4 :508 |
gjarnan. Það segi eg, góðir bræður, að tíminn er naufur. Framar er það | 1Kor 7 :361 |
hvað í honum skrifað er því að tíminn er nálægur. Jóhannes þeim vii | Opinb. 1 :529 |
orð spádómsins í þessari bók því að tíminn er í nánd. Hver skaðsamur | Opinb. 22 :559 |
Og hans lærisveinar voru hungraðir, tóku að tína axin af og að eta. | Matt. 12 :31 |
kulda sakir. En þá Páll var að tína saman hrúgu með smáviðu og | Post. 28 :299 |
og gaf upp andann. Og sjáið, að tjaldið musterisins er í sundur rifnað | Matt. 27 :71 |
landstjórnari í Sýria. Og allir fóru að tjá sig, hver til sinnar borgar. | Lúk. 2 :120 |
en Kristum af hæðinni ofan aftur að toga eða: Hver vill niður stíga | Róm. 10 :336 |
til þeirra: Sannlega segi eg yður að tollheimtarar og pútur munu fyrri komast | Matt. 21 :53 |
til frelsis að gjöra eður því að tortýna? En þeir þögðu allir. Hann | Mark. 3 :79 |
sinna lærisveina: Sannlega segi eg yður að torvelt er ríkum inn að ganga | Matt. 19 :48 |
þau. En er fólkið flykktist þar að, tók hann að segja: Kynslóð þessi | Lúk. 11 :148 |
í þeim næsta meistarlegana útbreitt það að trúa á Kristum yfirvinni synd, dauða | Formáli :9 |
þér heimskir og tregir í hjarta að trúa því öllu hvað spámennirnir hafa | Lúk. 24 :182 |
minn munn guðsspjallsins orð og svo að trúa. Og Guð, sá hjörtun kennir, | Post. 15 :269 |
vill koma til Guðs, sá hlýtur að trúa það að hann sé og | Hebr. 11 :485 |
kapítula. Þaðan af kemur og það að trúan sé einasta sú sem réttlætir | Róm. Formáli :305 |
grunni byggir. Líka vís svo sem að trúan er alleinasta sú sem réttlátan | Róm. Formáli :305 |
frá óráðvöndum og illgjörnum mönnum. Því að trúan er ekki hvers manns. En | 2Þess. 3 :446 |
eiður gjörir enda allrar sundurþykkju svo að trútt blífur milli þeirra. En þá | Hebr. 6 :477 |
í kastalann. Og sem þeir komu að tröppunni, hlutu stríðsmennirnir að bera hann | Post. 21 :285 |
er og skrifað í lögum yðar að tveggja manna vitnisburður sé sannur. Eg | Jóh. 8 :203 |
honum margt fólk eftir. Og sjáið, að tveir blindir sátu við veginn. Og | Matt. 20 :51 |
klæði hvít og skínandi. Og sjá, að tveir menn töluðu við hann, hverjir | Lúk. 9 :142 |
hverninn það væri skeð. Og sjá, að tveir af þeim gengu á þann | Lúk. 24 :181 |
eftir honum til himins faranda, sjá, að tveir menn stóðu hjá þeim í | Post. 1 :235 |
gjört. En þó segi eg yður að Týro og Sídon mun bærilegra vera | Matt. 11 :31 |
og sigldum í Sýriam og komu að Týro því þar átti skipið að | Post. 21 :283 |
gras. Þá settust þar niður karlmenn að tölu nær fimm þúsundum. Jesús tók | Jóh. 6 :196 |
söfnuðurnir í trúnni og fjölguðust daglega að tölu. Og þá þeir gengu um | Post. 16 :271 |
og umkring öldungana, og þeir voru að tölu þúsund þúsunda og sögðu hárri | Opinb. 5 :536 |
þrælkunaranda svo þér þurfið nú aftur að ugga um yður, heldur hafi þér | Róm. 8 :332 |
í húsinu spurðu hans lærisveinar aftur að um hið sama, og hann sagði | Mark. 10 :97 |
vermdi sig. Biskupinn spurði Jesúm þá að um hans lærisveina og um hans | Jóh. 18 :226 |
þeirra á milli, hvað eg kallaði að um upprisu framliðinna verð eg í | Post. 24 :292 |
þá eg fer um Makedóníam því að um Makedóníam mun eg ferðast. En | 1Kor 16 :377 |
er sá lögmálsgjafari og dómari sem að um náunga þinn dæmir? Sjáið nú | Jak. 4 :499 |
svo að þér mættuð verðugir vera að umflý allt þetta hvað eftirkomandi er | Lúk. 21 :173 |
kæmi. En er skipverjar leituðu við að umflýja skipið og létu bátinn á | Post. 27 :298 |
það þú kannt ekki hina vondu að umlíða og freistaðir þá sem sig | Opinb. 2 :530 |
þeir komu á hinum átta degi að umskera sveininn og nefndu hann síns | Lúk. 1 :119 |
höfðu tekið, segjandi að það byrjaði að umskera þá og buðu að halda | Post. 15 :269 |
og flekkað andir yðrar, bjóðandi yður að umskerast og lögmálið að halda, hverjum | Post. 15 :270 |
eftir holdinu, þeir þvinga yður til að umskerast einasta upp það þeir verði | Gal. 6 :408 |
sé fremri? Eða hver nytsemd er að umskurninni? Næsta mikil á allan hátt. | Róm. 3 :323 |
allrar réttvísi, þú lætur eigi af að umsnúa réttum vegum Drottins. Og sjá | Post. 13 :264 |
þeir hafa makt yfir vatninu til að umsnúa í blóð og að slá | Opinb. 11 :542 |
Gyðingar frá Antiokkia og Íkonía, hverjir að umtöldu lýðinn svo að þeir grýttu | Post. 14 :268 |
yður: Hver hann forlætur sína eiginkonu (að undantekinni hórunar sök), sá gjörir það | Matt. 5 :18 |
og eiginlegum formætti. En með því að undir og jafnframt slíkum verkum blífur | Róm. Formáli :304 |
væri vorðin fyrir levítískan kennimannsskap (því að undir þeim hinum sama hefir lýðurinn | Hebr. 7 :478 |
kraftaverk sem skeðu, tók hann felmsfullur að undrast. En er postularnir, þeir sem | Post. 8 :252 |
skulu þér eigi því trúa. Því að upp munu rísa falskristar og falsspámenn, | Matt. 24 :60 |
hann, þá trúið því eigi. Því að upp munu rísa falskristar og falskir | Mark. 13 :106 |
að gjöra lögmálsins verk og það að uppfylla lögmálið. En það eru nú | Róm. Formáli :304 |
ólystugu og mótþróuðu hjarta? En það að uppfylla lögmálið, þá er meður lyst | Róm. Formáli :304 |
undir troðast af heiðingjum þar til að uppfyllast tímar heiðinna þjóða. Og þar | Lúk. 21 :173 |
betrunar til Guðs í trúnni. Því að uppfylling boðorðsins er kærleikurinn af hreinu | 1Tím. 1 :449 |
eg hefi út valið, heldur það að uppfyllist ritningin: Sá sem að etur | Jóh. 13 :217 |
Því að það eru hefndardagar svo að uppfyllt verði allt hvað skrifað er. | Lúk. 21 :173 |
syndum. En allt þetta skeði svo að uppfylltist hvað sagt er af Drottni | Matt. 1 :12 |
þá alla er krankir voru svo að uppfylltist hvað sagt er fyrir Esaiam | Matt. 8 :24 |
talaði hann eigi til þeirra svo að uppfylltist hvað sagt er fyrir spámanninn, | Matt. 13 :36 |
þau laus. En það skeði svo að uppfylltist hvað sagt er fyrir spámanninn | Matt. 21 :52 |
hans, kastandi þar um þrautkesti, svo að uppfylltist hvað sagt er fyrir spámanninn | Matt. 27 :71 |
þeir þó eigi á hann svo að uppfylltist orðsaga Esæa spámanns, þá hann | Jóh. 12 :215 |
leyfið þessum burt að ganga, svo að uppfylltist það orð er hann sagði: | Jóh. 18 :225 |
En allt þetta er skeð svo að uppfylltust ritningar spámannanna. Þá forlétu hann | Matt. 26 :67 |
amen, trúr og sannarlegur vottur, hver að upphaf er skepnunnar Guðs: Eg veit | Opinb. 3 :533 |
fylgja. Hann var einn morðingi þegar að upphafi, og eigi stóð hann í | Jóh. 8 :204 |
og líflátið. Hvern Guð hefir uppreistan að uppleystum dauðans hörmum fyrir því að | Post. 2 :238 |
eftir það sá eg, og sjá, að upplokið varð mustéri, vitnisburðarins tjaldbúðar, á | Opinb. 15 :548 |
að eg em í þessu hreysi að uppvekja og á að minna yður. | 2Pét. 1 :512 |
skilið því að það hlýtur andlegana að úrskurðast. En sá andlegur er, úrskurðar | 1Kor 2 :354 |
sem dumbi var og djöfulóði. Og að út reknum djöflinum talaði hinn mállausi. | Matt. 9 :27 |
það kemur út af hjartanu. Því að út af hjartanu koma vondar hugsanir, | Matt. 15 :40 |
nokkur talaði yður það út. En að út gengnum Gyðingum af samkundunni báðu | Post. 13 :266 |
er landstjórnarinn las bréfið, spurði hann að út af hverju landi hann væri. | Post. 23 :290 |
meir villa heiðnar þjóðir þangað til að útenduð yrði þúsund ár og eftir | Opinb. 20 :555 |
og stóðu úti við hurðina. Og að útkölluðum nokkrum spurðu þeir að hvort | Post. 10 :258 |
hans: Vér höfum fundið Messíam, hvað að útleggst smurður, og fylgdi honum til | Jóh. 1 :186 |
ögnina af auga þínu? Og sjá, að vagl er þó í sjálfs þíns | Matt. 7 :21 |
sé Guðs sonur. Og hann bauð að vagninn staðnæmdist, og þeir stigu báðir | Post. 8 :254 |
Símon, sefur þú? Kunnir þú eigi að vaka eina stund meður mér? Vakið | Mark. 14 :109 |
því heyrir einum biskupi til iðulega að vaka og erfiða í Guðs evangelio. | 2Tím. Formáli :457 |
munu yfir sig taka dómsáfelli. Því að valdið er eigi góðum verkum, heldur | Róm. 13 :341 |
lærisveinar hugleiddu þá hvað skrifað er, að vandlæti húss þíns át mig. Þá | Jóh. 2 :187 |
og uppfylli á mínu holdi hvað að vantar á þær harmkvælingar í Kristo | Kol. 1 :430 |
skilji hún eigi við hann. Því að vantrúaður maður er helgaður fyrir konuna, | 1Kor 7 :360 |
önnur góð eður vond frjóvgan. Því að vantrúan er rót, aðill og mergur | Róm. Formáli :306 |
réttlætisins nokkru orka nema svo sem að var umskurðarskírn Abrahams eitt sýnilegt tákn, | Róm. Formáli :311 |
tjaldbúðarinnar var upp gjörður, í hverjum að var kertastikan, borðið og fórnarbrauðin, og | Hebr. 9 :480 |
og þeir sem með honum voru að varðveita Jesúm, þá þeir sáu jarðskjálftann | Matt. 27 :72 |
eru þeir, hverjir þeim voru settir að varðveita, sem var hreinsun drykkjarkera, bikara, | Mark. 7 :89 |
um borgir, buðu þeir í þeim að varðveita þær setningar sem skikkaðar höfðu | Post. 16 :271 |
þínir ákærendur koma. Og hann bauð að varðveita hann í dómhúsi Heródis. xxiv. | Post. 23 :290 |
geymdist til keisarans rannsaks, bauð eg að varðveita hann þar til eg senda | Post. 25 :294 |
vilja og staðfestir í sínu hjarta að varðveita sinn meydóm, hann gjörir vel. | 1Kor 7 :362 |
em fullviss það hann kann það að varðveita hvað mér er tiltrúað allt | 2Tím. 1 :458 |
freistninni að frelsa, en hina ranglátu að varðveita til kvalanna á dag dómsins. | 2Pét. 2 :513 |
og ský af vindi drifin, hverjum að varðveitist myrkvanna þoka að eilífu. Því | 2Pét. 2 :514 |
sínar eiginlegar vansemdir, villar stjörnur, hverjum að varðveitt er þokan myrkranna að eilífu. | Júd. :527 |
Andream bróður hans, hverjir eð voru að varpa neti í sjóinn því að | Matt. 4 :16 |
þeir fóru um veginn, komu þeir að vatni nokkru, og geldingurinn sagði: Sjáðu | Post. 8 :253 |
er nú upp fylltur. Honum ber að vaxa, en mér að minnka. Sá | Jóh. 3 :190 |
yfir þá. Og Guðs orð tók að vaxa og lærisveinanna tala margfaldaðist næsta | Post. 5 :247 |
möðkum og andaðist. Orð Drottins tóku að vaxa og margfaldast. En þeir Barnabas | Post. 12 :263 |
fimmtigi þúsund peninga. Svo öfluglega tók að vaxa orð Drottins og að eflast. | Post. 19 :279 |
ávaxtarsamir í öllum góðum verkum og að vaxa í Guðs játningu og styrkjast | Kol. 1 :429 |
leita af mannlegum mætti (án Krists) að veginum til Guðs með því þó | Eftirmáli :569 |
þar hinn heilagi andi með merktist að vegurinn til heilagleiksins væri þá enn | Hebr. 9 :480 |
upphafið til eins höfðinga og lausnara að veita Írael yfirbót og syndanna fyrirgefning. | Post. 5 :246 |
hann hafði það og ályktað trú að veita öllum eftir það hann upp | Post. 17 :276 |
manni gott að gjöra og þénan að veita, alls háttað að líða Guði | Róm. Formáli :307 |
yðar hjörtum. Verið jafnlega reiðubúnir andsvar að veita hverjum manni þeim sem skjals | 1Pét. 3 :506 |
yður að máttugur er Guð upp að vekja Abrahams sonu af steinum þessum. | Matt. 3 :14 |
vor, hann sefur, en eg fer að vekja hann af svefni. Þá sögðu | Jóh. 11 :210 |
það Guð kynni af dauða upp að vekja, fyrir hvað hann einninn aftur | Hebr. 11 :486 |
að þér þrengja og þig niður að velli brjóta, og eigi munu þeir | Lúk. 19 :168 |
dauða og helvíti eiginlegir og sekir að vera. En í gegn þessari bölvan | Formáli :6 |
trúa, nú þó að evangelium kunni að vera stutt eður löng orðræða eða | Formáli :7 |
Jesú: Herra, hér er oss gott að vera. Ef þú vilt, þá vilju | Matt. 17 :44 |
baðst mig. Byrjaði þér eigi miskunnsamur að vera við þinn samlagsþjón líka sem | Matt. 18 :47 |
upphafi skapaði manninn, hann gjörði það að vera skyldi maður og kona og | Matt. 19 :48 |
Jesú: Rabbí, gott er oss hér að vera, og gjörum hér þrjár tjaldbúðir, | Mark. 9 :94 |
Viti þér eigi að mér byrjar að vera í því sem míns föðurs | Lúk. 2 :122 |
bæri margt að líða og forsmáður að vera af öldungum, kennimannahöfðingjum og skriftlærðum | Lúk. 9 :141 |
Jesú: Meistari, fínt er oss hér að vera. Og gjörum hér upp þrjár | Lúk. 9 :142 |
er þitt. Því ættir þú nú að vera kátur og góðsinnaður því þessi | Lúk. 15 :160 |
á jörðu byggja. Kostið því vakrir að vera alla tíma og biðjið svo | Lúk. 21 :173 |
þann sal hvar eð vanir voru að vera Pétur og Jakobus, Jóhannes, Andreas, | Post. 1 :236 |
postulanna aftur, en Síla leist á að vera þar. Páll og Barnabas dvöldust | Post. 15 :270 |
á þeirri hátíð, sem til stendur, að vera til Jerúsalem. Heldur skal eg | Post. 18 :277 |
í móti, þá byrjar yður spökum að vera og ekkert af bráðræði að | Post. 19 :280 |
sér, ef honum væri það mögulegt, að vera á hvítasunnu til Jerúsalem. Í | Post. 20 :281 |
nokkrir úr Asía, hverjir hér ættu að vera fyrir þér að áklaga mig | Post. 24 :291 |
æðsta hershöfðingja. En Páli var lofað að vera, hvar honum líkaði, með þeim | Post. 28 :300 |
sjálfur út leggur það án lögmáls að vera sé eigi undir þá grein | Róm. Formáli :313 |
lystir, heldur heitir það undir lögum að vera nær vér umgöngum (án náðar) | Róm. Formáli :313 |
forni Adam með gjörvöllu fyrirfram dauður að vera áður en þú líður þennan | Róm. Formáli :317 |
að gjöra og formetur þig sjálfan að vera blindra manna leiðtogara og ljós | Róm. 2 :323 |
Eg hefi og æskst mér þess að vera bölvaður af Kristi fyrir mína | Róm. 9 :334 |
illt móti illu. Leggið kapp á að vera siðsamir það mögulegt er við | Róm. 12 :341 |
gjörir, hvar fyrir oss byrjar undirgefnum að vera, eigi alleinasta hirtingarinnar vegna, heldur | Róm. 13 :341 |
þvílíks pistils. En svo hlýtur það að vera og svo á það guðsspjöllunum | 1Kor Formáli :349 |
upp byrja því þeir hljóta andlegir að vera sem það skulu undirstanda. En | 1Kor Formáli :349 |
Því betra væri mér heldur dauðum að vera en það að nokkur skyldi | 1Kor 9 :364 |
deild. Því að þar hljóta ágreiningar að vera yðar á milli svo að | 1Kor 11 :367 |
eigi leyfast að tala, heldur undirgefnar að vera eftir því sem lögmálið vottar. | 1Kor 14 :373 |
einum postula og huggunarsamlegum predikara ber að vera, viðréttandi hinar bljúgu og skelfdu | 2Kor. Formáli :379 |
svo að eg þyrfti eigi hryggur að vera þá eð eg kæma, af | 2Kor. 2 :382 |
af hverju eg ætta þó glaður að vera með því að eg treysti | 2Kor. 2 :382 |
og höfum miklu meiri góðvild til að vera fjarlægir af líkamanum og nálægir | 2Kor. 5 :385 |
Vorra vegna þurfi þér ekki tvistir að vera. En það þér eruð tvistir, | 2Kor. 6 :387 |
í fráverunni, svo dirfunst vér einninn að vera með gjörninginum í nálægðinni. Því | 2Kor. 10 :392 |
í öllum hlutum gætta eg mín að vera utan þyngsla við yður, og | 2Kor. 11 :394 |
þjónustu? Eða þenki eg mönnum þekkur að vera? Því ef eg hefði hingað | Gal. 1 :400 |
vér þeim ekki til stundar undirgefinn að vera upp á það að sannleikurinn | Gal. 2 :401 |
frá að skiljast og hjá Kristi að vera, hvað einninn miklu betra væri. | Fil. 1 :422 |
ekki fyrir neitt rán Guði líkur að vera, heldur minnkaði hann sig sjálfan | Fil. 2 :423 |
láta. Eg kann lágur og hár að vera. Eg em í öllum hlutum | Fil. 4 :426 |
og hjá öllum skaffellegur, bæði saddur að vera og svo hungraður, bæði gnóg | Fil. 4 :426 |
verðið enn algjörðari og kostgæfið spakferðugir að vera og yðvart eigið að stunda | 1Þess. 4 :440 |
lofar það ef nokkur girnist biskup að vera eftir slíkum hætti. Í hinum | 1Tím. Formáli :448 |
girnist ágætt verk. En biskupi byrjar að vera óstraffanlegum, einnrar kvinnu eiginmanni, sparneytnum, | 1Tím. 3 :451 |
tilheyrir ekki að þrátta, heldur vingjarnlegum að vera við alla og kenningasömum, sá | 2Tím. 2 :460 |
valdsstéttarmenn og þeim eftirlátir og hlýðugir að vera og áhrærir enn aftur í | Tít. Formáli :463 |
það nægi til sáluhjálpar, valdsstéttinni hlýðugur að vera, af því að allt vort | Tít. Formáli :463 |
eður óhlýðugir. Því að biskupi byrjar að vera óstraffanlegum svo sem Guðs tilsjónarmanni, | Tít. 1 :464 |
að þær læri ungar konur hæfilátar að vera og það að þær hafi | Tít. 2 :465 |
vorðnir, kostgæfist í góðum verkum fordildarlegir að vera. Þetta er gott og mönnum | Tít. 3 :466 |
þar hefi eg ásett í vetur að vera. Senam lögvitring og Apollon af | Tít. 3 :466 |
einninn læra í góðum verkum fordildarlegir að vera þar þörf gjörist svo að | Tít. 3 :466 |
að líst eftir því það hljóðar að vera í gegn öllum evangelia og | Hebr. Formáli :469 |
hlutu um alla ævi í þrælkan að vera. Því að eigi neins staðar | Hebr. 2 :472 |
hlaut í þann sama tíma fyrirlíking að vera, í hverju gjafir og fórnfæringar | Hebr. 9 :480 |
Moyses, þá hann gjörðist stór, sig að vera son dóttur Faraonis og kjöri | Hebr. 11 :486 |
Hirðið eigi, bræður mínir, fleiri lærimeistarar að vera. Og vitið það vér munum | Jak. 3 :497 |
réttrar trúar og áminnir þá stöðuga að vera í trúnni og margfaldast fyrir | 1Pét. Formáli :501 |
hann yfir allt veraldlegri valdsstjórn undirgefnum að vera, en síðan sérdeilis það þjónustumennirnir | 1Pét. Formáli :501 |
útvísar hverninn hún á til reika að vera á tímum páfanna og mannanna | 2Pét. Formáli :511 |
nú forganga, hvílíkum byrjar yður þá að vera með heilögu athæfi og mildiverkum, | 2Pét. 3 :515 |
stundir haft, hverjir með réttu ættu að vera Jesú Kristi og hans guðsspjalla | Opinb. Formáli :528 |
til sín og sagði: Þér vitið að veraldarmanna höfðingjar drottna yfir þeim, og | Matt. 20 :51 |
síðan til að hryggvast og harmþrunginn að verða. Hann sagði þá til þeirra: | Matt. 26 :66 |
gaf hann þeim mátt Guðs börnum að verða, þeim er á hans nafn | Jóh. 1 :184 |
sem sjálfur hann eftir leitar kunnur að verða. Ef þú gjörir það, þá | Jóh. 7 :199 |
manna, í hverju oss byrjar heilum að verða. En sem þeir sáu stöðugleik | Post. 4 :242 |
kennimannahöfðingjar heyrðu þessi orð, tóku þeir að verða efa blandnir um þá hvað | Post. 5 :245 |
hljóta allir án eiginlegrar forþénanar réttlátir að verða fyrir þá trú sem er | Róm. Formáli :310 |
hlýtur þú með tvennu móti kvittur að verða. Einu með því að hann | Róm. Formáli :314 |
fer að yppa sér og máttug að verða fyrir lögmálið. Einkum af því | Róm. Formáli :315 |
bundinn? Þá sæk eigi eftir laus að verða. En ertu konulaus? Þá leita | 1Kor 7 :361 |
þeir hlyti fyrir lögmálsins verk hjálplegir að verða, og þeir syndguðu ef þeir | Gal. Formáli :399 |
án verka og án lögmáls réttlátur að verða. Í hinum þriðja og fjórða | Gal. Formáli :399 |
vér, hverjir eftirleitum fyrir Kristum réttlátir að verða, nú einninn sjálfir syndugir fundnir | Gal. 2 :402 |
því nú inniheldur, hlýtur burt tekinn að verða. Og svo mun þá hinn | 2Þess. 2 :445 |
fyrir alla hluti sínum bræðrum líkur að verða upp á það hann miskunnsamur | Hebr. 2 :472 |
fyrirlíking himneskra hluta með slíku hreinsuð að verða. En hinir himnesku sjálfir hljóta | Hebr. 9 :481 |
þeim granda, sá hlýtur svo líflátinn að verða. Þessir hafa makt himininn aftur | Opinb. 11 :542 |
hlýtur með sverði í hel sleginn að verða. Hér er þolinmæði og trú | Opinb. 13 :545 |
og eftir það hlyti hann laus að verða um stutta stund. Og eg | Opinb. 20 :555 |
en að endalokum eilíft líf. Því að verðlaunin syndarinnar er dauðinn, en Guðs | Róm. 6 :330 |
þakkir fyrir yður, kærir bræður, sem að verðugt er því að yðar trúa | 2Þess. 1 :444 |
kyrtla, engin skóklæði, öngvan staf. Því að verður er verkmaðurinn sinnar fæðu. En | Matt. 10 :28 |
og drekkið hvað þar veitist. Því að verður er verkmaðurinn sinna launa. Eigi | Lúk. 10 :144 |
eilífur kraftur og guðdómur, ef gaum að verður gefið þeim verkum, einkum að | Róm. 1 :321 |
skyldum þar inni ganga. Hvar fyrir að verið þess minnugir það þér sem | Ef. 2 :412 |
sagði: Sonur, far þú í dag að verka í víngarði mínum. En hann | Matt. 21 :53 |
skulu auglýsast á honum. Mér byrjar að verka hans verk, þess mig sendi, | Jóh. 9 :206 |
á miss fara en predikunarinnar. Því að verkin stoða eigi, en hans orð | Formáli :9 |
grunn hjartans og lætur sér eigi að verkinu fullnægja, heldur straffar hann miklu | Róm. Formáli :302 |
og eigi trúa, eru innskrifaðir, svo að vér séum nú og fullvísir í | Formáli :4 |
tíðindi, eitt æskilegt siguróp, um hvert að vér ættum að syngja, segja og | Formáli :5 |
oss fróma, lifandi og farsæla svo að vér megum oss tilreikna hans dauða | Formáli :7 |
annað boðorð en kærleikann, hvar af að vér skyldum þekkja hverjir hans lærisveinar | Formáli :8 |
svo mörg brauð hér á eyðimörku að vér seðjum með jafnmargt fólk? Jesús | Matt. 15 :41 |
Þá eru synirnir frí. En svo að vér séum þeim eigi að hneykslan, | Matt. 17 :45 |
Pétur og sagði til hans: Sjáðu, að vér forlétum allt og fylgjunt þér | Matt. 19 :48 |
og sögðu til hans: Hvar viltu að vér tilreiðum þér páskalambið að eta? | Matt. 26 :65 |
tóku silfurpeningana og sögðu: Eigi hæfir að vér látum þá í guðskistuna því | Matt. 27 :69 |
við annan: Það er af því að vér höfum engin brauð. Og er | Mark. 8 :92 |
stígi hann nú niður af krossinum að vér sjáum og megum svo trúa. | Mark. 15 :112 |
hann gæfi oss sjálfan sig svo að vér, leystir af hendi vorra óvina, | Lúk. 1 :119 |
bjarga sjálfum þér. Því hve mikið að vér höfum heyrt að gjört var | Lúk. 4 :126 |
sín og sagði til þeirra: Sjáið, að vér förum nú upp til Jerúsalem, | Lúk. 18 :165 |
Fari þér, búið til páskalambið svo að vér neytum. En þeir sögðu til | Lúk. 22 :174 |
Hvað þurfu vér vitnisburðinn lengur? Því að vér sjálfir heyrðum af hans munni. | Lúk. 22 :177 |
hann: Hver ert þú þá svo að vér megum gefa andsvar þeim er | Jóh. 1 :185 |
þetta? Sannlega, sannlega segi eg þér að vér segjum það vér vitum og | Jóh. 3 :188 |
trú vér fyrir þín orð því að vér sjálfir heyrðum og vitum að | Jóh. 4 :192 |
Hvert gjörir þú fyrir teikn svo að vér sjáum og trúum þér, eður | Jóh. 6 :197 |
eigi Jesús þessi sonur Jósefs, hvers að vér þekkjum bæði föður og móður? | Jóh. 6 :198 |
milli: Hvert vill hann fara svo að vér finnum hann eigi? Eður vill | Jóh. 7 :201 |
sín á milli: Þér sjáið nú að vér afrekum ekkert. Sjáið, að allur | Jóh. 12 :214 |
þeir séu og eitt svo sem að vér erum eitt, eg með þeim | Jóh. 17 :224 |
upp vakti af dauða, hvers vottar að vér erum. Og fyrir þá trú, | Post. 3 :240 |
það er rétt í Guðs augliti að vér skulum framar hlýða yður en | Post. 4 :242 |
Því að það megu vær eigi að vér skulum eigi tala það hvað | Post. 4 :243 |
og sögðu: Það er eigi hæfilegt að vér forlátum Guðs orð og þjónum | Post. 5 :247 |
þessum heilaga stað og lögmálinu. Því að vér heyrðum hann segja það Jesús | Post. 5 :247 |
þá fyrir oss skulu ganga því að vér vitum eigi hvað út af | Post. 7 :250 |
erum (að Guðs vitni) hér allir að vér heyrum alla þá hluti sem | Post. 10 :259 |
Sýria og Kilitia eru með því að vér höfum heyrt að nokkrir af | Post. 15 :270 |
það líst heilögum anda og oss að vér skyldum öngvar byrðir leggja á | Post. 15 :270 |
nokkrir yðars lands diktarar hafa sagt að vér erum og hans kyns. Nú | Post. 17 :275 |
og sagði: Góðir menn, þér vitið að vér höfum mikinn gróða af þessu | Post. 19 :279 |
xxi. kapítuli Sem það var skeð að vér leystum og hurfum frá þeim, | Post. 21 :283 |
kapítuli Sem það nú var úrskurðað að vér skyldum sigla í Valland, fengu | Post. 27 :296 |
oss veitti tregt að sigla svo að vér komust varla um marga daga | Post. 27 :297 |
framar svo til þeirra: Þú kennir að vér skulum eigi hórdóm drýgja, en | Róm. Formáli :303 |
þó dregst það eigi þar af að vér skulum fyrir þann skuld engin | Róm. Formáli :312 |
vorum limum og kennir oss það að vér séum eigi svo frelsaðir fyrir | Róm. Formáli :313 |
holdið kefur, gjörandi oss allörugga svo að vér erum þó líka vel Guðs | Róm. Formáli :316 |
það hin allra mesta nauðsyn. Því að vér erum breyskir og óstöðugir svo | Róm. Formáli :316 |
þá af þeim? Alls ekki. Því að vér höfum áður útvísað bæði Gyðinga | Róm. 3 :324 |
svo, heldur fyrir trúarinnar lögmál. Því að vér höldum manninn réttlætast án lögmálsins | Róm. 3 :325 |
Drottin vorn, Jesúm Kristum, fyrir hvern að vér höfum og tilgöngu í trúnni | Róm. 5 :327 |
reiðinni fyrir sjálfan hann af því að vér erum réttlættir í hans blóði. | Róm. 5 :327 |
En eigi alleinasta þetta, heldur það að vér hrósum oss og í Guði | Róm. 5 :327 |
Drottin vorn, Jesúm Krist, fyrir hvern að vér höfum forlíkunina meðtekið. Fyrir því | Róm. 5 :327 |
deyddir sem oss hélt hertekna svo að vér þjónum í nýjungu andans, en | Róm. 7 :330 |
yrði yfirmáta syndsöm fyrir boðorðið. Því að vér vitum það að lögmálið er | Róm. 7 :331 |
annars meður honum upp á það að vér verðum einninn með honum upp | Róm. 8 :332 |
andinn einninn líka vorum breyskleik. Því að vér vitum ekki hvað vér skulum | Róm. 8 :333 |
trúarinnar. Því að líka svo sem að vér höfum marga limu á einum | Róm. 12 :340 |
elskan lögmálsins fylling. Og með því að vér vitum einkum þá stund það | Róm. 13 :342 |
myrkvanna og ískrýðunst herklæðum ljóssins svo að vér göngum siðsamlega sem á degi, | Róm. 13 :342 |
það skrifað oss til lærdóms svo að vér fyrir þolinmæði og huggan ritninganna | Róm. 15 :344 |
hins tólfta höndlar hann margvíslega hverninn að vér skulum líða og hantéra við | 1Kor Formáli :350 |
anda sem af Guði er svo að vér vitum hvað oss er af | 1Kor 2 :354 |
verðkaup öðlast eftir sínu erfiði. Því að vér erum Guðs atvinnumenn, þér eruð | 1Kor 3 :355 |
og Guð að þér ríktuð svo að vér mættum og ríkja með yður. | 1Kor 4 :356 |
postula svo sem dauðanum ofurfengna því að vér erum sjónhending vorðnir heiminum, og | 1Kor 4 :356 |
heldur umliðu vér allra handa svo að vér gjörðum Krists evangelio öngva hindran. | 1Kor 9 :363 |
er skeð oss til fyrirmyndar svo að vér skulum eigi girnast hvað illt | 1Kor 10 :365 |
margir erum einn líkami með því að vér verðum allir eins brauðs hluttakarar. | 1Kor 10 :366 |
líkami, líka svo er Kristur. Því að vér erum í einum anda allir | 1Kor 12 :369 |
huggar í allri vorri hryggðan svo að vér getum og huggað þá, sem | 2Kor. 1 :380 |
vor huggan fyrir Kristum. En hvort að vér höfum hryggð eður huggan, þá | 2Kor. 1 :380 |
er staðföst fyrir yður af því að vér vitum það að líka sem | 2Kor. 1 :380 |
þér og verða hluttakendur hugganarinnar. Því að vér viljum eigi dylja fyrir yður, | 2Kor. 1 :380 |
hverja oss skeði í Asía. Því að vér vorum ódæmilega forþyngdir og yfir | 2Kor. 1 :380 |
forþyngdir og yfir megn fram svo að vér örvæntum einninn lífi að halda, | 2Kor. 1 :380 |
halda, órskurðandi það með sjálfum oss að vér ættum að deyja. En það | 2Kor. 1 :380 |
deyja. En það skeði þar fyrir að vér settum ekki vorn trúskap á | 2Kor. 1 :381 |
en einna mest hjá yður. Því að vér skrifum yður ekki annað en | 2Kor. 1 :381 |
kennt oss af nokkri álfu. Því að vér erum yðar hrósan líka svo | 2Kor. 1 :381 |
yðar vegna í Krists augliti svo að vér verðum eigi tældir af andskotanum | 2Kor. 2 :382 |
sinnar kynningar í öllum áttum. Því að vér erum Guði góð ilming í | 2Kor. 2 :382 |
hver er hæfilegur til þessa? Því að vér erum ekki svo sem margir | 2Kor. 2 :382 |
höfum nú svoddant embætti svo sem að vér höfum miskunnsemi til öðlast, þá | 2Kor. 4 :384 |
hvert að er Guðs ímynd. Því að vér predikum ekki sjálfa oss, heldur | 2Kor. 4 :384 |
opinskárt verði á vorum líkama. Því að vér, sem lifum, verðum jafnan í | 2Kor. 4 :384 |
þessarar byggingar verði niður brotið það að vér höfum bygging af Guði upp | 2Kor. 5 :385 |
himni, girnandist henni að yfirklæðast svo að vér finnust klæddir og eigi nöktir. | 2Kor. 5 :385 |
og í yðrum samviskum opinberir svo að vér lofum eigi sjálfa oss að | 2Kor. 5 :386 |
sjálfa oss að nýju, heldur það að vér gefum yður tilefni að hrósa | 2Kor. 5 :386 |
hér eftir öngvan eftir holdinu. Þótt að vér höfum einninn kennt Kristum eftir | 2Kor. 5 :386 |
vera með gjörninginum í nálægðinni. Því að vér dirfunst ekki að reikna oss | 2Kor. 10 :392 |
náð einninn allt til yðar. Því að vér fórum ekki of langt í | 2Kor. 10 :393 |
þó af Guðs krafti. Og þó að vér séum einninn breyskvir í honum, | 2Kor. 13 :397 |
vont að, eigi upp á það að vér sýnunst gæskufullir, heldur upp á | 2Kor. 13 :397 |
svo sem þeir hinir gæskulausir. Því að vér megum ei nokkuð í gegn | 2Kor. 13 :397 |
umsnúa vilja Krists evangelio. En þó að vér eða engill af himni predikaði | Gal. 1 :400 |
til að lifa sem Gyðingar? Þótt að vér séum af náttúru Gyðingar og | Gal. 2 :402 |
heiðinna þjóða í Kristo Jesú og að vér meðtækjum svo fyrirheitið andans fyrir | Gal. 3 :403 |
lögmálið vor hegningarmaður til Krists svo að vér réttlættunst fyrir trúna. En nú | Gal. 3 :404 |
þá sem undir lögmálinu voru svo að vér meðtækjum sonarleifðina. En með því | Gal. 4 :405 |
sem með innfærð verða, upp það að vér blífum við eitt höfuð öruggir, | Ef. Formáli :410 |
hverjum vér höfum það algjörlega svo að vér þurfum einskis utan hans. Það | Ef. Formáli :410 |
pantur vorrar arfleifðar til endurlausnar svo að vér erum vorðnir hans fasta eign | Ef. 1 :411 |
svo að enginn hrósi sér. Því að vér erum hans verk, skapaðir í | Ef. 2 :412 |
í mæling fullkomins aldurs Kristi, svo að vér séum eigi lengur börn og | Ef. 4 :415 |
sannleik hver við sinn náunga því að vér erum innbyrðis hver annars limur. | Ef. 4 :416 |
svo sem að Drottinn söfnuðinn. Því að vér erum limir hans líkama, af | Ef. 5 :417 |
staðið í gegn umsátum djöfulsins. Því að vér höfum eigi við hold og | Ef. 6 :418 |
Guði sem vor hjörtu reynir. Því að vér höfum aldri neitt sinn með | 1Þess. 2 :438 |
heldur jafnvel voru lífi fyrir því að vér höfum yður ástfólgna. Þér minnist | 1Þess. 2 :438 |
dag og nótt erfiðuðum vér svo að vér veittum öngum nein þyngsl meðal | 1Þess. 2 :438 |
svo sem að þér vitið hverninn að vér höfum hvern sem einn af | 1Þess. 2 :438 |
þessum hörmungum. Því að þér vitið að vér erum þar tilsettir. Og þá | 1Þess. 3 :439 |
og við hvern mann (svo sem að vér erum einninn við yður) svo | 1Þess. 3 :440 |
hann sem hefnir alls þessa sem að vér höfum áður fyrri sagt og | 1Þess. 4 :440 |
með yðar eigin höndum svo sem að vér höfum boðið yður upp á | 1Þess. 4 :440 |
fyrir oss hefir dáið, svo hvort að vér vökum eður sofum, skulum til | 1Þess. 5 :442 |
nótt þá höfum vér verkað svo að vér veittum öngum yðar nein þyngsl. | 2Þess. 3 :446 |
þyngsl. Eigi fyrir það svo sem að vér hefðum þar öngva makt til, | 2Þess. 3 :446 |
skal og ekki heldur eta. Því að vér heyrum, það nokkrir meðal yðar | 2Þess. 3 :446 |
Sumra manna syndir eru opinberar svo að vér kunnum þær fyrir fram að | 1Tím. 5 :454 |
lætur sér sína lukku nægja. Því að vér höfum ekkert innflutt í þennan | 1Tím. 6 :455 |
heim, af því er það opinbert að vér munum ekkert í burt hafa. | 1Tím. 6 :455 |
alla hógværi við hvern mann. Því að vér vorum forðum daga gálausir, óhlýðugir, | Tít. 3 :466 |
fyrir Jesúm Kristum, vorn lausnara, svo að vér, réttlættir fyrir sjálfs hans náð, | Tít. 3 :466 |
öllu hjarta að sér tekur. Því að vér erum allir hans Onesími ef | Fíl. Formáli :467 |
að því það vér heyrum svo að vér fordjörfunst ekki. Því ef það | Hebr. 2 :471 |
trúðu ekki sem það heyrðu. Því að vér, hverjir trúum, inngöngum í hvíldina | Hebr. 4 :474 |
oss halda fast þeirri viðurkenning. Því að vér höfum eigi þann biskup sem | Hebr. 5 :475 |
á allan hátt líka svo sem að vér, þó án synda. Fyrir því | Hebr. 5 :475 |
hugarhreysti til þess náðarinnar veldisstóls svo að vér öðlumst miskunnsemi og náð finnum | Hebr. 5 :475 |
það þér sáluhjálpinni nánari sé þó að vér tölum svo. Því að Guð | Hebr. 6 :476 |
og svívirðir svo náðarinnar anda? Því að vér vitum þann sem segir: Mín | Hebr. 10 :483 |
undirgefnir vera hinum andlega föður svo að vér lifðum? Og hinir hafa sennilega | Hebr. 12 :488 |
geðþótta, en þessi til nytsemdar svo að vér öðluðunst hans helgan. En öll | Hebr. 12 :488 |
þig né hjá fara láta, svo að vér megum traustlega segja: Drottinn er | Hebr. 13 :489 |
fyrir oss. Vort traust er það að vér höfum góða samvisku og kostgæfum | Hebr. 13 :490 |
Þar fyrir skulu þér segja: Ef að vér lifum og ef Guð vill, | Jak. 4 :499 |
eigi undranarsamir vera, heldur glaðværir þótt að vér hljótum að líða fyrir Krists | 1Pét. Formáli :502 |
sínum líkama upp á trénu svo að vér, í frá syndunum deyddir, lifðum | 1Pét. 2 :505 |
vilja Guðs. Því að það gnægir að vér höfum þann umliðna tíma lífdaganna | 1Pét. 4 :507 |
engin myrkur eru í honum. Ef að vér segjum það vér höfum samfélag | 1Jóh. 1 :517 |
hreinsar oss af allri synd. Ef að vér segjum: Vér höfum öngva synd, | 1Jóh. 1 :517 |
vér það vér kennum hann ef að vér varðveitum hans boðorð. Hver eð | 1Jóh. 2 :518 |
á það nær hann man opinberast að vér höfum öruggt traust og verðum | 1Jóh. 2 :519 |
kærleika það faðirinn hefir oss auðsýnt að vér skulum Guðs börn kallast. Fyrir | 1Jóh. 3 :519 |
það er enn eigi birst það að vér það erum. En vér vitum, | 1Jóh. 3 :520 |
dauðanum erum komnir til lífsins því að vér elskum bræðurna. Hver hann elskar | 1Jóh. 3 :520 |
munu vér af honum öðlast því að vér geymum hans boðorð og gjörum | 1Jóh. 3 :521 |
sendi sinn eingetinn son í heiminn að vér skyldum fyrir hann lifa. Þar | 1Jóh. 4 :522 |
hefir Guð neinu sinni sénan. Ef að vér elskum oss innbyrðis, þá blífur | 1Jóh. 4 :522 |
því er kærleikurinn fullkomlegur hjá oss að vér höfum traustleik á degi dómsins. | 1Jóh. 4 :522 |
og hefir gefið oss það sinni að vér kennum þann sem sannarlegur er | 1Jóh. 5 :524 |
hvað vér höfum haft frá upphafi að vér elskum oss innbyrðis. Og það | 2Jóh. :524 |
oss innbyrðis. Og það er kærleikurinn að vér göngum eftir hans boðorði. Þetta | 2Jóh. :524 |
Því það er Guðs föðurs vilji að vér skulum trúa á þann sem | Eftirmáli :566 |
Þar fyrir er og tilskikkað (svo að vér öðlumst þessa réttlætistrú) Guðs orða | Eftirmáli :569 |
þeir sögðu til hans: Hvar viltu að við reiðum það til? Hann sagði | Lúk. 22 :174 |
sönnu sker okkur þetta réttlega því að við meðtókum hvað okkrar gjörðir eru | Lúk. 23 :179 |
hann það vér skulum fagurlegana fara að við breyskar samviskur í trúnaði og | Róm. Formáli :318 |
óttandi, þá föru vér í hægð að við lýðinn. En Guði erum vér | 2Kor. 5 :386 |
þess útgefið að þar læri menn að viðurkenna sínar syndir. En eftir það | Róm. Formáli :310 |
hindran og hamlan Guð og Kristum að viðurkenna. En flokkadrátt og sundurþykki upp | 1Kor Formáli :349 |
og í allri auðgan fullkomins skilnings að viðurkenna leyndan dóm Guðs föðurs og | Kol. 2 :431 |
gæfi þeim eitthvað sinn yfirbót sannleikinn að viðurkenna og endurvitkaðir verða úr djöfulsins | 2Tím. 2 :460 |
tollheimtari og Jakob Alfeison, Lebbeus er að viðurnefni hét Taddeus, Símon Kananeus og | Matt. 10 :27 |
tvo, Jósef, þann er hét Barsabas, að viðurnefni Júst, og Matthíam, báðu og | Post. 1 :236 |
nokkrum spurðu þeir að hvort Símon, að viðurnefni Petrus, hefði þar herbergi. En | Post. 10 :258 |
tóku með sér Jóhannem, þann er að viðurnefni hét Markús. Þrettándi kapítuli Og | Post. 12 :263 |
hann þyrstir, sá komi. Og hver að vill, sá meðtaki orðið lífsins fyrir | Opinb. 22 :559 |
munu gjöra teikn og stórmerki til að villa, ef verða mætti, einninn útvalda. | Mark. 13 :106 |
mannanna þar með þeir ástunda oss að villa. Verum heldur sannleiknum eftirfylgjandi í | Ef. 4 :415 |
sínu fjötri og mun út ganga að villa hina heiðnu sem að eru | Opinb. 20 :555 |
og sigldum undir Kýpriam fyrir því að vindarnir voru oss öndverðir og sigldum | Post. 27 :297 |
og sögðu: Hvílíkur er þessi? Því að vindur og sjór eru honum hlýðnir. | Matt. 8 :24 |
millum: Hvern meini þér þennan? Því að vindur og sjór hlýðir honum. Fimmti | Mark. 4 :83 |
sjánum og hraktist í bylgjunum því að vindurinn var þvert í móti. En | Matt. 14 :39 |
sá þá erfiðandi í róðri því að vindurinn var í móti þeim, og | Mark. 6 :89 |
marga daga í gegnt Gnídon (því að vindurinn bægði), sigldu vær undir Krít | Post. 27 :297 |
eru þeir, á hverjum eð hæfir að vinna, því komi þér eigi á | Lúk. 13 :154 |
upp vinnur. Eg sendi yður upp að vinna það þér erfiðuð ekki. Aðrir | Jóh. 4 :192 |
Vinur, lána mér þrjú brauð því að vinur minn er kominn af leið | Lúk. 11 :146 |
Fyrir því ber góðum mönnum þá að virða þótt þeir þurfi eigi þeirra | Róm. Formáli :317 |
Og þeir eð oss eru lýti að, virðu vér mest því að þeir | 1Kor 12 :370 |
Krists. Og líka sem það er að vita hans verk og gjörðir, er | Formáli :7 |
verk og gjörðir, er enn eigi að vita hið rétta evangelion því að | Formáli :7 |
þér er farsæld og þörf á að vita þó að þú sæir aldri | Formáli :10 |
svaraði og sagði: Yður er unnt að vita leynda dóma himnaríkis, en þeim | Matt. 13 :35 |
ásján kunni þér að dæma, en að vita teikn þessara tíma kunni þér | Matt. 16 :42 |
til þeirra: Yður er það gefið að vita leynda dóma Guðs ríkis, en | Mark. 4 :82 |
það er laufblöð hafði, kom hann að vita hvort hann fyndi nokkuð á | Mark. 11 :101 |
hverjum hann sagði: Yður er unnt að vita leynda dóma Guðs ríkis, en | Lúk. 8 :137 |
til þeirra: Það er eigi yðart að vita stundir eður punkta tímanna, hverja | Post. 1 :235 |
allfáir kallmenn. Og er það fengu að vita þeir Gyðingar sem voru til | Post. 17 :274 |
dómflötinn segjandi: Megu vær ekki fá að vita hver þessi nýja kenning er | Post. 17 :275 |
með því hann fékk ekki víst að vita fyrir upphlaupinu, bauð hann að | Post. 21 :285 |
hann og húðstrýkja svo hann fengi að vita fyrir hverja sök að þeir | Post. 22 :287 |
ríklegasta hvað einum kristnum manni ber að vita, einkum hvað lögmál sé, evangelium, | Róm. Formáli :318 |
enn eigi svo sem honum ber að vita. En ef sá er einhver | 1Kor 8 :362 |
og lengd, dýpt og hæð, og að vita einninn kærleika Krists sem þó | Ef. 3 :414 |
glöddunst í huga þá eg fengi að vita hversu yður fer að. Því | Fil. 2 :423 |
hvað einum rétt kristnum þarflegt er að vita og læra. Í fyrsta kennir | Tít. Formáli :463 |
eignir sínar og duldi af verðinu að vitand sinnar húsfreyju, en færði suman | Post. 5 :244 |
þá Pétur ferðaðist um kring allra að vitja það hann kom einninn til | Post. 9 :256 |
og gjörir þvílíka heilaga nefvitringa aftur að vitleysingum og segir með sléttum orðum | 1Kor Formáli :349 |
af Makedónía, þrengdi andinn Páli til að vitna fyrir Gyðingum það Jesús væri | Post. 18 :276 |
í Jerúsalem, svo hlýtur þú og að vitna af mér í Róm. En | Post. 23 :289 |
að segja. Þá skipuðu þeir þeim að víkja út í burt frá ráðinu | Post. 4 :242 |
sinni undirstöðu vilja sem fyrst hingað að víkja og hefja fyrst af upphafi | Róm. Formáli :317 |
nauðsyn á liggur það betra sé að víkja veiktrúuðum um lítinn mun þar | Róm. Formáli :318 |
En þá kæmeistarinn smakkaði vatnið, það að víni var orðið, eigi vissi hann | Jóh. 2 :187 |
Galílea þar hann hafði gjört vatn að víni. Og þar var þá einn | Jóh. 4 :192 |
leðurbelgi, annars sprengir vínið belgina svo að vínið spillist, en belgirnir skemmast, heldur | Mark. 2 :79 |
yður þetta? Þeir sögðu til hans: Að vísu, lávarður. Þá snart hann þeirra | Matt. 9 :26 |
og sagði til þeirra: Elías skal að vísu fyrri koma og allt til | Mark. 9 :94 |
lést í milli altaris og musterisins. Að vísu segi eg yður að það | Lúk. 11 :149 |
makt til að senda í helvíti. Að vísu segi eg yður, þá hræðist | Lúk. 12 :150 |
skeði, dýrkaði hann Guð og sagði: Að vísu hefir þessi réttlátur maður verið. | Lúk. 23 :180 |
til hans og sögðu: Jóhannes gjörði að vísu ekkert teikn, en allt hvað | Jóh. 10 :210 |
skulu drauma dreyma. Og eg skal að vísu út hella af mínum anda | Post. 2 :238 |
að sá manndrápamaður skyldi yður gefast. Að vísu lífsins gjafara aflífuðu þér, hvern | Post. 3 :240 |
með honum fóru, stóðu felmsfullir, heyrðu að vísu röddina, en sáu þó öngvan. | Post. 9 :254 |
hann og eigi Guð heiðinna manna? Að vísu er hann og Guð heiðinna | Róm. 3 :325 |
En er drottnar hennar sáu það að von sinnar ábatanar var úti, gripu | Post. 16 :272 |
von, eða hversu kunnum vér þess að vona sem vér sjáum? En ef | Róm. 8 :333 |
fyrir réttlætisins trúna, hverja vér hljótum að vona. Því að í Kristo Jesú | Gal. 5 :407 |
erfinginn. Komi þér, vegum hann svo að vor verði arftakan. Og þeir höndluðu | Mark. 12 :102 |
er erfinginn. Komið, aflífum hann svo að vor verði arfleifðin. Og þeir hnepptu | Lúk. 20 :170 |
til þeirra: Góðir menn, eg sé að vor sigling man verða bæði háskasöm | Post. 27 :297 |
og allra skepna, einkum af því að vor andi ber oft þungan móð | Róm. Formáli :316 |
upprisunni. Með því vér vitum það að vor gamli maður er með honum | Róm. 6 :329 |
að rísa af svefninum af því að vor heill er nú nær heldur | Róm. 13 :342 |
margar persónur ske mikil þakkargjörð. Því að vor hrósan er það: Vitnan vorrar | 2Kor. 1 :381 |
nei. En trúlyndur er Guð því að vor orð voru eigi til yðar | 2Kor. 1 :381 |
innri dag frá degi endurnýjast. Því að vor hryggð, sem stundleg og létt | 2Kor. 4 :385 |
tala evangelion Guðs í stórri baráttu að vor áminning hefir eigi verið til | 1Þess. 2 :438 |
hefir. Því það er þó opinbert að vor Drottinn er kominn frá Júda, | Hebr. 7 :478 |
þókknunar með hræðslu og siðsemi. Því að vor Guð er mýgjandi eldur. Þrettándi | Hebr. 12 :489 |
Gefið oss af viðsmjöri yðru því að vorir lampar slokkna út. Hinar forsjálu | Matt. 25 :62 |
fyrir Guði og öllu fólki, hversu að vorir höfuðprestar og höfðingjar felldu hann | Lúk. 24 :181 |
dylja fyrir yður, góðir bræður, það að vorir feður voru allir undir skýinu | 1Kor 10 :365 |
tungumálunum sloti og skynseminni linni. Því að vorir vitsmunir er sjónhending, og vorar | 1Kor 13 :371 |
fyrir Krists verðskuldan guðsspjalllega réttlætistrú, hver að vorri syndugri samvisku aflar friðar með | Eftirmáli :566 |
þú dæmist. En er það svo að vort ranglæti prísi Guðs réttlæti, hvað | Róm. 3 :324 |
svo sem þér eruð ósýrðir. Því að vort páskalamb er Kristur fyrir oss | 1Kor 5 :357 |
vitum það þér eruð útvaldir. Því að vort evangelium er hjá yður verið, | 1Þess. 1 :437 |
hjörtum fyrir hans augliti. Svo þó að vort hjarta fordæmi oss að Guð | 1Jóh. 3 :521 |
Guðs orð réttilega predikuðu líka sem að voru þeir Atanasíus og Ágústínus og | Opinb. Formáli :528 |
og dásamlegur með öllum trúuðum. Því að vorum vitnisburði til yðar af þeim | 2Þess. 1 :444 |
kapítulum En á þeim dögum, sem að vóx tala lærisveinanna, gjörðist mögl meður | Post. 5 :247 |
fjandmaður gjört. Þjónarnir sögðu þá: Viltu að vær förum og útlesum það? Hann | Matt. 13 :36 |
sagði: Legio er mitt heiti því að vær erum margir. Og sá bað | Mark. 5 :84 |
báðu hann, segjandi: Lofa oss það að vær förum í svínin. Og Jesús | Mark. 5 :84 |
yfir hann myndi koma: Sjáið það að vær förum nú upp til Jerúsalem. | Mark. 10 :99 |
og leita sér að fæðu því að vær erum hér á eyðimörk. En | Lúk. 9 :141 |
og tvo fiska nema vera megi að vær förum og kaupum fæðu þessu | Lúk. 9 :141 |
vel það þú komt hingað því að vær erum (að Guðs vitni) hér | Post. 10 :259 |
upp og bundum við borðið því að vær óttuðust að oss mundi bera | Post. 27 :297 |
gefið og gætur að tilsníðingunni. Því að vær erum umsníðing, vér sem Guði | Fil. 3 :424 |
þeim sáust sundurgreinilegar tungur svo sem að væri þær glóandi. Hann setti sig | Post. 2 :237 |
hingað, hinn annar þangað svo sem að væri það stór smán nær eð | 1Kor Formáli :348 |
segi eg eftir óvirðing svo sem að væru vér breyskvir vorðnir. Í hverju | 2Kor. 11 :394 |
honum til fóta hans og tók að væta hans fætur með tárum og | Lúk. 7 :135 |
Fagni þér og verið glaðir því að yðar verðkaup eru mikil á himnum. | Matt. 5 :17 |
á þeim dögum. Af því biðjið að yðar flótti ske eigi um vetur | Matt. 24 :60 |
af öðrum yður í gegn svo að yðar faðir, sem er á himnum, | Mark. 11 :101 |
og upphefjið yðar höfuð af því að yðar endurlausn tekur að nálgast. Og | Lúk. 21 :173 |
orð forganga eigi. En varið yður að yðar hjörtu þyngist eigi af ofáti | Lúk. 21 :173 |
þér genguð og færðuð ávöxt svo að yðar ávöxtur blifi til þess að | Jóh. 15 :221 |
Biðjið, þá munu þér meðtaka svo að yðar fögnuður fullkomnist. Þetta hefi eg | Jóh. 16 :223 |
heldur að það sé líka svo að yðar gnægð þjóni þeirra þurft í | 2Kor. 8 :390 |
bræður, sem að verðugt er því að yðar trúa vex að næsta og | 2Þess. 1 :444 |
yður. Verið sparneytnir og vakið. Því að yðar mótstandari, djöfullinn, gengur um kring | 1Pét. 5 :509 |
sagði: Sælir eru þér volaðir því að yðart er Guðs ríki. Sælir eru | Lúk. 6 :131 |
gleðjist á þeim degi, sjáið, því að yðart verðkaup er mikið á himni | Lúk. 6 :131 |
þér meðtaka heilags anda gjöf. Því að yðart og yðvarra barna er fyrirheitið | Post. 2 :239 |
vér erum einninn við yður) svo að yðart hjarta sé styrkt og óstraffanlegt | 1Þess. 3 :440 |
einninn samerfingjum náðarinnar og lífsins svo að yðart bænahald verði eigi hindrað. En | 1Pét. 3 :506 |
gjört það af óvisku svo sem að yðrir höfðingjar. En sá Guð sem | Post. 3 :241 |
eigin líkama. Eða viti þér ekki að yðrir limir eru mustéri þess heilags | 1Kor 6 :359 |
yður, sem nú eru saddir því að yður mun hungra. Ve yður, sem | Lúk. 6 :132 |
þú eigi þó eg segða þér að yður byrjaði á nýju að endurfæðast. | Jóh. 3 :188 |
Barnabas sögðu þá sköruglega: Það byrjaði að yður skyldi Guðs orð fyrst segjast. | Post. 13 :266 |
í nafn Drottins vors Jesú Kristi að yður samankomnum meður mínum anda og | 1Kor 5 :357 |
eg spyr eigi eftir yðru, heldur að yður. Því börnin eiga öngvar nægtir | 2Kor. 12 :396 |
og það sama af Guði. Því að yður er það gefið fyrir Kristus | Fil. 1 :422 |
Sonakorn mín, eg skrifa yður það að yður verða syndirnar fyrirgefnar fyrir hans | 1Jóh. 2 :518 |
Kristum allra yðar vegna um það að yðvar trú berst út um allan | Róm. 1 :320 |
dáinn. Fyrir því kostið kapps um að yðvar auður verði eigi lastaður. Því | Róm. 14 :343 |
máltæki tæla þeir hjörtu meinlausra. því að yðvar hlýðni er í bland alla | Róm. 16 :347 |
í auðsýningu andans og kraftarins svo að yðvar trú sé eigi af mannlegri | 1Kor 2 :353 |
í margvíslegum freistingum upp á það að yðvar trú réttilegri og dýrðmætari fundin | 1Pét. 1 :502 |
honum dýrðina gefið upp á það að yðvar trú og von væri á | 1Pét. 1 :503 |
eg segi yður: Nema svo sé að yðvart réttlæti sé betra en hinna | Matt. 5 :17 |
verki Drottins með því þér vitið að yðvart erfiði er eigi ónýtt í | 1Kor 15 :377 |
aðra munu þér þá ofsækja svo að yfir yður komi allt réttlátt blóð | Matt. 23 :59 |
þér mér og þetta vald svo að yfir hvern er eg legg hendur | Post. 8 :252 |
En myrkvastofuvörðurinn kunngjörði þessi orð Páli að yfirboðararnir hefði þangað sent, að þér | Post. 16 :273 |
lögmálsins, þá er þín umskurn vorðin að yfirhúð. Því að ef yfirhúðin varðveitir | Róm. 2 :323 |
sem er af himni, girnandist henni að yfirklæðast svo að vér finnust klæddir | 2Kor. 5 :385 |
og Kilitie. En eg var ókenndur að yfirliti Krists söfnuðum í Júdea. En | Gal. 1 :401 |
nokkrum því að þú fer eigi að yfirlitum manna. Fyrir því seg oss | Matt. 22 :55 |
niðurbrotið, þá gjöri eg mig sjálfan að yfirtroðslumanni. Því eg em fyrir lögmálið | Gal. 2 :402 |
gefin kóróna, og hann fór út að yfirvinna og það hann yfirvynni. Og | Opinb. 6 :536 |
og lögmálsins, hverninn réttlegast syndin fer að yppa sér og máttug að verða | Róm. Formáli :315 |
sverð. Því að eg em kominn að ýfa manninn í móti föður sínum | Matt. 10 :29 |
við gleðjast ef hann trúir annars að það sé sannindi. Nú hefir Guð | Formáli :5 |
dýrmæta evangelium alla veröld með því að það opinbarlega kallar: Hver hann trúir | Formáli :6 |
hans dauða og sigursæld, líka sem að það væri vor eiginn tilverknaður. En | Formáli :7 |
þangað til eg segi þér því að það er eftirkomanda að Heródes mun | Matt. 2 :13 |
og vildi eigi huggast láta því að það var með þeim úti. En | Matt. 2 :13 |
í endimörku Sabúlons og Neftalíns svo að það uppfylltist hvað sagt er fyrir | Matt. 4 :15 |
dugir það til einskis meir nema að það verður út snarað svo það | Matt. 5 :17 |
undir mæliask, heldur yfir ljóshaldinn svo að það lýsi öllum þeim sem í | Matt. 5 :17 |
faðir er algjörður. Sétti kapítuli Gætið að, það eigi gjöri þér yðrar ölmusur | Matt. 6 :19 |
inn um hið þröngva hlið. Því að það hlið er vítt, og sá | Matt. 7 :22 |
húsið féll eigi að heldur því að það var grundvallað yfir helluna. Og | Matt. 7 :23 |
ógnaði þeim og sagði: Sjáið til að það viti eigi nokkur. En er | Matt. 9 :27 |
eða hvað þér skuluð tala; því að það mun yður á þeirri stundu | Matt. 10 :28 |
jörð og rann fljótlega upp því að það hafði eigi jarðardýpi. En sem | Matt. 13 :35 |
upp, skrældist það, og af því að það hafði eigi rót neina visnaði | Matt. 13 :35 |
í þrimur mælum mjöls þar til að það sýrðist allt til sama. Þetta | Matt. 13 :36 |
þorði þó eigi fyrir fólkinu því að það hélt hann fyrir spámann. En | Matt. 14 :38 |
honum til borðs sátu, bauð hann að það gefist henni, sendi út og | Matt. 14 :38 |
að líða. Lát fólkið frá þér að það gangi í kauptúnin og kaupi | Matt. 14 :38 |
sjánum ganga, hræddust þeir og sögðu að það væri skrímsl og kölluðu upp | Matt. 14 :39 |
fá fiskakorn. Og hann bauð fólkinu að það settist niður á jörðina og | Matt. 15 :41 |
hann sálu sína með endurleysi? Því að það man ske að mannsins son | Matt. 16 :43 |
hann, en óttuðust þó fólkið því að það hélt hann fyrir spámann. xxii. | Matt. 21 :54 |
þér sjáið allt þetta, þá vitið að það er nærri fyrir dyrum. Sannlega | Matt. 24 :61 |
Drekkið allir hér út af. Því að það er mitt blóð, ens nýja | Matt. 26 :66 |
vér látum þá í guðskistuna því að það er blóðsöluverð. En að samteknu | Matt. 27 :69 |
hann. Kennimannahöfðingjar og öldungar réðu fólkinu að það skyldi biðja um Barrabam, en | Matt. 27 :70 |
leiga honum skip fyrir fólksins sakir að það þrengdi honum eigi. Því að | Mark. 3 :80 |
jörð og rann fljótlega upp því að það hafði öngva jarðardýpt. Og þá | Mark. 4 :81 |
upp, skrældist það, og af því að það hafði öngva rót, þá visnaði | Mark. 4 :81 |
þeirra: Kveikist og ljósið til þess að það setjist undir borð eður sængastaði, | Mark. 4 :82 |
setjist undir borð eður sængastaði, heldur að það setjist upp á einn kertahald? | Mark. 4 :82 |
að þar er ekkert svo hulið að það opinberist eigi, og þar er | Mark. 4 :82 |
og þar er ekkert svo leynt að það kunngjörist eigi. Hver hann hefir | Mark. 4 :82 |
ótta felmsfullir. Hann fyrirbauð þeim stórlega að það skyldi enginn vita og bauð | Mark. 5 :85 |
það fær eigi saurgað hann. Því að það fer eigi inn í hans | Mark. 7 :90 |
þú að börnin mettist áður, því að það er eigi tilheyrilegt að taka | Mark. 7 :91 |
um Galíleam. Hann vildi og eigi að það skyldi nokkur vita. Hann lærði | Mark. 9 :95 |
og beiddi. Og er hann heyrði að það var Jesús af Nasaret, tók | Mark. 10 :100 |
fann hann ekkert nema laufblöðin því að það var eigi fíknanna tími kominn. | Mark. 11 :101 |
eigi í sínu hjarta, heldur tryði að það myndi ske hvað hann segir, | Mark. 11 :101 |
nær þér sjáið þetta ske, vitið að það sé þá nálægt fyrir dyrum. | Mark. 13 :106 |
hæðsta mun umskyggja þig af því að það hið helga, sem af þér | Lúk. 1 :118 |
Og sæl ertu sem trúðir því að það mun fullkomnast hvað þér var | Lúk. 1 :118 |
það bar til á þeim dögum að það boð gekk út frá keisaranum | Lúk. 2 :120 |
kaupgjald. En þá fólkið grunaði og að það hugleiddu allir í sínum hjörtum | Lúk. 3 :123 |
og mátti það eigi hræra því að það var grundvallað á hellusteini. En | Lúk. 6 :133 |
mér genginn. En er konan sá að það var eigi hulið, kom hún | Lúk. 8 :139 |
honum: Lát fólkið í frá þér að það gangi í þau þorp og | Lúk. 9 :141 |
musterisins. Að vísu segi eg yður að það mun krefjast af þessari kynslóð. | Lúk. 11 :149 |
Hræðst eigi þú, vesul hjörð, því að það þókknaðist föður yðar að gefa | Lúk. 12 :151 |
við þrjá mæla mjöls þar til að það sýrðist allt. Og hann gekk | Lúk. 13 :154 |
dag þar eftir að ganga því að það fær eigi skeð að nokkur | Lúk. 13 :155 |
dofnar, hverju kryddi þér þá? Því að það er þá hvorki á túnjörð | Lúk. 14 :158 |
Og er nokkrir gátu af musterinu að það væri fágað með góða steina | Lúk. 21 :172 |
þeir komi eigi þar inn. Því að það eru hefndardagar svo að uppfyllt | Lúk. 21 :173 |
oftar af því neyta þar til að það fullkomnast í Guðs ríki. Hann | Lúk. 22 :174 |
sverð. Því að eg segi yður að það hlýtur á mér að fullkomnast | Lúk. 22 :175 |
þá eg var hjá yður því að það hlaut allt að fullkomnast, hvað | Lúk. 24 :182 |
hans verk. Segið þér eigi sjálfir að það eru enn fjórir mánuðir til | Jóh. 4 :192 |
frá honum kaldan. Þá fann faðirinn að það var um þann tíma, á | Jóh. 4 :193 |
þeir munu heyra mína rödd svo að það verði eitt sauðahús og einn | Jóh. 10 :209 |
kring, þá sagði eg það svo að það trúi því að þú sendir | Jóh. 11 :212 |
En eg segi yður þó sannleikinn að það batar yður að eg fari | Jóh. 16 :222 |
hæfir oss að lífláta nokkurn svo að það orð uppfylltist er hann sagði, | Jóh. 18 :227 |
eigi á krossunum um þvottdaginn, því að það var hinn mikli dagur þvottdagshelginnar, | Jóh. 19 :229 |
standa þar og veit þó eigi að það er Jesús. Þá sagði Jesús | Jóh. 20 :231 |
Jesús í sjávarfjörunni. Lærisveinarnir vissu eigi að það var Jesús. Þá sagði Jesús | Jóh. 21 :232 |
ert þú? því að þeir vissu að það var herrann. Þá kom Jesús | Jóh. 21 :233 |
að uppleystum dauðans hörmum fyrir því að það var ómögulegt að hann skyldi | Post. 2 :238 |
skulu vér gjöra þessum mönnum? Því að það teikn, sem af þeim var | Post. 4 :242 |
getum því eigi neitað. En svo að það skuli eigi víðara út spyrjast | Post. 4 :242 |
framar hlýða yður en Guði. Því að það megu vær eigi að vér | Post. 4 :242 |
önd, og eigi sagði nokkur þeirra að það væri sitt er hann átti, | Post. 4 :243 |
og sagði til þeirra: Þér vitið að það er eigi leyfilegt þeim manni, | Post. 10 :258 |
með sverði. Og er hann sá að það þekktist Gyðingum, fór hann til | Post. 12 :262 |
galin? Hún hélt því fastara á að það væri svo. Þeir sögðu: Það | Post. 12 :263 |
sem til feðra vorra er skeð að það sama hefir Guð uppfyllt oss | Post. 13 :265 |
þeir við trú höfðu tekið, segjandi að það byrjaði að umskera þá og | Post. 15 :269 |
orðum segja yður hið sama. Því að það líst heilögum anda og oss | Post. 15 :270 |
teljandi um fyrir því og segir að það sé öngvir guðir sem með | Post. 19 :279 |
hefir endurleyst sínu eigin blóði. Því að það veit eg að eftir mína | Post. 20 :282 |
sitt höfuð svo að allir viti að það, hvað þeir hafa heyrt um | Post. 21 :284 |
forsvara. Því að þú mátt vita að það eru eigi meir en (xii | Post. 24 :291 |
á hann ganga, hverjum eg svaraði að það væri eigi háttur Rómverja að | Post. 25 :293 |
fá hvað eg skrifa skyldi. Því að það sýnist mér óvitmannlegt að senda | Post. 25 :294 |
lund. Því að eg trúi Guði að það muni svo ske sem mér | Post. 27 :298 |
máttu eigi undirstanda eftir líkamlegri skynsemd að það sé sá lærdómur sem einhver | Róm. Formáli :302 |
því ven þig á þessi máltæki að það er eigi eins að gjöra | Róm. Formáli :304 |
sæðis. Náðin gjörir þó svo mikið að það vér erum með öllu og | Róm. Formáli :306 |
sem fyrir Guði gildir af því að það sjálft er Guðs gáfa og | Róm. Formáli :308 |
anda máttu eigi hér svo skilja að það sé alleina hold er munaðlífi | Róm. Formáli :308 |
guðlegt lögmál (hvað þó skaplegast væri að það hjálpaði ef nokkuð skyldi þó | Róm. Formáli :313 |
til enda þess ins sama kapítula að það sé eitt frelsi alleinasta með | Róm. Formáli :314 |
eigi að líða hið góða svo að það krefji nokkurs góðs af henni. | Róm. Formáli :315 |
þá gjöra þeir þó svo mikið að það góðir menn hafa stundlegan frið, | Róm. Formáli :317 |
Guð heiðinna þjóða. Nú með því að það er einn Guð, sá er | Róm. 3 :325 |
réttlætið af trúnni að koma svo að það sé út af náðinni og | Róm. 4 :326 |
eg deyða. Og það skeði svo að það boðorð varð mér að dauða | Róm. 7 :331 |
hið góða finn eg eigi. Því að það góða, sem eg vil, gjöri | Róm. 7 :331 |
girnd fjandskapur gegn Guði af því að það er ekki Guðs lögmáli undirvorpið. | Róm. 8 :332 |
sem áður, sá er fordæmdur því að það sker ekki af trú. En | Róm. 14 :343 |
hverninn bannið ætti að hantérast svo að það skuli ske meður einu samþykki | 1Kor Formáli :350 |
er af Guðs anda af því að það er honum heimska, og hann | 1Kor 2 :354 |
hann fær það eigi skilið því að það hlýtur andlegana að úrskurðast. En | 1Kor 2 :354 |
það eigi hluttekning Krists líkama? Því að það er eitt brauð, og vér | 1Kor 10 :366 |
sé nokkurs verðar? En eg segi að það hvað hinir heiðnu offra, það | 1Kor 10 :366 |
höfði, hún óvirðir sitt höfuð. Því að það er eins sem væri hennar | 1Kor 11 :367 |
kennir yður það ekki náttúran sjálf að það sé lýti fyrir karlmanninn hann | 1Kor 11 :367 |
sá hvað eg skrifa yður því að það eru boðorð Drottins. En ef | 1Kor 14 :373 |
bjartleika. Svo og upprisa framliðinna. Því að það sem sáð verður forgengilegt, mun | 1Kor 15 :376 |
til nytsemdar og hjálpræðis, og útvísar að það sama sé öllu betra en | 2Kor. Formáli :379 |
kann vera fyrst að eg sé að það bréf hefir aðeins um stundarsakir | 2Kor. 7 :388 |
hafi hvíld, en þér hrelling, heldur að það sé líka svo að yðar | 2Kor. 8 :390 |
oss verður saman dregin, og vakta að það færi sæmilega, eigi alleinasta fyrir | 2Kor. 8 :390 |
En eg kunngjöri yður, kærir bræður, að það evangelium, sem af mér er | Gal. 1 :400 |
Kristur. En eg segi þar af að það testament, sem áður til forna | Gal. 3 :404 |
það allt innilukt undir syndinni svo að það fyrirheit, sem kemur fyrir trúna | Gal. 3 :404 |
Páll í fyrstu hvað evangelium er, að það sé alleinasta af Guði fyrir | Ef. Formáli :410 |
til betrunar þar sem þörf gjörist að það sé þakknæmilegt að heyra. Og | Ef. 4 :416 |
skikkið yður í þeirri tíð því að það er vond tíð. Fyrir því | Ef. 5 :417 |
hlýðug yðrum foreldrum í Drottni því að það er réttvíslegt. Heiðra þú föður | Ef. 6 :418 |
bræður, hvað mig er yfir komið að það er til meiri algjörðar skeð | Fil. 1 :421 |
einninn gleðja. Því að eg veit að það sama mun mér falla til | Fil. 1 :421 |
hafi í öllum hlutum fyrirgang. Því að það er svo þakknæmt verið að | Kol. 1 :430 |
hlýðug foreldrunum í öllum hlutum því að það er Drottni þakknæmilegt. Þér feður, | Kol. 3 :433 |
gefið yður fyrir Drottin Jesúm. Því að það er vilji Guðs yðvarrar helgunar | 1Þess. 4 :440 |
Verið þakklátir í öllum hlutum því að það er Guðs vilji í Kristo | 1Þess. 5 :442 |
En mér er miskunnsemi yfirkomin því að það gjörða eg af viskuleysi í | 1Tím. 1 :450 |
að er í Kristo Jesú. Því að það er vissileg sannindi og dýrmætt, | 1Tím. 1 :450 |
það með þakkargjörð meðtekið verður. Því að það helgast fyrir Guðs orð og | 1Tím. 4 :452 |
foreldrunum líkt aftur að gjalda því að það er vel gjört og þakknæmt | 1Tím. 5 :453 |
sannleiksins. Fáfengilegt hégómahjal flý þú því að það styrkir mikið til óguðlegs athæfis, | 2Tím. 2 :459 |
predikan fyrir mig staðfestuð yrði svo að það allir heiðingjar heyrðu. Og eg | 2Tím. 4 :462 |
það enginn gjöri sér í hugarlund að það nægi til sáluhjálpar, valdsstéttinni hlýðugur | Tít. Formáli :463 |
testamentum ágætlegana og gnóglegana útleggur svo að það er ljóslegt að hann er | Hebr. Formáli :469 |
sakir hefir englanna þarfnast, sjáum vér að það er Jesús fyrir píslan dauðans | Hebr. 2 :472 |
náð fyrir alla dauðann smakkaði. Því að það sæmdi þeim, hvers vegna allir | Hebr. 2 :472 |
og enginn vorra eftir verði. Því að það er oss einninn kunngjört svo | Hebr. 4 :474 |
koma til minnar hvíldar. Með því að það er enn fyrir höndum að | Hebr. 4 :474 |
Guð vill annars til steðja. Því að það er ómögulegt að hinu sömu | Hebr. 6 :476 |
sama hugleiðing syndanna hvert ár. Því að það er ómögulegt að fyrir uxa | Hebr. 10 :482 |
það hann segir eitt sinn, merk að það hið hræranlega skal umskiptilegt verða | Hebr. 12 :489 |
verða líka sem annað smíði svo að það hvað óhræranlegt er, stöðugt blífi, | Hebr. 12 :489 |
með margvíslegum og framandi lærdómum. Því að það er ágætlegt að hjartað sé | Hebr. 13 :490 |
gleði og eigi með andvarpan því að það er yður ógagnsamlegt. Biðjið fyrir | Hebr. 13 :490 |
bókfelli ritað. Elligar kann að ske að það sé út af predikan hins | Jak. Formáli :493 |
ljúgið ekki í gegn sannleikanum. Því að það er ekki sú viska sem | Jak. 3 :498 |
sem vér, og hann bað bænar að það skyldi eigi rigna, og það | Jak. 5 :500 |
illvirkjana og góðum til lofs. Því að það er vilji Guðs að þér | 1Pét. 2 :505 |
yðra góða umgengni í Kristo. Því að það er betra fyrst það er | 1Pét. 3 :506 |
girndum mannsins, heldur vilja Guðs. Því að það gnægir að vér höfum þann | 1Pét. 4 :507 |
dagur muni bráðlega koma, og þó að það þyki fyrir mönnum þúsund ár | 2Pét. Formáli :510 |
hafði straffan sinnar yfirtroðningar sem var að það hið mállausa, klyfbærilega dýr talaði | 2Pét. 2 :513 |
Antakristar vorðnir, hvar af vér vitum að það er hin síðasta stund. Þeir | 1Jóh. 2 :519 |
hver eigi elskar sinn bróður. Því að það er sá boðskapur sem þér | 1Jóh. 3 :520 |
Guð og höldum hans boðorð. Því að það er kærleiki til Guðs það | 1Jóh. 5 :522 |
trúið á nafn Guðs sonar. Því að það er sá traustleiki sem vér | 1Jóh. 5 :523 |
slekti Júda, rót Davíðs, hefir yfirunnið að það opni bókina og uppbrjóti hennar | Opinb. 5 :535 |
líka sem þeir. Og eg sá að það opnaði hið sétta innsiglið. Þá | Opinb. 6 :537 |
hafa makt himininn aftur að lúka að það rigni ekki á dögum þeirra | Opinb. 11 :542 |
Og það gjörir stór tákn svo að það gjörir einninn eld af himni | Opinb. 13 :546 |
og lifnaði. Og því varð gefið að það gæfi myndinni dýrsins anda svo | Opinb. 13 :546 |
hefir, sá samanreikni tölu dýrsins því að það er mannsins tala, og þess | Opinb. 13 :546 |
og lambið mun þá yfirvinna því að það er Drottinn drottnanna og konungur | Opinb. 17 :551 |
hvað eg gjarnan vilda, kærir bræður, að það væri (þó mitt sé ómjúkt | Eftirmáli :566 |
Hafi þér aldri lesið í ritningunum, að þann stein sem byggjendur höfðu út | Matt. 21 :54 |
þér eigi í yður blífandi því að þann hann sendi, honum trúið þér | Jóh. 5 :195 |
og sagði: Þetta segir heilagur andi að þann mann, hvers eð þessi lindi | Post. 21 :283 |
það ritningin segi til ónýts það að þann anda sem í yður byggir | Jak. 4 :498 |
vér séum nú og fullvísir í að þar er eigi meir en eitt | Formáli :4 |
en eitt evangelion líka svo sem að þar er eigi meir en ein | Formáli :4 |
djöfulinn barðist og yfirvann, sá sem að þar með hefir alla þá, sem | Formáli :5 |
Af því megu vær nú sjá að þar er eigi meir en eitt | Formáli :7 |
að vita hið rétta evangelion því að þar með veist þú enn eigi | Formáli :7 |
hans lærisveinar og rétttrúaðir væri. Því að þar sem verkin og kærleikurinn út | Formáli :8 |
þeir, hverjum það er gefið. Því að þar eru þeir geldingar sem svo | Matt. 19 :48 |
fékk ekki að gjört, heldur það að þar yrði enn meira upphlaup af, | Matt. 27 :70 |
setjist upp á einn kertahald? Því að þar er ekkert svo hulið að | Mark. 4 :82 |
var í einni borg, og sjá, að þar var maður fullur vanheilsu. Og | Lúk. 5 :128 |
þessa ræðu í hjörtu yðar: Því að þar mun koma að mannsins son | Lúk. 9 :142 |
samkunduhúsi þeirra á þvottdegi. Og sjáið, að þar var sú kona er haft | Lúk. 13 :154 |
sagði til sinna lærisveina: Ómögulegt er að þar skyldi eigi koma hneykslanir, en | Lúk. 17 :162 |
skírði við Enon nærri Salim því að þar voru vötn mörg. Þeir komu | Jóh. 3 :189 |
um nætur, sá steytir sig því að þar er ekkert ljós í honum. | Jóh. 11 :210 |
Tíberiadis. En hann opinberaði sig svo að þar voru til samans Símon Petrus | Jóh. 21 :232 |
er í nokkrum öðrum heilsugjöf. Því að þar er ekkert annað nafn gefið | Post. 4 :242 |
og rétt út þína hönd svo að þar ske teikn, heilsur manna, stórmerki | Post. 4 :243 |
eigi böls biðja. Sem Páll vissi að þar voru af einni álfu saddúkei | Post. 23 :288 |
þeir höfðu mig forheyrt með því að þar fannst engin dauðasök með mér. | Post. 28 :300 |
þó segir hann í hinum átta að þar sé engin fordæming á þeim | Róm. Formáli :306 |
þótt þeir viti og daglegana viðurkenni að þar sé einn Guð, þá er | Róm. Formáli :309 |
það lögmálið sé til þess útgefið að þar læri menn að viðurkenna sínar | Róm. Formáli :310 |
latir og sællífir vera svo sem að þar væri nú engin synd meir | Róm. Formáli :313 |
Gyðinga og svo Grikki. Af því að þar opinberast inni það réttlæti sem | Róm. 1 :321 |
náunga, sá hefir lögmálið uppfyllt. Því að þar segist þú skulir eigi hór | Róm. 13 :341 |
deyjum, þá erum vér Drottins. Því að þar fyrir hefir Kristur dáið, upp | Róm. 14 :342 |
em þess fullvís í Drottni Jesú að þar er ekkert almennilegt í sjálfum | Róm. 14 :343 |
þetta evangelium út af guðlegri náð að þar vill hver einn hinn æðsti | 1Kor Formáli :349 |
heldur innbyrðis samþykkilega þjónandi með því að þar er einn Guð, einn Drottinn, | 1Kor Formáli :351 |
anda? Fimmti kapítuli Algjörlegana heyrist það að þar sé hóranir yðar á milli | 1Kor 5 :357 |
er Guð nema einn. Og þó að þar sé nokkrir þeir sem guðir | 1Kor 8 :362 |
til samans í samkundunum, heyri eg að þar er sundranir yðar á milli, | 1Kor 11 :367 |
það sé og nokkurn deild. Því að þar hljóta ágreiningar að vera yðar | 1Kor 11 :367 |
það ævinlegt er á himnum. Því að þar eftir forlengir oss einninn vorri | 2Kor. 5 :385 |
gjörninginn upp á það líka sem að þar er hneigilegur hugur til viljans | 2Kor. 8 :390 |
er þó ekkert annað utan það að þar eru þeir nokkrir sem yður | Gal. 1 :400 |
verið þolinmóðir við alla. Sjáið til að þar enginn gjaldi nokkrum illt fyrir | 1Þess. 5 :442 |
og til viðurkenningar sannleiksins komist. Því að þar er einn Guð og einn | 1Tím. 2 :450 |
hann megi formælingarsök með hafa. Því að þar eru þegar nokkrar frá horfnar, | 1Tím. 5 :454 |
þá sem á móti mæla. Því að þar eru margir kargir hégómaþvættarar og | Tít. 1 :464 |
koma til mín til Nikapólim því að þar hefi eg ásett í vetur | Tít. 3 :466 |
meistarlegt ljúflegt eftirdæmi kristilegs kærleika því að þar sjáu vér hversu S. Páll | Fíl. Formáli :467 |
oss ekki neina hindran gjöra þótt að þar verði (má vera nokkuð trjáhark, | Hebr. Formáli :470 |
til að forlíka fólksins syndir. Því að þar sem hann hefir sjálfur inni | Hebr. 2 :472 |
lengi sem það í dag kallast að þar enginn meðal yðar forherðist af | Hebr. 3 :473 |
þá þörf framar meir að segja að þar annar kennimaður skyldi koma eftir | Hebr. 7 :478 |
væri hann eigi prestur á meðan að þar eru þeir nokkrir sem eftir | Hebr. 8 :479 |
það enginn forsómi Guðs náð svo að þar engin beiskirót í staðinn upp | Hebr. 12 :488 |
þá hinu sömu saurugir verði og að þar sé enginn frillulífismaður eður óguðrækinn | Hebr. 12 :488 |
sem honum sjálfum vel líkar. Því að þar eru margar ágætar og góðar | Jak. Formáli :494 |
það er náð hjá Guði. Því að þar til eru þér kallaðir með | 1Pét. 2 :505 |
öngva mannalærdóma, með því hann segir að þar sé eigi nokkurn tíma neinn | 2Pét. Formáli :510 |
ritninginni sker af eiginlegri útleggingu. Því að þar er eigi nokkurn tíma neinn | 2Pét. 1 :512 |
hvort þeir eru af Guði. Því að þar eru margir falsspámenn í veröldina | 1Jóh. 4 :521 |
heilögu er eitt sinn ofurfengin. Því að þar eru nokkrir menn, þeir jafnframt | Júd. :526 |
verða ekki um daginn afturlukt því að þar man engin nótt vera. Og | Opinb. 21 :558 |
um hliðin innganga í borgina. Því að þar fyrir utan eru hundarnir, fjölkynngismenn | Opinb. 22 :559 |
að er þessi það vér trúum að þar sé einn ævinlegur, sannarlegur Guð, | Eftirmáli :567 |
í blessuðum kviði Maríu meyjar svo að þar eru tvær náttúrur, guðdómsins og | Eftirmáli :567 |
það skeði svo eftir þrjá daga að þau fundu hann í musterinu, sitjandi | Lúk. 2 :122 |
prýði mun eg gefa þér því að þau eru mér í hendur fengin | Lúk. 4 :125 |
forstóðu ekkert af þessum orðum því að þau voru hulin fyrir þeim, og | Lúk. 18 :166 |
enn meira vitni en Jóhannes því að þau verk sem faðirinn gaf mér | Jóh. 5 :195 |
Þetta sögðu hans feðgin, af því að þau óttuðust Gyðinga, því að Gyðingar | Jóh. 9 :207 |
gaft mér, sé af þér því að þau orð er þú gaft mér, | Jóh. 17 :224 |
til vondra augsýnilegra verka svo sem að þau Adam og Evu hentu í | Róm. Formáli :305 |
þann skuld engin góðverk gjöra, heldur að þau hinu réttskaplegu verk munu eigi | Róm. Formáli :312 |
er einn líkami meður henni? Því að þau munu (segir hann) tvö í | 1Kor 6 :359 |
viljað skelfa yður með bréfum. Því að þau bréfin (segja þeir) eru þung | 2Kor. 10 :392 |
ekki yðar börn til vanvirðu svo að þau verði ei of körg. Þér | Kol. 3 :433 |
öllum þeirra líkam. Sjáið skipin, þó að þau sé stór og verða af | Jak. 3 :497 |
að honum og sögðu: Veist þú að þá er þeir farísei heyrðu það | Matt. 15 :40 |
um vetur eður á þvottdegi. Því að þá man verða svo stór hörmung, | Matt. 24 :60 |
þó að mörg falsvitni gengu fram að, þá fundu þeir engin. En að | Matt. 26 :68 |
og eigi heldur Guðs kraft? Því að þá þeir rísa upp af dauða, | Mark. 12 :103 |
míns kemur til mín? Sjáðu, því að þá er rödd þinnar kveðju kom | Lúk. 1 :118 |
því sem til er og sjáið, að þá er yðart hreint. Ve yður | Lúk. 11 :149 |
muni aftur koma af brullaupum svo að þá hann kemur og ber, sé | Lúk. 12 :152 |
í musterinu og að predika guðsspjöll, að þá komu til hans prestahöfðingjar og | Lúk. 20 :169 |
í díkið því nær eg kem að, þá stígur annar fyrr inn en | Jóh. 5 :193 |
vera sem hann hafði séð, sjáðu, að þá spurðu þeir menn er út | Post. 10 :258 |
fundu fimmtán faðma. Þá hræddust þeir að þá mundi mega steyta á skerjum | Post. 27 :298 |
verður réttlegana af lögmálinu snortin, svo að þá hljótu vér að hafa eitthvað | Róm. Formáli :315 |
hinum átta hugstyrkir hann slíka stríðendur að þá fordæmi eigi þvílíkt hold og | Róm. Formáli :316 |
anda, þann oss er veittur. Því að þá vér vorum enn breysklegir eftir | Róm. 5 :327 |
kristilega trú og frelsið af lögmálinu að þá hófu sig og upp hinir | 1Kor Formáli :348 |
og órói yðar á milli svo að þá er eg kem það Guð | 2Kor. 12 :396 |
sig þótt hann væri girskur. Því að þá eð nokkrir falskir bræður höfðu | Gal. 2 :401 |
af stað send með athygli svo að þá bresti ekkert. Lát þá einninn | Tít. 3 :466 |
hann hefði aldur til, spyrjið hann að. Þá kölluðu þeir aftur í öðru | Jóh. 9 :207 |
ögn í auga bróður þíns, og að þeim vagli, sem er í sjálfs | Matt. 7 :21 |
eigi hneykslar sig á mér. En að þeim burtgengnum hóf Jesús að segja | Matt. 11 :30 |
kenndi þeim í þeirra samkunduhúsum svo að þeim grúaði og sögðu: Hvaðan kemur | Matt. 13 :37 |
þá rekur hann fjandur út. Og að þeim samankölluðum sagði hann í eftirlíkingum | Mark. 3 :80 |
með sjálfum sér og undruðust því að þeim skildist enn eigi af brauðunum | Mark. 6 :89 |
neytti einskis á þeim dögum, og að þeim liðnum hungraði hann. Djöfullinn sagði | Lúk. 4 :125 |
þá alla sem með honum voru að þeim fiskidrætti er þeir fengu saman. | Lúk. 5 :128 |
ögn í þíns bróðurs auga, en að þeim vagli, sem í þínu auga | Lúk. 6 :132 |
að hverninn þér heyrið til. Því að þeim eð hefir, honum mun gefast, | Lúk. 8 :137 |
hann mun minni hirting fá. Því að þeim sem mikið er veitt, af | Lúk. 12 :152 |
að fara. Og sem Jesús kom að þeim sama stað, leit hann upp | Lúk. 19 :166 |
og að frelsa hvað fortapað er. Að þeim enn áheyröndum jók hann við | Lúk. 19 :167 |
blessaði það og braut og rétti að þeim. Þá opnuðust þeirra augu svo | Lúk. 24 :182 |
Gakktu þangað að og teng þig að þeim vagni. Þá skundaði Filippus þangað | Post. 8 :253 |
fálmaði um kring sig og leitaði að þeim eð hann vildi leiða. Þá | Post. 13 :264 |
á allan hátt. Sennilega fyrst það að þeim er til trúað hvað Guð | Róm. 3 :324 |
faðir allra trúaðra í yfirhúðinni svo að þeim yrði og slíkt reiknað til | Róm. 4 :326 |
eð Guði hagar. En vér vitum að þeim, sem Guð elska, tekst allt | Róm. 8 :333 |
heldur eftir því sem skrifað er að þeim sem ekki er af honum | Róm. 15 :345 |
það segi eg þeim ógiftum ekkjum að þeim er gott ef þær blífa | 1Kor 7 :360 |
verðum allir eins brauðs hluttakarar. Hyggið að þeim í Írael eftir holdinu það | 1Kor 10 :366 |
húsfreyjur látið þegja í söfnuðunum því að þeim má eigi leyfast að tala, | 1Kor 14 :373 |
öngvaneginn blygða yður af mótstöndurunum, hvert að þeim er full sök fyrirdæmingarinnar, en | Fil. 1 :422 |
mér eftir, kærir bræður, og gætið að þeim sem svo ganga líka sem | Fil. 3 :425 |
annað kenndu og gæfir öngvan gaum að þeim ævintýrum og ættartölusögum sem öngvan | 1Tím. 1 :449 |
hverja eg hefi andskotanum ofurselt svo að þeim yrði kennt að guðlasta eigi | 1Tím. 1 :450 |
í trúnni og gef öngvar gætur að þeim gyðingslegum ævintýrum og mannaboðorðum sem | Tít. 1 :464 |
eruð þeirrar himneskrar kallanar, gefið gætur að þeim sendiboða og biskupi, þann vér | Hebr. 3 :473 |
grimmd því að hann hélt sig að þeim, hvern hann sá ekki líka | Hebr. 11 :486 |
og féngu þá ávísan í svefni að þeir gæfi sig eigi aftur til | Matt. 2 :13 |
að varpa neti í sjóinn því að þeir voru fiskimenn. Og hann sagði | Matt. 4 :16 |
Sælir eru þeir sem harma því að þeir munu huggaðir verða. Sælir eru | Matt. 5 :16 |
huggaðir verða. Sælir eru hógværir því að þeir munu jarðríki erfa. Sælir eru | Matt. 5 :16 |
hungra og þyrsta eftir réttlætinu því að þeir skulu saddir verða. Sælir eru | Matt. 5 :16 |
saddir verða. Sælir eru miskunnsamir því að þeir munu miskunn hljóta. Sælir eru | Matt. 5 :16 |
miskunn hljóta. Sælir eru hreinhjartaðir því að þeir munu Guð sjá. Sælir eru | Matt. 5 :16 |
eru þeir sem friðinn gjöra því að þeir munu Guðs synir kallaðir verða. | Matt. 5 :17 |
yðvart ljós lýsa fyrir mönnum svo að þeir sjái yðar góðverk og dýrki | Matt. 5 :17 |
í ráðhúsum og á strætum svo að þeir heiðrist af mönnum. Sannlega segi | Matt. 6 :19 |
af mönnum. Sannlega segi eg yður að þeir hafa sín laun út tekin. | Matt. 6 :19 |
í samkunduhúsum og á gatnahornum svo að þeir sjáist af mönnum. Sannlega segi | Matt. 6 :19 |
af mönnum. Sannlega segi eg yður að þeir hafa sín laun út tekin. | Matt. 6 :19 |
vera svo sem heiðingjar gjöra. Því að þeir meina að af sinni fjölmælgi | Matt. 6 :20 |
vera svo sem kámleitir hræsnarar. Því að þeir syrta sína ásjánu svo að | Matt. 6 :20 |
þeir fasti. Sannlega segi eg yður að þeir hafa út tekið sín laun. | Matt. 6 :20 |
kringum sig; bauð hann sínum lærisveinum að þeir færi yfir um hinumegin þess | Matt. 8 :24 |
um þann veg fara. Og sjá, að þeir kölluðu og sögðu: Hvað höfu | Matt. 8 :24 |
kom í sína borg. Og sjá, að þeir færðu til hans iktsjúkan mann, | Matt. 9 :25 |
sá hann aumur á því, því að þeir voru hungurmorða vorðnir og tvístraðir | Matt. 9 :27 |
gaf þeim makt yfir óhreina anda að þeir ræki þá út og að | Matt. 10 :27 |
að þeir ræki þá út og að þeir læknuðu alls kyns sóttir og | Matt. 10 :27 |
varið yður við þeim mönnum; því að þeir munu ofurselja yður fyrir sín | Matt. 10 :28 |
leyfilegt að lækna á þvottdögum? svo að þeir gætu áklagað hann. En hann | Matt. 12 :32 |
alla læknaði hann og bannaði þeim að þeir gjörði hann eigi opinskáran svo | Matt. 12 :32 |
kynslóð og munu hana fordæma því að þeir gjörðu iðran eftir predikan Jónas, | Matt. 12 :34 |
heyranda eyrum heyri þeir eigi því að þeir skilja það eigi. Svo að | Matt. 13 :35 |
og augu þeirra saman lukt svo að þeir eigi með augum sjái og | Matt. 13 :35 |
þeirra: Þeir hafa þess eigi þörf að þeir gangi í burt, gefi þér | Matt. 14 :39 |
jafnsnart kom Jesús sínum lærisveinum til að þeir gengi á skip og færu | Matt. 14 :39 |
vanfæra menn og báðu hann um að þeir mættu aðeins snerta föll hans | Matt. 14 :39 |
og sagði: Mig aumkar fólksins. Því að þeir hafa þrjá daga hjá mér | Matt. 15 :41 |
vera. Þá fyrirbauð hann sínum lærisveinum að þeir segði það öngum að hann | Matt. 16 :43 |
dauðann munu eigi smakka þar til að þeir sjá mannsins son komanda í | Matt. 16 :43 |
oss. En fólkið hastaði á þá að þeir þegði, en þeir kölluðu því | Matt. 20 :51 |
sendi hann sína þjóna til víngarðsmannanna að þeir meðtækju hans ávöxtu. Þá tóku | Matt. 21 :54 |
til þeirra og sagði: Má vera að þeir feili sér fyrir syni mínum. | Matt. 21 :54 |
farísei burt og settu ráð saman að þeir gætu veitt hann í orðum | Matt. 22 :55 |
verkum skulu þér eigi gjöra því að þeir segja það og gjöra eigi. | Matt. 23 :57 |
Því öll sín verk gjöra þeir að þeir sjáist af mönnum. Sín minningarblöð | Matt. 23 :57 |
þá gengu hans lærisveinar til hans að þeir sýndu honum bygging musterisins. En | Matt. 24 :59 |
voru á þeim dögum fyrir flóðið að þeir átu, þeir drukku, þeir giftust | Matt. 24 :61 |
leituðu ljúgvitna í gegn Jesú svo að þeir gætu selt hann í dauða | Matt. 26 :68 |
saman í ráð móti Jesú svo að þeir gætu hann líflátið. Þeir bundu | Matt. 27 :69 |
Kristur? Því að hann vissi vel að þeir höfðu fyrir öfundar sakir ofurselt | Matt. 27 :70 |
sinn klæðnað og leiddu hann út að þeir krossfestu hann. En er þeir | Matt. 27 :70 |
óttast, farið og kunngjörið mínum bræðrum að þeir gangi í Galíleam. Og þar | Matt. 28 :73 |
Júðasveitir og aðrir fleiri af Jerúsalem að þeir skírðust af honum í Jórdanarflóði, | Mark. 1 :75 |
látandi sín net í sjóinn því að þeir voru fiskarar. Jesús sagði til | Mark. 1 :75 |
frá honum. Þeir undruðust allir svo að þeir spurðu að sín á millum, | Mark. 1 :75 |
leyfði hann þeim að mæla því að þeir þekktu hann. En að morgni | Mark. 1 :77 |
í húsinu, söfnuðust margir saman svo að þeir höfðu ekki rúm og einninn | Mark. 2 :77 |
Jesús fann strax í sínum anda að þeir þenktu svo með sér, sagði | Mark. 2 :78 |
með Jesú og hans lærisveinum því að þeir voru margir sem honum fylgdu | Mark. 2 :78 |
hvort hann læknaði á þvottdögum svo að þeir mættu áklaga hann. Og hann | Mark. 3 :79 |
þénurum í móti honum hverninn helst að þeir fengu tortýnt honum. En Jesús | Mark. 3 :80 |
hans. Hann sagði til sinna lærisveina að þeir skyldu leiga honum skip fyrir | Mark. 3 :80 |
honum öllum þeim er plagaðir voru að þeir mættu fá að snerta hann. | Mark. 3 :80 |
En hann straffaði þá harðlega svo að þeir opinberuðu hann eigi. Hann gekk | Mark. 3 :80 |
hans. En hann hagaði svo til að þeir tólf voru hjá honum, og | Mark. 3 :80 |
kom fólkið enn saman aftur svo að þeir gátu eigi matast fyrir því. | Mark. 3 :80 |
út og vildu hamla honum því að þeir sögðu að hann mundi ganga | Mark. 3 :80 |
verður hann sekur eilífrar skammar. Því að þeir sögðu: Hann hefur óhreinan anda. | Mark. 3 :81 |
þá sker það allt í eftirlíkingum að þeir með sjáandi augum sjái, en | Mark. 4 :82 |
fólk, þá vorkynnti hann því því að þeir voru sem aðrir sauðir er | Mark. 6 :88 |
í hin næstu þorp og kauptún að þeir kaupi sér þar brauð því | Mark. 6 :88 |
tvo fiska. Og hann bauð þeim að þeir lægðu sig allir niður eftir | Mark. 6 :88 |
og braut brauðin, fékk sínum lærisveinum að þeir legðu fyrir þá. Og þeim | Mark. 6 :88 |
vera mundu og kölluðu upp. Því að þeir sáu hann allir og urðu | Mark. 6 :89 |
menn á strætin og báðu hann að þeir mættu snerta fald hans fata. | Mark. 6 :89 |
og allir Gyðingar átu eigi nema að þeir þvægi oftsinnis sínar hendur, haldandi | Mark. 7 :89 |
Eg kenni aumur á fólkinu því að þeir hafa nú þrjá daga hjá | Mark. 8 :92 |
braut þau og gaf sínum lærisveinum að þeir legðu þau fram. Og þeir | Mark. 8 :92 |
ert Kristur. Og hann þaggaði þá að þeir segði það ei neinum út | Mark. 8 :93 |
ofan af fjallinu, bauð hann þeim að þeir segði það öngum hvað þeir | Mark. 9 :94 |
Og eg talaði til þinna lærisveina að þeir ræki hann út, og þeir | Mark. 9 :95 |
á veginum? En þeir þögðu því að þeir höfðu metist um á veginum | Mark. 9 :96 |
sagði til þeirra: Þér vitið það að þeir sem sýnast hafa stjórnan þjóðanna, | Mark. 10 :99 |
hverninn þeir mættu fyrirfara honum. Því að þeir óttuðust hann af því að | Mark. 11 :101 |
hann, en hræddust þó lýðinn því að þeir fundu það hann sagði þessa | Mark. 12 :103 |
nokkra af faríseis og Heródes þénara að þeir veiddu hann í orðum. Þeir | Mark. 12 :103 |
hvers þeirra eiginkona verður hún? Því að þeir (vii) höfðu hana til eiginnar | Mark. 12 :103 |
sjáið til um sjálfa yður. Því að þeir munu færa yður á ráðstefnur | Mark. 13 :105 |
leituðu vitna í gegn Jesú svo að þeir gætu selt hann til dauða | Mark. 14 :110 |
sín klæði og leiddu hann út að þeir krossfestu hann. Þeir þrengdu og | Mark. 15 :112 |
samglöddust þeir henni. Og það skeði að þeir komu á hinum átta degi | Lúk. 1 :119 |
það gjörðist þá þau voru þar að þeir dagar fullnuðust eð hún skyldi | Lúk. 2 :120 |
lögum, höfðu þeir hann til Jerúsalem að þeir á hendur fæli hann Drottni | Lúk. 2 :121 |
þá skyldi kallast Drottni helgað og að þeir gæfi offrið eftir því sem | Lúk. 2 :121 |
það sínum englum bífól hann þig að þeir varðveiti þig og á sínum | Lúk. 4 :125 |
eð þeirra borg var yfir byggð, að þeir hryndi honum þar af fram. | Lúk. 4 :127 |
leyfði þeim eigi að mæla því að þeir vissu það hann var Kristur. | Lúk. 4 :127 |
meðan brúðguminn er hjá þeim? Því að þeir tímar munu koma að brúðgumanum | Lúk. 5 :130 |
hvort hann læknaði á þvottdögum svo að þeir fyndi það, hvar af þeir | Lúk. 6 :131 |
þeir læknuðust af sínum sóttum og að þeir sem kvöldust af óhreinum öndum, | Lúk. 6 :131 |
Því að syndugir býta við synduga að þeir taki líkt við líku. Hvar | Lúk. 6 :132 |
mann í mjúkum klæðum prýddan? Sjáið, að þeir, sem dýrmæt klæði bera og | Lúk. 7 :135 |
tekur orðið úr hjörtum þeirra svo að þeir trúi eigi og verði hólpnir. | Lúk. 8 :137 |
setur hann það á kertahaldinn svo að þeir sem þar inn ganga, sjái | Lúk. 8 :137 |
hann viki burt frá þeim því að þeir voru af miklum ótta haldnir. | Lúk. 8 :139 |
hún. Þá dáruðu þeir hann því að þeir vissu að hún var látin. | Lúk. 8 :140 |
og braut sundur, fékk sínum lærisveinum að þeir legði fyrir fólkið. Þeir neyttu | Lúk. 9 :141 |
hastaði á þá og bauð þeim að þeir segði það ei neinum og | Lúk. 9 :141 |
hann. Og eg bað þína lærisveina að þeir ræki hann út, og þeir | Lúk. 9 :142 |
það var hulið fyrir þeim svo að þeir skildu það eigi. Og þeir | Lúk. 9 :143 |
og gengu inn í samverskan kaupstað að þeir reiddu þar til fyrir honum. | Lúk. 9 :143 |
kynslóð og munu hana fordæma því að þeir gjörðu iðran viður predikan Jónas, | Lúk. 11 :148 |
undir mæliask, heldur á ljósastjakann svo að þeir sem inn ganga, sjái ljósið. | Lúk. 11 :148 |
samsinnið svo verkum yðvarra feðra. Því að þeir aflífuðu þá, en þér uppbyggið | Lúk. 11 :149 |
þér líka allir. Eða meini þér að þeir átján, á hverja turninn í | Lúk. 13 :153 |
til hans: Herra, meinar þú eigi að þeir sé fáir eð hjálpast? En | Lúk. 13 :155 |
sitja í Guðs ríki. Og sjáið, að þeir sem voru síðastir verða fyrstir, | Lúk. 13 :155 |
blindum, og muntu sæll verða því að þeir hafa eigi til þér aftur | Lúk. 14 :156 |
Mammon svo nær eð yður þrotar að þeir meðtaki yður í eilífar tjaldbúðir. | Lúk. 16 :160 |
og yðar mikið hvelfi staðfest svo að þeir sem vilja héðan fara til | Lúk. 16 :161 |
það skeði er þeir gengu þaðan að þeir urðu hreinir. En einn af | Lúk. 17 :163 |
það dulið fyrir yðrum augum. Því að þeir dagar munu yfir þig koma | Lúk. 19 :168 |
allur lýður lemja oss grjóti því að þeir eru öruggir í því það | Lúk. 20 :169 |
það Jóhannes væri spámaður og svöruðu að þeir vissu eigi hvaðan hún væri. | Lúk. 20 :169 |
sendi hann út þjón til víngarðsmannanna að þeir gæfi honum af ávexti víngarðsins, | Lúk. 20 :169 |
sinn og óttuðust fólkið að því að þeir formerktu að hann hafði sagt | Lúk. 20 :170 |
breyta sem væri þeir aldyggvir svo að þeir gætu veitt hann í orðum | Lúk. 20 :170 |
giftast né sig gifta láta því að þeir geta eigi oftar dáið því | Lúk. 20 :171 |
dauðra, heldur lifandra manna Guð því að þeir lifa honum allir. Þá svöruðu | Lúk. 20 :171 |
þar inn en hinir allir því að þeir hafa allir af sinni yfirverandi | Lúk. 21 :172 |
hverninn þeir gæti Jesúm líflátið því að þeir óttuðust lýðinn. En andskotinn var | Lúk. 22 :174 |
og yfir sonum yðar. Því sjáið, að þeir dagar munu koma, á hverjum | Lúk. 23 :179 |
tveir spillvirkjar aðrir leiddust og út, að þeir væri afteknir með honum. Og | Lúk. 23 :179 |
sagði: Faðir, fyrirgef þeim það því að þeir vita eigi hvað þeir gjöra. | Lúk. 23 :179 |
En þeirra augu voru svo haldin að þeir þekktu hann eigi og sagði | Lúk. 24 :181 |
fældust og urðu hræddir og meinuðu að þeir sæi anda nokkurn. Og hann | Lúk. 24 :182 |
Þá opnaði hann þeirra hugskot svo að þeir forstóðu ritningarnar og sagði til | Lúk. 24 :183 |
af Jerúsalem presta og kynsmenn Leví að þeir skyldi spyrja hann: Hver ert | Jóh. 1 :185 |
á hann trúa fyrirfærust eigi, heldur að þeir hafi eilíft líf. Því eigi | Jóh. 3 :189 |
mannfjöldi fylgdi honum eftir af því að þeir sáu þau jarteikn er hann | Jóh. 6 :195 |
koma. En þá Jesús fann það að þeir mundu koma að grípa hann | Jóh. 6 :196 |
Svo er og skrifað á spámannabókum að þeir munu allir verða af Guði | Jóh. 6 :198 |
sendu prestahöfðingjar og faríseis þénara út að þeir handtæki hann. Jesús sagði þá | Jóh. 7 :201 |
þeir af því þeir freistuðu hans að þeir mættu svo ákæra hann. En | Jóh. 8 :202 |
eg. Þá tóku þeir upp steina að þeir köstuðu á hann. En Jesús | Jóh. 8 :205 |
hann út. Þá Jesús heyrði það að þeir höfðu hann út rekið og | Jóh. 9 :207 |
dóms kom eg í þennan heim að þeir, sem eigi sjá, skyldu sjá | Jóh. 9 :207 |
sem eigi sjá, skyldu sjá og að þeir verði blindir sem sjá. Og | Jóh. 9 :207 |
sauðirnir fylgja honum og eftir því að þeir þekkja hans rödd. En öðrum | Jóh. 10 :208 |
heldur flýja þeir frá honum því að þeir kenna eigi annarlegra rödd. Þessa | Jóh. 10 :208 |
En eg em kominn til þess að þeir skyldu hafa líf og fulla | Jóh. 10 :208 |
þar komnir til Martam og Maríu að þeir hugguðu þær um lát bróður | Jóh. 11 :211 |
væri, þá skyldi undirvísa þeim svo að þeir mættu höndla hann. Tólfti kapítuli | Jóh. 11 :213 |
einasta þangað fyrir Jesús sakir, heldur að þeir sæi Lasarum, þann sem hann | Jóh. 12 :213 |
þeirra og ofherti hjörtu þeirra svo að þeir sæi eigi með augunum né | Jóh. 12 :215 |
með augunum né skildu með hjartanu að þeir umsnúist svo eg græði þá. | Jóh. 12 :215 |
þá meðkenndu þeir það eigi svo að þeir væri eigi forboðaðir af samkomum | Jóh. 12 :215 |
væri eigi forboðaðir af samkomum því að þeir elskuðu meir vegsemd manna en | Jóh. 12 :215 |
yður fyrir míns nafns sakir því að þeir þekkja eigi hann, þann er | Jóh. 15 :221 |
þetta gjöra þeir yður af því að þeir þekkja hvorki föðurinn né mig. | Jóh. 16 :221 |
hvað hann segir. Þá fornam Jesús að þeir vildu spyrja hann að og | Jóh. 16 :222 |
líf. En það er eilíft líf að þeir játi þig einan og sannan | Jóh. 17 :223 |
þeim, hverja þú gaft mér því að þeir eru þínir, og hvað mitt | Jóh. 17 :224 |
þínu nafni, hverja þú gaft mér, að þeir sé eitt svo sem við. | Jóh. 17 :224 |
þetta tala eg í heiminum svo að þeir hafi minn fullan fögnuð meður | Jóh. 17 :224 |
orð, og heimurinn hatar þá því að þeir eru eigi af heiminum, líka | Jóh. 17 :224 |
þá helga eg sjálfan mig svo að þeir sé og helgaðir í sannleiknum. | Jóh. 17 :224 |
á mig fyrir þeirra orð svo að þeir sé allir eitt, svo sem | Jóh. 17 :224 |
meður mér og eg meður þér að þeir séu og eitt með okkur | Jóh. 17 :224 |
gaft mér, þá gaf eg þeim að þeir séu og eitt svo sem | Jóh. 17 :224 |
þeim og þú með mér, svo að þeir sé fullkomnir í eitt og | Jóh. 17 :224 |
gengu eigi sjálfir inn í þinghúsið að þeir saurguðust ekki, heldur svo þeir | Jóh. 18 :226 |
sá það og trúði því því að þeir kunnu þá eigi enn ritningina | Jóh. 20 :230 |
aðrir lærisveinarnir komu á skipi því að þeir voru eigi langt frá landi, | Jóh. 21 :232 |
hann að: Hver ert þú? því að þeir vissu að það var herrann. | Jóh. 21 :233 |
þá saman safnað, bauð hann þeim að þeir færi eigi út af Jerúsalem, | Post. 1 :235 |
færi eigi út af Jerúsalem, heldur að þeir skyldu eftir bíða fyrirheiti föðursins, | Post. 1 :235 |
En aðrir dáruðu þá og sögðu að þeir væri fullir af nýju víni. | Post. 2 :237 |
mustérisins og saddúkei. Þeim mislíkaði það að þeir skyldu læra fólkið og það | Post. 4 :241 |
meðal fólksins, þá ógnum þeim alvarlega að þeir segi eigi neinum manni héðan | Post. 4 :242 |
kalla á þá og buðu þeim að þeir töluðu með öngu móti né | Post. 4 :242 |
kvenna sem á Drottin trúðu svo að þeir báru út vanfæra menn á | Post. 5 :245 |
þar nokkur sá undirvísaði þeim: Sjáið, að þeir menn, sem þér settuð í | Post. 5 :245 |
sóktu þá fyrir utan ofurvald því að þeir óttuðus verða. Og sem þeir | Post. 5 :245 |
postulana, strýktu þá og buðu þeim að þeir töluðu með öngu móti í | Post. 5 :246 |
voru kyni og þjáði feður vora að þeir bæri út börn sín svo | Post. 7 :248 |
þeim og gaf þá ofur svo að þeir dýrkuðu himinins herskap eftir því | Post. 7 :250 |
komu, báðu þeir fyrir þeim svo að þeir meðtæki heilagan anda því að | Post. 8 :252 |
héldu Gyðingar samstefnu sín á milli að þeir aflífuðu hann. En þeirra vélræði | Post. 9 :255 |
varðveittu nótt og dag portin svo að þeir fengi hann í hel slegið. | Post. 9 :255 |
Pétur: Hver má fyrirbjóða þeim vatnið að þeir skírist eigi sem meðtekið hafa | Post. 10 :259 |
hann glaður og réð þeim öllum að þeir skyldu með öruggu hjarta hjá | Post. 11 :261 |
í Antiokkiam. Og það skeði svo að þeir voru til samans árið allt | Post. 11 :261 |
En hann benti þeim með hendinni að þeir þegði og sagði frá hverninn | Post. 12 :263 |
yður er þetta hjálpræðisorð sent. Því að þeir sem bjuggu í Jerúsalem og | Post. 13 :265 |
þeir sögðu þeim og áminntu þá að þeir skyldi stöðugir blífa í Guðs | Post. 13 :266 |
kapítuli Og það skeði í Íkonía að þeir gengu til líka inn í | Post. 14 :267 |
einninn með Gyðingum og þeirra yfirboðurum að þeir færi til með valdi og | Post. 14 :267 |
þeir þó varla stillt lýðinn svo að þeir fórnuðu þeim eigi. Þá komu | Post. 14 :268 |
Íkonía, hverjir að umtöldu lýðinn svo að þeir grýttu Pál og drógu út | Post. 14 :268 |
Antiokkiam, styrkjandi andir lærisveinanna, þá áminnandi að þeir væri staðfastir í trúnni og | Post. 14 :268 |
til og nokkra aðra af þeim að þeir færi upp til postulanna og | Post. 15 :268 |
postularnir og prestarnir komu til samans að þeir liti á þetta mál. Og | Post. 15 :269 |
eg endurbyggja og hana upprétta svo að þeir menn, sem eftir blífa, skulu | Post. 15 :269 |
til Guðs, heldur skrifum þeim til að þeir haldi sig frá óhreinleik skurgoðadýrkanar | Post. 15 :269 |
postulunum og öldungunum með öllum safnaðinum að þeir útveldi af þeim menn og | Post. 15 :270 |
við höfum boðað orð Drottins, hverninn að þeir haga sér. En Barnabas gaf | Post. 15 :271 |
sér. En Barnabas gaf til ráð að þeir tæki með sér Jóhannem, sá | Post. 15 :271 |
sem voru í þeim stöðum því að þeir vissu allir það hans faðir | Post. 16 :271 |
yfirboðurunum. Og er þeir heyrðu það að þeir voru rómverskir, óttuðust þeir, komu | Post. 16 :273 |
þá og út leiddu og báðu að þeir færi burt úr borginni. Þeir | Post. 16 :273 |
þeirra byggingar hefir hann staðfest svo að þeir skyldu Guðs leita ef verða | Post. 17 :275 |
skyldu Guðs leita ef verða kynni að þeir mætti á honum þreifa og | Post. 17 :275 |
gekk hann inn, og með því að þeir voru eins handverksmenn, bleif hann | Post. 18 :276 |
Akkaiam, skrifuðu bræðurnir og réðu lærisveinunum að þeir meðtæki hann. Og sem hann | Post. 18 :277 |
með iðranarskírn og sagði fyrir fólkinu að þeir skyldi trúa á þann sem | Post. 19 :278 |
þetta gjörðist um tvö ár svo að þeir allir, sem bjuggu í Asía, | Post. 19 :278 |
og varpaði þeim undir sig svo að þeir flýðu nöktir og sárir úr | Post. 19 :279 |
upp rísa er tala umhverfar kenningar að þeir teygi lærisveinana eftir sér. Fyrir | Post. 20 :282 |
af því orði eð hann sagði að þeir myndi eigi sjá hans andlit | Post. 20 :283 |
þú sér hve mörg þúsund Gyðinga að þeir eru sem trúaðir hafa vorðið, | Post. 21 :284 |
helst til samans að koma því að þeir munu fá að heyra það | Post. 21 :284 |
þig meður þeim og kosta þá að þeir raki sitt höfuð svo að | Post. 21 :284 |
af heiðingum, skrifuðum vér og úrskurðuðum að þeir skyldu ekkert þess konar halda | Post. 21 :284 |
saurgað svo þennan heilaga stað. Því að þeir höfðu séð Trófímum af Efeso | Post. 21 :285 |
til Jerúsalem sem þar væri svo að þeir mætti píndir verða. En það | Post. 22 :286 |
og far burt af Jerúsalem því að þeir meðtaka eigi þinn vitnisburð um | Post. 22 :287 |
fengi að vita fyrir hverja sök að þeir kölluðu svo yfir honum. Og | Post. 22 :287 |
sem mikil misgreining varð, uggaði yfirhöfðingjann að þeir mundi slíta Pál frá þeim | Post. 23 :288 |
sagði: Búið til tvö hundruð fótgönguliðs að þeir gangi til Sesaream og sjötigi | Post. 23 :289 |
til Jerúsalem, rekjandi svo sín umsát að þeir gætu honum í hel komið | Post. 25 :292 |
þeirra augum upp að lúka svo að þeir snúist frá myrkrum til ljóssins | Post. 26 :295 |
frá andskotans valdi til Guðs svo að þeir meðtæki syndanna fyrirgefning og arftöku | Post. 26 :295 |
allar sveitir Gyðingalands og síðan heiðingjum að þeir gjörði yfirbót og sneri sér | Post. 26 :295 |
á sjóinn síga undir þeirri hylmingu að þeir létust vilja úr framskipinu færa | Post. 27 :298 |
er birta tók, réð Páll þeim að þeir tæki fæðslu til sín. Því | Post. 27 :298 |
og tálmaði þeirra ásetningi og bauð að þeir sem synt gætu, skyldu fyrstir | Post. 27 :299 |
á skipsbrotunum. Og það skeði svo að þeir komust allir hólpnir til lands. | Post. 27 :299 |
augu hafa þeir saman kreist svo að þeir sæi ekki með augunum og | Post. 28 :301 |
svo sem hræsnismanna háttur er til að þeir halda sig sjálfa skæra vera, | Róm. Formáli :310 |
sama og sannar með heilagri ritning að þeir sé allir syndbrotsmenn og það | Róm. Formáli :310 |
verða og hjálpast getað og segir að þeir sé allir syndugir menn og | Róm. Formáli :310 |
meður verkunum fullnægju að gjöra. Því að þeir hafa eigi vitsmuni á hversu | Róm. Formáli :315 |
gjörir alla kristna menn að prestum að þeir skuli offra hvorki gulli né | Róm. Formáli :317 |
verkum, einkum að heimsins sköpun, svo að þeir hafa öngva afsakan með því | Róm. 1 :321 |
í þeirra hjartans girndum og óhreinmennsku að þeir skömmuðu svo sína eigin líkami | Róm. 1 :321 |
tillögu verkanna svo sem hann segir að þeir sé sælir, hverjum sínar ranglætingar | Róm. 4 :326 |
eftir holdinu, heldur eftir andanum. Því að þeir sem líkamlegir eru, þeir rækta | Róm. 8 :332 |
það sæði nefnt verða. Það er að þeir eru ekki Guðs börn sem | Róm. 9 :334 |
segja? Það eigu vér að segja að þeir heiðingjar, sem ekki hafa réttlætinu | Róm. 9 :336 |
til réttlætisins lögmáls, hvar fyrir því að þeir hafa eigi leitað þess út | Róm. 9 :336 |
sem út af lögmálsins verkum. Því að þeir hafa rekið sig á þann | Róm. 9 :336 |
grátleg bæn til Guðs fyrir Írael að þeir hjálpuðust. Því eg ber þeim | Róm. 10 :336 |
hjálpuðust. Því eg ber þeim vitni að þeir vandlæta um Guð, en eigi | Róm. 10 :336 |
Guð, en eigi af skynsemd. Því að þeir þekkja eigi það réttlæti, sem | Róm. 10 :336 |
gaf þeim þann þverúðaranda og augu að þeir sjá eigi og eyru að | Róm. 11 :338 |
að þeir sjá eigi og eyru að þeir heyri eigi allt til þessa | Róm. 11 :338 |
þeir þar fyrir rekið sig á að þeir skyldu falla? Langt frá því, | Róm. 11 :338 |
þeirra hrasan heiðingjum heilsugjöf vorðin svo að þeir hvettu þá til vandlætingar. Því | Róm. 11 :338 |
miskunn sem þér hafið hlotið svo að þeir mættu og miskunnsemi öðlast. Því | Róm. 11 :339 |
þér og skatt að gjalda því að þeir eru Guðs þénarar sem slíkar | Róm. 13 :341 |
þeirra andlegra auðæfa, þá væri skaffilegt að þeir sýndi þeim björg í líkamlegum | Róm. 15 :345 |
í lærdóminum, hafandi vakt á því að þeir lærðu vel þessa höfuðgrein, einkum ( | 1Kor Formáli :348 |
slíkt annað þessu líkt þar til að þeir komu svo fjarri niður það | 1Kor Formáli :349 |
að byrja flokkadrátt og hindranir svo að þeir sem reyndir eru (eftir því | 1Kor Formáli :349 |
vitleysingum og segir með sléttum orðum að þeir viti ekkert af Kristi né | 1Kor Formáli :349 |
skynsemd og vísdómur vel tilhæfilegur svo að þeir verði aðeins heimskir sjálfbirgingar og | 1Kor Formáli :350 |
heiðnum mönnum og vantrúuðum, og kennir að þeir skuli sjálfir innbyrðis sakirnar skilja | 1Kor Formáli :350 |
naufur. Framar er það þó meiningin að þeir sem eiginkvæntir eru það þeir | 1Kor 7 :361 |
eru það þeir sé svo sem að þeir hefði eigi neinar, og þeir | 1Kor 7 :361 |
það fyrir skurgoðafórnir. Og með því að þeir voru svo veikir, þá flekkaðist | 1Kor 8 :362 |
svo hefir og Drottinn til skikkað að þeir sem guðsspjöllin kunngjöra, skulu af | 1Kor 9 :364 |
þess hluttakari. Eða viti þér ekki að þeir sem á skeiðið hlaupa það | 1Kor 9 :364 |
girnast hvað illt er svo sem að þeir girntust. Gjörist og eigi blótmenn | 1Kor 10 :365 |
heldur hvað mörgum er gagnlegt svo að þeir hjálplegir yrði. Verið því mínir | 1Kor 10 :366 |
að vera yðar á milli svo að þeir sem kjörnir eru, opinberir verði | 1Kor 11 :367 |
lýti að, virðu vér mest því að þeir sem oss prýða, þurfa þess | 1Kor 12 :370 |
þér kjósið til með bréfin svo að þeir flytji yðra góðvild til Jerúsalem. | 1Kor 16 :377 |
hjá yður, það uppfylltu þeir því að þeir endurnærðu minn anda og yðvarn. | 1Kor 16 :378 |
þeim til nytsemdar og heilsugjafar svo að þeir mættu því heldur alls hins | 2Kor. Formáli :379 |
hefir hann fyrir alla dáið svo að þeir, sem lifa, lifi eigi sjálfum | 2Kor. 5 :386 |
fyrir mörg harmkvæli reyndir og þótt að þeir voru næsta fáskrúðaðir, þá hafa | 2Kor. 8 :389 |
leit, það þeir mættu hrósa sér að þeir sé svo sem vér. Því | 2Kor. 11 :394 |
um aftur svo það þeir trúðu að þeir hlyti fyrir lögmálsins verk hjálplegir | Gal. Formáli :399 |
þá það þeir sem trúarinnar eru að þeir eru Abrahams börn. En ritningin | Gal. 3 :403 |
eigi með krossi Krists ofsóktir. Því að þeir sjálfir sem sig láta umskera, | Gal. 6 :408 |
að þér látið umskera yður svo að þeir megi hrósa sér af yðru | Gal. 6 :408 |
af fyrir Krists réttlætis sakir. Því að þeir hinir gjöra magann að Guði | Fil. Formáli :420 |
af hatri og eigi hreinlega því að þeir meina það þeir geti mínum | Fil. 1 :421 |
en þessir út af kærleika því að þeir vita það eg ligg hér | Fil. 1 :421 |
af honum með slíkri alvöru meðtekið að þeir einninn fyrir harmkvæli og ofsókn | 1Þess. Formáli :436 |
þörf yður nokkuð að segja. Því að þeir sjálfir kunngjöra af yður hvað | 1Þess. 1 :437 |
þar þeir megi af hjálpast svo að þeir uppfylli sínar syndir alls staðar. | 1Þess. 2 :439 |
sofa svo sem hina aðra. Því að þeir sem sofa, þeir sofa á | 1Þess. 5 :441 |
Í hinum sétta áminnir hann biskupana að þeir áhengi í skæru Guðs evangelio | 1Tím. Formáli :449 |
klæðnað, svo látum oss nægja. Því að þeir, sem ríkir vilja verða, falla | 1Tím. 6 :455 |
vinsælir, safnandi sér sjálfum í svo að þeir höndli eilíft líf. Ó, Tímóte, | 1Tím. 6 :456 |
síðustum dögum tilstanda háskasamlegar tíðir. Því að þeir menn munu verða sem eru | 2Tím. 3 :460 |
framleiðast æ til hins verra því að þeir villa og verða villtir. En | 2Tím. 3 :461 |
heldur sýni allan góðan trúnað svo að þeir prýði lærdóm Guðs, vors lausnara, | Tít. 2 :465 |
svo sem það staðfast sé svo að þeir sem trúaðir eru vorðnir, kostgæfist | Tít. 3 :466 |
að vera þar þörf gjörist svo að þeir sé ekki ávaxtanarlausir. Þér heilsa | Tít. 3 :466 |
hér í þessum stað enn aftur að þeir skulu eigi koma til minnar | Hebr. 4 :474 |
af þeirra bræðrum) eftir lögmálinu þó að þeir eru einninn sjálfir af Abrahams | Hebr. 7 :477 |
og segja: Viðurkenn þú Drottin. Því að þeir skulu mig allir kenna í | Hebr. 8 :480 |
undir hinu fyrra testamentinu voru) svo að þeir meðteki eilífa arfleifð fyrirheitsins. Því | Hebr. 9 :481 |
á jörðu gestir og framandi. Því að þeir sem þetta segja, þeir gefa | Hebr. 11 :485 |
og hafa öngva frelsan meðþekkst svo að þeir öðluðust hina betri upprisuna. Sumir | Hebr. 11 :487 |
til forna um oss fyrirhugað svo að þeir fyrir utan oss yrði ekki | Hebr. 11 :487 |
yrði til þeirra orðið talað. Því að þeir kunnu eigi það að standast | Hebr. 12 :488 |
yðrum lærurum og fylgið þeim. Því að þeir vaka yfir yðrum sálum líka | Hebr. 13 :490 |
vaka yfir yðrum sálum líka sem að þeir eð reikningsskap þar fyrirgefa, skulu | Hebr. 13 :490 |
eð reikningsskap þar fyrirgefa, skulu svo að þeir gjöri það með gleði og | Hebr. 13 :490 |
svo talið og svo gjörið sem að þeir eð skulu fyrir lögmál frelsisins | Jak. 2 :496 |
Sjáið það vér beislum hestana svo að þeir hlýði oss og snúum um | Jak. 3 :497 |
góða umgengni meðal heiðinna þjóða svo að þeir sem um yður á bak | 1Pét. 2 :504 |
og óttablendni, hafandi góða samvisku svo að þeir, hverjir af yður á bak | 1Pét. 3 :506 |
varðveitist myrkvanna þoka að eilífu. Því að þeir tala drambsöm orð hégiljunnar og | 2Pét. 2 :514 |
sér þar inni. Svei þeim því að þeir ganga veg Kains og falla | Júd. :527 |
ekki viðurkennt hafa dýpt andskotans (sem að þeir segja): Og öngvan annan þunga | Opinb. 2 :532 |
mér ganga í hvítum klæðum því að þeir eru þess verðir. Hver yfirvinnur, | Opinb. 3 :533 |
burt að taka af jörðu svo að þeir dræpist niður innbyrðis. Og honum | Opinb. 6 :536 |
klæði og til þeirra varð sagt að þeir hvíldist enn um nokkra stund | Opinb. 6 :537 |
og á mánuði og á ári að þeir í hel slægi þriðjung mannanna. | Opinb. 9 :540 |
gjörðu af verkum sinna handa, svo að þeir eigi tilbæðu djöfulinn og gulls | Opinb. 9 :541 |
dýrsins, segjandi þeim á jörðu byggja að þeir gjöri mynd dýrinu, því sem | Opinb. 13 :546 |
eigi flekkaðir eru meður konum því að þeir eru meyjar og fylgja lambinu | Opinb. 14 :546 |
munni er engin lygi fundin því að þeir eru utan flekkan frammi fyrir | Opinb. 14 :546 |
heilagur það þú dæmdir þetta. Því að þeir úthelltu blóði heilagra og spámannanna, | Opinb. 16 :549 |
dýrinu. Þessir hafa það eitt ráð að þeir munu gefa sinn kraft og | Opinb. 17 :551 |
hjörtu að gjöra hvað honum þókknast að þeir gjöri einn vilja svo að | Opinb. 17 :551 |
að þeir gjöri einn vilja svo að þeir gæfi dýrinu sitt ríki þangað | Opinb. 17 :551 |
hefir mér efni á gefið svo að þeir sem héðan í frá af | Eftirmáli :567 |
á meðal Íraels sona af því að þeirra hinn ógurlegi fjandmann varð yfirstiginn, | Formáli :5 |
þeir sem andlega eru volaðir því að þeirra er himnaríki. Sælir eru þeir | Matt. 5 :16 |
fyrir réttlætisins sakir ofsóktir verða því að þeirra er himnaríki. Sælir eru þér | Matt. 5 :17 |
vesalingum. Því að eg segi yður að þeirra englar á himnum sjá jafnan | Matt. 18 :46 |
kastist í helvískan eld óslökkvilegan, hvar að þeirra maðkur deyr eigi og þar | Mark. 9 :96 |
og fann þá enn sofandi því að þeirra augu voru bólgin af svefni | Mark. 14 :109 |
elskuðu meir myrkrið en ljósið því að þeirra verk voru vond. Hver illa | Jóh. 3 :189 |
dagur þvottdagshelginnar, þá báðu þeir Pílatum að þeirra bein brytust og í burt | Jóh. 19 :229 |
dróttseti, og beiddust friðar af því að þeirra byggðarlög nærðust af konungsins landi. | Post. 12 :263 |
gefin er safnaðinum í Makedónía, því að þeirra fögnuður var þá yfirgnæfanlegur. Þann | 2Kor. 8 :389 |
í þessari hallæristíð upp á það að þeirra gnægð eftir á þjóni yðvarri | 2Kor. 8 :390 |
hafa ei séð í holdinu svo að þeirra hjörtu hugsvöluðust og samlynduð yrði | Kol. 2 :431 |
og komast eigi framar áleiðis. Því að þeirra fíflska mun augljós verða hverjum | 2Tím. 3 :460 |
nokkra stund þangað til það uppfylltist að þeirra samþjónar og bræður kæmi þar | Opinb. 6 :537 |
út af þeirra munni gekk. Því að þeirra makt var í þeirra munni, | Opinb. 9 :541 |
þeir hvílast af sínu erfiði því að þeirra verk fylgja þeim eftir. Og | Opinb. 14 :547 |
og sníð af vínviðarkvistu jarðarinnar því að þeirra vínber eru fullvaxin. Og engillinn | Opinb. 14 :547 |
gráta og harma yfir henni því að þeirra kaupeyri man enginn kaupa meir, | Opinb. 18 :552 |
hans boðorð varðveita upp á það að þeirra makt sé á lífstrénu og | Opinb. 22 :559 |
kenning. Áminnir nokkur, þá byggi hann að þeirri áminning. Gefur nokkur, þá gefi | Róm. 12 :340 |
mildiverkum, þér sem eftirbíðið og skundið að þeirri tilkomu þess drottinsdagsins, á hverjum | 2Pét. 3 :515 |
þekkjunst og af mínum svo sem að þekkir mig minn faðir, og eg | Jóh. 10 :208 |
og snúið frá þeim sömum. Því að þess háttar menn þjóna eigi Drottni | Róm. 16 :346 |
þeir sé svo sem vér. Því að þess háttar falspostular og sviksamlegir erfiðismenn | 2Kor. 11 :394 |
Guð fyrir sakir plágu haglsins því að þess plága varð næsta mikil. Seytjándi | Opinb. 16 :550 |
sjá og eigi skynjað geta. Því að þessa fólks hjarta er forharðnað, og | Matt. 13 :35 |
mig eigi, en fyrir dóminn því að þessa heims höfðingi er dæmdur. Enn | Jóh. 16 :222 |
sem vitur þykist vera, verði hann að þessa heims óvitringi svo að hann | 1Kor 3 :355 |
að hann mætti vitur vera. Því að þessa heims speki er heimska hjá | 1Kor 3 :355 |
að tíðkuðu þeir hann eigi. Því að þessa heims athöfn forgengur. En eg | 1Kor 7 :361 |
skrifað oss til viðvörunar, yfir hverja að þessa heims endi er kominn. Fyrir | 1Kor 10 :365 |
klæðnað. Því að þér vitið sjálfir að þessar hendur hafa mér unnið til | Post. 20 :282 |
honum voru (meður þeim tólf), hann að þessari eftirlíkingu. Og hann sagði til | Mark. 4 :82 |
frá fólkinu, spurðu hans lærisveinar hann að þessari eftirlíking. En hann sagði til | Mark. 7 :90 |
teikni? Sannlega þá segi eg yður að þessari kynslóð gefst ekkert teikn. Hann | Mark. 8 :92 |
meiri er en nokkur spámann, því að þessi er, af hverjum skrifað er: | Matt. 11 :30 |
fyrir dyrum. Sannlega segi eg yður að þessi kynslóð mun eigi forganga þar | Matt. 24 :61 |
sögðu: Herra, vær minnunst á það að þessi falsari sagði þá er hann | Matt. 27 :72 |
sagði þeim: Sannlega segi eg yður að þessi fátæka ekkja lét meir inn | Mark. 12 :104 |
fyrir dyrum. Sannlega segi eg yður að þessi kynslóð forgengur eigi þar til | Mark. 13 :106 |
hjarta og sögðu: Hver grunar þig að þessi sveinn verði? Því að hönd | Lúk. 1 :119 |
inn, mælti hann með sér: Ef að þessi væri spámaður, þá vissi hann | Lúk. 7 :135 |
sín á milli: Hver ætli þér að þessi sé? Því að hann býður | Lúk. 8 :138 |
neytum svo og verum kátir. Því að þessi minn sonur var dauður og | Lúk. 15 :159 |
skeyti um öngvan, þó fyrir það að þessi ekkja gjörir mér ónáð mikla, | Lúk. 18 :164 |
líknsamur. Eg segi yður fyrir sann að þessi fór meir réttlættur í sitt | Lúk. 18 :165 |
að vér sjálfir heyrðum og vitum að þessi er sannur lausnari heimsins. En | Jóh. 4 :192 |
Eða vita vorir höfðingjar það víst að þessi sé sannur Kristur? En vér | Jóh. 7 :200 |
svöruðu þeim og sögðu: Við vitum að þessi er okkar sonur og það | Jóh. 9 :206 |
honum: Gef Guði heiðurinn. Vér vitum að þessi maður er syndugur. Hann svaraði | Jóh. 9 :207 |
manns augu, eigi gjöra við því að þessi hefði ekki dáið? Jesús sturlaðist | Jóh. 11 :211 |
Hvað skulu vær til gjöra því að þessi maður gjörir mörg teikn? Ef | Jóh. 11 :212 |
sagði til hans: Far þú því að þessi er mér útvalið ker að | Post. 9 :255 |
af dauða upp að rísa og að þessi Jesús, hvern eg boða yður ( | Post. 17 :274 |
sagði til mín: Skrifa þú því að þessi orð eru sönn og trúanleg. | Opinb. 21 :557 |
heldur verða mun. Og nema það að þessir dagar sé styttir, verður ekkert | Matt. 24 :60 |
Svarar þú öngu til þess sem að þessir leggja í móti þér? En | Mark. 14 :110 |
og sagði til þeirra: Meini þér að þessir Galílei væri fyrir öllum Galíleis | Lúk. 13 :153 |
mín orð í eyrum loða því að þessir eru eigi drukknir sem þér | Post. 2 :237 |
Páll til undirhöfðingjans og stríðsmannanna: Nema að þessir blífi kyrrir í skipinu, geti | Post. 27 :298 |
verða. Svo sjáu vér nú það að þessir þrír kapítular hljóða einkum upp | Róm. Formáli :316 |
klókleik og skynsemd þar inni. Svo að þessir Korintíuborgarmenn mega vel vera ein | 1Kor Formáli :349 |
verða og gjöfum sendast innbyrðis því að þessir tveir spámenn kvöldu þá sem | Opinb. 11 :543 |
bardögum og hernaðartíðindum, óttist eigi því að þessu byrjar að ske. Endinn er | Mark. 13 :105 |
og missáttum, þá hryggvist eigi því að þessu byrjar áður að ske, en | Lúk. 21 :172 |
himni ofan fallna? Nú með því að þessu segir enginn í móti, þá | Post. 19 :280 |
skulu þér og þeim gjöra. Því að þetta er lögmálið og spámennirnir. Gangið | Matt. 7 :22 |
hvers er þessi smyrslaspilling gjör. Því að þetta smyrslavatn mætti seljast meir en | Mark. 14 :107 |
til, hver verður yðar þökk? Því að þetta gjöra einninn inir syndugu. Og | Lúk. 6 :132 |
yður satt brauð af himni. Því að þetta er Guðs brauð það sem | Jóh. 6 :197 |
Jesús var auglýstur, þá hugleiddu þeir að þetta var af honum skrifað og | Jóh. 12 :214 |
satt svo að þér tryðuð. Því að þetta var og gjört svo að | Jóh. 19 :229 |
fyrir honum fólgið vera af því að þetta er ekki í hyrningum skeð. | Post. 26 :296 |
grunn, með öllum sínum formætti svo að þetta orð (synd drýgja) skuli þá | Róm. Formáli :305 |
fyrirheitsins börn, fyrir sáð reiknaðir. Því að þetta er fyrirheitsorðið þar hann segir: | Róm. 9 :334 |
yrði kross Kristi að hégóma. Því að þetta orð af krossinum er fíflska | 1Kor 1 :352 |
fyrir það. En sjáið svo til að þetta yðvart frelsi verði eigi til | 1Kor 8 :362 |
vér hinir munum umskiptilegir verða. Því að þetta hið forgengilega hlýtur að klæðast | 1Kor 15 :376 |
ráðþægni gef eg í þessu því að þetta er yður nytsamlegt. Þér sem | 2Kor. 8 :390 |
orð eð hafa andlega meining því að þetta eru þau tvö testamenta, eitt | Gal. 4 :406 |
minni líða látið, segir Drottinn. Því að þetta er það testament það eg | Hebr. 8 :480 |
yður til áminningar og til vottunar að þetta er hin sanna Guðs náð | 1Pét. 5 :509 |
að svara fyrir sig. Spyrjið hann að. Þetta sögðu hans feðgin, af því | Jóh. 9 :207 |
er þar ei nokkur frjósamur lesningur að. Þetta orð, lögmál, máttu eigi undirstanda | Róm. Formáli :302 |
særi lúka. En eg segi yður að þér skuluð öldungis ekki sverja, hvorki | Matt. 5 :18 |
fyrir tönn. En eg segi yður að þér skuluð eigi brjótast í gegn | Matt. 5 :18 |
yður lasta og ofsókn veita svo að þér séuð synir föðurs yðvars þess | Matt. 5 :19 |
þér yðrar ölmusur fyrir mönnum svo að þér sjáist af þeim, annars hafi | Matt. 6 :19 |
þjóð, og yðar himneskur faðir veit að þér þurfið alls þessa við. Fyrir | Matt. 6 :21 |
kapítuli Eigi skulu þér dæma svo að þér verðið eigi dæmdir. Því að | Matt. 7 :21 |
Statt upp og gakk? En svo að þér vitið það er mannsins son | Matt. 9 :25 |
hvað þér eigið að tala. Því að þér eruð eigi þeir sem tala, | Matt. 10 :28 |
í aðra. Sannlega segi eg yður að þér munuð eigi fullkomnað geta borgirnar | Matt. 10 :28 |
útlesum það? Hann sagði: Nei, svo að þér upprætið eigi hveitið undir eins. | Matt. 13 :36 |
fimm þúsunda eða hversu margar karfir að þér tókuð þá upp? Og eigi | Matt. 16 :42 |
í helvískan eld kastaður. Sjáið til að þér forsmáið ekki einn af þessum | Matt. 18 :46 |
til þeirra: Sannlega segi eg yður að þér, hverjir mér hafið eftir fylgt | Matt. 19 :48 |
og pútur trúðu honum. En þó að þér lituð þetta, gjörðu þér öngva | Matt. 21 :54 |
kring farið sjó og lönd svo að þér gjörið einn að samlendingsgyðingi, og | Matt. 23 :58 |
svo beri þér yður sjálfum vitni að þér eruð synir þeirra sem spámennina | Matt. 23 :58 |
verða. Því að eg segi yður að þér munuð eigi sjá mig upp | Matt. 23 :59 |
heyra bardaga og hernaðartíðindi. Sjáið til að þér skelfist ekki. Því að allt | Matt. 24 :59 |
forlátin verða. Fyrir því vakið því að þér vitið eigi á hverri stundu | Matt. 24 :61 |
þekki yður eigi. Fyrir því vakið að þér vitið eigi þann dag né | Matt. 25 :62 |
mér? Vakið þér og biðjið svo að þér fallið eigi í freistni. Andinn | Matt. 26 :66 |
yður: Hér eftir man það ske að þér munuð sjá mannsins son sitja | Matt. 26 :68 |
þér óttast því að eg veit að þér spyrjið að Jesú sem krossfestur | Matt. 28 :73 |
skulu vér stilla hann og gjöra að þér séuð traustir. Og þeir tóku | Matt. 28 :73 |
eftir, og eg mun gjöra það að þér verðið fiskendur manna. Strax forlétu | Mark. 1 :75 |
v sögðu þeir honum: Allir leita að þér. Hann sagði þá til þeirra: | Mark. 1 :77 |
sæng þína og gakk héðan? Og að þér vitið það mannsins sonur hefur | Mark. 2 :78 |
þínir eru þar úti og spyrja að þér. Hann svaraði þeim og sagði: | Mark. 3 :81 |
hans: Þú sér að fólkið þrengist að þér, þó segir þú: Hver snart | Mark. 5 :85 |
inn, þá blífið þar til þess að þér farið þaðan. Og hverjir er | Mark. 6 :85 |
hafi þér Guðs boðorð gjört ónýt að þér mættuð geyma svo yðvarn uppsetning. | Mark. 7 :90 |
vats í mínu nafni af því að þér eruð Krists, sannlega þá segi | Mark. 9 :96 |
þér biðjið í yðvarri bæn, trúið að þér öðlist það, þá mun það | Mark. 11 :101 |
sagði til þeirra: Er eigi svo að þér villist, vitandi eigi ritningarnar og | Mark. 12 :103 |
Sjáið til, vakið og biðjið því að þér vitið eigi nær tíð er. | Mark. 13 :106 |
að hann vekti. Vakið og því að þér vitið eigi nær herrann hússins | Mark. 13 :107 |
stund meður mér? Vakið og biðjið að þér fallið eigi í freistni. Andinn | Mark. 14 :109 |
faðir þinn og eg leituðum harmþrungin að þér. Og hann sagði til þeirra: | Lúk. 2 :122 |
sagði til þeirra: Hvað er það, að þér leitið að mér? Viti þér | Lúk. 2 :122 |
Statt upp og gakk? En svo að þér vitið það mannsins sonur hefir | Lúk. 5 :129 |
þér sem hungraðir eru nú því að þér skuluð saddir verða. Sælir eru | Lúk. 6 :131 |
eru þér sem nú grátið því að þér munuð hlæja. Sælir eru þér | Lúk. 6 :131 |
Ve yður, sem hlæið nú því að þér munuð æpa og ýla. Ve | Lúk. 6 :132 |
er miskunnsamur. Eigi skulu þér dæma, að þér dæmist eigi. Fordæmið eigi svo | Lúk. 6 :132 |
þér dæmist eigi. Fordæmið eigi svo að þér fordæmist eigi. Fyrirgefið þá mun | Lúk. 6 :132 |
voru: Meistari, fólkið þrengir og þjakar að þér, og þú segir: Hver snart | Lúk. 8 :139 |
einum fingri yðar. Ve yður því að þér uppbyggið spámanna leiðin, en feður | Lúk. 11 :149 |
það skulu þér eigi óttast því að þér eruð dýrri en margir skógarþrestir. | Lúk. 12 :150 |
veraldar, en faðir yðar veit vel að þér þurfið þessa við. Því leitið | Lúk. 12 :151 |
umsát veita og á alla vegu að þér þrengja og þig niður að | Lúk. 19 :168 |
ske? En hann sagði: Sjáið til að þér verðið eigi villtir. Því að | Lúk. 21 :172 |
vera alla tíma og biðjið svo að þér mættuð verðugir vera að umflý | Lúk. 21 :173 |
faðir hefir mér það tileinkað svo að þér skulu eta og drekka yfir | Lúk. 22 :175 |
Hvað sofi þér? Standið upp, biðjið að þér fallið eigi í freistni. Þá | Lúk. 22 :176 |
sitja í borginni Jerúsalem þangað til að þér klæðist með krafti af hæðum. | Lúk. 24 :183 |
trúið þér eigi. Rannsakið ritningarnar því að þér meinið í þeim að hafa | Jóh. 5 :195 |
vilji þér koma til mín svo að þér hefðuð líf. Eg tek öngva | Jóh. 5 :195 |
mönnum af því eg kenni yður að þér hafið eigi Guðs ástsemd með | Jóh. 5 :195 |
Þér leitið mín eigi af því að þér sáuð teiknin, heldur af því | Jóh. 6 :197 |
þér sáuð teiknin, heldur af því að þér neyttuð af brauðunum og urðuð | Jóh. 6 :197 |
sagði þeim: Það eru Guðs verk að þér trúið á hann, þann hann | Jóh. 6 :197 |
þessum heimi. Því segði eg yður að þér mynduð deyja í syndum yðrum. | Jóh. 8 :203 |
eru þér réttlega frjálsir. Eg veit að þér eruð Abrahams synir. Þó sæki | Jóh. 8 :204 |
orð. Af því heyri þér eigi að þér eruð eigi af Guði. Þá | Jóh. 8 :205 |
og sagði þeim: Það er undarlegt að þér vitið eigi hvaðan hann er, | Jóh. 9 :207 |
mér, en þér trúið eigi því að þér eruð ei af mínum sauðum. | Jóh. 10 :209 |
þér viljið mér ekki trúa svo að þér kennið og trúið það faðirinn | Jóh. 10 :210 |
það eg var eigi þar svo að þér trúið. Og göngum nú til | Jóh. 11 :210 |
það áður en það sker svo að þér trúið þá það er skeð | Jóh. 13 :217 |
nýtt boðorð þá gef eg yður að þér elskið hver annan. Líka sem | Jóh. 13 :217 |
innbyrðis, og af því kenna allir að þér eruð mínir lærisveinar ef þér | Jóh. 13 :217 |
það fyrr en það sker svo að þér trúið þá það er skeð. | Jóh. 14 :219 |
veitast. Því verður minn faðir dýrkaður að þér færið mikinn ávöxt og verðið | Jóh. 15 :220 |
fögnuður uppfylltist. Það er mitt boðorð að þér elskist yðar í milli svo | Jóh. 15 :220 |
yður. Og eg skikkaði yður til að þér genguð og færðuð ávöxt svo | Jóh. 15 :221 |
hann yður. Það býð eg yður að þér elskið hver annan. Ef heimurinn | Jóh. 15 :221 |
munuð og bera mér vitni því að þér hafið frá upphafi hjá mér | Jóh. 15 :221 |
þetta tala eg til yðar svo að þér blygðist eigi því þeir munu | Jóh. 16 :221 |
kemur og er nú þegar komin að þér sundrist hver til sinna og | Jóh. 16 :223 |
Þetta tala eg því til yðar að þér hefðuð frið í mér því | Jóh. 16 :223 |
hann nú út til yðar svo að þér vitið það eg finn öngva | Jóh. 19 :227 |
það að hann segir satt svo að þér tryðuð. Því að þetta var | Jóh. 19 :229 |
bók. En þetta er því skrifað að þér trúið það Jesús sé Kristur, | Jóh. 20 :232 |
Jesús sé Kristur, Guðs sonur, svo að þér trúaðir hefðuð eilíft líf í | Jóh. 20 :232 |
augsýn. Nú veit eg, góðir bræður, að þér hafið gjört það af óvisku | Post. 3 :241 |
eigi af allri alvöru boðið yður að þér skylduð eigi læra í þessu | Post. 5 :245 |
læra í þessu nafni, og sjáið, að þér hafið uppfyllt Jerúsalem meður yðra | Post. 5 :245 |
bið Guð um ef verða mætti að þér fyrirgefist þessi hugsan þíns hjarta | Post. 8 :253 |
til hans: Sjáðu, þessir menn leita að þér. Statt upp, far ofan og | Post. 10 :258 |
að. Hver efni eru til þess að þér eruð hér komnir? Þeir sögðu | Post. 10 :258 |
Páli að yfirboðararnir hefði þangað sent, að þér skylduð lausir látast. Því gangið | Post. 16 :273 |
Og sjáið, að nú veit eg að þér munuð allir eigi sjá mitt | Post. 20 :282 |
yðar silfur, gull eður klæðnað. Því að þér vitið sjálfir að þessar hendur | Post. 20 :282 |
fest yfir sig. Þá sömu tak að þér og hreinsa þig meður þeim | Post. 21 :284 |
skaða. Og nú ræð eg yður að þér séuð með góðu geði því | Post. 27 :298 |
í dag (sagði hann) fjórtándi dagur að þér hafið biðleikað við og fastandi | Post. 27 :298 |
bergt. Fyrir því ræð eg yður að þér takið fæðslu yður til hressingar. | Post. 27 :298 |
logann frá eldsbálinu. Fyrir því gæt að þér vandlega að eigi tæli þig | Róm. Formáli :308 |
skuluð halda yður sjálfa þar fyrir að þér séuð og deyddir frá syndinni, | Róm. 6 :329 |
drottna í yðrum dauðlegum líkama svo að þér séuð honum hlýðugir í hans | Róm. 6 :329 |
eigi drottnað yfir yður af því að þér eruð eigi undir lögmálinu, heldur | Róm. 6 :329 |
deyddir lögmálinu fyrir Krists líkama svo að þér séuð hjá öðrum, einkum hjá | Róm. 7 :330 |
góðir bræður, þann leyndan dóm svo að þér séuð eigi metnaðarfullir með sjálfum | Róm. 11 :339 |
yður, góðir bræður, fyrir miskunn Guðs að þér gefið yðra líkami til þess | Róm. 12 :340 |
umskiptilega í endurnýjung yðvars hugskots svo að þér megið reyna hver að sé | Róm. 12 :340 |
þolinmæðinnar og hugganarinnar gefi yður það að þér séuð samlyndir yðar á milli | Róm. 15 :344 |
á milli eftir Jesú Kristo svo að þér mættuð með einu samheldi og | Róm. 15 :344 |
fagnaði og friði í trúnni svo að þér hafið gnægð í voninni fyrir | Róm. 15 :344 |
fullir góðgirni, uppfylltir allrar visku svo að þér getið leiðrétt hver fyrir öðrum. | Róm. 15 :344 |
Jesúm Krists og fyrir andarins kærleika að þér hjálpið til í yðrum bænum | Róm. 15 :345 |
eg minni yður á, góðir bræður, að þér hafið gát á þeim sem | Róm. 16 :346 |
eg yfir yður, en eg vil að þér séuð vitrir upp á hið | Róm. 16 :347 |
er kröftug vorðin í yður svo að þér hafið öngvan brest í nokkurri | 1Kor 1 :351 |
man staðfesta allt að lokum svo að þér séuð óstraffanlegir á degi Drottins | 1Kor 1 :352 |
að enginn þurfi það að segja að þér séuð skírðir í mínu nafni. | 1Kor 1 :352 |
gefa, en eigi megnan mat því að þér formáttuð það ekki. Svo formegi | 1Kor 3 :354 |
þér það nú eigi heldur því að þér eruð enn líkamlegir. Og á | 1Kor 3 :354 |
mig og Appollinem yðar vegna svo að þér lærðuð af okkur það enginn | 1Kor 4 :356 |
án vor. Gæfi það og Guð að þér ríktuð svo að vér mættum | 1Kor 4 :356 |
yður. Fyrir því áminni eg yður að þér séuð mínir eftirfylgjarar. Þar fyrir | 1Kor 4 :357 |
hreinsið burt hið gamla súrdeigið svo að þér séuð nýtt deig svo sem | 1Kor 5 :357 |
sannleiksins. Eg skrifaði yður í bréfinu að þér skylduð ekki samblandast hóranarmönnum. Öngvaneginn | 1Kor 5 :358 |
skyldi þá dæma? Er eigi svo að þér dæmið þá sem hér fyrir | 1Kor 5 :358 |
eruð og eigi yðrir sjálfs. Því að þér eruð dýru verði keyptir. Þar | 1Kor 6 :359 |
beggja samþykkt um stundar sakir svo að þér séuð þess liðugri til föstu | 1Kor 7 :360 |
heims athöfn forgengur. En eg vilda að þér væruð utan áhyggju. Hver ókvæntur | 1Kor 7 :361 |
til þess sem siðsamlegt er svo að þér mættuð jafnan óforhindraðir Drottni þjóna. | 1Kor 7 :361 |
hnossið tekur? Hlaupið nú og svo að þér höndlið það. En hver sá | 1Kor 9 :364 |
að freistnin fái þann einn enda að þér getið vel staðist. Hvar fyrir, | 1Kor 10 :365 |
eigi Guði. Nú vil eg eigi að þér verðið samlagsmenn djöflanna. Eigi fái | 1Kor 10 :366 |
setta yður. En það vil eg að þér vitið að Kristur er hvers | 1Kor 11 :367 |
hungrar, þá eti sá heima svo að þér komið eigi saman til dómsáfellis. | 1Kor 11 :368 |
gjöfum, en þó mest í því að þér mættuð spádóma fyrir segja. Því | 1Kor 14 :371 |
hann forbetrar Guðs söfnuð. Eg vilda að þér kynnið allir tungur að tala, | 1Kor 14 :371 |
vitast hvað að talað er. Því að þér talið þá í vind. Sennilega | 1Kor 14 :372 |
leikmaður eða vantrúaður, segðu þeir ekki að þér væruð galdir? En ef þér | 1Kor 14 :373 |
sé þar einninn um veturinn svo að þér gjörið mína útför hvert sem | 1Kor 16 :377 |
erum yðar hrósan líka svo sem að þér eruð og vor hrósan á | 2Kor. 1 :381 |
erum vér tilhjálpendur yðvars fagnaðar. Því að þér standið í trúnni. Eg þenkta | 2Kor. 2 :381 |
það eg kennda yðra raun, hvort að þér væruð hlýðugir í öllum greinum. | 2Kor. 2 :382 |
eg svo sem við börn mín að þér hegðið yður svo og einninn | 2Kor. 6 :387 |
þér voruð hryggvir til iðranar. Því að þér eruð guðlega hryggvir vorðnir svo | 2Kor. 7 :388 |
þér eruð guðlega hryggvir vorðnir svo að þér fenguð öngvan skaða af oss | 2Kor. 7 :388 |
hlutum þá hafi þér auðsýnt yður að þér eruð skírir þess verks. Fyrir | 2Kor. 7 :388 |
náð sé gnógleg meðal yðar svo að þér hafið allsgnægð í öllum hlutum | 2Kor. 9 :391 |
því það eg minnkaða mig svo að þér upphefðust því að eg hefi | 2Kor. 11 :393 |
vil eg einninn hrósa mér því að þér umlíðið gjarnan fáfróða með því | 2Kor. 11 :394 |
kraftaverkum. Því í hverju er það að þér eruð minni háttar en aðrar | 2Kor. 12 :396 |
er í yður? Nema það sé að þér séuð gæskulausir. En eg vona | 2Kor. 13 :397 |
þér séuð gæskulausir. En eg vona að þér þekkið það vér erum eigi | 2Kor. 13 :397 |
gæskulausir. En eg bið þess Guð að þér hafist ekkert vont að, eigi | 2Kor. 13 :397 |
aldir alda, amen. Mig undrar það að þér létuð svo snart snúa yður | Gal. 1 :400 |
heldur fyrir opinberan Jesú Kristi. Því að þér hafið vel heyrt mitt athæfi | Gal. 1 :400 |
eigi lengur undir þeim tyftunarmanni. Því að þér eruð allir Guðs börn fyrir | Gal. 3 :404 |
er eigi kall né kvinna. Því að þér eruð allir eitt í Kristo | Gal. 3 :404 |
ekki neitt mein mér gjört. Því að þér vitið það eg predikaði yður | Gal. 4 :405 |
það vitni ef mögulegt hefði verið að þér hefðuð yðar augu út slitið | Gal. 4 :405 |
þeir gjöra yður mér frásnúna svo að þér skuluð vanda um þá. Umvandanin | Gal. 4 :405 |
segi yður það ef svo er að þér látið umskera yður, þá er | Gal. 5 :406 |
ekki lögmálið, heldur vilja þeir það að þér látið umskera yður svo að | Gal. 6 :408 |
fyrir kærleikinn innrætast og grundvallast svo að þér mættuð höndla með öllum helgum | Ef. 3 :414 |
sem þó alla viðurkenning yfirgengur svo að þér uppfylltust með alls háttaðri Guðs | Ef. 3 :414 |
yður nú, eg bandingi í Drottni, að þér gangið svo sem verðugt er | Ef. 4 :414 |
líkami og einn andi svo sem að þér eruð kallaðir upp á eina | Ef. 4 :414 |
eg nú og vitna í Drottni að þér gangið eigi lengur svo sem | Ef. 4 :415 |
því verið eigi þeirra hluttakarar. Því að þér voruð forðum myrkur, en nú | Ef. 5 :416 |
fyrsta boðorð sem fyrirheit hefir: svo að þér vegni vel og sért langær | Ef. 6 :418 |
kraftar. Íklæðið yður Guðs herskrúða svo að þér getið staðið í gegn umsátum | Ef. 6 :418 |
fyrir þá höndlið Guðs herneskju svo að þér getið í móti staðið á | Ef. 6 :418 |
tala sem tilheyrilegt er. En það að þér vitið einninn hversu háttað er | Ef. 6 :419 |
sent hann til yðar vegna þess að þér vissuð hverninn oss vegnaði og | Ef. 6 :419 |
og vernda þetta evangelium, hvar af að þér eruð allir náðarinnar hluttakarar meður | Fil. 1 :421 |
allri viðurkenning og allri raun svo að þér megið reyna hvað best er | Fil. 1 :421 |
eg megi það af yður heyra að þér standið í einum anda og | Fil. 1 :422 |
sakir, eigi alleinasta það að gjöra að þér á hann trúið, heldur einninn | Fil. 1 :422 |
apostuli og nauðþurftarþénari er, af því að þér höfðuð heyrt það hann hefði | Fil. 2 :424 |
sent hann þess skjótara hingað svo að þér sæjuð hann og yrðuð glaðir | Fil. 2 :424 |
þeim sem svo ganga líka sem að þér hafið oss til fyrirmyndar. Því | Fil. 3 :425 |
í allsháttuðum vísdómi og skilningi svo að þér gangið Drottni verðuglegana til allrar | Kol. 1 :429 |
því sem á jörðu er. Því að þér eruð dauðir og yðart líf | Kol. 3 :432 |
regeri í yðrum hjörtum, til hvers að þér eruð einninn kallaðir í einum | Kol. 3 :433 |
öðlast af Drottni verðlaun arftökunnar. Því að þér þjónið Drottni Kristo. En hver | Kol. 3 :433 |
í næsta miklum algjörvileik svo sem að þér vitið hvílíkir vér vorum meðal | 1Þess. 1 :437 |
meður fögnuði í helgum anda svo að þér eruð fyrirmynd vorðnir allra trúaðra | 1Þess. 1 :437 |
og háðung þolað til Filippenses (sem að þér vitið), þó vorum vér samt | 1Þess. 2 :438 |
neitt sinn með smjaðrunarorðum umgengið sem að þér vitið og eigi með nokkru | 1Þess. 2 :438 |
vér vorum hjá yður svo sem að þér vitið hverninn að vér höfum | 1Þess. 2 :438 |
áminnt og huggað og það vottað að þér skylduð verðuglega ganga fyrir Guði, | 1Þess. 2 :438 |
í yður, þér sem trúið. Því að þér eruð eftirfylgjarar vorðnir, kærir bræður, | 1Þess. 2 :438 |
yðar skelfdist í þessum hörmungum. Því að þér vitið að vér erum þar | 1Þess. 3 :439 |
skuluð ganga og Guði þókknast svo að þér æ meir og meir fullkomnari | 1Þess. 4 :440 |
meir fullkomnari verðið í trúnni. Því að þér vitið hvað fyrir boðorð vér | 1Þess. 4 :440 |
það er vilji Guðs yðvarrar helgunar að þér haldið yður í frá frillulífi | 1Þess. 4 :440 |
ekki þörf yður að skrifa því að þér eruð sjálfir af Guði lærðir | 1Þess. 4 :440 |
ekki þörf yður að skrifa. Því að þér vitið sjálfir glögglega það dagur | 1Þess. 5 :441 |
og leiðréttið hver annan svo sem að þér og gjörið. En vér biðjum | 1Þess. 5 :442 |
En vér biðjum yður, kærir bræður, að þér áminnið óráðvanda, huggið vesala, umlíðið | 1Þess. 5 :442 |
hann hefir meðtekið af oss. Því að þér vitið hverninn þér skuluð oss | 2Þess. 3 :446 |
að sagt er: Í dag, ef að þér heyrið hans rödd, þá forherðið | Hebr. 4 :474 |
fast að halda allt til enda að þér letjist eigi, heldur eftirfylgjarar þeirra | Hebr. 6 :476 |
þeirra sem svo hefir gengið. Því að þér hafið sampínst mínum böndum og | Hebr. 10 :484 |
En þolinmæði er yður nauðsynleg svo að þér gjöri Guðs vilja og meðtakið | Hebr. 10 :484 |
gegn sér af syndurunum þoldi svo að þér letjist ekki né veilist í | Hebr. 12 :487 |
ekki né veilist í hugskotunum. Því að þér hafið enn ekki allt til | Hebr. 12 :487 |
er faðirinn tyftar eigi? En ef að þér eruð án tyftanar, hverrar hinir | Hebr. 12 :488 |
hennar með grátandi tárum leitaði. Því að þér eruð eigi gengnir til þess | Hebr. 12 :488 |
að segja en Abels. Sjáið til að þér undan teljist ekki þeim sem | Hebr. 12 :489 |
þeirra sem mótgöngu líða svo sem að þér séuð einninn limir þess sama | Hebr. 13 :489 |
en þolinmæðin hefir fullkomið verk svo að þér séuð fullkomnir og algjörðir og | Jak. 1 :494 |
af því þér biðjið vondslega svo að þér sóið því í yðrum lostagirndum. | Jak. 4 :498 |
ekki hver annan, kærir bræður, svo að þér fordæmist eigi. Sjáið, að dómarinn | Jak. 5 :500 |
og nei það nei er svo að þér fallið ekki í skrópasemd. Hryggist | Jak. 5 :500 |
og nú á hann trúið. Þó að þér sjáið hann eigi, svo munu | 1Pét. 1 :502 |
hér gangið með óttablendni. Og vitið að þér eruð eigi með forgengilegu gulli | 1Pét. 1 :503 |
að nýfædd börn upp á það að þér greruð fyrir þá sömu ef | 1Pét. 2 :504 |
hin heilaga þjóð, fólk eigindómsins, svo að þér skuluð kunngjöra dyggðir hans sem | 1Pét. 2 :504 |
Því að það er vilji Guðs að þér með velgjörningi niðurþaggið óviturleik heimskra | 1Pét. 2 :505 |
þolað og oss til eftirdæmis látið að þér skylduð svo eftirfylgja hans fótsporum | 1Pét. 2 :505 |
benjar vér erum heilbrigðir vorðnir. Því að þér voruð svo sem villir, ráfandi | 1Pét. 2 :505 |
þar í gegn blessið og vitið að þér eruð þar tilkallaðir það þér | 1Pét. 3 :506 |
þér eftirfylgið hinu góða? Og þótt að þér líðið fyrir réttlætisins sakir, þá | 1Pét. 3 :506 |
betra fyrst það er Guðs vilji að þér heldur fyrir velgjörða en illgjörða | 1Pét. 3 :506 |
stærsta fyrirheit er oss veitt svo að þér fyrir það sama hluttakarar yrðuð | 2Pét. 1 :511 |
áminna yður jafnlega um þetta þó að þér vitið það og eruð styrkvir | 2Pét. 1 :512 |
og áminni yðvart skært hugskot svo að þér hugleiðið þau orð sem yður | 2Pét. 3 :514 |
heyrðum, það boðum vér yður svo að þér hefðuð samfélag meður oss og | 1Jóh. 1 :517 |
sonakorn, þetta skrifa eg yður svo að þér syndgið eigi. Og ef einhver | 1Jóh. 2 :518 |
nafn. Eg skrifa yður, feðrunum, því að þér kennið þann sem af upphafi | 1Jóh. 2 :518 |
er. Eg skrifa yður, æskumönnum, því að þér hafið illskufjanda yfirunnið. Eg skrifa | 1Jóh. 2 :518 |
yfirunnið. Eg skrifa yður, smábörnunum, því að þér kennið föðurinn. Eg skrifaði yður, | 1Jóh. 2 :518 |
upphafi er. Eg skrifaði yður, æskumönnum, að þér styrkvir eruð og það Guðs | 1Jóh. 2 :518 |
trúið á nafn Guðs sonar, svo að þér vitið það þér hafið eilíft | 1Jóh. 5 :523 |
er sá Antakristur. Sjáið yður fyrir að þér glatið ekki því hvað þér | 2Jóh. :524 |
hvað þér hafið verkað, heldur svo að þér meðtakið full verðlaun. Hver hann | 2Jóh. :524 |
eg æski í öllum greinum það að þér vel vegni og heilbrigður sért | 3Jóh. :525 |
einkunnardrottnara. En eg vil undirvísa yður að þér eitt sinn vitið það Drottinn | Júd. :526 |
Útgangið af henni, mitt fólk, svo að þér verðið eigi hluttakarar hennar synda | Opinb. 18 :552 |
yður til kveldverðar hins mikla Guðs að þér etið hold konunganna og landsstjórnaranna | Opinb. 19 :554 |
andagift allri guðsdómsins guðsspjalllegri speki svo að þér séuð honum þægilegir í öllu, | Eftirmáli :570 |
vorðinn. Syndga nú eigi oftar svo að þig hendi eigi annað verra. Sá | Jóh. 5 :194 |
Og enginn skal þér til leggja að þig megi skaða því að margt | Post. 18 :276 |
faðir eftir því sem skrifað er, að þig hefi eg settan til föður | Róm. 4 :326 |
að þú auglýsir son þinn svo að þinn sonur auglýsi og þig svo | Jóh. 17 :223 |
helvíti, og eigi leyfir þú það að þinn heilagi skuli rotnan sjá. Kunna | Post. 2 :238 |
öldungsins. Iðka þetta og umgakk svo að þinn frami sé opinber hverjum manni. | 1Tím. 4 :453 |
vilja vilda eg ekkert gjöra svo að þinn góði væri ekki neyddur, heldur | Fíl. :468 |
frelsa þú oss af illu. Því að þitt er ríkið, máttur og dýrð | Matt. 6 :20 |
sönnu ertu og af þeim því að þitt mál opinberar þig. Þá tók | Matt. 26 :68 |
verður þér af þessu orði því að þitt hjarta er eigi réttferðugt fyrir | Post. 8 :253 |
vita hvað hin hægri gjörir svo að þín ölmusa sé í leyni og | Matt. 6 :19 |
hans : Óttast þú eigi, Sakaría, því að þín bæn er alheyrð. Og Elísabet, | Lúk. 1 :116 |
hveiti. En eg bað fyrir þér að þín trúa þrotnaði eigi. Og hvenar | Lúk. 22 :175 |
Jesúm og við alla heilaga það að þín trúa, hverja vér sameiginlega höfum, | Fíl. :468 |
héðan og gakk til Júðalands svo að þínir lærisveinar sjái þau verk eð | Jóh. 7 :199 |
meir í þér heyrð verða. Því að þínir kaupmenn voru höfðingjar á jörðu | Opinb. 18 :553 |
sem guðlegs lögmáls háttur er til að þjá og krefja, líka svo þjár | Róm. Formáli :315 |
forna Adam að deyða og holdið að þjá. Í hinum níunda, x., xi. | Róm. Formáli :316 |
Enginn kann tveimur herrum í senn að þjóna. Annaðhvort hann afrækir þann eina | Matt. 6 :20 |
orð. En Marta braust nóg fyrir að þjóna honum. Hún gekk að og | Lúk. 10 :146 |
þér hafið yðra limu léð til að þjóna óhreinleikanum í frá öðru ranglæti | Róm. 6 :329 |
þér nú ljá yðra limu til að þjóna réttlætinu til helgunar. Því þá | Róm. 6 :330 |
til Guðs í frá skurguðum til að þjóna lifanda og sannarlegum Guði og | 1Þess. 1 :437 |
sem eftir lögmálinu gjafir offra, hverjir að þjóna þeirri fyrirmynd og skugga himneskra | Hebr. 8 :479 |
vorar samviskur af dauðum verkum til að þjóna Guði lifanda. Og þar fyrir | Hebr. 9 :481 |
syndir að drýgja, heldur honum einum að þjóna í allsháttaðri náð og manndyggðum. | Eftirmáli :567 |
yður. Sannlega, sannlega segi eg yður að þjóninn er eigi meir sínum herra | Jóh. 13 :216 |
kalla eg yður eigi þénara því að þjónninn veit eigi af hvað hans | Jóh. 15 :220 |
sama ríki svo hann tók vesöld að þola. Hann fór og hélt til | Lúk. 15 :159 |
degi. En honum byrjar fyrst margt að þola og hraktur vera af þessari | Lúk. 17 :163 |
mæli eg eigi í móti dauða að þola. En ef ekkert finnst þeirra, | Post. 25 :293 |
miklu heldur meður fólki Guðs ómak að þola en að hafa stundlegt eftirlæti | Hebr. 11 :486 |
tæli yður með skynsamlegri ræðu því að þó eg sé þar ekki eftir | Kol. 2 :431 |
fyrr en S. Pétur) líflátinn, hvað að þó sýnist það hann hafi löngu | Jak. Formáli :493 |
er var og eigi er, hvert að þó er. Og hér er það | Opinb. 17 :551 |
að án trúarinnar er ómögulegt Guði að þókknast. Því hver hann vill koma | Hebr. 11 :484 |
hann til þeirra þar þeir voru að þrátta sín á milli og tók | Post. 7 :248 |
kom upp til Jerúsalem, tóku þeir að þrátta í móti honum sem voru | Post. 11 :260 |
þráttanir. En þjónustumanni Drottins tilheyrir ekki að þrátta, heldur vingjarnlegum að vera við | 2Tím. 2 :460 |
ágirndum, drambsemi, hæðni, frillulifnaði, hræsni svo að þreifa má að hann meinar hina | 2Pét. Formáli :510 |
svo aftur til Damasko. Eftir það að þremur árum liðnum kom eg til | Gal. 1 :401 |
tóku lögspekingar til og farísei þunglega að þrengja að honum og vélsamlega hann | Lúk. 11 :149 |
Og nafn stjörnunnar hét Remma því að þriðjungur snerist í remmu, og margir | Opinb. 8 :539 |
vitnar það andinn er sannleiki. Því að þrír eru sem vitnisburðinn gefa á | 1Jóh. 5 :523 |
af Klóes eru út af yður að þrætur sé yðar á milli. En | 1Kor 1 :352 |
nauðþurft sem hún kann yðar við að þurfa því að hún hefir mörgum | Róm. 16 :346 |
væta hans fætur með tárum og að þurrka meður lokkum síns höfuðs, kyssti | Lúk. 7 :135 |
héldu sig vísa vera eru þeir að þussum vorðnir og hafa umsnúið dýrð | Róm. 1 :321 |
útskýra. Af því athuga það vandlega að þú gjör eigi Krist að Moysen, | Formáli :7 |
réttlega játaður. Því sjá nú til að þú haga þér svo í þessum | Formáli :8 |
svo í þessum nýja testaments bókum að þú kunnir þær að lesa á | Formáli :8 |
og þörf á að vita þó að þú sæir aldri aðrar bækur né | Formáli :10 |
á höndum bæri þeir þig svo að þú steyttir eigi fót þinn við | Matt. 4 :15 |
kastaður. Að sönnu segi eg þér að þú munt eigi þaðan út fara | Matt. 5 :18 |
eigi sverja við höfuð þitt því að þú formátt eigi að gjöra eitt | Matt. 5 :18 |
auga, og gef þá gætur að, að þú fáir út dregið ögnina af | Matt. 7 :21 |
Jesús sagði til hans: Sjá til að þú segir það eigi neinum, heldur | Matt. 8 :23 |
sagði: Lávarður, eg em eigi verðugur að þú gangir inn undir mitt þak, | Matt. 8 :23 |
þig faðir, herra himins og jarðar, að þú duldir þetta fyrir spekingum og | Matt. 11 :31 |
en aðrir þú sért Elías, sumir að þú sért Jeremías eður einn af | Matt. 16 :42 |
himneskur faðir. Eg segi þér og að þú ert Petrus, og yfir þennan | Matt. 16 :43 |
andskoti, þú ert mér hneykslanlegur því að þú skilur eigi hvað Guðs, heldur | Matt. 16 :43 |
þénurum og sögðu: Meistari, vær vitum að þú ert sannsögull og kennir Guðs | Matt. 22 :55 |
í sannleika, skeytir eigi nokkrum því að þú fer eigi að yfirlitum manna. | Matt. 22 :55 |
hinn góði þjón og trúlyndi. Því að þú vart trúr yfir fáu, mun | Matt. 25 :63 |
meðtekið og sagði: Herra, eg veit að þú ert harður mann, uppsker hvar | Matt. 25 :63 |
Eg særi þig fyrir lifanda Guð að þú segir oss ef þú ert | Matt. 26 :68 |
þú að glata oss? Eg veit að þú ert hinn heilagi Guðs. Jesús | Mark. 1 :75 |
og sagði honum: Sjá nú til að þú seg það öngum, heldur far | Mark. 1 :77 |
hæsta? Eg særi þig fyrir Guð að þú kveljir mig eigi. En Jesús | Mark. 5 :84 |
bað hann og sagði: Eg vil að þú gefir mér nú strax höfuð | Mark. 6 :87 |
segja þú sért Elías, en sumir að þú sért einn af spámönnum. Þá | Mark. 8 :93 |
bak mér aftur, þú andskoti, því að þú skynjar eigi það guðlegt er, | Mark. 8 :93 |
hinn dumbi andi, eg býð þér að þú farir út af honum og | Mark. 9 :95 |
nema Guð einn. Boðorðin muntu kunna, að þú skulir ei hórdóm drýgja, eigi | Mark. 10 :98 |
hans og sögðu: Meistari, við viljum að þú gjörir fyrir okkur hvers sem | Mark. 10 :99 |
hver hefir gefið þér vald til að þú gjörðir þetta? En Jesús svaraði | Mark. 11 :102 |
sögðu til hans: Meistari, vér vitum að þú ert sannsögull og skeytir eigi | Mark. 12 :103 |
sannsögull og skeytir eigi neinum því að þú fer eigi eftir yfirlitum manna, | Mark. 12 :103 |
viltu vér förum og reiðum til að þú neytir páskanna? Og hann sendi | Mark. 14 :108 |
Sannlega ertu einn af þeim því að þú ert einn Galíleari, og þitt | Mark. 14 :111 |
skikkanlega til, minn góði Teófíli, svo að þú kynnir sannan grunn þeirra orða | Lúk. 1 :116 |
að boða þér þetta. Og sjá, að þú munt mállaus verða og eigi | Lúk. 1 :117 |
þetta mun fram koma, fyrir því að þú trúðir ei mínum orðum, þau | Lúk. 1 :117 |
hennar: Óttast þú eigi, María, því að þú fannt náð hjá Guði. Sé, | Lúk. 1 :117 |
kallaður vera spámaður ins hæðsta því að þú munt fyrir renna augliti Drottins | Lúk. 1 :119 |
sínum höndum beri þeir þig svo að þú drepir eigi fæti þínum við | Lúk. 4 :126 |
að fyrirfara oss. Eg veit vel að þú ert hinn heilagi Guðs. Og | Lúk. 4 :127 |
þínu auga, og sjá þá til að þú dragir út ögnina af þíns | Lúk. 6 :133 |
og sögðu: Verður er hann þess að þú veitir honum það því að | Lúk. 7 :133 |
því að eg em ei verður að þú gangir inn undir mitt þak. | Lúk. 7 :133 |
þig faðir, Drottinn himins og jarðar, að þú huldir þetta fyrir spekingum og | Lúk. 10 :145 |
valdsmanninn, þá kosta kapps á veginum að þú losir þig frá honum, að | Lúk. 12 :153 |
halda hinn yðsta sess. Heldur nær að þú verður boðinn, þá far og | Lúk. 14 :156 |
þér? Gjör reikning þinnar ráðsmennsku því að þú mátt eigi héðan af ráðsmennsku | Lúk. 16 :160 |
Abraham sagði til hans: Hugleittu sonur að þú meðtókst þinn góða í lífi | Lúk. 16 :161 |
hann: Þá bið eg þig faðir að þú send hann í míns föðurs | Lúk. 16 :161 |
sveitadúki fólgið. Eg hræddunst þig því að þú ert maður ógurlegur, tekur það | Lúk. 19 :167 |
að og sögðu: Meistari, vær vitum að þú segir rétt og kennir og | Lúk. 20 :170 |
áður þú hefir þrysvar afneitað því að þú þekkir mig. Og hann sagði | Lúk. 22 :175 |
Ertu alleina svo ókenndur til Jerúsalem að þú veist eigi hvað á þessum | Lúk. 24 :181 |
honum: Hvert teikn sýnir þú oss að þú megir þetta gjöra? Jesús svaraði | Jóh. 2 :187 |
sagði til hans: Rabbí, vér vitum að þú ert einn meistari af Guði | Jóh. 3 :188 |
Gef mér að drekka, má vera að þú beiddir af honum og hann | Jóh. 4 :190 |
sagði til hans: Herra, eg sé að þú ert spámaður. Feður vorir hafa | Jóh. 4 :191 |
sögðu honum: Segju vær eigi vel að þú ert samverskur og hefir djöfulinn? | Jóh. 8 :205 |
Júðar við hann: Nú finnu vær að þú hefir djöfulinn. Abraham er dauður | Jóh. 8 :205 |
til hans: Já, herra. Eg trúi að þú sért sá Kristur, sonur Guðs, | Jóh. 11 :211 |
heyrðir mig, en eg veit þó að þú heyrir mig jafnan, heldur fyrir | Jóh. 11 :212 |
það svo að það trúi því að þú sendir mig. Þá hann hafði | Jóh. 11 :212 |
hans: Herra, hvað verður þess gjört að þú munt vilja opinbera sjálfan þig | Jóh. 14 :219 |
mælir öngva orðskviðu. Nú vitum vær að þú veist alla luti, og þú | Jóh. 16 :223 |
spyrji þig. Fyrir það trúum vér að þú sért af Guði út genginn. | Jóh. 16 :223 |
og sagði: Faðir, stundin er komin að þú auglýsir son þinn svo að | Jóh. 17 :223 |
þér út genginn og trúa því að þú sendir mig. Eg bið fyrir | Jóh. 17 :224 |
eigi af heiminum. Eg bið eigi að þú takir þá af heiminum, heldur | Jóh. 17 :224 |
þú takir þá af heiminum, heldur að þú geymir þá frá illu. Þeir | Jóh. 17 :224 |
eitt og það að heimurinn kenni að þú sendir mig og það þú | Jóh. 17 :224 |
dýrð, þá þú gaft mér því að þú elskaðir mig fyrr en heimurinn | Jóh. 17 :225 |
minn. Jesús sagði til hans: Því að þú sátt mig Tóma, þá trúir | Jóh. 20 :232 |
hold man hvílast í voninni. Því að þú munt eigi forláta mína önd | Post. 2 :238 |
því uppfyllti andskotinn hjarta þitt svo að þú lygir að heilögum anda og | Post. 5 :244 |
sé meður þér til glötunar því að þú meintir Guðs gáfu með pening | Post. 8 :252 |
þeim er þú komt hér svo að þú fengir sýn aftur og uppfylltist | Post. 9 :255 |
þig heiðnum þjóðum til ljóss svo að þú sért hjálpráð allt til yðsta | Post. 13 :266 |
býð þér í nafni Jesú Kristi að þú farir út frá henni. Og | Post. 16 :272 |
feðra vorra hefir skikkað þig til að þú skyldir viðurkenna hans vilja og | Post. 22 :287 |
heyra rödd af hans munni. Því að þú munt hans vottur verða til | Post. 22 :287 |
bið eg þig fyrir þína manndyggð að þú heyrir oss fáein orð. Þennan | Post. 24 :291 |
óskelfdu hugarfari mína sök forsvara. Því að þú mátt vita að það eru | Post. 24 :291 |
Gyðinga. Fyrir því bið eg þig að þú vildir þolinmóðlega heyra mig. Að | Post. 26 :294 |
Agrippa herra konungur, spámönnunum? Eg veit að þú trúir. En Agrippa sagði til | Post. 26 :296 |
þig og gæfi þér svo mikið að þú gjörðir hans registrum þar fullnægju | Róm. Formáli :314 |
Jesúm Krist og hans evangelia svo að þú mættir fá viðurkenning þinna synda | Róm. Formáli :317 |
vín. Fyrir því gæt þess vandlega að þú drekkir ekki vín meðan þú | Róm. Formáli :317 |
gjöra og þú gjörir hið sama að þú munir umflýja Guðs dóm? Eða | Róm. 2 :232 |
menn ljúgarar svo sem skrifað er að þú réttlátur sért í þínum ræðum | Róm. 3 :324 |
í gegn þeim, þá máttu vita að þú ber eigi rótina, heldur ber | Róm. 11 :338 |
gnagan sinnar samvisku. Miklu betra er að þú etir ekki kjöt og drekkir | Róm. 14 :343 |
fram? Eða hvað hefir þú það að þú hafir eigi meðtekið? En fyrst | 1Kor 4 :356 |
Eða hvað veistu það, kona, nema að þú kunnir að gjöra manninn hólpinn? | 1Kor 7 :360 |
er þú meðtekið hefur í Drottni að þú fullkomnir það. Heilsan af minni | Kol. 4 :434 |
eftir hinum fyrri spádómum yfir þér að þú fremjir í þeim góðan riddaraskap, | 1Tím. 1 :450 |
að koma, en ef mér seinkar að þú vitir hverninn þú skalt ganga | 1Tím. 3 :452 |
anda sem í oss byggir. Því að þú veist það þeir hafa allir | 2Tím. 1 :458 |
og vanvirðilegar spurningar flý þú því að þú veist að þær ala þráttanir. | 2Tím. 2 :460 |
stað, svo segjandi: Hvað er maðurinn að þú minnist hans? Og mannsins son | Hebr. 2 :471 |
þú minnist hans? Og mannsins son að þú vitjir hans? Litla stund hefir | Hebr. 2 :471 |
fullkomna skyldi: Sjá til (sagði hann) að þú alla hluti gjörir eftir þeirri | Hebr. 8 :479 |
skulir þú í hel slá. Þótt að þú drýgir nú eigi hór, en | Jak. 2 :496 |
Og það hefir þú vel gjört að þú hefir þeim fyrir Guði verðuglega | 3Jóh. :525 |
gjörir iðran. En það hefir þú að þú hatar verk þeirra Nikólaítarum, hver | Opinb. 2 :531 |
vii. Eg veit þín verk því að þú hefir það nafn að þú | Opinb. 3 :532 |
því að þú hefir það nafn að þú lifir og ert dauður. Vert | Opinb. 3 :532 |
enginn fær þær aftur látið. Því að þú hefir nokkurn lítinn kraft og | Opinb. 3 :533 |
útskyrpa þér af mínum munni. Því að þú segir: Eg em ríkur og | Opinb. 3 :533 |
blindur og fatlaus. Eg ræð þér að þú kaupir gull af mér það | Opinb. 3 :533 |
smyr þín augu meður augnasmyrslum svo að þú sjáir. Hverja eg elska, þá | Opinb. 3 :534 |
dýrð og heiðran og kraft því að þú hefir alla hluti skapað, og | Opinb. 4 :535 |
upp að brjóta hennar innsiglin því að þú ert slátraður og endurleystir oss | Opinb. 5 :535 |
og sá þú tilkomandi ert því að þú hefir meðtekið þinn mikla kraft | Opinb. 12 :543 |
Drottinn, og mikla þitt nafn? Því að þú einn ert heilagur, af því | Opinb. 15 :548 |
hann sagði til mín: Sjá til að þú gjör það ei. Eg em | Opinb. 19 :554 |
Og hann sagði til mín: Gæt að þú gjör eigi þetta. Því að | Opinb. 22 :559 |
aðrir dauðu endurlifnuðu ekki þar til að þúsund ár fullkomnuðust. Þetta er hin | Opinb. 20 :555 |
girndir að deyða og sína limu að þvinga svo að hann verði andanum | Róm. Formáli :313 |
Í hinum fjórða lærir hann holdið að þvinga með sparneytni, vökum, bindindi, bænahaldi | 1Pét. Formáli :501 |
kom og vindar blésu og dundu að því húsi, og það hrapaði, og | Matt. 7 :23 |
Og þeir óttuðust að spyrja hann að því sama orði. En sá þanki | Lúk. 9 :143 |
hingað. Og ef nokkur spyr yður að því þér leysið hann, þá segið | Lúk. 19 :168 |
í það sinn og óttuðust fólkið að því að þeir formerktu að hann | Lúk. 20 :170 |
hér, heldur er hann upprisinn. Hugleiðið að því hvað hann talaði fyrir yður | Lúk. 24 :181 |
skipið, og jafnsnart var skipið komið að því landi sem þeir fóru til. | Jóh. 6 :196 |
mig að: Hvert fer þú? heldur að því eg talaði þetta til yðar, | Jóh. 16 :222 |
og sagði til þeirra: Þér spyrjið að því yðar í milli: Innan skamms | Jóh. 16 :222 |
einu samheldi að heyra og gætur að því að gefa sem af Filippo | Post. 8 :252 |
þvottdeginum gengu vér út af borginni að því vatni, hvar þeir plöguðu að | Post. 16 :272 |
Drottinn opnaði svo að hún gætti að því hvað af Páli sagðist. En | Post. 16 :272 |
heyrðu af upprisu framliðinna, hæddu sumir að því, en sumir sögðu: Vér skulum | Post. 17 :276 |
þjóða. En þeir heyrðu hann allt að því orði, hófu upp raddirnar og | Post. 22 :287 |
að landi. Og er vér komum að því rifi er sjór gekk umhverfis, | Post. 27 :299 |
hann segir hér í fimmta kapítula að því gramari sem maðurinn er lögmálinu, | Róm. Formáli :303 |
það hvað hátt er, heldur lútið að því sem lágt er. Verið eigi | Róm. 12 :340 |
eigi allt til uppreistar. Enginn spyrji að því hvað hans er, heldur að | 1Kor 10 :366 |
að því hvað hans er, heldur að því hvað annars er. Allt hvað | 1Kor 10 :366 |
læra, þá spyrji þær menn sína að því heima. Því að konunni eru | 1Kor 14 :373 |
þá forlengir oss og erum þyngdir að því vér vildum fegnir eigi nöktir, | 2Kor. 5 :385 |
því vér erum í hrósunina komnir, að því margir hrósa sér eftir holdinu, | 2Kor. 11 :394 |
eg vil eigi vera yður þungur að því eg spyr eigi eftir yðru, | 2Kor. 12 :396 |
bandingi Kristi Jesú fyrir yður heiðingja, að því þér hafið heyrt út af | Ef. 3 :413 |
til baka er og dreg mig að því sem í fyrir er. Eg | Fil. 3 :425 |
sem í fyrir er. Eg skunda að því uppsettu takmarki eftir því hnossi, | Fil. 3 :425 |
yður og áminnum í Drottni Jesú að því þér hafið af oss meðtekið | 1Þess. 4 :440 |
ríkis, fyrir hvert þér og líðið. Að því er það rétt hjá Guði | 2Þess. 1 :444 |
en með verkunum afneita þeir því að því þeir eru bölvanlegir og vantrúaðir | Tít. 1 :465 |
hugleiðandi þig jafnlega í mínum bænum að því eg heyri út af þeim | Fíl. :467 |
oss að gefa þess framar gaum að því það vér heyrum svo að | Hebr. 2 :471 |
Amen. Fyrir Silvanum, yðvarn trúan bróður (að því eg meina), hefi eg fátt | 1Pét. 5 :509 |
snarlega mitt hreysi af að leggja að því eð Jesús Kristus hefir mér | 2Pét. 1 :512 |
hafið þar gát á svo sem að því ljósi þar lýsir í myrkum | 2Pét. 1 :512 |
spurðu farísei og hinir skriftlærðu hann að: Því ganga þínir lærisveinar eigi eftir | Mark. 7 :90 |
genginn, spurðu hans lærisveinar hann leynilega að: Því gátu vær eigi drifið hann | Mark. 9 :95 |
saddúkeos, og sá selskapur skildi sig að. Því að Saddúkei segja upprisu framliðinna | Post. 23 :288 |
fengi að vita hversu yður fer að. Því að eg hefi öngvan sem | Fil. 2 :423 |
koma og bannið þeim eigi því að þvílíkra er Guðs ríki. Sannlega segi | Mark. 10 :97 |
koma og bannið þeim eigi því að þvílíkra er Guðs ríki. Sannlega segi | Lúk. 18 :165 |
Sílóa og þvo þér. Eg gekk að þvo mér og fékk sýnina. Þeir | Jóh. 9 :206 |
í eina munnlaug og tók til að þvo fæturna á lærisveinunum og þurrkaði | Jóh. 13 :216 |
sagði til hans: Herra, átt þú að þvo á mér fætur? Jesús svaraði | Jóh. 13 :216 |
Sá þveginn er, hann þarf eigi að þvo nema fæturnar því hann er | Jóh. 13 :216 |
vér sjálfir upphefjum klókir og vitrir að þykjast. Öllu deili eins, líka svo | 1Kor Formáli :349 |
þíns hjarta. Eða hvað hefir það að þýða, þú kennir öðrum að stela | Róm. Formáli :303 |
þeim gaf hann nafnið Bnehargen, hvað að þýðist reiðarþrumusynir, og Andream, Filippum, Bartólómeum, | Mark. 3 :80 |
þér? Þeir sögðu honum: Rabbí, hvað að þýðist meistari, hvar ert þú heima? | Jóh. 1 :186 |
þú til díkisins Sílóa, og hvað að þýðist sendur, og þvo þér. Þá | Jóh. 9 :206 |
þér hafa gjörð verin, kann vera að þær hefði staðið allt til þessa | Matt. 11 :31 |
og fagnaði miklum og hlupu svo að þær undirvísuðu það hans lærisveinum. En | Matt. 28 :73 |
María Jakobi og Salóme dýrleg smyrsl að þær kæmi og smyrði Jesúm. Og | Mark. 16 :113 |
Og ekkert sögðu þær neinum því að þær voru hræddar. En er Jesús | Mark. 16 :114 |
að hans gjörðir verði kunnar því að þær eru í Guði gjörðar. Eftir | Jóh. 3 :189 |
gjafir og kallan eru þess háttar að þær fá hann eigi iðrað. Því | Róm. 11 :339 |
heldur eftir því sem skrifað er að þær smánir, sem þig lýttu, féllu | Róm. 15 :344 |
beri einninn öngvan dýrmætan búnað, heldur að þær sé sínum bændum hlýðugar. Í | 1Tím. Formáli :448 |
hinum fyrrsögðum er mótstaðlegur og það að þær persónur munu þar ekki inni | 1Tím. Formáli :448 |
og örvilnunar. Slíkt hið sama konunnar að þær prýði sig í sómasamlegum búnaði | 1Tím. 2 :451 |
láti söfnuðinn ekki þyngdan verða svo að þær, sem sannar ekkjur eru, mættu | 1Tím. 5 :454 |
flý þú því að þú veist að þær ala þráttanir. En þjónustumanni Drottins | 2Tím. 2 :460 |
í þolinmæðinni. Líka einninn rosknum konum að þær hegði sér sem guðræknum hæfir, | Tít. 2 :465 |
ekki lastanarsamar, ekki vínsvelgjur, góðar lærimæður, að þær læri ungar konur hæfilátar að | Tít. 2 :465 |
konur hæfilátar að vera og það að þær hafi kæra sína bændur og | Tít. 2 :465 |
og laganna deilur forðast þú. Því að þær eru óþarfar og fáfengar. Fordæðumann | Tít. 3 :466 |
réttilega heilagar bækur eru inni samhljóðandi að þær allar saman predika Kristum og | Jak. Formáli :493 |
tungu af vondu og sínar varir að þær eigi flærð tali. Hann hneigi | 1Pét. 3 :506 |
ennum. Og þeim varð það gefið að þær aflífuðu þá eigi, heldur það | Opinb. 9 :540 |
þær aflífuðu þá eigi, heldur það að þær kveldu þá í fimm mánuðu. | Opinb. 9 :540 |
kominn til þeirra, en sjórinn tók að æsast upp af miklu veðri. Þeir | Jóh. 6 :196 |
hvað er þýðist huggunar sonur, levíti að ætt út af Kýprien, hann hafði | Post. 4 :244 |
sig, en þeir sem verðugir verða að öðlast hinn annan heim og upprisuna | Lúk. 20 :171 |
hlýtur einasta sú trúa þá náð að öðlast sem Abraham var fyrir heitin. | Róm. Formáli :312 |
oss trúa fyrir þau verk réttlætingina að öðlast eður verðskuldað geta fyrir Guði | Eftirmáli :569 |
hinn forna Adam, gjörandi oss algjörlegana að öðrum mönnum út af réttu hjarta, | Róm. Formáli :307 |
eldi mun hún brennd verða því að öflugur er Drottinn Guð, sá er | Opinb. 18 :552 |
hver annan innbyrðis að reita og að öfunda. Kærir bræður, ef maðurinn verður | Gal. 6 :408 |
og hlupu í svínin, og sjá, að öll svínahjörðin fleygði sér með ös | Matt. 8 :25 |
eigi lítil var fyrir sjónum svo að öll von vors hjálpræðis var horfin. | Post. 27 :298 |
var það já í honum. Því að öll Guðs fyrirheit eru já í | 2Kor. 1 :381 |
kærleikann, þá þjóni hver öðrum. Því að öll lög verða í einu orði | Gal. 5 :407 |
og þeim sem sannleikinn viðurkenna. Því að öll Guðs skepna er góð og | 1Tím. 4 :452 |
fyrir trúna á Jesúm Kristum. Því að öll ritning, guðdómlega innblásin, er nytsamleg | 2Tím. 3 :461 |
Krists eyrindi eður ekki eftir því að öll ritningin tjáir og lærir eigi | Jak. Formáli :493 |
verðaurum akursins? Var hann eigi þinn að öllu, og þá hann var seldur, | Post. 5 :244 |
breyskvu. Hverjum manni em eg vorðinn að öllu deili svo að eg gjörða | 1Kor 9 :364 |
þeirra hjörtu eru langt frá mér. Að öngu dýrka þeir mig á meðan | Matt. 15 :40 |
út af honum og grandaði honum að öngu. Ótta sló og yfir alla | Lúk. 4 :127 |
trúðu, eru í sundur dreifðir og að öngu gjörðir. Eftir hann stóð upp | Post. 5 :246 |
þér forsmánarar, undrið yður og verðið að öngu því að eg gjöri það | Post. 13 :266 |
til sölu, það etið, eftir spyrjandi að öngu upp á það þér vægið | 1Kor 10 :366 |
hrósan út af yður yrði ei að öngu í þeirri grein og þér | 2Kor. 9 :391 |
á einni stundu er slíkur ríkidómur að öngu vorðinn. Og allir skipstjórnarmenn og | Opinb. 18 :553 |
dæmi eg ekki sjálfur mig. Því að öngvaneginn em eg mér sjálfum samráður, | 1Kor 4 :356 |
annan bjartleik hafa og stjörnurnar því að önnur stjarnan yfirvinnur aðra í bjartleika. | 1Kor 15 :376 |
og hefir borgirnar Sódóme og Gómorre að ösku gjört, umturnað og fordæmt, setjandi | 2Pét. 2 :513 |