AFAR......................1 | |
var gabbaður af vitringunum, var hann afar reiður og sendi út og lét | Matt. 2 :13 |
AFBROT....................1 | |
yður þá þér voruð dauðir fyrir afbrot og syndir, í hverjum þér hafið | Ef. 2 :412 |
AFENT.....................1 | |
gætu veitt hann í orðum og afent hann herradæminu og yfirvaldinu landstjórnarans. Og | Lúk. 20 :170 |
AFENTU....................1 | |
Sálus komu til Jerúsalem aftur og afentu þeim þær vistir og tóku með | Post. 12 :263 |
AFFALLA...................1 | |
kraft eftirkomandi veraldar og ef þeir affalla aftur að nýju og krossfesta á | Hebr. 6 :476 |
AFFALLIÐ..................2 | |
er uppþornað og þess blómstur er affallið. En orð Drottins blífur að eilífu. | 1Pét. 1 :504 |
villu dáðlausra manna fráleiddir verðið og affallið í frá yðrum eiginlegum staðleik. En | 2Pét. 3 :515 |
AFFALLINN.................1 | |
forlést. Minnst á hvar þú ert affallinn, og gjör iðran, og gjör þín | Opinb. 2 :530 |
AFFELLUR..................1 | |
mun hann forganga s og blómstrið affellur og þess fagra álit fordjarfast. Líka | Jak. 1 :494 |
AFFLETT...................1 | |
og á krossinn neglt og hefir afflett höfðingjadóma og volduga og til sýnis | Kol. 2 :431 |
AFFLEYGIR.................1 | |
nær það hristist af vindi miklum, affleygir sínum fíkjum. Og himinninn undanlét sem | Opinb. 6 :537 |
AFGANGS...................3 | |
það yfir var, (vii) karfir meður afgangs leifar. Og þeir voru sem etið | Mark. 8 :92 |
Þann er miklu safnaði hafði ekkert afgangs, og sá er litlu safnaði, hann | 2Kor. 8 :390 |
skaðann. Og þar voru enn menn afgangs, þeir sem eigi urðu í hel | Opinb. 9 :541 |
AFGANGSLEIFAR.............1 | |
þúsunda. Hversu margar karfir fullar með afgangsleifar tóku þér þá upp? Þeir sögðu: | Mark. 8 :92 |
AFGANGURINN...............1 | |
þá mundi þó það eina, sem afgangurinn er, hólpið verða. Því að sína | Róm. 9 :335 |
AFGJÖRÐIR.................1 | |
að ef þér fyrirlátið mönnum sínar afgjörðir, þá mun yðar himneskur faðir fyrirláta | Matt. 6 :20 |
AFGJÖRÐUM.................1 | |
að eg mun líknsamur vera þeirra afgjörðum, og syndir þeirra og ranglæti vil | Hebr. 8 :480 |
AFGLAPI...................1 | |
sekur, en hver eð segir: Þú afglapi, hann verður sekur helvítis elds. Fyrir | Matt. 5 :17 |
AFGUÐ.....................1 | |
er yfir blifið en sá þeirra afguð er Magi heitir, hvers þénara hinn | Róm. Formáli :319 |
AFGUÐI....................1 | |
og eirs og steina og trés afguði sem hvorki sjá né heyra né | Opinb. 9 :541 |
AFHENTI...................2 | |
En þá vér komum í Rómam, afhenti hundraðshöfðinginn bandingjana þeim æðsta hershöfðingja. En | Post. 28 :300 |
á hina heilögu og ekkjurnar og afhenti þeim hana lifandi. Og það kunngjörðist | Post. 9 :257 |
AFHÖFÐA...................3 | |
risinn. Heródes sagði: Jóhannem lét eg afhöfða, eða hver er þessi, af þeim | Lúk. 9 :140 |
hann: Sá Jóhannes sem eg lét afhöfða, hann er nú upprisinn af dauða. | Mark. 6 :87 |
gefist henni, sendi út og lét afhöfða Jóhannem í myrkvastofu, og var höfuð | Matt. 14 :38 |
AFHÖFÐAÐI.................1 | |
hans höfuð á diski. Og hann afhöfðaði hann í myrkvastofunni og bar hans | Mark. 6 :88 |
AFHÖFÐAÐIR................1 | |
dómur gefinn. Og þeirra sálir sem afhöfðaðir voru vegna vitnisburðarins Jesú og fyrir | Opinb. 20 :555 |
AFHÖGGVIÐ.................1 | |
sem eigi færir góðan ávöxt, mun afhöggvið verða og í eld kastast. Fyrir | Matt. 7 :22 |
AFKALLAÐIR................1 | |
hið góða nafn sem þér eruð afkallaðir. Og ef þér fullkomnið það konunglega | Jak. 2 :496 |
AFKLÆDDU..................1 | |
saman að honum allt liðið og afklæddu hann. Þeir lögðu yfir hann purpuramöttul | Matt. 27 :70 |
AFKLÆÐIST.................1 | |
af yðrum munni. Ljúgið ekki innbyrðis, afklæðist hinum gamla manni með sínum verkum | Kol. 3 :432 |
AFKVISTI..................1 | |
gjöri eg fyrir það að eg afkvisti þeim það tilefni, sem tilefnis fara | 2Kor. 11 :394 |
AFLA......................2 | |
sem öngvan enda taka, þær meir afla spurninga en betrunar til Guðs í | 1Tím. 1 :449 |
lifa þénar meir til ávaxtar að afla, þá veit eg eigi hvort eg | Fil. 1 :422 |
AFLAÐ.....................2 | |
er Kristur hefir fyrir sinn dauða aflað sér sjálfum til eigindóms. Í hinum | Tít. Formáli :463 |
hefði mér fyrir hið góða dauða aflað svo að syndin yrði yfirmáta syndsöm | Róm. 7 :331 |
AFLAÐI....................1 | |
ferðaðist í fjarlægt land að hann aflaði sér ríkis og kæmi svo aftur. | Lúk. 19 :167 |
AFLAR.....................5 | |
réttlætistrú, hver að vorri syndugri samvisku aflar friðar með fagnaði viður Guð í | Eftirmáli :566 |
faðir kallaður allra réttrúaðra. Þar til aflar lögmálið miklu framar reiði en náðar | Róm. Formáli :312 |
það hörmung aflar þolinmæði, en þolinmæði aflar raunar, en raun aflar vonar. En | Róm. 5 :327 |
en þolinmæði aflar raunar, en raun aflar vonar. En vonin lætur eigi að | Róm. 5 :327 |
af því vér vitum það hörmung aflar þolinmæði, en þolinmæði aflar raunar, en | Róm. 5 :327 |
AFLÁTA....................1 | |
Kristi. Fyrir því vil eg eigi afláta að áminna yður jafnlega um þetta | 2Pét. 1 :512 |
AFLÁTIÐ...................1 | |
þrjú ár nótt og dag eigi aflátið að áminna einn og sérhvern yðvarn | Post. 20 :282 |
AFLEGGIÐ..................4 | |
fyrir Guði réttferðugt er. Þar fyrir afleggið allan óhreinleik og illsku og viðtakið | Jak. 1 :495 |
það sannindin eru í Jesú. Svo afleggið í frá yður eftir fornri breytni | Ef. 4 :415 |
sannarlegu réttlæti og heilagleik. Hvar fyrir afleggið lygar og talið sannleik hver við | Ef. 4 :416 |
þá þér lifðuð í þeim. En afleggið nú allt í frá yður, reiði, | Kol. 3 :432 |
AFLEGGIST.................1 | |
er tilmyndað, ekki það holdsins saurleiki afleggist, heldur samningur góðrar samvisku hjá Guði | 1Pét. 3 :507 |
AFLEGGJA..................1 | |
vottanna umkring oss, þá látum oss afleggja syndirnar, þær oss jafnan við loða | Hebr. 12 :487 |
AFLEIÐA...................1 | |
sami að eilífu. Látið því eigi afleiða yður með margvíslegum og framandi lærdómum. | Hebr. 13 :489 |
AFLI......................4 | |
en ávaxtist þó hjá trúuðum og afli fyrir krossburðinn von eilífrar dýrðar. En | 2Kor. Formáli :379 |
konar eru. En það er mikill afli, hver mildilegur er, og lætur sér | 1Tím. 6 :455 |
nú eigi meir, heldur erfiði og afli með höndunum hvað góðslegt er svo | Ef. 4 :416 |
líkingum og bívísar það að lögmálið afli miklu meir synda og fyrirmælingar og | Gal. Formáli :399 |
AFLÍFA....................7 | |
Heródíadis honum umsát og vildi láta aflífa hann, en gat þó eigi. Heródes | Mark. 6 :87 |
í manna hendur og þeir myndi aflífa hann og þá hann væri aflífaður, | Mark. 9 :96 |
þeir af Pílato að hann léti aflífa hann. En sem hann hafði fullkomnað | Post. 13 :265 |
ræfrum. Hræðist eigi þá sem líkamann aflífa og sálina geta eigi líflátið, heldur | Matt. 10 :29 |
Og nokkra af þeim munu þér aflífa og krossfesta, og suma munu þér | Matt. 23 :59 |
mínum: Hræðist eigi þá sem líkamann aflífa, og eftir það fá þeir eigi | Lúk. 12 :150 |
gakk héðan því að Heródes vill aflífa þig. Hann sagði til þeirra: Fari | Lúk. 13 :155 |
AFLÍFAÐUR.................1 | |
aflífa hann og þá hann væri aflífaður, mundi hann á þriðja degi upp | Mark. 9 :96 |
AFLÍFAR...................2 | |
þessa kynslóð. Jerúsalem, Jerúsalem, þú sem aflífar spámennina og grýtir þá er til | Matt. 23 :59 |
í Jerúsalem. Jerúsalem, Jerúsalem, þú sem aflífar spámennina og grýtir þá steinum er | Lúk. 13 :155 |
AFLÍFU....................1 | |
Þessi er erfinginn. Komi þér og aflífu vær hann og leggjum svo undir | Matt. 21 :54 |
AFLÍFUÐU..................10 | |
ráku hann út af víngarðinum og aflífuðu hann. En nær herrann víngarðsins kemur, | Matt. 21 :54 |
samstefnu sín á milli að þeir aflífuðu hann. En þeirra vélræði urðu Sálo | Post. 9 :255 |
þér eruð synir þeirra sem spámennina aflífuðu, og svo uppfylli þér mæling feðra | Matt. 23 :59 |
arftakan. Og þeir höndluðu hann og aflífuðu og köstuðu honum út fyrir víngarðinn. | Mark. 12 :102 |
Gyðingalandi og í Jerúsalem, hvern þeir aflífuðu og á tréið upp hengdu. Þennan | Post. 10 :259 |
verkum yðvarra feðra. Því að þeir aflífuðu þá, en þér uppbyggið leiði þeirra. | Lúk. 11 :149 |
þeim varð það gefið að þær aflífuðu þá eigi, heldur það að þær | Opinb. 9 :540 |
þjóna, þann eina strýktu þeir, annan aflífuðu þeir, hinn þriðja grýttu þeir. Og | Matt. 21 :54 |
aftur sendi hann annan, og þann aflífuðu þeir og fleiri aðra, suma hýddu | Mark. 12 :102 |
yður gefast. Að vísu lífsins gjafara aflífuðu þér, hvern eð Guð upp vakti | Post. 3 :240 |
AFLÍFUM...................1 | |
og sögðu: Þessi er erfinginn. Komið, aflífum hann svo að vor verði arfleifðin. | Lúk. 20 :170 |
AFLUKU....................1 | |
iðulega í hið fremra tjaldbúðarhúsið og afluku þar fórnaembættinu. En í hitt annað | Hebr. 9 :480 |
AFLÖGU....................1 | |
umskornir með umskurn án handa fyrir aflögu syndsamlegs líkama fyrir umskurning Kristi í | Kol. 2 :431 |
AFMÁ......................5 | |
Guði feður. Og þá mun hann afmá allan höfðingsskap, herrastétt og valdsstjórnan. En | 1Kor 15 :375 |
bókarinnar þessarar spásögu, þá mun Guð afmá hans deild af lífsbókinni og frá | Opinb. 22 :559 |
því yfirvarpi sem vilji hann lögmálið afmá og ónýta fyrir trúarinnar skyld, neitandi | Róm. Formáli :305 |
sem þeir munu þjóna, skal eg afmá, sagði Guð, og eftir það munu | Post. 7 :248 |
orði, hófu upp raddirnar og sögðu: Afmá þess háttar mann af jörðu því | Post. 22 :287 |