GAGNDÖGUM...............1 | |
til himna inn fimmta dag í gagndögum, til þess að vér stígim upp | 124 |
GAGNGERÐ................1 | |
sig eða við vini sína eða gagngerð við óvini sína villir oftast réttan | 178 |
GAGNS...................6 | |
of standast og oss komi til gagns en eigi til meins. Sed libera | 285 |
bæta og hafa tungu mína til gagns mér héðan frá, meðan Guð lér | 74 |
hjálp, ef vér færum oss til gagns og nytja. Svo mælti Páll postuli | 157 |
hún er lítt gaumgæfð, eða til gagns og nytsemi, ef vér gaumgæfum að | 159 |
undir þykja, að oss yrði til gagns sem mest meinlætin, þau er vér | 158 |
von var, að mikið stoðaði til gagns það, er Jóan var sendur, alls | 18 |
GAGNSTAÐLEGIR...........3 | |
bera leita hina, þótt oss þyki gagnstaðlegir og harðir. Sú er mín trúa, | 145 |
vel saman, þótt þeir sé nær gagnstaðlegir. Sem Davíð sagði: Miskunn, kvað hann, | 177 |
er þó sé þeir sums kostar gagnstaðlegir. Það er miskunn að gera eigi | 177 |
GAGNSTÖÐU...............1 | |
að vera, er eigi vill þola gagnstöðu Kains. Er svo og í láfanum, | 237 |
GAGNSTÖÐUR..............2 | |
manni og ýmiss konar freistni eða gagnstöður, svo sem þar, er heilagur Job | 140 |
því meiri þörf að bera þolinmóðlega gagnstöður þeirra sem þeir eru fleiri. Því | 239 |
GAGNSÆRRA...............1 | |
menn sem gler er hreinna og gagnsærra en annað smíði. En Drottinn átti | 8 |
GAGNSÆTT................3 | |
jörðu. En glerið er hreint og gagnsætt, svo að í gegnum það má | 8 |
það, því að það er eigi gagnsætt. Svo sem margar konur höfðu dýrlega | 8 |
gegnum það smíði, er eigi er gagnsætt, þótt það sé fagurt álits og | 8 |
GAKK....................2 | |
nú setja þig of marga hluti, gakk inn þú nú í fögnuð Drottins | 302 |
Og þú, góður þræll og trúr, gakk þú inn í fögnuð Drottins þíns. | 276 |
GALILEA.................2 | |
svo, að brúðkaup var gjört í Galilea á bæ þeim, er Kana heitir, | 266 |
þess óliðuð. Brúðkaup var gjört í Galilea á bæ þeim, er Kana heitir, | 269 |
GALILEU.................2 | |
allt Gyðingaland og hóf upp í Galileu allt hingað til. En er Pilatus | 248 |
til. En er Pilatus heyrði nefnda Galileu, þá spurði hann, ef Jesús væri | 248 |
GALÍLEA.................2 | |
að þeir myndi hann sjá í Galílea. Á þeim sjálfum inum fyrsta páskadegi | 104 |
að brúðhlaupi í héraði því, er Galílea heitir. Þrennum jarteinum lét Guð helgast | 114 |
GALÍLEAM................1 | |
bræðrum mínum, að þeir fari í Galíleam. Þar munu þeir mig sjá. Þriðja | 105 |
GALL....................3 | |
en annars kykvendis nekkvers. Ekki er gall í dúfu, og grandar hún öngu | 116 |
hann fyllir. Svo sem ekki er gall í dúfu, og grandar hún engu | 117 |
og hrein, svo að ekki er gall í henni, vill hún öngu granda | 226 |
GALLALAUS...............1 | |
enn og, ef góður maður og gallalaus snýst frá gæsku sinni og hverfur | 200 |
GALLALAUST..............1 | |
að þeir skyldi skapið hafa svo gallalaust sem barnið hafði og jafnvéllaust. Er | 227 |
GALT....................1 | |
líti hann á Sakkeum, er ferfalt galt, það er hann tók að röngu. | 110 |
GALVERSKUM..............1 | |
er vér hugðum, kváðu þeir, og galverskum. Sumir svöruðu, að þeir mundu drukkið | 31 |
GAMALL..................4 | |
skal eg þetta vita? Eg em gamall, en kona mín hefir eigi eðli | 13 |
jafnt auðugur sem fátækur, ungur og gamall, karlar og konur, að hver maður | 67 |
forni andskoti rannsaka tákn burðar Krists. Gamall maður hét Símeon í Jórsölum. Sá | 121 |
annað sinn, þótt hann sé áður gamall, svo sem Drottinn vor mælti sjálfur | 226 |
GAMALMENNI..............1 | |
þér hatur né öfund. Göfga þú gamalmenni og elska ungmenni. Bið þú fyr | 274 |
GAMAN...................1 | |
að nakkvað ávallt, þótt þeir kostgæfi gaman veraldarinnar eða eftirlífi, að þeir fái. | 236 |
GAMLIR..................1 | |
sem ómáttkir, jafnt tignir sem ótignir, gamlir sem ungir, og taka síðan slíkt | 70 |
GAMNI...................2 | |
vesala, enda er þá lokið því gamni. Hversu fagurt er skin andarinnar og | 72 |
í ræðum á milli manna að gamni svo sem ofdrykkja í Norvegi. Eða | 294 |
GANGA...................56 | |
verður. Láta sér eigi úr hug ganga andlátsdægur sitt né helvítiskvalar. Vera eigi | 202 |
atferðar, sem fjögur guðspjöll kenna, þeir ganga austan í borgina, því að það, | 24 |
var vandi, að hann lét undan ganga á páskum einn bandingja, þann er | 248 |
heldur himinríkis götu, ef vér vildim ganga. Ábótum og prestum, munkum og nunnum | 27 |
glæpir, en hann verður við að ganga, ef hann hefir slíkt sótt. Guð | 88 |
ofan gerumst eg vottur Guðs og ganga eg í eld brennanda fyr hans | 169 |
mun eg hann láta og undan ganga. En sá var vandi, að hann | 248 |
mín, þá látið ér þessa út ganga, er mér fylgja. Enn mælti Jesús | 245 |
er hans menn viljum vera, að ganga glaðlega undir og láta oss allt | 158 |
sér illvirkja og létu þann undan ganga. Höfum vér og þá þolinmæði í | 99 |
vorrar atferðar, ef vér viljum inn ganga í himna dýrð í hlið postullegra | 22 |
borgar, því að engi má inn ganga í almennilega trúu, nema hann játi | 24 |
trauðla þótti þeim háskalaust sér að ganga í augsýn þeim, þótt þeir ætti | 31 |
er hann bannar oss fyrst að ganga í munn orminum og lætur oss | 110 |
helgan anda, eigi má hann inn ganga í ríki Guðs. Í dag á | 115 |
þessu brjóstþili eru dyr inn að ganga í kirkju og gluggar þeir, er | 149 |
Drottinn lýsir alla þá, er inn ganga í trúu hans. Brjóstþili það, er | 149 |
er episcopus eða prestur skal þá ganga í versinu til altera, því að | 182 |
og allir vér öðlast inn að ganga í brúðkaupshús Guðs, það er heilaga | 240 |
mælti sjálfur: Eigi meguð ér inn ganga í ríki himna, nema ér lægið | 262 |
mæli, svo meguð ér eigi inn ganga í ríki himna, nema ér verðið | 264 |
stað mælir hann: Eigi mun inn ganga í ríki himna hver þeirra, er | 288 |
í himnum er, sá mun inn ganga í ríki himna. Heyra skal maður | 288 |
máls við Gyðinga að láta undan ganga Jesúm. En þeir kölluðu: Ef þú | 249 |
og svo að láta þig undan ganga. Jesús svaraði: Ekki veldi hefir þú | 249 |
bannað. Nú fyr því að þeir ganga mest á mót honum, Enok og | 222 |
en þeir vildi af Guðs boðorðum ganga. Nú þeir er þangað vilja til | 228 |
angur, það er yfir tér að ganga of veröld. En hvað megi að | 112 |
in síðustu, er Guð lætur eldinn ganga of allan heiminn milli himins og | 224 |
sem þeir voru fúsir frá að ganga og leiða lýðinn Guði til handa | 32 |
gagn er að með höndum sér, ganga og til réttra hluta fótum sínum. | 80 |
látum vér oss aldregi úr hug ganga og minnumst á það, að Guð | 125 |
engilsins. Allt mun það svo eftir ganga og framkvæmt verða sem þér er | 198 |
trúa, að þetta mun svo eftir ganga sem eg hefi sagt þér, því | 198 |
fögnuðu mjög, er þeir sáu hana, ganga síðan í húsið inn, hitta þar | 82 |
sem mannsins á þeim aldri. Þeir ganga sunnan í borgina. Sumir bíða elli | 24 |
vinur, hví máttir þú hér inn ganga, svo að þú hafðir eigi það | 300 |
Meguð ér þá með öryggu hjarta ganga til Guðs altera og frjálsum hug | 94 |
þá hugrenning, þá má hver örugglega ganga til að færa fórn sína Guði, | 140 |
því skyldir á þessi tíð að ganga til skrifta með rækt og vandvirki | 159 |
eigi til innar efstu stefnu að ganga til skriftanna, því að þá megum | 160 |
að eigi megum vér ellegar inn ganga til himna vistar með syni Guðs. | 292 |
á hendur oss og hreinum líkama ganga til altera að taka hold og | 298 |
upp hurðina, þá mun eg inn ganga til hans og hafa nátturð með | 298 |
helga brúðkaups og vér skulum inn ganga til samkundu föður og sonar og | 300 |
hans létu sér sóma syndalaus að ganga undir lög þau, er syndgum mönnum | 120 |
oss er boðið meira eða minna, ganga undir það léttlega, sem á hendur | 160 |
mannsins í ellinni og óstyrkist. Þeir ganga vestan í borgina, ef þeir halda | 24 |
þeir þorðu eigi áður þegjandi að ganga. Við það brá síðan allri alþýðu | 31 |
vatnanna, þeirra er þá lét hann ganga yfir allan heiminn. Svo sem Guð | 224 |
Svo sem Guð lét þá vatnið ganga yfir allan heiminn og deyddi svo | 224 |
Svo mun og Guð láta eldinn ganga yfir allan heiminn að nestlokunum og | 224 |
kölluðu: Ef þú lætur þenna undan ganga, þá ertu eigi vinur kesari, því | 249 |
og hlýðni boðorða fjögurra guðspjalla. Þá ganga þeir norðan í borgina. Svo eru | 24 |
ofmetnuðinn með lítillætinu svo miklu að ganga því í gegn og segja sjálfur | 160 |
við dyljast, að ábyrgðin mun raunhátt ganga. Því að vér sjáum eigi sjaldan | 112 |