ANDAÐIST................2 | |
staddir allir postular, því að hún andaðist fyrr en þeir skiptist til landa. | 9 |
Jeronimus prestur segir skýrt, að hún andaðist og var grafin, en hann segir | 9 |
ANDAÐRA.................1 | |
manus. Eftir það er gjör minning andaðra manna allra rétttrúaðra, því að í | 188 |
ANDAÐS..................1 | |
lifanda, þá er hún leitaði hans andaðs, og sagði postulum upprisu hans. Í | 110 |
ANDAÐUR.................2 | |
trúi, að hann var lagður spjóti andaður á krossinum undir höndina hægri. Eg | 209 |
Abraham föður órum, alls hann er andaður? Spámenn eru og liðnir. Hvern lætur | 127 |
ANDAGIFT................3 | |
hver bæn að annarri sem hverri andagift. Eftir þessi skýringu Pater noster megum | 286 |
In efsta bæn hæfir inni hæstu andagift. Svo nökkvað hæfir þar á milli | 286 |
og hræðslu Drottins. Sú er fyrst andagift talin, er hæst er, en það | 286 |
ANDANN..................1 | |
svo sá maður, er sinn Adam, andann sjálfan, lætur til mjög lifa eftir | 174 |
ANDANS..................3 | |
enn mælti hann: Gangið ér að andans forráði. Og enn mælti hann: Andinn | 175 |
saman seljast eða saman kveljast af andans forráði eða misfarast af illu eftirlífi | 175 |
lífið eilífa. Nú hvort sem hyggjandi andans þarf að teygja eða temja eða | 178 |
ANDANUM.................1 | |
ér, kvað hann, holds verkin með andanum. Og enn mælti hann: Gangið ér | 175 |
ANDAR...................16 | |
megim fagna upprisu líkama vors og andar á inum efsta degi Drottins, þeim | 38 |
þá, er vér rísum upp af andar dauða, það er frá syndum, en | 36 |
dýri, ef vér rísum upp af andar dauða, það er frá syndum, svo | 260 |
því að helgir englar eru ávallt andar, en þeir megu ávallt ærir heita, | 131 |
nekkvað ræða of þjónustu þeirra. Þeir andar kallast kraftar, er oftast sýna hingað | 132 |
gildingur og geðleysi, grand er það andar. Kann það verða stundum, að einfaldleikinum | 226 |
líkams dauða til að gefa oss andar líf, er áður vorum dauðir í | 214 |
sonur Guðs lifanda, lækna þú sár andar minnar með smurning heilags anda. Kenn | 278 |
vér erum skildir við öll mein andar og líkama á dómsdegi, og eftir | 79 |
fyr konu sinni, en andinn fyr andar og holds óstyrkt sinni. En þá | 175 |
slíkt athæfi, að hann nái uppstigningu andar sinnar eftir andlát. Margur sækir knálega | 27 |
og varðveita oss við öllum meinum andar vorrar. Lögmönnum helgum vér musteri vor, | 59 |
styrklega og stíga svo yfir andskota andar vorrar. Munu styðja oss prýðilega píslarvottar | 228 |
oss af líkamssauri og svo þorsta andar vorrar sem vatn líkamsþorsta. Reiðumenn, er | 270 |
vér náim að taka til endurbótar andar vorrar. Því að í Krists líkama | 298 |
þetta mælti: Þeir, er ávallt eru andar, þeir gjörast ærir Guðs, þá er | 131 |
ANDARINNAR..............6 | |
hreinlífi líkamans, er eigi hefir skaða andarinnar. Fagni þó af svo dýrlegri gjöf | 75 |
verði blóðs Krists. Saurgum eigi skraut andarinnar fyr ranglæti eða rán eða girnd. | 75 |
og týni eigi hreinleiknum til lýtis andarinnar fyrir fegurð kvennanna. Sigri hann eigi | 75 |
því gamni. Hversu fagurt er skin andarinnar og hve sælt hugskot það, er | 72 |
eða þokka eða munúð eða óstyrkt andarinnar til góðrar þjónustu, þá metur þó | 178 |
brauð, því að það er fæðsla andarinnar, þó að það sé eigi líkamsfóður. | 46 |
ANDARVÍN................1 | |
lengi að sýna þeim svo gott andarvín. En endilok guðspjallsins bera vitni, að | 271 |
ANDARÞORSTA.............1 | |
andlegs gróðrar hjörtu trúaðra og slökkva andarþorsta og hreinsa oss af syndasauri. Þessa | 258 |
ANDAST..................2 | |
hverjum komi dómadagur, þegar er hann andast, fyr því að veit hver þá | 223 |
sættast við Guð. Þá er maður andast, þá skal líkam hans til kirkju | 148 |
ANDFÆTINGAR.............1 | |
nytjum, og eru þó rændir aðrir andfætingar hennar ljósi, þá er aðrir hafa. | 180 |
ANDI....................40 | |
faðir og sonur og inn helgi andi. Eg trúi því, að sú er | 210 |
megum vér sjá, hve inn helgi andi er stórvirkur og fljótvirkur, er þeir | 32 |
innri og æðri. En sá heitir andi, er miklu er æðstur og göfgastur | 174 |
er. En þar er hinn helgi andi, er skilning er. Nú það er | 232 |
er engla og manna og kykvenda. Andi er einn sá, er eigi er | 289 |
eigi er hulinn holdi, sá engla andi, er ávallt skal lifa fyr mátt | 289 |
lifa fyr mátt skapera síns. Annar andi er ósýnilegur, sá er holdi hulinn | 289 |
og þá, að sá inn sami andi fylli hjörtu ór, svo að vér | 254 |
við jörð á eðli, jarteinir jörð. Andi fýsist góðs jafnan, en líkama lystir | 283 |
eftir upprisu hans var inn helgi andi gefinn postulum á hvítadrottinsdegi. Það segja | 107 |
hafa vors þrifnaðar, er inn helgi andi gerði svo máttka og styrkja sína | 30 |
það sinni atferð ráða, hvern hans andi getur skildan Guðs vilja vera af | 175 |
í skilningu, faðir og sonur og andi heilagur. Með Guði og næst Guði | 56 |
beðið, er vér syngjum Pater noster. Andi heilagur er algjörleikur og fylling verka | 287 |
boð Guðs, engla og manna, nema andi heilagur komi í brjóst þeim, er | 287 |
verður þess beðið, að svo sem andi hnígur eftir vilja Guðs svo verði | 283 |
því að til þess vitraðist heilagur andi í dúfulíki, að hann sýndi hvílíka | 117 |
segja menn og, að inn helgi andi kom með Maríu á drottinsdegi. Svo | 107 |
dyr, er hann er skírður. Heilagur andi kom yfir Drottin í skírn, því | 116 |
til handa lýðnum, er inn helgi andi kom að holdgast með Maríu, með | 191 |
heldur mun Guðs kraftur og heilagur andi koma til að vitja þín, og | 197 |
Davíð konungur: Fórn er Guði píndur andi, kvað hann. Syndir órar liðnar eru | 86 |
og deyr með holdi. Sá er andi kykvenda. Nú má eigi af því | 289 |
eigi deyr með holdi. Sá er andi manna, sá skal og ávallt lifa | 289 |
Oft ber og svo til, að andi manns, er upp á vega, jarteinir | 283 |
réttlátur og siðsamur, og var heilagur andi með honum. En hann fékk þau | 121 |
sem Isajas sagði: Á nóttinni vakir andi minn til þín, Dominus, því að | 89 |
Lofar önd mín Drottin, og gleðst andi minn af Guði, þrifgjafa mínum. Því | 199 |
mátt skapera síns. Inn þriðji er andi og ósýnilegur, sá er holdi er | 289 |
táknum skírður, því að inn sami andi, sá er með honum var í | 115 |
guðdómlegt er. Inn þriðji hlutur heitir andi, sá er miklu göfgastur og innstur | 174 |
himni og sá dýrð Guðs. Heilagur andi, sá er brjóst hans fyllti, lét | 254 |
Guð, faðir og sonur og heilagur andi. Sá byggvir í brjósti góðra og | 232 |
Nú af því að hvers manns andi skal á dómsdegi sína önd og | 175 |
sjá eða kenna. Guð, almáttugur eilífur andi, skapaði anda þrenna, það er engla | 289 |
mundu syni Guðs. En það er andi spektar og skilningar, ráðs og styrkleiks, | 285 |
var of þann, er inn helgi andi stýrði, að hann leitaði að sjá | 14 |
þess er leitanda, fyr hví heilagur andi vitraðist í dúfulíki heldur en annars | 116 |
er vér megum vel gera. Heilagur andi vitraðist yfir Kristi í dúfulíki, því | 118 |
í einni trúu, svo samtengir heilagur andi þá ina sömu lýði í einni | 149 |
ANDINN..................6 | |
búandinn ræður fyr konu sinni, en andinn fyr andar og holds óstyrkt sinni. | 175 |
holds óstyrkt sinni. En þá ræður andinn fyrir, ef maður lætur það sinni | 175 |
andans forráði. Og enn mælti hann: Andinn girnist á mót öndinni ávallt. Nú | 175 |
því eigi öndin fyrfarast, sú er andinn hefir vel fyrir ráðið, þótt nauðungarhlýðni | 175 |
að búandinn stýri báðum hjónum og andinn inum ytra manni sínum. Því að | 174 |
tvö hjú. Enda skal af því andinn ráða fyr báðum þeim, sér og | 174 |
ANDIR...................11 | |
flóði, þá er líkamir órir og andir hreinsast frá syndum í skírnarbrunni fyr | 36 |
að kirkjur farast með heimi, en andir manna fyrfarast aldregi. Ef vér viljum | 152 |
með höndum oss. Þá munu hreinsast andir órar fyr trúu og lítillæti bæði | 93 |
vort láti hann engla sína leiða andir órar í frið og í fögnuð | 94 |
hreinlífi og synda viðsjá þá, er andir órar og líkami varðveitir við synda | 118 |
hátíðum, svo skulum vér og fæða andir órar hátíðlegri fæðslu, það er orð | 152 |
öndum þeirra. Prýðum vér og þá andir órar góðum siðum, en kirkjur órar | 153 |
á þvottdag merkir þá hvíld, er andir réttlátra manna hafa frá andlátsdegi sínum | 37 |
eða sektar með fórnum eða fólu andir sínar og sinna manna á hendi | 78 |
vér og helgaða þeim öllum, er andir þeirra lifa í fagnaðarstöðum, þó að | 58 |
það eru líkamir þeirra, er byggðu andir þeirra í svo sem í borgum, | 236 |