MEGUÐ...................12
víntré satt, en ér eruð kvistirnir, meguð engi ávöxt gera án mér. Því	186
Jóan það vitni Jesú, að þar meguð ér nú, kvað hann, sjá þann	16
ljósi dýrðar sinnar með lesti. Þá meguð ér marka, hvort maðurinn sá, er	28
andvaralausari en maður megi hyggja. Nú meguð ér það ætla, ef ér viljið	63
líkama og hyggið hverjum manni vel. Meguð ér þá með öryggu hjarta ganga	94
svo sem hann mælti sjálfur: Eigi meguð ér inn ganga í ríki himna,	262
eigi annað en hann mæli, svo meguð ér eigi inn ganga í ríki	264
á bæn sinni. Á þessa lund meguð ér mæla, þá er ér biðjist	280
og við samlagi yðvarra heimilla kvenna. Meguð ér og varna marga daga áður	300
hluta í atferð yðvarri, er ér meguð komast til þess englaliðs, er nú	135
og svo alla þá, er ér meguð orðum við koma. Þaðan af gjöri	19
svo Guði í fórn. En ér meguð ætla, hvort nakkvað mundi honum jafnmikið	224
MEGUM...................57
þeim í öllu því, er vér megum, að vér verðim hluttakendur dýrðar þeirra,	264
öflum órum með iðrun, er eigi megum annan veg hjálpast, nema vér játim	88
að stöðva oss sjálfa, sem vér megum á slíkum hátíðum, að ferlegu orðalagi	19
skriftargöngunni góð verk, þau er vér megum eða nennum helst að gera. Firrum	161
mörgu of Guð almáttkan, er vér megum eigi hug á koma, hví svo	61
viljum það margt gjöra, er vér megum eigi. En Dominus vor, er allt	96
fyr hversdagslega annmarka, þá er vér megum eigi fyr fjölda sakar hálflega eftir	166
niður leggja, fyr því að vér megum eigi ellegar til þess yndis koma,	291
illýðgi of þá menn, er vér megum ekki reyna annað en vel sé.	28
vér verðim gripnir, því að vér megum finna rauf á kinn hans að	110
við Guð Drottin svo sem vér megum framast. Fögnum góðlífi allra manna, en	113
þeirra í verkum. Því að vér megum hafa í atferð vorri glíking þessa	260
carissimi, kostum vér svo sem vér megum með Guðs fulltingi, að vér gjörimst	275
í hugvitum órum svo sem vér megum með Guðs fulltingi af þessum dæmum,	276
til handa óbrugðin, þar er vér megum njóta þeirra ei og ei. Ef	207
óvini óra allt það, er vér megum og viljum það margt gjöra, er	96
sakar, gjörum það illt, er vér megum, og látum þó enn í hótum	129
kostgæfum að duga þeim, sem vér megum. Sicut dúfa fæðir annarra unga jafnt	117
hans mildi allt það, er vér megum vel gera. Heilagur andi vitraðist yfir	118
erum jarðlegir að atferð vorri, þá megum vér hug órum eigi nær of	7
dýrð í andláti þræla sinna, þá megum vér að glíkindum marka, hversu mikla	9
litlu síðar fimm tugir hundraða. Þar megum vér sjá, hve inn helgi andi	32
þó mangi án synd lifa, enda megum vér eigi oftar en of sinn	47
en of sinn skírðir vera, þá megum vér þvo af oss allar syndir	47
helgir menn gerðu. Á tvo vega megum vér bera kross Drottins, annan á	54
má eigi þannig þangað komast, heldur megum vér þangað komast fyr grát og	85
vér margar eftir skírnina. En eigi megum vér þvost oftar í vatni skírnarinnar.	86
vér gjörum fyr hans sakar. Nú megum vér, góð systkin, of skilja, hve	86
þvo fætur lærisveina sinna. Hverja undanfærslu megum vér hafa, góð systkin, drambs vors,	92
í freistni. Af þessum orðum Domini megum vér það skilja, að mikla hlíf	95
við allri freistni, því að þá megum vér standast freistni, ef eigi þröngvir	96
græddi þann, er særður var. Hversu megum vér verða liðir Krists, ef vér	96
hann væri fjölkunnugur. Af þessum dæmum megum vér sjá, að torbættri eru þær	97
hann gerði á upprisutíð sinni. Það megum vér ætla, góðir bræður, að engi	106
óhreinum mæðrum til hreinsunar. Af því megum vér merkja, hversu skyldir vér erum	120
nú eru hér taldir. En þá megum vér vel varðveita þessa alla góða	152
allra heilagra á himni. En þá megum vér þann fögnuð öðlast, ef vér	152
verða rægðir annars heims. En það megum vér ætla og látum oss það	160
ganga til skriftanna, því að þá megum vér betur njóta góðgerninga vorra allra,	160
mun standa heldur en heiftrækin. Það megum vér ætla, hve skylt oss mun	161
hingað til haft. Því að það megum vér of finna, að vér verðum	162
heldur ást Guðs eilífa. Að því megum vér marka, hve mjög vér eigum	193
auðæfa vorra í þessu lífi, þá megum vér eigi ná þjónustu þeirra í	207
berim Krist sem María bar. Eigi megum vér Krist í kviði bera sem	219
sjálfs, bæði líkamlega og andlega. Nú megum vér bera Guð andlega með henni,	219
þó er mörgum fram komið. Og megum vér af því vita, að slíkt	227
á upphöf allra fjögurra guðspjalla, þá megum vér skilja, hvern guðspjallamann hvert merkir	259
oss til, fyr því að þá megum vér því maklega hælast, að vér	281
við oss misgjöra. En á það megum vér vandlega og líta, hve þungleg	284
eru að sönnu illir, en þeygi megum vér þá firrast, nema Guð firri	285
andagift. Eftir þessi skýringu Pater noster megum vér fám orðum á þessa lund	286
átu, þá töpuðu þau yndinu, svo megum vér og eigi til þess yndis	291
verk góð, af því að eigi megum vér ellegar inn ganga til himna	292
maður hvessir ásjónu vinar síns. Eigi megum vér glöggt góðir vera í hugskotinu,	292
við óra hjálp nú sem mest megum vér með Guðs fulltingi, að á	298
með Guðs fulltingi, svo sem vér megum, við þeirri tíð að búast, að	93
sem ein eftirglíking, sú er vér megum þar eftir mynda, er hann hefir	158
MEIDDUR.................1
verða, og af orðum þínum muntu meiddur verða. Stýra menn hestum, þangað er	290
MEIÐINGAR...............1
misgerðanna, þeir verða þar þola nauðgir meiðingar, myrkur og eiverandi nótt. Þar er	241
MEIÐIR..................1
þá snýst hún í háls og meiðir athygli mannsins, enda fellur hann síðan	292
MEIN....................21
þá er góðri önd er eigi mein að líkama sínum, því að þau	79
þekkt að heyra, er þeim er mein að, en þeir forðast góðar fyrirtölur.	80
er vér erum skildir við öll mein andar og líkama á dómsdegi, og	79
hugskoti, ef hjarta vort harmar annars mein eða syndir, sem enn gerði Páll:	54
aðhyllast og gera honum fátt í mein. En það er hægst í því	26
almáttkan, að hann vill eigi í mein gera Guði né mönnum. En lausneri	294
fellur nær, þótt lítið sé í mein gjört barni þeirra, því er af	6
Guðs gymbill, er á braut tók mein heimsins. Í þess burðartíð á að	71
þeir er gera honum ekki í mein og fremja boð hans með elsku?	46
allra helst það, er mest fylgja mein og umfram er of eðlið. Vilda	62
dómi fara síðan Guðs rekningar í mein og í myrkur með fjánda og	63
Vér þurfum, að vér látum í mein oss, til þess að þá of	171
Vér þurfum, að hann geri í mein oss, til þess að hann of	171
miklu það auðveldra að láta í mein sér að gera eigi ólofað en	228
líkamann í því að láta í mein sér að gera eigi glæpinn, þótt	228
af Guði, ef hann lætur í mein sér. Kallar Guð þá pínda menn	229
fagnaðar komast að láta margt í mein sér hér, það er maður veit,	229
er bannað er, sá skal í mein sér láta og gera eigi lofaða	295
er röng að harma þessa heims mein, þau er hann stöðva frá þessa	293
við þá, er þér gera í mein, því að allir misbjóðum vér Guði.	73
honum gagn að ljósi kenninga, heldur mein. Því gerði Guð og vor Drottinn	18