MIKLUM..................11
Það byrjar oss að leiða það miklum athuga, af hverjum rökum vér höldum	123
Guð muni eigi gjalda þér með miklum ávexti þau auðæfi, er Guð gefur	206
jarteinir orð spámanna þeirra, er með miklum fagnaði sungu of hingaðkomu Drottins í	182
oss, er vér skulum halda með miklum fagnaði, burðartíð vors lausnera. Og af	298
manna, það er grátanda er allt miklum gráti eða ellegar ber það að	294
henni frá oss. Leiðum það athuga miklum, hvað vér drýgjum á hverjum degi,	125
sé göfgir Guðs englar og með miklum mætti, þá eru þó sumir enn	221
engi maður aldregi hefir í svo miklum nauðum staddur verið, að hann mætti	106
vort, þar er vér gjöldum oft miklum óþokka smáar sakar, gjörum það illt,	129
vitum, að hann var borinn með miklum rökum, en þó var hann með	115
helgastan vera með svo mörgum og miklum táknum Guðs miskunnar. En til þess	37
MIKLUN..................1
og vörn glæpa, minnkun misverka, en miklun verðleika. Hún er og kölluð vinátta	155
MILDI...................13
Þeygi skal sá efa of Drottins mildi að heldur, þótt slíkur sé, og	299
er gerum vér, og eignum hans mildi allt það, er vér megum vel	118
Allt gerir senn Guðs máttur og mildi. Eigi eru vér enn þá bornir	116
en það mönnum, er þeir eigu. Mildi Guðs heitir inn sétti. Þá höfum	33
á dýrð upprisu Drottins vors og mildi hans. Skjótt vildi hann upp rísa	108
og hreinsa oss frá löstum með mildi heilagra bæna sinna og öllum hlutum	195
segjum nú frá, er vottur Guðs mildi. Hún var syndug, en hún þó	110
lengi vandræði syndugs, þú in frábæra mildi og miskunn, lít þú til vesals	72
skilningar, ráðs og styrkleiks, fróðleiks og mildi og hræðslu Drottins. Sú er fyrst	286
oss það Guð allt eftir gnótt mildi sinnar, fyr því að hann veit	285
borinn í þenna heim af mikilli mildi sinni og miskunn og sleit bönd	65
eigum vér, góðir bræður, að dýrka mildi skapera vors, er oss sýnir til	110
kirkju postulum, ef vér glíkjum eftir mildi þeirra. Því að þeir gjörðu jafndeilda	60
MILDINNAR...............1
yrðim að óskmögum. Af mikilli skipun mildinnar sendi Guð faðir eingetinn son sinn	77
MILDIR..................1
í hjörtum og meinlausir í orðum, mildir í verkum og athugasamir í bænum,	118
MILDUR..................2
því að Guð er réttlátur og mildur í öllum verkum sínum. Af því	76
þína. Styrk þú mig, Guð minn mildur og miskunnari, með krafti kross ins	278
MILLI...................26
til himna eða fór þar á milli, að henni skyldi aldregi fyrnast stórmerki	6
þótt þess væri margir vetur á milli, að svo sem vér dýrkuðum Krist	114
skeið er, er þar er á milli dráps Antikrists og dómadags. Hitt skiptir	223
að þá er hann er staddur milli eigna þessa heims og tilfýsilegra hluta,	287
En í þessu lífi, er á milli er himins og helvítis, svo sem	237
því að engi fylki eru á milli Guðs og þeirra. En ást er	133
kennimanns. Í kirkju er settur sáttarfundur milli Guðs og manna, og verða þar	148
vér fastim dag hvern drottinsdaga á milli héðan til páska, nema vér látim	159
lætur eldinn ganga of allan heiminn milli himins og jarðar. Væri nauðsyn mikil,	224
andagift. Svo nökkvað hæfir þar á milli hver bæn að annarri sem hverri	286
er er allra kristinna manna á milli. Í því sönnu bróðerni á ekki	281
hans. Brjóstþili það, er er á milli kirkju og sönghúss, merkir helgan anda,	149
þyrnanna og rósan vex upp á milli klungra og þyrna og ilmir hún,	237
svo er og vinkona mín á milli kvenna. Héðan af er það, er	238
landi er hafður í ræðum á milli manna að gamni svo sem ofdrykkja	294
sem ofdrykkja í Norvegi. Eða kapp milli manna, það er grátanda er allt	294
og verði þau eigi ósátt á milli sín og vilji bæði jafnt Guðs	46
vetur kemur, að hann skríður á milli trjáa, þar er þröngt er, og	226
hjörtum þeirra eða hversu mikið á milli var inna fornu laga og inna	271
að eg hefi annarra manna á milli það saman fært, er eg skylda	212
af vondri atferð illra manna, byggvandi milli þeirra, er dag frá degi vildu	238
ranglátu fólki og missnúnu, lýsið svo milli þeirra sem stjörnur á himni bjarta	239
Þá setti hann svein lítinn á milli þeirra og mælti: Sá yðvar, er	264
mesta nauðsyn, að hann sé góður milli þess, er hann á. Hann vill	295
Svo sem lilium rennur upp á milli þyrna, svo er og vinkona mín	238
og, að blómarnir renna upp á milli þyrnanna og rósan vex upp á	237
MILLUM..................1
sú er ást og elska á millum heilagra manna, að þá þykist hver	20
MINN....................32
þú eigi, ef eg bæða föður minn, að hann sendi mér meir en	245
önd mín Drottin, og gleðst andi minn af Guði, þrifgjafa mínum. Því að	199
Jesús hátt: Faðir, fel eg anda minn á hendi þér. Frá miðjum degi	251
mönnunum var boðið: Sjá hérna, dögurð minn bjó eg til, griðungar mínir og	233
ef eg dýrka mig sjálfan. Faðir minn dýrkar mig, en þann kallið ér	127
Guðs: Faðir vor, en eigi faðir minn, eigum vér að muna bróðerni það,	281
eg djöful, heldur göfga eg föður minn, en ér óvirðið mig. Eigi leita	127
kvað hann, heldur dýrka eg föður minn, en ér óvirðið mig. Samaritanus þýðist	129
Dominus svo að: Eg göfga föður minn, en ér óvirðið mig. Svo gengur	129
sagði sjálfur, að himinn er stóll minn, en jörðina hefi eg að fótborði.	232
mín, og er eigi fólginn stynur minn. En þá verða heyrðar af Guði	117
prophetam: Af Egiptalandi kallaði eg son minn. En er Herodes konungur sá, að	262
sanna og mælti: Sjá er sonur minn, er eg ann vel, honum skuluð	115
eg drekka drykk þann, er faðir minn gaf mér? En er Jesús tók	245
eli, lama sabaktani. Það er: Guð minn, Guð minn, hví fyrlætur þú mig.	251
sabaktani. Það er: Guð minn, Guð minn, hví fyrlætur þú mig. En nekkverir	251
þó verði vilji þinn, en eigi minn. Jesús sýndi vorkunn við óstyrkja liðu	95
Páll postuli gerði: Hirti eg líkama minn, kvað hann, og leiði eg hann	54
svo mæla við yður: Sjá er minn lýður, er eg fékk með blóði	74
miskunn þína. Styrk þú mig, Guð minn mildur og miskunnari, með krafti kross	278
svo í hugrenningu: Margt hefir óvinur minn misgjört við mig, og lætur hann	256
mínar syndir. Eg bið Guð, Drottin minn, miskunnar, en Maríu, móður hans, árnaðarorðs	212
þræll þinn, en þú ert Drottinn minn, og áttu mig að skíra syndgan,	16
langaði til að hann sæi dag minn og varð feginn, er hann sá.	128
muntu fundið hafa Job síðan, vin minn, og muntu nú vita glöggra en	144
til Guðs, að hann mælti: Faðir minn, og hæfði honum svo að mæla,	281
heiminn. Finna myndir þú Job vin minn, sagði Drottinn, þann mann, er nú	220
Isajas sagði: Á nóttinni vakir andi minn til þín, Dominus, því að ljós	89
í augliti mínu, er fyrr gerðuð minn vilja. Þar munum vér skína sem	70
með munni spámanns þíns: Eigi er minn vilji svo sem yðvar vilji, þá	170
við hann: Fanntu nakkvað Job vin minn, þann mann, er of fáir eru	141
svo með tárum við Guð: Drottinn minn, ærið lengi hefi eg þig fyrlitið	73
MINNA...................18
misgjört hefir. Þó að miklu sé minna boðið en að sjálfs hugarlund, þá	192
tíðir eða föstutíðir, í sýslu andmarka minna. Eg hefi syndir gjört í ofáti	212
maklega mega kveðja fyr sakar synda minna. En alls þó veit eg þig	279
Drottinn, og hurð að gæta vara minna. Enn má hurð merkja skynsemi þá,	151
sé minni tilkvoma, en það virðist minna, er auðgætara er, þó að það	34
til eilífra kvala fyr sakar synda minna, er mig leysti frá eilífum dauða	279
andlát. Margur sækir knálega þangað, er minna erindis mun fara og minni forvitnisbót	27
sem oss er boðið meira eða minna, ganga undir það léttlega, sem á	160
og föstum, að þeim þótti miklu minna hátíðarhald í sýsluleysinu og matarnautn heldur	32
dómsdegi og taka þá umbun verka minna, hvort er verið hafa góð eða	210
það vita, að nú er eigi minna í veitt ina rúmhelgu daga tíðir	163
að þeir vendist fyrst við ið minna ljós kenninga hans, það er þó	18
hann mælti: Far þú til bræðra minna og seg þeim, að eg stíg	104
lítillátari ávallt og virðum oss sjálfir minna sem vér höfum meira lán af	59
á brjósti, þá skulum vér eigi minna virða atferð hennar góða, þá er	12
að fara við óstyrkja menn að minna þá hóglega á þurft sína. En	18
Og virða sig ónýtan og öllum minna, þá er hann gjörir verk góð,	294
veg að læra eða á að minna, því að oft kann það verða,	201