AÐSTUÐNINGU.............1
með kennimanninum í sinni trúu og aðstuðningu og bæn. En þá er prestur	188
AF......................873
af trúunni. En Guðs sonur hafði af Adam eðli holdsins, en enga saurgun	78
hann að taka skurðarskírn sýnarinnar og af að sníða þarfleysuna. Þeir þurfu skurðarskírn	80
og hyggja flátt. Þeir verða margt af að sníða, og er þeim nauðsyn	80
veita oss, en vér verðim farsælstir af að þiggja, að hann varðveiti oss	94
mig, og lætur hann enn eigi af að misgjöra. Af því má eg	256
er misgera við oss og láta af að misgera og iðrast og vilja	284
því og, að hann var píndur af aðkalli Gyðinga, en Pílatus jarl lét	61
láti hirðast og haldast uppskorið korn af akri þeim, er hann lét vaxa	49
sem allelluja, því að hún er af alleluja leidd að auka þann fagnaðarsöng.	185
en göfgaður af mönnum og vegsamaður af allri skepnu. Heilagur kross er hlífskjöldur	55
bíður með sínum trúlegum borgmönnum, fulla af allri dýrð og fegurð, að hún	69
kenndi. Hreinsum vér oss, kvað hann, af allri saurgun holds og anda, og	80
sinn af öllum alhuga elska og af allri hyggindi sinni og með öllum	170
en Guð. En þá er hann af allri hyggindi elskaður, ef maður lætur	170
svo hæfir heldur. Biðjum oss varðveislu af almáttkum Guði, meðan vér erum þessa	33
bræður, að Adam væri svo skapaður af almáttkum Guði, að hann mætti andlega	65
heim séim vér öll saman löðuð af almáttkum Guði til eilífrar dýrðar og	166
sem hún er. Takið fagurleg laun af almáttkum Guði fyr tíðasókn þá, er	190
eigi því, er þeim var boðið af almáttkum Guði. Af því var synd	291
Domini, það er vér skulum taka af altari, og biðjum að Guð gefi	46
glóð í hendi, er hann tók af altari, og brá hann því á	135
að sá engill, er eld bar af altari og brenndi syndir af munni	135
allir þeir, er sjálfur Drottinn valdi af alþýðu og sendi of heim innan	58
vorn Jesúm Krist, er getinn er af anda helgum og borinn frá Maríu	209
Drottin vorn, þann er getinn er af anda helgum, borinn frá Maríu meyju.)	214
einn einkasonur hans, er getinn er af anda helgum og borinn frá Maríu	214
og saman seljast eða saman kveljast af andans forráði eða misfarast af illu	175
Aðra þá, er vér rísum upp af andar dauða, það er frá syndum,	36
óarga dýri, ef vér rísum upp af andar dauða, það er frá syndum,	260
víni, þá glöddust þeir og innan af andlegu víni, það er ást Krists.	271
hreinlífi, og nam hún eigi það af annarra dæmum né kenningum, heldur glíkti	5
hans þessi þrjátíu hundraða tíræðra, en af annarri litlu síðar fimm tugir hundraða.	32
hver annarra, því að öfundarmaðurinn versnar af annars gæsku, þá er hann nennir	28
glíkjast fjánda og gera sér illt af annars góða og synd. Vér eigum	291
sig í því lofthúsi, er Jósef af Arimaþia hafði fengið þeim til ívistar	31
heldur hátíð heilagra, er batnaðardæmi tekur af atferð þeirra, því að þá stoðar	265
Guðs, því að hann tók blindimyrkur af augum Tobie fyr lækningar embætti. Það	132
allir konungar Rómverja vóru Augusti kallaðir af Augusto, svo erum vér kallaðir kristnir	66
konungur sá, að hann var tældur af austurvegskonungum, þá sendi hann menn í	262
saurga eigi hug af villu né af ágirni þessa heims, vera atlátssamur kenningum	155
hans voru eigi af hatri heldur af ást. En er Guðs vottur gjörði	255
batni, og skulum vér það gera af ást og af elsku, en eigi	284
að fara hingað. Nú sá er af ástríkinu fór hingað til vor að	240
holdið tók að fúna og féll af beinum með vográsinni sem hann sæti	145
megu því góðir menn allir vel af berast, þótt Guð láti þá í	142
ef vér skínum í augliti hans af bjartleik yfirlegrar spektar. Reykelsi færum vér	84
fastaði. Var hann af því græddur af blindleik og tók skírn. Jerónímus sagði:	90
ræðir Ísidórus: Af bænum hreinsumst vér, af bókalestri lærumst vér. Mikið má við	90
smærri, til þess að hreinsunareldurinn megi af brenna, en inar stærri, að þær	223
gleymdist hún af óræktum lýðs og af breytni yfirgyðinga, svo sem ið verra	271
báru vitnin, að Betlehem mundi vegsamast af burð hans. Að sjálfur fróðleikur þeirra	83
á aðra. Fyr skömmu glöddumst vér af burð hans, en nú fögnum vér	114
grýttu Stephanum, hann snörist til Guðs af bæn Stefans og gjörðist postuli og	255
þá er Dominus Jesús reis upp af bæn, þá er hann hafði áður	280
að fylgja. Of þær ræðir Ísidórus: Af bænum hreinsumst vér, af bókalestri lærumst	90
Pauli, þangað kom eftir Paulus leiðréttur af bænum Stephani. Þar skammast eigi Paulus	255
til skurðarskírnarinnar eða eftir, leystu sig af böndum innar fyrstu syndar eða sektar	78
svo erum vér kallaðir kristnir menn af Christo Domino nostro. Og svo sem	66
Pétar postuli: Enn er ekki liðið af dagmálum og er engi von þess	31
í upprisu Krists, og rann þaðan af dagur bjartur trúu réttrar og miskunnar	103
og dýrka. Þessi orð eru sett af Damaso páfa og Ieronimo presti til	183
hérvist sinni og písl og upprisu af dauða og þeirri skipun margfaldri, er	3
skynsemi til andlegs siðar. Upprisa Drottins af dauða veitir oss tvenna upprisu. Aðra	36
ást og hreinlífi. Rísum vér upp af dauða til lífs, það er frá	38
og í dauða. Hann reis upp af dauða eftir písl sína inn þriðja	61
Þá munu Guðs englar vekja upp af dauða alla þjóð, þá er verið	62
hugskotið og hreinsar alla hluti, leysir af dauða og frá písl, samtengir englum,	91
fyr öllu mannkyni, í upprisu sinni af dauða. Þaðan af má helst marka,	104
er áður vóru hryggvir og daprir af dauða hans og af píningu. Þeir	104
þá var Jesús Kristur risinn upp af dauða. Þeir boðuðu svo Petro og	104
að láta pínast og rísa upp af dauða og láta boða iðrun synda	106
epli trés dauða. Hann reis upp af dauða á þriðja degi eftir andlát	124
hlutur líkama Domini, er upp reis af dauða, og er sá jarteindur í	189
trúi því, að hann reis upp af dauða á þriðja degi eftir písl	209
hér, síðan er hann reis upp af dauða, uns hann sté til himna	210
trúðu Jesúm Krist upp hafa risið af dauða né upp stigið til himna.	254
hafi eftir písl sína risið upp af dauða og stigið upp til himna,	299
glíkjast, þá er hann var spurður af discipulis hver mestur væri í ríki	264
vorra, þá munum vér bera sigur af djöfli og gjörast verðir að sjá	257
En þá er hann var tældur af djöfullegri vél, þá vildi hann eigi	65
í Paradiso til eilífrar sælu. En af djöfuls fyrirtölum og af tilfýsingu Evu	191
bakferla og kváðu hann gera slíkt af djöfuls krafti, en eigi guðdóms. En	243
þeir er enn hafa eignast dýrð af Drottni órum og samfellda hátíð, þar	228
Drottins, að við oss verði mælt af Drottni: Maklegur er verkmaður verkkaups síns.	296
tua, fullir eru himnar og jörð af dýrð þinni. Þau orð sungu englar	187
eðli guðdóms af hreinleik sínum og af dýrð eðlis þess, er þeir hafa.	281
þyrstir, heldur seðjast allir að eilífu af dýrlegri sýn skapera síns. Drottinn vor	68
hans, svo sem jörð tekur gróður af dögg himins. Eftir þessi skilningu verður	283
eru af þjónustu þeirra, en eigi af eðli, því að helgir englar eru	131
því að hann er einkanlega getinn af eðli föðurins, og er hann af	281
gjöf hans og miskunn, en eigi af eðli. Og er þaðan af oss	281
Guðs og blóði. Takim vér þaðan af efling til alls ins góða, þess	166
drottinsdagur, er Guð leiddi sonu Ísrael af Egiptalandi yfir ið Rauða haf og	35
sínu. Á drottinsnótt leystist lýður Guðs af Egiptalandi úr veldi Faraonis með leiðslu	107
er sagt var fyr Ysaiam prophetam: Af Egiptalandi kallaði eg son minn. En	262
þess komast, heldur verður hann tekinn af eilífum dauða og haldinn í eilífum	207
er fylling speki? Sumir kyndast svo af eldi Guðs ástar, að þeir fýsast	134
helga anda í móðurkviði. Tekur þaðan af Elísabet gift ins helga anda, er	14
umbuna. Ást, að hann sé fullur af elsku Guðs og náungs, því að	87
vér það gera af ást og af elsku, en eigi af heift né	284
kominn í húsið, sá er lýsti af, en eigi brann. Hann var eigi	31
grær þar síðan góðra verka gras af. En það launar Guð með eiveranda	168
leiður, en nú er hann göfgaður af englum og vegsamaður af mönnum, en	52
fagnaðarmark engla, helgaður af Guði, dýrkaður af englum, en göfgaður af mönnum og	55
á brautu. Þá höfðu þær viðurmæli af englum Guðs, þeim er það sögðu,	104
vilji Guð þegar fyrgefa þær, ef af er látið að misgjöra og svo	62
hurfum á braut fyr eftirlífi. Þaðan af er nauðsyn, góð systkin, að ávallt	85
yrði að bera mótstöður vondra. Héðan af er það, er sæll Job segir	238
vinkona mín á milli kvenna. Héðan af er það, er Drottinn vor mælti	238
minntum vér, bræður mínir, að þaðan af, er nú nálgast burðartíð Drottins, búimst	302
himneskrar hvíldar, þá er líkaminn hvílist af erfiði. Sicut Dominus mælir fyr spámann	37
á bænum, þá er vér hvílumst af erfiði. En ósæmt er, að vér	37
er oss boðin helgin og hvíldin af erfiðisverkum á drottinsdeginum, að hugur vor	37
óra. Þá komum vér til fyrirheitsjarðar af eyðimörk eftir fjóra tugi vetra, er	36
brá Símon Pettar sverði og hjó af eyra ið hægra af þræli einum,	245
og ósýnilegra, sá er sendur var af faðmi föður til lausnar mannkynsins, sá	68
syndar eru hafðir áður algjör verði, af fjanda áminningu og manns fýst og	124
Hún var syndug, en hún þó af flekka hjarta síns, þá er hún	110
heimi, þá skipti hún sér lítið af flestu og var hljóð ofvalt og	9
í ótrúu dauða. Sicut sálmaskáldið mælti: Af fossi drakk hann á götu, en	108
með helgu lítillæti og þvoum saur af fótum þeirra með höndum oss. Þá	93
vors, Jesú Krists, kennum vér skýrt af frásögu sanctorum guðspjallaskálda, Matteus og Lúkas,	231
eigi. Nekkver siðsamur munkur var mæddur af freistni ins forna fjanda, því að	155
í freistni, og lát oss batna af freistni, en eigi versna. Leystu oss	286
hann skírnar. Þá tók hann skurðarskírn af frændum á inum átta degi burðarins,	78
er slík hátíð kemur eigi föstunni af. Fylgist þá vel, að bæði sé	199
upprisu Drottins, fyr því að þaðan af fyllist skarð það, er orðið var	103
minning þeirra tákna, er þær hófust af fyr öndverðu. En páskatíð er ekki	106
við sig, öruggur má hann vera af fyrirheiti Guðs, að honum munu syndir	256
hann: Komið ér til mín, blessuð af föður mínum, og takið ríki með	70
hefi eg yður minnt, góð systkin, af föðurlegri umhyggju. En svo treystumst eg	19
sé borið meinlæti nakkvað á líkamanum af föstunni, fyr því að þá er	200
eilífs dauða og djöfullegs máttar. Þaðan af gerðist það, að almáttugur Guð, skaperi	65
verða fyr sér. Þá tekur Sakarías af gift ins helga anda að yrkja:	14
búanda sínum, en mærin gat Jesúm af gift ins helga anda. Mikill er	17
nauðsyn að heimta til vor nakkvað af giftum hans. Sjö eru geislar hans	32
allir góðir menn eru óskbörn Guðs af gjöf hans og miskunn, en eigi	281
ér meguð orðum við koma. Þaðan af gjöri eg þakkir almáttkum Guði, og	19
því að hér hafa allar hátíðir af gjörst af þessum degi, er Guð	199
og hita af sólunni, en líkneski af glerinu. Sólin merkir guðdóm, en glerið	7
líkneski í geislanum, ef eigi er af glerinu. Svo hafði María hreinlífi slíkt	8
hefir bæði birti sólskins og líkneski af glerinu. Svo hefir og Drottinn vor,	9
lítillætis sökum og gæsku, en eigi af glæpsku né af því að hann	139
ber fram illa hluti, því að af gnótt hjarta mælir munnurinn. Hvert orð	290
svo og eflaust lúkast þær upp af góðgerningum svo sem með luklum. Og	138
nafn Guðs, megim svo lifa, að af góðlífi óru og af heilagleik sé	282
föður dýrkar barn svo göfgast faðir af góðum börnum. Þá helgast nafn Guðs	282
hér á jörð öllum mönnum, bæði af guðdómi og af manndómi sínum. Brauð	41
þér jarteinir þær, er eg gjöri af guðdómi, heldur óstyrkt þá, er eg	268
þau og jarteinir, er hann gerði af guðdóminum og duldust við og snörust	243
skynsemi syndalausan vera, sá er mátti af guðdómskrafti hreinsa syndga menn. En ógurlegt	128
vóru réttlátir og höfðu mikið kraftalán af Guði, en lítið auralán af heimi.	5
Þeir menn eru og mikils virtir af Guði, er píningar taka af vondum	6
Drottinn vor, Jesús Kristur, bæði guðdóm af Guði, en manndóm af Maríu. En	9
bæna, því að allt huggæði er af Guði, og eru þeir hugabestir, er	10
hefir hann öðlast ið æðsta lán af Guði, það er meira er vert	11
allt ærið, er góðs er verður af Guði. Dominus bar vitni sjálfur í	11
lausnarmark manna, en fagnaðarmark engla, helgaður af Guði, dýrkaður af englum, en göfgaður	55
minna sem vér höfum meira lán af Guði. Níu englasveitum helgum vér musteri,	59
heimi, og taka þá þvílíkan dóm af Guði sem vér höfum hér til	61
gjafar, miklu máttkara fullting munum vér af Guði hafa fyr siðbót óra. Fögnum	74
stynur minn. En þá verða heyrðar af Guði bænir órar, og þá stoðar	117
og munum þá taka slíkan dóm af Guði sem vér dæmum órum misbjóðöndum	125
kvað hann, Guðs orð, sá er af Guði er, en af því heyrið	127
ér eigi, að ér eruð eigi af Guði. Þá svöruðu Gyðingar og töldu	127
apostolus mælti svo: Allir hlutir eru af Guði skapaðir á himni og á	131
sig vandlega og hafa þá gift af Guði, að þeir megu réttlega of	134
minni ein engla fylki eru send af Guði til hjálpar mönnum, sýnilega eða	135
englafylki nöfn, er þau tóku fullasta af Guði. En þó hafa allir englar	136
Guðs sakar, mun upp verða hafinn af Guði, svo sem þar í mót	139
mun sá verða lægður og mýgður af Guði, er sig vill sjálfur upphefja	139
er hann tekur leyfi til áður af Guði, fyr því að eigi þorir	140
skal hver biðja sér og æskja af Guði fyr það allt, er hann	141
er meir biðja þessa heims gæðanna af Guði en annars heims sælu, þá	141
eða hvað hver hefir mest kostgæft af Guði. Nú þeir allir, er þar	142
að þeir öðlist annars heims gæði af Guði, þá munu halda þá trúfesti	142
gat Páll postuli eigi eitt sinn af Guði bæn þá, er hann bað	142
síðan er Satan hafði leyfi tekið af Guði að freista Jobs, þá gerðist	143
er Satan hafði leyfi þegið enn af Guði til þess að freista Jobs	145
eigi þrjóti oss að vætta miskunnar af Guði. Þvertré þau, er veggi styðja,	151
vita, að aldregi verður oss fyrgefið af Guði, það er vér höfum honum	159
í vafið, og vér fáim efling af Guði til þess að sjá við	166
eina vel, hvert verkkaup munuð ér af Guði feður fyr það hafa? Menn	176
friðarkossi, að sá má frið öðlast af Guði, er friðsamur er við náunga	189
síðan, er hún fékk þessa gift af Guði og þar með að vera	191
að þú hefir miskunn mikla öðlast af Guði. Þú munt geta í kviði	196
og mælti við Maríu: Blessuð ertu af Guði umfram of aðrar konur allar	198
framkvæmt verða sem þér er sagt af Guði. Þá hafði Elísabet Jóan baptistam	198
mín Drottin, og gleðst andi minn af Guði, þrifgjafa mínum. Því að hann	199
þær þar finna óbrugðnar og hirðar af Guði. Guð skapaði menn og leysti	205
Til hvers eru mér auðæfi veitt af Guði, kveður maður, ef eg skal	206
er Guð elska, munu elskaðir vera af Guði og munu koma til samfelldrar	218
þeir hafa leyfi til tekið áður af Guði sem þar segir í bókinni	220
þegar er fjándi hafði leyfi tekið af Guði, þá fór hann og laust	220
Nú alls vér tökum góða hluti af Guði, hví skylim vér nú og	220
annan, þótt sumir hafi meira lán af Guði en sumir. Síðan eignast dag	221
nú, hver laun að móti komu af Guði hlýðninni. Skyldim vér þann veg	225
tekur hann fyr það þó launin af Guði, ef hann lætur í mein	229
fornu lagahaldi, því er Moises tók af Guði, að maður skyldi elska vin	233
sína. En það er nú bannað af Guði að hata óvini sína í	234
af þessu liði, er kjörnir sé af Guði til himinríkis sælu. Er fyr	241
að þá mun hann kjörinn vera af Guði, en ellegar eigi. Eru sumir	241
manninum yfirstiginn og maðurinn efldur svo af Guði, að hann mætti ná þeirri	242
Stephanus bað fyr óvinum, var heyrð af Guði, því að Saulus, sá er	254
því gjörsamlegar fyrgefast oss syndir órar af Guði sem vér fyrgefum gjörsamlegar óvinum	256
hans merkja. Markús hóf guðspjall sitt af Guði heldur en af mönnum og	259
vel eru í hag þínum, heldur af Guði, en þú ætla þá hluti	273
mun vera miklaður og upp hafinn af Guði. Eg bið yður, bræður, að	276
verðir að heyra við oss mælt af Guði: Komið ér blessaðir til föður	276
kennimanni, er eigi verður að þiggja af Guði sjálfum. En það, er vér	284
skulim vér þó honum líknar unna af Guði, fyr því að hann líknar	284
freistni standast, ef hann er fyrlátinn af Guði í freistninni. Vér eigum og	285
sitt með syni Guðs og vegsamaður af Guði feður. Hver megi meira veg	288
vér hann, ef vér víkjum hvorki af Guðs götu fyr stranga hluti né	33
að hjálp ór og leiðrétting er af Guðs miskunn einni saman, en eigi	36
og sýnum svo sem upprennanda akur af Guðs sáði, það er vér sækjum	50
öðlimst að hafa sælu með þeim af Guðs dæmi. Lútum vér að fótum	93
unna sem sjálfum sér Dýrlegra er af Guðs dæmum að flæja meingerðir þegjandi	130
er herjað gátu himinríki og unnið af Guðs miskunn bæði með líkamlegum vopnum	227
kvelja sig sárlega en þeir vildi af Guðs boðorðum ganga. Nú þeir er	228
lærdómi sínum. En svo verður drukkinn af Guðs víni, er hitnar í ást	272
Guðs á himnum bregða í öngu af Guðs vilja svo verði og menn	282
að sá dugnuður, er vér tökum af guðspjalli, hirðist í brjósti óru. Því	185
er hann var höndlaður og bundinn af Gyðingum, heldur græddi hann eyra þræls	96
lýð, kominn til einnar kristni, annan af Gyðingum, en annan af heiðnum þjóðum.	149
í þá minning, er Guð þoldi af Gyðingum háðungarorð og álygi, hálshögg og	163
trúu sinnar miskunnar. En er nekkverir af Gyðingum létu sér skiljast kenningar postula,	271
færa, því að þar versnar maður af gæsku annars. Ef nekkver er sá,	73
sinni og flærð heldur en Guð af gæskunni. Nú vildi Guð manninn efla	242
af minni áminningu, er yður þykir af hafanda, en þar enn annan veg	33
orð hans og kenningar og styrkjast af hans jarteinum. Þeirra fyrstur var Jóhannes	57
sínu. Því er reykelsi borið, að af hans orði hefir ilm lagið góðra	185
takim fulla syndalausn og firring píninga af hans blóði og drekkim að eilífu	186
Þótt vér séim allir óskmegir föður af hans miskunn, þá er þó Jesús	214
dauða, hugga þá, er hryggvir eru af harmi, leggja eigi hug á veraldarskemmtun	202
bæninni, að ávít hans voru eigi af hatri heldur af ást. En er	255
písl sína hægri handar menn sér af heiðnum mönnum úr norðri. En þá	53
ótrúrra Gyðinga, en hjálp þeirra, er af heiðnum þjóðum hurfu til trúu. Sól	99
kristni, annan af Gyðingum, en annan af heiðnum þjóðum. Brjóstþili, er samtengir báða	149
ást og af elsku, en eigi af heift né af reiði. Engum manni	284
lifa, að af góðlífi óru og af heilagleik sé öllum sýnt, hve heilagur	282
heilagra manna, nema honum væri borgið af heilsamlegri lækningu. Hvortveggja skírn var til	78
kraftalán af Guði, en lítið auralán af heimi. En þegar er María kunni	5
bætim þær ólatlega, séim fúsir héðan af heimi til himneskrar föðurleifðar, knosim girndir	128
ekki var það til virðingar, er af heiminum væri. Þeir sátu í þessu	31
er hér hafa færra til skemmtunar af heiminum. Og ei bilar að nakkvað	236
píndan, þann er hún hafði getinn af helgum anda, og hún vissi hann	6
Því mátti hún maklega son geta af helgum anda, að hún var þeim	8
syndarinnar. Og sá, er getinn er af helgum anda og borinn frá Maríu	78
hann fékk þau svör bænar sinnar af helgum anda, að hann myndi eigi	121
gera án Kristi. Stephanus var fylltur af helgum anda og leit hann í	254
vors frá löstum og fylli það af helgum kröftum. Sé aftur lokið brjóst	275
til dauða, heldur en þeir léti af hendi sauði Krists. Maklega kallast postular	20
að hann megi þá svo fórn af hendi leysa, er allir eiga jafnsaman,	186
með þeim líkam, er hann tók af hennar holdi, þars öðrum mönnum fellur	6
sér í kviði, og tók hann af hennar holdi allt líkamlegt eðli. Nú	7
eðli, svo að guðdómurinn mátti taka af hennar holdi manndóminn, svo sem hann	9
gefnir. Og allt líf hans er af hennar dugnuðum og afl og hræringar.	174
síns, þá höfum vér það allt af henni hlotið, því að hún gjörðist	7
atferð fyr Guðs augum, því að af henni gerast margir góðir hlutir. Af	154
af henni gerast margir góðir hlutir. Af henni gerist hreinlífi, en hún heldur	154
hans, þá er þeir vóru spurðir af Herode. Því að þeir vissu af	83
jarðlegum hlutum, því meir skilur fleira af himneskum hlutum. Kostgæfi hver að skilja	272
Kostgæfi hver að skilja sem flest af himneskum táknum. En hann drambi eigi	272
sendist og til vor styrkt Guðs af himni að efla sína byggð í	36
Christus lifandi brauð, er niður sté af himni. Sá er kraftur og spekt	41
til jarðar, svo sem guðdómur kom af himni og tók manndóm á jörðu.	52
sicut scriptum est: Stjörnur munu falla af himni og himnakraftar munu hrærast fyrir	67
illra hluta. Fyr hennar sakar féll af himni dásamleg skepna englanna. Þá er	87
nú helgaði hann öll vötn. Faðir af himni, sá er veitti skugga síns	115
að göfgari er sá, er kallaði af himni en hinn, er starfaði á	115
sínum, og mun hann senda hann af himni hingað í heim til lausnar	225
gegn mér, nema þér væri leyft af himni. Af því hefir sá meiri	249
mjólk í tvískipt móðurbrjóst, sté niður af himnum til jarðar og fæðir oss	42
verða, þótt þess væri freistað, heldur af hinu, að hann vill, að þeir,	141
sagðir, að þeir sé fáir, heldur af hinu, að rekningar eru svo miklu	168
þau verk eða senda þeir nekkverja af hinum minnum fylkjum að gjöra. En	136
En þeir, er sendir eru, taka af hinum æðrum fylkjum nöfn, þá er	136
og hann vill taka slíka yfirbót af hinum, sem góðir menn ráða að	140
sumur suman sig. Sú nauðung kemur af hinum innra manni til þess að	173
honum meiri karla borinn, þeirra er af hjúskap væri getnir. En að það	17
Guð og vor Drottinn taki ótrúumyrkur af hjörtum þeirra, svo að þeir kenni	102
að þar urðu fullir tólf vandlaupar af hleifunum stórir. Í upphafi messu er	181
þeim, er vér heyrðum og elskuðum af hlýðni. Þá eru góð verk ór	51
syndalaust er. Þann líkama tók hann af holdi móður sinnar. Var síðan fullur	77
Margir menn síðan leituðu sér hjálpráðs af honum, hversu þeir skyldu afgerðir sínar	16
iðruðust synda sinna og tóku ráð af honum, að hann skírði þá alla	16
engla og allra heilagra manna. Og af honum verða þeir allir spakir og	47
vors öllum helgum dómum helgari, að af honum helgast öll kristnin og öll	54
elska hann ávallt, að vér öðlimst af honum að elskast og leiðast til	69
bar órar syndir braut með sér. Af honum drupu skírnardropar, en af oss	116
sú var skynsemi skírnar hans, að af honum helguðust vötn þau, er oss	116
kallast Dominus Iesus Christus, því að af honum hljóta allir þrifnuð, þeir er	122
lýða, því að allir tóku hjálp af honum, þeir er hugskots augum máttu	122
Guð og snuggi eigi til annars af honum að móti en til eilífrar	141
margir þeir, er hvorttvegga vildi hafa af honum fyr góðgerningana, þessa heims gæði	141
er meir girnast þessa heims lánið af honum en annars heims gæði, þá	142
hann hins, að Guð skyldi taka af honum freistni þá og mannraun, er	142
þess beðið, að Guð skyldi taka af honum nauð þá, þá svaraði Dominus	142
ákaflega mikla raun, þá tók hann af honum vanheilsuna alla og lét hann	145
litla, er hann þykir eiga, verða af honum tekið. Sá á, er ástina	169
litla, er hann þykir eiga, verða af honum tekið. Sá á, er ástina	175
drekkim að eilífu drykk eilífs unaðs af honum sjálfum, er er og heitir	186
mönnum fyr hans sakar, vætta sér af honum allrar hjálpar og miskunnar. Sú	193
að vitja þín, og mun þú af honum og barnshafandi verða, og muntu	197
Guð að þjóna honum og þiggja af honum hjálp og heilsu, þá kom	220
bar og þolinmóðlega, þá tók Guð af honum vanheilsuna, og varð hann maður	221
nekkverja stund og þau meinlæti, er af honum brenni inar smærri syndir, þær	223
En skepnan öll hefir upphaf tekið af honum. Og hefir hann svo nú	231
og æðri en allt annað, og af honum hefir skepnan öll hafist. Enda	232
því að hann vænti jarteinar nekkverrar af honum. Herodes spurði hann margra mála.	248
sem himinn er yfir jörðu og af honum frævast jörð, svo er Kristur	283
og viti hann og treystist, að af honum koma allir góðir hlutir þessa	289
Guðs, er nálægast sjá eðli guðdóms af hreinleik sínum og af dýrð eðlis	281
allsvesaldar af misgerðinni, þá harmaði Guð af huggæði, það er maðurinn hafði farist	242
að þú munir mér við hjálpa af huggæði þínu og eigi mig fyr	279
skýra, hver tign hans er, eða af hverjum rökum hann er haldinn. Þess	34
að grafa, með hverjum hætti eða af hverjum atburð hann hefir framið það,	87
oss að leiða það miklum athuga, af hverjum rökum vér höldum helgar hátíðir	123
að hefja áminning óra að inna, af hverjum rökum fastan hefir hafist og	157
kvonguðum mönnum og giftum konum, og af hverri sveit þessa heims háttar er	27
með hverjum ræktarþokka það er framið af hvers vors hendi. Frá upphafi heims	203
En þess var spurður Gregorius páfi, af hví almáttugur Guð gæfi það veldi	155
manns frá jörðu til himins. Þaðan af hæfir oss að vaka sem Isajas	89
Guðs orði. Því tökum vér höttu af höfði oss, að ekki sé þess,	185
þeirra, að þeir sé ávallt slitnir af höggormum, fyr því að þeir vildu	207
eyra þræls eins, er Petrus hafði af höggvið. Skammist og þá ljótur ofstopi	96
varðveislu sem þeir ráku sýnilega andskota af höndum með sýnilegum vopnum. Er þá	228
réttlætis, þeir er óskyggnir vóru orðnir af illsku sinni. Nú, þeir er eigi	18
Gyðinga réttast, að þeir misgerðu meir af illsku en af ókænsku, því að	97
þær sé minni að nafni, er af illsku eru gjörvar, en hinar, er	97
og fyrfórst, því að hann misgjörði af illsku, en iðraðist af örvilnun. Petrus	98
hann misgerði af óstyrkt, en eigi af illsku og iðraðist með vilnun. Tveir	98
hælast, að hann hefði ríkri orðið af illsku sinni og flærð heldur en	242
kveljast af andans forráði eða misfarast af illu eftirlífi hans við öndina. Og	175
lúkast fyrir oss dyr eilífs lífs af illum verkum órum, svo mun og	275
var til þess sett að taka af ina fyrstu synd. Aldregi missti veröldin	78
ráðið, þótt nauðungarhlýðni hafi verið, að af ins æðra hlutar kosti á heldur	175
hjálpist, en það að báðir fyrfarist af ins óæðra lesti, þars báðir skulu	175
heilags anda. Þenna söng saman settan af inu æðsta engla lofi, því er	187
órar fyr trúu og lítillæti bæði af inum minnum syndum og inum meirum.	93
in hæsta hátíð Domini líði eigi af inum æðsta mánaði árs. Á drottinsdegi	107
að boða henni, að hún skyldi af inum helga anda ins almáttka Guðs	192
og hóf hann öll boðorð sín af inum fornum ritningum, svo sem hann	270
heilagur sá er, er vér helgumst af, í því er vér trúum á	282
Því að sú in helga þjónasta af jafnmiklum krafti, sem hún er, má	111
öllu athæfi sínu heldur en saurgast af jarðlegri munúð. Þessa hátíð trúum vér	58
himneskum hlutum, nema vér takim dæmi af jarðlegum hlutum, að vér megim ið	7
Ef vér vættum mjög mikils tænaðar af jarðlegum manni, þá er vér gefum	74
vors heilags föður, er vér týnum af jarðneskum munúðum heilagleika Guðs barna, þeim	40
á inu þrítuganda ári aldursins skírn af Johanne. Lét hann og fórnir fyr	78
það er hann hafði skírn tekið af Johanne baptista, þá gekk hann í	158
písl þeirra. Því var höggvið höfuð af Jóani, að minnkaðist maðurinn, en því	18
manninn megu upp hefja til himna af jörðinni. Skal svo hátíð halda helgum	229
menn, er hugskotsaugu sín hefja upp af jörðu til himins dýrðar, og hlífa	150
hann rísi upp, að hann er af jörðu skapaður og hann skal í	165
andlegu brúðkaupi. Þá er ið sanna af jörðu upp runnið og þá leit	300
er í gegn eðlinu er gjör af karlmanni við karlmann eða við kykvendi.	292
skilja, að kona verður því aðeins af karlmanns sauri saurug, ef hennar vilji	173
hann hana á nafn, og þaðan af kenndi hún hann og mælti: Góði	104
En ekki stoðar þeim að taka af kennimanni, er eigi verður að þiggja	284
síðan, og sé honum þó lofað af kennimönnum að taka, ef hann vill	139
kirkju fara og taka þar skriftir af kennimönnum og sættast við Guð. Þá	148
skepna Guð. Lúkas hóf guðspjall sitt af kennimönnum og sagði fyrst frá Sakaría	259
mun hann snúa Guði til handa af kenningum sínum. Sakarías svaraði englinum: Hvaðan	13
vér færum Guði ávöxt góðra verka af kenningum þeim, er vér heyrðum og	51
hver hann var. En hinir leiðréttust af kenningum postula, er óvitendur píndu Dominum	97
gjörir sú jörð allan andlegan ávöxt af kenningum hans, svo sem jörð tekur	283
tíðarinnar, sendi Guð son sinn orðinn af konu og undir lögum, að hann	77
heilagleiks vors var heldur vatnið skírt af Kristi en hann skírðist af vatninu,	116
sancto, því að friður er gjör af Kristi í himnum og á jörðu.	182
ungmenni. Bið þú fyr óvinum þínum af Krists elsku. Ef þú verður reiður,	274
Aremaþia og Nikodemus tóku lík Domini af krossi og bjuggu um vandlega og	189
heilan sjálfan þig og stíg niður af krossi. Similiter hlógu að honum yfirgyðingar	251
er konungur Gyðinga, stígi hann niður af krossi, og munum vér trúa honum.	251
því, er vér viljum helgast láta af krossinum, þá skulum vér minnast, hvaðan	54
vera, ef þeir væri fram færðir af kunnandi góðri eða og með orðfæri.	203
færðu postular heiðnum lýð, er vóru af kyni Gyðinga, er vóru í fyrnd	186
himnasýn sinni. Matteus hóf guðspjall sitt af langfeðratölu og taldi kyn langfeðra allt	259
eg þér því, að eg skal af láta. Þann telur Guð enn sig	73
af öllum hug misverka sinna og af láta og yfirbæta. Við þann mann	192
lykja himinríki, þeim er eigi vill af láta né upp bera fyr kennimenn.	194
munu syndir fyrgefast, ef eg vil af láta og yfirbæta og við sjá	210
Nú vil eg allra þeirra iðrast, af láta og yfir bæta við Guð	212
sú er sönn iðrun, er gerist af leiðindi afgerðanna. Sönn iðrun dæmist eigi	88
syndir, er fyr voru gjörvar, verði af leystar með aflátsiðrun og ölmusugerðum. Vergi	300
á hendur honum, að hann væri af liði Jesú. En Pétur neitti og	246
ráð. Var Jóan fyr þessa sök af lífi tekinn, og var fólgið höfuð	17
hans, að hann tekur þá fyrst af lífi, en síðan brennir hann og	236
trúu. Þá er þeir glöddust utan af líkamlegu víni, þá glöddust þeir og	271
hans. Skjótt vildi hann upp rísa af líkams dauða, að önd ór væri	108
af syndasauri sem vatn þvær oss af líkamssauri og svo þorsta andar vorrar	270
sig skilur frá samneyti og þjónustu af lítillætis sökum og gæsku, en eigi	139
jafnbjört sem áður, og tekst ekki af lýsi hennar. Svo var og guðdómurinn	7
dauða lítið ér og ætlið þaðan af lækningar lífs yðvars. En þeir gerðu	234
vín, er hann þrútnar í ofmetnaði af lærdómi sínum. En svo verður drukkinn	272
himneskum táknum. En hann drambi eigi af lærdómi sínum, heldur byrli hann náungi	272
bera til skriftar og taka skrift af lærðum manni, en síðan með bænum	138
þá mælti hún við hann: Ertu af lærisveinum þessa Jesú? En hann neitti	245
föður, þá gekk að honum einn af lærisveinum hans og mælti: Dominus, kenndu	280
öllum mönnum, bæði af guðdómi og af manndómi sínum. Brauð er vaxinna manna	41
að svo sem vín tekur mæði af manni og gleður hjarta hans, svo	270
og frá dýrðinni flæmt, yrði og af manninum yfirstiginn og maðurinn efldur svo	242
er Guð vildi lifa láta, bæði af mannkyni og kykvenda og fugla, meðan	224
bæði guðdóm af Guði, en manndóm af Maríu. En alla gæsku sína varðveitti	9
í upprisu sinni af dauða. Þaðan af má helst marka, hver fögnuður englum	104
annað nauðsynlegra ella. En hvað sé af meiri rækt við oss en að	10
Sá gerir það, er Guði þykir af mestri ást við sig, er það	171
guðlegt upphaf, sá tók upphaf manndómsins af meyjar kviði. Sá inn sami setti	66
Drottinn, og skal engi hann taka af mér. Ætlum vér, hve fegnir vér	74
hryggur og mælti: Faðir, tak þú af mér píslardrykk þenna, ef það má	95
frið við einkason þinn og þigg af mér alla Guðs reiði. Firr þú	279
mundi drepinn verða í enda heims af Mikaele archangelo. Sá fjándi, er fyr	132
ósýnilegra, var borinn í þenna heim af mikilli mildi sinni og miskunn og	65
vóru, og vér yrðim að óskmögum. Af mikilli skipun mildinnar sendi Guð faðir	77
yður. Verðið ér að hafa það af minni áminningu, er yður þykir af	33
sér, en ráðið sig til allsvesaldar af misgerðinni, þá harmaði Guð af huggæði,	242
sem himinríkis dyr byrgjast fyrir oss af misgjörðum órum svo sem með lokum	138
hann þó efalaust vætta sér líknar af miskunn Guðs. Guðs miskunn mun bjarga	88
Guðs mustari? Öngva. Guð gjörir svo af miskunn sinni. En þó er nauðsyn	138
hann eflir oss til að gera af miskunn sinni. Þá er sem vér	193
Og hefir hann svo nú gjört af miskunn sinni og hingaðburði og hérvist,	231
er mig leysti frá eilífum dauða af miskunn sinni með blóði sínu sjálfs,	279
per omnia secula seculorum. Það er af miskunn guðdómsins, inir kærustu bræður mínir,	298
af því að hann hafði eigi af móður sinni jartein þá, er hún	268
þann er píndur var, hafði hann af móður, en eigi guðdómsjartein þá, er	268
bar af altari og brenndi syndir af munni spámanns, var réttkallaður serafím, er	135
er fús af skapi sínu eða af munúð síns líkama. Þar mælti Páll	175
færunum, þeim er þaðan gerist freistnin af. Mælgi ónýta og þá gleði, er	162
við Guð og menn en vegsemdar af mönnum. Svo sem Dominus sýndi of	11
hann göfgaður af englum og vegsamaður af mönnum, en leiður djöflum. Því að	52
Guði, dýrkaður af englum, en göfgaður af mönnum og vegsamaður af allri skepnu.	55
til himneskra hluta og brenna syndir af mönnum í iðranareldi. En er vér	134
skammist að þola læging og vanrétti af mönnum. Setupallar merkja miskunnarverk þau, er	151
innan heims og brennir það syndir af mönnum þeim, er svo verða við	221
maður, er hann hóf guðspjall sitt af mönnum og taldi þær jarteinir Krists	259
guðspjall sitt af Guði heldur en af mönnum og mælti svo: Þetta er	259
þeir er sénir vilja verða löngum af mönnum á bæn sinni. Á þessa	280
sér til lofs né til eftirmælis af mönnum, enda elski hann svo náunga	290
lífs hans. Öll kykvendi verða tamin af mönnum, en tungu má engi maður	290
og vilja það lofað láta vera af mönnum og sig með fé gædda.	293
trjám, svo safnast lýður til trúu af mörgum þjóðum og tungum. Sumur kristinn	148
lífs. Svo sem hleifur er gjör af mörgum kornum. Því vín, að hann	186
er Guðs líkami, er kristnin er, af mörgum mönnum saman lesin. Því færum	186
nafni, að greinast megi sérhver sveit af nafni þeirrar giftar, er mest fylgir	136
og logendur kallast þau fylki, er af návistu skapera síns brenna í ósýnilegri	133
ef hann kennir sig vera sáran af nekkverri höfuðsynd, þá kosti hann fyrr	275
þegar er maður finnur sig sáran af nokkurum lesti, þá skal hann fyrst	138
En ósæmt er, að vér tæmimst af nýtu erfiði til jarðlegs gáleysis, þá	37
misgjörum af órækt og gáleysi og af ofmunúð. Þá kennum vér Guði og	193
veita þeim miskunn, er fyrdæmdir eru af ofríki vondra manna. En María flæði	6
það vellur möðkum allt og ódaunan af. Og finna menn þá, að það	223
frændi þess, er hann hjó eyrað af: Og sá eg þig í garði	246
og í staðfesti, þeir er frævðust af orðum Guðs, að eigi bæri frá	51
andi getur skildan Guðs vilja vera af orðum lærðra manna, en eigi það,	175
jörðunni að leita að hafa nakkvað af orðum þeirra og atferðum og þá	229
gjalda of það skynsemi á dómsdegi. Af orðum þínum skaltu réttlátur verða, og	290
orðum þínum skaltu réttlátur verða, og af orðum þínum muntu meiddur verða. Stýra	290
jörðu fæddir að líkam. Köstum vér af oss myrkraverkum, það er syndum, og	38
vor eigi enn öll synda víti af oss tekið, það er bæði erfiði	44
skírðir vera, þá megum vér þvo af oss allar syndir á hverjum degi	47
sinn í þenna heim að heimta af oss skatt boðorðs og réttlætis hans.	66
vér græddir, er öll syndamein eru af oss tekin. Það veiti oss Guð	80
sér. Af honum drupu skírnardropar, en af oss flutu syndir í þeim dropum.	116
að vér erum jarðlegir, og þerra af oss syndadust með iðranarhendi fyr augu	137
Þessi eru andleg smíðartól, nauðsynlega fyllandi af oss bæði nótt og dag. Ef	274
eigi af eðli. Og er þaðan af oss skylt að rækjast vel, er	281
spámann sinn Davíð, hvað hann vill af oss þiggja: Sæfðu Guði blót lofs,	295
þeir misgerðu meir af illsku en af ókænsku, því að þeir vissu of	97
illsku eru gjörvar, en hinar, er af ókænsku eða óstyrkt verða framdar, þótt	97
að eigi færim vér nakkvað Guði af óru, alls hann lét önd sína	73
Guðs miskunn einni saman, en eigi af órum verðleikum. Sicut Gabríel, engill Guðs,	36
verra lagi, in samverska. Nemum dæmi af órum Drottni, ef vér verðum fyr	129
teljum það skapað, er vér misgjörum af órækt og gáleysi og af ofmunúð.	193
oss vill glata. Vekjumst vér nú af óræktarsvefni, og hefjum upp hugskotsaugu ór,	208
helgar tíðir sem verðugt væri, bæði af óræktum og nauðsynjum í sumu lagi,	218
best haldin, en síðan gleymdist hún af óræktum lýðs og af breytni yfirgyðinga,	271
og leiðréttist, því að hann misgerði af óstyrkt, en eigi af illsku og	98
hét kona sú, er hann hafði af Philippo tekið. Dóttir hennar fylgdi henni.	17
og daprir af dauða hans og af píningu. Þeir þurftu og eigi ætlun	104
á mót Antakristo og fær líflát af píningum Antakrists. En síðast prýddi þeirra	158
en maður. Sjö vóru djáknar vígðir af postulum Guðs, og vóru sex helgir,	237
Heilagur Stephanus var valdur til djákns af postulum Krists, en úr djákni gjörðist	253
góðra manna. En nú gjörist hreinlífi af ráðvendi sem sagt. Og Drottinn vor	155
elsku, en eigi af heift né af reiði. Engum manni skulum vér svo	284
fái þeim færi til fýstar þeirrar af réttri reiði sinni, að þeir, er	43
í útlegðina, þá var hann drepinn af Rómverjum svo, að þeir steyptu gulli	217
þriðja degi lifnar það og vaknar af röddu og áblæsti föður síns. En	260
þá lifnum vér á þriðja degi af röddu og áblæsti föður, ef vér	261
af Herode. Því að þeir vissu af röksemd ritningar og báru vitnin, að	83
nema vér játim syndum órum. Þaðan af sagði Salómon frá játningu syndanna: Eigi	88
Paulus dráps Stephani, heldur fagnar Stephanus af samlagi Pauli. Því að ást fagnar	255
samtengingu, er illir menn mætti batna af samvistum góðra og hverfa frá illsku,	97
hvorttveggja væri, og mætti hann merkja af saurgum klæðum sínum hórdómssaurgun hjarta síns.	156
jarðleg hjörtu, að þau fúnaði eigi af sauri. Þessir tólf postular eru dómendur	21
færir sá Guði, er hann lætur af saurlífi og mælir svo með tárum	73
heim og var ávallt bundið stríðlega af sekt ins fyrsta manns, og mátti	65
að vér hafim því meiri hjálp af sem vér trúum framar orðum hans,	190
hann kvað svo að orði: Einn af serafím fló til mín og hafði	135
er hann gaf tysvar svo klæði af sér, að hann var varla óber	15
vill eigi kasta fötum sínum áður af sér, hvort er hann svimmur í	28
föður fyr stórar sakar vill reiði af sér þiggja. Allar sakar eru smáar	42
Dominus undan borði og lagði skikkju af sér og gyrti sig líndúki og	92
því að Dominus bað föður taka af sér píslardrykk. En þess skulum vér	95
Magdalena, er í Guðs ástareldi brenndi af sér líkamssyndir. Hvorvetna setti almáttugur Guð	111
svo sem fjall eða hóll skýtur af sér dögginni og þeir missa svo	168
hafa, ef hann of réði þær af sér, þá er honum þess manns	171
eru hræðilegir fjándur. Þeirra augu skjóta af sér eldlegum örum, þeirra rödd er	207
himins. Þá sleit höfðingi kennimanna klæði af sér og mælti: Hvað þurfum vér	247
hefur lítillæti og sníður ónýt verk af siðum órum, en styrkir nytsamleg. Í	116
er hann tók trúu og skírn af Silvestro páfa, Ósvald rex eða Edmundur	227
hlýða, heldur að hann styddi þá af sinni vorkunn, er eigi máttu bera	77
vorn sjálfan á brjósti sér og af sínu erfiði. Aðrir menn klæða þá,	5
nafni, þá skal hann eigi dramba af sínu lífi, heldur skal hann vera	23
gjörir oss svo afleita og áttlera af sínu tilstilli, að faðirinn telur oss	28
að heyra engils orð og bera af sínu holdi Guð og mann hingað	57
og mann, hingað í heim ala af sínu holdi einnar saman án karlmanns	192
verða borinn, sá er hræra mætti af sínum krafti allar höfuðskepnur á dómsdegi,	67
heiminn af öllum villum, taki sótt af sjúkum, en hungur frá soltnum, láti	101
kenningum sínum. Sakarías svaraði englinum: Hvaðan af skal eg þetta vita? Eg em	13
það, hvers hans önd er fús af skapi sínu eða af munúð síns	175
þegar á þeim degi, er þaðan af skemmast dagar, en Jesús á þeim	17
sínu minni allt. En skriftargangan skefur af skránni og tekur úr minni hans	160
þó sér sóma að sýna sig af skynsemi syndalausan vera, sá er mátti	128
eða margir hlutir aðrir, þá má af slíku marka, hve heilög sjá mær	7
er öllum góðum mönnum til boðið. Af slíkum táknum er margfaldaður fögnuður upprisu	106
upp rísa að inum efsta dómi. Af slíkum stórmerkjum skal eigi páskahald þoka	108
gerist kalt, er engi hefir verman af sólinni, er hún sest. Svo er	24
sinni, svo sem öll himintungl lýsast af sólu. En síðan, er Kristur sté	35
því að svo sem það lýsist af sólu, en hefir ekki ljós í	108
þá er glerið lýsist og hitnar af sólunni, en geisli sá, er skín	7
gegnum glerið, hefir lýsi og hita af sólunni, en líkneski af glerinu. Sólin	7
En nú alls maðurinn varð yfirstiginn af spanningu fjánda og gat eigi haldið	242
síðan fór. Því að Gyðingar, fullir af spálegum anda og blindir, kenndust eigi	83
þangað sem fyrir fór Stephanus, grýttur af steinum Pauli, þangað kom eftir Paulus	255
í hvéli brotnir, sumir sveltir, en af sumum kvikum skinn flegið. En fyr	58
slíkum stórmerkjum skal eigi páskahald þoka af sunnudegi á annan dag viku. Það	108
eigi hefir skaða andarinnar. Fagni þó af svo dýrlegri gjöf Krists með lítillæti	75
og slökkva andarþorsta og hreinsa oss af syndasauri. Þessa fjögurra glíking lést sjá	258
ritningar, þær er svo þvo oss af syndasauri sem vatn þvær oss af	270
þá er hann þræll gjör, ánauðugur af syndinni og bundinn frá himinríki. En	229
mein gjört barni þeirra, því er af syndum er getið og sjálfum hefir	6
mun hann heilan gera lýð sinn af syndum þeirra. Og óefanlega trúum vér	79
vættum, því að sá, er græðir af syndum, sjálfur mun hann oss firra	79
bænir og ölmusugæði. Játning er gjörandi af syndum, þær er fremjast í hugrenningu	87
vötn þau, er oss skyldu hreinsa af syndum. En er hann sté upp	116
vér höfum læstar fyrir oss sjálfir af syndum órum. Því að svo sem	138
Nú sá er sig fyrlítur ákaflega af syndum sínum, svo að fyr þær	139
munu þeir farast með meiri sekt af syndum sínum, en ér hafið þá	201
þiggur allt það, er þú vilt, af syni þínum, almáttkum Guði. Eg þykjumst	279
og til himna, skrýddir dýrð eilífri af syni Guðs, er með feður og	297
En hver heyrir rödd mína, er af sönnu er. Þá mælti Pilatus við	248
stærri, að þær einar má hreinsunareldurinn af taka, er hinar smærri syndir eru	223
hlutur, Evrópa inn nyrðri hlutur. Þaðan af taldi hann, hversu margar þjóðir hafði	67
burðartíð Jóans, að hún er full af tákni lægðar vorrar, sicut burðartíð Domini	18
sicut burðartíð Domini nostri er full af tákni hæðar vorrar. Lægjum vér oss	18
bráðan bana. En það var síðan af tekið, að hátt skyldi syngva. Lágasöngur	187
sælu. En af djöfuls fyrirtölum og af tilfýsingu Evu þá tóku þau fyrboðið	191
eru, þá verður það allt gjört af trausti og fyrirtölu þessa lífs. Og	204
og vilja og æti eigi aldin af tré því, er Guð hafði bannað	242
heldur en á annan veg, að af trénu kom það epli, er þau	124
líkar Guði trúlaus, en réttlátur lifir af trúunni. En Guðs sonur hafði af	78
kraftur fylgdi máli hans. Tóku trúu af tölu hans þessi þrjátíu hundraða tíræðra,	32
vors Jesú Krists, sú er varð af upprisu hans, er nú fyllt. Í	26
allra helst drottinsdagar, er helgaðir eru af upprisu Krists. Af því er maklega	37
hjálp alls mannkyns, þeirri er gerðist af upprisu Krists, er hann mælti það	104
og margfaldur fögnuður í þessum heimi af upprisu Krists, er tóku ástmenn hans,	104
vér um. Hann lét klippa flóka af úlföldum og gera sér þar kyrtil	15
Sjáið ér, að eg sé hreinn af úthellingu blóðs þessa hins réttláta manns.	250
syndum getnir og syndugra manna börn, af vatni og helgum anda í skírn	39
skírt af Kristi en hann skírðist af vatninu, því að þá er heimsgræðeri	116
dags hald. Og mættim vér öðlast af veraldlegra hátíðahaldinu að komast til eilífra	230
Vald þú því, in helga María, af verðleikum þínum, að eigi dæmi sá	279
og girnast þeir svo ákaflega févöxtinn af verkunum, að þeir gefa eigi gaum	235
er þurfa eru, er vér drögum af við oss. Hórdóm og allan líkamslosta	291
sjálfur, sá er lýsir allan heim af villu eilífs blindleiks sem Malakias spámaður	67
undir Guðs fulltingi, saurga eigi hug af villu né af ágirni þessa heims,	155
drottinsdag og var göfgaður konunglegri göfgun af vinum sínum, en óvinir hans öfunduðu	35
Lot, að réttlátur Lot var þröngdur af vondri atferð illra manna, byggvandi milli	238
virtir af Guði, er píningar taka af vondum mönnum fyr hans sakar, en	6
minning þeirra meinlæta, er Guð þoldi af vondum mönnum, fyrst eftirsókn Gyðinga, er	164
en síðan postular, þoldu ófrið mikinn af vondum mönnum, svo að lífi voru	234
frá degi vildu önd réttláts missnúa af vondum verkum sínum. Þetta segir og	238
engi varð góður, nema reyndur væri af vondum. Eigi má hvasst verða járnið	239
til þess að þeir megi réttast af vorri þolinmæði. Þá er Gyðingar báru	96
lofað, að slíku skyldi hefna, sem af væri brugðið. En nú mælir Dominus	176
ins helga anda. Þarf eg aðbótar af yður. Verðið ér að hafa það	33
skilja, hverja miskunn vér höfum hlotið af þeim. Svo mælir Dominus við postula:	21
vill alla menn heila verða láta. Af þeim inum sama vilja mælir hann:	41
kenningar kenndar, að líf vort batni af þeim. En af því höldum vér	51
flaut dauðafoss yfir allt mannkyn. En af þeim fossi drakk hann of götu,	108
er skírður er, og vatnið helgaðist af þeim, er það tók við? Hvílík	116
höldum í dag, góðir bræður, hófst af þeim rökum, að á þessum degi	120
vesöl, er ekki finnur í sér af þeim góðum hlutum, er nú tíndum	135
á hendur þeim hér og brennir af þeim syndasóttir. Nú skal þar til	143
vissi fyrir skemmd sína og yfirstigning af þeim. Og eigi myndi hann fyr	145
úr vandræðum þeim, er hann þoldi af þeim lýð, er honum var í	158
ástarverka grátsins, og verður þá tekinn af þeim uppangur himinríkis hæðar sem Dominus	168
kemur til altera og kyssir altera. Af þeim kossi merkir frið Krists helgan,	182
orð, að vér þiggim eilífa blessing af þeim inum blessaða, er til þess	187
uni í stórglæpum og láti eigi af þeim né bæti yfir. Þeim mun	193
og svalg eigi niður. En annar af þeim þjófum, er krossfestir vóru með	251
Elías kallar sjá nú. En einn af þeim fór rennandi og fyllti ker	252
meingjörða, og ber hann þá sigur af þeim, er hann getur teygðan fyrra	257
En þó mátti eigi manndóm taka af þeirra eðli, þar er þeir hafa	8
safnaði með englum í Guðs lofi af þeirra bæn og trausti og návistu	183
hvorumtveggjum að eilífu í Guðs lofi af þeirra tænaði. Og því signum vér	187
vitanda, að englafylki hljóta oft nafn af þeirri sveit, er næst þeim er.	136
Guð sitji í hugskoti hans. En af þeirri gift hafa sérhver englafylki nöfn,	136
munni sem honum líkar best. En af þeirri fæðslu er eigi saur né	205
að öngvir væri hlutlausir helgir menn af þeirri dýrð, er vér mættim veita,	218
þekkist Guð almáttugur bænir og lof af þeirri tungunni, er mælir ónýta hluti.	291
við það vaxi, er margir neyta af. Þess konar hluti jarteindi Drottinn í	181
meinlæta, þeirra er Guð Drottinn þoldi af þessa heims ánauð, það var harmur	164
er hold mitt. Hvergi er etur af þessu brauði, mun lifa ei og	190
leit lítillæti ambáttar sinnar. Sé hérna, af þessu munu allir mig kalla sæla	199
sína og vini til eilífs dauða. Af þessu lífi gjörðist eilífur dauði á	204
ekki til, hve margir þeir eru af þessu liði, er kjörnir sé af	241
sonur kallar föður eða faðir son. Af þessu kalli tökum vér og mikið	280
þó að það sé raunar meira. Af þessum veraldar vanda hefir það orðið,	34
allan heim og efldu kristni Guðs. Af þessum rökum öllum, er nú töldum	35
að eigi komi þér í freistni. Af þessum orðum Domini megum vér það	95
sögðu þeim, að hann væri fjölkunnugur. Af þessum dæmum megum vér sjá, að	97
mun verða að inni efstu upprisu. Af þessum jartegnum raskar engi föstutíð drottinsdagshaldi,	106
veist eigi áður. Hér má vita af þessum orðum, að fjándinn veit eigi	144
Guði, þeir er í musterinu vóru. Af þessum rökum hófust kirkjur og allt	147
hér hafa allar hátíðir af gjörst af þessum degi, er Guð kom með	199
gjörðir þú? Jesús svaraði: Eigi er af þessum heimi ríki mitt. En ef	247
þessum heimi ríki mitt. En ef af þessum heimi væri ríki mitt, þá	247
líkneski þessa kykvenda og mælti: Eitt af þessum kykvendum var glíkt inu óarga	259
sem vér megum með Guðs fulltingi af þessum dæmum, að þá er dómsdagur	276
Gyðinga, því að sá hertogi mun af þér koma, er stýra mun Ísraelþjóðu.	81
þar er hann hefir allt gott af þér, það er hann vill, bæði	220
Jesús svaraði: Hvort mælir þú þetta af þér sjálfum, eða sögðu aðrir þér	247
land allt, mun hann brátt taka af þér allt veldið; þeygi víst, hvort	250
hann þetta mælti: Eigi hefi eg af þér jarteinir þær, er eg gjöri	268
Guði, en láttu eigi þá hluti af þér orðna, er vel eru í	273
er eg megak annars heims miskunnardóm af þér taka og eg mega þá	278
af öllum hug, og vætti eg af þér allrar miskunnar næst Guði, að	279
illu. Amen. Það allt vildim vér af þér þiggja, sem þú veist, að	286
Guði, en þú ætla þá hluti af þínum völdum, er illa eru. Hræðstu	274
er vitanda, að engla nöfn eru af þjónustu þeirra, en eigi af eðli,	131
vor, þá taka þeir hér nöfn af þjónustu sinni. Mikael þýðist: Hver er	132
Af því skulum vér draga dæmi af þjónustu til vorrar atferðar og kynda	133
dágjarnan, þá mun hann gefa þeim af þjónustu presta sinna hold sitt og	299
í dag, góðir bræður, hefir helgast af þremur stórmerkjum. Á þessum degi færðu	114
og hjó af eyra ið hægra af þræli einum, en sá hét Malkus.	245
munu kunna segja þér. En einn af þrælum laust á kinn Jesú og	246
eftir glíkja eða frá segja. En af því að hún tókst meira á	5
allt líf hennar var jarteinum æðra, af því að vondir menn gera jarteinir	7
gull og silfur eru gjörsemar, voru af því eigi verðar að bera Drottin,	8
að göfga föður sinn og móður. Af því skulum vér trúa, að Drottinn	9
þeir hugabestir, er honum eru glíkastir. Af því skulum vér á hana kalla	10
er hann skírði hann. Er hann af því kallaður Jóan baptiste, að hann	16
skírði bæði Guð og menn. Nú af því að meira vóru metin orð	16
helga anda. Mikill er Jóan sjá, af því að sjálfur Jesús bar honum	17
hann fyrir sig í heim þenna. Af því er hann enn kallaður fyrirrennari	18
völdum mönnum Guðs í kenningum sínum. Af því er oss nauðsyn að halda	20
oss vísi leið til himins dýrðar? Af því er oss nauðsyn, að vér	22
langt frá jörðunni með einn væng. Af því skulum vér unna bæði Guði	26
drukkið hafa vín ungt og mundu af því svo máldjarfir. Þá svaraði Pétar	31
misstu meir þá fæðslu en aðrar. Af því eru þessir imbrudagar með hátíðarhaldi,	32
á hverri viku eru haldnir. Eigi af því að domini dagarnir séu minni,	34
að domini dagarnir séu minni, heldur af því, að þeir eru oftar haldnir	34
veitir oss fleiri hátíðir miskunnar sinnar. Af því er nauðsyn, góð systkin, að	34
hans dagar allir, þeir er eru. Af því er inn fyrsti hver vikudagur	34
er helgaðir eru af upprisu Krists. Af því er maklega haldinn drottinsdagurinn sjöundi	37
eftir allt erfiði og meinlæti heims. Af því er eigi lofað að vinna	37
Fögnum vér og gleðjumst á honum. Af því höldum vér, góðir bræður, svo	38
meðan þeir eru með dauðlegum líkama. Af því biðjum vér. Fiat voluntas tua	40
erum vér eigi verðir, syndgir menn. Af því skulum vér biðja og láta	42
nema til þess að vér helgimst af því? Nú skulum vér svo biðja,	45
en það eru skuldir órar. En af því að mangi má hér lifa	47
En í öðrum heimi eru þær af því eigi fyrgefnar, að þær eru	47
nema vér varðveitim þau í minningu? Af því höldum vér aðra imbrudaga, til	50
líf vort batni af þeim. En af því höldum vér ina þriðju imbrudaga,	51
og höldum þeim allt til dauðadags. Af því höldum vér ina fjórðu imbrudaga,	51
inn fyrsti maður misgjörði á girndartré. Af því var Drottinn í miðjum heimi	52
hann óumræðilegum góðum hlutum vermunandi dýrðar. Af því skulum vér elska hann ávallt,	69
verður glöggur dómur of alla hluti. Af því skulum vér við búast áður,	69
Guð hefir í hug sér. Og af því, bræður mínir, girnist ér hreinsu	72
og mildur í öllum verkum sínum. Af því gerði hann yður auma, að	76
öreigð, en hafa eilífa fullsælu. Og af því gerði hann auðgan, að sá	76
Kristur var fyr öllum píndur, og af því varðveitið ér þá hluti, er	76
og lét vera undir lögum. Eigi af því, að hann væri skyldur til	77
stjörnu hans í austri og fórum af því að göfga hann. Herodes varð	81
eigi, meðan þeir vóru með Herode, af því að slokknar ljós trúunnar fyr	81
hræddist, þá er himinskonungurinn var borinn, af því að lítils þykir verð heimstignin,	82
hann ógnir syndgum mönnum og bíður. Af því frestar hann komunni, að síður	85
þvost oftar í vatni skírnarinnar. Nú af því að vér saurgum líf vort	86
fastaði eftir synd sína og var af því fyrgefin sem hann sagði: Lægða	90
þjónuðu honum englar Guðs. Petrus fastaði. Af því leysti Guðs engill hann úr	90
myrkvastofu. Jóan postuli fastaði, og sagði af því engill Guðs honum tákn. Páll	90
honum tákn. Páll fastaði. Var hann af því græddur af blindleik og tók	90
er óstyrkir eru, og gera þeir af því illa, að þeir vitu, að	94
Krists, þeir er hann bað fyrir. Af því máttu eigi höfðingjar Gyðinga réttast,	97
hún er gjör af öllu hjarta. Af því örvilnist engi sér líknar, þótt	98
eftir þetta líf í öðrum heimi. Af því er og öllu kristnu fólki	103
fram kom á inum fyrsta páskadegi. Af því líða og svo um aðrar	106
undan ánauð aumlegs dauða og skal af því minning þeirrar lausnar halda þriðju	108
skyndilega svo sem of farinn veg. Af því hóf hann upp höfuð, það	108
tekinn, því að hann fékk skaða af því, er hann beit, og glataði	109
hann hafði ekki veldi í gegn. Af því lifir María Magdalena, og af	109
Af því lifir María Magdalena, og af því réttumst vér hvern dag til	109
geri ekki það, er ólofað er? Af því erum vér skyldir þakkir að	110
oss iðrun, að eigi örvilnimst vér. Af því er oss viðsjáanda mjög við	110
takið eigi, þá líkar mér eigi. Af því mælir hann svo, að hann	111
ávallt ina innstu hluti himins. En af því sýndist himinn opna, að skírnartákn	116
eða sonur hennar fyr fórnir, heldur af því að hún lét sér sóma	120
lög buðu óhreinum mæðrum til hreinsunar. Af því megum vér merkja, hversu skyldir	120
verður nekkvað, er honum hefir fylgt. Af því merkir dúfan einfeldi, en turturinn	121
saman, en dúfur flykkjast. Og merkja af því turturar leyndar bænir heilagra, en	121
þeir trúðu rétt á Guð. En af því kallast Kristur heldur ljós heiðinna	122
trúa á hann. En hann kallast af því dýrð kyns Ísrael, að hann	122
helgustu mey, Maríu, móður almáttugs Guðs, af því að hún er göfgust allra	123
lifandi ei og ei með Guði. Af því var Guð á kross negldur,	124
þessa heims, sicut krossinn er ferskeyttur. Af því tók hann á krossi dauða	124
þau Eva og Adamur átu fyrboðið. Af því vóru fætur og hendur Drottins	124
sína Maríu Magdalenu, sicut Gregorius sagði: Af því byrlaði María Magdalena lífsdrykk heiminum	124
óru ávallt hverja stund frá annarri, af því að vér vitum eigi, hvort	125
sá er af Guði er, en af því heyrið ér eigi, að ér	127
þá em eg lyginn sem ér. Af því geri eg vilja hans, að	127
Guðs orð, er hans maður er. Af því hlýðið ér eigi Guði, að	128
að þeir gera eigi heyra kenningar, af því að hann þykist þá mest	128
ér óvirðið mig. Samaritanus þýðist vörður. Af því neitti hann eigi því, að	129
mæla, ef eigi stýrði djöfullinn þeim. Af því vildi hann eigi satt of	129
að verða fyr reiði hans. Nú af því að hér er skammætt allt,	130
höfuðærir, er hina hæstu hluti boða. Af því var Gabríel höfuðengill sendur til	132
hið hæsta erindi. En þeir eru af því eiginlegum nöfnum nefndir, að þeir	132
megu í verkum. Eigi hafa englar af því eiginleg nöfn, að eigi megi	132
gjöra það, er engi má annar. Af því er sagt í Himnasjón Johannis,	132
nú höfum vér þýdd nöfn engla. Af því skulum vér og nekkvað ræða	132
setti endimörk þjóðar eftir tölu engla. Af því skulum vér draga dæmi af	133
en þó kenna þeir öðrum gott af því láni, er þeir hafa. En	133
eru góðum betri, og verða þeir af því settir til forráðs yfir aðra	134
því að hver fagnar annars dýrð. Af því kallast eigi öll fylki einu	136
gæsku, en eigi af glæpsku né af því að hann sé frá skilinn,	139
vinfengi við mig. Eigi mælti Guð af því svo, að eigi vissi hann	141
hans með oftlegum bænum og sælusöngvum. Af því eigum vér, góðir bræður, að	148
en sumur er í heimi hér. Af því merkir sumt það, er í	148
séim verðir að kallast musteri Guðs. Af því er oss nauðsyn, góðir bræður,	152
í líkam sínum, og er Guði af því sú synd leiðari en hver	155
hann hafði lagt til hirslu. En af því áhaldi fjandans varð klæði hins	155
og tómri dýrð og ágirni. En af því að fjandi hafði með þeim	158
yfir Adam stigið. En Guð lét af því svo verða, að bæði bætti	158
er Guð hefir boðið, og verður af því skylt að bæta ofmetnuðinn með	160
hans öllu oss á mót. Syngum af því tólf pater noster í þá	163
pater noster og credo in Deum. Af því fimm pater noster, að Guð	163
heyrnar, bergingar, ilmingar og kennisemi. En af því skal credo þar að skyldu	164
að hinir völdu menn eru eigi af því fáir sagðir, að þeir sé	168
á við það, sem til lægi. Af því er ástin svo skyld og	169
og er svo góð, og skal af því það rannsaka, hvað hún sé	169
það eftirlífi ást vera við sig, af því að þá hægjum vér svo,	171
er gott eða illt. Og skal af því hvorki sá njóta, þótt gott	172
ónauðugur við hinn nauðgan. Enda verður af því eigi alls kostar það nauðungarverk,	173
hver önnur tvö hjú. Enda skal af því andinn ráða fyr báðum þeim,	174
girnist á mót öndinni ávallt. Nú af því að hvers manns andi skal	175
eftirlífi hans við öndina. Og má af því eigi öndin fyrfarast, sú er	175
og hvorki betur né verr. En af því að vér of stöndumst eigi	176
réttast of skilur vera og þarf af því þolinmæðina með réttlætis viljanum á	178
til vor og lýsa hugskot ór, af því er vér leiðum að huga,	184
Davíðs kyni konungs. Eigi kvað engillinn af því svo að, að Davíð væri	197
vors Jesú Krists, og er Davíð af því kallaður faðir hans, að hann	197
hvað þeir skulu gera, geri þeir af því illa glæpi, að þeir viti	200
hógvær og mjúklyndur, og mælti hann af því, að hann skyldi kenna með	201
mættir þú þá forðast fjándur þína? Af því er oss nauðsynlegt að selja	206
er þar til hvíldar kominn, og af því öðru, að sitjandi maður skal	215
lifði hann síðan. Nú skaut eg af því dæmisögu þessi í þetta mál,	221
í Antikrists villu vefjast. Eru þeir af því báðir kykvir með líkömum héðan	222
hann hefir óbættar, áður hann andist. Af því nefni eg heldur inar smærri,	223
fylgir, grandar ónenning og auvirðskapur. Mælti af því Drottinn vor það við postulana,	226
eigi til slægðar eða til svika. Af því sem dúfur, að dúfan er	226
svo láta vera sína menn. En af því sem höggormar, að það er	226
mörgum fram komið. Og megum vér af því vita, að slíkt eigum vér	227
vaxa upp hjá og særa hana, af því að þeir eru snarpir og	237
of hyggi. Þyki Guði Dominum nostrum af því eigi mikil vorkunn á við	241
sig hafa rænt hann. Tók Guð af því manndóminn og huldi svo holdi	242
nema þér væri leyft af himni. Af því hefir sá meiri synd, er	249
standa til hægri handar Guðs föður. Af því kallaði hann heldur Krist manns	254
er öðrum vill tæja í orrustu. Af því segjum vér Krist sitja til	254
og gjörðist postuli og kennandi þjóða. Af því minnum vér yður, góðir bræður	255
heldur rétta stjórn hirtingar í kenningu. Af því varð bæn hans heyrð í	255
leifði nytsamleg dæmi ókomnum í heim. Af því verið ér, góðir bræður, og	255
hann enn eigi af að misgjöra. Af því má eg honum eigi fyrgefa.	256
utan og innan umhverfis. Guðspjallamenn kallast af því augnafullir umhverfis, að þeir skyggndu	258
sagði hann frá jarteinum burðar Krists. Af því er hann maklega sýndur svo	259
Drottins vors Jesú Krists, sonar Guðs. Af því er Markús. sýndur í líkneski	259
gjörði í musteri eða nær musteri. Af því er Lúkas merktur í uxa	259
vorrar. En svo sem Lúkas er af því merktur uxi, að hann segir	259
písl Krists, svo er og Markús af því merktur sem ið óarga dýr,	259
dag í gegn sólu. Jóhannes er af því merktur sem örn, að honum	260
komin stund mín. Eigi mælti Dominus af því þetta, að hann duldist við	268
hann duldist við móður sína, heldur af því að hann hafði eigi af	268
Guð kveðja í upphafi bænar vorrar. Af því er oss boðið að kalla	280
af eðli föðurins, og er hann af því einkasonur Guðs. En vér köllum:	281
kalla. Þú er ert í himnum. Af því er oft svo að kveðið,	281
Kristur jarteini himin, en kristni jörð, af því að svo sem himinn er	283
þá er menn þurfu að hafa. Af því má svo skilja, að vér	283
freistað og standist hann vel freistni. Af því er og í þessum orðum,	285
víti eilíft, þeim er misgera. En af því skal eilíft vera víti ranglátra,	288
skal elska Guð af öllu hjarta, af því að hann vill gefa eilíft	288
ávallt vilja vel gera. Enda á af því viljinn góður að vera og	288
er andi kykvenda. Nú má eigi af því mistrúa ósýnilega hluti, að þeir	289
vildi, að Guð hylpi honum. En af því gengur elska hæst, að þá	290
góðir í engri vorkunn miskunna ranglátum, af því að þeir sjá það allt	290
að það kveykvi eigi rangar hugrenningar, af því að Drottinn mælir: Og góður	290
djöfuls kom dauði í heim þenna, af því að hann öfundaði inum fyrsta	291
dauða og helvítis kvala. Enda er af því nauðsyn, að vér forðimst að	291
þeim var boðið af almáttkum Guði. Af því var synd Adams mikil, að	291
meiri og minni skulum vér rækja, af því að eigi megu hórdómsmenn né	292
sinni. Vér eigum að elska hreinlífi, af því að það er engla líf.	292
allan líkamslosta og gjörim verk góð, af því að eigi megum vér ellegar	292
ólund og hatur skulum vér firrast, af því að reiði bráð og stöðvuð	292
frá þessa heims munum eða annan, af því að fyr stundarharm þessa heims,	293
vér misgerðum eftirlátlega að sjálfræði óru, af því að vér skulum fagna að	293
vegsemd þessa heims skulum vér flæja, af því að þeir, er það vilja	293
verk góð, þau er boðin eru, af því að hann veit eigi, hve	294
miskunnsamur er, sér er hann góður, af því að sá er grimmur við	295
mínir, og vera varir of oss, af því að vér vitum hvorki dag	296
ef maður vill eigi áður iðrast, af því að þá þröngva kvalar syndgum,	297
miklum fagnaði, burðartíð vors lausnera. Og af því bið eg og áminni eg,	298
að halda hans burðartíð, og veitir af því hverjum sem einum gjöf sinnar	299
þá menn saurga, er óráðvandir eru. Af því skuluð ér og þá eigi	300
vesalingum og höltum mönnum, og muntu af því sæll verða, því að þeir	301
inn góði þræll og inn tryggvi. Af því nú að þú varst tryggur	302
engla fylkja, hvað hvert þeirra ber af öðru. Líta síðan dýrð Jóans baptista,	27
er Guði líkuðu frá upphafi heims af öðrum þjóðum til skurðarskírnarinnar eða eftir,	78
ofstopa órum að þola réttan lagadóm af öðrum, heldur gefum vér ríkismönnum fé	96
að hvert englafylki hefir mikla glíking af öðrum, þeim er næst eru. En	136
sem vér stígim annan pall upp af öðrum. Allelluja er sungið er á	184
þér blóta. Þú skalt þola ranglæti af öðrum fyr réttlæti þitt. Vertu eigi	273
andvani, en sá, er lítið hefir af, öfundi hann eigi þann, er meira	135
er dýrkaður. Elskum vér og þá af öllu hjarta þessa dómendur, er oss	25
finna, ef hann snýst til Guðs af öllu hjarta á sjálfum örvasa aldrinum.	25
því að þjófur iðraðist synda sinna af öllu hjarta og tók algjörva trúu,	98
tíð sé, ef hún er gjör af öllu hjarta. Af því örvilnist engi	98
vélar sinnar, er hann bar fyrr af öllu mannkyni, og snúast hvern dag	109
bænir órar, því að vér skulum af öllu hjarta kalla á Guð svo	117
hvargi sem vér biðjum fyr oss af öllu hjarta. Ef vér verðum missáttir	148
atlátssamur kenningum lærðra manna, elska Guð af öllu hjarta og færa órum Drottni	155
þeim er til hans vilja hverfa af öllu hjarta. Lágasöngur er því eins	187
er síðan skyldur að fyrgefa honum af öllu hjarta. En ef annar veldur	256
samkundu og víndrykkju skulum vér elska af öllu hjarta, góðir bræður, og drekkum	271
Guð af öllum krafti órum og af öllu hjarta óru, en síðan náunga	273
bardaga þinn og heiti á þig af öllu hjarta, að þú hirt mig	278
þeir máttu. Maðurinn skal elska Guð af öllu hjarta, af því að hann	288
þá enn að iðrast synda sinna af öllum hug og taka þá að	24
fornu lög gefin. Og fóru þangað af öllum þjóðum, er þar voru í	30
biður miskunnar, þá fyrgefið ér honum af öllum hug, að eigi heftið ér	47
syndugur. Sá er góður er, biðji af öllum hug fyr sér og öðrum,	71
föður almáttkan, að hann hreinsi heiminn af öllum villum, taki sótt af sjúkum,	101
að Guð og vor Dominus leiði af öllum villum og leiði þá til	102
hann eigi við skiljast og iðrast af öllum hug og leita alls við	112
þá kraft Guðs vina og fýsumst af öllum mætti til svo heilagrar ástar.	135
En þó hafa allir englar hlut af öllum giftum, því að sú er	136
húskarla og mansmanna. Hafði metorð mikil af öllum góðum mönnum og réttsýnum, því	143
að maður skal Drottin Guð sinn af öllum alhuga elska og af allri	169
til árnaðarorðs, er iðrast vill hafa af öllum hug misverka sinna og af	192
er vér biðjum þig, Guð Drottinn, af öllum hug og endum yfirbætur slíkar,	192
dómi, þá er þeir biðja oss af öllum hug sínum. Oss er Guð	192
hlutur til syndabótar að biðja Guð af öllum hug með föstum og ölmusugerðum,	193
skal maður elska Drottin Guð sinn af öllum hug og öllum krafti, en	201
elsku vorrar, að vér elskim Guð af öllum krafti órum og af öllu	273
mönnum. Nú vil eg þakka þér af öllum hug píning þína og öll	278
mig og hreinsa í þessum heimi af öllum annmörkum mínum. Og lát mig	278
eg þó þér felast á hendi af öllum hug, og vætti eg af	279
ást og vér eigum að elska af öllum hug, sá er ríki hefir	286
og heyrn, þeir hlutir allir eru af öndinni honum gefnir. Og allt líf	174
og innan þvo í tárum syndaflekka af öndum órum og prýða þær með	152
villumyrkrum. Á endurhreinsaða jörð stígum vér af örk þeirri, er Guð stýrði í	36
á þurrt land með liði sínu af örkinni eftir ið mikla flóð, sem	35
hann misgjörði af illsku, en iðraðist af örvilnun. Petrus neitti Kristi og leiðréttist,	98
þeim fór rennandi og fyllti ker af örvínani og gaf honum að drekka.	252