|
AFBRIGÐA................1
|
skammast, er óskilum olli og iðrast afbrigða og mun yfir bæta, þá er | 257 |
|
AFBRIGÐUM...............1
|
óvin sinn og veldur þeygi fyrri afbrigðum, hann glíkist Drottni sjálfum, er bað | 257 |
|
AFGERÐANNA..............1
|
sönn iðrun, er gerist af leiðindi afgerðanna. Sönn iðrun dæmist eigi að vetratölu, | 88 |
|
AFGERÐAR................1
|
fætur Evu og Adams gengu til afgerðar, en hendur þeirra tóku epli trés | 124 |
|
AFGERÐIR................2
|
hjálpráðs af honum, hversu þeir skyldu afgerðir sínar bæta. En hann leggur það | 16 |
að svo fyrgefi hann oss órar afgerðir, þær er vér misgerum við hann, | 161 |
|
AFGERÐUM................1
|
sagt og játt oss sanna að afgerðum. En það kemur sumum mönnum í | 159 |
|
AFGJÖRA.................1
|
sem vér fyrgefum þeim mönnum, er afgjöra við oss í þessi veröldu og | 192 |
|
AFGJÖRÐ.................1
|
vor hefir honum þá miskunn launaða. Afgjörð sú hver, er maður hefir eigi | 63 |
|
AFGJÖRÐA................1
|
Eigi gerir vísa iðrun nema hatur afgjörða og ást Guðs. En ef svo | 71 |
|
AFGJÖRÐINA..............1
|
ef hann sér iðrun manns eftir afgjörðina. Nú veit eg, að yður munu | 62 |
|
AFGJÖRÐIR...............2
|
fremja manndýrð hverja. Hann varaðist svo afgjörðir, að hann vildi eigi heldur láta | 14 |
að vér berim fyr kennimenn allar afgjörðir og haldim boð þeirra. Vér skulum | 193 |
|
AFGJÖRÐUM...............1
|
við bræði og langræki, við líkams afgjörðum inum stærstum, svo ið sama við | 62 |
|
AFGJÖRT.................2
|
er allsmátt, er við oss er afgjört, við hitt að virða, hve oft | 162 |
þótt hann hafi margt eða stórt afgjört, því að þjófur sjá hafði lengi | 98 |
|
AFL.....................4
|
Nú ef þér er þetta of afl að trúa sögu minni einni saman, | 198 |
manndóms óstyrkt, en hann kenndi guðdóms afl í manndómi og mælti: Nú lætur | 122 |
hans er af hennar dugnuðum og afl og hræringar. En þau bæði eru | 174 |
því að þá hefir líkamur allt afl sitt sem sumar allan sólarhita. Haust | 50 |
|
AFLA....................2
|
maður ætlar, að féin muni honum afla metorðanna eða sællífis. Nú þeir er | 235 |
Og svo kostum vér með öllum afla órum, að vér megim upp lúka | 275 |
|
AFLAUSN.................3
|
oss verði hald föstu þessar að aflausn allra synda þeirra, er vér höfum | 166 |
og ástarverkum. Judeas taddeus: Remissionem peccatorum. (Aflausn synda.) Aflausn synda er í sjö | 215 |
Judeas taddeus: Remissionem peccatorum. (Aflausn synda.) Aflausn synda er í sjö hlutum, í | 215 |
|
AFLÁT...................2
|
tæir oss iðrun synda vorra, ef aflát og yfirbót fylgir, svo sem Davíð | 159 |
heilagt líf réttlátra en að fullu aflát synda og yfirbót vor, syndugra manna, | 41 |
|
AFLÁTI..................1
|
og hreinsa enn í aftekju og afláti og taka svo skurðarskírn. Ilming þurfu | 80 |
|
AFLÁTS..................2
|
og hann gefi oss vilja til afláts synda og iðranar, svo að vér | 193 |
freistun fjánda, og efl mig til afláts synda og til iðrunar þér þægilegrar. | 278 |
|
AFLÁTSHUG...............1
|
á inni efstu stundu lífs síns aflátshug allra synda með iðrun fullri, honum | 194 |
|
AFLÁTSIÐRUN.............1
|
voru gjörvar, verði af leystar með aflátsiðrun og ölmusugerðum. Vergi við engi mann | 301 |
|
AFLEIÐIS................1
|
allan heim og leitað að færa afleiðis atferðir manna. En Dominus noster dicit | 141 |
|
AFLEITA.................1
|
föðurleifð vorri, og gjörir oss svo afleita og áttlera af sínu tilstilli, að | 28 |
|
AFLI....................3
|
þeir steyptu gulli leikanda, nýteknu úr afli, í munn honum og deyddu hann | 217 |
þá er líkamur þrotinn að öllu afli og hita sem vetur er sóllauss | 50 |
þeir taka að mæðast að líkams afli, sicut dagurinn, er sól er í | 24 |
|
AFMÁÐAR.................1
|
kvað hann. Syndir órar liðnar eru afmáðar í skírn og þóþóru gerum vér | 86 |
|
AFRÍKA..................1
|
í þriðjunga. Asía heitir austurhálfa heimsins, Afríka inn syðri hlutur, Evrópa inn nyrðri | 67 |
|
AFTAN...................1
|
anda, því að bæði morgun og aftan er oss nauðsyn að biðja hins | 164 |
|
AFTANS..................1
|
spratt upp viðsmjörsbrunnur frá morgni til aftans, sá er merkti, að í hans | 66 |
|
AFTANSÖNGSTÍÐAR.........1
|
vorrar. Eftir það er að minnast aftansöngstíðar í minning matmáls ins efsta, þess | 164 |
|
AFTANSÖNGUM.............1
|
er nú er hafður síðan í aftansöngum, er heitir Magnificat, og mælti þessa | 199 |
|
AFTEKJU.................1
|
sem önnur og hreinsa enn í aftekju og afláti og taka svo skurðarskírn. | 80 |
|
AFTNI...................2
|
í vorri sveit eru á þessum aftni, að vér öðlimst að hafa sælu | 93 |
segir Jóan guðspjallamaður, að á þessum aftni reis vor Dominus undan borði og | 92 |
|
AFTUR...................20
|
myrra. En þá er þeir ætluðu aftur að hverfa til fundar við Herodem, | 82 |
kenndi hann, því að það varð aftur að selja þá dauða menn, er | 83 |
og þolinmæði, að þeim þurfti heldur aftur að halda og að stöðva, er | 201 |
bannað að fara ina sömu götu aftur, alls vér kenndum Jesúm. Frá héraði | 85 |
og varpstu ráðum mínum á bak aftur. Ef þú sást þjóf, rannstu með | 296 |
og Helias, og leiða marga þá aftur Guði til handa með réttri trúu, | 222 |
draumi og bað þá aðra leið aftur hverfa, en hitta eigi Herodem. Svo | 82 |
lifir hann enn og skal hingað aftur í heim þenna, og þeir Helias | 222 |
hún svo huggast, að hún vilji aftur kalla til heims vandræða, þá er | 263 |
heiminn. Eigi eru í annað sinn aftur kallandi í heim, þeir er of | 263 |
verða mann heilan. Hann lét og aftur koma fjárhluti hans þeim mun meir | 145 |
fylli það af helgum kröftum. Sé aftur lokið brjóst vort fyr djöflinum, en | 275 |
góðra verka dyr himinríkis. Svo sem aftur lúkast fyrir oss dyr eilífs lífs | 275 |
henni gerist hreinlífi, en hún heldur aftur síngirni. Forðast hún þrætur, og stöðvar | 154 |
frá syndum, að hann komi eigi aftur til þeirra síðan. Nú vætti eg | 72 |
frá inu illa og hverfa eigi aftur til þess. En þó má eigi | 159 |
Herodes fyrleit hann og sendi hann aftur til Pilatus og gjörðust þeir Pilatus | 248 |
Stefans, góðir fratres, þá hverfum vér aftur til vor sjálfra og hyggjum, að | 256 |
hann fann hann, og bar hann aftur til himins. Rakel grét sonu sína | 263 |
og eigi örvilnast, heldur renni hann aftur til iðrunar sem bráðast og hafi | 299 |
|
AFTURHVARFS.............1
|
vill hann, ef vér viljum eigi afturhvarfs leita. Nú hef eg yfir farið | 33 |
|
AFTURMUND...............1
|
gjöf er hver óþæg Guði, er afturmund er á lögð, þótt fyrst sé | 172 |
|
AGN.....................3
|
svelgja vill allt mannkyn í dauða. Agn er lagt á öngul, en hvass | 109 |
en ósýnilegan að guðdómi. Diabolus sá agn líkams hans, það er hann beit | 109 |
að hann beiddist að grípa líkams agn það, er hann sá, en hvass | 109 |
|
AGNA....................1
|
því sem eru sáða haugarnir eða agna, þeir er til einskis eru nýtir, | 240 |
|
AGNUS...................1
|
til leiðarnests sjúkum mönnum. Því er agnus Dei sungið, að Guðs sonur, er | 189 |
|
AIT.....................3
|
og mannsfýst og ráðnum vilja. Thomas ait: Ascendit ad celos. (Upp sté hann | 215 |
fara úr heimi þessum. Credo Petrus ait: Credo in deum. (Eg trúi á | 213 |
meyju sem engi maður annar. Iohannes ait: Passus sub Pontio Pilato. Crucifixus mortuus. ( | 214 |
|
AKOLITI.................1
|
er sungið er kiriall, þá skulu akoliti setja kerti þau, er þeir héldu | 183 |
|
AKRI....................1
|
hirðast og haldast uppskorið korn af akri þeim, er hann lét vaxa og | 49 |
|
AKUR....................4
|
hans og sýnum svo sem upprennanda akur af Guðs sáði, það er vér | 50 |
vér ina þriðju imbrudaga, að Guðs akur frævist, sá er rættist og upp | 51 |
rann í hjörtum órum. Þá frævist akur Guðs í brjósti óru, ef vér | 51 |
eru til þess settir, að sá akur rætist og frævist til skurðar, er | 49 |
|
AKURKARL................1
|
viljið sjálfir. Fégjarn maður og síngjarn akurkarl, annar selur manni fé sitt að | 206 |
|
AKURKARLI...............1
|
fé með leigum, en jörðin geldur akurkarli sæði með hundraðföldu. Fyr hví er | 206 |
|
ALA.....................5
|
til, er of það skulum önn ala, að vér næðim föðurleifð vorri og | 28 |
maður langa og of það önn ala, að eigi missti hann, taka sem | 79 |
Guð og mann, hingað í heim ala af sínu holdi einnar saman án | 192 |
gömul, að hún mætti eigi barn ala fyr aldurs sakar og eðlis, þótt | 198 |
Þú munt geta í kviði og ala son og skalt kalla hann Jesúm. | 196 |
|
ALDA....................3
|
fagnim með honum of allar aldir alda. Amen. Það er upphaf elsku vorrar, | 272 |
og anda helgum of allar aldir alda. Á allra heilagra messu Omnium sanctorum | 55 |
öllum Guðs helgum of ódauðlegar aldir alda. Svo segir Mattheus guðspjallaskáld, að engill | 261 |