VELDI...................20 | |
hlýddu boðorðum hans, gaf hann það veldi, að þeir urðu synir hans og | 231 |
mér? Veistu eigi, að eg hefi veldi að krossfesta þig og svo að | 249 |
mína, þá er hann hefir í veldi? Eg mun segja þér: Með hreinum | 73 |
allra heilagra í því ríki og veldi, er þú hefir með Guði feður | 278 |
leystist lýður Guðs af Egiptalandi úr veldi Faraonis með leiðslu Moisi og Aron, | 107 |
leysti oss með því blóði frá veldi fjandans. Eg trúi því, að hann | 209 |
nú lítum vér á það, hvert veldi Guð gaf postulum sínum, að vér | 20 |
þig undan ganga. Jesús svaraði: Ekki veldi hefir þú í gegn mér, nema | 249 |
grípa þann, er hann hafði ekki veldi í gegn. Af því lifir María | 109 |
af hví almáttugur Guð gæfi það veldi í gegn þessum manni. Hann svaraði, | 155 |
ríki, þar er hann sjálfur hefir veldi með Guði föður almáttkum og með | 113 |
En sjá er stund yðar, og veldi myrkra. En er sendimenn Gyðinga höndluðu | 245 |
son og anda helgan í einu veldi og fagurt eðli yfirengla. Þar munum | 69 |
mundi í sinni píningu frá djöfuls veldi og ánauð leysa og í sinni | 192 |
þess að vér séim ópíndir, í veldi Pilatus og á kross festur til | 214 |
úr úlfs munni, það er djöfuls veldi, til þess að þeir seldu sig | 20 |
því máttuglegar, að hann einn hefir veldi til og almátt að slökkva syndirnar | 223 |
anda helgan, þrjár greinir og eitt veldi. Von, að hann vætti eilífra umbuna. | 87 |
hann þeim, er hann hafði áður veldi yfir. Því að hann treystist að | 109 |
vís, að Jesús var úr Herodis veldi æskaður, þá sendi hann hann til | 248 |
VELDIÐ..................1 | |
hann brátt taka af þér allt veldið; þeygi víst, hvort þú heldur lífinu, | 250 |
VELDIS..................3 | |
er sonur manns situr í sæti veldis síns. Maklega valdi Dominus sér tólf | 21 |
teygði hugi þeirra til nýrrar trúu veldis síns, því að svo er sagt | 268 |
Þú harmaðir aumlegan dauða þræla þíns veldis. Þú, sjálfur synda laus og saka, | 278 |
VELDISENGLA.............1 | |
og skulu þeir hverfa í tölu veldisengla. Þeir eru sumir, er í kröftum | 134 |
VELDISENGLAR............4 | |
eru ærir og höfuðærir, kraftar og veldisenglar, höfðingjar, drottnar og stólar, kerúbín, það | 131 |
kraftar, er oftast sýna hingað jarteinir. Veldisenglar kallast þeir, er það hafa í | 133 |
Það eru ærir og höfuðærir, kraftar, veldisenglar og höfuðenglar, drottnar og stólar, kerúbím, | 57 |
sýnilegir, stólar og drottnar, höfðingjar og veldisenglar og kraftar. Á spámannabókum eru nefndar | 131 |
VELDUR..................4 | |
af öllu hjarta. En ef annar veldur fyrri óskilum en annar hefnir og | 256 |
er vitanda, að sá er fyrri veldur óskilum við náung sinn, hann er | 256 |
skrökmann, að hann ljúgi. Þetta líf veldur skilnaði meðal hjóna og gjörir sundurþykki | 204 |
bætir yfir við óvin sinn og veldur þeygi fyrri afbrigðum, hann glíkist Drottni | 257 |
VELFLESTAR..............1 | |
orðið, að mikill hluti alþýðu virðir velflestar helgar tíðir, þær er sjaldnar eru | 34 |
VELJA...................2 | |
mér sá maður þerfliga uppstigning sér velja á þessum degi. En þó að | 27 |
óber eftir. Jóan kunni og vildi velja sér inn besta hlut. Því kaus | 15 |
VELJI...................1 | |
dæma, nær sjálfur um sig, og velji hann ekki þessa þriggja sér til | 177 |
VELLUR..................1 | |
líkið og líta brátt, að það vellur möðkum allt og ódaunan af. Og | 223 |
VELVILJAÐA..............1 | |
Það skal enn vita of inn velviljaða mann, að hann nýtur eigi þess | 179 |
VENDIST.................1 | |
því var Jóan sendur, að þeir vendist fyrst við ið minna ljós kenninga | 18 |
VENIT...................1 | |
í inum hæstum hlutum. Benedictus qui venit in nomine Domini, blessaður sá er | 187 |
VENJA...................2 | |
trúföstum, því að góðfýsi vaknanna er venja allra heilagra, því að þeir vitu, | 89 |
taka þjónustu skriftalaus. Þess er meiri venja á öðrum löndum en hér með | 139 |
VENJU...................3 | |
rakklætið og prúðlífið tökum vér í venju athæfisins. Það veiti oss vor Deus | 29 |
frá. Það gerði hann að fornri venju, er hann tók nafn sitt á | 78 |
vatni, er vér snúum góðri heims venju til Guðs ástar. Á þessum degi | 86 |
VENJUMST................1 | |
Þá höfum vér hann, er vér venjumst góðum hlutum sjálfir og eggjum aðra | 33 |
VENST...................2 | |
Það kann enn verða, að maður venst á það að lesa of aðra | 74 |
sjálfur minnti á, hve mjög á venst bæði sóttir voveiflegar eða svo baninn | 112 |
VENTURUS................1 | |
hægri handar Guðs föður almáttugs. Inde venturus est iudicare vivos et mortuos. (Þaðan | 215 |
VER.....................3 | |
svein og með móður hans, og ver þar, uns eg segi þér, því | 262 |
og eigi ofdrykkjumaður og eigi ofátsmaður. Ver þú eigi svefnugur og eigi latur | 273 |
efl mig til allra góðra verka. Ver þú mér að trausti í andláti | 279 |
VERA....................213 | |
heilagra manna og óhræddir of það vera, að eigi muni hún oss því | 10 |
varast það, þótt hann vilji algjör vera, að hafa ullklæði til fata sér, | 15 |
Þau verða upphöf að því að vera að fá oss nú föruneyti það, | 26 |
virðim. Engi maður mun svo matvís vera, að hann megi jafnfús til síns | 32 |
eigi megu í öllum stöðum senn vera, að þau verða að fara til | 39 |
máttinn til að efna. Nú má vera, að ér spyrjið mig, hví ér | 73 |
oss skylt, er hans menn viljum vera, að ganga glaðlega undir og láta | 158 |
hlutar kosti á heldur það að vera, að báðir hjálpist, en það að | 175 |
sér, en fylgja Krists vilja. Má vera, að nakkvar spyrji í hug sér, | 200 |
Guð sjálfan með henni, og má vera að nökkurum þyki kynlegt, það er | 219 |
sér, á hvern veg þess megi vera, að vér berim Krist sem María | 219 |
er í, að meinlæti mun í vera að standa á mót og gera | 228 |
guðdóminum og þótti það eiga að vera, að sá, er manninn hafði tælt | 242 |
vér skyldim góðra verka gimsteinum búnir vera, að þar sýnimst vér vafðir í | 300 |
með hvílíkum klæðnaði vér skulum skrýddir vera. Að þessum hlutum skulum vér hyggja, | 300 |
hans andi getur skildan Guðs vilja vera af orðum lærðra manna, en eigi | 175 |
þeir, er Guð elska, munu elskaðir vera af Guði og munu koma til | 218 |
atferð, að þá mun hann kjörinn vera af Guði, en ellegar eigi. Eru | 241 |
misgjöröndum við sig, öruggur má hann vera af fyrirheiti Guðs, að honum munu | 256 |
mönnum og vilja það lofað láta vera af mönnum og sig með fé | 293 |
aðrir þér. En vér myndim eigi vera allhefnisamir of allt það, er oss | 161 |
oss, hversu þolinmóðir vér eigum að vera, alls hann vildi sín eigi hefna. | 129 |
af Guði og þar með að vera alls ráðandi, þess er hún vildi | 191 |
er auðvelt að láta þann veg vera allt sem hann vill. Eg kann | 198 |
Guðs miskunnar hallar, þá skal hann vera Andreas, það er drengilegur, sicut Davíð | 22 |
villu né af ágirni þessa heims, vera atlátssamur kenningum lærðra manna, elska Guð | 155 |
án upphafi, og mun svo ávallt vera án enda. Er hann einn svo, | 231 |
munu þeir láta sér sóma að vera árnendur órir á dómsdegi við Guð. | 61 |
munu þeir láta sér sóma að vera árnendur órir á dómsdegi við Guð. | 64 |
kallar svo? Hvað nema ástina? Að vera ástúðugur við Guð fyrst að upphafi | 240 |
En alls þó veit eg þig vera besta bæna og máttkasta í árnaðarorði | 279 |
hér. Eða ella skulum vér ætla vera brauð hversdagslegt corpus Domini, það er | 46 |
og á jörðu, það skal ei vera. Brauð vort hversdagslegt gef þú oss | 48 |
handar föður, að vér játum hann vera dómanda allrar aldar. En Stephanus sá | 254 |
ei og ei með sér að vera. Drottinsdaga mál Sá er mikill vandi | 33 |
dæmi, hve hendur órar skulu negldar vera eða bundnar frá syndum og fætur | 214 |
manna, er það hyggur sér traust vera, ef svo fær gjört sem flestir | 167 |
heyra, og forvitni mætti mikil á vera, ef þeir væri fram færðir af | 203 |
hversu mikið unað að þeim má vera, ef þú hefir ást með auðæfum | 206 |
þá má oss ekki til angurs vera, ef Guð leysir oss frá öllu | 285 |
Þola vel meingjörðir og hefna eigi. Vera eigi metnaðarmaður og eigi öfundsamur, eigi | 202 |
hug ganga andlátsdægur sitt né helvítiskvalar. Vera eigi hláturmildur né fjölmálugur, allra síst | 202 |
hláturmildur né fjölmálugur, allra síst heimskmálugur. Vera eigi þrætinn né þjörkudrjúgur. Vera oftlega | 202 |
svo sem vondir menn megu of vera eigi án góða, mun það þykja | 238 |
eina hátíð, að hann sýndi sig vera einn Guð í þrenningu og þrennan | 114 |
sína önd og líkama taka og vera einn maður öll þau þrjú og | 175 |
og hans liðar ætluðu þar mann vera einn hvern. Því að þeir sáu | 243 |
oss óræktina alla og ómennskuna leiða vera, en rakklætið og prúðlífið tökum vér | 29 |
eru nekkverir, er hann trúa Guð vera, en eigi trúa þeir hann horvetna | 84 |
En hvað megi að sönnu skyldra vera en það að sjást um á | 112 |
eigi má það í sér helgara vera en það er áður. En á | 282 |
að þar skuli sumir of drukknir vera, en sumir svelti. Bæði vér og | 301 |
Guðs er nú og mun ávallt vera. En þó er mönnum sjálfræði mikið | 282 |
á jörðu. Ef Drottinn sagði fögnuð vera englum á himni yfir einum manni, | 10 |
Þekk á oss sú frásaga að vera, er Guðs postular tóku inn helga | 32 |
verður ósmákvæmur við sín systkin að vera, er með lítilli yfirbót við sinn | 42 |
skal hins verk bæði heita og vera, er ástarvilja hefði til að gera, | 175 |
þá Guð ástina við sig haldna vera, er honum eru þess færi dóms | 177 |
eigi góður. Nítir sá Abel að vera, er eigi vill þola gagnstöðu Kains. | 237 |
Mikil mun þá ógn í heimi vera, er konungur vor kemur reiður. En | 296 |
það sjálft veitir að heita og vera faðir vor, sem Guð vill vera. | 280 |
er önd ór vildi þér hlýðin vera. Fá þú oss alla atvinnu, þá | 286 |
sér, er soltinna manna matur þótti vera. Fugla þá veiddi hann sér til | 16 |
ráða við Guð, hvort vér skulum vera fullsælir eða alls andvana þess, er | 27 |
í sinni föstu, að vér skyldim vera fúsir eftir honum að glíkja. Því | 158 |
mánaði árs. Á drottinsdegi skal páskadagur vera, fyr því að hann hefir margfalda | 107 |
fögnuð oft í hug sér og vera gjarn til Guðs. Örvilnast aldregi Guðs | 202 |
eigi mæla mart og eigi hláturmildur vera. Gjör þú eigi líkamlegar girndir. Skaltu | 274 |
til góðra verka, gaumgæfa vel tíðir, vera góðmálgir og gásamir, trúfastir og eigi | 195 |
miskunnar, sem hann sér hann búinn vera góðra verka skrúði. En ef hann | 299 |
kyn þeirra. En þótt þau vissi vera Guð almáttkan skapera sinn í himnum | 288 |
altera og munu þær þá þægilegar vera Guði. Eg bið yður, bræður. Sá | 276 |
að hverjum sýnist því síður þröng vera Guðs gata sem hann elskar framar | 150 |
fulltingi, að vér gjörimst verðir að vera Guðs musteri fyr Guðs miskunn, að | 275 |
manna, að þá þykist hver þeirra vera göfgaður einn sér, er allir eru | 20 |
gladdi mig með heitum, eg skal vera hans Drottinn, og skal engi hann | 74 |
ei hefir verið og ávallt mun vera, heldur fyr því upphaf og endir, | 232 |
þá þóttust mennirnir eigi nýta að vera hjá honum og varð hann einn | 145 |
sjálfur, segir Guð, þar mun sá vera hjá mér, er mér þjónar. Nú | 219 |
að margir ætluðu hann sjálfan Krist vera. Honum bar Drottinn sjálfur það vitni, | 57 |
er einfaldur er, sá mun fályndur vera hreinlífi, trúfesti og tárfelling, staðfesti hugskots | 225 |
þarf hver sér að ugga og vera hræddur of sig, því að hann | 241 |
vita má, ef hann vill námgjarn vera, hvað Guði líkar. En þá elskar | 170 |
það við postulana, að þeir skyldi vera hyggnir eða hvassir sem höggormar, að | 226 |
þá til eivistar með sér að vera í dýrð himinríkis. In capite Jejunii | 86 |
að þeir skulu hingað til inni vera í kirkju að því sem títt | 185 |
illir menn munu hafa og reknir vera í helvítis píningar með djöfli og | 210 |
Drottin vorn, hver þeirra myndi mestur vera í himinríki, hann sagði, að sá | 225 |
grátur, er Hieremias spámaður sagði heyrða vera í lofti, merkir grát heilagrar kristni, | 263 |
síns. Eigi megum vér glöggt góðir vera í hugskotinu, nema þél ranglætis hvessi | 292 |
en eigi skulu óstillilega mikil tillög vera í krásum eða í drykkju, heldur | 301 |
vera faðir vor, sem Guð vill vera. Í því og, er vér köllum | 280 |
dæmi í atferð sinni. Skyldum vér vera jafntrúfastir sem þeir og svo hlýðnir | 224 |
svo að þeir kenni sinn Dominum vera Jesúm Krist vorn Drottin. Nú skulum | 102 |
djöful með sér hafa og Samaritanum vera. Jesús svaraði: Hefka eg djöful, heldur | 127 |
spurðu Herodes konung, hvar borinn mundi vera konungur Gyðinga. Sáum vér stjörnu hans | 81 |
hann myndi ná konungdómi Davíðs eða vera konungur yfir þeim, er komnir vóru | 197 |
þann kost, megu aðrir kostir eigi vera kostir. Og hún ein er himinríkis | 169 |
verða framdar, þótt þær sýnist meiri vera. Kristur lét sér sóma að deyja | 97 |
sjaldnar fyr þurfamönnum, ef þeir skulu vera laðaðir til ins eilífa fagnaðar, er | 163 |
eld eilífan. Heldur kostgæfum vér að vera lastvarir og fremjum prúðlífis hluti, að | 70 |
er, sem betra mun þykja að vera laus en bundinn og betra að | 229 |
sem hann teldi sig eigi vörðinn vera, lét sem honum þætti einskis of | 129 |
ósiðu og kenna öðrum góða hluti, vera lítillátir og lastvarir, miskunnsamir og eigi | 194 |
Nú sjáið ér, hvílík iðrunin skal vera. Margir kalla sig syndga vera og | 71 |
af sínu lífi, heldur skal hann vera Maþías, það er lítill Guðs. Sá | 23 |
Drottinn vor sjálfur mun að ráðnu vera með oss, ef hann sér góðfýsi | 12 |
þann dag, er vér vitum helgastan vera með svo mörgum og miklum táknum | 37 |
misgera, en sumir til himins að vera með Guði. Þá er vor Drottinn | 68 |
segi eg þér, í dag muntu vera með mér í Paradiso. Skamma stund | 98 |
Því að hann mun glöggþekkinn að vera, með hverjum ræktarþokka það er framið | 203 |
góðum verkum, að vér megim laðaðir vera með hjörðum Guðs og til himna, | 297 |
enn til þess, að svo muni vera, meðan heimurinn stendur, og búumst við | 238 |
segði hún honum í þessum heimi vera menn og kykvendi, sól og stjörnur, | 289 |
á jörðu, skal laust á himni vera. Mikillar tignar er það, er Dominus | 21 |
er sig lægir sjálfur, sá mun vera miklaður og upp hafinn af Guði. | 276 |
í himinríki. En ef vér viljum vera miklir og auðgir í ríki himna, | 60 |
að aukahlut. Því mátti hún maklega vera móðir Guðs, að hún hafði hreinlífi | 8 |
einni var sá vegur veittur að vera móðir skaperans sjálfs, bæði líkamlega og | 219 |
ei hefur verið og er og vera mun himinríkis líf eða sá, er | 216 |
í myrkur in ytri, þar er vera mun grátur og gnísting tanna. Heyrið | 300 |
svo sem eg vissa áður að vera mundi. En Satan svaraði: Eigi þyki | 144 |
manna fyrfarast aldregi. Ef vér viljum vera musteri heilags anda, þá skulum vér | 152 |
í þessum heimi, en síðan að vera námgjarn að Guðs lögum og góður | 11 |
oss dæmi, hve hendur órar skulu vera negldar eða bundnar frá syndum í | 124 |
jörðu, þeir er eigi vilja góðir vera né við syndir skiljast. Nú biðjum | 41 |
og liðnir. Hvern lætur þú þig vera nú? Jesús svaraði: Ekki er dýrð | 127 |
hjarta óru engi fögnuð að eftirmælinu vera. Nú skal elska þó að hvoru | 179 |
vér næðim. Því skulum vér bæði vera of páska góðir og sælir, að | 93 |
saurlífi. Skalat þú stela og eigi vera of ágjarn. Skaltu eigi bera ljúgvitni. | 273 |
heimskmálugur. Vera eigi þrætinn né þjörkudrjúgur. Vera oftlega á bænum og elska helgar | 202 |
alla síðan, er dómendur órir skulu vera og ráða við Guð, hvort vér | 27 |
og þangað, er þeir sáu fjölmennast vera og tóku þá að mæla á | 31 |
er að vita en án að vera, og látum aðra ná að nema | 33 |
mínu, er mér þykir oss hjálpvænlegast vera og mestur leiðarvísir til paradísarvistar, að | 61 |
skal vera. Margir kalla sig syndga vera og vilja þó misgera. Það er | 71 |
hjörtu ótrúrra Gyðinga trúa hann Guð vera, og harðari steinum vildu þau eigi | 83 |
kjörnir. Þeir eru allir taldir kallaðir vera og öngvir fleiri, er trúa verður | 168 |
annars fús en réttast of skilur vera og þarf af því þolinmæðina með | 178 |
er þeim þykir misgjört við sig vera, og halda Guðs lög, vilja sér | 194 |
kalla hann Jesúm. Hann mun mikill vera og sonur ins hæsta Guðs, og | 196 |
til, hve hlýðinn Abraham myndi honum vera og mælti, að hann skyldi taka | 224 |
sínu, þá skal hann því lítillátari vera og vorkunnlátari við óstyrkja náunga í | 267 |
á af því viljinn góður að vera og þrágjarn á góðu verki í | 288 |
eða í drykkju, heldur skal hagspaklega vera og þó sæmilega, að eftir sé | 301 |
Salómon mælir svo: Ljúgvottur skal eigi vera ópíndur. Með lítillæti skulum vér græða | 294 |
heimi óhyggilegt, ef vér trúum eigi vera ósýnilega hluti himneska, þótt vér hafim | 289 |
ei og ei með sér að vera. Passio Domini Alls nú nálgast píslartíð | 94 |
órum skatt og segir sig konung vera. Pilatus mælti: Takið ér hann og | 247 |
er að hafa en án að vera. Píslarvotta Guðs heimsækja, er kennt hafa | 27 |
það sem var, að hann myndi vera rex celi et terre og alls | 197 |
að gera eigi oftar inar sömu. Vera réttlátur og jafngjarn, hafa himinríkis fögnuð | 202 |
á jörðu, að hann sýndi sig vera sannan brúðguma, þann er sálmaskáldið sagði | 269 |
að sýna sig af skynsemi syndalausan vera, sá er mátti af guðdómskrafti hreinsa | 128 |
öllu, að hann segist sjálfur Guð vera, sá er inn versti fjándi er, | 222 |
sitt, og ef hann kennir sig vera sáran af nekkverri höfuðsynd, þá kosti | 275 |
megi jafnfús til síns dögurðar of vera sem þeir voru fúsir frá að | 32 |
hug á koma, hví svo má vera, sem vér skulum trúa, að er. | 61 |
að vinna og á bænum að vera sem þá, að heimurinn ætti eigi | 94 |
veg um en svo muni vel vera sem honum þykir vel, allra helst | 178 |
órum og höfum kostgæfi til að vera siðsamir og hlýðnir Guði. Þá erum | 59 |
hann eigi, hvað á morgun mun vera. Sig sjálfan skal maður Guði færa, | 295 |
eignast ástgjafar Guðs, þá skal hann vera Símon, það er hlýðinn Guðs vilja. | 23 |
skeðja. Vill Guð og svo láta vera sína menn. En af því sem | 226 |
úr vatni, að hann sýndi sig vera sjálfan skapera þann, er skipta mátti | 268 |
sinni, að þeir, er saurgir vilja vera, skuli saurs kost eiga. Nú biðjum | 43 |
honum. Ef þú kennir þig syndgan vera, snýst þú til lítillætis, og mun | 276 |
til þess að ér sannið yður vera sonu föður yðvars, þess er í | 176 |
að glíkindum, hve sár henni myndi vera sú sýn að sjá einkason sinn | 6 |
siðláta menn, að þeir muni drukknir vera svo snimma dags. Það er fram | 31 |
ræðum vér um, þessa hátíð að vera svo trúfastir sem þeir vóru og | 225 |
maður, hann lét sér sóma að vera sæfður í písl sinni sem uxi. | 260 |
fyr því að þá kallar Guð vera sæst, þegar er hann sér viljann | 140 |
þeim er. Stóla fylki segjum vér vera sæti Guðs og mælti þó Davíð | 136 |
Dominus láti þeim allar þjóðir hlýðnar vera til eilífs friðar vors. Vér skulum | 101 |
Helgist nafn þitt, það skal ei vera. Til komi ríki þitt, það skal | 48 |
er hann lét mig lengi sælan vera. Til þess em eg maklegri miklu | 145 |
En þessi fjögur kykvendi segjast augnafull vera umhverfis, því að vér skulum um | 261 |
son sinn í heiminn og lét vera undir lögum. Eigi af því, að | 77 |
öngum manni stendur það fyrir að vera valinn, þótt fáir sé valdir, heldur | 168 |
Vér skulum vaka, bræður mínir, og vera varir of oss, af því að | 296 |
Elska óvini sína fyr Guðs sakar, vera vel við vini sína og trúlyndur. | 202 |
komi ríki þitt, það skal ei vera. Verði vilji þinn svo sem á | 48 |
þá menn, er honum þóttu þess vera verðir. Eg trúi því, að hann | 209 |
vér getum það að oss að vera við þá menn góðir, er oss | 62 |
þá telur hann það eftirlífi ást vera við sig, af því að þá | 171 |
eigin að röngu, eigi ljúgvitni bera. Vera við alla menn góður, þá er | 202 |
að hendi, þá skyldim vér ávallt vera við búnir, að eigi komi hann, | 227 |
rangindum. Sjá bæn má haldkvæm oss vera við Guð, ef vér erum fyr | 284 |
verk góð, svo að hann vilji vera viðtakari vor eftir þetta líf. Eggjumst | 297 |
misgera. En af því skal eilíft vera víti ranglátra, að þeir réðu eigi | 288 |
Eigi megu góðir menn án of vera vonda mennina. Mun það þykja yfirskotlegt, | 237 |
þenna, þar er allt skal endalaust vera, það er maður hlýtur. Gott líf | 130 |
oss eilífa miskunn með sér að vera, þar er hann er sæll sjálfur | 64 |
hann sagði, að sá myndi mestur vera þar, er minnst bærist á hér | 225 |
fremjum það, er oss þykja meinlæti vera. Þar til kemur það, er Páll | 158 |
erum hjörð Guðs, sem vér skulum vera, þá skulum vér renna til hirða | 25 |
eigi oftar en of sinn skírðir vera, þá megum vér þvo af oss | 47 |
að allar höfuðskepnur vottaði hann Guð vera, þá vildu öllungis eigi hjörtu ótrúrra | 83 |
Þó að maður viti sig syndgan vera, þá skal hann þó efalaust vætta | 88 |
lifa. Sá er með Guði vill vera, þá skal hann oft biðjast fyrir | 91 |
ef hann teldi sig eigi Samaritanum vera, þá væri sem hann teldi sig | 129 |
Helga kristni almennilega.) Helga trúi eg vera þá eina kristni, er almennileg er, | 215 |
gott sé. En ef skammt skal vera, þá er og in mesta nauðsyn, | 295 |
jarðar, þó að sýndist síðar algjör vera. Þá skildi Guð ljós frá myrkri, | 35 |
þeirra er ríki hans skal yfir vera? Þá mælum vér svo í inni | 46 |
Hann vill líf sitt langt láta vera. Þá er nauðsyn, að gott sé. | 295 |
lögum að elska vini sína og vera þeim trúr. Hvað merkja griðungarnir nema | 234 |
þeim, er allar skepnur skilja Guð vera. Þeim var það til auka fyrdæmingar | 83 |
að góðir menn mætti í friði vera, þeir er Guði vildu þjóna. Börðust | 227 |
ætla konung, en neita hann Guð vera. Þeir færa honum gull, en eigi | 84 |
vondur og hitt, að eg muna vera þér glíkur. Ávíta mun eg þig | 296 |
verða og hvar hann mundi borinn vera, því að þeir skýrðu stað burðar | 83 |