ENDA....................76 | |
Dominus noster svaraði: Lofa eg þér enda, að þú reynir til, hversu hann | 144 |
atferð hafa alla ævi, en við enda aldurs síns, þá glæpast þeir og | 241 |
og endir, sjálfur án upphaf og enda, allrar skepnu skapari, einn Guð í | 56 |
þeim, er ávallt vilja vel gera. Enda á af því viljinn góður að | 288 |
er hætt, að þeir hafi hvorki, enda ber þá vitni um ávallt, er | 142 |
þær er hans vinir hafa án enda. Circumcisio Domini. Áttadagur Lúkas guðspjallamaður skýrir | 76 |
örvasa aldur. Sá aldur mannsins merkir enda dagsins, er sólin er úr vestri | 24 |
hann býður. Maðurinn er þjónn Guðs, enda ef hann þjónar Guði með góðum | 287 |
sem á hendur er lagt, og enda eigi miður eða slælegar heldur oss | 160 |
eigi með öllu yfir táknum tíðarinnar. Enda eigi er minni skylda að hvoru, | 203 |
lofs né til eftirmælis af mönnum, enda elski hann svo náunga sína sem | 290 |
hverfur það niður í brjóst hennar, enda er þá mjólk og fæðsla barnsins. | 41 |
öndina, særir og gerir alls vesala, enda er þá lokið því gamni. Hversu | 72 |
andvirðis sem það að fyrgefa öðrum, enda er engi ráðnari hlutur, að fyrir | 161 |
tölu þá vill verða og valdra. Enda er þá Guðs miskunn svo þegin, | 177 |
brauði, mun lifa ei og ei. Enda er það alls máls í því, | 190 |
yfir syndina, þá er gjör er, enda er það Guði enn þægilegra meinlætið | 228 |
ætlað, til dauða og helvítis kvala. Enda er af því nauðsyn, að vér | 291 |
og mun svo ávallt vera án enda. Er hann einn svo, að ávallt | 231 |
og vill gera, ef hann má, enda fagnar því, að annar geri, ef | 179 |
vill meira gera en hann má. Enda fagnar, sem eg kvað, því, að | 180 |
í háls og meiðir athygli mannsins, enda fellur hann síðan í óþolinmæði eða | 292 |
er til glíkingar Guðs eru skapaðir, enda fer fram þaðan lof og bölvun. | 291 |
verðleiks sakar, heldur fyr Guðs sakar, enda fyr sakar nauðsynja bæði vorra og | 179 |
allra þeirra árnaðarorð við almáttkan Guð. Enda fyr því, að í mörgu lagi | 218 |
lostigur og þótt fús geri hann, enda færi hann það til, að honum | 176 |
þess manns dæmi, er rær leiðina, enda geldur þó leiðvítið allra helst, ef | 172 |
hví kallið ér mig Drottinn, Drottinn, enda gerið ér eigi það, er eg | 288 |
því að svo er sagt í enda guðspjallsins: Þessa jartein gjörði Jesús fyrsta | 268 |
áður Antikristur kemur að villa fólkið, enda hafi eigi höfuðsyndir á höndum staðið | 224 |
Sá inn sami mun koma í enda heims að dæma of allt mannkyn. | 26 |
trúa, að hann mun koma að enda heims þessa með þeim líkam, er | 61 |
forni fjándi mundi drepinn verða í enda heims af Mikaele archangelo. Sá fjándi, | 132 |
er Dominus vildi á krossi deyja, enda horfa í allar áttir heims, er | 98 |
Í því bili kenndu þeir hann, enda hvarf hann þeim þá. Þá undruðust | 105 |
situr þá misskipun í þeim hjúskap, enda jarteinir sá maður þau in fornu | 174 |
og gjaltu inum hæsta heit þín, enda kalla þú á degi kvalar, frelsa | 295 |
hann skyldi eigi frá Guði líta, enda láta á bak sér allan þenna | 291 |
að láta það hvergi fram koma, enda leggi hann á hendur sér yfirbót | 73 |
skal maður boð Drottins og gera, enda leita þeirra hluta, er Guðs eru, | 288 |
negldir, staðfesti góðra verka allt til enda lífs. En sá hlutur, er niður | 53 |
Drottni hreinlífi ins innsta hugar og enda með dauðamarki einu öll upp tekin | 155 |
er, haldi hann réttlæti allt til enda með Stephano, en sá, er illur | 255 |
góðir hlutir þessa heims og annars. Enda með von þeirri, er hann hefir | 289 |
dýrð, svo að aldregi kemur fyr enda. Með þeirri trúu játi eg Guði | 210 |
þeir hafa með Guðs miskunn forðast. Enda megu þá góðir í engri vorkunn | 290 |
má þó mangi án synd lifa, enda megum vér eigi oftar en of | 47 |
eða í hatur og í manndráp, enda minnist hann eigi þolinmæðinnar, er vörður | 292 |
dýrð eilíf, ef hann mátti misgera, enda misgerði hann eigi, mátti gera illa, | 287 |
glöggt tvennar ábyrgðir á því ráði. Enda mun eigi mega við dyljast, að | 112 |
kom eg í heiminn frá móðurkviði, enda mun eg nökkviður fara úr heiminum. | 220 |
af honum hefir skepnan öll hafist. Enda mun hann og lúka öllu og | 232 |
Þá munu brenna fjöll in hæstu, enda munu skjálfa allir helgir. Mikil mun | 296 |
þeir hafa öðlast fyr Guðs miskunn. Enda of skilja þeir þá, er þeir | 290 |
í erfiði og vesöld þessa heims, enda ólst hér upp kyn þeirra. En | 288 |
mun hann enn á leið rétta. Enda reyndist það svo, að þá er | 221 |
skulu ávallt lifa með honum án enda sem hann sjálfur. Sankt Jóan postuli | 231 |
og fögnuð, er vér megim án enda sjá þrifsemi Guðs, sjálfan Drottin vorn | 126 |
að hann hafi hvorki upphaf né enda sjálfur, sá er ei hefir verið | 232 |
frá móðurkviði og áttag engi fé, enda skal eg enn nökkviður fara á | 144 |
og svo hver önnur tvö hjú. Enda skal af því andinn ráða fyr | 174 |
er fögnuður góðra manna með Guði, enda svo og í öðru lagi eru | 222 |
þeir vitu eigi, hvað þeir gera. Enda sýndi hann svo mikla miskunn við | 234 |
að þá verður eigi miskunnarlaus dómurinn, enda telur þá Guð ástina við sig | 177 |
jörðina. Dominus hafði gefið mér féin, enda tók hann á braut. Þá er | 144 |
á inni efstu stundu lífs síns, enda treystist engi sér sjálfum né drambi | 98 |
að líkamur án anda er dauður, enda trúan án verk góð sýslulaus, en | 289 |
mér þá eigu, er eg átta, enda var að hans ráði á braut | 220 |
eigi, hve Guði líka verk hans, enda veit hann eigi, hverjir góðir hlutir | 294 |
undir miskunn frá burð Krists til enda veraldar. Á þriðju tíð veraldar leysti | 108 |
hann og lúka öllu og láta enda verða alls þess, er þessa heims | 232 |
hann það ónauðugur við hinn nauðgan. Enda verður af því eigi alls kostar | 173 |
allt rétt, er Guð Drottinn dæmir, enda væri eigi fullt yndi í himnum, | 290 |
hann veit eigi dag dauða síns. Enda þó að hann viti, hvað í | 295 |
gáfuð ér mér þá að eta. Enda þyrsti mig, og gáfuð ér þá | 302 |
sett í myrkvastofu, er kviðug væri, enda æli hún son, og fæddi hún | 289 |
ENDALAUST...............1 | |
heim þenna, þar er allt skal endalaust vera, það er maður hlýtur. Gott | 130 |
ENDAR...................1 | |
í vexti sínum, því að fjórir endar hans horfa í fjórar áttir heims, | 52 |
ENDAST..................2 | |
meir við þeim meinum, er aldregi endast, ef vér löngum til að fastan | 93 |
er. Og skulu þær píningar aldregi endast, er Guð lætur þá þaðan frá | 64 |
ENDI....................2 | |
heim úr þeirra kyni, sem hann endi síðan, því að María var frá | 199 |
er eigi heiti nekkvi góðu og endi. Því að ósæmt er, að eigi | 73 |
ENDILOK.................1 | |
sýna þeim svo gott andarvín. En endilok guðspjallsins bera vitni, að andleg jartein | 271 |
ENDIM...................1 | |
tæjara órum, heitim vér gæskuheitum og endim svo sem ritið er: Heitið ér | 72 |
ENDIMÖRK................1 | |
svo sem ritið er: Guð setti endimörk þjóðar eftir tölu engla. Af því | 133 |
ENDIMÖRKUM..............3 | |
vóru í Betlehem og í öllum endimörkum hennar. Þá fylltist það, er sagt | 262 |
börn. Í Betlehem og í öllum endimörkum hennar vóru sveinar drepnir, því að | 263 |
en dýrkaðist þolinmæði réttlátra í öllum endimörkum kristninnar svo víða sem hún deilist | 263 |
ENDIR...................8 | |
vera, heldur fyr því upphaf og endir, að hann var fyrr og æðri | 232 |
áður. Hann er bæði upphaf og endir alls. Eigi fyr því að hann | 232 |
degi Drottins, þeim er aldregi verður endir. En þann fögnuð veiti oss sjálfur | 38 |
vini og við óvini. Fætur eru endir líkama. Því jarteinir sá hlutur krossins, | 53 |
kyni Jakobs og eigi mundi verða endir ríkis hans né konungdóms. Eigi myndi | 197 |
og einn er alls upphaf og endir, sjálfur án upphaf og enda, allrar | 56 |
kyni Jakobs ávallt, og eigi mun endir verða ríkis hans né konungdóms. Því | 196 |
heimi og öðrum, og mun aldregi endir verða hans konungdóms og ríkis sem | 197 |