FEÐGANA.........................1
Jú, hér er sopi fyrir þá feðgana, sagði prestskona og sneri sér við	M&K I,12 :165
FEÐGANNA........................1
en hinn þriðji er þjónustusveinn þeirra feðganna, og á hann vandasamasta embættið af	M&K I,15 208
FEÐGAR..........................15
neinu bolmagni við, og æpa þeir feðgar báðir þá hátt og biðja Hjálmar	M&K I,20 :263
varð svo að lyktum, að þeir feðgar Egill og Grímur sváfu saman, en	M&K I,13 :188
þinnar móður. Eftir það skildu þeir feðgar. Egill var einn vinnumanna heima í	M&K I,14 :190
gegnum ofan í hringana. Þegar þeir feðgar eru á bak setztir og ríða	M&K I,20 :259
Sigrúnu. Um þetta leyti höfðu þeir feðgar Grímur og Egill ærið að starfa:	M&K I,12 :163
hann, en á meðan töluðust þeir feðgar Grímur og Egill við í stofu,	M&K I,12 :170
að vera í hvorri hvílu. Þeir feðgar, Grímur og Egill, og Sigurður voru	M&K I,13 :183
fjórar vikur í Hlíð, hittast þeir feðgar Grímur og Egill eitthvert skipti; spyr	M&K I,14 :193
hann hafði sýnt, þá er þeir feðgar Grímur og Egill veittu honum atförina,	M&K I,21 :268
með mörgum fögrum orðum. Skildust þeir feðgar með miklum kærleikum fyrir utan tún,	M&K I,14 :190
vöndur á bakið. Ekki lögðu þeir feðgar miklar dulur á fyrirætlun sína, og	M&K I,19 :256
búinn að sleppa orðinu og þeir feðgar niður setztir, fyrr en stofunni er	M&K I,12 :165
Gengur Bjarni til bæjar, en þeir feðgar standa upp, og verður ekki af,	M&K I,20 :265
dagur reiðinnar er kominn. Hlaupa þeir feðgar þá báðir af bræði mikilli að	M&K I,20 :263
vera flytjandi þessa máls. Báru þeir feðgar þetta fyrir séra Sigvalda og báðu	M&K I,19 :251
FEÐGARNIR.......................2
sæll, að vér erum hingað komnir, feðgarnir, í nokkrum erindagjörðum. Já, það sé	M&K I,20 :262
þeir þá hvor öðrum góðar stundir, feðgarnir; síðan tekur Grímur til máls og	M&K I,20 :259
FEÐGUM..........................3
gott ráð leggja. Prestur réði þeim feðgum, að Egill skyldi ekki hætta við	M&K I,19 :251
væri boðnir þeir kostir, er þeim feðgum báðum þætti sæmilegir og vel mættu	M&K I,12 :170
eða sóknin verði ógreið. Þykir þeim feðgum nú vel í veiði bera, er	M&K I,20 :261
FEÐRA...........................2
svo óheppin, þegar hún átti að feðra Guðmund, að hún gat ekki fundið	P&S :46
Þú, fósturjörðin fríð og kær! sem feðra hlúar beinum og lífið ungu frjóvi	P&S :144
FEÐUR...........................2
ríka á Búrfelli, og því mundu feður gjafvaxta meyja hafa skoðað huga sinn,	P&S :47
fellið meira huga saman en við feður ykkar, og vil ég ekki meina	P&S :24
FEGIN...........................1
bréf sitt og varð því forkunnar fegin; sagði Þórarinn henni þar frá suðurferð	M&K I,11 :153
FEGINN..........................2
skratti, farðu, fjandi, tu! Á, varstu feginn að hrökkva undan mér? Og svei	M&K I,1 :9
um áður, og varð Indriði honum feginn; og þótt hann væri mjög áhyggjufullur	P&S :102
FEGNUST.........................1
lengdist mikið, og hún yrði því fegnust að komast sem fyrst heim í	P&S :132
FEGRI...........................6
metin, hún mætti muna fífil sinn fegri, að henni hefði ekki verið skammtað	M&K I,3 :43
hýrari, hver lautin og brekkan annarri fegri. En hvað kemur til þess, að	P&S :31
nota; og hver er þá vegurinn fegri og skemmtilegri en að reisa bú?	P&S :203
svo út sem hún væri langtum fegri og gjörvulegri en hversdagslega. Í drápu	M&K I,6 :90
að þessu sinni virtist að vera fegri og fríðari en hún var vön	M&K I,6 :90
þóttust menn ekki hafa séð konu fegri yfirlitum eða rösklegri á velli en	P&S :74
FEGURÐ..........................8
ef það hefði ekki aukið á fegurð hennar, hversu allt í andlitinu samsvaraði	M&K I,5 :73
líkan hátt og Aþena hafi aukið fegurð hennar, ef á lá; þó höfum	M&K I,6 :90
sjá þessar slorsleifar; það er lítil fegurð í þeim, sýnist mér; og um	P&S :138
horfði stundarkorn þegjandi á blíðu og fegurð náttúrunnar, og var auðséð, að henni	P&S :137
ekki að furða, að blíða og fegurð náttúrunnar yrði að fá á hvern	P&S :206
hún er flestum konum fremri að fegurð og viturleika. Sá varð fyrstur kunningskapur	P&S :154
steypti gyðjan Aþena yfir hann mikilli fegurð og gjörði hann jafnan stærri og	M&K I,6 :90
út frá dansleiknum, var blíða og fegurð veðursins á þann hátt, að ekki	P&S :147
FEGURÐAR........................2
meira löguð til hlýinda en til fegurðar einnar, sem nú á tímum er	M&K I,5 :78
og eigulegir, en síður sniðnir til fegurðar. Vísar Bjarni Þórdísi til sætis á	M&K I,17 :235
FEGURÐINA.......................2
maðurinn væri óálitlegur; en Ingveldur kvað fegurðina ekki til frambúðar; hefði og föður	P&S :61
til þess að sjá á henni fegurðina og kostina, sem ekki á að	M&K I,10 :143
FEGURST.........................2
var hún, eins og allar rósir, fegurst að morgni dags. Það teljum vér	M&K I,6 :90
fótsmá, eygð vel og allra kvenna fegurst hærð; hárið ljóst og svo mikið,	P&S :33
FEGURSTA........................6
að því að gjöra Sigrúnu sem fegursta í þetta skipti, var það, að	M&K I,6 :90
næst Sigrúnu hafi Ingibjörg verið hin fegursta íslenzk stúlka, er hann hafi séð,	M&K II,5 :361
bíða að dagaði. Veður var hið fegursta sem verða má, himinninn alheiður og	M&K I,2 :24
nær því óslegið og klætt í fegursta sumarskrauti; hlíðin fyrir ofan túnið brosti	M&K I,17 :223
yfir þrítugt og farin að fella fegursta æskubrumið, varð þó ekki annað sagt	M&K I,5 :78
Jökli; hef ég nú lifað hið fegursta ævi minnar, verður ei feigum forðað	M&K I,2 :36
FEIGUM..........................2
hið fegursta ævi minnar, verður ei feigum forðað eða ófeigum í hel komið,	M&K I,2 :36
eður hljóði upp koma. Ekki verður feigum forðað eða ófeigum í hel komið,	M&K I,9 :136
FEIKILEGA.......................1
og eins og aðrir gestir furðast feikilega og tekið ótal bakföll og bikara	P&S :201
FEIKILEGUM......................1
stóran hval, og satt er það, feikilegum vexti geta sumar skepnur í sjónum	M&K I,13 :177
FEIKNA..........................1
rétt er það, er það ekki feikna fjallvegur og ákaflega villugjarn? sagði bóndi.	M&K I,1 :18
FEITAN..........................1
vera, ekki held ég það sé feitan gölt að flá, búið þar í	P&S :51
FEITI...........................2
nokkrum kertisstubbum, sem innsigluðu með logandi feiti kjóla og treyjur yngismanna, er fram	P&S :144
gleður þau vín, já, vín, já, feiti og vín. Þessu næst býst hún	M&K I,25 :312
FEITIN..........................1
alllítið, fullt af kjöti, og flæddi feitin yfir barmana eins og stórstraumsflóð á	P&S :194
FEITIR..........................1
þar og landskostir góðir og sauðir feitir, og mundi hann allvel una þar	M&K I,21 :269
FEITMETI........................1
vikunum saman, að hann smakki ekki feitmeti, og er það ekki af því,	P&S :58
FEITMETINU......................1
gjört honum lögskil, var þá og feitmetinu lokið; litlu áður kom Sigrún með	M&K I,13 :181
FEITMETISÖGNINA.................1
sárgrætilegast að vita, hvernig fer um feitmetisögnina. Þarna ganga allir í, boðnir og	P&S :182
FEITUSTU........................1
Matgoggur vo alla kjötbitana, fyrst hina feitustu, svo hina mögru, uns trogið var	P&S :194
FELA............................3
líklegt, sagði Þórdís, þeir þurfa að fela, sem stela. Við þessi orð gekk	M&K I,24 :307
við Orm. Þá verð ég að fela þér á hendur, Þórarinn frændi, að	P&S :81
list er að kunna kænlega að fela. Þórarinn og Sigrún voru viðvaningar í	M&K I,7 :100
FELDI...........................1
röndóttar skyrtur og klútana eins og feldi það er satt, þeir eru ónýtir	M&K I,1 :20
FELL............................1
upp undir húfuna að aftanverðu, og fell þá tvöföld lykkjan ofan um herðarnar.	M&K I,5 :74
FELLA...........................3
komin yfir þrítugt og farin að fella fegursta æskubrumið, varð þó ekki annað	M&K I,5 :78
Sigrún heim fara. Að svo búnu fella þau talið, og líkaði Guðrúnu þó	M&K I,7 :102
fyrir Indriða eða því léstu strákóhræsið fella þig, segir hún, eða því hefndir	P&S :20