AÐALATRIÐIÐ.....................1 | |
og nurla, sem fyrir hann var aðalatriðið. Guðmundur hafði einhvern tíma lært að | P&S :47 |
AÐALBLÁBERJALYNGI...............1 | |
hvammsbotninum ganga smádældir, sem eru vaxnar aðalbláberjalyngi, eini og víðirunnum. Hvammurinn millum barðanna | P&S :205 |
AÐALGALLINN.....................1 | |
má vera, að það sé oftast aðalgallinn á þeim, að þeir eru skorðaðir | P&S :153 |
AÐALTRÉ.........................1 | |
að ekki mundu kvistir verri en aðaltré. Af þessu kom það, að það | P&S :85 |
AÐDRÁTTA........................1 | |
hið besta, er þar væri gott aðdrátta; kvaðst hann mundi leggja toll á | P&S :193 |
AÐEINS..........................29 | |
upp í stigann og þó svo aðeins, að þeir hefðu sýnt Bárði áður | P&S :46 |
á flot, sagði Möller, nema svo aðeins, að bæði maddama Á. og aðrir, | P&S :134 |
heitir Möller, og ég hef ekki aðeins ástæðu, heldur vissu fyrir, að það | P&S :156 |
það ekki svo bráðlega. Eru nú aðeins eftir tveir bögglar óskoðaðir. Lítur prestur | M&K I,12 :156 |
augað getur ekki greint, en brjóstið aðeins finnur; og hvar af kemur það? | P&S :31 |
minn er sá, að ég svo aðeins frambjóði þá næsta sinn, að hún | M&K II,1 :332 |
dögum SíðuHalls, og sést nú víða aðeins fyrir tóftum, þar sem sögurnar segja, | P&S :3 |
það yrði til hneykslis; ég hefði aðeins gaman af að horfa á. Já, | P&S :139 |
kjarni, sem þeir sjá ekki, er aðeins glápa á hið ytra. En þá | P&S :153 |
þetta kvöld því nær úr sögunni; aðeins glöddu þau sig af því að | P&S :196 |
máli, gjöra fjársektir litlar; skyldi Bjarni aðeins greiða fjóra sauði þrévetra og þrjá | M&K I,21 :275 |
dálitla glætu, svo að Sigurður gat aðeins grillt í kringum sig, virðist honum | M&K I,2 :39 |
ætlað mér þetta kvonfang, en svo aðeins hef ég þetta upp tekið, að | M&K I,22 :286 |
mál lengur að túlka, skyldi Sigurður aðeins heita því að eiga góðan hlut | M&K I,12 :173 |
sannar það satt vera en því aðeins hlutast ég nú til um þetta | M&K I,10 :141 |
réðist Árni til, og gat hann aðeins látið renna vatn undir steininn; þá | M&K I,17 :234 |
vaknaði Sigrún við allt þetta, en aðeins mátti sjá, að hún ofurlítið losaði | M&K I,2 :27 |
að halla degi og skuggsýnt, svo aðeins mátti greina hvern hlut frá öðrum, | M&K I,9 :136 |
kaupmaður skjótt, að hann var eigi aðeins mesti þjóðhagi, heldur og, að hann | P&S :151 |
í hvorritveggja stofunni, en sá var aðeins munurinn, að tjöld og borðbúnaður voru | P&S :72 |
á Bjarna, og tekur hann því aðeins, og ekki yrðir hann á Egil. | M&K I,19 :254 |
ég ætla, að hann sé því aðeins settur, að ég sé, að þér | M&K I,23 :298 |
flasa að slíku vandamáli, en verið aðeins skamma stund í Reykjavík; aftur gæti | P&S :124 |
jafnslétta ein yfir allt, og yddi aðeins sums staðar ofan á hæstu holtin. | M&K I,3 :53 |
svo mikill aldursmunur, að hann var aðeins tuttugu og tveggja ára. Þórarinn hafði | M&K I,5 :77 |
langir eða skammir endrarnær, ef þeir aðeins væru núna fjórum sinnum lengri en | P&S :132 |
sem kemur við söguna, og getum aðeins þeirra atburða, sem snerta þá menn, | M&K I,5 :71 |
enn allir vel sjáandi, enda voru aðeins þrjár drykkjarskálir að öllu tæmdar, og | P&S :164 |
ég eins og steinarnir, sem verða aðeins þvalir á næturnar; þegar ég er | M&K II,2 :334 |
AÐFARIR.........................2 | |
á eftir. Grími hafði ekki þótt aðfarir Bjarna með öllu góðar, þó hann | M&K I,13 :186 |
stórstraumsflóð á fjöru. Allir, sem sáu aðfarir Þorsteins, mæltu, að honum tækist aðsóknin | P&S :194 |
AÐFERÐ..........................2 | |
þeir hafi orðið lífgaðir, ef hæfileg aðferð er við höfð. Húsfreyja lætur taka | M&K I,3 :55 |
sagt oss, að ekki sé sú aðferð rétt; aftur höfum vér heyrt greinda | P&S :71 |
AÐFERÐIN........................1 | |
þá í öðru orðinu, það er aðferðin, ef maður á að hafa eitthvað | P&S :91 |
AÐFERÐINA.......................1 | |
og þar hef ég numið fyrstu aðferðina, og væri yður, maddama Rósa, skemmtun | P&S :200 |
AÐFÖR...........................1 | |
að þeir ætli að gjöra honum aðför. XX. KAPÍTULI Herför Gríms gegn Filisteanum | M&K I,19 :256 |
AÐGANGUR........................3 | |
vill hafa hann undir. Verður þeirra aðgangur bæði harður og langur, en svo | P&S :79 |
tveim höndum og knésetti; varð þeirra aðgangur bæði harður og langur, en svo | M&K I,13 :181 |
en það kvað nú hafa verið aðgangur í þeim þar; ég talaði við | M&K I,1 :20 |
AÐGJÖRÐALEYSI...................1 | |
en er hann sér, að slíkt aðgjörðaleysi mundi ekki hlíta, réðist hann að | M&K I,13 :185 |
AÐGREININGAR....................1 | |
og voru báðir Jónssynir, en til aðgreiningar var annar kallaður Ögmundur hálfblindi, en | M&K I,21 :271 |
AÐGÆTINN........................1 | |
jafnan væru alúðleg, gat samt hver aðgætinn maður séð, að þau bréf, sem | P&S :30 |
AÐGÆTNI.........................1 | |
treystir ekki betur skynsemi þinni og aðgætni en þeirra ráðum, einkum á ókenndum | P&S :89 |
AÐHAFIST........................1 | |
húshornið og forvitnast um, hvað Egill aðhafist. Sér hún þá, að Egill stendur | M&K I,14 :197 |
AÐHLÁTURS.......................1 | |
mín, verður þú til hneykslis og aðhláturs að hafa það á höfðinu; gjörðu | P&S :142 |
AÐHYLLAST.......................1 | |
afþreying og yndi af því að aðhyllast húsbændur sína og Sigrúnu, enda hefði | M&K I,14 :192 |
AÐILA...........................1 | |
lokið til prests sem hins setta aðila málsins fyrir næsta vorþing. Til hrepps | M&K I,21 :275 |
AÐKENNINGU......................1 | |
sauðahússförina hafði séra Sigvaldi ekki alllitla aðkenningu af sumum af þessum leiðinda kvillum | M&K I,9 :125 |
AÐKOMUKIND......................1 | |
smali ætlar að taka frá einhverja aðkomukind. Þórarinn stóð þar nærri og ætlar | M&K II,4 :347 |
AÐKOMUKONA......................3 | |
kann þó aldrei vera mögulegt? sagði aðkomukona og tók um leið þvílíkt viðbragð, | P&S :109 |
í mitt rúm; en húsmóðir og aðkomukona stóðu þar á gólfinu um hríð | P&S :109 |
auga hvor á aðra, húsmóðir og aðkomukona, tóku báðar undir sig skeið mikið | P&S :109 |
AÐKOMUKONUNNAR..................1 | |
heyrði af viðræðum þeirra húsmóður og aðkomukonunnar, því að svo mæltu stukku þær | P&S :111 |
AÐKOMUKONUR.....................1 | |
sjaldan nokkrir nema við og við aðkomukonur; í því var Sigrún látin sofa, | M&K I,5 :80 |
AÐKOMUMAÐUR.....................3 | |
og spyr, hvort ekki sé þar aðkomumaður nokkur, sem Indriði heiti og að | P&S :124 |
er Þorsteinn hét, og svo einn aðkomumaður og ein griðkona, og ræddu þeir | M&K I,13 :176 |
mér að vera í nótt, sagði aðkomumaður, því ekki heyrði hann, hvers Sigurður | M&K I,1 :16 |
AÐKOMUPRESTAR...................1 | |
sitja og út frá honum aðrir aðkomuprestar, þá hreppstjórar og aðrir valinkunnir bændur. | P&S :71 |
AÐNJÓTANDI......................7 | |
einhver annar en séra Sigvaldi yrði aðnjótandi Hamars, en það lítur svo út | M&K II,2 :335 |
að hann Sigurþór minn gæti orðið aðnjótandi reytanna þeirra þar í Hlíð, því | M&K I,5 :88 |
hann, að hann yrði þess mest aðnjótandi, sem til væri á Búrfelli. Sigríður | P&S :61 |
vildi gjarnan, að hún yrði þess aðnjótandi, sem þau áttu, en til þess | M&K I,25 :316 |
að enginn annar en hann yrði aðnjótandi skófnapottarins í hvert skipti, sem eldað | M&K I,7 :104 |
mér að liggja að verða Þórarins aðnjótandi, þá er mér samt svo varið, | M&K I,10 :143 |
sé ætlun sín, að hann verði aðnjótandi þeirra efna, er hún eigi, ef | M&K II,2 :336 |
AÐRA............................52 | |
áður en ég dæi, og þá aðra, að guð vildi bæta úr því, | P&S :174 |
ekki tel ég, að þú eigir aðra aðstoðarmennina en okkur systur þína eða | M&K I,23 :296 |
vel á eina í dag og aðra á morgun, enda lítur svo út | M&K I,15 :211 |
halda, að hún muni líta í aðra átt, ef hún gefur um að | P&S :43 |
yrði, að hugur Þórarins hneigðist í aðra átt en ég hafði ætlað, hum, | M&K I,10 :141 |
og sniðugur að snúa augunum í aðra átt, áður þeir líta við. Þessa | M&K I,12 :166 |
menn þess vísari, að ekki vantaði aðra boðsmenn en þau Gróu á Leiti | P&S :185 |
í vor, og gjöri ég ekki aðra breytingu á henni en þá, að | M&K II,1 :324 |
hljóp út og dró eftir sér aðra buxnaskálmina, sem nærri því var rifin | P&S :81 |
reynið þér eigi að útvega yður aðra bústýru, sem bæði væri betur við | P&S :134 |
að Þórdís húsfreyja hefði stokkið á aðra bæi, þó hún fyndist ekki, er | M&K II,2 :333 |
að eiga hana ella enga stúlku aðra, ef hún er því ekki mótfallin | M&K I,22 :284 |
heit, að hann skyldi enga stúlku aðra eiga, meðan hann vissi hana á | M&K I,15 :211 |
tíma á yðar lífsfæddri ævi séð aðra eins lundaholu? Ég hef nú lengi | P&S :179 |
spyrðu gesti og gangandi hvor um aðra; ekki var það af umhyggju eða | P&S :6 |
getið, því enga hygg ég vera aðra en þá, sem fór til kaupmanns | P&S :155 |
mér sjálfur, því Salomon segir: Láttu aðra en þinn eigin munn hrósa þér, | M&K I,12 :168 |
og átti vel lausafé, en ekki aðra fasteign en jörð eina, sem Hamar | M&K I,1 :7 |
á þér, sem kveðið hefur verið: Aðra heldur eins og sig, sá aldrei | M&K I,16 :219 |
lætur mig ríða á þófa sem aðra herkerlingu. Var þá skotið hesti undir | P&S :186 |
á bekkinn fyrir miðjum borðsenda. Á aðra hlið brúðar skyldi sóknarprestur og kona | P&S :71 |
hreppstjórar og aðrir valinkunnir bændur. Á aðra hlið brúðguma átti Ingveldur að sitja | P&S :71 |
klárnum, og snarast reiðverið út í aðra hliðina, og verður Guðmundi fastur annar | P&S :74 |
en reiðverið var snarað út í aðra hliðina; þótti þeim það kynlegt, er | M&K I,17 :226 |
og fellur mér það þó á aðra hliðina þungt að slíta mig úr | M&K II,5 :360 |
er þær komu auga hvor á aðra, húsmóðir og aðkomukona, tóku báðar undir | P&S :109 |
Þórarinn bæri sig að krækja í aðra hvora þeirra dætranna, enda væri það | M&K I,11 :151 |
kost á, og hvað er í aðra hönd, ef hann vill fylgja mínum | M&K I,5 :84 |
sem má, ef ekki skipast á aðra leið eins um þá og kvonfangsfyrirætlanirnar, | M&K I,23 :299 |
gólfinu um hríð og föðmuðu hvor aðra með slíkum vinalátum og fögnuði, eins | P&S :109 |
því að vefja hverja fjallahyrnuna eftir aðra með léttum þokulindum og sveifla þeim | P&S :185 |
á fremur við okkur kaupmennina en aðra menn, sagði kaupmaður og tók með | P&S :131 |
hann þurfa að deila vistum við aðra menn, því einn skyldi hann hafa | P&S :193 |
er hann átti í skiptum við aðra menn, vannst honum oftast á við | M&K I,5 :76 |
sem hún mátti að láta ekki aðra menn sjá það, er henni í | M&K I,11 :147 |
verði líkt um hana og suma aðra munaðarleysingjana, sem missa foreldra sína á | M&K I,4 :61 |
lengi dags úr einni búð í aðra og skoðuðu varninginn. Guðrún fór að | P&S :91 |
ekki gat hún ímyndað sér neina aðra orsök til ógleði Sigríðar en þá, | P&S :148 |
satt, Sigríður mín, ég átti ekki aðra ósk eftir óuppfyllta í þessum heimi | P&S :174 |
betur gæti talað við komumenn eður aðra, sem hann vildi ræða við, var | M&K I,5 :81 |
ekki nema til málamyndar að spyrja aðra, sem hlut eiga að máli, að; | M&K I,22 :285 |
börn, var nú búinn að taka aðra stefnu í hjörtum þeirra og snúinn | P&S :34 |
segir: Nú hefur þetta mál tekið aðra stefnu en ég hugsaði; fáið þér | P&S :122 |
við það sama, óráðið og ósköpin aðra stundina, hörmungarnar, hrellingarnar og harmkvælin þess | M&K I,25 :313 |
ekki verð, að hann ætti hana. Aðra stundina fannst honum sem ást hans | M&K II,4 :354 |
meiri hug á Sigríði en nokkra aðra stúlku þar í Víkinni; en eins | P&S :128 |
mér er þelbetra við en nokkra aðra stúlku. Þessi seinustu orð í ræðu | P&S :135 |
og ekki bindast einkamálum við nokkra aðra stúlku, meðan hann vissi hana á | M&K I,11 :147 |
yður það, er ég hef flesta aðra um dulda; og er þar þá | P&S :154 |
en þegar hann gat hennar við aðra út í frá, talaði hann fremur | P&S :129 |
ég hann njóta þess fremur en aðra vandalausa, ef hann vildi fylgja mínum | M&K I,5 :84 |
þó Þórarinn kveðja hana eins og aðra. Þórarinn hváaði við, sem hann hefði | M&K I,11 :149 |