AÐSTOÐARMENNINA.................1
tel ég, að þú eigir aðra aðstoðarmennina en okkur systur þína eða hafir	M&K I,23 :296
AÐSTOÐARPREST...................1
séra Sigvaldi mundi taka hann fyrir aðstoðarprest, þá er hann hefði aldur til	M&K I,5 :77
AÐSTOÐARPRESTINUM...............1
Sigríðartunguhrepp; ætlaði síra Tómas að gifta aðstoðarprestinum dóttur sína. Til þessarar veislu var	P&S :35
AÐSTOÐARPRESTUR.................2
hann vígður, og gjörðist hann fyrst aðstoðarprestur hjá föður sínum og hélt því	M&K I,5 :75
við staðnum af mér og verður aðstoðarprestur minn og á þig; eru þetta	M&K I,10 :142
AÐVENTU.........................1
og þangað til sunnudaginn fyrstan í aðventu heyrði enginn maður bónda tala eitt	M&K I,9 :127
AÐVENTULEYTIÐ...................1
skyldi Sigrún fara að staðnum um aðventuleytið og vera þar fram á vorið	M&K I,5 :75
AF..............................878
hátt; loksins varð hún svo þreytt af að gráta, að hún sofnaði út	P&S :11
faðir hans þóttist hafa meira gagn af að hafa hann heima við heyvinnu	P&S :16
manni, sem ég aldrei get látið af að hugsa um, mundi ég ekki	P&S :63
traðirnar; og höfðu menn mikla skemmtun af að horfa á, hvernig gæðingarnir runnu.	P&S :73
á hendur, og réði hann það af, að hann kom hestum sínum á	P&S :128
eins og börnin, sem hafa gaman af að vasla pollana; yður þykir gaman	P&S :132
til hneykslis; ég hefði aðeins gaman af að horfa á. Já, þú getur	P&S :139
svo lítið? Er það nú skjótt af að segja, að þær stallsystur gengu	P&S :161
gleymir honum ekki, það veitir ekki af að búa vel að hálsinum á	M&K I,2 :25
um daginn og réði það þá af að láta sópinguna bíða næsta morguns,	M&K I,9 :128
Þórarins, því nú er það skjótast af að segja, að ekki mun vera	M&K I,10 :141
messugjörð var úti, réði hann það af að biðja sér næturgistingar; var honum	M&K I,13 :176
fellur. En það er þér skjótast af að segja um minn vilja í	M&K I,14 :202
ekki yrði; ræður hún það þá af, að hún kallar Sigrúnu fram í	M&K I,15 :209
fullgjört; en það er þér sannast af að segja, að aldrei mundi Egill	M&K I,16 :217
veginn aftur. En það er þér af að segja, Rúna mín, um erindi	M&K I,17 :231
humóttina eftir honum, og er skjótt af að segja, að hann nær ekki	M&K I,19 :253
er hann sér, að ekki verður af, að Bjarni bjóði sér inn, og	M&K I,19 :254
garðinn, og ræður Bjarni það þar af, að Egill grípur hendinni aftur fyrir	M&K I,19 :255
feðgar standa upp, og verður ekki af, að þeir freisti oftar til atlögu	M&K I,20 :265
orðið hafa, og ráða þeir það af að ríða heim við svo búið.	M&K I,20 :266
bæ saman, og er það skjótast af að segja, að ég hef heitið	M&K I,22 :284
upp allskyndilega, það er yður skjótt af að segja, að aldrei á ég	M&K I,23 :298
Já, ég ætla að ráða það af að skrifa honum, sagði Þórdís og	M&K II,2 :336
þar í gær. Og hún vissi af, að þú ætlaðir suður? sagði prestur.	M&K II,3 :343
segir hann og hallaði sér út af aftur. Meðan menn eiga tal um	M&K I,1 :14
dimmri röddu, en hallast síðan út af aftur. Sigurði þótti ekki aldæla, er	M&K I,2 :40
og var þá kafrjóð í andliti. Af Agli er það að segja, að	M&K I,14 :200
fótum, að hann gæti tekið fallið af Agli, heldur féll hann öfugur út	M&K I,18 :240
sársaukans, hnykkir þá Finnur að sér af alefli, og við það skreppur steinninn	M&K I,22 :293
hún hafði lagt sig þar út af. Allir fram í baðstofunni voru fast	M&K I,5 :82
víst vita, hvort þetta mál er af alvöru flutt eður ekki. Ekki er	P&S :42
en ekki var hann maður vinsæll af alþýðu. Einn son átti hann, sem	P&S :44
af því að hafa auðgað yður af annarra fávizku. Presti þótti að sönnu	M&K I,24 :305
líður fram sumarið, og verður ekki af atförinni við Bjarna á Leiti, og	M&K I,20 :257
þó fellur mér hér aldrei tár af augum. Þegar Sigríður hafði verið þrjá	P&S :31
við og við þerra tár nokkur af augum sér; fer svo langa hríð,	P&S :152
til dauðinn skilur; en auðséð var af augum beggja brúðhjónanna og ekki síst	P&S :196
sér Sigurður, að nokkur tár hrjóta af augum Þorsteins, en hann sprettur upp	M&K I,2 :30
sýndist stundum sem hvítt hagl hrjóta af augum hennar, og var hún þá	M&K I,24 :308
og sáu menn þá tár hrutu af augum hennar, líkast sem högl væri.	M&K II,1 :328
svo þeir legðu ekki of mikið af á mörinn, en skotið því að	P&S :71
hún unni mest og hafði yndi af, á meðan hún var yngri, og	P&S :149
tjáði hann það raunar ekki vera af ágirni fyrir sér eða af því	M&K I,21 :277
í með hinni og þagði, en af áhyggjusvip þeim, sem á henni var,	M&K I,4 :59
Kristján hét, og nokkrir róðrarmenn sunnan af Álftanesi, er vöktu þar yfir, hvort	P&S :92
en hvort sem það heldur var af ásettu ráði gjört eður af tilviljun,	P&S :41
gleymdi bráðum föðurmissinum; harmur hennar var af ást og söknuði, en ekki af	M&K I,4 :58
fagnaðar kerin hljóttu, þess óskum vér af ást og trú, allt eins um	M&K I,11 :150
sorg eftir góðan vin eða sprottið af ástum. Þorleifur þagði þá aftur nokkra	P&S :153
er nú orðin næsta hjartgróin, er af ástum sprottin; en stúlka sú, er	P&S :154
dæma þá eftir því, sem sést? Af ávöxtunum skuluð þér þekkja þá. Ekki	P&S :153
lengi, og verður hún að fara af baki aftur og reyna til að	P&S :36
láta standa á sér og stekkur af baki til að taka konuefnið af	P&S :74
af baki til að taka konuefnið af baki, en laust var á klárnum,	P&S :74
á hlaðinu, til að hjálpa Sigríði af baki; en aðrir gripu til sjálfskeiðinganna	P&S :74
hérna eru Hellisárnar. Stíga þeir þá af baki og leggjast niður að drekka;	P&S :103
hann undir Guðmundi, svo hann féll af baki og fótbrotnaði. Fylgdarmenn hans fluttu	P&S :172
þar manna úti; stígur Indriði þá af baki og bindur hest sinn á	P&S :177
byrði fyrir Brún gamla. Gróa steig af baki við túngarð og leiddi krakka	P&S :186
og hleypur til og tekur Rósu af baki, og var það allt um	P&S :193
forðum. Í miðjum hvamminum sté Indriði af baki og tók konu sína úr	P&S :205
að hann faðir þinn tók þig af baki, á meðan hann stóð hér	M&K I,6 :94
lá yfir hellusteinn mikill. Árni hleypur af baki og ætlar að taka steininn	M&K I,17 :233
var leyfður hesturinn, sté hann þá af baki og sleppti honum þar, en	M&K I,18 :249
á hlað í Hlíð; stekkur Þórarinn af baki og svo þeir báðir. Biður	M&K I,22 :292
stigu þeir prestur og Þórarinn þar af baki, og sezt prestur í brekku	M&K I,23 :295
fyrir jólin, þar drukknuðu þrír menn af bát, en fjórði komst af; þeir	M&K I,1 :19
ekki skorti þó heitingar og frýjunaryrði af beggja hálfu, en svo lýkur, að	M&K I,13 :188
dag til Leitis og heimta bætur af Bjarna fyrir óvirðing þá, er hann	M&K I,19 :256
dag, hefur ekki getað þerrað daggperlurnar af bláfjólunum tveimur, sem allra fallegastar eru	P&S :11
hún koma auga á dálítinn topp af blágresi, sem hún mundi eftir, að	P&S :149
afar mikill, hann var hnöttóttur og af blágrýti. Ræður Árni að þessum steini	M&K I,17 :234
það var gæðingur, norðlenskur að kyni, af Bleikáluætt úr Skagafirði, er þá var	P&S :99
lækningar; höfðu sumir numið þá íþrótt af bókum, en sumir af öðrum mönnum;	M&K I,25 :310
þá hvorugur ykkar að hafa vansæmi af, bóndi minn að láta gjöra sig	M&K I,24 :305
tvær tunnur af grjónum, tvær tunnur af brauði, 8 færi og 10 sökkur,	M&K I,1 :20
því að hann var nokkuð voteygður af brennivíni og sá ekki nema í	P&S :167
annað en eitt eða tvö staup af brennivíni. En er Sigurður bóndi hafði	M&K I,2 :30
áttstrenda pelaflösku svarta. Flaskan var full af brennivíni upp til axla, tekur hann	M&K I,17 :228
við mig, sem ég þykist ráða af bréfi yðar; sömuleiðis vona ég, að	P&S :126
hjarta síns en fyrir öðrum. Eitt af bréfum Sigríðar hefur borist oss í	P&S :30
eftir þeirri kynningu, sem ég hef af bróður þínum; en þó þetta sé	M&K I,25 :318
borð er kominn; en hvað verður af brúðhjónunum, piltar, sjáið þið ekkert til	P&S :74
á, að það hverfi ekki upp af brúninni, en fram eftir hlíðinni er	P&S :10
tvö gil steypast þar hvítfossandi ofan af brúninni og falla saman lítið eitt	P&S :205
kominn. Hlaupa þeir feðgar þá báðir af bræði mikilli að Bjarna og ætla	M&K I,20 :263
ég kom hingað og settist efstur af busunum, var ég ágætlega gáfaður, en	P&S :83
hár manns á höfði, en reykurinn af búverkavatninu í Hlíð stóð eins og	M&K I,17 :223
hummaði við. Já, það er þar af bæjunum, sagði Gísli. Já, hún gat	M&K II,3 :342
þá heldur, að ég komist út af bænum, og hefur mig þó oft	P&S :38
það, hverjir eru að stelast út af bænum í blindöskunáttmyrkrinu. Það skaltu aldrei	M&K I,22 :289
nokkur tæki hestana og færi burt af bænum. Og þú ætlar að segja	M&K I,22 :290
og breiður, sem .... dalur heitir. Fram af dal þessum liggja aftur tveir minni	P&S :3
að hún mundi hafa fengið höfuðverk af dansi og missvefni. En það var	P&S :148
gjöra dyr og setja þar fram af dálítið trébyrgi og læt svo gjöra	P&S :162
og er þá farið að rökkva af degi; ríða þeir nú ofan melana,	P&S :103
á milli þegar fullbjart er orðið af degi. Hrólfur klæddist snarlega. Frá Hlíð	M&K I,3 :51
bæjar, og sést þá fyrst brún af degi. Fer Þórarinn til herbergis síns	M&K I,22 :293
hennar, og er þá orðið bjart af degi. Segir Sigrún þá, að Sigurður	M&K I,25 :316
segir: Má ég ekki dusta moldarskarnið af dinglandanum? Prestur lítur heldur reiðulega til	M&K I,8 :123
Að svo mæltu tekur prestur þar af diskinum kjötflykki eitt og réttir að	M&K I,7 :108
nei, prestur góður, ég lét einn af drengjunum mínum ganga með mér, sagði	M&K I,12 :159
finnur góðan hlut og meðtekur velþóknun af drottni; en mér virðist, að sumir,	M&K I,12 :167
skein sem glaðast og þau glóðu af dögginni. En allt í einu þótti	P&S :149
orðið að taka upp í skuld af dönskum farmanni og ekki getað selt	P&S :53
en hann yrði að segja annaðhvort af eða á í seinasta lagi fyrir	M&K I,5 :84
að nokkru meini, þó fleiri vissu af eða á; þetta gat hann ekki	M&K I,7 :114
og hlupu þá fjórir hinir hraustustu af EfribekkinÐum fyrir dyrnar og vörðu þeim	P&S :80
til að vita, hvernig hún berist af eftir þann mikla mannskaða, er hún	M&K II,1 :325
101. í bókinni: Þá Ísraelslýður einkafríður af Egiptó. En í sama bili sem	P&S :81
upp orðrétt og bætti svo við af eigin brjósti ýmsum smáorðum og setningum,	M&K I,21 :272
af ást og söknuði, en ekki af eigingirni, því hún vissi ekki, hvaða	M&K I,4 :58
mikill orðinn, að hann gæti hjakkað af einhverjum þúfnakollinum, þar sem allir aðrir	P&S :9
nú hver ósköpin! Þú hefur það af einhverjum þínum að vera svo smátæk,	P&S :68
var og hét, þó ég vissi af einhverjum slæðing í kringum mig; það	M&K I,1 :11
fátækan, óvalinn stúdent; hún hefur það af einhverjum sínum, krakkinn, sagði hún og	M&K II,5 :359
vel sækjast vinnan, ef hann vatt af einni snældu allt kvöldið eða prjónaði	M&K I,1 :13
hér, og það er ekki út af eins óhræsislegt. Hvað kom til þess,	P&S :179
þykkar í sárið. Þórdís mataðist þar af, eins og henni sýndist; kallar þá	M&K I,17 :236
pilturinn fæddist, og því hafði Bárður af einskærri manndyggð sinni tekið munaðarleysingjann að	P&S :47
var léttara, og hjartað barðist ekki af ekka, en enn þá stirndi í	P&S :11
riðu af reiðinni eins og Njáll af elli. Ormur leiddi Rósu til bekkjar	P&S :196
býst hún til að leggjast út af, en síðan les hún: Guðs engil	M&K I,25 :312
var veður gott, og var bundið af engjunum, og fór Sigríður á milli,	P&S :28
hann, hum, hum, hann tók þó af engu og játaði heldur ekki neinu,	M&K I,5 :83
og hafði kaupmaður Möller einhvern snefil af, er þau fóru suður um bæinn,	P&S :130
hefur verið svo oft, það sem af er vetrinum, eða sér þú nokkur	P&S :138
þér, þetta er gestastofan; hérna innar af er herbergi, sem ég hef haft	P&S :162
þá til og vill dusta það af, er moldugt var, og segir: Má	M&K I,8 :123
ekki, en þegar þú stillist og af er mesta hitan, þá ertu þó	M&K I,23 :298
nærri því búinn að gleyma nokkru af erindinu; ég kom hérna, Þórdís mín,	M&K II,1 :326
sér, að ekki muni verða meira af erindunum, og kveður hann Bárð. Svo	P&S :185
handlegg sér og dregur þar upp af erminni áttstrenda pelaflösku svarta. Flaskan var	M&K I,17 :228
skrifað, skrattinn sá arni, fjóra potta af estras í reikninginn minn, en fari	P&S :167
að hann einhvern tíma ágirntist einhverja af Evudætrum, mundi hann ekki líta á	P&S :47
í vetur, en gnægð er til af fallegum rímum. Heimilisfólk gjörði góðan róm	M&K I,1 :14
lízt vel á og vilt ástir af fá, það er óráðlegt og henni	M&K I,12 :166
en Sigríður var orðin svo þreytt af ferðinni, að hún treystist ekki að	P&S :172
húsið, skyldi hann hafa þau not af ferðinni að skoða um leið til	M&K I,8 :117
seint á engjaslætti; og segir ekki af ferðum hans, fyrr en hann kemur	P&S :102
illa á honum. Segir nú ekki af ferðum þeirra, fyrr en þeir koma	P&S :102
var afmælisdagur hans. Segir nú ekki af ferðum þeirra kaupmanns og Indriða, fyrr	P&S :158
Sigríður og Ormur; og segir ekki af ferðum þeirra, fyrr en þau komu	P&S :171
er hann hinn kátasti og segir af ferðum sínum og stórvirkjum. Er nú	M&K I,1 :23
var heldur hljóður, og segir ekki af ferðum þeirra Sigurðar, fyrr en þeir	M&K I,2 :30
harmþrungna og hugsjúka nótt og dag. Af ferðum þeirra Þórarins og Finns segir	M&K I,11 :151
ráð var fyrir gjört; segir ekki af ferðum þeirra, fyrr en þau koma	M&K I,17 :232
gyrtur hrosshársreiptagli digru. Segir nú ekki af ferðum þeirra feðga, fyrr en þeir	M&K I,20 :261
ráð fyrir, að hann segi ekki af ferðum okkar að sinni. En það	M&K I,22 :291
mikið fyrir að skilja. Segir ekki af ferðum þeirra félaga, fyrr en þeir	M&K I,22 :293
átt lund saman; hún var mild af fé, en hann nískur, en þó	P&S :44
kvöld eða ef þú týnir nokkru af fénu. Guðrún vinnukona var látin fara	P&S :10
hélt til hestanna. En það er af Finni að segja, að hann snýr	M&K I,22 :289
með sleikjufingri sínum, tók síðan roðin af fiskinum, sneri þau vandlega saman og	M&K I,13 :181
á honum. Eitt sinn kom Mókollur af fjalli og var þá þrévetur. Hann	M&K I,9 :126
vel á Koll, er hann kom af fjalli, og jafnan, er féð var	M&K I,9 :126
er hún Kolla mín blessuð komin af fjallinu! Hvar sér þú hana? sagði	P&S :22
lengi til að sjá hana aftur af fjallinu; hún settist þá undir annan	P&S :24
hafði ætlað til veislunnar, voru komnir af fjallinu, og hafði Bárður hlaupið til	P&S :71
segir bóndi; en varð nokkru bjargað af fjármununum? Og það trúi ég, en	M&K I,1 :20
þá hef ég heyrt því fleygt af fleiri en einum, en eins og	M&K II,4 :355
svo og frá því, að einn af forfeðrum sínum, Gunnar, hefði búið þar	M&K I,21 :277
öðrum, að hún hafði nokkurn snefil af forvitni, og fýsir hana að heyra,	M&K I,5 :82
henni hefði ekki verið skammtað síðastri af fólkinu. Voru nú allir askarnir inn	M&K I,3 :43
með þeim; það orð hefur farið af fóstursyni yðar Guðmundi, að hann kunni	P&S :183
liðugur, að ekki mátti Ormur hann af fótum færa, enda lúðist Ormur skjótt,	P&S :19
í kofunum; hafa skemmugreyið mitt út af fyrir mig; nokkrar kindur í heyjum	P&S :50
finna eitthvað gleðiefni til að hafa af fyrir Indriða, þegar hann þóttist finna,	P&S :102
meðan hún ekki getur unnið ofan af fyrir sér sjálf. Hún er efnileg	M&K I,4 :61
sem oftast yrðu tvö saman út af fyrir sig; beiddi Sigrún hann að	M&K I,14 :191
á Brandsstöðum; lítið ástríki hafði hann af föður sínum; líktist Brandur meira móður	P&S :44
áburðar til næsta vors, fékk hann af föður sínum að hafa selstöðu í	P&S :206
með fararefni. Þórarinn átti og eftir af föðurarfi sínum nokkur hundruð í jörðu.	M&K II,5 :360
skafl, og var hún þegar hálffull af fönn; tekur hann nú það ráð,	M&K I,2 :38
hann á meðan rótað til nokkru af fönninni, en finnur ekki þá Sigurð.	M&K I,3 :55
þar af henni, og verður ekki af för hennar; en Ingveldur ríður til	P&S :36
brenglum, en Finnur að dusta moldina af fötum hans; ganga þeir síðan til	M&K I,8 :122
þá paufa, þar kvað vera fullt af galdramönnum og alls konar óþjóð; en	M&K I,1 :21
og var á hann rituð mynd af galdrastaf og þar undir: Rist þenna	M&K I,18 :246
sér, því það var orðið þreytt af ganginum; en kaupmaður gekk rétt við	P&S :116
en Grímur djákni var hrópaður mjög af gárungum, og kölluðu þeir hann í	M&K I,21 :268
annað en það, sem gjörist, reyturnar af gemlingunum og nokkrir tólgarmolar; þá var	P&S :182
snerta þá menn, sem hún er af gjör. Það er þá fyrst að	M&K I,5 :71
ekki þess vert, að rekstur sé af gjörður, og sökinni svo varið, að	M&K I,21 :270
en vinnukonur kváðu undir, og varð af glaumur mikill. Eru honum nú þessar	M&K I,9 :136
á dalinn, en hoppaði og lék af gleði, þegar hún sá hann koma.	P&S :15
volgur, ég kom með hann rétt af glóðinni. Þegar Þuríður kerling sá kökuna	M&K I,3 :44
en ekki kom að heldur til af góðu, heldur hinu, að hvor um	P&S :6
sjá líkastur röndóttum jötunuxa. Bolurinn var af góðum kostum gjörður og glæsilegur; en	P&S :53
mér, það eru gild tvö lóð af góðum silkitvinna. Ekki sá ég það,	P&S :91
stæðileg, því þau höfðu verið gjör af góðum efnum, enda var það þá	M&K I,5 :78
af þeim hnífurinn köldum eins og af góðum, hálfkæstum bakhákalli já, ekki má	M&K I,13 :182
eftir því hraustur, eins og sést af Grettistökunum á Miðfjarðarhálsi og víðar; ætli	M&K I,13 :186
riðið þar um og haft tal af griðkonum; höfðu þær getið þess, að	P&S :186
farin að skammta, og bar ein af griðkonum askana jafnóðum frá henni og	M&K I,3 :43
eftir Flugumýrarbrennu; en með því engin af griðkonum var þess fús að taka	M&K I,9 :138
vildu láta fyrir hann tvær tunnur af grjónum, tvær tunnur af brauði, 8	M&K I,1 :20
mikill og rambyggilegur og allur gjörður af grjóti, axlarhár. Garður þessi var fornmannaverk,	M&K I,17 :232
móður minnar; en hvað er orðið af græna spottanum, sem var í eyranu	P&S :22
henni það, því vel er hún af guði gjörð, og svo munu sumir	M&K II,5 :359
harla föl útlitum og áhyggjumikil; en af Guðmundi datt ekki né draup; ekki	P&S :75
forbetra og rampónera, hún er öll af göflunum gengin, ég vil ekki, að	M&K I,9 :133
á annarri þeirra hékk stórt kerfi af gömlum hornhögldum, en á hinni héngu	P&S :46
þurfandi fyrir að taka Sigrúnu upp af götu sinni, hún væri þó ekki	M&K I,18 :249
Agli, heldur féll hann öfugur út af götubakkanum, og stungust þeir báðir kollahnís	M&K I,18 :240
á staðnum, er nokkura njósn muni af hafa, en það sé Finnur Bjarnason,	M&K I,15 :211
það, að ég mun nokkra vitneskju af hafa, hvort þér hafið með öllu	M&K I,23 :299
og einhver brögð eru í tafli af hans hálfu, mun það eigi örðugt	P&S :158
og átu mat hans og drukku af hans dýrasta víni, en hann ætlaði	P&S :198
neinn grun um, hvað undir bjó af hans hálfu; gat hún þess helzt,	M&K I,14 :192
þá ekki stór orð og heitingar af hans hendi, kvaðst hann svo skyldu	M&K I,19 :255
hjarta verður að hafa, sem kremst af harmi og efa um það, hvort	P&S :64
það um síðir að hyggja svo af harmi sínum, að gráturinn hætti og	M&K I,11 :150
langur, en mér stendur alltaf beygur af hálsinum hérna síðan um árið, að	M&K I,3 :45
til þess, að þeir komi lifandi af hálsinum, ef þeir hafa lagt á	M&K I,3 :49
dottnir á hann blettir og skáldað af hár allt, var hann því tilsýndar	M&K I,20 :258
hugur um, að Egill mundi þar af heill hljóta; kynni hann og ekki	M&K I,12 :170
Var þá skotið hesti undir einn af heimamönnum, er snarfarastur var, og skyldi	P&S :186
sem hann eða aðrir koma hér af heimilinu. Þér gjörið svo vel og	P&S :180
oft hefur maðurinn minn farið út af heimilinu og það lengri ferðir en	M&K I,3 :45
nestisbiti, því ég fer aldrei svo af heimilinu í þessar langferðir, að ég	M&K II,3 :344
Finnur þessi var miðlungi vel þokkaður af heimilisfólki, þótti hann heldur ófyrirleitinn og	M&K I,7 :101
en aðrir þóttust hafa heyrt það af heimilisfólki í Hlíð. Enginn maður heyrði	M&K II,3 :338
Sigrún þá til kirkju ásamt nokkru af heimilisfólki frá Hlíð. Frost var mikið	M&K II,3 :339
nægja, að prestur segði honum ágrip af helztu atriðum; las þó prestur bréfið	M&K I,21 :278
á völlinn; verður þá óp mikið af hendi þeirra Tungusveitarmanna, og lofar hver	P&S :19
greftrun hennar og leysti það vel af hendi og skörulega, og síðan annaðist	P&S :32
mundir. Ekki hafði Ormur neinar kvaðir af hendi kennaranna, og ekki hafði hann	P&S :78
um, að allt væri sem þrifalegast af hendi leyst, sem Þórarinn átti að	M&K I,11 :146
að ekki hefði allt verið brigðalaust af hendi þeirra Hlíðarhjóna, þar sem Sigurður	M&K I,19 :251
handsala það, að þær verði áfrýjulaust af hendi leystar. Síðan settist prestur niður,	M&K I,21 :273
það sér líka. Reiddi hann þegar af hendi fé það, er Bjarni átti	M&K I,21 :276
ekki læt ég kaupbréfið fyrir Hamri af hendi, en lofi guð mér að	M&K I,24 :305
glaðasti. Samt leysti Þórarinn jafnan vel af hendi ritstörf þau, er sýslumaður ætlaði	M&K II,5 :358
séð þess nokkur deili, sem hann af hendingu heyrði um getið um morguninn.	P&S :116
söngkonuna, að þú verðir ekki fangaður af hennar brögðum, og skoðaðu ekki meyjuna,	M&K I,12 :170
meyjuna, svo þú verðir ekki lokkaður af hennar yndisleik. Nú vil ég, sonur	M&K I,12 :170
þín! sagði Guðrún og reif sig af henni og hljóp sem fætur toguðu	P&S :11
á Gili og kvað nóg illt af henni hlotist hafa og skyldi hún	P&S :23
þig, stelpa mín! Þú hefur svip af henni Steinunni minni heitinni utan á	P&S :28
mitt túnið, og gengur Sigríður þar af henni, og verður ekki af för	P&S :36
Þorsteins heitins, þá verður aldrei ofsögum af henni sagt, hann reyndist okkur stakur	M&K I,4 :61
þú manst, að þú hafðir gaman af henni líka, þegar hún var lítil;	M&K I,4 :63
og fór nú skjótt að gleðjast af henni aftur, og leið ekki á	M&K I,4 :70
hana, að hún gat varla séð af henni stundu lengur; lét hún hana	M&K I,5 :74
í geð? Ég skipti mér ekki af henni, ég sé hún situr þarna	M&K I,5 :86
túnið brosti við, þegar morgunskuggann dró af henni, en sólarljómanum sló yfir brekkurnar	M&K I,17 :223
á helluna, þar til hann fengi af henni rennandi vatn. Egill kvaðst þeirra	M&K I,19 :252
á miðri mýrinni, er Gráni kominn af henni og á mela slétta, og	M&K I,19 :253
varið, að Grímur getur litla virðingu af henni haft, þótt hann beri hærra	M&K I,21 :270
kunnugt, að ég hef nokkurn kunnleika af henni haft, vorum við um stund	M&K I,22 :284
ekki lengur vakað, tók Sigrún við af henni, og vöktu þær fóstrur þannig	M&K I,25 :311
ekki og ekki viti heimilismenn, hvað af henni hafi orðið. Er hennar nú	M&K II,1 :331
þó ekki bréfið, sem ég tók af henni Þórdísi minni í Hlíð til	M&K II,4 :348
Grímsson, en fóstra hennar sleppti hendi af henni, eins og hún líkast til	M&K II,4 :354
segja sér í óspurðum fréttum eitthvað af henni, þar eð hann minntist á	M&K II,4 :355
að ég eigi einhvers staðar flís af herðablaði, ég komst með hægu móti	M&K I,18 :247
nú upp og segir: Eru rímur af Herrauði og Bósa hér til, Þorsteinn?	M&K I,1 :14
var nær miðjum degi; sté kaupmaður af hesti sínum í koti einu fyrir	P&S :158
til kirkju að Stað. Þegar snaraðist af hesti Egils og hann steyptist úr	M&K I,18 :240
er reiðtygin snöruðust, og fellur hann af hestinum og í fang Hallvarði, og	M&K I,17 :230
sálarparagraffinum. Þá er menn höfðu sprett af hestum sínum og tekið sér hressingu,	P&S :191
rann hjá túngarði. Þeir Grímur stíga af hestum sínum og fá þá í	M&K I,20 :261
hlaðið. Eru þeir Þórarinn þá stignir af hestum, og gengur Þórarinn til húsbónda	M&K I,22 :282
eitthvað, sem maður getur haft gaman af. Hér er mikil bót í máli,	P&S :200
annað er efni bæklings þessa. Upp af héraði því, er vér um gátum,	P&S :3
vel, er þér hafið sagt mér af hið sanna um hagi yðar og	P&S :155
satt, að Tuddi hafi sagt presti af hið sannasta, hverjir atburðir urðu til	M&K I,9 :139
ykkar. Sigrún segir nú fóstru sinni af hið ljósasta um það, er Þórdís	M&K I,15 :211
vildi koma sér hjá að segja af hið sanna. Það munt þú víst	M&K I,16 :216
heldur, og vil ég nú segja af hið ljósasta, af því ég þekki	M&K I,17 :238
um þetta, og segir hann Þórarni af hið ljósasta og kveður það hina	M&K I,22 :287
helzt ráð fyrir að kalla eld af himni og steypa honum yfir Bjarna;	M&K I,13 :188
að dæmi þeirra, og varð þar af hin mesta skemmtun. Loks leiddi Ormur	P&S :200
þegja lengi í einu, eða þá af hinu, að hann hugsaði, að tóbaksendi	M&K I,9 :130
og ekki varð af kveðjum þeirra. Af hinu stutta viðtali þeirra þóttist Þórarinn	M&K II,5 :358
út í hinn næsta kafla, ljúki af hinum bráðustu nauðsynjum sínum, til að	M&K I,5 :71
þykkur skafl lagður yfir höfuð þeirra. Af hita þeim, sem lagði af þeim	M&K I,2 :38
af tunglinu, sem óð í skýjum. Af hitanum, sem lagði upp af manninum,	M&K I,8 :120
þann, er enn þeim ann öllu af hjarta bezt sem kann. Þau hylja	M&K I,11 :153
búið. En það er að segja af Hjálmari, að hann linnir ekki, fyrr	M&K I,20 :266
prestur lét og byggja henni út af Hlíð um veturinn, og sá hún	M&K SÖGULOK :366
ákveðið, að það skyldi þó fara af hljóði og Sigrún sitja í festum,	M&K I,22 :287
ég við það, að hún er af Hníflukyninu. Það er eins og vant	P&S :23
eftir á, til að mynda síðubita af holdgóðum fimm vetra gömlum dilksauð; en	M&K I,13 :181
að ég má aldrei líta augunum af honum, hvað þá heldur, að ég	P&S :38
barðið, og datt ekki né draup af honum. Ekki leið á löngu, áður	P&S :55
þau hugðu, að þannig mætti helst af honum létta, ef hann tækist starfa	P&S :102
óglaður, hafði hann þó mikla skemmtun af honum, því hann var kátur maður	P&S :102
augun á sér, en leit aftur af honum, og þótti honum sem tillit	P&S :116
gefur þér auga; þú hefur veður af honum, en Iæst ekki sjá hann,	P&S :136
ég, missa sig; þetta er myndin af honum Napóleon, mér er farið að	P&S :162
Grettir, kvaðst þó ógjörla vita, hvort af honum væri gjörðar rímur nokkrar. Smalamaður	M&K I,1 :14
það afgjört sem fyrst, þar fleiri af honum téða kú falað hafa. Ég	M&K I,1 :23
Þorsteinn var aftur lagztur, leið ómegið af honum; ráðgast hann þá um við	M&K I,2 :40
það hefur ekki enn leyst upp af honum; varst þú ekki komin hingað	M&K I,3 :47
víðar, er menn höfðu nokkur kynni af honum. Þó fór hér eins og	M&K I,4 :57
sínum og mátti varla stundu lengur af honum sjá. Fyrsta daginn eftir andlát	M&K I,4 :58
illur viðureignar, að nálega fékkst ekkert af honum til starfa; vildi hann heldur	M&K I,7 :102
Sigvalda, hafði þó prestur meiri not af honum en margan mundi gruna. Tuddi	M&K I,7 :104
lengra lífs auðið, og er því af honum gjör meiri saga en af	M&K I,9 :126
honum hver tönn, og svo tekur af honum að draga, að hann fyrir	M&K I,9 :136
eftir var í hvolfinu, leysir utan af honum og fer að leita, og	M&K I,12 :157
þvílíkum fiski, þeim hefur orðið helmingurinn af honum ónýtur? Nei, þeim vildi það	M&K I,13 :178
og halda í ístaðið; hann dregur af honum stígvélin á kvöldin og strýkur	M&K I,15 208
það löngum, að menn höfðu ekki af honum. Þenna sama morgun kemur húsfreyja	M&K I,17 :224
og hraut Egill langa leið fram af honum; fauk hattur hans af höfðinu	M&K I,18 :240
Agli, fer ómegið brátt að síga af honum; heyrist nú fyrst, að korrar	M&K I,18 :241
hann þá, að ekki mundi hann af honum hafa fyrr en á Stað,	M&K I,18 :242
sagði, að oft hefði þeir þegið af honum holl ráð, og væri nú	M&K I,21 :275
myrkrið, og sér Þórarinn ekki eftir af honum fyrr en eftir litla stund,	M&K I,22 :292
Staðar fyrir 120 ríkisdali, er skulu af honum betalaðir verða að mér afgengnum	M&K II,1 :328
ég ekki tek við nokkrum skildingi af honum í því skyni, að það	M&K II,1 :330
enda nokkurn af rullutóbaki og stýfir af honum góðan þumlung og veltir í	M&K II,1 :332
væri honum þarfara. Tókstu við peningunum af honum? sagði Sigrún. Nei, nei, ekki	M&K II,2 :335
sem höfðu heyrt áður einhvern ávæning af honum, staðfestust í trúnni á því,	M&K II,3 :339
gekk Gísla greitt ferðin; segir ekki af honum, fyrr en hann eitt kvöld	M&K II,4 :346
í loftið óðara en sleppt er af honum hendinni; hjá henni lék hann	M&K II,4 :352
Þórarin; bjóst hann við engu góðu af honum eða hans komu, fær sér	M&K SÖGULOK :369
hann fór að vestan, var gengið af Horni langt fyrir framan alla fjörðu	M&K I,13 :177
til Víkur. Möller stefnir þá ofan af hólnum og í veginn fyrir hana.	P&S :130
var glókollur sonur hennar þá horfinn af hólnum, en þar kominn aftur piltur	M&K I,7 :103
að fara að taka með henni af hreppnum eða hún eigi að vera	M&K I,4 :63
úr þrætunni, og var honum ritað af hreppstjórunum. Sýslumanni varð heldur ógreitt um	P&S :5
fór að berjast um í brjóstinu af hræðslu, en í sama bili heyrir	P&S :12
hann mætti sem lengst hafa skemmtun af hugsan sinni. Loksins kemur hann þangað,	M&K I,18 :249
var þó ekki jafnan, að hún af hugviti sínu gæti séð, í hverju	M&K I,3 :42
á balanum sést enn fyrir tóftinni af húsinu mínu; nú verður að reisa	P&S :206
af því, það var dásamlega gjört af húsmóðurinni að gefa mér að borða	M&K I,13 :179
í ræðubögglum sínum, leysir bandið utan af hverjum fyrir sig og leitar í	M&K I,12 :156
á milli, og var það mjög af hvíslingum, er mörg voru eyru þar	P&S :38
þegar hafa ráðið, hverjum bjóða skal af hvorumtveggja, vorum frændum og vinum og	P&S :176
í spjöldum og hafði tekið skóinn af hægri fætinum og brugðið þar upp	M&K I,4 :59
á hurðinni framanverðri stóðu tvær línur af höfðaletri: Þenna skáp á Árni Einarsson	M&K I,12 :155
hafði hann þokað dálítið yfirsænginni ofan af höfðinu á sér, svo að hann	P&S :111
fram af honum; fauk hattur hans af höfðinu og ofan í leirpoll einn	M&K I,18 :240
ríða út traðirnar, taka þeir hatta af höfðum og lesa ferðamannsbæn sína, og	M&K I,20 :259
margt að segja fóstru sinni frá af högum sínum, á meðan hún hafði	M&K I,14 :190
Indriði höfðu ekki verið brösuð saman af höndum Völundar veraldarinnar. Hinn góði og	P&S :196
til að geta rekið þá fjendur af höndum sér. Draugarnir voru þá annaðhvort	M&K I,25 :311
hún skynskiptingur, og komin er hún af höndunum. Og hver er það? sagði	M&K I,17 :238
og sagði hann það fallega gjört af Indriða og sagði Sigríði að þakka	P&S :24
kaupmaður burt. Það er að segja af Indriða, að hann þóttist hafa komið	P&S :124
hugsaði, að þetta væri leikur einn af Indriða og til þess gjörður að	P&S :205
aldrei vaxið upp greifar eða barúnar af innlendum rótum, og hvaðan áttu menn	P&S :85
Ég held ég fari ekki héðan af í veislurnar. Indriði sér, að ekki	P&S :184
mundi hún þegar hafa liðið út af í öngvit þar á gólfinu. Guðrún	M&K I,9 :137
kvonbænum, að stúlkur tæki hvað mest af í fyrstu, en yrði þó síðar	M&K I,14 :201
og leggur sig í fötunum út af í rúminu, þar sem hún hafði	M&K I,25 :313
er vanur að leggja sig út af í rökkrunum, og má þá ekki	M&K II,4 :346
fyrir komið, þar getur maður þvegið af íslenskuna; og nú man ég ekki	P&S :114
ganga í einum spretti hvíldarlaust neðan af jafnsléttu og upp á hálsbrún, og	M&K I,2 :29
ragnandi. Kaupmaður L. skipti sér ekki af Jóni, en gekk til stofudyra og	P&S :167
á manns herðablað, og haf ístru af jungfrú í munninum, og lát undir	M&K I,18 :246
Sigvaldi prestur var maður vel auðugur af jörðum og lausafé og öllu, sem	M&K I,5 :76
ætlar hann því að stökkva ofan af kassanum, áður en þær brotni. Maðurinn	M&K I,9 :134
von til, að hún geti miklu af kastað. Hún gæti þó setið hjá,	P&S :9
ágóða og prófit, án alls tilkalls af kaupanda. Segi ég svo velnefndan séra	M&K II,1 :329
ætlaði ég að halla mér út af, kelli mín, tók skinnkoddableðilinn, sem þarna	M&K I,1 :9
en brjóstið aðeins finnur; og hvar af kemur það? Ég veit það ekki.	P&S :31
þar fyrir, hafði hann fengið leyfi af kennara sínum að finna foreldra sína	P&S :25
er við og við hrundu ofan af kinnum hennar á þvengina og skóna,	M&K I,11 :146
hún bráðlega á stað, en sumt af kirkjufólki fór í baðstofu og drollaði	M&K II,3 :339
á ermi sinni. Egill reið fyrstur af kirkjufólkinu og svo hver á eftir	M&K I,17 :227
undir eins upp á fjall beint af Kjalarnesi eða úr Kjósinni, ellegar ég	M&K I,1 :17
var borið trog eigi alllítið, fullt af kjöti, og flæddi feitin yfir barmana	P&S :194
nauðsynjavörum, en jafnan hafði hann nægtir af klútum og öðrum óþarfa og sá	P&S :92
þeim og hvolfdi; en þessi, sem af komst, komst á kjölinn, sást daginn	M&K I,1 :19
þóttust þær hafa allt illt hlotið af komu Egils að Hlíð, er þær	M&K SÖGULOK :365
hún fyrir hvern mun venja Egil af komum sínum þar í húsið og	M&K I,14 :193
þar við sauma og tók vinnu af konum þar í Víkinni, en saumaði	P&S :88
til læknismenntar eða þá sýslu hefði af konungs hendi að lækna sjúka menn,	M&K I,25 :310
væru til skemmunnar, og ekki síst af kornvörunni. Á lummurnar lagði hann mest.	P&S :194
og Þórarinn skildu og ekki varð af kveðjum þeirra. Af hinu stutta viðtali	M&K II,5 :358
ég greip tvo hryggjarliði og bringu af lambkettling, og hvaða matur er það	M&K I,13 :181
til þín, hvar áttu heima? Sunnan af landi, sagði komumaður. Sunnan af landi	M&K I,1 :16
Sunnan af landi, sagði komumaður. Sunnan af landi segist hann vera, sagði bóndi.	M&K I,1 :16
fyrir satt, að ekki yrði Bjarni af landi fluttur, heldur væri hitt líkara	M&K I,21 :268
í hug, að áður hann færi af landi burt, skyldi hann rita Sigrúnu	M&K II,5 :362
VI. KAPÍTULI Þórarinn var nú farinn af landi. Þá er hinn salti sær	M&K II,6 :363
millum útarfa, er væru margir, en af langri tryggð til jarðarinnar gæti hann	M&K I,21 :277
ekki átti hann jarðir, en vel af lausafé. Jón á Hóli átti einn	P&S :6
og á framan strenghnappur einn mikill af látúni, kúpuvaxinn og svo stór, að	M&K I,17 :233
var látúnskúla mikil eða drýlmynduð strýta af látúni, er greypt var í hnakkbogann	M&K I,20 :259
makka hestsins. Ístaðaólar hafði Grímur allramgjörvar af leðri og fóðraðar beggja megin með	M&K I,20 :259
álnir í ótilteknu og þrjátíu pör af lesi, smjörið er sjálfsagt að venju	M&K II,1 :324
og dreif, og leysir Gísli úr af létta. Þar kemur loks, að Þórarinn	M&K II,4 :355
þá fram og móti þeim manni af liði Hólhreppinga, er Bjarni hét; ekki	P&S :18
þeim Hólverjum. Þá stóð upp maður af liði þeirra Indriðahólsmanna, er Þorgrímur hét	P&S :18
í hring, og verður þá ekki af liðveizlu hans. En það er nú	M&K I,20 :264
að sunnan, og dregur hún þar af líkur til, að svo gæti verið,	M&K I,11 :152
buxnaskálmina, sem nærri því var rifin af lítið fyrir neðan hnésbótina. Ormur kennir	P&S :81
vísi Sýrak segir: Vertu ekki óseðjanlegur af ljúfmeti, og ráðstu ekki gírugur til	M&K I,13 :186
heim í kvöld, þegar erindinu er af lokið, og það vildi ég helst	P&S :56
var það fyrir vináttu sakir, heldur af lotningu fyrir embættinu; þeir rituðu stundum	P&S :6
svo við, að hann sneri skegg af lykli þeim, er gekk að svefnherbergi	P&S :150
yfir og kvað það þó ei af manna völdum; sagði hann og, að	M&K I,18 :250
farið; ég hef verið beðin þess af manni, og þykir mér mikið undir	P&S :42
skýjum. Af hitanum, sem lagði upp af manninum, hafði torfið ögn þiðnað, svo	M&K I,8 :120
honum sér heimilt að hafa það af mat, er honum líkaði, og var	M&K I,9 :137
fyrir, að þú hafir þinn skerf af matnum, því nú bíð ég ekki,	M&K I,13 :185
guða, og þóttist hún glöggt kenna af málrómnum, að það var Þorsteinn og	M&K I,3 :50
þéttir grastoppar, grænir sem smaragð. Þar af mátti sjá, hvílíkur frjóvgunarkraftur lá þar	P&S :206
maður hár vexti, en treyjan var af meðalmanni, og skrolli hún upp á	P&S :52
páskarnir. Það hefur nú fengið nokkuð af messum, held ég, og seinast á	M&K I,12 :158
þætti fyrir, og segir hann nú af mestu stillingu: Ekki er ég maður	M&K I,24 :305
hann var vanur; svaraði hann þó af mestu stillingu og segir: Ekki tek	M&K II,1 :328
af umhyggju eða velvild sprottið, heldur af metnaði niðrí; vildi hvorug vera annarrar	P&S :6
ætli að láta hunda draga það af mér, sem ég á. Nær er	P&S :22
hér nyrðra. Það væri stakt vanþakklæti af mér við guð, ef ég segði	P&S :30
að hlýðni við móður mína heimtar af mér. Fyrirgefið mér dirfsku mína, og	P&S :64
ljáið þið mér sóp að ná af mér mesta klakanum, sér er hvað	M&K I,3 :48
verð ég ekki að ganga fram af mér dauðum við óvættið allan daginn?	M&K I,7 :112
við yður; það vill allt ofan af mér skóinn á allar lundir, ég	M&K I,9 :131
boðum sæmilegum, tekur hér við staðnum af mér og verður aðstoðarprestur minn og	M&K I,10 :142
til að hugga mig og ræta af mér ólundina. Loksins kveð ég þig	M&K I,15 :209
ætla að biðja þig að taka af mér kvenmann til geymslu. Nú ert	M&K I,17 :237
yður, Þórarinn minn, þá er það af mér að segja, að ég er	M&K I,22 :285
langt að bíða, að ég segði af mér, ef ég sæi við hentugleika,	M&K I,23 :297
áður umgetins séra Sigvalda, hverjir honum af mér eftir minn dag gefnir eru	M&K II,1 :329
réttan eiganda að jörðunni Hamri, riftalaust af mér og mínum erfingjum. Hér á	M&K II,1 :329
elskan mín, ég hristi það fram af mér, en maður getur ekki allténd	M&K II,2 :333
á Grundum, ég veit hann tekur af mér miða, þegar hann fer suður,	M&K II,2 :336
ár, því ekki get ég fengið af mér að vísa henni svona út	M&K II,4 :351
og ég sæi mig vera skaðlausan af. Mér þykir þér, prestur minn, bjóða	M&K I,24 :304
á Þuríði gömlu og dinglar rófunni af mikilli reiði, og í því tekur	M&K I,3 :42
þó máske hafið fengið undirrétting um af milliferðamönnum, að litlu eftir að þér	M&K II,4 :350
húsgafl einn, svo að dálítið bar af millum þeirra og Möllers og Sigríðar,	P&S :147
að svara erindi yðar, maddama góð, af minni hendi, að aldrei gef ég	P&S :43
á Sigrúnu, allt er það meinalaust af minni hendi, og þar sem þér	M&K I,23 :299
Borgarfjarðar, segir prestur, og er það af mínum toga spunnið; hann skal ekki	M&K I,10 :141
að hann hefur reynzt mér trúr. Af mínum högum hér syðra er allt	M&K I,15 208
heldur ekki í, hvernig slíkt má af mjólkinni ráða. Ójú, hún þynnist, góðurinn	P&S :103
en ekki hafði hún jafnmikið ástríki af móður sinni; galt hún þess hjá	P&S :8
í einrúmi, sem hann aldrei þaðan af mundi geta fellt ástarhug til neinnar	M&K II,5 :361
sig þó vel, og liðu honum af munni þessi orð predikara Salomonis: Leyf	M&K I,19 :255
tíðindi, og urðu honum þau orð af munni, að hann sagði, að guð	M&K II,1 :323
í Aþenuborg löngu fyrir Krists burð af myndasmiðum; munnurinn smár og varirnar fram	M&K I,5 :73
hvað ætlið þér þá að gera af myndaspjöldunum, sem þar hanga núna? Þau	P&S :162
að hann var nær því sprunginn af mæði, og nálega var enginn hnappur	M&K I,19 :253
á það að bera út óhróður af mönnum, eða hins vegna, að hann	M&K II,4 :355
ekki í honum góðir tveir fjórðungarnir af mör, ef ég sker hann. Hann	M&K I,9 :127
ég það, hvort það er undirskrifað af mörgum eða fáum, en hvort sem	M&K I,24 :302
tölustafirnir voru rauðir, og var auðráðið af nafninu, að þessi skápur væri erfðafé	M&K I,12 :155
kaupum, og sjaldan hafði hann mikið af nauðsynjavörum, en jafnan hafði hann nægtir	P&S :92
hann það allajafna með nuddi og af nauðung. Korn skyldi hann mala hvern	M&K I,7 :104
dóna fyrir austan, gall einhver við af Neðribekkingum. Þá er að snúa hann	P&S :80
við klettana. En komust mennirnir þó af? Nei, biddu fyrir þér, ekki því	M&K I,1 :20
Þannig leið dagurinn, og svaf Indriði af nóttina; en morguninn eftir var hann	P&S :124
velli gömlu baðstofuna og reist hana af nýju, og má það óhætt telja	M&K I,5 :72
frá því, kyssti síðan bónda sinn af nýju, og slitu þau síðan talið	M&K I,16 :222
enn þá bréf. Síðan leitaði Gísli af nýju í öllum bréfunum, en hvergi	M&K II,4 :348
komið að því, að þeir þar af næstu bæjunum dragi sitt fé; drógu	P&S :20
með sér tvo landseta sína þar af næstu bæjum. Ríður hann fyrst til	M&K II,1 :324
húshliðinni voru dyr og anddyri inn af, næstum því svo langt sem húsið	P&S :161
gleymt því eður brotið svo odd af oflæti sínu að taka Þóru til	P&S :86
að gráta, að hún sofnaði út af, og þá dreymdi hana, að henni	P&S :11
eftir miðnæturbilið sofnaði hún loks út af, og dreymdi hana þá, að hún	P&S :62
þar í bænum, að ljúka þeim af og koma þar að stundu liðinni,	P&S :112
sér, að hann hefur drukkið lítið af, og segir: Þér gjörið þessu harla	M&K I,12 :160
er í einrúmi eða leggst út af og get ekki sofið, þá verður	M&K II,2 :334
Ekki er það með nokkru falsi af okkar hendi, sagði Ingibjörg; munu það	P&S :43
það; við verðum heldur að koma af okkur klárunum og fara svo á	P&S :105
feðganna, og á hann vandasamasta embættið af okkur öllum; hann á að standa	M&K I,15 208
fram rangindum yðar og svæla út af okkur þessa einu jarðarþúfu, sem við	M&K I,24 :306
sigur úr þessum málum og vélið af okkur jörðina, þá bið ég yður	M&K I,24 :306
þó þetta sé nú svona talað af okkur, þá þekki ég svo veröldina,	M&K I,25 :318
látinn vera á lofti, ef út af orðinu bregður. Góðu heilli gefur heldur	M&K II,5 :357
verst, er hann þóttist mega ráða af orðum Ingveldar, að hyggja hans um	P&S :43
hún að fullu hafa ráðið það af orðum hans, þá er þau voru	P&S :62
að Sigrún kvaðst hafa ráðið það af orðum Egils, að hún hefði verið	M&K I,14 :201
sem þú kveðst hafa ráðið það af orðum Egils, að það muni hafa	M&K I,14 :202
hnykkir honum aftur á bak ofan af Ormi. Þetta sjá vinir Vigfúsar og	P&S :80
tungu hafði hún að sönnu lært af Ormi bróður sínum, og skildi hún	P&S :86
þylur, og var þetta eitt þar af: Ó, Jerúsalem, upp til þín önd	M&K I,25 :312
alllítil, er auðsjáanlega voru brunnin á af óhöppum; pilsið var að ofan óslitið,	P&S :177
hafði étið í einu átta merkur af ólekju. Þessi ætt verður ekki lengur	M&K I,1 :7
átt. Hún, sagði Indriði og þreif af ólíkindalátum hendinni ofan í vestisvasa sinn	P&S :117
vildi víkja einhverjum svöngum bita, en af óætu hafði hún ekki svo mikið	P&S :67
ætluðu að byrja sálminn, kemur einn af piltum hlaupandi inn og segir, að	P&S :81
að Hlíð; kvaðst hann vera sendur af presti á bæ einn þar í	M&K I,15 :203
saltaða magála; þaðan féllu straumar miklir af pækli, er kvísluðust um skemmuloftið og	P&S :45
fær Þórdís í Hlíð pata nokkurn af ráðagjörðum þeirra; gjörir hún Bjarna þegar	M&K I,19 :256
nú vel skipast, og er það af ráðið, að Sigríður færi þegar norður	P&S :29
honum þær fréttir, að það væri af ráðið, að Sigríður færi til Möllers	P&S :157
Indriði, og er það því næst af ráðið, að Indriði skuli fara með	P&S :158
mesta úlfaldagrip, braut baðstofuhurðina, stal ketinu af ránum úr eldhúsinu og sleikti ofan	M&K I,25 :314
Mosfellssveit, og gjörist Indriði enn móður af reiðinni og vill skreppa heim á	P&S :103
því að Guðmundur hafði fengið riðu af reiðinni eins og Njáll af elli.	P&S :196
ég svo velnefndan séra Sigvalda héðan af réttan eiganda að jörðunni Hamri, riftalaust	M&K II,1 :329
efribekkjar stórmennum; og var það eitt af réttindum Skrælingjakonungs, sem mest kvað að,	P&S :77
önnur þess konar, er villast út af réttri leið. En heyrið þér, kaupmaður	P&S :124
hans færðist svo sem gómstór blettur af roða og hann fór nokkuð örara	M&K I,24 :305
bezt til fallið að kveða rímur af Rollant eða Ferakut, sagði, að þeir	M&K I,1 :14
og dregur þar upp enda nokkurn af rullutóbaki og stýfir af honum góðan	M&K II,1 :332
ég þó ekki nema seinni partinn af ræðunni, því það stóð svo á,	P&S :58
lét augun hlaupa yfir fremstu blaðsíðurnar af ræðunni og les síðan í hálfum	M&K I,12 :157
sumsé tvö eða þrjú blöð aftan af ræðunni, og svo mun ég hafa	M&K I,12 :157
meira fyrir svörum; var þetta eitt af ræðunni, að Bjarni tekur svo til	M&K I,13 :176
sem sálaðist um sinn í skemmunni af saðningu, eins og áður er um	P&S :202
oss sjá, hvað leggjum við út af? sagði prestur og lét augun hlaupa	M&K I,12 :157
vísað úr kór eða settur út af sakramentinu, og hafi hann þá átt	M&K I,24 :302
Guðmundar, að tölurnar voru ekki allar af sama tagi. Stígvél átti Guðmundur, það	P&S :53
fyrst ofan; verður þá ekki meira af samræðum þeirra Gróu og Ingveldar, og	P&S :40
og okkar ráð mega sín lítils. Af samtali þessu, er var nokkuð lengra	P&S :175
kindur, sem undir eins þekkir kindina af sauðbragðinu og svipnum, þó hann sjái	M&K II,3 :341
með hörðu hangikjöti; það voru föll af sauðum og ám, og enginn mundi	P&S :45
hann var að gjöra til einn af sauðunum, gengur með mörinn að troginu	M&K I,22 :281
en þó varð honum ekki þyngra af, sem betur fór, því hefði hann	M&K I,9 :125
þótti sem ekki ætti að draga af sér það, sem hún ætti og	P&S :41
sér og dragi illmenni það ofan af sér, en ekki var Ormur svo	P&S :79
hann í fáti hafði kastað ofan af sér, þegar hann tók viðbragðið, en	P&S :108
hýrlegt viðmót, gat hún ekki fengið af sér að segja honum það, sem	P&S :150
hafði hann orðið að láta taka af sér eina tána á vinstri fætinum,	M&K I,4 :57
ofan og bað hann nú draga af sér slensíuna og mala úr skálinni,	M&K I,7 :105
þrautar, svo að prestur skyldi vita af sér, en prestur var aldrei viðlátinn	M&K I,9 :127
annarri hendinni í hurðina og taka af sér fallið, en af því að	M&K I,9 :134
það prófíterar nú ekki svo mikið af sér á sumrin, og því ætla	M&K I,17 :228
sér og draga mannskratta þann ofan af sér. En þá er Hjálmar sér	M&K I,20 :264
fengi brauðið eftir sig, að segja af sér, þegar þeir sæju, að því	M&K I,23 :297
vegi að reyna til að koma af sér béaðri ei þó sendingunni fyrirgefðu	M&K I,25 :313
svo suður, að hann tæki ekki af sér bréf, og hét Gísli því;	M&K II,3 :342
fékk hann engan; sagði hann þá af sér prestskap; voru þá sjö ár	M&K SÖGULOK :368
En það er nú að segja af séra Sigvalda, þar sem hann situr	M&K I,8 :116
annan stað er það að segja af séra Sigvalda, að honum þykir sitt	M&K I,8 :118
löng, sem hann varð að sjá af Sigríði. Þannig leið sumarið, og var	P&S :15
það illt og báðu hann hyggja af Sigríði og leita sér annars kvonfangs;	P&S :101
vér samt mestar fréttir að segja af Sigrúnu Þorsteinsdóttur. Hún hafði á þessum	M&K I,5 :72
sér við og tekur við bollunum af Sigrúnu og setur þá fyrir þá	M&K I,12 :165
fram nóttin, og segir ekki fleira af Sigurði að sinni. III. KAPÍTULI Svo,	M&K I,2 :40
þótti henni sem hún heyrði eiminn af síðustu hendingunni í því hún vaknaði.	M&K I,3 :50
miklu, að hann mætti ekki vel af sjá. Kemur þeim það þá öllum	M&K I,25 :319
en þarna skrapp það upp, bréfskömmin, af sjálfu sér. Hvað á nú þetta,	P&S :120
dagsbrún var enn á lofti, en af sjöstirni og öðrum merkistjörnum sá Sigurður,	M&K I,2 :24
var. Guðmundur var í bláum treyjufötum af skarlati. Þessi föt höfðu í fyrstu	P&S :52
bringukolli og ekkert er eins ljúffengt af skepnunni eins og bringukollurinn nú, þá	M&K I,13 :181
ár, en önnur hvor væri nýkomin af skipbroti. Lengi gat ekki Indriði heyrt	P&S :109
ekki séð svo mikið sem naglsrótarstærð af skóf; í fyrrakvöld var béuð trippan	M&K I,7 :106
í skógi; en forsöngvarinn þrífur rifrildi af Skrifilíus, sem þar var að flækjast	P&S :81
dyr voru að skrifstofu Möllers. Innar af skrifstofunni var aftur herbergi það, sem	P&S :161
10 eða 11 baggar eða bindini af skrifuðum kverum, og um sérhvern bagga	M&K I,12 :156
er því var lokið, matast þeir af skyndingu og kvöddu húsfreyju og héldu	M&K I,3 :53
Sigrún höfðu kvaðzt, býst Þórarinn mjög af skyndingu, og líður ekki á löngu,	M&K I,11 :148
sköfu undan sumri og enga lúsarögn af skyri nema lapþunna ólekju í einu	P&S :182
tókst Guðrúnu sjaldan að klípa mikið af skökunni, svo að Bárður yrði þess	P&S :45
okkar, að hún skuli fá orð af slíkum ólánsslána, sem ég ætla Egil	M&K I,16 :216
á því, að það hafði veður af smala einhvers staðar á eftir fram	M&K I,17 :224
eyrum, lætur hún sækja væna klípu af smjöri í búrið og stingur upp	M&K I,17 :225
að hann hefur helzt tilgreint einhvern af sonum yðar samastaðurinn er góður, það	M&K I,12 :168
Indriði yrði ekki að fá pott af spenvolgri nýmjólk í hvert mál, og	P&S :7
snúizt, en það eitt höfum vér af spurt af viðurtali þeirra, að Þórarinn	M&K I,22 :283
ráð; og látum okkur þá halda af stað, eða má ég ekki vænta	P&S :161
að segja, að þær stallsystur gengu af stað með Möller. Hús það, sem	P&S :161
hef ég loksins nuddað manninum mínum af stað að útvega sér menn til	P&S :179
beislaðan, er þar stóð, og reið af stað og var ekki kominn aftur,	P&S :187
kapelán og fá honum helming hérna af staðnum til ábúðar, allt að þriðjungi	M&K I,5 :83
vegljóst, því bjart var í lofti af stjörnum. Þeir félagar halda nú þannig	M&K I,2 :32
allur skaddaður og vargbitinn, en þekktist af stórum koparhnapp, sem var á nærbuxnastrengnum	M&K I,3 :46
og fylgdi þar með stykki stórt af strengnum. Síðan sleppir Bjarni þeim; er	M&K I,20 :265
við hann á innréttingunni, hann var af Ströndum eða úr Arnarfirði eða einhvers	M&K I,18 :244
ekki alls staðar, það var rétt af stærstu heppni, að ég gat komizt	M&K I,18 :247
tekur að spyrja Finn ýmsra tíðinda af Suðurlandi, og þar kemur loks, að	M&K I,11 :152
að hann kæmi á hverjum degi af Suðurlandi. Sigrún las bréf sitt og	M&K I,11 :153
sem fyrr á morgnana; leið svo af sumarið fram til rétta. Upprekstrarland bænda	P&S :16
ekki allt réttilega við mig breytt af sumum, ég segi það eins og	M&K I,7 :106
hafði séra Sigvaldi ekki alllitla aðkenningu af sumum af þessum leiðinda kvillum í	M&K I,9 :125
það, sem eftir var í því af súpu, kastar því síðan frá sér	M&K I,13 :187
áður kom Sigrún með leirskál, fulla af súru skyri hnausþykku og mjólk út	M&K I,13 :181
er húsfreyja sér, að ekki verður af svarinu Sigurðar, segir hún: Hverju ætlar	M&K I,22 :284
Loksins hné hún út af úrvinda af svefni og lagði höfuðið á koddann	P&S :32
og Sigríður allt í einu vaknaði af svefni. Nei, segir hún og svo	P&S :76
Sigríður var orðin örþreytt og úrvinda af svefni og féll undir eins í	P&S :148
sárnauðugur, af því sem varð séð af svip hans og öllu útliti. Fyrir	P&S :197
svipstundu. Brjóst Sigríðar litlu þrútnaði þá af svo miklum ekka, að henni fannst	P&S :11
tjörninni, þar sem dálítið barð bar af, svo hann sást ekki úr bænum,	P&S :125
svo mikið að láta mig vita af, svo ég gæti tekið hann, það	M&K I,7 :107
vér þá, að þeir þekkist betur af sögunni. Fyrst skal frægan telja, og	M&K I,5 :75
í rúmi stýrimanns, yfir sig komnum af söknuði unnustu og ástvina, tók Svefninn	M&K II,6 :363
ekki annað en eiminn í loftinu af söngnum, og um síðir dó hann	P&S :146
af honum gjör meiri saga en af Teiti. Séra Sigvaldi hresstist bráðlega, en	M&K I,9 :126
já, ég ætla að ráða það af, til hvers sem það verður; ég	M&K II,2 :336
móðurástina öðruvísi, og marka ég það af tilfinningu sjálfrar mín; ég elska hana	P&S :30
og á því má sjá, meira af tilfinningu en eftir föstum hugsunarreglum, eins	P&S :65
var af ásettu ráði gjört eður af tilviljun, þá bar ætíð svo við,	P&S :41
sýnu meira en hitt, er var af tini. Setti griðkona sitt fatið hvorum	M&K I,13 :183
rétti um leið að Hjálmari enda af tóbaki það verður að duga þér,	M&K I,9 :131
á gólfinu, meðan prestur leysir utan af tóbaksbitanum. En af því annaðhvort, að	M&K I,9 :130
sér svo ótt, að stórir straumar af tóbakslegi kvísluðust um allt gólfið eins	M&K II,1 :331
stundum upp að höfðalaginu og reykja af tóbakspípu, en fyrir framan hann á	M&K I,5 :81
borið skerborð eitt mikið, það var af tré, voru þar á magálar hangnir,	M&K I,17 :236
ránum úr eldhúsinu og sleikti ofan af trogunum og fór ofan í dallana	M&K I,25 :314
vanda nokkurn og að það hlytist af trúmennsku hans við þær fóstrur. Kemur	M&K I,21 :269
sinni. En það er þessu næst af Tudda að segja, að þá er	M&K I,22 :291
fróunar við og við séð rönd af tunglinu, sem óð í skýjum. Af	M&K I,8 :120
en hinum megin var þrísett röð af tunnum með spað og saltaða magála;	P&S :45
fór upp og tók helluna ofan af tunnunni; það er ekki von, að	P&S :49
nokkrum, er nýlega voru saman bornir af túni, og gæta að, hvort griðkonur	M&K I,14 :196
gafli, og voru sæti þeirra auðkennileg af tveimur stórum flossessum, sem lagðar voru	P&S :71
svo varið, að hvammur þessi myndast af tveimur lágum grasbörðum, er girða hann	P&S :205
um að láta sig fá nokkuð af tvinna og léreftsrenninga, þar hún ætti	M&K I,15 :203
Guðmund Hölluson, virtust honum öll tvímæli af um það mál. Indriði var smiður	P&S :101
herðar niður. Sváfu þeir nú allir af um nóttina, en um morguninn snemma	M&K I,13 :188
menn til svefns, og sefur Sigurður af um nóttina, en er hann vaknar	M&K I,21 :279
hvor um aðra; ekki var það af umhyggju eða velvild sprottið, heldur af	P&S :6
Sigríður litla hálfkjökrandi, ég dey út af úr hræðslu og leiðindum. Vertu ekki	P&S :11
þeirra systra. Loksins hné hún út af úrvinda af svefni og lagði höfuðið	P&S :32
í kvöld, og ræð ég það af útliti yðar, því þér eruð eins	P&S :146
æla. Þú hefur belgt of mikið af vatninu, lagsmaður, sagði Indriði. Annað er	P&S :103
að ekki mun vera hans héðan af verða hér til langframa um stund,	M&K I,10 :141
mæla það, að þú hlytir ekki af verri endanum um gjaforðið, ef slíkur	M&K I,15 :211
fréttum, eða hvaðan kom hann? Vestan af Vestfjörðum. Af Vestfjörðum, aldrei hef ég	M&K I,13 :176
hvaðan kom hann? Vestan af Vestfjörðum. Af Vestfjörðum, aldrei hef ég á Vestfjörðu	M&K I,13 :176
Garðahverfi og hafðist þar við framan af vetrinum, ýmist við smíðar eða fiskiróðra,	P&S :128
framan, að Indriði hafðist við framan af vetrinum suður í Garðahverfi og nefndist	P&S :150
minn, í kvöld. Ljúktu samt út af við nafarinn þinn; en svo lízt	M&K I,1 :13
algjörlega, fyrr en hún gjörir út af við mig, nú er hún hlaupin	M&K I,3 :44
í moldinni, og hraut hún út af við tilræðið, og lenti varið framan	M&K I,14 :197
gólf, og hafði Ingveldur eitthvert veður af viðræðu þeirra Indriða og var nú	P&S :35
var seinasta orðið, sem Indriði heyrði af viðræðum þeirra húsmóður og aðkomukonunnar, því	P&S :111
með sér sjálfum og hafði skemmtun af viðræðum hans. Það þóttist kaupmaður finna,	P&S :151
mín, að segja mér hið sannasta af viðræðum ykkar Egils; skil ég nú	M&K I,14 :201
Sigrún halda að hafi sannar sögur af viðræðum þeirra Þórarins og samdrætti, en	M&K I,15 :211
á grautarskálina hina miklu; segir ekki af viðskiptum þeirra, en svo fóru leikar	P&S :194
En það er nú að segja af viðskiptum þeirra Bjarna og Gríms, að	M&K I,20 :264
baðstofu, en skipta sér þó fátt af viðskiptum þeirra Finns; vissu menn og,	M&K I,22 :293
var ólúraður, en Egill þjakaður mjög af viðskiptunum við Bjarna, og jafnan, er	M&K I,20 :266
ærið gustmikil; og varð ekki meira af viðtali þeirra Sigríðar og Indriða að	P&S :35
það eitt höfum vér af spurt af viðurtali þeirra, að Þórarinn sagði Sigrúnu	M&K I,22 :283
upp, ef ekki vita fleiri menn af vilja þínum, og með því þetta	M&K I,25 :318
fara heim. Bjarni hreppstjóri skipaði einum af vinnumönnum sínum að fylgja Indriða yfir	P&S :26
hann féll í kerið hóf einn af vinnumönnum að kveða rímur á baðstofulofti	M&K I,9 :136
í anddyrinu og talaði við einhvern af vinnumönnum. Egill var maður um tvítugsaldur,	M&K I,12 :161
manninn mælt; í þessu stendur einn af vinnumönnum upp, þar sem hann var	M&K I,22 :281
hum. Ekki sæmir mér að miklast af vitinu, sagði Grímur og velti drjúgum	M&K I,12 :162
hef; Kristján, sæktu okkur eina flösku af víni, ég verð að drekka velkomandaminni	P&S :93
skenkti kaupmaður þeim fyrst sitt staup af víni hvorri; en eftir það fóru	P&S :93
kvöldið, ásamt öðrum konum, notið dálítils af víni, sem jafnan hefur þau áhrif,	P&S :146
ekki, að við drekkum nokkur staup af víni, áður en þið farið heim	P&S :164
og tekið ótal bakföll og bikara af víni. Hann gjörðist ölvaður, og er	P&S :201
verið lagðar fyrir þig þær snörur af vondum mönnum, er þú skyldir í	P&S :170
sínu. Hvert sinn, sem hann vaknaði af værum blundi, hvarflaði hugurinn til hennar.	M&K II,4 :352
húsfreyju, hvort langt sé þegar liðið af vöku; segir hún honum sem var,	M&K I,1 :13
flétta. Líður svo fram nokkra stund af vökunni, að fátt er talað í	M&K I,1 :13
þetta við, höfðu þeir gengið ofan af vörðunni og héldu nú beina leið	P&S :116
í því henni slapp seinasta orðið af vörunum, var stofunni lokið upp, og	P&S :35
svo með ástkærri konu kærlegast kvaddir af yðar þénustu skuldbundnum elskandi vin og	M&K I,1 :23
ég vil fá að heyra það af yðar eigin munni, hvað mikið á	M&K I,7 :107
mættum hafa mest yndi og stoð af ykkur, þá hverfið þið út í	P&S :60
til þess, sem einu sinni var af ykkur umtalað. Kringumstæðurnar hafa lagað það	M&K II,4 :351
en það sögðu menn, að gæti af ýmsum orsökum að borið, töldu það	M&K I,22 :294
hann almæltra tíðinda, en Gísli segir af það, er hann vissi. Aftur frétti	M&K II,4 :346
eiga, að snara mér hér út af, þangað til farið er að skammta	M&K I,13 :182
það sem hann brá bitanum út af, þegar hann kom hérna í sveitina.	P&S :21
á völlinn. Tvo felldi Ormur enn af þeim Hólverjum. Þá stóð upp maður	P&S :18
sér fyrir ættar og atgjörvis sakir af þeim kvenkostum, sem hér eru nærindis.	P&S :42
um þær ölmusugjörðir; tók þó sjaldan af þeim það, sem Guðrún hafði vikið	P&S :44
nokkuð fötin Guðmundar; hlupu þá nokkrir af þeim, sem þar voru á hlaðinu,	P&S :74
öðrum hollir afheyris, og rægði einhver af þeim hann svo við lánardrottin sinn,	P&S :85
maður á að hafa eitthvað gagn af þeim. Maður getur þó ekki verið	P&S :91
Guðrún sagðist þó vilja sjá eitthvað af þeim, og fór hún með búðarmanni;	P&S :94
mikið til húsanna; ég þekki fæst af þeim, nema þetta er dómkirkjan, sem	P&S :114
ganga til þeirra og hafa tal af þeim, en áður en ég náði	P&S :165
ég séð, hver ráð voru lögð af þeim, sem voru mér illviljaðir, og	P&S :170
hvetja þig til að taka nokkra af þeim, og lengi hefur mig langað	P&S :204
en hinn helminginn hafði Sigurður keypt af þeim manni, er Þórir hét og	M&K I,1 :8
þeirra. Af hita þeim, sem lagði af þeim Þorsteini, þiðnaði fönnin í kringum	M&K I,2 :38
að skera varð hverja spjör utan af þeim. Síðan lætur hún færa þar	M&K I,3 :55
sem til bús heyrir, nema bókum; af þeim var hann ekki ríkari en	M&K I,5 :76
voru sex rennihvolf, dregur prestur eitt af þeim út og gengur með það	M&K I,12 :155
að vera þar um nóttina. Einn af þeim var maður nokkur, er Bjarni	M&K I,13 :174
sama leyti einn Karkari, sem keypti af þeim allt spikið, en rengið hirtu	M&K I,13 :178
hálfvættinni á tvo mörvana, en síðurnar af þeim eru gildasta þverhönd og þar	M&K I,13 :182
og svo bráðfeitar, að það makast af þeim hnífurinn köldum eins og af	M&K I,13 :182
er sá sagði, er síðar mælti af þeim nöfnum. Þegar Ögmundur alblindi réði	M&K I,21 :274
verið talað kvöldið áður um jarðakaup af þeim presti og man þó ógjörla	M&K I,21 :279
hann sofnar. Nú er að segja af þeim félögum, að þeir stíga á	M&K I,22 :291
hún ekki sofnað og það mest af þeim orsökum, að henni flugu í	M&K I,25 :315
honum sízt allra manna nokkurn pening af þeim að hafa, og gramdist henni	M&K I,25 :315
höfum séð nokkra grélu, að yrkja af þeim ævintýrum, þar sem kutinn ætíð	M&K II,5 :357
úr Staðarsveit; hafði Þórarinn einnig tal af þeim, og sögðu þeir hið sama	M&K II,5 :358
menn af bát, en fjórði komst af; þeir fóru úr Reykjavík á áliðnum	M&K I,1 :19
að ekki hefði allt verið brigðalaust af þeirra hendi; þó fórst það fyrir,	P&S :77
þær meinsemdir, er menn héldu berlega af þeirra völdum, þóttu aðrar tilraunir ekki	M&K I,25 :310
undan veðrinu, að þá hrekti ekki af þeirri stefnu, er þeir höfðu tekið;	M&K I,2 :35
varð Bjarni á Leiti frægur mjög af þeirri vörn, er hann hafði sýnt,	M&K I,21 :268
að hún mundi þurfa mikils við af þess háttar, og sat við sinn	P&S :28
hefði það, sem aðrir höfðu ekki af þess háttar, og því varð sjaldan	P&S :92
ekki annað, að hann sé ekki af þess háttar mönnum, sem lízt vel	M&K I,15 :210
eftir vorum brostfeldugu efnum yfirvega út af þessa dags evangelio: primo eða í	M&K I,12 :157
báðir í senn. Höfðu menn haft af þessu hina mestu skemmtun, en Ingveldi	P&S :20
það, nema hún væri mér móðir? Af þessu, sem ég nú hef sagt	P&S :30
og glotti við. Ingibjörgu grunaði nú af þessu svari, hvernig fara mundi, og	P&S :42
og sá þar í gula skyrtuna; af þessu var Guðmundur til að sjá	P&S :53
ekki mundu kvistir verri en aðaltré. Af þessu kom það, að það þótti	P&S :85
í þann svipinn vanhagaði mest um. Af þessu kom það, að Sigríði var	P&S :129
fylla hverja viðkvæma sál með undrun. Af þessu kom það, að Sigríður í	P&S :147
meðan hún var á staðnum. Innar af þessu húsi var annað herbergi, það	M&K I,5 :80
mér til að skera þann mókollótta! Af þessu getum vér vel skilið í	M&K I,9 :127
hann þóttist ekki mega sitja afskiptalaus af þessu máli. Stefnir hann nú Hjálmari	M&K I,9 :139
það; vertu ekki að vola út af þessu, ég vil ekki sjá það;	M&K I,15 :210
þér það, kona, að venja þig af þessu nöldri; þú ert einn sífelldur	M&K I,20 :258
að, og verður Bjarni mjög frægur af þessu verki. En er prestur heyrir	M&K I,20 :266
nokkrar kindur í heyjum og afgjaldið af þessum fáu jarðaskikum; ég vil þú	P&S :50
þótt Sigríði væri hlýlegt við Möller af þessum orsökum, sem nú höfum vér	P&S :129
greinarmun dauða og lífs, varð hún af þessum fregnum mjög harmbitin og grét	M&K I,4 :58
betur vit á en ég; hvor af þessum borðum þykir þér vera betur	M&K I,6 :95
Sigvaldi ekki alllitla aðkenningu af sumum af þessum leiðinda kvillum í nokkra daga,	M&K I,9 :125
um, Þorsteinn góður, um náttúrusteinana; enginn af þessum náttúrusteinum er eins þarflegur eins	M&K I,13 :181
víst, hvort ég vil þiggja það af þér en þá læt ég líka	M&K I,7 :113
mér verði ætíð sárt að sjá af þér; en ekki get ég nú	M&K I,17 :231
að hér búi nokkuð meira undir af þinni hálfu, sonur sæll, en þú	M&K I,12 :170
kyssa hana, og seg: Hunangsseimur drýpur af þínum vörum, mín systir, hunang og	M&K I,14 :195
það. Síðan segi ég: Hunangsseimur drýpur af þínum vörum, mín systir, og ilmur	M&K I,14 :197
djörfung og heldur áfram: Hunangsseimur drýpur af þínum vörum, og ilmur klæða þinna	M&K I,14 :199
föt höfðu í fyrstu verið keypt af Þjóðum og fóru því Guðmundi ekki	P&S :52
árgangur, ég gaf honum þrjú hundruð af þorskhöfðum, því hafa þeir gárungarnir það	M&K I,12 :156
kalinn á höndum og fótum. En af Þorsteini er það að segja, að	M&K I,3 :56
minn; ég held manni veiti ekki af, þó maður ætti það, þó ekki	P&S :181
ekki, þó hún hefði eitthvert veður af. Þórarinn var í herbergi sínu, og	M&K I,11 :146
fyrr svo berlega. Mikið tekur þú af, Þórarinn minn, sagði séra Sigvaldi og	M&K I,23 :298
vel, segist hann hafa góða afspurn af Þórarni, skuli hann hafa kaup gott	M&K I,10 :142
fjárhúsin, þau sem uppi voru, báru af. Þórdís húsfreyja gekk til taðhraukanna og	M&K I,14 :196
sitt vel og vandlega geymt. En af Þórdísi er það að segja, að	M&K I,24 :308
og mannkindum. EFNISÁGRIP SÖGULOKANNA Saman tekið af Þórði Grímssyni samkvæmt frásögn Jóns Thoroddsens	M&K SÖGULOK :365
fyrir megurð, og er það þó af þriggja vetra gelding; en ekki færðu	M&K I,17 :236
brennivínspela því slíkar syndir verða ekki af þvegnar, sagði hann, nema með þriggja	M&K I,5 :76
fannst henni nú sem hún fengi af því nokkra hugsvölun. En er þetta	P&S :12
sagði Indriði, eða hefurðu séð nokkuð af því? Já, ég sá í gær	P&S :14
sem hún skipar, verður mér létt, af því það er mín mesta gleði,	P&S :30
allir vandalausir mér góðir og alúðlegir, af því þeir vita, að henni systur	P&S :31
Ég veit það ekki. Er það af því tilfinning mín sé breytt og	P&S :31
ráðir við þetta bjarg, fóstri minn! Af því ég er orðinn svo dauður	P&S :49
blessuð mín? Hvað ætli ég viti af því, kelli mín? En það lítur	P&S :54
ekki feitmeti, og er það ekki af því, að hann eigi það ekki	P&S :58
Sigríður hálfbrosandi, heldur mun það vera af því, að hann vill koma því	P&S :58
og væri hugsun sú einungis sprottin af því, að hún óskaði, að svo	P&S :62
ræðst í að segja yður það, af því að þér eruð kona eins	P&S :64
Sé þetta tómur hugarburður minn, sprottinn af því, að það mæla börn jafnan	P&S :64
elskan mín! Hvað hefur konan gagn af því, þegar hún fær ekki að	P&S :67
iðnina og ástundunina geta allir séð af því, að ég er þó alltaf	P&S :83
eystra út úr öllu klórinu, og af því verð ég að drekka; vandanum	P&S :84
ég að segja þér, góða mín, af því þú ert ókunnug hérna í	P&S :90
forðast að láta þig heyra það, af því að það hugsar, að þú	P&S :96
sé ekki nein óværa í rekkjuvoðunum, af því hér koma svo margir. Já,	P&S :107
simpil barnapía? Það er ogso nokkuð af því besta, sem ég hef heyrt,	P&S :110
þó greiddu þeir nú sporið, en af því svo skammt var eftir til	P&S :112
En ég held þú heyrir ekkert af því, sem ég er að segja	P&S :113
ég veit, en þú veist ekki, af því þú ert ókunnugur hérna syðra;	P&S :114
syðra. Ég spyr þig að því, af því mér heyrðist þú segja áðan,	P&S :115
fólkið. Fólkið! sagði kaupmaður, allténd nokkuð af því, ég hef þó þá ánægju	P&S :118
veit ekki, hvort hún hefði illt af því að fara til mín og	P&S :123
ekki geta þess, hver hann væri. Af því, sem sagt er hér að	P&S :128
Sigríður og leit framan í Möller, af því hún furðaði sig á því,	P&S :131
svo hratt, að Það kemur til af því, að ég held, að þér	P&S :133
matinn; ég er orðinn harla leiður af því að þurfa að sækja allt	P&S :134
þeir kunnu, og var þetta eitt af því, sem þeir fóru með: Ó,	P&S :144
er skólapiltar voru vanir að syngja, af því að þeim þóttu þær helst	P&S :144
að þér munuð hafa nokkra ógæfu af því að fara til mín? Ónei,	P&S :147
Mér datt það svona í hug, af því ég þóttist nýlega hafa komist	P&S :152
glaðlega: Það verður þá að koma af því, að í honum er einhver	P&S :153
nefndur, og get ég ekki séð af því, að sá maður, sem hún	P&S :156
upp, sem fæsta mundi gruna. En af því að Möller gáði ekki að,	P&S :163
að ég kalla hana konuna mína, af því það er sú eina konumyndin,	P&S :163
skal segja yður, sagði Jón hálfdrafandi, af því þér eruð dánumaður og vænn	P&S :165
því, hvað ég hef tekið út af því að snúast innan um þá	P&S :179
eyðir, og ég hef sleppt fram af því beislinu öllu saman. Ég hélt	P&S :183
hefur, vænti ég, ekki heyrt mikið af því? Já, slíkt og þvílíkt! Fátt	P&S :190
úr sögunni; aðeins glöddu þau sig af því að veita boðsmönnum sínum vel	P&S :196
gleði þeirra og siðsama skemmtun, síðan af því að fara að sofa og	P&S :196
og velti í vasa sínum einhverju af því, sem meistari Jón kallar hinn	P&S :196
hætti að éta grautinn, þó sárnauðugur, af því sem varð séð af svip	P&S :197
og fór allt vel fram; en af því tunglsljós var, riðu flestir boðsgestir	P&S :202
þessari rímu varð Þorsteinn að sleppa, af því að fremsta blaðið í kvæðabókinni	M&K I,1 :15
en ég varð að fara svo, af því ég þurfti að finna mann	M&K I,1 :18
mig til að fara með þá, af því hann vissi til þess, að	M&K I,1 :18
sjá, að hún ofurlítið losaði svefninn, af því að dálítill roði færðist í	M&K I,2 :27
stóð varða, sem kölluð er Dagmálavarða, af því að á henni eru dagmál	M&K I,2 :29
um það fremur nú en endrarnær? Af því, segir Þorsteinn, að ég veit,	M&K I,2 :30
því þeir halda, og ráða það af því, að ífram var fyrir fæti,	M&K I,2 :35
eða ófeigum í hel komið, og af því að ég hygg, að þínir	M&K I,2 :36
um kvöldið, og kom það einkum af því, að menn sáu, að húsmóðirin	M&K I,3 :49
en stuttur stekkjarvegur. Segir nú ekki af því, fyrr en Hrólfur kemur aftur,	M&K I,3 :51
um, hvar babbi hennar væri, en af því menn héldu, að hún mundi	M&K I,4 :58
ég ekki, Þórdís mín, að segja af því, að hann hafi reynt til	M&K I,4 :65
undir eyru, og var það annaðhvort af því, að hún hafði flýtt sér	M&K I,4 :67
sér svo mikið, eður þó heldur af því hún gjörði sér í hugarlund,	M&K I,4 :67
hinna ófríðustu, að hún hafði gaman af því að snotra klæði sín og	M&K I,5 :74
það voru þrjú efstu pörin, annaðhvort af því hún þoldi ekki að þrengja	M&K I,5 :74
eða PrestaGunna, og var það dregið af því, að Guðrún hafði jafnan verið	M&K I,5 :78
tónunarlag sem prestur, og drógu það af því, að séra Sigvaldi var veikraddaður.	M&K I,5 :79
5 álna langt frá dyrum, inn af því gengu dyr til beggja handa,	M&K I,5 :79
Guðrún systir, að segja þér fréttir af því, sem ég einhvern tíma hef	M&K I,5 :83
allt uppskrifað, vona ég, en ekki af því, að ég ætli að láta	M&K I,5 :86
kynni að geta haft einhvern hag af því, þegar fram líða stundir. Hvernig	M&K I,5 :87
Þórarinn var setztur á rúmið, bæði af því að hún laut og sat	M&K I,6 :92
hvað honum flaug í hug; en af því vel lá á henni, hélt	M&K I,6 :93
sagði Þórarinn og leit til Sigrúnar, af því hann hélt, að hún hefði	M&K I,6 :95
sér í morgun og vissi ekki af því, fyrr en hann ætlaði að	M&K I,6 :99
nálega ávallt aftan við vinnufólkið; og af því flestir töldu hann hálffábjána, vöruðust	M&K I,7 :104
lífstilveru úr honum, og var það af því ég gat ekki undir eins	M&K I,7 :107
á blessaðan prestinn? Skiptu þér ekki af því, Finnur, reyndu heldur til að	M&K I,8 :121
þar út rullustykki og leysir utan af því bréfið og myndar sig til	M&K I,9 :130
myndar sig til að rekja ofan af því enda handa Hjálmari. Tuddi verður	M&K I,9 :130
prestur leysir utan af tóbaksbitanum. En af því annaðhvort, að Tuddi átti örðugt	M&K I,9 :130
en það sá Hjálmar ekki glöggt, af því svo langt var til að	M&K I,9 :134
og taka af sér fallið, en af því að hurðin var ólæst, lætur	M&K I,9 :134
blés ákaflega, en talaði ekki, annaðhvort af því, að hann var orðinn svo	M&K I,9 :137
tali í stofu, en ekki segir af því, hvað þeir ræddust við um	M&K I,10 :145
minn. Og er það þó eigi af því, prestur minn, að ég fyrirlíti	M&K I,12 :160
gott, því ég met það mikils, af því mér finnst það sannast oftast,	M&K I,12 :172
aflraunir fornmanna; hafði hann jafnan yndi af því að heyra allt þess háttar	M&K I,13 :175
á meðan ég gjöri mér gott af því, það var dásamlega gjört af	M&K I,13 :179
mat síðan snemma í morgun, og af því ég fór fyrr á fætur	M&K I,13 :179
sagt þér það, sem hefur gaman af því að glettast við þig og	M&K I,13 :187
og gabba og skrökva að þér, af því þú ert sagður nokkuð trúgjarn,	M&K I,13 :187
ekki tímt að láta skera hann, af því hann væri af því kyni,	M&K I,14 :189
skera hann, af því hann væri af því kyni, og ætlaði hún að	M&K I,14 :189
hefði því helzt afþreying og yndi af því að aðhyllast húsbændur sína og	M&K I,14 :192
húsbóndinn hefur lofað honum því, og af því fór ég hingað. Það er	M&K I,14 :200
lofti, en ýmsar sögur hafa farið af því, hversu þeir hafa heilráðir og	M&K I,14 :202
hana og elska í huga mínum, af því ég veit, hvað hún hefur	M&K I,15 208
og stórbokkalegan, en ekki hef ég af því að segja enn. Við erum	M&K I,15 208
held við getum ekki skipt okkur af því. Það getur verið, að þú	M&K I,16 :216
verið, að þú skiptir þér ekki af því, en ég gjöri það samt,	M&K I,16 :216
þér hefði litizt á það; en af því presturinn réði mér heldur til	M&K I,16 :218
að vista hann hjá sér, en af því ég væri í þröng, þá	M&K I,16 :219
voru töluð og meðfram, sagði hann, af því hann héldi, að Egill mundi	M&K I,16 :219
aflraunir, var það því öllu heldur af því, að hann vildi reyna afl	M&K I,17 :232
garðinn og hlóð í skörðin, en af því hann hygði á það, hvílík	M&K I,17 :232
ég sýp mér stundum góða ausu af því, og þar finn ég, að	M&K I,17 :236
ég nú segja af hið ljósasta, af því ég þekki þig svo, að	M&K I,17 :238
tjáir hann Hallvarði allt hið sannasta af því máli og svo, í hvert	M&K I,18 :243
en þetta verð ég að gjöra, af því þú ert í mestu forleiginheitum,	M&K I,18 :248
á fundinum, að hann skyldi hugsa af því ráði, mætti hann lífi halda,	M&K I,20 :267
vera af ágirni fyrir sér eða af því hann sæktist svo mikið eftir	M&K I,21 :277
brigðmælgi, og segi ég það ekki af því, að ég haldi annað en	M&K I,22 :285
sagði húsfreyja, en ég sagði þetta, af því mér sýnist þau séu nú	M&K I,22 :285
sért uppalinn í mínum húsum, og af því ég sá, að þú varst	M&K I,23 :295
óvita, og þér, prestur minn, ekki af því að hafa auðgað yður af	M&K I,24 :305
á hann, og hann nú gleddist af því að sjá kaupbréf sitt vel	M&K I,24 :308
heldur en ekki við þessi orð, af því að þá tók hann að	M&K II,1 :328
lifði; og kemur þetta víst til af því, að þér þekkið ekki rétt,	M&K II,1 :328
það, því ég hef hér afskrift af því í vasa mínum. Þórdís kvað	M&K II,1 :328
sagðist ekki vita, hvar þér væruð, af því mig grunaði, að yður gilti	M&K II,2 :334
þó að allólíklega hefði látið verið af því Hlíðarfólki. Enginn vissi, hvaðan þessi	M&K II,3 :338
þvættingi; maður má ekki trúa helmingnum af því, sem sagt er; þið áttuð	M&K II,3 :340
hann komist um kvöldið að Stað, af því það var í leiðinni, taka	M&K II,3 :342
er hann las bréfið; sá hann af því, hvernig ráða mátti dylgjur þær,	M&K II,4 :350
Sigrúnu væri nokkur mótgjörð í því, af því hann vissi, að þeim var	M&K II,4 :354
en það varð þó ekki, annaðhvort af því Gísli var raunar ekki laginn	M&K II,4 :355
að hann hefur haft einhverja vitneskju af því, að þeim Þórarni og Sigrúnu	M&K II,4 :355
því furðu mikið spik hefur orðið af þvílíkum fiski, þeim hefur orðið helmingurinn	M&K I,13 :178
í fötunni og voru blautir mjög af þvælinu, hleypur síðan þar til, sem	M&K I,20 :264
hann orðið seint fyrir að ljúka af ætlunarverki sínu, og er því loks	M&K I,9 :128
og kváðust á; hvort hafði yndi af öðru; Sigríður grét, ef Indriði kom	P&S :15
manns gaman, höfðum við yndi hvort af öðru; en þá vorum við börn	P&S :154
bagga, að nokkrar tölurnar höfðu hrunið af öðrum barminum; en með því að	P&S :53
átti Ingveldur að sitja og hver af öðrum eftir skyldugleika og mannvirðingum. Úti	P&S :71
fram og kveikir. Vaknar þá hver af öðrum í baðstofu, og setjast konur	M&K I,1 :11
hann tvo tvíbura, mestu þrekmenni, og af öðrum þeirra var Úlfar sterki kominn.	M&K I,13 :185
að Sigrún ekki hafði haft kynni af öðrum manni með því nafni en	M&K I,15 :209
þá íþrótt af bókum, en sumir af öðrum mönnum; var það sannast að	M&K I,25 :310
eftir, en Sigurður því nær óvita af öli, svo fer það fram, að	M&K I,21 :278
þenna miða til þess að taka af öll tvímæli. Ég ætla þá ekki	P&S :125
henni um hríð, veltir vöngum, tekur af öll tvímæli og hóf að kveða:	M&K I,1 :14
Finnur þrífur til herðanna og togar af öllu afli, brestur þá þekjan, sú	M&K I,8 :122
kot. Sagði hann Sigurði langa sögu af öllu þessu, er Sigurður aldrei hafði	M&K I,21 :277
aldri, fóstra mín, þá grét ég af öllu, hvað lítið sem á bjátaði,	M&K II,2 :334
sem þar þó er borið heim af öllum sköpuðum hlutum; ég treysti mér	P&S :58
sér rétt til að taka toll af öllum matarbirgðum, er fluttar væru til	P&S :194
því, því nóg var fram reitt af öllum ölföngum. Gjörðist þá glaumur mikill	P&S :195
staðnum til ábúðar, allt að þriðjungi af öllum föstum tekjum og fyrir extraverk	M&K I,5 :83
stein vildi ég þó eiga helzt af öllum steinum; því mikil er náttúra	M&K I,13 :179
einn hestur, sá er langt bar af öllum hrossunum; hann var rauður að	M&K I,17 :224
um annað að tala; sjálfsagt þriðjungur af öllum föstum tekjum, hálf extraverk og	M&K I,23 :297
áhrif, að tilfinningar manna verða þar af örari. Þegar hún kom út frá	P&S :146
fór að heiman; en fyrst þér af örlæti yðar viljið svo vel gjöra,	M&K I,12 :160