AFA.............................2 | |
en hvað var hann hjá honum afa hans! Hann var brenndur á alþingi, | M&K I,18 :245 |
hann ekki raunar eftir Sigurði sæla afa okkar og Þóru ömmu okkar? Það | M&K I,5 :87 |
AFAR............................5 | |
Bjarni. Árna virtist sá steinn ekki afar mikill, hann var hnöttóttur og af | M&K I,17 :234 |
tvo hjá hvoru fatinu. Spænirnir voru afar miklir og allvel gjörðir og höfðaletur | M&K I,13 :183 |
til Hlíðar. Prestur varð í fyrstu afar reiður, en stillti sig þó vel | M&K I,7 :102 |
var á bænum steggur einn svartur, afar stór, það var allgóður músaköttur. Þegar | M&K I,9 :136 |
tvö allmikil. Annað fatið var tréfat, afar stórt og sýnu meira en hitt, | M&K I,13 :183 |
AFARBREITT......................1 | |
er jökulvatn lygnt og þó ekki afarbreitt. Sá, sem stendur um morgunstund við | P&S :4 |
AFARKOSTUM......................3 | |
uppeldi mitt, og engum sæti ég afarkostum fyrir þær sakir. Til þess mun | M&K I,23 :299 |
samt, að þú gangir að nokkrum afarkostum, hvorki fyrir hönd Bjarna eða fyrir | M&K I,21 :270 |
þegi, en ella muni hann sæta afarkostum, og heitir Finnur því. Og er | M&K I,8 :122 |
AFARMENNI.......................2 | |
en sagði samt, að Bjarni væri afarmenni mikið, en þó mundi duga, ef | M&K I,20 :260 |
Bjarna úti því torsótt hafa öll afarmenni orðið inni, segir Grímur. Ganga þeir | M&K I,20 :261 |
AFARSTÓR........................1 | |
þveran gafl. Fyrir annarri hliðinni stóð afarstór kornbyrða, en hinum megin var þrísett | P&S :45 |
AFBRAGÐ.........................5 | |
hún var fermd, að hún væri afbragð annarra barna að kunnáttu og hrósaði | P&S :27 |
hann var danskur maður og þótti afbragð flestra útlendra manna, er hérlendir voru | P&S :150 |
að séra Sigvaldi hvorki væri neitt afbragð í stólnum eður stundaði mjög bókmenntir, | M&K I,5 :76 |
léreftin og klæðin hjá yður eru afbragð, kjólaefnin eru yndislegri en ég nokkurn | P&S :93 |
fríður sýnum og vaxinn vel, og afbragð þótti hann jafnaldra sinna fyrir styrkleika | P&S :7 |
AFBRAGÐS........................3 | |
ekki út til að verða svo afbragðs falleg eins og þú ert, og | M&K I,6 :94 |
kalla, ef hinn nýkomni kvenmaður er afbragðs fríður, því þá er eins og | P&S :87 |
Þórarin. Það er, held ég, engin afbragðs hannyrðarófa, sagði Þórarinn, laufin eru öll | M&K I,6 :96 |
AFBURÐA.........................1 | |
orðið. Aldrei þótti séra Sigvaldi neinn afburða kennimaður, enda sögðu kunnugir hann fremur | M&K I,5 :75 |
AFDALI..........................1 | |
að vera komin hingað upp í afdali? Ójú, sagði Indriði, ekki ber ég | P&S :178 |
AFDRÁTTARLAUST..................2 | |
ég mætti halda skófnapottinum refja og afdráttarlaust; en það er ekki til neins, | M&K I,7 :106 |
varð hún að skila manni sínum afdráttarlaust í hvert sinn, sem hún strokkaði; | P&S :45 |
AFDRIF..........................1 | |
henni væri sagt satt frá um afdrif hans, tóku menn það ráð að | M&K I,4 :58 |
AFGAMLAR........................1 | |
sem ekki eru fyrir aðrar en afgamlar kerlingarhrotur. Þegar prestsdóttir sagði þetta, hafði | P&S :37 |
AFGANGINUM......................1 | |
hann sötraði kaffið, en stakk síðan afganginum í vestisvasa sinn. Um það leyti, | P&S :56 |
AFGANGS.........................1 | |
eitt sæti var þar í skemmunni afgangs næst dyrum. Var þá talað um, | P&S :193 |
AFGENGNUM.......................1 | |
af honum betalaðir verða að mér afgengnum upp á þann máta, að einn | M&K II,1 :329 |
AFGJALDIÐ.......................1 | |
mig; nokkrar kindur í heyjum og afgjaldið af þessum fáu jarðaskikum; ég vil | P&S :50 |
AFGJÖRT.........................3 | |
þig! Það skal þó vera ganske afgjört, aldeilis afgjört. Men Gud! Hann má | P&S :110 |
skal þó vera ganske afgjört, aldeilis afgjört. Men Gud! Hann má jú vera | P&S :110 |
maðurinn, sem selur, vill hafa það afgjört sem fyrst, þar fleiri af honum | M&K I,1 :23 |
AFGREIÐSLU......................1 | |
varða, að allt verði greiðlegt um afgreiðslu fata Þórarins, því nú er það | M&K I,10 :141 |
AFHENDI.........................2 | |
vil ætíð vita, elskulegur. hvað ég afhendi hérna, sjáið þér, það er bréfið, | M&K II,4 :347 |
vera við og sjá, að ég afhendi yður þá og hellti síðan peningunum | M&K II,1 :330 |
AFHENDINGU......................1 | |
til að vera vitni sín við afhendingu peninga, þá er það sjálfsagt, að | M&K II,1 :330 |
AFHENDIR........................1 | |
vikuforða fyrir ykkur; hann Indriði minn afhendir það; en svo er hérna skildingur, | P&S :203 |
AFHEYRIS........................1 | |
og því síður hver öðrum hollir afheyris, og rægði einhver af þeim hann | P&S :85 |
AFI.............................2 | |
hafa hlotið skjótan og skyndilegan dauðdaga; afi minn hrapaði úr Drangeyjarbjargi, faðir minn | M&K I,2 :36 |
ár í þeirri ætt, þar til afi sinn hefði skipt henni fyrir tvö | M&K I,21 :277 |
AFKASTA.........................1 | |
entist honum þó dagur til að afkasta þessu ætlunarverki sínu, og kvartaði hann | M&K I,7 :104 |
AFKASTAÐI.......................1 | |
í samanburði við það, sem hann afkastaði á jafnlöngum tíma á daginn. Fór | P&S :151 |
AFKÁRALEGA......................1 | |
minnsta kosti að vera ekki svo afkáralega klæddur, að aðrir hlæi að manni | P&S :143 |
AFKÁRALEGUR.....................1 | |
frammi fyrir rekunni, sé Egill þessi afkáralegur mjög, er hann stæði svona út | M&K I,14 :198 |
AFKLÆÐAST.......................1 | |
nýkomin úr sveitinni, þú verður að afklæðast hinum gamla manninum og vera ekki | P&S :90 |
AFL.............................2 | |
af því, að hann vildi reyna afl sitt við fornmenn, að hann bætti | M&K I,17 :232 |
þeir Ormur tökum; ekki hafði Indriði afl við Orm, en svo var hann | P&S :19 |
AFLA............................2 | |
ekkert. Mundi það ekki betra að afla sér trédiska úr Trékyllisvík eða Hornströndum, | P&S :199 |
sem fyrst rækt í túnstæðið og afla sér áburðar til næsta vors, fékk | P&S :206 |
AFLABRÖGÐ.......................1 | |
spyr bóndi margs um búskaparhætti og aflabrögð og fleira þess háttar. Loks gengur | M&K I,22 :282 |
AFLAÐ...........................4 | |
að njóta eins og þér hafið aflað, en óheimildarmann lýsi ég yður fyrr | M&K I,24 :306 |
en svo mikils angurs hafði hann aflað henni í svefninum, að ekki gat | P&S :149 |
mátt þú vita, að margt getur aflað manni áhyggju og ógleði, sem maður | P&S :128 |
fóru. Guðrún hafði einhvers staðar getað aflað sér hests, en Sigríði vantaði reiðskjóta, | P&S :99 |
AFLAÐI..........................1 | |
ekki lengri, en svo mikillar ógleði aflaði hann Sigríði, að hún gat ekki | P&S :149 |
AFLAKI..........................1 | |
og þrjá daga: það þykir afstyrmis aflaki tvævetur og varla gjöra í blóðið, | M&K I,13 :181 |
AFLAR...........................1 | |
horfi. Hann bregður skjótt við og aflar sér liðs og gengur á milli | P&S :81 |
AFLAST..........................1 | |
vaknaði, að þann vetur mundi ekki aflast þar á Nesjunum annar fiskur en | P&S :112 |
AFLAUK..........................1 | |
og sat þar, á meðan hann aflauk erindum sínum, og smátt og smátt | M&K I,14 :191 |
AFLEIÐINGAR.....................1 | |
eigingirni, því hún vissi ekki, hvaða afleiðingar hann hafði fyrir hana og að | M&K I,4 :58 |
AFLEYSA.........................1 | |
menn væru menn vanir að láta afleysa erindi sín fyrir utan stofudyrnar, án | P&S :117 |
AFLFÁTT.........................1 | |
almæli, að aldrei hefði honum orðið aflfátt. Bjarni var ekki fríður maður yfirlitum, | M&K I,13 :175 |
AFLI............................4 | |
kvasi og hvalablæstri og svo miklu afli, að allt tóbakið þyrlaðist saman og | M&K I,9 :128 |
til herðanna og togar af öllu afli, brestur þá þekjan, sú sem eftir | M&K I,8 :122 |
maður stór vexti og rammur að afli; hann þrífur til Orms með mikilli | P&S :18 |
loft og sendir hana með miklu afli lengst fram á pall og segir: | M&K I,3 :42 |
AFLIÐNUM........................1 | |
gjört, að brúðkaupið skyldi standa að afliðnum réttum að þeim bæ, er Hvoll | P&S :70 |
AFLOKIÐ.........................1 | |
eð ég hygg, að þér hafið aflokið brýnasta erindinu, fyrst að hugga mig, | M&K II,1 :331 |
AFLRAUNIR.......................2 | |
sætti fádæmum og hindurvitnum, einkum um aflraunir fornmanna; hafði hann jafnan yndi af | M&K I,13 :175 |
var laginn mjög fyrir alls konar aflraunir, var það því öllu heldur af | M&K I,17 :232 |
AFLS............................1 | |
á leið. Mikið fannst Þórdísi til afls Bjarna. Leiðir Bjarni Þórdísi til bæjar, | M&K I,17 :235 |
AFLSMUNAR.......................1 | |
Orms með mikilli reiði; kenndi þar aflsmunar, sveiflaði hann Ormi kringum sig sem | P&S :18 |
AFLVANA.........................1 | |
hann, að fætur hans voru svo aflvana, að hann fyrir engan mun mátti | M&K I,2 :40 |
AFMÁNIN.........................1 | |
Það skaltu aldrei fá að vita, afmánin þín, sagði Finnur og greip annarri | M&K I,22 :289 |
AFMÆLISDAGUR....................1 | |
Víkinni, er B. hét; það var afmælisdagur hans. Segir nú ekki af ferðum | P&S :158 |
AFNYTJA.........................1 | |
Staðar sókn, til allra nota og afnytja. Þórir kvað sig litlu varða, hver | M&K II,1 :325 |
AFRÁÐIÐ.........................4 | |
að sér starfa Þóru, var það afráðið að heita ofan í hann mjólk | M&K I,9 :138 |
Þegar Þórarinn eftir áskorun prests hafði afráðið að taka þjónustu hjá sýslumanni G...., | M&K I,11 :147 |
mest fylgisöm. Er þetta því næst afráðið, og leið nú svo fram eftir | P&S :141 |
líka er óvíst, hvað hann hefði afráðið, þó hann hefði átt þess kost. | M&K I,6 :98 |