AFREKAMAÐUR.....................1 | |
og alls staðar þótt hinn mesti afrekamaður; nú sem stæði kvaðst hann hafa | M&K I,18 :243 |
AFREKSVERK......................1 | |
og sögumennina, lofa hreysti þeirra og afreksverk, gizka á, hvað fyrir þeim muni | M&K I,5 :71 |
AFRÉTTI.........................1 | |
um dalinn, en upprekstrarland bænda og afrétti fremst í dalbotninum. Kvífénu var haldið | P&S :8 |
AFSAGÐI.........................2 | |
hér og sá béað bælið, þá afsagði ég manninum mínum að skríða inn | P&S :179 |
til mín einhvern tíma bráðum, og afsagði ég ekki að greiða eitthvað fyrir | P&S :202 |
AFSAGT..........................1 | |
Veit ég það, að hann hefur afsagt þeim þremur eða fjórum hérna í | P&S :100 |
AFSALAÐI........................1 | |
formála, að hann fyrir sitt leyti afsalaði sér öllu arfstilkalli eftir Sigurð fyrir | M&K I,25 :319 |
AFSALSBRÉF......................1 | |
þó, að ég hef í höndum afsalsbréf mannsins yðar sáluga fyrir kotinu, hum, | M&K II,1 :327 |
AFSEGJA.........................2 | |
meinvættið hérna; ég verð nú að afsegja að mala lengur í henni, ef | M&K I,9 :132 |
svo varið, að ég má ekki afsegja þeim Hlíðarhjónum um það, sem þau | M&K I,5 :86 |
AFSÍÐIS.........................1 | |
sagði fyrir brúðhjónabollanum. Indriði vék honum afsíðis einhverju sinni og velti í vasa | P&S :196 |
AFSKIPTALAUS....................2 | |
að hann þóttist ekki mega sitja afskiptalaus af þessu máli. Stefnir hann nú | M&K I,9 :139 |
kemur, að hann þykist ekki lengur afskiptalaus hjá þeim málum sitja mega; rís | M&K I,1 :14 |
AFSKIPTALÍTILL..................1 | |
hann? Og ég held hann sé afskiptalítill og meinhægur, karlinn, og sannast er | P&S :57 |
AFSKRIFT........................1 | |
heyra það, því ég hef hér afskrift af því í vasa mínum. Þórdís | M&K II,1 :328 |
AFSNARAÐ........................1 | |
þeir við reiðverið, er áður var afsnarað, gyrða allar gjarðir sem fastast, og | M&K I,18 :242 |
AFSPURN.........................1 | |
máli vel, segist hann hafa góða afspurn af Þórarni, skuli hann hafa kaup | M&K I,10 :142 |
AFSPURNAR.......................2 | |
þeim, hum, hum; það yrði fagurt afspurnar, ef það færi að tíðkast, og | M&K I,24 :302 |
og er það þá gott til afspurnar; ekki þarf ætíð meira fyrir karl | M&K I,16 :215 |
AFSTYRMI........................1 | |
leggur rækt við þá, verða þeir afstyrmi til líkams og sálar alla sína | M&K I,4 :61 |
AFSTYRMIS.......................1 | |
vikur og þrjá daga: það þykir afstyrmis aflaki tvævetur og varla gjöra í | M&K I,13 :181 |
AFSTÖÐU.........................1 | |
nauðsynlegt fyrir lesanda að þekkja vel afstöðu og leg þeirra staða, þar sem | M&K I,5 :78 |
AFSVAR..........................1 | |
þú hefur með öllu veitt honum afsvar. Það er í öllum viðskiptum bezt | M&K I,14 :202 |
AFTALAÐ.........................2 | |
hann vitja heitmeyjar sinnar. Það er aftalað, að Finnur skuli eftirleiðis koma bréfum | M&K I,22 :292 |
mál, er þau áður hefðu sjálf aftalað, og leita samþykkis þeirra þar til; | M&K I,22 :283 |
AFTAN...........................6 | |
hneykslast á því, þó hann fari aftan að siðunum og snúi hingað bakinu | P&S :114 |
vantar sumsé tvö eða þrjú blöð aftan af ræðunni, og svo mun ég | M&K I,12 :157 |
aftan vinstra, en sé þarna biti aftan hægra, þá á hann Jón á | P&S :21 |
úr íslenzku leðri og öll jafnbreið aftan og framan og negld á með | M&K I,20 :258 |
var á heimilinu, og nálega ávallt aftan við vinnufólkið; og af því flestir | M&K I,7 :104 |
Tungu, blaðstýft framan bæði og fjöður aftan vinstra, en sé þarna biti aftan | P&S :21 |
AFTANVERÐAN.....................1 | |
annarri hendi til Egils í buxnastrenginn aftanverðan og hefur hann svo á loft | M&K I,20 :263 |
AFTANVERÐU......................2 | |
skrolli hún upp á herðarblöðum að aftanverðu, en barmarnir héngu mjög niður að | P&S :52 |
það lykkju upp undir húfuna að aftanverðu, og fell þá tvöföld lykkjan ofan | M&K I,5 :74 |
AFTARI..........................3 | |
söðullinn hafði verið smíðaður, en á aftari bríkinni var myndaður hestur með öllum | M&K I,17 :225 |
og fannst honum þá ávallt, að aftari hluti sauðarins væri sýnu þyngri en | M&K I,9 :126 |
millum hnakkboganna; á hvorutveggja hnakkbogann, þann aftari og fremri, voru negldar bryggjur eða | M&K I,20 :258 |
AFTEKUR.........................1 | |
saman í hinu rúminu; en Grímur aftekur það með öllu að þeir Bjarni | M&K I,13 :188 |
AFTNI...........................3 | |
upp á þriðjudag og sprengikvöld að aftni, en öskudagur að morgni, en um | M&K I,9 :138 |
voru; líður svo fram að miðjum aftni, og vantar þá engan nema Indriða | P&S :16 |
það eftir var dagsins, en að aftni tók honum aftur að þyngja, svaf | M&K I,25 :319 |
AFTÓK...........................2 | |
var hvorki mállaus eða vitskert, en aftók nú með öllu að setjast í | P&S :77 |
fram eftir vetrinum, að Sigríður hvorki aftók það með öllu eða hét því | P&S :135 |
AFTRA...........................1 | |
þig samt að láta það ekki aftra þér frá að finna mig, því | P&S :121 |
AFTUR...........................314 | |
Björg hafði þetta mælt, hallaðist hún aftur að svæflinum, og sé að henni | P&S :32 |
hún ekki tíma til að kippa aftur að sér hendinni, fyrr en móðir | P&S :35 |
að búa sig, en kom síðan aftur að lítilli stundu liðinni, og var | P&S :90 |
dag. Sveinn litli fór og kom aftur að lítilli stundu liðinni og teymdi | P&S :100 |
sagði bóndi og fór að hnyssa aftur að sér rúmfötunum, sem hann í | P&S :108 |
ekki önnur stærri skepna. Roðinn fór aftur að þynnast á kinnunum á henni, | P&S :134 |
á hið ytra. En þá kemur aftur að því, sem ég sagði áðan, | P&S :153 |
Gekk þá húsfreyja fram og kom aftur að stundu liðinni og færði Indriða | P&S :180 |
móti því, var henni aftur og aftur að fljúga í hug frásagnir þær, | M&K I,3 :50 |
og smátt og smátt fóru menn aftur að taka kæti sína. Sigurður bóndi | M&K I,4 :57 |
svo að ég víki nú málinu aftur að því, sem við vorum að | M&K I,4 :66 |
segja þér það hún hvíslar nú aftur að honum: Þekkirðu ekki hana Staða | M&K I,6 :97 |
setti á munn sér og rétti aftur að presti guð launi yður, nú | M&K I,7 :109 |
fjárhöld, en síðan víkur prestur talinu aftur að því, sem þeir Grímur höfðu | M&K I,12 :171 |
lesið bréfið svo oft aftur og aftur, að hún hefði verið búin að | M&K I,15 :204 |
kvað það satt vera og tekur aftur að koma fyrir rúmfötum sínum, er | M&K I,15 :205 |
dagsins, en að aftni tók honum aftur að þyngja, svaf lítið og óvært | M&K I,25 :319 |
verið skrifað, að Egill Grímsson fari aftur að Hlíð, er þaðan fór í | M&K II,4 :355 |
svo lengi til að sjá hana aftur af fjallinu; hún settist þá undir | P&S :24 |
snöggvast augun á sér, en leit aftur af honum, og þótti honum sem | P&S :116 |
léttum þokulindum og sveifla þeim burt aftur. Allt var á tjá og tundri; | P&S :185 |
þau voru saman þar í stofunni. Aftur annað veifið efaðist hún um, að | P&S :62 |
og óskaði sér að vera komin aftur austur; einnig virtist henni svo sem | P&S :149 |
ausa og gekk nú eins langt aftur á bak eins og hún hafði | P&S :36 |
bollanum, og bar Sigríður skálina brosandi aftur á borðið. Guðmundur stýfði sykrið úr | P&S :56 |
og hann hafði áður verið vanur. Aftur á hinn bóginn fann hún, að | P&S :62 |
mín, sagði Ingveldur og klappaði Sigríði aftur á kinnina, þó þú finnir í | P&S :70 |
hendi til Vigfúsar og hnykkir honum aftur á bak ofan af Ormi. Þetta | P&S :80 |
öllu. Snúa þau þá öll saman aftur á leið til bæjarins og gengu | P&S :146 |
var hún mjög svo hugsjúk; en aftur á hinn bóginn, þegar Möller talaði | P&S :150 |
fram á stokk, leggur meyjuna niður aftur á koddann, breiðir vandlega ofan á | M&K I,2 :26 |
ljósið, en í því lýstur hríðinni aftur á, að því sem Sigurði virðist | M&K I,2 :37 |
þá alla frá trýni og lengst aftur á stýri og talaði við hana | M&K I,3 :42 |
fóstra mín, og klappaði fóstru sinni aftur á herðarnar; en Þórdís hélt ræðunni | M&K I,4 :69 |
missir hann jafnvægið og fellur öfugur aftur á bak. Ætlar hann þá að | M&K I,9 :134 |
því búnu lagði Bjarni sig endilangan aftur á bak í rúmið, en með | M&K I,13 :182 |
frá sér, að hann fellur öfugur aftur á bak, en sprettur þó óðara | M&K I,20 :263 |
það, að hún væri ekki einsömul. Aftur á móti, ef gestur þóttist ekki | M&K II,3 :339 |
Indriði, og nú ætlaði ég heim aftur. Á! Þá þykir mér þú ekki | P&S :127 |
hálfa gátt, hallaði prestur henni þegjandi aftur án þess að láta sem hann | M&K I,9 :127 |
hann hafði hár mikið og greitt aftur beggja megin við eyrun, og sást | M&K I,12 :158 |
prestur talaði til hennar, en varð aftur bleik sem nár í hvert skipti, | P&S :41 |
að fundið. Úr kirkjunni gengu menn aftur brúðargang sem áður til kirkju, nema | P&S :189 |
sanns þar til augun fá þig aftur dýrðlegan skoða. Þegar burtfararversið var sungið | M&K I,11 :150 |
sumar. Og síðan? Fer ég hingað aftur eða eitthvað; ég veit það nú | P&S :140 |
honum að koma þar á slóðir aftur eða í Staðarhrepp; það væri sýnt, | M&K I,11 :151 |
að spyrja mig, nær ég komi aftur eða hvað hefur þú næst henni | M&K I,18 :244 |
blessaður! Og komdu bráðum yfir um aftur, ef þú getur, því mér þykir | P&S :27 |
og mjólk minna blandin en þegar aftur eftir Brúnku sótti. Í skóla sat | P&S :78 |
er, að þangað fari í vor aftur Egill Grímsson, líklega sem hennar fyrirvinna | M&K II,4 :350 |
las það oft upp aftur og aftur, eins og hann gæti ekki trúað | P&S :126 |
hugði að mundu flytja henni það aftur. Ekki gaf hann henni stórvægis gjafir, | P&S :129 |
farmanni og ekki getað selt þau aftur, en nú komu þau að góðu | P&S :53 |
yrðu að fara að halda heim aftur, en Guðrún sagðist þó vilja sjá | P&S :94 |
hugsar, að þú segir mér það aftur; en ég trúi, að það sé | P&S :96 |
gær, sagði Sigurður og stóð upp aftur, en þarna eru stúlkurnar þínar komnar | P&S :115 |
að þær mundu fara hér um aftur; en hvaða lafalúði er það, sem | P&S :115 |
stund, og sáumst við ekki fyrr aftur en við vorum orðin fullvaxin; þá | P&S :154 |
Þuríður sagði, og fór þegjandi ofan aftur, en kerling bröltir þá fram úr | M&K I,3 :43 |
fyrir: það annað, að búrhurðin var aftur, en baðstofudyrum hafði Sigrún skellt á | M&K I,9 :136 |
sinnum falla réttlátir og rísa upp aftur, en nú skaltu, sonur, slá Filisteann, | M&K I,20 :263 |
þessu skipti; tek ég þá því aftur, en grunur minn er sá, að | M&K II,1 :332 |
en þið önnur farið sama veginn aftur. En það er þér af að | M&K I,17 :231 |
því þeim þótti leitt að setjast aftur, er þær voru ferðbúnar, var það | P&S :36 |
biðja hann, að kaupin megi ganga aftur, er hann hefði ekki verið með | M&K I,21 :279 |
og saup á og réttir honum aftur. Er það ekki nógu gott? Það | M&K I,17 :228 |
en þarna eru stúlkurnar þínar komnar aftur; ég vissi það, að þær mundu | P&S :115 |
um leið: Hérna, en komdu inn aftur, ég ætla að tala við þig. | M&K I,4 :67 |
komin mitt á milli fjallanna minna aftur. Ég held þú sért alltaf að | P&S :138 |
tíma að fá seðil frá honum aftur. Ég skal segja honum það, sagði | M&K II,3 :342 |
sem fyrir varð, en gripu svo aftur fimlega til skeiðsins, undir eins og | M&K I,22 :291 |
til hennar, þegar engan varir, vertu aftur fljótur að koma andliti þínu í | M&K I,12 :166 |
áður en farið væri með hana aftur. Flytjið þið mig nú hvert, sem | P&S :6 |
bregða við eftir dansleikinn, er hún aftur fór að hafa drauma á hverri | P&S :148 |
áður en þið eruð komnir heim aftur. Fórstu í hvorutveggju sokkana, sem ég | M&K I,2 :25 |
hún frá Ingibjörgu. Loksins kom Gróa aftur fram að Tungu, og spurði Sigríður | P&S :69 |
hafði komið, og er hann gekk aftur fram hjá veggnum á húsinu, varð | P&S :165 |
mér, og þá valt þessi skratti aftur fram eftir loftinu eins og hnykill | M&K I,1 :10 |
svo? Jú, sagði Þórarinn og leit aftur framan í Sigrúnu, eins og honum | M&K I,6 :96 |
góð? sagði Sigrún og leit upp aftur frá saumunum. Það skal ég segja | M&K I,6 :93 |
segir af það, er hann vissi. Aftur frétti Gísli heimamann, hvort þar á | M&K II,4 :346 |
til hálfs, skenkir síðan á það aftur fullt og býður Grími; gengur hann | M&K I,12 :160 |
gamla sér, að kisa er komin aftur, fyllist hún bræði mikilli og segir: | M&K I,3 :42 |
en segja honum að vera kominn aftur fyrir vökulok. Indriði kom að Tungu, | P&S :25 |
gleði sína, en hafði aftur og aftur fyrir munni sér: Sér er nú | P&S :103 |
það, að hann spyrnir óvart fætinum aftur fyrir sig, og lendir það í | M&K I,8 :118 |
þar af, að Egill grípur hendinni aftur fyrir sig, hvar á hefði komið. | M&K I,19 :255 |
veit nema ég selji ykkur það aftur fyrir það verð, sem okkur um | M&K I,24 :304 |
miðri mér! en marghataður Lussifer flæmist aftur fyrir skut, já, skut. Þórdís vill | M&K I,25 :313 |
sitt við fornmenn, að hann bætti aftur garðinn og hlóð í skörðin, en | M&K I,17 :232 |
á; þetta gat hann ekki séð. Aftur gat honum vel skilizt, að það | M&K I,7 :114 |
nafni. Að svo mæltu snýr Sigurður aftur gegn veðrinu og þreytir á brekkuna. | M&K I,2 :34 |
ofan melana, en ekki tók Sigurður aftur gleði sína, en hafði aftur og | P&S :103 |
eftir það, að prestur hafði tekið aftur gleði sína, að hann var staddur | M&K I,10 :140 |
verið aðeins skamma stund í Reykjavík; aftur gæti það verið, að kaupmanni litist | P&S :124 |
gat hann komið auga á ljósið aftur. Harkan og veðurhæðin var þá svo | M&K I,2 :37 |
sér aftur og hefur nú upp aftur hátt og skýrt sömu orðin sem | P&S :76 |
hann hefði heyrt því fleygt, en aftur hefðu þó sumir borið á móti | M&K II,3 :343 |
fullþakkað, að hann gaf mér þig aftur heilan á hófi, þá tekur mig | M&K I,4 :62 |
harmi. Að lokinni stofusmíðinni sneri hann aftur heim að Hóli og kom þar | P&S :102 |
þeim, fyrr en konan sín kæmi aftur heim, og væri þeim best, ef | P&S :112 |
og ætlaði líkast til að snúa aftur heim til bæjarins; en með því | P&S :127 |
Mánudaginn þriðja í sumri kom Sigrún aftur heim að Hlíð, og var henni | M&K I,14 :189 |
Laugardaginn næsta eftir, að Sigrún var aftur heim komin að Hlíð, var skildagi | M&K I,14 :190 |
hyggur sig fullnuma orðinn, snýr hann aftur heim til Hlíðar og hyggur nú | M&K I,14 :195 |
skrifað litlu eftir að þér voruð aftur heim til yðar kominn; þar næst | M&K II,4 :350 |
sinni á móti. Síðan snýr Finnur aftur heimleiðis, og kemur hann að Stað | M&K I,11 :152 |
það að góðri kenningu verða, leggur aftur hendurnar í kross og les eitthvað | M&K I,13 :184 |
skrifstofu Möllers. Innar af skrifstofunni var aftur herbergi það, sem Möller svaf í, | P&S :161 |
þeir koma að Stað, tjóðra þeir aftur hesta sína og ganga til bæjar, | M&K I,22 :293 |
Eftir það stendur Bárður upp, tekur aftur hrosshársfléttuna, er áður var um getið, | P&S :184 |
þangað. Þær ganga hér um bráðum aftur, hugsa ég, og þá geturðu séð | P&S :112 |
á meðan ég var að láta aftur húsið, var hann kominn á með | M&K I,3 :49 |
má að komast út og keyrir aftur húsið, en hleypur síðan sem fætur | M&K I,8 :118 |
öll brögð prests, þó hann kæmi aftur, hvað mjög var óvíst. Guðrún ámálgaði | M&K SÖGULOK :367 |
er réttast ég gefi því það aftur, hver veit, nema hún Sigga hafi | M&K I,3 :44 |
en kerling; hún stendur skjótlega upp aftur, hvessir fyrst augun á Þuríði gömlu | M&K I,3 :42 |
að ekki sé sú aðferð rétt; aftur höfum vér heyrt greinda presta segja, | P&S :71 |
örðugt að brjóta hann á bak aftur. Indriði gekk fram, og takast þeir | P&S :19 |
Indriða: Hér verð ég að snúa aftur, Indriði minn. Ég má ekki fylgja | P&S :27 |
bóndi. Að svo mæltu gengur Sigurður aftur inn í svefnherbergi þeirra hjóna; var | M&K I,2 :25 |
inn í húsinu, og sneri því aftur inn í loftið og fór að | M&K I,2 :26 |
en ég. Nú, það fer allt aftur; í sýslumanninn þarna varð ég að | P&S :52 |
þau Ingveldur og Bárður komu þá aftur í stofuna; en þó samtal þetta | P&S :58 |
áður var um getið, bregður henni aftur í kenginn og sönglar og tekur | P&S :184 |
því þá, Guðmundur, hvort ég sest aftur í dag. Þér mun þykja ég | P&S :187 |
og tekur askinn og sezt síðan aftur í hnipur í rúmi sínu, tekur | M&K I,3 :43 |
mín! Við fáum að sjá þá aftur í eilífðinni. Verði hans vilji, sagði | M&K I,4 :64 |
framan, þangað til þú hittir þá aftur í þessum kafla. Það eru sumsé | M&K I,5 :71 |
skriðar, að hann sígur jafnharðan niður aftur í tóftina, og gengur svo þrisvar | M&K I,8 :122 |
líka. Um sama mund kom prestur aftur í stofu, og var Sigurður í | M&K I,12 :171 |
hann, að láta þá ekki sleppa aftur í ullinni. Ekki voru þá aðrir | M&K I,14 :199 |
hún það saman og stakk því aftur í vasa sinn; sat hún þar | M&K I,15 :209 |
út undan. Loks komu fylgdarmenn prests aftur í stofuna og sögðu þess enga | M&K II,1 :332 |
en áður, og færir hún nú aftur kistilinn á sama stað næsta morgun, | M&K I,14 :193 |
nokkra stund og gat ekki sofnað aftur; kom henni það þá í hug, | P&S :63 |
hann allir heilan fara og glaðan aftur koma, því Þórarinn var svo vel | M&K I,11 :148 |
heyra það, ég skal hvísla því aftur, komdu! Þess gjörist ekki þörf; ég | M&K I,6 :97 |
var lokið, var Guðrún enn ekki aftur komin úr loftinu, og beið Sigríður | P&S :94 |
frá síðar, eftir að hann var aftur kominn hér til lands, að hefði | M&K II,5 :361 |
er nokkuð frá leið, tók hann aftur kæti sína. Íhugaði hann mál sitt | M&K I,14 :201 |
eða lið, en er Þorsteinn var aftur lagztur, leið ómegið af honum; ráðgast | M&K I,2 :40 |
hafði gjört skorpu harða, hvíldist hann aftur langa hríð, settist á vegginn, brýndi | M&K I,14 :196 |
að þær hafa aldrei náð sér aftur; lengi varð ég að láta mér | P&S :83 |
Sigvaldi og glotti við, seztu niður aftur, mágur, og tölum þetta betur; það | M&K I,23 :298 |
þegar hjá henni og hefst nú aftur máls á því, er hann áður | M&K I,19 :252 |
svefnhús þeirra hjóna og kemur bráðum aftur með skrifaða rímnabók allþykka, sezt niður, | M&K I,1 :14 |
fram og kom von bráðar innar aftur með ljós í hendi. Komstu út? | M&K I,3 :48 |
stað og kemur á vörmu spori aftur með járnkarlinn. Húsbóndi minn, segir hann, | M&K I,8 :121 |
skóf þvengina vandlega og smábleytti þá aftur með tárum sínum, er við og | M&K I,11 :146 |
og Þórdís sagði þetta, strauk hún aftur með svuntuhorninu um augun á sér, | M&K II,2 :334 |
hann og hallaði sér út af aftur. Meðan menn eiga tal um þetta, | M&K I,1 :14 |
það framar, sagði Sigríður og kyssti aftur móður sína. Já, sagði Ingveldur, það | P&S :174 |
þar við Sigríði og gekk nú aftur nefsneiðing ofan að tjörn og sama | P&S :135 |
að henni lykilinn, en tekur sig aftur nei, það er bezt ég gjöri | M&K I,4 :69 |
hefði hún beðið sig að taka aftur neitt svar; sagðist hún þó hafa | P&S :69 |
letur. Sigrún grúfði sig undir eins aftur niður að saumunum, en prestskona hafði | M&K I,6 :92 |
prestur að hraða sér að láta aftur niður í hvolfið bindinin, en stingur | M&K I,12 :157 |
sprottið af ástum. Þorleifur þagði þá aftur nokkra hríð og leit í gaupnir | P&S :154 |
liðugur, og fellur hann á bak aftur ofan í bleytuna, og flekkuðust nokkuð | P&S :74 |
bænir sínar og las þær upp aftur og aftur, og fannst henni nú | P&S :12 |
og las þær upp aftur og aftur, og fannst henni nú sem hún | P&S :12 |
úr, og er svo gróið saman aftur, og því er þarna bríxlið á | P&S :23 |
verður hún að fara af baki aftur og reyna til að teyma hana | P&S :36 |
á beri, og taka við svarinu aftur, og hérna er skildingur undir það. | P&S :68 |
hjónastólsbríkinni; en prestur rankar við sér aftur og hefur nú upp aftur hátt | P&S :76 |
fyrst ögn farinn að rétta við aftur, og er það ef til vill | P&S :83 |
í því kom Guðrún og Kristján aftur, og varð Sigríður þess vör, að | P&S :94 |
þetta stíga þeir Indriði á bak aftur, og er þá farið að rökkva | P&S :103 |
Sigurður aftur gleði sína, en hafði aftur og aftur fyrir munni sér: Sér | P&S :103 |
þeir höfðu séð áður, voru snúnar aftur og voru þegar komnar að vörðunni; | P&S :114 |
vil, að við göngum nú heim aftur og vitum, hvort ekki er búið | P&S :115 |
bréfið og las það oft upp aftur og aftur, eins og hann gæti | P&S :126 |
til að svara; byrjar hann þá aftur og segir: Ég mælist ekki til | P&S :133 |
þér nótt! Þessar vísur raulaði Sigríður aftur og aftur og þess á millum | P&S :137 |
Þessar vísur raulaði Sigríður aftur og aftur og þess á millum þessar alkenndu | P&S :137 |
víni, áður en þið farið heim aftur, og röbbum dálítið saman og setjumst | P&S :164 |
sýpur á; tekur Bárður við því aftur og lætur niður í koffortið og | P&S :184 |
blöðin í hempuvasanum, en djákninn gekk aftur og fram í kórnum, spennti greipar | P&S :188 |
hafði setið um daginn, lét augun aftur og sofnaði; en þess hafa greindir | P&S :195 |
kominn í rúmið, háttaður, sofnaður, vaknaður aftur og farinn að éta. Það höfum | P&S :195 |
Kemur bóndi að skammri stundu liðinni aftur og leiðir komumann. Gestur ber í | M&K I,1 :17 |
höfði. Bóndi gengur því næst inn aftur og að rúmi Þorsteins; það var | M&K I,2 :24 |
eins bréfin, en síðan snýr hann aftur, og er hann kemur fram fyrir | M&K I,2 :27 |
sem skyldi, og vill nú snúa aftur og þangað að, sem Sigurður fer; | M&K I,2 :31 |
sá, að við snúum nú þegar aftur og reynum til að komast heim | M&K I,2 :33 |
einkis; gekk hann þá nokkra stund aftur og fram hjá steininum, en aldrei | M&K I,2 :37 |
annarrar alinar djúpa, tekur hann Þorstein aftur og ber hann í gröfina, síðan | M&K I,2 :38 |
sporna á móti því, var henni aftur og aftur að fljúga í hug | M&K I,3 :50 |
af því, fyrr en Hrólfur kemur aftur, og er þá Þórir bóndi í | M&K I,3 :51 |
sagt þetta og að Sigrún kom aftur og var þá rjóð út undir | M&K I,4 :67 |
nú skjótt að gleðjast af henni aftur, og leið ekki á löngu, áður | M&K I,4 :70 |
fékk hún þá fóstru sinni þá aftur og bað hana varðveita. Fleira gjörðist | M&K I,4 :70 |
ofan loftsstigann, og lítur hann þá aftur og sér, að það er kvenmaður, | M&K I,9 :133 |
í sérhverjum, bindur utan um þá aftur og leggur síðan hvern, sem búinn | M&K I,12 :156 |
þess háttar og segja frá því aftur og stóðst ekki reiðari en ef | M&K I,13 :175 |
húsinu og lesið bréfið svo oft aftur og aftur, að hún hefði verið | M&K I,15 :204 |
yndislega Rúna. Þórdís braut saman bréfið aftur, og stóðst það á, að Sigrún | M&K I,15 :206 |
Hlíðarhálsi, mundi hann þá rata heim aftur; og er Egill er á bak | M&K I,18 :248 |
eru skammt farnir, snýr Hallvarður við aftur og kallar eftir Agli og segir: | M&K I,18 :249 |
ekki annað vænna ráð en hverfa aftur og ríða heim við svo búið. | M&K I,19 :253 |
og svaraði engu, en kom bráðum aftur og lagði föt nokkur, er hann | M&K I,20 :258 |
mörgum, er stóðu í langri röð aftur og fram millum hnakkboganna; á hvorutveggja | M&K I,20 :258 |
bak, en sprettur þó óðara upp aftur, og þá segir Grímur: Sjö sinnum | M&K I,20 :263 |
um hríð, en loks snýr hann aftur, og er hann kemur þar, sem | M&K I,20 :266 |
hann litlu áður lukt augu sín aftur og lá með háblástrum og púi | M&K I,21 :278 |
Finni að segja, að hann snýr aftur og þangað að, sem hann sá | M&K I,22 :289 |
það vandlega og leggur svo niður aftur og brosir í kamp og hummar. | M&K I,24 :308 |
að húsfreyja mundi vonum bráðara koma aftur og fékkst ekki um, raðar hann | M&K II,1 :331 |
hugskoti sínu: Ó, að ég væri aftur orðinn barn í hjarta, þá þyrfti | P&S :17 |
vilt né getur tekið þá gjöf aftur. Ó! vertu blessuð fyrir hana, svo | M&K I,15 :207 |
horfinn af hólnum, en þar kominn aftur piltur svartur á háralit og skeggjaður | M&K I,7 :103 |
og smátt jóreykurinn öllum, sem komu, aftur: prestinum, brúðhjónunum og boðsfólkinu, en reiðskjótarnir | P&S :185 |
að bera sig að læsa því aftur, sagði kaupmaður og brosti við, við | P&S :120 |
enginn kom út, og snýr þá aftur sama veg; en í því hann | P&S :164 |
hríð frammi, og er hann kemur aftur, segir hann, að hann hafi ekki | M&K I,1 :15 |
bænum, og urðu margir að setjast aftur, sem höfðu ætlað að fara. Kaupmaður | P&S :99 |
rannsakar; og ekki tek ég það aftur, sem ég sagði um það, að | P&S :153 |
að láta hann borga mér það aftur, sem ég hef til hans kostað, | M&K I,5 :86 |
vinnumann: Já, ég inni til þess aftur, sem við vorum að tala um, | M&K I,13 :181 |
segja satt frá og byrja þar aftur, sem þeir Gísli og Þórarinn skildu | M&K II,5 :357 |
Nú ætla ég að fara norður aftur, Sigríður mín, og fáðu mér aftur | P&S :148 |
röddu, en hallast síðan út af aftur. Sigurði þótti ekki aldæla, er hann | M&K I,2 :40 |
aftur, Sigríður mín, og fáðu mér aftur silfurbeltið, sem ég gaf þér, þú | P&S :148 |
ekki að fara tvívegis, en batnaði aftur, skömmu eftir að skip voru farin. | P&S :150 |
manni tekst ekki að læsa því aftur, svo ekki sjáist; sýnið mér bréfgreyið! | P&S :120 |
það. Því verður nú ekki læst aftur, svo það sjáist ekki. Það læt | P&S :120 |
dónsi ertu? Gjörðu mér þetta ekki aftur, svo menn sjái. Hvað þá! sagði | P&S :198 |
við, að gröfin ekki fylltist jafnóðum aftur, svo var fannfergjan og moldin þá | M&K I,2 :38 |
og að hún gæti skellt kistlinum aftur, svo fljótt sem þurfa þætti. Einu | M&K I,15 :204 |
en þar hefði verið til ætlað. Aftur sögðu nokkrir, að það væri ekki | P&S :191 |
að bera að húsum. Nú víkur aftur sögunni til þeirra fóstra, hlýddu þær | M&K I,17 :231 |
líkir, saman níðingar skríða. Nú skal aftur taka upphaf á máli því, er | M&K I,18 :240 |
Hjálmari sem töluð orð yrðu ei aftur tekin; kýttu þeir nokkuð um þetta, | M&K I,7 :114 |
nokkrum tíma eftir að húsfreyja kemur aftur, tekur hann sótt og þó hæga | M&K I,25 :310 |
og úr því vaknaði hún ekki aftur til þessa lífs. Allir, sem þekktu | P&S :32 |
að illt var afturhvarfs, tekur hún aftur til máls og segir: Það er | P&S :42 |
með kaupmanni nokkrum dönskum, er vendi aftur til Danmerkur eftir nokkur ár, en | P&S :85 |
fram á nótt, er menn komu aftur til Reykjavíkur. Nú er þar til | P&S :101 |
hans getið, sagði Indriði og leit aftur til þeirra Sigríðar, rétt í því | P&S :115 |
eða tvo daga, en réði ekki aftur til austurferðar; var það og hvorttveggja, | P&S :128 |
þar til dyranna og tökum þar aftur til sögunnar, sem stjarnan var gengin | P&S :144 |
til að segja. Indriði tók þá aftur til orða, um leið og hann | P&S :170 |
og kyssti hana; en Ingveldur tók aftur til orða og sagði: Þreifaðu hérna | P&S :174 |
mesta skemmtun. Loks leiddi Ormur Rósu aftur til sætis, og þakkaði hún Ormi | P&S :200 |
gaf því engan gaum, gengur hún aftur til rúms síns og sezt þar | M&K I,1 :9 |
hann um hríð og tekur síðan aftur til máls: Ef ég hef einhvern | M&K I,2 :30 |
rofaði fyrir honum; tekur þá Sigurður aftur til orða og segir: Svo er | M&K I,2 :34 |
hana fýsti eigi að leggja sig aftur til svefns. Á lítilli hillu fyrir | M&K I,3 :50 |
þess, að Sigrún væri þegar flutt aftur til Hlíðar. Prestur varð í fyrstu | M&K I,7 :102 |
hvað Guðrún mælti; tekur hún þá aftur til orða: Ég var að tala | M&K I,11 :149 |
að staðnæmast þar syðra en hverfa aftur til átthaga sinna, mundi það og | M&K I,11 :151 |
sonur minn Egill, hann er kominn aftur til mín fyrir fám dögum; en | M&K I,12 :160 |
og henni sýndist; kallar þá Bjarni aftur til systur sinnar og segir: Ætlarðu | M&K I,17 :236 |
til auðkenningar; en er hann ætlar aftur til kindarinnar, sem hann var að | M&K I,22 :281 |
það er, og síðan kem ég aftur til þín. Þórarinn tók við reiðtygjunum | M&K I,22 :289 |
skammt lifði nætur, búast þeir Finnur aftur til heimferðar, og leiða þau Hlíðarhjón | M&K I,22 :293 |
ills. Eftir brottför Þórdísar gengur prestur aftur til stofu sinnar, og verður honum | M&K I,24 :307 |
reimt síðan, eða menn sendu þá aftur til þess, er í fyrstu hafði | M&K I,25 :311 |
skóföt hans. Eftir það gengur Þórarinn aftur til herbergis síns og fer að | M&K II,4 :349 |
á dögum, og settist síðan niður aftur; tók þá prestur til orða og | M&K I,12 :161 |
heitir. Fram af dal þessum liggja aftur tveir minni dalir, er vér köllum | P&S :3 |
Vigfús getur brotið Orm á bak aftur um skólabekkinn, grípur síðan tveim höndum | P&S :79 |
Ormur ætlaði með skólabátnum yfir um aftur um kvöldið; beiddi hann þá systur | P&S :130 |
stóð, gekk séra Sigvaldi fram og aftur um gólf í stofunni og var | M&K II,1 :331 |
steinn og hallaði sér á bak aftur upp að hjónastólsbríkinni; en prestur rankar | P&S :76 |
lítilli stundu liðinni er stofunni lokið aftur upp, og kemur inn maður nokkur. | M&K I,12 :158 |
Þegar bænunum var lokið, setur Grímur aftur upp, og bjóða þeir þá hvor | M&K I,20 :259 |
en bóndi, og dróst hann heldur aftur úr, þegar á að gizka þriðjungur | M&K I,2 :29 |
svo, að ef veðrið ekki versni aftur úr því, sem þá var, muni | M&K I,3 :51 |
mér það, að guð leiddi þig aftur úr háskanum. Um leið og Þórdís | M&K I,4 :62 |
þess vís, að sauðamaður er farinn aftur úr húsinu; hyggst hann nú enn | M&K I,8 :119 |
var eytt, og er Hjálmar kom aftur úr stofunni frá presti, sáu menn | M&K I,9 :139 |
Þórarni; ætlar Sigrún þegar að snúa aftur úr herberginu, er hún hefur lokið | M&K I,11 :148 |
því, sagði Guðrún ráðskona og gekk aftur út; en að lítilli stundu liðinni | M&K I,12 :158 |
á sjávargrundir, en sjórinn síðan fallið aftur út undan. Loks komu fylgdarmenn prests | M&K II,1 :332 |
að sér um marga hluti; en aftur var það ekki að furða, þó | P&S :85 |
mikilli og segir: Á, ertu kominn aftur, vargurinn þinn? og leggur um leið | M&K I,3 :42 |
nú lítil stund, og kemur Grímur aftur; veltir hann enn vöngum og segir: | M&K I,12 :159 |
sagði Sigrún, fáið þér mér hann aftur, verið þér ekki að sýna hann, | M&K I,6 :96 |
lengi, en varð loks að snúa aftur við svo búið og varð nú | P&S :15 |
þótti honum nú óvirðing að hverfa aftur við svo búið og koma kindalaus | P&S :17 |
þeim allt vel ásamt; tekur Sigrún aftur við bréfi Þórarins, og segir Þórdís | M&K I,15 :212 |
söðulinn, og varð Egill að hverfa aftur við svo búið. Gatan lá upp | M&K I,17 :226 |
biðja yður, prestur minn, að skila aftur, við höfum svo lengi átt Hamar, | M&K I,24 :302 |
örðugt að kippa því í liðinn aftur. Við þessar umræður sefaðist Indriði, og | P&S :158 |
jarðarinnar, þaðan sem hans er aldrei aftur von til þessa lífs, munu geta | P&S :126 |
vel sæma þeim, sem danskar voru. Aftur voru aðrar danskar að ofan til | P&S :87 |
Ingveldur vildi, og gefur hún upp aftur. Það var þá ekki verra, sagði | P&S :26 |
hliðina á yður. Nú víkur sögunni aftur þangað, sem B. situr með gesti | P&S :164 |
um hag prests. Nú víkur sögunni aftur þar að, sem Finnur hefur lokað | M&K I,8 :119 |
nú ekki ríða beina leið heim aftur, þar ég gat ekki fundið mann | M&K I,17 :231 |
að lesarinn getur varla þekkt hana aftur. Þar sem vér hættum að segja | M&K I,5 :72 |
verði nú að gleðja þig dálítið aftur. Þarna, ljúktu upp kistunni minni hún | M&K I,4 :69 |
spyrja Sigrúnu frétta og segja henni aftur þau tíðindi, er gjörzt höfðu þar | M&K I,14 :189 |
sagt: Ef ég fer hér um aftur, þá skulu þessi dalablóm deyja til | P&S :149 |
af stað og var ekki kominn aftur, þá er ferðamaður reið um á | P&S :187 |
sitt að hverju og öllu nokkuð; aftur, þegar henni þótti svo við eiga, | P&S :91 |
er okkur ætíð hægt að snúa aftur, þegar við viljum, enda er það | M&K I,2 :33 |
við hana sem maður við mann; aftur, þegar miður lá á henni, hrakti | M&K I,3 :42 |
jarðarmen og blandað blóði saman; en aftur þess í milli börðust þeir og | M&K I,7 :111 |
vertu þá tilbúin, er ég kem aftur. Þessu játti Sigríður, og fór Guðrún | P&S :90 |
en að hans væri brátt von aftur. Þetta ráð dugði um stund, en | M&K I,4 :58 |
aldrei skyldi verið hafa, komi hingað aftur. Þetta vildi ég ekki láta bíða | M&K II,4 :351 |
hann væri kominn heim til yðar aftur. Þér áttuð, Grímur minn, að láta | M&K I,12 :160 |
og satt, ég er orðinn matlystugur aftur, þó ég gleypti laxinn í gær, | P&S :115 |
til Sigríður fer héðan úr húsinu aftur, þó það verði ekki fyrr en | P&S :165 |
lætur prestskona vel yfir, en segir aftur Þórdísi, hverja fyrirætlun prestur hafi um | M&K I,24 :301 |
hve ómerkilegt mál þetta var; en aftur þótti Hjálmari sem töluð orð yrðu | M&K I,7 :114 |
hvernig mönnum liði á öðrum bæjum; aftur þurfti Gróa að eiga einhvern að, | P&S :38 |
við sýpur á og fær Hallvarði aftur, þurrkar sér með hendinni um munninn, | M&K I,18 :243 |
fram eftir, og svo kem ég aftur, því mér þykir gaman að tala | P&S :14 |
slag! Þá verður að gefa upp aftur. Æ nei, móðir mín góð, þeir | P&S :26 |
að sjá þig einhvern tíma bráðum aftur. Æ, ekki held ég, að ég | P&S :97 |