VELBEÞENKTAN....................1 | |
að hver segi sinn góðan og velbeþenktan vilja. Mér er stærsta þökk á, | M&K I,12 :171 |
VELBOÐNU........................2 | |
eins og mér, að vandi sé velboðnu að neita? Þér ráðið því, móðir | P&S :70 |
svara því, að mér þætti vandi velboðnu að neita, en hverjr mundu þá | M&K I,23 :297 |
VELDUR..........................2 | |
glöðu bragði í dag, hvað sem veldur; en þó má ég gjöra það | P&S :42 |
ríkari, en eigi vitum vér, hvað veldur. Þeir, sem rita og ritað hafa | P&S :3 |
VELFARNAN.......................1 | |
umönnun, sem ég hef haft fyrir velfarnan þinni, væri ekki á enda, ef | M&K I,23 :296 |
VELFORÞÉNTIR....................1 | |
en með því góðir menn og velforþéntir, hum, hum, hafa hlutazt um þetta | M&K I,21 :273 |
VELGJA..........................3 | |
Bjarni hreppstjóri, að best væri að velgja dálítinn mjólksopa ofan í hana, áður | P&S :6 |
hýrnaði brjóstið, ójá! já, nú kom velgja fyrir brjóstið, það var líka hærra | M&K I,7 :109 |
sá arna; það kann að mega velgja sér á því, ef manni er | M&K I,17 :236 |
VELGJÖRÐIR......................1 | |
skemmtilega og ástríka samfundi og ógleymanlegar velgjörðir á yðar heiðraða, góðfræga heimili síðast, | M&K I,1 :22 |
VELGJÖRNING.....................1 | |
yðar þægt verk og mér sannan velgjörning að komast eftir því og í | P&S :64 |
VELGJÖRNINGA....................1 | |
ég, hvort ég á honum mikla velgjörninga að þakka; hann hefur að vísu | M&K I,22 :286 |
VELJA...........................1 | |
Guðrúnu að hillunni og lét hana velja sér þar silkiklút; og var þá | P&S :94 |
VELKOMANDAMINNI.................1 | |
af víni, ég verð að drekka velkomandaminni gestanna og tilvonandi skiptavina; gjörið þið | P&S :93 |
VELKOMIN........................3 | |
fram eftir. Þau eru alls staðar velkomin, blessuð börnin, sagði Sigríður. Ég vissi | P&S :189 |
og segir: Gróa vor er oss velkomin; en óvíst er, hvort þeir Búrfellsfeðgar | P&S :176 |
og vera alls staðar boðin og velkomin í hverju samkvæmi og lifa við | P&S :159 |
VELKOMINN.......................3 | |
góð, hvernig sæki ég að þér? Velkominn, bróðir sæll, sagði prestskona, þú ert | M&K I,6 :91 |
staðnum, var Kolur hvervetna boðinn og velkominn, en þess á millum var ráðskonu | M&K I,9 :137 |
kona hans báðu hann að vera velkominn hjá sér svo oft sem hann | P&S :99 |
VELKOMNA........................2 | |
í stofu og biður hana þar velkomna vera. Þórdís er og hin kátasta, | M&K I,24 :300 |
og biður hana að vera þar velkomna þú ert sjaldséður gestur hér, segir | M&K I,17 :233 |
VELKOMNIR.......................1 | |
að þér og allir yðar eru velkomnir í mínum húsum, sagði prestur. Grímur | M&K I,12 :160 |
VELLI...........................6 | |
kynni hann og ekki mann á velli að sjá, ef Egill yrði ekki | M&K I,12 :170 |
bragðlegur að sjá og föngulegur á velli. Bónda leizt nú ofur vel á | M&K I,9 :126 |
konu fegri yfirlitum eða rösklegri á velli en Sigríði; og töluðu það margir | P&S :74 |
að Sigurður bóndi hafði tekið að velli gömlu baðstofuna og reist hana af | M&K I,5 :72 |
öll jafndigur og nokkuð luraleg á velli; hún var fótstór og óliðleg til | M&K I,5 :78 |
Mikinn garp höfum vér hér að velli lagðan, eður hvern látið þér nú | P&S :19 |
VELLINUM........................2 | |
sumarið og hafði þar færikvíar á vellinum, en lét kýrnar liggja inni um | P&S :207 |
að fara í bændaglímu þar á vellinum og tóku til þess hvern pilt, | P&S :18 |
VELMEGANDI......................1 | |
áður en ég dey; hann er velmegandi maður, og dregur hann lítið um | M&K I,25 :317 |
VELNEFNDAN......................1 | |
tilkalls af kaupanda. Segi ég svo velnefndan séra Sigvalda héðan af réttan eiganda | M&K II,1 :329 |
VELNEFNDUR......................1 | |
fjórðapart eður þrjátíu ríkisdölum andvirðisins beheldur velnefndur séra Sigvaldi fyrir sig, en skuldbindur | M&K II,1 :329 |
VELTA...........................3 | |
og veistu, hvað ég er að velta fyrir mér í huganum? Nei, en | P&S :138 |
því að þá tók hann að velta tuggunni hraðara í munni sér en | M&K II,1 :328 |
sagði Bjarni. Grímur fór þá að velta vöngum og strjúka saman höndunum, en | M&K I,20 :261 |
VELTI...........................18 | |
miklast af vitinu, sagði Grímur og velti drjúgum vöngum, því hvað er það, | M&K I,12 :162 |
það, með svörtu lakki í þessu velti hann bréfinu við og leit á | M&K II,4 :348 |
vék honum afsíðis einhverju sinni og velti í vasa sínum einhverju af því, | P&S :196 |
mosaböndum. Hann bar hátt höfuðið og velti vöngum, gekk djarfmannlega, og var ljóst | M&K I,12 :158 |
stæði á meðhjálparamyndinni, sagði Grímur og velti vöngum. Komuð þér einsamall, monsér Grímur? | M&K I,12 :159 |
sínum unnusta lengur, sagði Grímur og velti vöngum hér mun verða fátt um | M&K I,12 :159 |
hann stór, drengurinn, sagði meðhjálpari og velti vöngum, en hann er enginn afturkreistingur, | M&K I,12 :162 |
þá fregn, en Grímur stóð upp, velti vöngum og sagði: Látum oss þá | M&K I,12 :163 |
var í broddi lífsins, sagði Grímur, velti vöngum og brosti í kamp, var | M&K I,12 :166 |
held ég það, sagði meðhjálpari og velti vöngum, ég býst við það sé | M&K I,12 :167 |
munn hrósa þér, sagði Grímur og velti vöngum, en prestur hélt áfram og | M&K I,12 :168 |
þú, Sigurður minn? sagði meðhjálpari og velti vöngum að venju. Hvað sýnist yður, | M&K I,12 :172 |
ræðuna í dag, sagði Grímur og velti vöngum og brosti í kamp, heldur | M&K I,13 :185 |
trúgjarn, sonur sæll, sagði Grímur og velti vöngum. Hugsar þú, Grímur góður, að | M&K I,13 :187 |
þér, drengur minn, sagði Grímur og velti vöngum, sem Sýrak segir: Fávíss manns | M&K I,14 :194 |
hús föður míns, mælti Grímur og velti vöngum. Viltu ekki segja mér, faðir | M&K I,14 :194 |
spennti greipum saman á brjóstinu og velti vöngum gakktu stillilega og alvarlega framan | M&K I,14 :194 |
og einlæga ást til sín. Hann velti þessu fyrir sér, og þá barðist | M&K II,4 :352 |
VELTIR..........................9 | |
lítil stund, og kemur Grímur aftur; veltir hann enn vöngum og segir: Nú | M&K I,12 :159 |
Síðan þrífur Bjarni til Fullsterks og veltir honum um hríð fyrir sér, en | M&K I,17 :235 |
stýfir af honum góðan þumlung og veltir í munni sér, gengur síðan að | M&K II,1 :332 |
sér að varpa orðum á hann, veltir nú vöngum og segir: Ertu ekki | M&K I,13 :184 |
niður, blaðar í henni um hríð, veltir vöngum, tekur af öll tvímæli og | M&K I,1 :14 |
gengur hann að borðinu, hneigir sig, veltir vöngum og setur á munn sér | M&K I,12 :160 |
þar á gólfinu skammt frá Agli, veltir vöngum, strýkur saman höndum og mælti | M&K I,12 :169 |
snýr Grímur þá málinu til hennar, veltir vöngum, gengur fram á mitt baðstofuloftið, | M&K I,20 :258 |
síðan tekur Grímur til máls og veltir vöngum: Þess vil ég óska, sonur, | M&K I,20 :259 |
VELTUR..........................1 | |
í blekbyttu þar á borðinu, og veltur hún yfir kompu Orms. Ormur hugsar | P&S :79 |
VELUNNARA.......................1 | |
yðar þénustu skuldbundnum elskandi vin og velunnara. Sigvaldi Árnason. Þegar Sigurður bóndi hafði | M&K I,1 :23 |
VELVERKAÐIR.....................1 | |
tíu fjórðungar eftir fimm kúgildi jarðarinnar, velverkaðir til mín reiddir fyrir næstkomandi Mikaelismessu. | M&K II,1 :324 |
VELVILD.........................2 | |
og í té látna tryggðreynda vináttu, velvild og góðsemi við mig og mína, | M&K I,1 :22 |
ekki var það af umhyggju eða velvild sprottið, heldur af metnaði niðrí; vildi | P&S :6 |
VELVILDAR.......................1 | |
þær mundir, fyrir sakir hreinskilni og velvildar við landsmenn. Hann var maður roskinn | P&S :150 |
VELÞÓKNUN.......................1 | |
hann finnur góðan hlut og meðtekur velþóknun af drottni; en mér virðist, að | M&K I,12 :167 |
VELÆÐLA.........................1 | |
þessa leið: Hlíð, 30. Dec. 17.. Velæðla herra studiosus! Innilega er ég yður | M&K II,4 :350 |
VEN.............................1 | |
gæt þú að þeirra líkama, og ven þær engum óvanda og enn fremur: | M&K I,12 :172 |
VENDI...........................1 | |
hingað með kaupmanni nokkrum dönskum, er vendi aftur til Danmerkur eftir nokkur ár, | P&S :85 |
VENDILEGA.......................1 | |
upp við hann og lagði eyrað vendilega við glerið og hlustaði eftir, hvort | P&S :165 |
VENDILEGAST.....................1 | |
sitt, og tók eftir öllu sem vendilegast. Allhvumleiðar þóttu Sigrúnu komur Egils þangað | M&K I,14 :192 |
VENJA...........................19 | |
sögur, er það gömul og góð venja, að lesarinn staldri ögn við, þegar | M&K I,5 :71 |
þá var alltítt og enn er venja á landi voru; gátu nokkrir þess, | M&K I,21 :269 |
þér hafið verið fyrirmynd annarra að venja börn yðar til góðra siða, og | M&K I,12 :168 |
í móðu; var það því orðin venja, ef eitthvað skyldi lesa eður birta | M&K I,21 :272 |
og vildi hún fyrir hvern mun venja Egil af komum sínum þar í | M&K I,14 :192 |
þá vil ég ráða þér að venja ekki komur þínar hingað til þeirra | M&K I,19 :255 |
geispað og akað sér allri, sem venja er til, stendur hún upp og | M&K I,1 :11 |
fjár, en aðrir sinntu heimilisönnum, sem venja er til, húsfreyja tók sér bók | M&K I,3 :41 |
til tínt í fréttum, eins og venja er til í bréfum, er fara | M&K II,4 :349 |
búi sínu og söng messur, sem venja hans var til; og líður nú | M&K II,3 :338 |
30 bréf undir höndum. Það var venja hans, ef einhver beiddi hann fyrir | M&K II,3 :340 |
búið, skyldi hann smátt og smátt venja komur sínar að Leiti og freista, | M&K I,19 :252 |
og eftir það tekur hann að venja komur sínar að Leiti. Biður hann | M&K I,19 :252 |
endanum og bænagjörð prests styttri en venja var til, en þó allhjartnæm. Önnur | M&K I,12 :163 |
menn henni það til ámælis, því venja var til, að jafnt fylgdu konur | M&K II,1 :323 |
tóku menn, að Indriði fór að venja þangað komur sínar, sem hann vissi, | P&S :34 |
smátt og smátt tók hann að venja þangað komur sínar, þó ekki hefði | M&K I,14 :191 |
herbergjunum, hið mesta ónæði. Það var venja þar á staðnum á vetrum, að | M&K I,5 :81 |
ekki sagt þér það, kona, að venja þig af þessu nöldri; þú ert | M&K I,20 :258 |