AFTURHVARFS.....................1
langt var komið, að illt var afturhvarfs, tekur hún aftur til máls og	P&S :42
AFTURKOMU.......................1
er honum tók að lengjast um afturkomu húsfreyju, ræðir hann til við annan	M&K II,1 :331
AFTURKREISTINGAR................1
að leggja, svo þau eru engir afturkreistingar, barnahróin; ég hef aldrei ríkur maður	M&K I,12 :168
AFTURKREISTINGUR................1
velti vöngum, en hann er enginn afturkreistingur, heldur svona við sig á sínum	M&K I,12 :162
AFTURREKA.......................1
átti að fara til Kaupmannahafnar, orðið afturreka, og lá það um veturinn á	M&K II,5 :361
AFTÖK...........................1
verið í vetur þau hörku grimmdar aftök, sem enginn man dæmi til annars	M&K I,13 :177
AFTÖKUM.........................2
á veturna leggur hana í mestu aftökum, en ekki fjölgaði milliferðum fyrir það,	P&S :4
eftir öllum vetri nema í mestu aftökum. Og í þeirri svipan komu þeir	M&K I,2 :31
AFÞREYING.......................1
samþýðast heimilisfólki og hefði því helzt afþreying og yndi af því að aðhyllast	M&K I,14 :192
AFÆTUR..........................1
og Tungu. Þar voru á mýrunum afætur margar og lækir og ísinn víða	M&K I,2 :30
AG..............................1
en fór síðan suður að Bessastöðum ag ætlar að bíða þar, þangað til	P&S :99
AGA.............................1
orðum Salomonis: Son minn, hlýð þú aga föður þíns, og yfirgef ekki boð	M&K I,14 :190
AGLI............................44
fögrum orðum. Fannst það brátt á Agli, að honum þótti þetta fýsilegt; Grímur	M&K I,12 :170
kemur þeim það ásamt, Hallvarði og Agli, að Egill skuli sleppa kirkjuferðinni, en	M&K I,18 :242
hæla, og dró hann skjótt undan Agli. Egill kemst við illan leik yfir	M&K I,19 :253
tók til fótanna og rann undan Agli; Egill elti hann nokkra stund, en	M&K I,20 :266
til tíðinda hjá þeim Sigurði og Agli; en með þeim Grími og Bjarna	M&K I,13 :184
óvirðing þá, er hann hafði veitt Agli; en fari svo, að Bjarni svari	M&K I,19 :256
var þá kafrjóð í andliti. Af Agli er það að segja, að hann	M&K I,14 :200
þegar kalt brennivínið kemur í andlit Agli, fer ómegið brátt að síga af	M&K I,18 :241
það þá fyrir, að hún hrindir Agli frá sér með þeirri hendinni, sem	M&K I,14 :199
mundi það þá brátt verða, ef Agli geðjaðist að Sigrúnu, að saman mundi	M&K I,12 :173
þotið norður í land og boðið Agli Grímssyni til einvígis; þeir hefðu þá,	M&K II,5 :357
að hann gæti tekið fallið af Agli, heldur féll hann öfugur út af	M&K I,18 :240
honum standa á sama líklega, hvort Agli heppnast sú fyrirætlun eða ekki, þú	M&K I,16 :221
í kaupavinnu. Kvaðst hann mundi útvega Agli hest heim til Hlíðar. Síðan tekur	M&K I,18 :242
upp í rúmið til fóta; eru Agli nú þau sund lokuð að sitja	M&K I,14 :193
um sem hann vildi. Ekki þótti Agli nú greiðast um sitt mál, og	M&K I,19 :251
hún von neinna annarra manna hjá Agli, og vill hún skyggnast eftir, hver	M&K I,14 :196
undir og sleppti þá tökum á Agli, og hraut Egill langa leið fram	M&K I,18 :240
tekur hann kútinn og réttir að Agli og segir: Súptu á, blessaður kunninginn!	M&K I,18 :243
sundur miðanum og rétti hann að Agli, og var á hann rituð mynd	M&K I,18 :246
Hallvarður við aftur og kallar eftir Agli og segir: Blessaður, mundu mig um	M&K I,18 :249
frá túni, snýr hann þá að Agli og segir: Ég held þér væri	M&K I,19 :252
svívirðing þá, er hann hafi gjört Agli, og vilji friðmælast, og þessu næst,	M&K I,20 :259
fleiri kunnleikar hafi verið með þeim Agli og Sigrúnu en góðu hófi gegndi,	M&K I,22 :287
það eitt skipti, að Grímur gjörir Agli orð að koma til fundar við	M&K I,20 :257
að þú hefur sýnt syni mínum Agli óvirðing, og skaltu nú annaðhvort hafa	M&K I,20 :262
vel. Réðist það þá með þeim Agli, Rósu og Guðmundi, að Guðmundur skyldi	P&S :172
og ætlar að slá í höfuð Agli; sér Egill þann beztan að hörfa	M&K I,19 :255
lenti varið framan á hökunni á Agli, svo hann greip til hökunnar og	M&K I,14 :197
og verður fyrri til og hrindir Agli svo hart frá sér, að hann	M&K I,20 :263
þig, Bjarni, hverju þú vilt bæta Agli syni mínum fyrir þá óvirðingu, sem	M&K I,20 :262
heyrðu í húsinu: Hefur þú vísað Agli til sætis innar í húsinu á	M&K I,16 :214
hugsað; en það var líkt fyrir Agli um þetta mál sem Þór forðum,	M&K I,16 :213
hana. Sigrúnu gat ekki dulizt, hvað Agli var innanbrjósts; hún roðnaði út undir	M&K I,12 :166
og sat í svefnherbergi þeirra hjóna. Agli var ætlað það verk, að hann	M&K I,16 :213
og sigar hundunum sem hann má. Agli varð torsótt yfir mýrina, er þar	M&K I,19 :253
stóð þar á gólfinu skammt frá Agli, veltir vöngum, strýkur saman höndum og	M&K I,12 :169
saman bollana; fer enn svo, að Agli verður nokkuð starsýnt á hana. Egill	M&K I,12 :165
ég. Heldur tók að þykkna í Agli við þessar viðræður, tekur hann fast	M&K I,17 :229
skylt að sjá svo fyrir, að Agli væri boðnir þeir kostir, er þeim	M&K I,12 :170
honum þætti svo mikill snúður í Agli þessum eins og þú segir, að	M&K I,16 :220
griðkonur þóttust taka eftir því, að Agli þótti kærast jafnan að vera þar,	M&K I,14 :191
á munn sér og réttir síðan Agli. Þú skalt, bezti bróðir, hafa snás,	M&K I,17 :228
hef heyrt, að þú hafir heitið Agli því, þegar hann vistaðist hingað, að	M&K I,16 :217
AGN.............................1
ég hefði ekki haft þær fyrir agn, þó ég hefði átt þær, því	M&K I,16 :218
AGNARÖGN........................1
því, að maðurinn minn kann enga agnarögn að dansa? Það hefur verið hugsað	P&S :200
AGNDOFA.........................1
lét dæluna ganga, stóð prestur sem agndofa, og varð honum orðfall, en er	M&K II,1 :331
AGÚR............................1
eftir auði sótzt, heldur, eins og Agúr, beðið: Gef mér hvorki skort né	M&K I,12 :168
AKA.............................1
hollenzku ostana kvað ekki eiga að aka úr spesíu hjá þeim, en sírópið	M&K I,1 :21
AKAÐ............................1
sér um stund og geispað og akað sér allri, sem venja er til,	M&K I,1 :11
AKRANESI........................1
er, og skiptapinn, sem varð á Akranesi núna skömmu fyrir jólin, þar drukknuðu	M&K I,1 :19
AKUR............................1
Þú gengur eins og logi yfir akur, landeyðan þín, og hefur ekkert að	M&K I,7 :112
ALBJARTAN.......................1
samt runnu hestarnir veginn eins og albjartan dag. Steinarnir fuku úr götunni sem	M&K I,22 :291
ALBLINDI........................6
Bjarna eða hve miklar. Vildi Ögmundur alblindi, að Bjarni yrði sektaður mikilli fjársekt,	M&K I,21 :273
að lesa eða skrifa. Ögmundur hinn alblindi hafði bæði augu í höfði heil;	M&K I,21 :271
mælti af þeim nöfnum. Þegar Ögmundur alblindi réði til að setja Bjarna í	M&K I,21 :274
þó raunar ætlazt til, að Ögmundur alblindi skyldi vera annar, svo að allt	M&K I,21 :278
vel, en meiri framkvæmdarmaður þótti Ögmundur alblindi vera en nafni hans. Þessa menn	M&K I,21 :272
kallaður Ögmundur hálfblindi, en annar Ögmundur alblindi. Ögmundur hálfblindi var maður greindur og	M&K I,21 :271
ALBUM...........................1
útlöndum, og hafa saman við það album grecum, ég kann að nefna það	M&K I,17 :236
ALBÚNIR.........................1
hnökkum íslenzkum. Og er menn voru albúnir, leiddi Sigurður húsfreyju til hests; stóð	M&K I,17 :225
ALDAR...........................1
er hans getið í Eftirmælum átjándu aldar eða Árbókum Espólíns eða kirkjusögum þeirra	M&K I,5 :72
ALDAVINKONUM....................1
gjört þær Gróu og Ingveldi að aldavinkonum, og gat hvorug annarrar án verið.	P&S :38
ALDEILIS........................2
Það skal þó vera ganske afgjört, aldeilis afgjört. Men Gud! Hann má jú	P&S :110
hnífi. Jú, það skal þó vera aldeilis víst; ég heyrði það fortalt sem	P&S :110
ALDIR...........................1
þó Þorleifur hefði farið fyrir allar aldir til smíðahúss. Hann ásetti sér að	P&S :151
ALDREGI.........................2
þér til þess, að þú festir aldregi svo fasta vináttu við nokkurn mann,	P&S :89
til, að þau Sigríður næstum því aldregi urðu tvö saman í einrúmi; en	P&S :34