ALDREI..........................157
Sigríður var í Skagafirði, fór hún aldrei að finna foreldra sína, en faðir	P&S :29
kemur til, að þú lofar mér aldrei að sjá skildingana þína, Gvendur? Nú,	P&S :51
eru engir! En því fæ ég aldrei að sjá peningana þína, fóstri minn?	P&S :51
segir um það, því maður á aldrei að gjöra neitt, nema maður viti	P&S :103
áðan og melarnir þeir arna ætli aldrei að þrjóta; en hitt vitið þér,	P&S :133
það á eftir, að ég átti aldrei að lofa því að fara, því	P&S :143
Indriði, guð gefi, að ég þurfi aldrei að skilja við þig, fyrr en	P&S :171
hérna á Búrfelli, að ég þurfi aldrei að fá að sjá almennilegan mann.	P&S :187
Guði sé lof, að þú fórst aldrei að Búrfelli, elskan mín. Það réðist	P&S :190
var það, sagði prestur, hann átti aldrei að vera annað en varaskeifa, og	M&K I,5 :85
banvæn, sagði Þórarinn, og ég geng aldrei að þeim, það er ekki til	M&K I,23 :299
koma til skila. Enda brást það aldrei, að ætti hann einhvers staðar að	M&K II,3 :341
skaut jarðarinnar, þaðan sem hans er aldrei aftur von til þessa lífs, munu	P&S :126
að þetta jafnist smátt og smátt. Aldrei, aldrei, Indriði minn, sagði Bárður og	P&S :183
öllu tilviljun; en Þorsteinn matgoggur lagði aldrei annað til þeirra mála en að	P&S :77
er ekki annað en draumur, sem aldrei á sér uppfyllingu, ósk án vonar,	P&S :64
hvað þénaði, kunningi og settistu þá aldrei á rúmið hennar? Oft og mörgum	M&K I,18 :244
yður skjótt af að segja, að aldrei á ég Guðrúnu og vinn það	M&K I,23 :298
yfir einhvern fornmann, og hafi hann aldrei áður sigrazt á þeim steini, nema	M&K I,21 :271
það dróst í sundur? Þú varst aldrei áfram um það að eiga hann,	M&K I,5 :85
Annað mál er það; ég hef aldrei átt neina skildinga; þú skyldir fá	P&S :52
og þessi nýkomna frú, ég hef aldrei átt þá í búskapnum; ellegar ef	P&S :181
við það, sagði húsfreyja, dauðinn hefur aldrei brugðið nokkru heitorði karls og konu,	M&K I,22 :286
veit ég ekki. Nei, mér gat aldrei dottið það í hug; hann mun	M&K I,4 :65
vildi eiga mig, þá hefur mér aldrei dottið í hug, hvað ég ætti	M&K I,14 :193
í vetur, og það vissi ég aldrei dæmi til þvílíkra frosta, en hitt	M&K I,13 :177
annað tveggja, að Þórarinn kemur hér aldrei, eða hitt, að hann hlítir mínum	M&K I,10 :142
ríkur maður verið, enda hef ég aldrei eftir auði sótzt, heldur, eins og	M&K I,12 :168
var um getið, enda gekk hún aldrei eftir þeim. Prestur lét um haustið	M&K SÖGULOK :366
yðar áður, að Hamar munduð þér aldrei eignast, meðan ég tóri, að minnsta	M&K II,1 :327
vort ráð. Betra er seint en aldrei, en betra var, að ég hefði	M&K I,2 :34
ætti á að bera. Möller hafði aldrei enn þá vikið orði að því	P&S :129
vel að komnir, að þeir nálega aldrei eru óhræddir um hann, nema þeir	M&K I,24 :308
Ónei, fóstra mín góð, ég vil aldrei fara frá ykkur, sagði Sigrún og	M&K I,4 :69
nú við það, að þeir hafi aldrei farið á stað þaðan, því ég	M&K I,3 :49
af bænum í blindöskunáttmyrkrinu. Það skaltu aldrei fá að vita, afmánin þín, sagði	M&K I,22 :289
verða annaðhvort um það, að hann aldrei fái Hamar, ellegar þá, eins og	M&K II,2 :335
henni maddama Á.? Ég kann þó aldrei foristilla mér, að það geti hangið	P&S :110
hvað kemur til, að þú kemur aldrei fram eftir núna? Og minnist þér	P&S :38
hvað ég vildi segja, kemur þú aldrei fram að Hóli? Ónei, elskan mín,	P&S :39
á það, elskan mín. Ég kemst aldrei frá barnagreyjunum, og hann er svo	P&S :38
dauða Þorsteins heitins, því það hefur aldrei fyrri viljað svo hraparlega til í	M&K I,4 :62
aftur og fram hjá steininum, en aldrei gat hann komið auga á ljósið	M&K I,2 :37
greinilega úr landamerkjum hvorratveggja jarðanna, að aldrei gátu risið deilur út úr átroðningi	P&S :4
þeirra manna hvað mest, er þeir aldrei gátu litið réttu auga, meðan þeir	P&S :99
maddama góð, af minni hendi, að aldrei gef ég samþykki mitt til þess	P&S :43
staður, er kallaður var Níðhöggur, sem aldrei gekk úr túninu; honum skyldi fylgdarmaður	P&S :36
Aðra heldur eins og sig, sá aldrei gengur vélastig. Þú ert eins hrekklaus	M&K I,16 :219
þeim hinum sama manni, sem ég aldrei get látið af að hugsa um,	P&S :63
núna, herra Möller. Ég hef heldur aldrei getað komið mér að eða fengið	P&S :132
meir og meir, hef ég þó aldrei getað trúað því, að þú vildir	P&S :170
dekri og það Hlíðarfólk; ég hef aldrei getað skilið í þeirri vináttu, sagði	M&K I,5 :87
En hvað kemur til þess, að aldrei getur mér orðið eins vel við	P&S :31
vita fyrir víst, Sigríður mín, að aldrei getur mér orðið illa við þig	P&S :121
sem fagur völlur og bærist ekki, aldrei getur hann skipi grandað. Nú þótt	P&S :155
um að sjá þig og get aldrei gleymt þér. Indriði kyssti Sigríði fyrir	P&S :27
eitthvað, vænteg. Og ég beiddi hann aldrei, góða mann, að láta heita í	M&K I,4 :64
og svo var hún orðvör, að aldrei greindi hún sögumann; var það jafnan	P&S :37
sem kerling fór á milli þeirra; aldrei greri um heilt með þeim eftir	P&S :6
að þó að ég fái það aldrei guði fullþakkað, að hann gaf mér	M&K I,4 :62
hvatt þig til þess. Þú segist aldrei hafa skrifað mér til? sagði Indriði.	P&S :169
verið svo stór, að menn þykjast aldrei hafa séð annmn eins fisk. Hvað	M&K I,13 :177
vitað, að svo væri, skyldi Egill aldrei hafa komið hér til vistar að	M&K I,14 :202
henni átti Sigríður að ríða, en aldrei hafði fyrr verið lagður söðull á	P&S :36
Ingveldi var svo varið, að hún aldrei hafði rétt góða heilsu, nema hún	P&S :38
og skildi hún hana allvel; en aldrei hafði hún mælt á það mál,	P&S :86
sögu af öllu þessu, er Sigurður aldrei hafði áður heyrt, svo og frá	M&K I,21 :277
eftir ýmsu, er lækningar snerti, en aldrei hafði hún lagt mikla trú á	M&K I,25 :311
um giftumál Guðrúnar frændkonu sinnar, en aldrei hafi sér verið það að skapi,	M&K I,24 :301
einhver falleg stúlka, en ég hef aldrei haft þá ánægju að sjá hana	P&S :93
að koma hlaðnir að landi; og aldrei hef ég séð jökulinn svo tignarlegan	P&S :138
hann? Vestan af Vestfjörðum. Af Vestfjörðum, aldrei hef ég á Vestfjörðu komið, en	M&K I,13 :176
stóra skepnu í heilu líki, og aldrei hef ég heyrt getið um svo	M&K I,13 :177
barnið sitt í þær hendur; og aldrei hefði það við gengist, ef hann	P&S :67
æskuáranna, og fannst henni þá sem aldrei hefði hugur sinn verið eins fastur	P&S :149
hann hraustastur; var það almæli, að aldrei hefði honum orðið aflfátt. Bjarni var	M&K I,13 :175
minn vilja í þessu máli, að aldrei hefði sá ráðahagur orðið mér geðfelldur,	M&K I,14 :202
reynzt sér ótrú, þar sem hann aldrei hefði getað fundið annað í fari	M&K II,4 :352
á mig, góða mín, því þó aldrei hefðir þú hlynnt neinu góðu að	P&S :68
þeirra frétta, er hann vildi helst aldrei heyrt hafa; bóndi brá buxunum upp	P&S :111
móður hennar! Það kvenmannsnafn hef ég aldrei heyrt fyrr, heitir konan Indriði? Nei,	P&S :119
gamni einu, og segir: Ég hef aldrei heyrt yður tala svo undarlega eins	P&S :132
og væri betur seint séð en aldrei; hinir voru þó fleiri, er lýttu	P&S :77
en ástin, sem brennur út, getur aldrei horfið að öllu eða þyrlast burt	P&S :155
þau, en hugsaðu þér það samt aldrei, hróið mitt, að ég eigi þig.	M&K I,14 :200
þetta jafnist smátt og smátt. Aldrei, aldrei, Indriði minn, sagði Bárður og hristi	P&S :183
ætti að sækja góðmennskuna; dúfan hefur aldrei komið úr hrafnsegginu enn þá; því	P&S :39
til að fara, því hún hafði aldrei komið þar upp eftir. Möller átti	P&S :99
vestan hann, held ég; ég hef aldrei komið í þá paufa, þar kvað	M&K I,1 :21
spyrja um hann; hann hafði þá aldrei komið þar; þeir leituðu eftir honum	M&K I,3 :47
nú ekki langt ólifað; ég hef aldrei lagzt fyrri veikur, og mun þetta	M&K I,25 :316
ég nú því; en þú vilt aldrei láta bera neitt á því; og	P&S :51
nokkuð að bera; hef ég og aldrei látið eggja mig lengi til framhalds,	M&K I,2 :34
að verða skaðlaus; eða hefur hann aldrei látið þig ráða í, að hann	M&K I,4 :66
hélt hann vel heit sín, því aldrei lét hann á sér heyra við	M&K I,7 :101
óspakur, krakkaormanganóruskinnsgreyið yngsta, að ég má aldrei líta augunum af honum, hvað þá	P&S :38
fóstru okkar? Og það er haugalygi, aldrei lofaði ég því, nei, því lofaði	M&K I,16 :217
Æ, ég held, að ég geti aldrei lært. Vissulega, sagði Ormur, ég skal	P&S :201
því en þínum orðum; þú hefur aldrei maður verið og getur ekki ímyndað	M&K I,13 :187
það lengri ferðir en þessa, en aldrei man ég, að neitt hafi lagzt	M&K I,3 :45
þér sannast af að segja, að aldrei mundi Egill með mínum vilja hafa	M&K I,16 :217
langar og snjallar lofræður og lét aldrei munninn standa við. Fátt ætlar okkur	P&S :91
nærri því komið fram úr mér. Aldrei mælti hann móti nokkru því, sem	M&K I,21 :272
í mér gáfurnar, að þær hafa aldrei náð sér aftur; lengi varð ég	P&S :83
svo, elskan mín, þá eignast ég aldrei neina unnustu. Að sönnu er það	M&K I,15 :207
um þær mundir, að hann lét aldrei neinn mann skjótast undan fræðalestri fyrir	M&K I,5 :76
sneri málinu til Ingveldar, sagði hann aldrei nema blátt áfram: Ingveldur mín! Ingveldi	P&S :41
hann seðst, en kviður óguðhræddra hefur aldrei nægju. Bjarni er þá og kominn	M&K I,13 :187
trúmennskuna hans Þorsteins heitins, þá verður aldrei ofsögum af henni sagt, hann reyndist	M&K I,4 :61
mér það, þá á ég hana aldrei, og er það vel, að ég	M&K I,23 :298
það nú á henni; það getur aldrei orðið maður úr henni, hróinu, meðan	P&S :29
en íslenskuna; ella, sögðu menn, gæti aldrei orðið lag á errinu; á efra	P&S :86
og mesti þrifnaðarmaður á heimili og aldrei óvinnandi annars hefði ég ekki haldið	M&K I,4 :61
var séra Sigvaldi Árnason á Stað aldrei prestur að Holti, og það verðum	M&K I,5 :72
reykja skyldi, haft í eldhúsi, og aldrei reis hin rósfingraða morgungyðja svo úr	P&S :45
eru engir afturkreistingar, barnahróin; ég hef aldrei ríkur maður verið, enda hef ég	M&K I,12 :168
ef á herðir. Þér hafið nú aldrei sagt mér, faðir minn, svaraði Egill,	M&K I,14 :194
gömlum dilksauð; en hér sést nú aldrei sauður, sem ætur biti er á,	M&K I,13 :181
hingað að Búrfelli sú kaupstaðarrotta, sem aldrei seðst og öllu eyðir, og ég	P&S :183
í haust. Hvaða bréf? Ég hef aldrei sent þér neitt bréf; og hvernig	P&S :169
kom og menn þekktu hann, var aldrei settur fyrir hann minni matur en	M&K I,13 :174
seldir dýrum dómum; hulinhjálmssteininn hef ég aldrei séð, hann kvað vera líkastur fékvörn,	M&K I,13 :179
var sá einn lykill, sem hann aldrei skildi við sig vakandi eða sofandi,	P&S :45
þolað ögn við í dag, en aldrei skilur hún við mig, heimakonufjandinn, algjörlega,	M&K I,3 :44
sé fögur, sýnist mönnum hún samt aldrei skína jafnskær eins og þá hún	M&K I,6 :90
til þess, Indriði að ég hef aldrei skrifað þér eina línu eða séð	P&S :169
var tekin hingað í vetur, sem aldrei skyldi verið hafa, og séð, hvaða	M&K I,10 :143
var í sumar eð var og aldrei skyldi verið hafa, komi hingað aftur.	M&K II,4 :351
og svo nestisbiti, því ég fer aldrei svo af heimilinu í þessar langferðir,	M&K II,3 :344
tárin? Og þó fellur mér hér aldrei tár af augum. Þegar Sigríður hafði	P&S :31
það er eins og ég hafi aldrei tímt að gefa þér að éta.	P&S :20
flestum bæjum í öllu því byggðarlagi; aldrei trúði hún meir en einum í	P&S :37
íslenska búninginn, en kemur, held ég, aldrei út? Það var og dagsanna, að	P&S :88
lengi haft á boðstólum og kemur aldrei út? Nei, þó ég sé ekki	M&K I,16 :220
sat Indriði hjá, og varð honum aldrei vant úr hjásetunni, en örðugar gekk	P&S :8
til að sópa kvörnina. Hann var aldrei vanur að ganga svo að nokkru	M&K I,9 :128
ekki á moðunum hjá móður sinni; aldrei var svo hart um mjólk á	P&S :7
um, að Þórarinn svo að segja aldrei var með hýrri há, en hafði	M&K II,5 :358
dætur ótiginna manna. Á Íslandi hafa aldrei vaxið upp greifar eða barúnar af	P&S :85
og þó hádagur væri, var þar aldrei vel bjart, en nú var farið	M&K I,9 :136
varð mér hálfhverft við; maður má aldrei vera óhræddur innan um þetta horngrýtis	P&S :49
Möller er forlofaður. Það kann þó aldrei vera mögulegt? sagði aðkomukona og tók	P&S :109
en ráðaneyti mitt skal séra Sigvaldi aldrei vera og sízt í þessu máli,	M&K I,16 :220
neitt um það Hólsfólk og mun aldrei verða. Á, það var líklegra, og	P&S :39
Kýr? Já, kýrnar okkar ferðamannanna, sem aldrei verða geldar; og nú held ég	P&S :103
sagði Sigurður. Það skal þá heldur aldrei verða, að hann fái nokkurt hundrað,	M&K I,25 :317
ekki sýnt mér hana? Hún hefur aldrei verið heima, hróið. Ég þóttist undir	P&S :28
ef ég má ráða; mér hefur aldrei verið neitt um það Hólsfólk og	P&S :39
stað frá Stað, þá hafa þeir aldrei verið komnir svo langt. Ég hugga	M&K I,3 :49
var farin að eldast og hafði aldrei verið mikið löguð fyrir búskap, gjörðist	M&K I,5 :78
skildinga fyrir hann. Það skyldi nú aldrei verið hafa, hefði ég mátt ráða,	M&K I,24 :302
sem ást hans til Sigrúnar hefði aldrei verið meiri en nú, virtist honum	M&K II,4 :354
vita af sér, en prestur var aldrei viðlátinn að sinna honum, eins og	M&K I,9 :127
að honum fannst, að hann mundi aldrei yndi nema hér á landi, úr	M&K II,5 :361
hann var í einrúmi, sem hann aldrei þaðan af mundi geta fellt ástarhug	M&K II,5 :361
glókolls leitað lengi, en hann fannst aldrei. Þeim hjónum þótti súrt í brotið	M&K I,7 :103
með hverjum atburðum það hafði orðið. Aldrei þótti séra Sigvaldi neinn afburða kennimaður,	M&K I,5 :75