ALDRI...........................20 | |
að hún enn væri barn að aldri, að hún varð ei til lengdar | M&K I,4 :58 |
sér sjálf. Hún er efnileg eftir aldri, barnið, en eigi hún nú að | M&K I,4 :61 |
kona yfirlitum og þá á besta aldri; bóndi hennar var verslunarmaður í Reykjavík; | P&S :84 |
en þá vorum við börn að aldri. Forlögin skildu okkur um stund, og | P&S :154 |
tilfinningarlaus. Þegar ég var á þínum aldri, fóstra mín, þá grét ég af | M&K II,2 :334 |
maður og nær því fertugur að aldri. Hann hafði komið út hingað með | P&S :84 |
hinn mesti. Þorsteinn var á fimmtugs aldri. Hann var í hærra lagi meðalmaður, | M&K I,1 :12 |
og var hann þá hálffertugur að aldri. Hann var ybbinn í skapi og | M&K I,7 :102 |
um sveitir vera efnilegri á hans aldri, held ég. Þetta er rengla enn | M&K I,12 :162 |
mjög, var hún þá hálfáttræð að aldri; hlustar húsfreyja, hvort hún heyri hana | M&K I,25 :312 |
meðalstúlkur, þær er náð hafa tvítugs aldri. Hún var í hærra lagi meðalkvenmaður, | M&K I,5 :72 |
heldur svona við sig á sínum aldri; hversu gamall ertu, sonur? Ég, faðir | M&K I,12 :162 |
árinu og heldur lítil vexti eftir aldri. Móðir hennar hvíslaði að henni, áður | P&S :10 |
varð ég að gjöra á hennar aldri, og hennar Guðrúnar þarf ég við | P&S :9 |
sem missa foreldra sína á unga aldri og komast á hrakning mann frá | M&K I,4 :61 |
að síðan ég var barn að aldri og man til mín, hefur sú | M&K II,5 :360 |
og Sigríður voru nú á þeim aldri, sem karl og kona, er þekkjast | P&S :33 |
greyið. Og það er hún eftir aldri, skinnið; hefurðu augastað á nokkrum þess | M&K I,4 :60 |
orðið lag á errinu; á efra aldri tækist mönnum sjaldan að þröngva því | P&S :87 |
fóstrur félausar og Þórdís hnigin að aldri, þá gjörist það með þeim, að | M&K SÖGULOK :366 |
ALDUR...........................9 | |
sinn, þar til Þórarinn hafi fengið aldur, að hann megi vígslu taka og | M&K I,22 :292 |
Þórdís voru hnigin á hinn efra aldur; ekki áttu þau barna á lífi; | M&K I,1 :8 |
Gunnar, hefði búið þar allan sinn aldur, hýst þar reisulegan bæ, og hefði | M&K I,21 :277 |
svo fór hér einnig. Í langan aldur höfðu hreppstjórar þessir gengið í friði | P&S :4 |
prestur stein þenna mundu geta enzt aldur og ævi, ef eigi sykki hann | M&K SÖGULOK :366 |
fyrir aðstoðarprest, þá er hann hefði aldur til fengið. Þórarinn var fríður maður | M&K I,5 :77 |
sitt eða honum hafi ekki enzt aldur til að koma því fram, því | M&K I,8 :124 |
göfugra manna, þar til hann hefur aldur til að taka við prestsvígslu, enda | M&K I,10 :144 |
spár Guðrúnar áttu sér ekki langan aldur, því daginn eftir að þær stallsystur | P&S :141 |
ALDURSMUNUR.....................1 | |
hét, og var þeirra svo mikill aldursmunur, að hann var aðeins tuttugu og | M&K I,5 :77 |
ALDÆLA..........................1 | |
út af aftur. Sigurði þótti ekki aldæla, er hann sér Þorstein rísa upp, | M&K I,2 :40 |
ALEFLI..........................1 | |
hnykkir þá Finnur að sér af alefli, og við það skreppur steinninn út | M&K I,22 :293 |
ALFARIÐ.........................1 | |
Stað biður gamla klerkinn að flytja alfarið burt frá Stað. Séra Sigvalda verður | M&K SÖGULOK :369 |
ALFARINN........................2 | |
vor eftir fór Indriði frá Tungu alfarinn, og var þá bæjarsmíðinni að öllu | P&S :207 |
því; en þegar ég fer héðan alfarinn, þá gildir mig einu, þó það | P&S :124 |
ALGENGIR........................1 | |
um sjúkdóma þá er ekki voru algengir og menn skildu ei orsakir til, | M&K I,25 :310 |
ALGJÖRLEGA......................3 | |
og Indriðahólshrepp, en þá tók málið algjörlega að flókna; í Indriðahólssveitar kirkjubók fundu | P&S :5 |
aldrei skilur hún við mig, heimakonufjandinn, algjörlega, fyrr en hún gjörir út af | M&K I,3 :44 |
væri um Sigrúnu; þetta staðfesti Þórarin algjörlega í trúnni, og tók hann nú | M&K II,5 :358 |
ALGRÓINN........................1 | |
voru lýsingar úti, áður Guðmundur var algróinn sára sinna. Brúðkaup þeirra Guðmundar og | P&S :172 |
ALGRÆNN.........................1 | |
dalinn, og var hann þá orðinn algrænn og næsta fagur um að líta. | P&S :205 |
ALHEIÐUR........................1 | |
hið fegursta sem verða má, himinninn alheiður og svo mikil vindstilla, að ekki | M&K I,2 :24 |
ALHEILL.........................1 | |
sinna og varð svo að kalla alheill; raunar hafði hann orðið að láta | M&K I,4 :57 |
ALIÐ............................2 | |
ráðamenn hennar, því að þið hafið alið hana upp og að öllu breytt | M&K I,22 :284 |
sinni tekið munaðarleysingjann að sér og alið hann upp eftir sinni mynd, og | P&S :47 |
ALIN............................2 | |
víst, þar sem þér eruð upp alin í kaupstað. Á Bessastöðum lærum við | P&S :200 |
vænt um fjöllin, ég er upp alin við fjöll, og því er það | P&S :138 |
ALINAR..........................1 | |
gröfina á að gizka hálfrar annarrar alinar djúpa, tekur hann Þorstein aftur og | M&K I,2 :38 |
ALINN...........................2 | |
sönnu fjarri og sá, sem er alinn upp í fjalldölum og í fyrsta | P&S :155 |
Finnur og var Bjarnason, hann var alinn upp þar á Stað. Nú var | M&K I,7 :101 |
ALIZT...........................1 | |
tuttugu og tveggja ára. Þórarinn hafði alizt upp hjá mági sínurn séra Sigvalda, | M&K I,5 :77 |
ALKENNDU........................1 | |
aftur og þess á millum þessar alkenndu hendingar: Bí bí og blaka, álftirnar | P&S :137 |
ALKENNDUR.......................1 | |
þjóðhaga mátti kalla, og var hann alkenndur fyrir smíðar sínar þar eystra og | P&S :101 |
ALKORT..........................1 | |
fjórða, og er nú farið í alkort. Við Indriði verðum saman, sagði Sigríður. | P&S :25 |
ALKUNNU.........................1 | |
höfum vér þar til nefnt þessa alkunnu heiðursmenn, er nú eru hér, með | M&K I,21 :273 |
ALLA............................62 | |
var mesta konuefni, og lagði því alla alúð á að kenna henni allar | P&S :29 |
kom svo, að Sigrún sagði henni alla atburði og viðræður þeirra Egils svo | M&K I,14 :201 |
að stormurinn og ofviðrið hristu svo alla baðstofuna, að hún nötraði eins og | M&K I,3 :50 |
sem drakk frá sér vitið og alla blessun. Það er vel farið; honum | P&S :57 |
eigið nú, Grímur minn, fjóra syni, alla efnilega og mannvænlega. Svo er sem | M&K I,12 :167 |
menn, og sjálfur telgdi hann viðu alla; en til þess að koma sem | P&S :206 |
gengið af Horni langt fyrir framan alla fjörðu og beint á Látrabjarg, og | M&K I,13 :177 |
loci, fyrir mig og mína erfingja alla framanskrifaða skilmála í öllum þeirra puncter | M&K II,1 :329 |
malaði, og strauk hún hana þá alla frá trýni og lengst aftur á | M&K I,3 :42 |
gjöra við hana. Það verður hana alla gjörsamlega að forbetra og rampónera, hún | M&K I,9 :133 |
ég þér muni sækjast að kanna alla hefilspæni, þá er í eru rúminu, | M&K I,15 :205 |
sofandi fólk á gandreiðir út um alla heima og geima og sýna því | M&K II,6 :363 |
vitur kona og svo fróð um alla hluti, að hún vissi fyrir víst, | P&S :37 |
ekki hefði ég gjört það fyrir alla. Í þessu rétti hann að honum | M&K I,18 :248 |
hátt, að nær því heyrðist um alla kirkjuna. Prestur var óvanur slíkum svörum | P&S :76 |
hendur og hruðu skipið. Matgoggur vo alla kjötbitana, fyrst hina feitustu, svo hina | P&S :194 |
hafa ráðizt, og er hann nú alla leiðina ýmist að hugsa um það, | M&K I,18 :249 |
reiðinn svo stór, að nálega huldi alla lend hestsins. Beizli hafði húsfreyja allgott, | M&K I,17 :225 |
í gær voru hundavargarnir búnir með alla lífstilveru úr honum, og var það | M&K I,7 :107 |
að gjöra, skara ljósin og hafa alla lögreglustjórn, þegar í kirkjuna var komið. | P&S :188 |
mætti skilja hér við sáttur við alla menn. Guð hefur nú upfyllt báðar | P&S :174 |
glaður og ánægður, þótt ég ætti alla mína ævi að vaða eld og | P&S :132 |
ætla ég að biðja þig fyrir alla muni að láta vera, sagði Sigríður | P&S :139 |
þunglega haldin og talaði næstum því alla nóttina í óráði og fékk engan | P&S :31 |
rúmið, og svaf fast og draumlaust alla nóttina og fram á bjartan dag, | P&S :148 |
þvílíkar hugsanir héldu vöku fyrir Þórdísi alla nóttina, og var hún heldur angurvær. | M&K I,25 :316 |
orð í bréfinu. Þannig lá hann alla nóttina og gat ekki notið svefns | M&K II,4 :354 |
var góður og grauturinn spakur við alla, og var þar ekkert þóf, nema | P&S :197 |
nú að venju heimakominn, dregur hann alla reipadræsuna innar í hús þeirra hjóna, | M&K I,16 :213 |
þá stóð Erlendur upp og þuldi alla ræðu hans frá upphafi til enda | M&K I,21 :274 |
hans mjög svo máttfarin, en hafði alla rænu, og glaðnaði mikið yfir henni | P&S :173 |
hefur spillt fyrir, að hann lét alla, sem voru í búðinni, sjá, að | P&S :96 |
möl og skarni sem moldviðri á alla:, sem á eftir voru; þótti þeim | M&K I,17 :226 |
þeir afstyrmi til líkams og sálar alla sína ævi. Þetta er nú sannleiki, | M&K I,4 :61 |
hún yrði þá að gefa henni alla sína fjármuni fasta og lausa eftir | M&K I,18 :249 |
sem ég eignaðist um daginn, en alla skilmála mun ég og mínir erfingjar | M&K I,24 :306 |
trippan hún Sigga búin að krafsa alla skóna úr honum, svo ekki voru | M&K I,7 :106 |
en seint um vorið, eftir að alla snjóa var leyst upp, og var | M&K I,3 :46 |
vinur Þórarins og honum trúr í alla staði. Huggast Sigrún nú brátt, er | M&K I,15 :212 |
dag, að honun yrði skipt í alla staði millum útarfa, er væru margir, | M&K I,21 :277 |
hefði sér við hann fallið í alla staði, en ekki vildi hann letja | M&K II,5 :360 |
sagði: Hver ætli hafi þá étið alla steikina þar? Það kemur allténd vatnið | P&S :77 |
Sigrúnu að sér, hafði Þórdís lagt alla stund á að manna hana, kenndi | M&K I,5 :73 |
tilhæfulaust; þetta er altalað út um alla sveit, en ég ber á móti | P&S :66 |
hugarburður og ímyndun sjálfs mín. Vertu alla tíma blessuð og sæl! Og neitaðu | P&S :122 |
á hana og segir: Farið þér alla tíma vel, Þórdís mín; ég óska | M&K I,24 :307 |
til hennar og var nú með alla ungana að baki sér. Kveður hún | P&S :189 |
Sigurði, og verður hann að hafa alla vareygð við, að hann missi ekki | M&K I,2 :35 |
mjög slitnu og karbættu og á alla vega litar bætur, sumar ljósbláar og | M&K I,22 :280 |
hann las þetta bréf, sem flutti alla von hans, þenna trúa leiðtoga æskumannsins, | P&S :126 |
þú hermir, en þess tel ég alla von, að Þórarinn mágur muni segja | M&K I,7 :102 |
bæði var það, að Þórarinn hafði alla yfirburði, enda sleppti Sigrún fljótt og | M&K I,6 :95 |
að síður hafði hún mikinn starfa alla þá viku í því að laga | P&S :141 |
hana undir eins að senda hingað alla þá karlmenn, sem til eru á | M&K I,3 :55 |
ókunnugir, en ræðinn og alúðlegur við alla þá, er tóku að kynnast honum. | M&K I,5 :77 |
byggi undir. Að sönnu höfðu þau alla þá varúð, er þeim virtist nægja | M&K I,7 :100 |
nótt og dag og veitti henni alla þjónustu með hinni mestu alúð og | P&S :31 |
því Möller fékk að mat og alla þjónustu. Möller leiddi þær stallsystur inn | P&S :161 |
borð fyrir hann og veitir honum alla þjónustu. Gott hygg ég til þessarar | M&K I,15 208 |
ekki um að ræða um við alla. Æ, guði sé lof fyrir, að | P&S :128 |
þann sess, er í skal sitja alla ævi, þar til dauðinn skilur; en | P&S :196 |
niðursetningur, og svo hafði hann verið alla ævi, eftir það foreldra hans missti | M&K I,7 :102 |