| AFA.............................2 | |
| en hvað var hann hjá honum afa hans! Hann var brenndur á alþingi, | M&K I,18 :245 |
| hann ekki raunar eftir Sigurði sæla afa okkar og Þóru ömmu okkar? Það | M&K I,5 :87 |
| AFAR............................5 | |
| Bjarni. Árna virtist sá steinn ekki afar mikill, hann var hnöttóttur og af | M&K I,17 :234 |
| tvo hjá hvoru fatinu. Spænirnir voru afar miklir og allvel gjörðir og höfðaletur | M&K I,13 :183 |
| til Hlíðar. Prestur varð í fyrstu afar reiður, en stillti sig þó vel | M&K I,7 :102 |
| var á bænum steggur einn svartur, afar stór, það var allgóður músaköttur. Þegar | M&K I,9 :136 |
| tvö allmikil. Annað fatið var tréfat, afar stórt og sýnu meira en hitt, | M&K I,13 :183 |
| AFARBREITT......................1 | |
| er jökulvatn lygnt og þó ekki afarbreitt. Sá, sem stendur um morgunstund við | P&S :4 |
| AFARKOSTUM......................3 | |
| uppeldi mitt, og engum sæti ég afarkostum fyrir þær sakir. Til þess mun | M&K I,23 :299 |
| samt, að þú gangir að nokkrum afarkostum, hvorki fyrir hönd Bjarna eða fyrir | M&K I,21 :270 |
| þegi, en ella muni hann sæta afarkostum, og heitir Finnur því. Og er | M&K I,8 :122 |
| AFARMENNI.......................2 | |
| en sagði samt, að Bjarni væri afarmenni mikið, en þó mundi duga, ef | M&K I,20 :260 |
| Bjarna úti því torsótt hafa öll afarmenni orðið inni, segir Grímur. Ganga þeir | M&K I,20 :261 |
| AFARSTÓR........................1 | |
| þveran gafl. Fyrir annarri hliðinni stóð afarstór kornbyrða, en hinum megin var þrísett | P&S :45 |
| AFBRAGÐ.........................5 | |
| hún var fermd, að hún væri afbragð annarra barna að kunnáttu og hrósaði | P&S :27 |
| hann var danskur maður og þótti afbragð flestra útlendra manna, er hérlendir voru | P&S :150 |
| að séra Sigvaldi hvorki væri neitt afbragð í stólnum eður stundaði mjög bókmenntir, | M&K I,5 :76 |
| léreftin og klæðin hjá yður eru afbragð, kjólaefnin eru yndislegri en ég nokkurn | P&S :93 |
| fríður sýnum og vaxinn vel, og afbragð þótti hann jafnaldra sinna fyrir styrkleika | P&S :7 |
| AFBRAGÐS........................3 | |
| ekki út til að verða svo afbragðs falleg eins og þú ert, og | M&K I,6 :94 |
| kalla, ef hinn nýkomni kvenmaður er afbragðs fríður, því þá er eins og | P&S :87 |
| Þórarin. Það er, held ég, engin afbragðs hannyrðarófa, sagði Þórarinn, laufin eru öll | M&K I,6 :96 |
| AFBURÐA.........................1 | |
| orðið. Aldrei þótti séra Sigvaldi neinn afburða kennimaður, enda sögðu kunnugir hann fremur | M&K I,5 :75 |
| AFDALI..........................1 | |
| að vera komin hingað upp í afdali? Ójú, sagði Indriði, ekki ber ég | P&S :178 |
| AFDRÁTTARLAUST..................2 | |
| ég mætti halda skófnapottinum refja og afdráttarlaust; en það er ekki til neins, | M&K I,7 :106 |
| varð hún að skila manni sínum afdráttarlaust í hvert sinn, sem hún strokkaði; | P&S :45 |
| AFDRIF..........................1 | |
| henni væri sagt satt frá um afdrif hans, tóku menn það ráð að | M&K I,4 :58 |
| AFGAMLAR........................1 | |
| sem ekki eru fyrir aðrar en afgamlar kerlingarhrotur. Þegar prestsdóttir sagði þetta, hafði | P&S :37 |
| AFGANGINUM......................1 | |
| hann sötraði kaffið, en stakk síðan afganginum í vestisvasa sinn. Um það leyti, | P&S :56 |
| AFGANGS.........................1 | |
| eitt sæti var þar í skemmunni afgangs næst dyrum. Var þá talað um, | P&S :193 |
| AFGENGNUM.......................1 | |
| af honum betalaðir verða að mér afgengnum upp á þann máta, að einn | M&K II,1 :329 |
| AFGJALDIÐ.......................1 | |
| mig; nokkrar kindur í heyjum og afgjaldið af þessum fáu jarðaskikum; ég vil | P&S :50 |
| AFGJÖRT.........................3 | |
| þig! Það skal þó vera ganske afgjört, aldeilis afgjört. Men Gud! Hann má | P&S :110 |
| skal þó vera ganske afgjört, aldeilis afgjört. Men Gud! Hann má jú vera | P&S :110 |
| maðurinn, sem selur, vill hafa það afgjört sem fyrst, þar fleiri af honum | M&K I,1 :23 |
| AFGREIÐSLU......................1 | |
| varða, að allt verði greiðlegt um afgreiðslu fata Þórarins, því nú er það | M&K I,10 :141 |
| AFHENDI.........................2 | |
| vil ætíð vita, elskulegur. hvað ég afhendi hérna, sjáið þér, það er bréfið, | M&K II,4 :347 |
| vera við og sjá, að ég afhendi yður þá og hellti síðan peningunum | M&K II,1 :330 |
| AFHENDINGU......................1 | |
| til að vera vitni sín við afhendingu peninga, þá er það sjálfsagt, að | M&K II,1 :330 |
| AFHENDIR........................1 | |
| vikuforða fyrir ykkur; hann Indriði minn afhendir það; en svo er hérna skildingur, | P&S :203 |
| AFHEYRIS........................1 | |
| og því síður hver öðrum hollir afheyris, og rægði einhver af þeim hann | P&S :85 |
| AFI.............................2 | |
| hafa hlotið skjótan og skyndilegan dauðdaga; afi minn hrapaði úr Drangeyjarbjargi, faðir minn | M&K I,2 :36 |
| ár í þeirri ætt, þar til afi sinn hefði skipt henni fyrir tvö | M&K I,21 :277 |
| AFKASTA.........................1 | |
| entist honum þó dagur til að afkasta þessu ætlunarverki sínu, og kvartaði hann | M&K I,7 :104 |
| AFKASTAÐI.......................1 | |
| í samanburði við það, sem hann afkastaði á jafnlöngum tíma á daginn. Fór | P&S :151 |
| AFKÁRALEGA......................1 | |
| minnsta kosti að vera ekki svo afkáralega klæddur, að aðrir hlæi að manni | P&S :143 |
| AFKÁRALEGUR.....................1 | |
| frammi fyrir rekunni, sé Egill þessi afkáralegur mjög, er hann stæði svona út | M&K I,14 :198 |
| AFKLÆÐAST.......................1 | |
| nýkomin úr sveitinni, þú verður að afklæðast hinum gamla manninum og vera ekki | P&S :90 |
| AFL.............................2 | |
| af því, að hann vildi reyna afl sitt við fornmenn, að hann bætti | M&K I,17 :232 |
| þeir Ormur tökum; ekki hafði Indriði afl við Orm, en svo var hann | P&S :19 |
| AFLA............................2 | |
| ekkert. Mundi það ekki betra að afla sér trédiska úr Trékyllisvík eða Hornströndum, | P&S :199 |
| sem fyrst rækt í túnstæðið og afla sér áburðar til næsta vors, fékk | P&S :206 |
| AFLABRÖGÐ.......................1 | |
| spyr bóndi margs um búskaparhætti og aflabrögð og fleira þess háttar. Loks gengur | M&K I,22 :282 |
| AFLAÐ...........................4 | |
| að njóta eins og þér hafið aflað, en óheimildarmann lýsi ég yður fyrr | M&K I,24 :306 |
| en svo mikils angurs hafði hann aflað henni í svefninum, að ekki gat | P&S :149 |
| mátt þú vita, að margt getur aflað manni áhyggju og ógleði, sem maður | P&S :128 |
| fóru. Guðrún hafði einhvers staðar getað aflað sér hests, en Sigríði vantaði reiðskjóta, | P&S :99 |
| AFLAÐI..........................1 | |
| ekki lengri, en svo mikillar ógleði aflaði hann Sigríði, að hún gat ekki | P&S :149 |
| AFLAKI..........................1 | |
| og þrjá daga: það þykir afstyrmis aflaki tvævetur og varla gjöra í blóðið, | M&K I,13 :181 |
| AFLAR...........................1 | |
| horfi. Hann bregður skjótt við og aflar sér liðs og gengur á milli | P&S :81 |
| AFLAST..........................1 | |
| vaknaði, að þann vetur mundi ekki aflast þar á Nesjunum annar fiskur en | P&S :112 |
| AFLAUK..........................1 | |
| og sat þar, á meðan hann aflauk erindum sínum, og smátt og smátt | M&K I,14 :191 |
| AFLEIÐINGAR.....................1 | |
| eigingirni, því hún vissi ekki, hvaða afleiðingar hann hafði fyrir hana og að | M&K I,4 :58 |
| AFLEYSA.........................1 | |
| menn væru menn vanir að láta afleysa erindi sín fyrir utan stofudyrnar, án | P&S :117 |
| AFLFÁTT.........................1 | |
| almæli, að aldrei hefði honum orðið aflfátt. Bjarni var ekki fríður maður yfirlitum, | M&K I,13 :175 |
| AFLI............................4 | |
| kvasi og hvalablæstri og svo miklu afli, að allt tóbakið þyrlaðist saman og | M&K I,9 :128 |
| til herðanna og togar af öllu afli, brestur þá þekjan, sú sem eftir | M&K I,8 :122 |
| maður stór vexti og rammur að afli; hann þrífur til Orms með mikilli | P&S :18 |
| loft og sendir hana með miklu afli lengst fram á pall og segir: | M&K I,3 :42 |
| AFLIÐNUM........................1 | |
| gjört, að brúðkaupið skyldi standa að afliðnum réttum að þeim bæ, er Hvoll | P&S :70 |
| AFLOKIÐ.........................1 | |
| eð ég hygg, að þér hafið aflokið brýnasta erindinu, fyrst að hugga mig, | M&K II,1 :331 |
| AFLRAUNIR.......................2 | |
| sætti fádæmum og hindurvitnum, einkum um aflraunir fornmanna; hafði hann jafnan yndi af | M&K I,13 :175 |
| var laginn mjög fyrir alls konar aflraunir, var það því öllu heldur af | M&K I,17 :232 |
| AFLS............................1 | |
| á leið. Mikið fannst Þórdísi til afls Bjarna. Leiðir Bjarni Þórdísi til bæjar, | M&K I,17 :235 |
| AFLSMUNAR.......................1 | |
| Orms með mikilli reiði; kenndi þar aflsmunar, sveiflaði hann Ormi kringum sig sem | P&S :18 |
| AFLVANA.........................1 | |
| hann, að fætur hans voru svo aflvana, að hann fyrir engan mun mátti | M&K I,2 :40 |
| AFMÁNIN.........................1 | |
| Það skaltu aldrei fá að vita, afmánin þín, sagði Finnur og greip annarri | M&K I,22 :289 |
| AFMÆLISDAGUR....................1 | |
| Víkinni, er B. hét; það var afmælisdagur hans. Segir nú ekki af ferðum | P&S :158 |
| AFNYTJA.........................1 | |
| Staðar sókn, til allra nota og afnytja. Þórir kvað sig litlu varða, hver | M&K II,1 :325 |
| AFRÁÐIÐ.........................4 | |
| að sér starfa Þóru, var það afráðið að heita ofan í hann mjólk | M&K I,9 :138 |
| Þegar Þórarinn eftir áskorun prests hafði afráðið að taka þjónustu hjá sýslumanni G...., | M&K I,11 :147 |
| mest fylgisöm. Er þetta því næst afráðið, og leið nú svo fram eftir | P&S :141 |
| líka er óvíst, hvað hann hefði afráðið, þó hann hefði átt þess kost. | M&K I,6 :98 |