AFAR...................1 | |
svo. Síðan leiðir hún hann upp afar háan stiga og inn í fagurt | Álfakóngurinn í Seley |
AFBRAGÐS...............1 | |
kvíga þessi þar við og varð afbragðs kýr. ÁLFARNIR Í SNARTARTUNGU Það var | Endurgoldin mjólk |
AFGAMLAR...............1 | |
ungbörn óskírð, en láta í staðinn afgamlar kallhrotur í ungbarnslíki er nefnast umskiptingar. | Hættir huldufólks |
AFGJALD................2 | |
fært svo prestinum á hverju hausti afgjald af jörðunni. Eitt haust, eftir vana, | Möðrudalspresturinn |
eftir vana, kemur hann með þetta afgjald til bróður síns að Möðrudal; var | Möðrudalspresturinn |
AFHUGA.................1 | |
og hann var orðinn með öllu afhuga að vista nokkurn til sín í | Hildur álfadrottning |
AFHÝÐIR................1 | |
með vænan vönd, tekur umskiptinginn og afhýðir hann lengi og óvægilega. Æpir hann | 18 barna faðir í álfheimum |
AFI....................1 | |
Skógum var bóndi, er Ísleifur hét, afi Ólafs gullsmiðs í Reykjavík. Hann fór | Sagnir Eiríks frá Brúnum |
AFKIMA.................1 | |
í höllina. En vinnumaður stóð í afkima fyrir utan. Hjá höllinni stóð kirkja | Úlfhildur álfkona |
AFL....................2 | |
búinn að fá megn sitt og afl, en var þó nokkuð ringlaður; komst | Flutningur álfa og helgihald |
róla í njólu gjólu; öflgir tefla afl við skeflurefla, sem að þeim voga | Huldukonuhefndin |
AFLA...................1 | |
fólki vestur á Snartartunguheiði til að afla sér fjallagrasa (er mjög hefur tíðkað | Álfarnir í Snartartungu |
AFLANN.................1 | |
þegar róið er, til að flytja aflann heim til bæja að kvöldi, sem | Sagnir frá Pétursey |
AFLAR..................1 | |
að konan verður bráðum léttari og aflar það þeim öllum hinnar mestu gleði. | Sýslumannskonan í Burstarfelli |
AFLOKNU................1 | |
so frá að hann að þessu afloknu hafi snúið sér frá húsdyrunum er | Ærnar frá Staðarhóli |
AFRÁÐIÐ................1 | |
um mál þetta, og var það afráðið, að flytja skyldi kirkjuna niður af | Tungustapi |
AFSALAÐI...............1 | |
í Seley í vor; en vinnumaðurinn afsalaði sér því. Prestur kvaðst þá vilja | Álfakóngurinn í Seley |
AFTAKAVEÐUR............1 | |
mesta flýti, og var þá komið aftakaveður. Þegar hún kom niður að sjónum, | Huldukonuhefndin |
AFTAN..................1 | |
sögukornum vil eg þó hnýta hér aftan við. Iðuglegastar gengu sögur um huldufólk | Hættir huldufólks |
AFTAST.................1 | |
sumrum, fara með líkfylgdir og ekkjupersónan aftast; syngja sálma og byrja á endir, | Hættir huldufólks |
AFTUR..................54 | |
hans. En er ég leit við aftur að sjá, hvað varð af kúnum, | Sagnir Eiríks frá Brúnum |
til svefns. Ég vaknaði við það aftur, að skikkja lá hjá mér, búin | Kötludraumur |
á. Um vorið kom fóstri hennar aftur að máli við hana og bað | Selmatseljan |
kringum húsið og verður það þá aftur að steini. Fylgir hann konunni síðan | Sýslumannskonan í Burstarfelli |
lítil stund þar til hann fór aftur að gæta eftir þessu og var | Álfar á Ásmundarnesi |
hún er búin. Réttir hún könnuna aftur að stúlkunni og segir alvarleg og | Fjalgerður |
þetta illt og fer á stað aftur að leita og leitar nú alstaðar | Kúasmalinn |
í ljái. Síðan gekk hann út aftur á völlinn og stráði orfunum til | Kaupamaðurinn |
en pilturinn kemur fram og gengur aftur á bak. Stúlkan verður þá mjög | Látraselið |
Var þetta kveðið upp aftur og aftur. Bóndi hresstist nú mjög og gekk | Kirkjusmiðurinn á Reyni |
af því, fyrr en konan kom aftur eftir drukklanga stund. Þegar hún yrðir | 18 barna faðir í álfheimum |
komið huldufólki til að skipta um aftur er eina ráðið að flengja barnið | Hættir huldufólks |
svo að kirkjufólkið var oft komið aftur frá tíðum, háttað og sofnað, áður | Hildur álfadrottning |
ómak að engu sneri hún heim aftur full undrunar yfir þessari missýning. En | Álfkona reidd yfir á |
móður minni. Þá seildist móður mín aftur fyrir sig eftir hnykli sem lá | Hver á hérna höndur? |
svo heim að hlaðgarði og tæki aftur glófa sína úr sætinu. Sagði hún | Kötludraumur |
í þrjár jólanætur. En Úlfhildur kvaðst aftur hafa lagt það á kerlingu að | Úlfhildur álfkona |
að steini. Fylgir hann konunni síðan aftur heim að Burstarfelli og skilur þar | Sýslumannskonan í Burstarfelli |
vingjarnlega: Og við sjáumst þá hérna aftur. Huldukonan snýr sér við mjög reiðilega | Sýslumannskonan í Burstarfelli |
kaupstefna sem mest. Þar kennir hún aftur huldumanninn kunningja sinn og er hann | Huldufólk í Vökuhól |
sínar sem hann var vanur, batt aftur hús og þrýsti að dyrunum snjó | Ærnar frá Staðarhóli |
Að lítilli stundu liðinni spyr karl aftur, hvernig sjórinn líti út. Stúlkan segir, | Rauðhöfði |
svo lítilli grýtu. Fer þá konan aftur inn í eldhúsið með vænan vönd, | 18 barna faðir í álfheimum |
skeð gæti hann kæmi eigi lífs aftur. Kom hann að Tungu laugardag fyrir | Tungustapi |
á því að sjá hann lifandi aftur kominn, og var hann spurður að | Álfakóngurinn í Seley |
þar var, en stúlka þessi varð aftur kona hans. Oft sagðist hún sjá | Álfkona í barnsnauð |
þess kostur, að ég taki þau aftur. Konungur hljóðnaði við og gekk harmþrunginn | Hildur álfadrottning |
kom að klettunum, voru þá líka aftur luktir klettarnir, en kerrurnar, sem honum | Flutningur álfa og helgihald |
fyrir í vatninu, staulaðist hann heim aftur með dóttur sinni, og þökkuðu honum | Rauðhöfði |
stúlkan fer inn og kemur út aftur með mjólk í könnu og réttir | Fjalgerður |
með það á burt, kom síðan aftur og þakkaði henni fyrir hjálpina, og | Álfkona í barnsnauð |
hann snýr við og nær hestinum aftur; og er hann lítur við, sá | Sagnir Eiríks frá Brúnum |
sig niður og sofnar; vaknar síðan aftur, og er þá kominn dagur. Hann | Flutningur álfa og helgihald |
reyna að sæta góðu veðri heim aftur og fara ekki af stað seinna | Huldukonuhefndin |
leið, fór Helga að ná vitinu aftur, og sagði hún frá því síðar | Huldukonuhefndin |
litla leiksvein. Var þetta kveðið upp aftur og aftur. Bóndi hresstist nú mjög | Kirkjusmiðurinn á Reyni |
yfir vatnið. Þá gnýr hún glófana aftur og brúin hverfur. Í þessum svifum | Úlfhildur álfkona |
þetta verði þarna þegar þær koma aftur og setja nú vel á sig | Karlsstaðahvammur |
forvitna mín, og stingur því inn aftur sem hún var að taka til | Fjalgerður |
komin yfir vatnið gnýr hún glófana aftur svo brúin hverfur. Úlfhildur heldur áfram | Úlfhildur álfkona |
álfkonunnar með barnsskírnina. En nú víkur aftur sögunni til Rauðhöfða. Hann tók sér | Rauðhöfði |
Konungur hljóðnaði við og gekk harmþrunginn aftur til drottningar, lagði hendur um háls | Hildur álfadrottning |
langt kominn, fer hann að líta aftur til hallarinnar, og sér hann þá | Álfakóngurinn í Seley |
heitir því. Síðan fylgir hann henni aftur til lækjarins, og skilur þar með | Huldufólk í Vökuhól |
þessarar konu og mælti: Tak nú aftur ummæli þín, móðir mín, og virð | Hildur álfadrottning |
af ótal ljósaröðum; en þegar mönnum aftur var litið á prest, var hann | Tungustapi |
sig steininn. En þegar þær koma aftur var hvorutveggja horfið. KÚASMALINN Einu sinni | Karlsstaðahvammur |
mér skyldi verða bráðum fylgt heim aftur. Var ég svo þar tvær nætur | Kötludraumur |
á nasir henni og snýr hún aftur við svo búið. Þegar konan kom | Fóðruð kýr fyrir huldufólk |
af stúlkunni, en þegar hún leit aftur við var hún með öllu horfin | Álfkona reidd yfir á |
ég, segir hún, fylgja þér heim aftur. Við komum þá til híbýla hennar | Kötludraumur |
Eftir það, þegar til Möðrudals var aftur vitjað, var bærinn í eyði, og | Möðrudalspresturinn |
þessum að mér fornspurðri, og nú aftur þar sem þú vilt þröngva mér | Selmatseljan |
konunnar. Stígur svo konan á bak aftur, því hitt sat allt á hestbökum | Fjalgerður |
AFTURFÓTUNUM...........1 | |
knýja hann stendur hann upp á afturfótunum með frýsi og ólátum; en Skúli | Huldufólk í Steinahelli |
AFTURGANGA.............1 | |
hvort hann sé lifandi maður eða afturganga eða sá hinn sami, sem hafi | Álfakóngurinn í Seley |
AFTURGENGINN...........1 | |
og héldu þeir, að hann væri afturgenginn, því þeir gjörðu ráð fyrir, að | Álfakóngurinn í Seley |
AGASÖM.................1 | |
tvítugt, er saga þessi gerðist. Nokkuð agasöm hafði Ketilríður þótt við Sæmund í | Huldukonuhefndin |