AGNDOFA................1
síðir svo miklir að hún stendur agndofa af hræðslu og gáir í kringum	Kúasmalinn
AKRANESS...............2
að halda til á firðinum milli Akraness og Kjalarness, og er sá fjörður	Rauðhöfði
óhætt á sjó milli Reykjaness og Akraness. Var það fjarskinn allur, sem hann	Rauðhöfði
AKUREYRI...............3
í Hrafnagilssókn í Eyjafirði skammt frá Akureyri. Á vortíma var konan að nafni	Huldukaupstaður hjá Halllandskletti
sáust skip fyrir framan Halllandsklett andspænis Akureyri hinumegin (austan megin) á höfninni. Þar	Huldukaupstaður hjá Halllandskletti
vorin þegar fyrstu skip komu á Akureyri sáust skip fyrir framan Halllandsklett andspænis	Huldukaupstaður hjá Halllandskletti
ALBJART................1
að upp var létt þokunni og albjart. Sól var hátt á lofti. Varð	Kaupamaðurinn
ALBÚIN.................1
dimmu. Laust eftir hádegi er Helga albúin, svo að formaður leggur af stað	Huldukonuhefndin
ALDAMÓÐUR..............1
sinn að guð kallaði til Evu aldamóður og sagði henni á ákveðnum degi	Tilorðning huldufólks
ALDAMÓTIN..............1
nú þingstaður Eyjafjallasveitar síðan nokkru eftir aldamótin, en áður var þinghúsið í Holti.	Huldufólk í Steinahelli
ALDININ................1
þegar sólin skein á fíflana og aldinin. Sauðahjörðin lék sér á flatlendinu, en	Úlfhildur álfkona
ALDIR..................1
því er hér tíðkaðist um næstliðnar aldir, og víða er tilgreint hvar kirkjur	Hættir huldufólks
ALDRAÐA................1
sem verið hefur um hríð. Hin aldraða kona svaraði honum heldur reiðuglega: Öll	Hildur álfadrottning
ALDREI.................42
ætíð einn að slætti og hafði aldrei annan ljá en spíkina álfkonunaut. Þó	Kaupamaðurinn
á morgnana, og hankaðist þá kúnum aldrei á. En ef nýr bóndi kom	Sagnir Eiríks frá Brúnum
þau svo fögur, að ég hef aldrei bjartari bústað litið. Fylgdi hún mér	Kötludraumur
manni. Alvör sagði ég mundi þess aldrei bætur bíða, ef ég yrði ekki	Kötludraumur
gætur á ráðskonunni og létu hana aldrei eina. Eitt kvöld bar svo við	Selmatseljan
færi á. En eftir þetta varð aldrei framar komist út í skerin um	Rauðhöfði
svo mikinn og dýrlegan umbúnað, að aldrei hafði hann slíkan fyrr augum litið;	Hildur álfadrottning
sagði hún, að maður sinn gjörði aldrei. Hann lofaði því og fór heim.	Kaupamaðurinn
allir, er við voru, að þeir aldrei hefðu heyrt eins sætlega sungið eða	Tungustapi
að segja henni, að það skyldi aldrei lánast eða ella kosta líf Sæmundar.	Huldukonuhefndin
allt til þessa forðast vetursetumennina og aldrei látið þá sjá sig og svo	Selmatseljan
verða að skiljast við þig og aldrei líta þig augum framar, enda veit	Kötludraumur
kominn við hellirinn svo hún hafi aldrei meiri séð, en síra Páll sá	Huldufólk í Steinahelli
hans. Og eftir þann tíma bar aldrei neitt það til, sem gefið gæti	Sagnir frá Pétursey
í hólnum, en meira gat hún aldrei orðið áskynja um. HULDUKAUPSTAÐUR HJÁ HALLLANDSKLETTI	Huldumaður með poka
við barninu. Eftir þetta varð vinnumaður aldrei samur alla ævi, og lýkur hér	Álfakóngurinn í Seley
landi og þó víðar væri leitað. Aldrei sá Þórður kaupmanninn né nokkuð af	Þórður á Þrastarstöðum
koma nærri Álfastapa eftir þetta, og aldrei sást hann nokkru sinni horfa í	Tungustapi
í álfheimum, og hef eg þó aldrei séð svo langan gaur í svo	18 barna faðir í álfheimum
fagrir og blómlegir að vinnumaður hafði aldrei séð svo fallegan stað. Beggja megin	Úlfhildur álfkona
víða til sýnis, og hafði slíkur aldrei sést hér á landi og þó	Þórður á Þrastarstöðum
hvarf Hildur drottning, og hefur hún aldrei síðan sést í mannheimum. En það	Hildur álfadrottning
maður heillaður og verður vitstola og aldrei síðan mönnum sinnandi. Því varð manni	Krossgötur
bærinn milli stapans og kirkjudyra, svo aldrei síðan hefur presti þar verið unnt	Tungustapi
þá horfinn og sá hún hann aldrei síðan né heldur fleira en aðrir	Huldufólk í Vökuhól
eins bíta, hvað sem fyrir verður. Aldrei skaltu eldbera hana, því þá er	Kaupamaðurinn
vön að taka kaupafólk og byrjaði aldrei sláttinn fyrr en viku og hálfum	Kaupamaðurinn
klæði í svuntu, er hún þóttist aldrei slíkt séð hafa; síðan tekur hann	Álfkona í barnsnauð
er í selinu voru að fara aldrei svo frá henni að hún væri	Selmatseljan
presti fyrir það að hún færi aldrei til kirkju. Úlfhildur talaði fátt um	Úlfhildur álfkona
hinn fyrri ástmann sinn og sá aldrei upp frá því glaðan dag. Og	Selmatseljan
hún lagðist í rekkju og reis aldrei úr henni síðan. Skömmu fyrir andlát	Huldukonuhefndin
en þó með hangandi hendi því aldrei var hún glöð eða með hýrri	Selmatseljan
brekkunum, og heita það síðan Banabrekkur. Aldrei varð Sveinn samur eftir þenna viðburð;	Tungustapi
því og segir, að sér skuli aldrei verða það að gangast ekki við	Álfakóngurinn í Seley
að mér nauðugri að þú takir aldrei vetursetumann svo að þú látir mig	Selmatseljan
hefði notið mannahjálpar; en vinnumaður kvaðst aldrei við barninu gangast og bannaði presti	Álfakóngurinn í Seley
meir til alvöru og þunglyndis, en aldrei vissu menn hann koma nærri Álfastapa	Tungustapi
er nefnast umskiptingar. Þess vegna má aldrei yfirgefa börnin og allra síst nema	Hættir huldufólks
vantað. Klerkur reiddist og bað þá aldrei þrífast sem breytt hefðu boði sínu	Selmatseljan
reynt var að halda því lifandi. Aldrei þurfti að vaka þar yfir kú	Sagnir Eiríks frá Brúnum
og fannst honum hún bíta vel. Aldrei þurfti hann að brýna, og svona	Kaupamaðurinn
ALDRI..................2
og konur og börn á öllum aldri. Í Drangshlíð við Eyjafjöll er stór	Sagnir Eiríks frá Brúnum
hinn ötulasti maður og á besta aldri. Þegar nú maðurinn kom niður að	Rauðhöfði
ALDRINUM...............1
jafnan einförum; ágerðist þetta nokkuð með aldrinum. Svo háttaði til þar, er Ketilríður	Huldukonuhefndin
ALDUR..................2
mikil vexti og hnigin á efra aldur. Hún segir: Ég þakka þér, maður	Kaupamaðurinn
og enn í dag telja menn aldur sinn eftir jólanóttum og sá er	Krossgötur
ALDURLEGRI.............1
og þar tveir kvenmenn, önnur samt aldurlegri, og hjá henni átti vinnumaðurinn að	Hættir huldufólks
ALFARAVEG..............1
fjórir menn að utan og neðan, alfaraveg, með allmarga hesta, alla klyfjaða með	Huldukaupstaður hjá Halllandskletti
ALFARAVEGUR............1
steini hvurja hann gekk og er alfaravegur. Verður honum þá litið til hægri	Álfar á Ásmundarnesi
ALHEIÐNIR..............1
Hvítársíðu; þar búa illir álfar og alheiðnir. Svo er t. a. m. um	Steinarnir á Álftanesi
ALHEIL.................2
svo hún varð á samri stundu alheil allra meina. Upp frá þeirri stundu	Selmatseljan
hún að kýrin er borin og alheil orðin, einnig er kálfurinn horfinn. Er	Fóðruð kýr fyrir huldufólk
ALIÐ...................1
sinn fyrir norðan sem hafði upp alið stúlkubarn. Frá prestssetrinu var selstaða langt	Selmatseljan
ALLA...................24
um veturinn, og iðraði sig þess alla daga, að hann hefði ekki gengist	Álfakóngurinn í Seley
Þegar hann hefur lokið sögunni, setur alla hljóða nema Hildi; hún segir: Þú	Hildur álfadrottning
og neðan, alfaraveg, með allmarga hesta, alla klyfjaða með kaupstaðarvarning, kornvöru og trjávið	Huldukaupstaður hjá Halllandskletti
á Hvalsnesi, varð sá atburður, sem alla kynjaði á. Við kirkjuna var fjöldi	Rauðhöfði
eftir mannaði hún bát og sigldi alla leið út eftir firði. Hún linnti	Huldukonuhefndin
prestur, fyrr en hann kom hvalnum alla leið upp í vatn það, sem	Rauðhöfði
Þegar grannkonan hin fróða hafði heyrt alla málavöxtu, segir hún: Heldurðu ekki, góðin	18 barna faðir í álfheimum
frá henni farið að leita því alla málnytuna hefði vantað. Klerkur reiddist og	Selmatseljan
bjóst Úlfhildur til ferðar og kvaddi alla með vinsamlegum orðum. Hún flýtti sér	Úlfhildur álfkona
að leita Arnórs. Var hans leitað alla nóttina, og fannst hann eigi, fyrr	Tungustapi
laugardagsnótt; veður var gott. Hún hreinsaði alla nóttina til sólaruppkomu, en sól rann	Huldukaupstaður hjá Halllandskletti
af varningnum átti hann til sýnis alla sína ævi. TÖKUM Á, TÖKUM Á	Þórður á Þrastarstöðum
það finnur hann, þegar hann ætlar alla sofnaða, að máttinn fer að draga	Hildur álfadrottning
sinni. Katla sagði honum þá upp alla sögu. Mér þótti, segir hún, kona	Kötludraumur
fyrri, og sagði hann þá upp alla sögu. Skildu menn af því, að	Tungustapi
sannað, mælti Úlfhildur. Segir þá vinnumaður alla sögu hvernig til hafi gengið um	Úlfhildur álfkona
kæmi, en hann sagði þá upp alla söguna og það hefði verið kóngur	Álfakóngurinn í Seley
sáu þar stórt skarð í brimið alla tíð, eins og nokkurs konar höfn.	Sagnir Eiríks frá Brúnum
brúkaður á Hólmum lengi eftir það. Alla undraði þetta, en þó féll prestinum	Álfakóngurinn í Seley
bóndi hennar léki við hana á alla vegu og vildi ekki láta hana	Selmatseljan
á. Í einum þeira sást ljós alla vetra frá Nýjabæ. Ljósið kom upp	Sagnir Eiríks frá Brúnum
hún, nema þú sláir svo mikið alla vikuna, að ég geti ekki rakað	Kaupamaðurinn
Eftir þetta varð vinnumaður aldrei samur alla ævi, og lýkur hér svo sögunni	Álfakóngurinn í Seley
vinnumaður yrði frá þessum tíma gæfumaður alla ævi og endar svo saga þessi.	Úlfhildur álfkona