ALLTAF.................9 | |
að heita mátti, að hann hefði alltaf annan fótinn niðri í dröngum. Ketilríði | Huldukonuhefndin |
vinnumaður séð til hennar og heldur alltaf á eftir. Þau halda nú lengi | Úlfhildur álfkona |
spurðu, en í skerinu sagðist hann alltaf hafa verið og ekki hefði væst | Rauðhöfði |
Var þó ei gott vegna þess alltaf hélst kafaldið nokkuð, enda þó leitað | Ærnar frá Staðarhóli |
að vaðinu á fljótinu og sá alltaf hina stúlkuna á bakkanum móts við | Álfkona reidd yfir á |
það á sig að hún skyldi alltaf mega vera hjá mönnum (eða í | Úlfhildur álfkona |
kvöldi (eða hverju máli) og hvarf alltaf úr askinum. Líður nú til sumarmála. | Endurgoldin mjólk |
stað heim og sýndist henni kvenmaðurinn alltaf vera á eftir sér. Nokkru eftir | Karlsstaðahvammur |
þangað skip sín til róðra, skyldi alltaf verða eitthvað að, skipin fyllti af | Sagnir Eiríks frá Brúnum |
ALLTÉND................1 | |
baðstofu og réð konan sýslumannsins því allténd hvað lengi var sofið. Kveikti hún | Sýslumannskonan í Burstarfelli |
ALLTREGLEGA............1 | |
héraðsfleygt, og gekk bónda af því alltreglega að ráða menn til starfa þessa | Hildur álfadrottning |
ALLUR..................9 | |
barnið. En af því presti þótti allur atburður með Melabergsmanninn kynlegur, spurði hann | Rauðhöfði |
og hneig máttvana niður; reið þá allur flokkurinn á hann ofan, og lá | Tungustapi |
dýran. Var hann úr guðvef og allur gullofinn. Gengur svo maðurinn með sýslumannskonunni | Sýslumannskonan í Burstarfelli |
af ferðum sínum. Honum fellur þá allur ketill í eld og gengst nú | Huldukonuhefndin |
hafa getað borðað hjá því því allur matur hefði sér sýnst maðkaður. Hefði | Selmatseljan |
Reykjaness og Akraness. Var það fjarskinn allur, sem hann gjörði illt af sér | Rauðhöfði |
er kominn í kirkjuna og svo allur söfnuðurinn, vita menn ei fyrri til | Álfakóngurinn í Seley |
fagnaðarfundur, og þótti öllum þessi atburður allur undrum gegna, og enga glögga grein | Rauðhöfði |
loft. Þá hverfa allir álfar en allur þessi álfaauður verður eftir og hann | Krossgötur |
ALMENNASTAR............1 | |
munnsögur um uppruna álfa. Þessar eru almennastar sem nefndar eru: Í Árnaskjali um | Álfur og Alvör |
ALMENNINGSLOF..........1 | |
að eiga hann því hann hafði almenningslof á sér og var góðra manna. | Selmatseljan |
ALMENNT................4 | |
eð þá var vertíðin yfirstandandi, var almennt róið á sjó, bæði frá Pétursey | Sagnir frá Pétursey |
væri samsett af járnhlekkjum. Það var almennt sagt, að menn hefðu heyrt hljóð | Sagnir frá Pétursey |
sæju það neinir menn. Það er almennt siður í Mýrdal að senda unglinga | Sagnir frá Pétursey |
orðamælgi og kersknisorðum. En það var almennt trúað, að í Pétursey væri mikið | Sagnir frá Pétursey |
ALMÆLI.................3 | |
þessu, því það var þá í almæli, að það væri fjöldi til af | Sagnir Eiríks frá Brúnum |
óskrafinn maður. Líka var það í almæli, að ýmsir menn hafi séð mörg | Sagnir Eiríks frá Brúnum |
um. HULDUKAUPSTAÐUR HJÁ HALLLANDSKLETTI Það er almæli að huldufólk hafi búið í hólum | Huldukaupstaður hjá Halllandskletti |
ALMÆTTI................1 | |
mönnum. Maður á að efast um almætti skaparans og vísdóm, sem, eftir orðatiltæki | Hættir huldufólks |
ALSIÐA.................1 | |
á fjóspalli, því að þá var alsiða að sitja á palli í fjósum, | Sagnir frá Pétursey |
ALSKRAFAÐ..............1 | |
vistinni, því hann var vinnumaður, var alskrafað, að hann hafi horfið, og sást | Sagnir Eiríks frá Brúnum |
ALSTAÐAR...............1 | |
aftur að leita og leitar nú alstaðar sem henni dettur í hug og | Kúasmalinn |
ALTALANDI..............1 | |
og vel dafnað til þess tíma; altalandi var hann orðinn, skýr og efnisbarn | 18 barna faðir í álfheimum |
ALTARI.................5 | |
þar verið unnt að sjá frá altari gegnum kirkjudyr vestur í Álfastapa, enda | Tungustapi |
þeim, er hann lá á, gagnvart altari. Logn var fyrir og eftir viðburð | Tungustapi |
inni. Er prestur fagurlega skrýddur fyrir altari, og eru margsettar ljósaraðir til beggja | Tungustapi |
fyrir mælt, en Sveinn skrýddist fyrir altari og hefur upp messusöng. Sögðu það | Tungustapi |
að lyktum sneri sér fram fyrir altari og hóf upp blessunarorðin yfir söfnuðinum, | Tungustapi |
ALTARIÐ................1 | |
í því kallar sá, er við altarið var, og segir: Læsið kirkjudyrunum, og | Tungustapi |
ALTARINU...............2 | |
að telgja hina seinustu fjöl yfir altarinu og ætlaði að festa hana. Bóndi | Kirkjusmiðurinn á Reyni |
en barnsvagga er komin inn að altarinu, og var gullsaumaður hökull breiddur yfir | Álfakóngurinn í Seley |
ALTARIS................2 | |
sem ætla sér að vera til altaris ganga fyrir hvern mann á bænum, | Selmatseljan |
til húsfreyja og húsbóndi ætluðu til altaris um haustið. Það var venja þá, | Selmatseljan |
ALTARISKLÆÐI...........2 | |
ábreiðuna og lét gjöra úr henni altarisklæði handa kirkjunni, og hefur það verið | Rauðhöfði |
dúkur þessi sé enn hafður að altarisklæði við kirkju þá sem Burstarfell á | Sýslumannskonan í Burstarfelli |
ALTARISSAKRAMENT.......1 | |
Reyni til að veita presti þar altarissakrament, eins og árlega tíðkast. Þá kom | Sagnir frá Pétursey |
ALÚÐLEGA...............1 | |
kné sér og lét að því alúðlega; en það brekaði og var óvært. | Hildur álfadrottning |
ALVARLEG...............1 | |
könnuna aftur að stúlkunni og segir alvarleg og lítur framan í hana um | Fjalgerður |
ALVARLEGA..............1 | |
inn undir hann. Okkur krökkunum var alvarlega bannað að fara inn undir steininn | Sagnir Eiríks frá Brúnum |
ALVARLEGIR.............1 | |
andar eða verur. Flestir álfar eru alvarlegir og hafa óbeit á öllum gáska | Steinarnir á Álftanesi |
ALVEG..................3 | |
niðamyrkur orðið, þá taldi Ketilríður það alveg frá, að þeir hefðu farið af | Huldukonuhefndin |
það ríður baggamuninn, að veðrið var alveg jafngott og um morguninn og að | Huldukonuhefndin |
enn til bátsins; þó þótti ekki alveg útséð um, að hann kæmi, vegna | Huldukonuhefndin |
ALVÖR..................7 | |
En er kvöld var komið, sagði Alvör, að ég skyldi hvíla hjá Kára, | Kötludraumur |
þess þá vísari, að hún hét Alvör; bað hún mig taka í hönd | Kötludraumur |
fengið hafa við álfahrútum. ÁLFUR OG ALVÖR Margar eru munnsögur um uppruna álfa. | Álfur og Alvör |
bæði á einn bekk, og bað Alvör menn kalla Kára brúðguma; var svo | Kötludraumur |
verður auðið héðan af. Síðan leiddi Alvör mig harmfull í huga út; heyrði | Kötludraumur |
mætti yndis njóta með öðrum manni. Alvör sagði ég mundi þess aldrei bætur | Kötludraumur |
þar lá í maður í silkiklæðum; Alvör tók á honum, vakti hann og | Kötludraumur |
ALVÖRU.................2 | |
hneigðist skap hans enn meir til alvöru og þunglyndis, en aldrei vissu menn | Tungustapi |
og nefndi hann Álf, en hana Alvöru, og af þeim eru öll tröll | Álfur og Alvör |
ALÞAKIÐ................2 | |
fallegan stað. Beggja megin vegarins var alþakið af fögrum blómum og voru grundirnar | Úlfhildur álfkona |
skyggn. Allt fordyrið í hellinum er alþakið með burkna, en vandhæfi mikið er | Huldufólk í Steinahelli |
ALÞINGIS...............1 | |
sinni reið Már sem oftar til alþingis, en Katla var eftir heima. Meðan | Kötludraumur |
ALÞÝÐU.................2 | |
fá rök því mjög fáir af alþýðu hafa komist svo langt í því | Hættir huldufólks |
síðan munu sjá nokkuru fleira en alþýðu manna, en biður hana þar þó | Huldufólk í Vökuhól |
AMBÁTT.................1 | |
hún það, að ég skyldi verða ambátt í mannheimum, og fylgdu þar með | Hildur álfadrottning |
AMBOÐ..................1 | |
konan ekki vera á hjarni með amboð. Á föstudagskvöldið fór hann að sofa, | Kaupamaðurinn |
AMMA...................1 | |
grænu og kessufötin rauðu er hún amma mín sá hjá henni langömmu sinni | Hættir huldufólks |
ANDAÐIST...............2 | |
bæjar, því hann yrði eigi lífgaður. Andaðist hann þar í brekkunum, og heita | Tungustapi |
til sín. Á þessum komandi vetri andaðist kona prestsins, er þar var, en | Álfkona í barnsnauð |
ANDAR..................1 | |
þá því þeir eru nokkurs konar andar eða verur. Flestir álfar eru alvarlegir | Steinarnir á Álftanesi |
ANDARDRÁTT.............1 | |
hún var sofandi, en heyrðu léttan andardrátt til hennar. Biðu þau ekki boðanna | Látraselið |
ANDAST.................1 | |
í kirkju; kvaðst hann þar vilja andast. Sveinn var tregur til þessa, en | Tungustapi |
ANDLÁT.................1 | |
aldrei úr henni síðan. Skömmu fyrir andlát sitt sagði hún frá því, sem | Huldukonuhefndin |
ANDLIT.................1 | |
á höfði svo óglöggt sást í andlit þeim. Hinn meiri hattmaður tók til | Selmatseljan |
ANDLITI................2 | |
unglega stúlku, rjóða og fríða í andliti, með glóbjart slegið hár sem tók | Kúasmalinn |
stúlka lítil vexti og fríð í andliti með bjart hár sefur í rúmi | Látraselið |