ANDSKOTANUM............2
taka eitthvað og segir: Að hverjum andskotanum ertu að leita? Gekk þá konan	Að hverjum andskotanum ertu að leita?
sögðu frá sögu þessari. AÐ HVERJUM ANDSKOTANUM ERTU AÐ LEITA? Þegar ég var	Að hverjum andskotanum ertu að leita?
ANDSPÆNIS..............2
Akureyri sáust skip fyrir framan Halllandsklett andspænis Akureyri hinumegin (austan megin) á höfninni.	Huldukaupstaður hjá Halllandskletti
þann, er stendur niður við ána, andspænis bænum í Tungu, og sem kallaður	Tungustapi
ANDVARA................1
gengin til rekkju, hefur hann engan andvara á sér framar; sofnar hann þá	Hildur álfadrottning
ANGRA..................1
hrygg í huga; enginn vildi þar angra mig, heldur gleðja mig. Segir þá	Kötludraumur
ANGRUÐ.................1
lætur fíflslega mjög. Konan varð mjög angruð af þessu og tekur það ráð,	18 barna faðir í álfheimum
ANGURBITNA.............1
gamla sá hún hjá henni mjög angurbitna. Maðurinn, er leiddi hana þangað, mælti	Álfkona í barnsnauð
ANGURBLANDIÐ...........1
sauðamanni samtal þeirra bæði blítt og angurblandið. Meðan þau ræddust við, konungur og	Hildur álfadrottning
ANN....................1
komið sögunni, og hin efnilegustu, og ann faðir þeirra þeim mjög. Prestur var	Rauðhöfði
ANNAÐ..................19
að öðru hverju fyndist eitt og annað af fötum, sem Ólafur hefði verið	Sagnir frá Pétursey
var búið, strauk hún fingrinum um annað auga sitt. Sá hún þá með	Álfkona í barnsnauð
einn og rýður úr honum á annað auga henni og kveður hana síðan	Huldufólk í Vökuhól
En þegar liðið var hátt á annað ár, frá því Ólafur hvarf, fór	Sagnir frá Pétursey
Enginn maður var þar nærri nema annað barn tvævett. Yngri álfkonan og ógætnari	tökum á, tökum á
gerði aðfanganætur jóla og nýárs, meðan annað bæjarfólk væri við tíðir, því frá	Hildur álfadrottning
á gæfu þinni. Stúlkan þorði ekki annað en gjöra eftir beiðni hans og	Álfkona í barnsnauð
hverju kvöldi og gat ekki verið annað en huldumannaljós. FAÐIR MINN ÁTTI FAGURT	Sagnir Eiríks frá Brúnum
hestunum. Guðmundi kom ekki til hugar annað en að það væri hans kyns	Flutningur álfa og helgihald
kváðust ekki vita neitt um það annað en að Katla hefði sofið fjögur	Kötludraumur
prestur sagði um Ólaf, sé ekki annað en drykkjumælgi, en hinir aðrir segja,	Sagnir frá Pétursey
hallarinnar, og sér hann þá ekki annað en urðir og steina suður á	Álfakóngurinn í Seley
fólki sem hafði allt atferli sem annað fólk, sló og rakaði og yrkti	Sýslumannskonan í Burstarfelli
var miklu verkhyggnara og veðurgleggra en annað fólk. Breiddi það oft hey þegar	Sýslumannskonan í Burstarfelli
tún sitt, en ei hafði hann annað gras en túnið, eins og þar	Kaupamaðurinn
að fara hvergi. Drottning kvaðst ekki annað mega fyrir ummælum móður hans og	Hildur álfadrottning
gera þurfti fyrir hátíðirnar, matseld og annað, sem þar að lýtur, og vakti	Hildur álfadrottning
og staup tvö, skenkir á, drekkur annað sjálfur, en biður Þórð drekka hitt.	Þórður á Þrastarstöðum
selráðskona og fór henni það sem annað vel úr hendi því hún var	Selmatseljan
ANNAÐIST...............1
þess sjálfboðin, um leið og hún annaðist það, sem gera þurfti fyrir hátíðirnar,	Hildur álfadrottning
ANNAN..................10
svo að hvorum hugnar vel við annan, bónda og sauðamanni, og eru allir	Hildur álfadrottning
hesta, sem allt gekk innan um annan búsmala, og eins fólkið, það gekk	Sýslumannskonan í Burstarfelli
urðu hissa, og horfir hver á annan, en prestur tekur til máls og	Álfakóngurinn í Seley
heita mátti, að hann hefði alltaf annan fótinn niðri í dröngum. Ketilríði hugnaðist	Huldukonuhefndin
fann spíkina góðu, en engan ljá annan. Hún ljær bóndanum spíkina, en tekur	Kaupamaðurinn
og svo rak hún þær yfir annan klett og hvarf þar. Ég þekkti	Sagnir Eiríks frá Brúnum
einn að slætti og hafði aldrei annan ljá en spíkina álfkonunaut. Þó var	Kaupamaðurinn
aðrir breiddu og svo var um annan verknað. Tók sýslumannskonan mjög eftir því	Sýslumannskonan í Burstarfelli
ísinn og sögðu þeir hvur við annan: Þar koma þeir með nautið, því	Álfarnir í Kaldbaksvík
þys mikill inni. Hleypur hver um annan þveran til dyra. Arnór hleypur þá	Tungustapi
ANNAR..................5
einnig sagt, að enginn fyndi þau annar en Runólfur faðir hans, þó hann	Sagnir frá Pétursey
komu tveir menn, annar stærri en annar, í teiginn til bónda. Báðir höfðu	Selmatseljan
og sér þar standa tvo menn; annar studdi sig upp við steininn, en	Álfar á Ásmundarnesi
liðið á slátt komu tveir menn, annar stærri en annar, í teiginn til	Selmatseljan
ein heima. En á jólanóttina þóttist annar vinnumaðurinn hafa orðið þess var að	Úlfhildur álfkona
ANNARRA................3
vera, hvorki fyrir bænastað hans né annarra, gekk hann til þessarar konu og	Hildur álfadrottning
þó hann gengi einungis í spor annarra. Næsta jóladagskvöld eftir hvarf Ólafs sat	Sagnir frá Pétursey
er sú saga þar til meðal annarra: Þegar síra Páll Jónsson skáldi prestur	Huldufólk í Steinahelli
ANNARRI................3
til álfheima á jólanótt, þeirri fyrstu, annarri eða þriðju eftir það á hana	Úlfhildur álfkona
í sundur ljósleita blæju, en fleygði annarri í vinnumann. Kastaði hún sér svo	Hildur álfadrottning
þessi sama stúlka á ferð með annarri stúlku á þessari sömu hlíð skammt	Karlsstaðahvammur
ANNARS.................8
drepa sig, og hún beiðist ekki annars af honum, ef hann reynist sér	Álfakóngurinn í Seley
svo að Hildur yrði einskis vör annars. En er hún var gengin til	Hildur álfadrottning
hefi ég heyrt getið með jafnaði annars fénaðar hjá því en hesta og	Hættir huldufólks
allt ósiðsamlegt nálægt bústöðum þeirra því annars getur hlotist illt af því, því	Steinarnir á Álftanesi
og hvarf svo jafnótt. En auk annars hamingjuauka sem þessi viðkynning átti að	Hættir huldufólks
þótti mönnum að þykktin hefði verið annars kyns þykkt en barnsþykkt. Var svo	Selmatseljan
bera ljós frá einum stað til annars; ókunnir drengir og menn hjálpa mennskum	Hættir huldufólks
sköft mörg, bindur hvert við enda annars, svo að efri endinn tók allt	18 barna faðir í álfheimum
ANNAST.................3
konan átti um ýms bæjarstörf að annast auk sveinsins, varð hún að víkja	18 barna faðir í álfheimum
til meina og selstörf skyldu hún annast eins það sumar og áður. Þegar	Selmatseljan
henni til að skemmta henni og annast um matseld með henni. Þess á	Selmatseljan
ANNT...................1
á bænum, því að honum var annt að vitja um sauðamann sinn, en	Hildur álfadrottning
ARMA...................1
í hlíðum; ærum, og færum hinn arma af vegi, svo að hann eigi	Tungustapi
ARNA...................1
þú þiggir af mér ljáspíkina þá arna, sem ég legg hérna undir hnakkinn	Kaupamaðurinn
ARNARFJARÐARDÖLUM......1
allir menn við sjó út í Arnarfjarðardölum. Þær láta vettlinginn og brýnið á	Karlsstaðahvammur
ARNARSTAPA.............1
Sagnir PurkeyjarÓlafs Þá eg var á Arnarstapa plássbóndi, vildi svo til á nýársdagskvöldi	Flutningur álfa og helgihald
ARNÓR..................12
honum með einhverjum ummælum. Það hyggur Arnór, að verið sé að vígja hann	Tungustapi
hjá álfum niður í Stapa. Gengur Arnór af stað, allt til þess hann	Tungustapi
mikla háreysti þar á stapanum, en Arnór gjörði gabb að og kvaðst eigi	Tungustapi
hver um annan þveran til dyra. Arnór hleypur þá sem hann mátti út	Tungustapi
sá frá Laugum, er fundið hafði Arnór í brekkunum fyrri, og sagði hann	Tungustapi
í brekkunum, sem hann lá. Var Arnór með rænu, en mjög aðframkominn; sagði	Tungustapi
mönnum venju fremur eftir honum. Kvaðst Arnór mundi leita hans og sagði hann	Tungustapi
hétu, og köllum vér þá því Arnór og Svein. Þeir voru báðir efnilegir	Tungustapi
báðir efnilegir menn, en þó ólíkir. Arnór var hreystimaður og mikill fyrir sér.	Tungustapi
voru þeir mjög ólíkir í lund; Arnór var gleðimaður og gaf sig að	Tungustapi
kringum Tungustapa í rökkrunum, og var Arnór þar oftast fremstur í flokki. Sjaldan	Tungustapi
mig hér í þessum skrúða. Sá Arnór þá, að hinir skrýddu menn hófu	Tungustapi