ARNÓRS.................1 | |
sína, en kvað nauðsyn að leita Arnórs. Var hans leitað alla nóttina, og | Tungustapi |
ASKINN.................4 | |
lét konan allan veturinn nýmjólk í askinn á hverju kvöldi (eða hverju máli) | Endurgoldin mjólk |
ekki. Spur hún líka vinnukonuna um askinn, en hún veit ekkert hver hann | Endurgoldin mjólk |
kemur konan í búrið og skoðar askinn; er hann þá tómur. Svona lét | Endurgoldin mjólk |
á. Lætur þá konan nýmjólk í askinn og setur á steininn, tók svo | Endurgoldin mjólk |
ASKINUM................1 | |
hverju máli) og hvarf alltaf úr askinum. Líður nú til sumarmála. Á sumardagsnóttina | Endurgoldin mjólk |
ASKUR..................1 | |
þá er á steininum fjögra marka askur sem hún þekkir ekki. Spur hún | Endurgoldin mjólk |
ATBURÐ.................1 | |
en þó féll prestinum mest um atburð þenna. En seinna kom fásinna á | Álfakóngurinn í Seley |
ATBURÐI................2 | |
sat og síðan sagði frá þessum atburði. TUNGUSTAPI Í Eyrbyggju, seinasta kapítula, er | tökum á, tökum á |
og dregur það einnig nafn af atburði þessum og er kallað Hvalfell. Þegar | Rauðhöfði |
ATBURÐUR...............3 | |
mesti fagnaðarfundur, og þótti öllum þessi atburður allur undrum gegna, og enga glögga | Rauðhöfði |
En af því presti þótti allur atburður með Melabergsmanninn kynlegur, spurði hann hann | Rauðhöfði |
messað var á Hvalsnesi, varð sá atburður, sem alla kynjaði á. Við kirkjuna | Rauðhöfði |
ATFERLI................2 | |
fullt af fólki sem hafði allt atferli sem annað fólk, sló og rakaði | Sýslumannskonan í Burstarfelli |
Ketilríði hugnaðist lítt, þegar á leið, atferli þetta, og einn góðan veðurdag tók | Huldukonuhefndin |
ATHAFNIR...............1 | |
eigi þaðan í frá huldufólk eða athafnir þess. SAGNIR EIRÍKS FRÁ BRÚNUM Nokkrar | Álfkona í barnsnauð |
ATHUGASEMDUM...........1 | |
vil ég bæta þar við nokkrum athugasemdum: Valdstjórn þess og kirkjusiðir eiga að | Hættir huldufólks |
ATHÆFI.................2 | |
hefði þangað komið og séð þar athæfi manna. Nú er það bert, að | Hildur álfadrottning |
nú tekin af öll tvímæli um athæfi Sæmundar. Ketilríður fór nú leiðar sinnar | Huldukonuhefndin |
ATLAÐI.................2 | |
loftsendann móti bæjardyrunum. Þegar móðir mín atlaði að taka hnykilinn koma höndur í | Hver á hérna höndur? |
þær færu átakalaust, jafnvel þó hún atlaði að halda. Faðir minn lýsti innan | Hver á hérna höndur? |
ATORKUKONA.............1 | |
hét; hún var mesti búforkur og atorkukona, en nokkuð þótti hún einþykk og | Huldukonuhefndin |
ATVIK..................1 | |
og greinir síðan hvert orð og atvik, er hann man framast. Þegar hann | Hildur álfadrottning |
ATVIKAST...............1 | |
og hvernig hún ætli það hafi atvikast. Móðir sveinsins segir henni allt af | 18 barna faðir í álfheimum |
AUÐIÐ..................1 | |
eigi, hvað langra lífdaga mér verður auðið héðan af. Síðan leiddi Alvör mig | Kötludraumur |
AUÐMJÚKT...............1 | |
hennar kemur kvenmaður og þakkar henni auðmjúkt fyrir það sem hún hafi flutt | Álfkona reidd yfir á |
AUÐNA..................1 | |
í opinn dauðann og hljóti nú auðna að ráða, hversu fari um fjárhöld | Hildur álfadrottning |
AUÐNULAG...............1 | |
hvort öðru mikið og áttu mikið auðnulag saman. KROSSGÖTUR Sumir segja að krossgötur | Kötludraumur |
AUÐSÆTT................1 | |
það ekki alllítið förinni, svo að auðsætt var, að síðlent mundi verða; þó | Huldukonuhefndin |
AUÐUG..................1 | |
engan kaupamann hafi tekið. Hún var auðug af fé, og þótti hún margt | Kaupamaðurinn |
AUÐUR..................1 | |
hún síðan látin í bás, sem auður var. Þessi kýr var með fullu | Ló, ló, mín Lappa |
AUGA...................8 | |
frá bænum. Ketilríður hafði samt vakandi auga á honum, þótt lítið bæri á, | Huldukonuhefndin |
hjá, inn undir dranganum, kom hún auga á hrúku einhverja. Það var Helga, | Huldukonuhefndin |
í munn sér og dró um auga hennar; en við það brá henni | Álfkona í barnsnauð |
og rýður úr honum á annað auga henni og kveður hana síðan munu | Huldufólk í Vökuhól |
og brá þegar fingri sínum á auga henni, það er hann hafði fyrr | Huldufólk í Vökuhól |
búið, strauk hún fingrinum um annað auga sitt. Sá hún þá með því | Álfkona í barnsnauð |
enginn sá brugðið fingurgómnum í hægra auga sitt. Er svo lokið lauganinni og | Sýslumannskonan í Burstarfelli |
hún fann þá breytingu á hægra auga sínu, sem hún hafði borið smyrslin | Sýslumannskonan í Burstarfelli |
AUGAÐ..................2 | |
mjög reiðilega og hrækir í hægra augað á sýslumannskonunni án þess að segja | Sýslumannskonan í Burstarfelli |
en hún bar smyrsl í hægra augað á sér. ÞÓRÐUR Á ÞRASTASTÖÐUM Þórður | Sýslumannskonan í Burstarfelli |
AUGANU.................1 | |
sitt. Sá hún þá með því auganu, að margt fólk var í hinum | Álfkona í barnsnauð |
AUGLIT.................1 | |
hin lét hún koma fram fyri auglit drottins á tilteknum stað og tíma. | Tilorðning huldufólks |
AUGLJÓST...............1 | |
eftir viðburð þenna, svo öllum var augljóst, að með stormbyl þann, er frá | Tungustapi |
AUGNABRAGÐI............1 | |
í sjóinn og varð í sama augnabragði að feikilega stórum hvalfiski með rauðan | Rauðhöfði |
AUGNARÁÐ...............1 | |
ekki er um það að tala; augnaráð stúlkunnar hvílir á henni eins og | Huldukonuhefndin |
AUGU...................7 | |
henni að bera úr því í augu barnsins, en varast að láta það | Álfkona í barnsnauð |
að hún bar úr glasinu í augu barnsins; en þá það var búið, | Álfkona í barnsnauð |
sem hún á að bera í augu barnsins um leið og hún laugar. | Sýslumannskonan í Burstarfelli |
því að skírnarvatnið rennur ekki í augu barnsins þegar það er skírt. Fardagar | Hættir huldufólks |
svo álfabiskupinn og Sveinn horfðust í augu er þeir tónuðu blessunarorðin, því dyr | Tungustapi |
að láta það koma í sín augu. Hún gjörði svo, að hún bar | Álfkona í barnsnauð |
í hug að bera þau í augu sér en þorir það þó ekki | Sýslumannskonan í Burstarfelli |
AUGUM..................7 | |
við þig og aldrei líta þig augum framar, enda veit ég eigi, hvað | Kötludraumur |
Dimmt var að sjá fyrir hennar augum í öðrum enda baðstofunnar, en ljós | Álfkona í barnsnauð |
að aldrei hafði hann slíkan fyrr augum litið; var þar sett borð og | Hildur álfadrottning |
þetta hefði hún séð með eigin augum sínum sem nú var frá sagt. | Huldukaupstaður hjá Halllandskletti |
börn vera í, voru fyrir hans augum steinar. Sá hann nú, hvaða fólk | Flutningur álfa og helgihald |
sagt. Það liggur svo sem í augum uppi að þetta átti að vera | Huldukaupstaður hjá Halllandskletti |
og sá sjálfur með mínum eigin augum, vil ég hér tilfæra. Þegar ég | Sagnir Eiríks frá Brúnum |
AUGUNUM................1 | |
öllum mannavegi. Hún fylgdi þeim með augunum þangað til þeir hurfu fyrir eina | Huldukaupstaður hjá Halllandskletti |
AUK....................4 | |
stað og hvarf svo jafnótt. En auk annars hamingjuauka sem þessi viðkynning átti | Hættir huldufólks |
þorði enginn að tala til hans auk heldur að koma á land til | Álfakóngurinn í Seley |
átti um ýms bæjarstörf að annast auk sveinsins, varð hún að víkja sér | 18 barna faðir í álfheimum |
en víst höfðu þeir tíu verið, auk þeirra er á var riðið. Þrjár | Flutningur álfa og helgihald |
AUMINGJA...............1 | |
er inni: Já, stúlkur, ekki nema aumingja maðurinn, sem varð eftir á eyjunni | Álfakóngurinn í Seley |
AUMT...................1 | |
Lifir Ólafur sonur þinn enn, þó aumt líf sé. En þegar liðið var | Sagnir frá Pétursey |
AUSTAN.................3 | |
verandi í Holti hjá föður sínum, austan fyrir ósinn ríðandi í tunglsljósi, hjarni | Huldufólk í Steinahelli |
fyrir framan Halllandsklett andspænis Akureyri hinumegin (austan megin) á höfninni. Þar lágu huldufólksskipin | Huldukaupstaður hjá Halllandskletti |
varð efnismaður. ÁLFKONA Í BARNSNAUÐ Fyrir austan, sagt er, að það hafi verið | Álfkona í barnsnauð |
AUSTARLEGA.............1 | |
sjóinn, stendur enn fram í sjónum austarlega undir Keflavíkurbergi og er kallaður Stakkur. | Rauðhöfði |
AUSTUR.................8 | |
því Ólafur hvarf, fór Oddur prestur austur að Reyni til að veita presti | Sagnir frá Pétursey |
mann á gangi í hvítum nærbuxum austur á eyjunni sem ekki gat verið | Huldufólk í Hjörtsey |
brekkur nokkrar suður frá bænum og austur frá stapanum, gafst hann upp og | Tungustapi |
hólbarði einu hátt uppi í túninu, austur frá bænum, og blasti stapinn við | Tungustapi |
á bæ þeim sem Kleif heitir austur í Fljótsdal að fólk fór til | Fjalgerður |
áttir, en sá ekkert; sneri síðan austur og upp fyrir hellirinn og fór | Huldufólk í Steinahelli |
vestan fljótið fór kvenmaður til grasa austur yfir fljót og upp þar á | Álfkona reidd yfir á |
teymdi, strax og hún hafi komið austur yfir fljótið, og hafi hún teymt | Álfkona reidd yfir á |