|
DAGSINS...................4
|
eruð allir saman ljóssins börn og dagsins börn. Vér erum eigi af nóttinni | 1Þess. 5 :441 |
sem borið höfum þunga og hita dagsins. En hann svaraði og sagði til | Matt. 20 :50 |
þriðjungur þeirra varð myrkvaður. Og þriðjungur dagsins lýsti ekki, líka einninn náttarinnar. Og | Opinb. 8 :539 |
nóttinni. En vér, þeir vér erum dagsins, skulum sparlífir vera, íklæddir brynju trúarinnar | 1Þess. 5 :441 |
|
DAGUR.....................27
|
gjarnan. Þar hlotnaðist og svo tiltækilegur dagur að Heródes gjörði á sinni ártíð | Mark. 6 :87 |
er í dag (sagði hann) fjórtándi dagur að þér hafið biðleikað við og | Post. 27 :298 |
og þúsund ár svo sem einn dagur. Drottinn seinkar eigi því hann fyrirhét | 2Pét. 3 :515 |
en sá hinn mikli og alkunni dagur Drottins kemur. Og það skal og | Post. 2 :238 |
að þér vitið sjálfir glögglega það dagur Drottins mun koma sem þjófur um | 1Þess. 5 :441 |
maður snúi sér til yfirbótar. En dagur Drottins man koma sem þjófur um | 2Pét. 3 :515 |
þess mig sendi, á meðan að dagur er. Nóttin kemur nær enginn fær | Jóh. 9 :206 |
fyrir yður, hinir kærustu, það einn dagur fyrir Drottni er sem þúsund ára | 2Pét. 3 :515 |
ekki í myrkrinu svo að sá dagur grípi yður ekki sem þjóf. Þér | 1Þess. 5 :441 |
reiði lambsins því að hinn mikli dagur hans reiði er kominn, hver fær | Opinb. 6 :537 |
þessarar næringar, að eigi komi þessi dagur hastarlega yfir yður því að líka | Lúk. 21 :173 |
er sá þægilegi tími, nú er dagur hjálpræðisins. Látum oss því gefa öngum | 2Kor. 6 :387 |
hann án upphlaups. En er kom dagur ins sæta brauðs, á hverjum sæfast | Lúk. 22 :174 |
allt þetta er nú hinn þriðji dagur í dag er þetta skeði. Svo | Lúk. 24 :181 |
burt í annan stað. En þá dagur kom, var eigi lítil angursemi á | Post. 12 :263 |
af mér í Róm. En er dagur kom, samantóku sig nokkrir Gyðingar og | Post. 23 :289 |
sem af oss send, það að dagur Kristi sé þegar fyrir höndum. Látið | 2Þess. 2 :445 |
fjórum akkerum, æsktu og þess að dagur kæmi. En er skipverjar leituðu við | Post. 27 :298 |
gefur að skilja það hinn efsti dagur muni bráðlega koma, og þó að | 2Pét. Formáli :510 |
þó fyrir Guði svo sem einn dagur, og skrifar hverninn það muni tilganga | 2Pét. Formáli :510 |
margt við þá allt til þess dagur rann, og svo ferðaðist hann. En | Post. 20 :281 |
öllum. Eftir slíkum hætti mun sá dagur ske er mannsins sonur mun opinberast. | Lúk. 17 :163 |
það hann var Kristur. En eð dagur var, fór hann og gekk út | Lúk. 4 :127 |
bænum til Guðs. Og þá eð dagur var, kallaði hann sína lærisveina og | Lúk. 6 :131 |
sögðu þeir við hann. Og er dagur var, komu saman öldungar lýðsins og | Lúk. 22 :177 |
köstuðum korninu í sjóinn. En er dagur var, þekktu þeir eigi landið, en | Post. 27 :299 |
því að það var hinn mikli dagur þvottdagshelginnar, þá báðu þeir Pílatum að | Jóh. 19 :229 |
|
DAGURINN..................3
|
lýsir í myrkum stað þar til dagurinn birtir og morgunstjarnan upprennur í yðrum | 2Pét. 1 :512 |
hvers eins verknaður opinber verða. Og dagurinn mun hann augljósan gjöra því að | 1Kor 3 :355 |
það nóttin er um liðin, en dagurinn tekur að nálgast. Leggjum því af | Róm. 13 :342 |
|
DALMANÚTA.................1
|
kom í þær landsálfur er heita Dalmanúta. Farísei gengu út og tóku að | Mark. 8 :92 |
|
DALMATIAM.................1
|
Tessaloniam, Kreskens í Galatiam, Títus í Dalmatiam, Lúkas er einn saman hjá mér. | 2Tím. 4 :462 |
|
DALUR.....................1
|
og gjörið hans stigu rétta. Hver dalur mun fyllast, og öll fjöll og | Lúk. 3 :123 |
|
DAMARIS...................1
|
Díónýsíus, einn af ráðinu, og kona, Damaris af nafni, og fleiri aðrir með | Post. 17 :276 |
|
DAMASKO...................10
|
og hnekkti þeim Gyðingum sem í Damasko bjuggu, fulleflandi það að sjá væri | Post. 9 :255 |
Arabíam og kom svo aftur til Damasko. Eftir það að þremur árum liðnum | Gal. 1 :401 |
sakir þann tíð eg fór til Damasko meður makt og boðskap prestahöfðingjanna það | Post. 26 :295 |
hjá þeim lærisveinum er voru í Damasko, og jafnsnart gekk hann í Gyðingasamkundur | Post. 9 :255 |
eg hana í fyrstu þeim í Damasko og í Jerúsalem og um allar | Post. 26 :295 |
af honum bréfa til samkundunnar í Damasko svo að ef hann fyndi þar | Post. 9 :254 |
hann og hverninn hann hafði til Damasko trúlega predikað nafn Jesú. Og hann | Post. 9 :256 |
át hann né drakk. En í Damasko var sá lærisveinn sem hét Ananías. | Post. 9 :254 |
bréf til bræðranna og fór til Damasko það eg drægi þá bundna til | Post. 22 :286 |
það eg lýg ekki að til Damasko það landstjórnari konungsins Areta lét geyma | 2Kor. 11 :395 |
|
DAMASKUM..................6
|
svo er hann tók að nálgast Damaskum að í skyndingu leiftraði um hann | Post. 9 :254 |
af mínum förunautum og kom til Damaskum. En þar var guðhræddur mann eftir | Post. 22 :286 |
þangað fór og tók að nálgast Damaskum nær miðjum degi að leiftraði um | Post. 22 :286 |
landstjórnari konungsins Areta lét geyma borgina Damaskum og vildi láta grípa mig. Og | 2Kor. 11 :395 |
hans og leiddu hann inn í Damaskum. Og svo var hann í þrjá | Post. 9 :254 |
mín: Statt upp og gakk í Damaskum. Þar man þér sagt verða af | Post. 22 :286 |
|
DANÍEL....................2
|
þér sjáið svívirðing eyðslunnar, af hverri Daníel spámaður segir, standandi hvar eigi byrjaði, | Mark. 13 :106 |
hverri eð sagt er fyrir spámanninn Daníel þá er hann stóð í helgum | Matt. 24 :60 |
|
DANSA.....................2
|
og drekka og stóð upp að dansa. Drýgjum eigi hóranir svo sem nokkrir | 1Kor 10 :365 |
pípur blásið, og þér vilduð eigi dansa, vær þuldum yður vorar raunir, og | Matt. 11 :30 |
|
DANSAÐI...................2
|
fyrir spámann. En að ártíðardegi Heródis dansaði dóttir Heródíadis mitt frammi fyrir honum | Matt. 14 :38 |
dóttir hennar Heródíadis þar inn og dansaði, og það þóknaðist Herodi og þeim | Mark. 6 :87 |
|
DANSLÆTI..................1
|
nálgaðist húsið, heyrði hann kveðskap og danslæti og kallaði einn af þjónustumönnunum til | Lúk. 15 :159 |
|
DATT......................2
|
En þá Ananías heyrði þessi orð, datt hann niður og gaf upp öndina, | Post. 5 :244 |
munu þig út bera. Og jafnsnart datt hún niður fyrir fætur honum og | Post. 5 :244 |
|
DAUÐ......................7
|
því að án lögmálsins var syndin dauð. En eg lifða forðum án lögmáls, | Róm. 7 :330 |
hégómamaður, það trúan án verkanna sé dauð? Er eigi Abraham, faðir vor, af | Jak. 2 :497 |
frá. Því að stúlkan er eigi dauð, heldur sefur hún. Og þeir dáruðu | Matt. 9 :26 |
eigi því að hún er ei dauð, heldur sefur hún. Þá dáruðu þeir | Lúk. 8 :140 |
hefir engin verkin, þá er hún dauð í sjálfri sér. En þar mætti | Jak. 2 :496 |
sem í girndum lifir, er lifandi dauð. Og bjóð þetta upp á það | 1Tím. 5 :453 |
er og einninn trúan án verkanna dauð. Þriðji kapítuli Hirðið eigi, bræður mínir, | Jak. 2 :497 |
|
DAUÐA.....................126
|
eg með þér í fjötur og dauða að ganga. En hann sagði: Petri, | Lúk. 22 :175 |
þetta sagði hann, teiknandi með hverjum dauða að hann skyldi Guð dýrka. Og | Jóh. 21 :233 |
það Guð upp vakti hann af dauða að hann kæmi eigi framar til | Post. 13 :265 |
þá mæli eg eigi í móti dauða að þola. En ef ekkert finnst | Post. 25 :293 |
hún hefði mér fyrir hið góða dauða aflað svo að syndin yrði yfirmáta | Róm. 7 :331 |
þeir er Kristur hefir fyrir sinn dauða aflað sér sjálfum til eigindóms. Í | Tít. Formáli :463 |
ungmennin komu inn og fundu hana dauða, báru út og grófu hana hjá | Post. 5 :244 |
Hrygg er sála mín allt til dauða. Blífið hér og vakið með mér. | Matt. 26 :66 |
andi, sem Jesúm upp vakti af dauða, byggir í yður, þá mun og | Róm. 8 :332 |
verk. Og hennar börn mun eg dauða deyða, og allar samkundur skulu viðurkenna | Opinb. 2 :532 |
bölvar föður eður móður, sá skal dauða deyja. En þér segið að hver | Matt. 15 :40 |
bölvar föður eða móður, sá skal dauða deyja. En þér segið það maðurinn | Mark. 7 :90 |
kalek, skulu þér kunngjöra þar með dauða Drottins þangað til hann kemur. Hver | 1Kor 11 :368 |
leit það að hann var til dauða dæmdur, iðraðist hann þess og færði | Matt. 27 :69 |
þetta sagði hann teiknandi með hverjum dauða eð hann skyldi deyja. Þá svaraði | Jóh. 12 :214 |
til dauða. Þar er synd til dauða. Eg segi ekki að nokkur þar | 1Jóh. 5 :523 |
batnar honum. Jesús talaði um hans dauða, en þeir ætluðu að hann mundi | Jóh. 11 :210 |
fortapaðir verða, þessum ilmur dauðans til dauða, en hinum ilmur lífsins til lífs. | 2Kor. 2 :382 |
eð Jesús hafði upp vakið af dauða. En þeir bjuggu honum þar eina | Jóh. 12 :213 |
það hann upp vakti hann af dauða. En er þeir heyrðu af upprisu | Post. 17 :276 |
Þessi er Jón baptista, hver af dauða er upp aftur risinn, og því | Matt. 14 :38 |
öðrum, einkum hjá þeim sem af dauða er upp vakinn upp á það | Róm. 7 :330 |
Jesús Kristur reis upp aftur af dauða, fyrir hvern vér höfum meðtekið náð | Róm. 1 :320 |
sem Kristur er upp vakinn af dauða fyrir dýrð föðursins. Líka svo skulu | Róm. 6 :329 |
öðlast hafa, sá sem með sínum dauða fyrir vorar syndir hefir fullnægju gjört. | Eftirmáli :569 |
til dauða, já, allt til krossins dauða. Fyrir því hefir Guð upphafið hann | Fil. 2 :423 |
hann sagði, teiknandi til með hverjum dauða hann ætti að deyja. Pílatus gekk | Jóh. 18 :227 |
þeim: Þessi sótt er eigi til dauða, heldur til Guðs dýrðar svo að | Jóh. 11 :210 |
hvern er Guð upp vakti af dauða) hér fyrir yður heilbrigður. Hann er | Post. 4 :242 |
En Guð upp vakti hann af dauða, hver og séður er um marga | Post. 13 :265 |
predikaður það hann sé upprisinn af dauða, hverninn segja þá nokkrir af yður | 1Kor 15 :374 |
hvern eð Guð upp vakti af dauða, hvers vottar að vér erum. Og | Post. 3 :240 |
sjálfan og varð hlýðugur allt til dauða, já, allt til krossins dauða. Fyrir | Fil. 2 :423 |
af himnum, hvern hann uppvakti af dauða, Jesúm, sá oss hefir frelsað af | 1Þess. 1 :437 |
ára gamla, og hún var að dauða komin. Og er hann gekk þangað, | Lúk. 8 :139 |
að þá þeir rísa upp af dauða, kvænast þeir ei né láta sig | Mark. 12 :103 |
hann sé Guðs sonur og mann, dauða liðið og upprisinn aftur fyrir vorar | Róm. Formáli :305 |
Kristo Jesú það hann lét hann dauða líða fyrir vora skuld fyrr en | Róm. Formáli :312 |
sem Jesúm Kristum upp vakti af dauða, lífga og yðra dauðlegu líkami vegna | Róm. 8 :332 |
hverjum þú trúðir, og sá er dauða lífgar og kallar það sem ekki | Róm. 4 :326 |
harmkvæla, það eg verði og hans dauða líkur svo að eg mætta honum | Fil. 3 :425 |
boðuðu í nafni Jesú upprisu af dauða, lögðu hendur á þá og settu | Post. 4 :241 |
skal til að dæma lifendur og dauða með sinni auglýsing og sínu ríki. | 2Tím. 4 :461 |
réttferðugum Davíð, sá er við syndir, dauða og djöfulinn barðist og yfirvann, sá | Formáli :5 |
hinn volaði maður, sem í syndum, dauða og helvíti er reyrður, ekkert ljúflegar | Formáli :5 |
því að allir hljóta síðan syndum, dauða og helvíti eiginlegir og sekir að | Formáli :6 |
blessaður vera, það er af syndum, dauða og helvíti kvittaður, blífandi svo eilíflega | Formáli :6 |
er fyrir oss hefur með sínum dauða og upprisu allra manna syndir, dauða | Formáli :7 |
dauða og upprisu allra manna syndir, dauða og helvíti yfirstigið, þeirra sem á | Formáli :7 |
hverninn að hann hefur fyrir sinn dauða og upprisu, syndir, dauða og helvíti | Formáli :7 |
fyrir sinn dauða og upprisu, syndir, dauða og helvíti yfirunnið fyrir þá sem | Formáli :7 |
hann sjálfur hafi fyrir oss syndir, dauða og helvíti yfirunnið og hefur svo ( | Formáli :7 |
að vér megum oss tilreikna hans dauða og sigursæld, líka sem að það | Formáli :7 |
enn eigi að hann hafi synd, dauða og djöfulinn yfirunnið. Svo er og | Formáli :8 |
að trúa á Kristum yfirvinni synd, dauða og helvíti og gefi oss líf, | Formáli :9 |
En bróðir mun selja bróður í dauða og faðir soninn. Og niðjarnir munu | Matt. 10 :28 |
Og þeir munu hann fordæma til dauða og ofurselja hann heiðingjum til spottunar | Matt. 20 :51 |
að þeir gætu selt hann í dauða og fundu engin. Og þó að | Matt. 26 :68 |
að hann sé upp risinn af dauða, og verði svo hin síðari villan | Matt. 27 :72 |
baptista væri upp aftur risinn af dauða og því gjörast slík kraftaverk af | Mark. 6 :87 |
Þeir munu og fordæma hann í dauða og selja heiðingjum. Þeir munu og | Mark. 10 :99 |
En bróðir mun selja bróður í dauða og faðir soninn. Börnin munu og | Mark. 13 :105 |
að þeir gætu selt hann til dauða og fundu engin. Margir töluðu falsvitni | Mark. 14 :110 |
að rísa á þriðja degi af dauða og predikast láta í sínu nafni | Lúk. 24 :183 |
að svo sem faðirinn upp vekur dauða og lífgar, svo lífgar og sonurinn | Jóh. 5 :194 |
á það vér séum líkir Krists dauða og upprisu og fullkomnum vora skírn | Róm. Formáli :313 |
það Kristur er upp vakinn af dauða og deyr eigi meir. Dauðinn mun | Róm. 6 :329 |
er Kristur upp aftur risinn af dauða og frumkveðill vorðinn þeirra sem sofnaðir | 1Kor 15 :375 |
hver oss hefir frelsað af þvílíkum dauða og nú daglega frelsar og enn | 2Kor. 1 :381 |
föður, sá hann upp vakti af dauða, og allir þeir bræður sem meður | Gal. 1 :400 |
Kristo þá hann uppvakti hann af dauða og setti til sinnar hægri handar | Ef. 1 :411 |
sem sefur og rís upp af dauða, og Kristur mun svo upplýsa þig. | Ef. 5 :417 |
hans vegar, hefir frelsað önd frá dauða og mun niðri byrgja fjöldann syndanna. | Jak. 5 :500 |
svo sem væri það sært til dauða, og þess hin banvæna und varð | Opinb. 13 :545 |
son er upp aftur risinn af dauða. Og hans lærisveinar spurðu hann að | Matt. 17 :44 |
að hann sé upp risinn af dauða. Og sjá, að hann gengur fyrir | Matt. 28 :73 |
væri er hann sagði upprisinn af dauða. Og þeir spurðu hann að og | Mark. 9 :94 |
mót foreldrunum og styrkja þá í dauða. Og þér verðið öllum að hatri | Mark. 13 :105 |
honum byrjaði upp að rísa af dauða. Og þá gengu lærisveinarnir aftur til | Jóh. 20 :230 |
það hann var upp risinn af dauða. Og hann bauð oss að predika | Post. 10 :259 |
verkar, hver eð hann uppvakti af dauða. Og hefir yður einninn með honum | Kol. 2 :431 |
ekkert mein ske af þeim öðrum dauða. Og þeim engli samkundunnar til Pergamon | Opinb. 2 :531 |
Lasarum, þann sem hann hafði af dauða reist. En prestahöfðingjar samtóku og það | Jóh. 12 :213 |
sumum sagðist það Jóhannes væri af dauða risinn, en af sumum það Elías | Lúk. 9 :140 |
líkama. Og þá hann var af dauða risinn hugleiddu hans lærisveinar að hann | Jóh. 2 :188 |
vorn, Jesúm Krist, upp vakti af dauða, sá er fyrir vorar syndir var | Róm. 4 :327 |
bróður syndgast einhverri synd eigi til dauða, sá má biðja og man hann | 1Jóh. 5 :523 |
vér, sem lifum, verðum jafnan í dauða seldir Jesús vegna svo að einninn | 2Kor. 4 :384 |
að það boðorð varð mér að dauða sem mér var til lífs gefið. | Róm. 7 :331 |
nýja testamentis svo að fyrir þann dauða sem skeður er til frelsunar út | Hebr. 9 :481 |
hefir upp á hann borist það dauða sé verðugt. Fyrir því vil eg | Lúk. 23 :178 |
gjört eða nokkuð það aðhafst sem dauða sé vert, þá mæli eg eigi | Post. 25 :293 |
Þessi maður hefir ekkert gjört það dauða sé eður banda verður. Þá sagði | Post. 26 :296 |
iðrar, en þessa heims hryggðan verkar dauða. Sjáið, það þér eruð guðlega hryggvir | 2Kor. 7 :388 |
sitt góss það sem eftir hans dauða skal af tileinkuðum örfum útskiptast, líka | Formáli :5 |
Kristo það vér erum í hans dauða skírðir. Því erum vér og líka | Róm. 6 :329 |
vér verðum honum samplantaðir í eftirlíkjanlegum dauða, svo verðum vér honum og líkir | Róm. 6 :329 |
í dóm, heldur líður hann úr dauða til lífs. Sannlega, sannlega segi eg | Jóh. 5 :194 |
steininn. Þá sagði Marta, systir hins dauða, til hans: Herra, hann lyktar nú | Jóh. 11 :212 |
sem skírðir eru í Guðs sonar dauða til réttlætis fyrir sér. Því hver | Eftirmáli :568 |
kallaði Lasarum úr gröfinni og af dauða upp vakti. Af því gekk múgafólkið | Jóh. 12 :214 |
Kristi byrjaði að líða og af dauða upp að rísa og að þessi | Post. 17 :274 |
sjálfa yður Guði líka, sem af dauða upp lifnaða, og yðra limu Guði | Róm. 6 :329 |
er eigi annað en Kristum af dauða upp aftur að teygja. En hvað | Róm. 10 :336 |
heldur upp á þann Guð er dauða upp vekur, hver oss hefir frelsað | 2Kor. 1 :381 |
verða, íhugandi það Guð kynni af dauða upp að vekja, fyrir hvað hann | Hebr. 11 :486 |
það hann fyrir Guðs sonar líf, dauða, upprisu, uppstigning og fyrir allt hvað | Eftirmáli :568 |
og tilgreint slíkt evangelium eftir sinn dauða út að kalla um allan heim | Formáli :5 |
nálgast. Læknið sjúka, hreinsið líkþráa, uppvekið dauða, út rekið djöfla. Fyrir ekkert hafi | Matt. 10 :28 |
föður með sínum beiskum, biturlegum, saklausum dauða, verandi fórn sú ævinleg er eigi | Eftirmáli :567 |
réttlæti þá vita (það þessir eru dauða verðugir sem þvílíkt gjöra). Nú gjöra | Róm. 1 :232 |
og þar er synd ekki til dauða. Vér vitum það hver af Guði | 1Jóh. 5 :523 |
en vantrúuðum meður djöflunum óendalegan helvískan dauða. Vér skulum og trúa það heilagur | Eftirmáli :568 |
það, sem gott er, mér að dauða vorðið? Fjarri er því, heldur svo | Róm. 7 :331 |
lögmáls og öngva sök hafði þá dauða væri verð eður banda. Og þá | Post. 23 :290 |
það hann hafði ekkert gjört þess dauða væri vert, með því að hann | Post. 25 :294 |
þann tíma verða lifandi fundnir, og dauða, það er þá sem framliðnir eru. | Eftirmáli :568 |
þeim lífið sem syndgaði ekki til dauða. Þar er synd til dauða. Eg | 1Jóh. 5 :523 |
nú Guði forlíktir fyrir hans sonar dauða þá vér vorum enn óvinir, miklu | Róm. 5 :327 |
Guð hafi hann upp vakið af dauða, þá muntu hjálpast. Því að nær | Róm. 10 :336 |
eftir það hann var upprisinn af dauða. Þá þeir höfðu nú snætt, segir | Jóh. 21 :233 |
kapítuli En Sál var samsinnandi hans dauða. Þá gjörðist og mikill ófriður þeim | Post. 8 :251 |
er mannsins sonur væri upprisinn af dauða. Þeir héldu og því orði hjá | Mark. 9 :94 |
þar hjá og var samsinnandi hans dauða því eg geymda þeirra föt sem | Post. 22 :287 |
afhöfða, hann er nú upprisinn af dauða. Því að Heródes hafði sent út | Mark. 6 :87 |
reiðubúinn er að dæma lifendur og dauða. Því að fyrir það er einninn | 1Pét. 4 :507 |